- Latest articles
ഈശോ സുവിശേഷയാത്രയ്ക്കിടെ നസ്രസിലെ വീട്ടില് തങ്ങിയ സമയം. ശിഷ്യരില് ചിലരും ഒപ്പമുണ്ട്. ദീര്ഘകാലമായി ഉപയോഗിക്കാതെ കിടന്ന പണിപ്പുര സജീവമായി. അറക്കവാളും ചിന്തേരും ഉപയോഗിച്ച് ഈശോ ധൃതിയില് പണിയുകയാണ്. ആ കൊച്ചുവീട്ടിലെ ഉപകരണങ്ങള് കേടുപോക്കുവാന് അവിടെ കൊണ്ടുവന്ന് വച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്നാല് തോമസ് ഒരു സ്വര്ണപണിക്കാരന്റെ സകല പണിയായുധങ്ങളുമായി എന്തോ പണിയുന്നു.
അവിടെയെത്തിയ സൈമണ് അവനോട് അതേക്കുറിച്ച് ചോദിക്കുമ്പോള് അവന് പറയുകയാണ്, “അത് ഒരു രഹസ്യമാണ്. എനിക്ക് ഈ ആഗ്രഹമുണ്ടായിട്ട് കുറെക്കാലമായി. നമ്മള് റാമായില് പോയിരുന്ന ദിവസം മുതല് ഞാന് തട്ടാന്റെ പണിയായുധങ്ങളും കൊണ്ട് നടക്കുകയാണ്.”
തുടര്ന്നുവന്ന സാബത്തിന്റെ സന്ധ്യാസമയത്ത് വിശ്രമം തീര്ന്ന് ഈശോയും ശിഷ്യന്മാരും എല്ലാം ചേര്ന്ന സംഘം എല്ലാവരും അവിടെനിന്ന് യാത്രയാവുന്നു. ഭക്ഷ്യവിഭവങ്ങള് ചാക്കിലാക്കി. വസ്ത്രങ്ങള് തോള്സഞ്ചിയില് തിരുകിക്കയറ്റി. പരസ്പരം അഭിവാദനങ്ങള്, പുഞ്ചിരി, കണ്ണീര്, ആശംസകള് എല്ലാം അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു. തോമസ് അമ്മമേരിക്ക് അപ്രതീക്ഷിതമായ ഒരു സമ്മാനം നല്കുകയാണ്. ഉടുപ്പിന്റെ കഴുത്തില് കുത്താനുള്ള ഒരു സ്വര്ണസൂചിപ്പതക്കം. താഴ്വരയിലെ ലില്ലിയുടെ തണ്ടോടുകൂടിയ മൂന്ന് പൂക്കള്. പ്രകൃതിയില് കാണുന്ന അതേ വിധത്തില്ത്തന്നെ അതിവിദഗ്ധമായിട്ടാണ് തോമസ് അതുണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നത്.
“എനിക്കറിയാം മേരീ, നീ ഇത് ഉപയോഗിക്കാറില്ലെന്ന്. എന്നാലും ഇത് സ്വീകരിക്കേണമേ. എന്റെ കര്ത്താവ് നിന്നെക്കുറിച്ച് നീ താഴ്വരയിലെ ലില്ലിയാണെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു. അന്നുമുതല് ഇതുണ്ടാക്കണമെന്ന് ഞാനാഗ്രഹിച്ചതാണ്….”
“ഓ, തോമസ് ഞാനൊരിക്കലും ആഭരണങ്ങള് ധരിക്കാറില്ല… എന്നാല് ഇത് അങ്ങനെയല്ല. ഇത് എന്റെ ഈശോയുടെ സ്നേഹവും അവന്റെ അപ്പസ്തോലന്റെ സ്നേഹവുമാണ്. അതിനാല് എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ട വസ്തുവായി ഞാന് എന്നും ഇതിനെ നോക്കും. ഗുരുവിനെ ഇത്രയധികം സ്നേഹിക്കുന്ന തോമസിനെ ഞാനോര്ക്കും. ഈ സമ്മാനത്തിന്റെ വിലയെപ്രതിയല്ല; നിന്റെ സ്നേഹത്തെപ്രതി, നന്ദി!”
തീര്ത്ഥാടകര് യാത്രയായി. (ദൈവമനുഷ്യന്റെ സ്നേഹഗീത)
പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ മക്കളായ നമ്മളും സ്നേഹത്തോടെ അമ്മയ്ക്ക് നല്കുന്ന ഉപഹാരങ്ങള് അമ്മ അതീവസ്നേഹപൂര്വം സ്വീകരിക്കുകയും എന്നും ഓര്മയില് സൂക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുമെന്നതിന് അടയാളമാണ് ഈ സംഭവം.
'എഡ്രിയാന് എന്നാണ് അവന്റെ പേര്, ഒരു സായിപ്പ് കുട്ടി. ഹൈസ്കൂള് പഠനം തീരാറാകുന്ന സമയത്ത് ആള്ക്ക് ഒരു പ്രണയബന്ധം രൂപപ്പെട്ടു. നാലോ അഞ്ചോ വര്ഷങ്ങള് നീണ്ടുനിന്ന പ്രണയം. പക്ഷേ ഈയടുത്ത നാളുകളില് അവനെ ആ പെണ്കുട്ടി ഉപേക്ഷിച്ച് പോയി. ഇപ്പോഴത്തെ ന്യൂജെന് ഭാഷയില് പറഞ്ഞാല് ‘തേച്ചിട്ടുപോയി!’
മാതാപിതാക്കള് അമിതസംരക്ഷണം നല്കി വളര്ത്തുന്നതുകാരണം വളരെ ലോലമാണ് ഇന്നത്തെ നമ്മുടെ കുട്ടികളുടെ മനസ്സ്. ഒരു കുഞ്ഞുവേദനപോലും താങ്ങാനുള്ള ശേഷി അവര്ക്കില്ല. മാത്രമല്ല, ഓരോ നിമിഷവും പങ്കുവച്ചുകൊണ്ടുള്ള സ്മാര്ട്ട് ഫോണ് പ്രണയത്തിലുണ്ടാക്കുന്ന പരസ്പര അടുപ്പം കുറച്ച് വലുതാണ്. എന്നിട്ട് പെട്ടെന്ന് ഒരു ദിവസം അത് പറിച്ച് മാറ്റുമ്പോള് ഉണ്ടാകുന്ന വേദന, അത് വളരെ ആഴത്തിലുള്ളതായിരിക്കും.
പ്രണയതകര്ച്ചയില് എഡ്രിയാനുണ്ടായ വേദനയും വിഭിന്നമായിരുന്നില്ല. എല്ലാത്തിനോടും ദേഷ്യവും വെറുപ്പും. മിനിറ്റിന് മിനിറ്റിന് ആ പെണ്കുട്ടിയെ ചീത്ത പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു…
മാനസികാരോഗ്യം തകര്ന്നു പോകുന്നുവെന്ന് മനസിലാക്കിയ എഡ്രിയാന് ഒരു സ്പെഷ്യലിസ്റ്റിനെ കണ്ട് സംസാരിച്ചു നോക്കി. എന്നിട്ടും സമാധാനം കിട്ടുന്നില്ല. അപ്പോഴാണ് ഡേവിഡ് എന്ന തന്റെ സുഹൃത്തിനോട് ഈ കാര്യങ്ങളെല്ലാം പങ്കുവച്ചത്. ഡേവിഡ് അന്ന് തൊട്ട് പ്രാര്ത്ഥിക്കാന് തുടങ്ങി, ഒപ്പം ഒരു പോംവഴിയും എഡ്രിയാന് പറഞ്ഞ് കൊടുത്തു. പഴയ കാമുകിക്കായി കരുണയുടെ ജപമാല ചൊല്ലി പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്ന ഒരു രീതി. അവളുടെ പേര് പറഞ്ഞ് അവളുടെമേല് കരുണയായിരിക്കണേ എന്ന് നിരന്തരം ഉരുവിടുക, പേപ്പര് എടുത്ത് അത് തന്നെ എഴുതിക്കൊണ്ടിരിക്കുക.
മനസിലെ മുറിവുകള് ഈശോയുടെ കരുണയ്ക്ക് മാത്രമല്ലേ ഒപ്പി എടുക്കാനാവൂ..
ഈ പോംവഴികള് അവന് ബോധിച്ചു. ഡേവിഡ് പറഞ്ഞതുപോലൊക്കെ എഡ്രിയാന് ചെയ്യാന് തുടങ്ങി. കൂദാശാജീവിതവും പതിയെ പുനരാരംഭിച്ചു.
ഈശോയെ സീരിയസ് ആയി എടുത്താല് മാറ്റം ഉറപ്പല്ലേ?
കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഡേവിഡ് എന്നോട് വന്ന് പറഞ്ഞു, എഡ്രിയാനുണ്ടായ മാറ്റത്തെ പറ്റി. കുറച്ചുദിവസം മുമ്പ് ദൈവാലയത്തിലേക്ക് പോകും വഴി എന്തോ കണ്ടപ്പോള്, മിന്നായം പോലെ മനസ്സില് ആരോ കാണിച്ച് കൊടുത്തുവത്രേ, കുഞ്ഞായിരുന്നപ്പോള് വീട്ടുകാരുടെ കൂടെ ദൈവാലയത്തില് പോകുന്ന ‘കൊച്ചുണ്ടാപ്രി’ എഡ്രിയാന്റെ ഒരു രംഗം.
ഇത് കണ്ടപ്പോള് അവന് വല്ലാത്തൊരു അനുഭൂതിയാണ് കിട്ടിയതത്രേ… അവന് മനസ്സ് തുറന്ന് ചിരിച്ചു പോയെന്ന്. ഇതുപോലത്തെ സന്തോഷം ഇതുവരെ ജീവിതത്തില് ഉണ്ടായിട്ടില്ലെന്ന്….
“ഞാന് വീണ്ടും നിങ്ങളെ കാണും. അപ്പോള് നിങ്ങളുടെ ഹൃദയം സന്തോഷിക്കും. നിങ്ങളുടെ ആ സന്തോഷം ആരും നിങ്ങളില്നിന്ന് എടുത്തുകളയുകയുമില്ല” (യോഹന്നാന് 16/22) എന്ന് ഈശോ വാചാലനാവുമ്പോള് ഇപ്പറഞ്ഞ സംഭവം ഒരു ഉദാഹരണമാണ്.
ഈശോയുമായി വ്യക്തിപരമായി ബന്ധം പുലര്ത്തുന്ന ആത്മാവിന് കിട്ടുന്ന സന്തോഷമാണത്. മനസില് ഉണ്ടാകുന്ന ചെറിയ വിചാരങ്ങള്ക്ക് പോലും, അപ്പപ്പോള് മറ്റൊരു വ്യക്തിയില്നിന്നും മറുപടി കിട്ടുന്ന അനുഭവങ്ങള്…
ആത്മാവിന്റെ പ്രണയാനുഭവം എന്നതിനെ വിളിക്കാം. അത് ലഭിക്കാന് ഈശോയെ സീരിയസ് ആയി എടുക്കുകയേ വേണ്ടൂ. ഈശോയോടുള്ള പ്രണയം സന്തോഷത്തിന്റെ പൂര്ണതയിലേക്ക് നമ്മെ ഉയര്ത്തട്ടെ.
'മിക്കി ഒന്നാം ക്ലാസില് പഠിക്കുന്ന സമയം. സ്കൂളിലെ ഒരു പരിപാടിയോടനുബന്ധിച്ച് നാടകത്തില് അഭിനയിക്കാന് കുട്ടികളെ തെരഞ്ഞെടുക്കാന് ഒരുങ്ങുകയായിരുന്നു. അതിനെക്കുറിച്ച് അവന് വീട്ടില് എപ്പോഴും പറയും. അവന്റെ അമിതാവേശം കണ്ടപ്പോള് അമ്മക്ക് അല്പം പേടിയായി, ‘അവന് നാടകത്തിലേക്ക് തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടില്ലെങ്കിലോ?’ അതിനാല് അമ്മ അവന്റെ ആവേശം കുറയ്ക്കാന് ശ്രമിച്ചിരുന്നു.
വൈകാതെതന്നെ നാടകത്തിലേക്ക് അഭിനേതാക്കളെ തെരഞ്ഞെടുക്കുന്ന ദിവസം വന്നു. അന്ന് വൈകിട്ട് സ്കൂളില്നിന്ന് തിരികെയെത്തിയ അവന്റെ തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകള് കണ്ടപ്പോള് അവന് പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു കഥാപാത്രത്തെ കിട്ടിയെന്ന് അമ്മ ഊഹിച്ചു. ‘നല്ല സന്തോഷത്തിലാണല്ലോ’ എന്ന അമ്മയുടെ വാക്കുകള്ക്ക് മറുപടിയായി അവന് പറഞ്ഞു, “അതെ അമ്മേ, എന്താണെന്നറിയാമോ, കൈയടിച്ച് എല്ലാവരെയും രസിപ്പിക്കാനാണ് എന്നെ തെരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നത്!”
‘ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലല്ലോ’ എന്ന ശൂന്യത തോന്നുമ്പോഴെല്ലാം കുഞ്ഞുമിക്കിക്ക് ലഭിച്ച ഉള്വെളിച്ചം നമുക്ക് പ്രചോദനമാകും.
“ദൈവത്തിന്റെ നിയോഗവും വിളിയും അനുസരിച്ച് ഓരോരുത്തരും ജീവിതം നയിക്കട്ടെ” (1 കോറിന്തോസ് 7/17)
'ഒരിക്കല് ഗുരുവും രണ്ട് ശിഷ്യരും ചേര്ന്ന് ചൂണ്ടയിടാന് തടാകത്തിലേക്ക് പോയി. വഞ്ചി തുഴഞ്ഞ് തടാകത്തിന്റെ നടുവിലെത്തിയപ്പോള് ഗുരു പറഞ്ഞു, “അയ്യോ, ഞാനെന്റെ തൊപ്പിയെടുക്കാന് മറന്നുപോയി!”
ഗുരു വേഗം വഞ്ചിയില്നിന്നിറങ്ങി വെള്ളത്തിനുമുകളിലൂടെ കരയിലേക്ക് നടന്നു. തൊപ്പിയുമെടുത്ത് തിരികെ വന്ന് ഗുരു വഞ്ചിയിലിരുന്നതേ ഒരു ശിഷ്യന്റെ സ്വരം, “ഞാന് മീനിനുള്ള ഇരയെടുക്കാന് മറന്നുപോയി!” അവന് വേഗം ഇറങ്ങി ഗുരുവിനെപ്പോലെതന്നെ നടന്നുപോയി ഇരയെടുത്തുകൊണ്ട് തിരികെയെത്തി. ഇതുകണ്ട് രണ്ടാമത്തെ ശിഷ്യന് വളരെയധികം അസൂയ തോന്നി. അതോടൊപ്പം അഹങ്കാരവും, “ഇവര്ക്ക് ഇത്ര എളുപ്പത്തില് വെള്ളത്തിനുമുകളിലൂടെ നടക്കാമെന്നോ? ഞാനത്ര മോശക്കാരനൊന്നുമല്ല, എനിക്കും സാധിക്കും.” അവന് ചിന്തിച്ചു.
“ഞാന് പോയി മീന് ശേഖരിക്കാനുള്ള പാത്രം എടുത്തിട്ടുവരാം.” അതുപറഞ്ഞ് വെള്ളത്തിലിറങ്ങി നടക്കാന് ശ്രമിച്ചതേ അവന് മുങ്ങാന് തുടങ്ങി. ഗുരുവും സഹശിഷ്യനും ചേര്ന്ന് ഒരു വിധത്തില് അവനെ വലിച്ച് വഞ്ചിയില് കയറ്റി. വഞ്ചിയിലിരുന്ന് അവന് ശ്വാസം ആഞ്ഞുവലിക്കവേ ഗുരു മറ്റേ ശിഷ്യനോട് ചോദിച്ചു, “തടാകത്തില് എവിടെയൊക്കെയാണ് നിലയുറപ്പിക്കാനുള്ള കല്ലുകള് ഉള്ളതെന്ന് ഇവന് അറിയില്ലായിരുന്നു അല്ലേ?”
“അഹങ്കാരത്തിന്റെ പിന്നാലെ അപമാനമുണ്ട്; വിനയമുള്ളവരോടുകൂടെ ജ്ഞാനവും” (സുഭാഷിതങ്ങള് 11/2)
'1861 ആഗസ്റ്റ് 27-ന് ദിവ്യകാരുണ്യ ആശീര്വാ ദ സമയം വിശുദ്ധ ആന്റണി മേരി ക്ലാരറ്റിന് വലിയൊരു വെളിപാട് ലഭിച്ചു. അക്കാലത്ത് സ്പെയിനെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടണ്ടിരുന്ന മൂന്ന് വലിയ തിന്മകളാണ് അദ്ദേഹത്തിന് വെളിപ്പെട്ടുകിട്ടിയത്. ഈ മൂന്നു തിന്മകളെ പരാജയപ്പെടുത്താനുള്ള സ്വര്ഗത്തിന്റെ വഴികളും വെളിപ്പെട്ടുകിട്ടി. പരിശുദ്ധനായ ദൈവമേ എന്നാരംഭിക്കുന്ന ത്രൈശുദ്ധ കീര്ത്തനം, ദിവ്യകാരുണ്യം, ജപമാല എന്നിവയിലൂടെ വേണം ദേശത്തിന്റെ തിന്മകളെ കീഴടക്കാന് എന്നതായിരുന്നു ദര്ശനം. തിന്മകളെ അത്ഭുതകരമായി കീഴടക്കാനുള്ള അഭിഷേകവും ശക്തിയും ദൈവികജ്ഞാനവും നമുക്ക് നല്കുന്നത് ദിവ്യകാരുണ്യമാണ്.
'ഒക്ടോബര് 11, 1933 – വ്യാഴം – വളരെ പ്രയാസപ്പെട്ട് തിരുമണിക്കൂര് ഞാന് ആരംഭിച്ചു. ഒരു പ്രത്യേക അഭിവാഞ്ഛ എന്റെ ഹൃദയത്തെ പിളര്ന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. ഏറ്റം ലളിതമായ പ്രാര്ത്ഥനപോലും മനസിലാക്കാന് പറ്റാത്തവിധം എന്റെ മനസ് മന്ദീഭവിച്ചു. അങ്ങനെ പ്രാര്ത്ഥനയുടെ ഒരു മണിക്കൂര്, അല്ല മല്പിടുത്തത്തിന്റെ മണിക്കൂര്, കടന്നുപോയി. ഒരു മണിക്കൂര്കൂടി പ്രാര്ത്ഥിക്കാന് ഞാന് തീരുമാനമെടുത്തു. എന്നാല് എന്റെ ആന്തരികസഹനം കൂടിവന്നു. വലിയ വിരസതയും വരള്ച്ചയും എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു. മൂന്നാമത് ഒരു മണിക്കൂര്കൂടി പ്രാര്ത്ഥിക്കാന് ഞാന് നിശ്ചയിച്ചു. ഈ മണിക്കൂര് യാതൊരു താങ്ങുമില്ലാതെ മുട്ടുകുത്തി പ്രാര്ത്ഥിക്കാന് ഞാന് തീരുമാനിച്ചു.
ശരീരം വിശ്രമത്തിനായി ശല്യപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു. എന്നാല് ഞാന് ഒരു വിധത്തിലും കീഴ്പ്പെട്ടില്ല. കൈകള് വിരിച്ചുപിടിച്ചു. ഒരു വാക്കും ഉച്ചരിച്ചില്ലെങ്കിലും മനോധൈര്യത്തോടെ പിടിച്ചുനിന്നു. കുറച്ചുസമയത്തിനുശേഷം, എന്റെ മോതിരം ഊരിയെടുത്ത് ഈശോയോടുള്ള നിത്യഐക്യത്തിന്റെ അടയാളമായ അതിലേക്കു നോക്കാന് ഞാന് ഈശോയോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. നിത്യവ്രതവാഗ്ദാനത്തിന്റെ ദിവസം എനിക്കുണ്ടായ വികാരവായ്പുകളെ ഈശോയ്ക്കു സമര്പ്പിച്ചു. കുറച്ചുസമയത്തിനുശേഷം എന്റെ ഹൃദയം സ്നേഹത്തിന്റെ തിരമാലയുടെ തരംഗങ്ങളാല് പൂരിതമായി; ആത്മാവിന്റെ പെട്ടെന്നുള്ള പ്രവര്ത്തനം, ഇന്ദ്രിയങ്ങള് ശാന്തമായി, എന്റെ ആത്മാവ് ദൈവസാന്നിധ്യത്താല് പൂരിതമായി. എനിക്ക് ഇത്രമാത്രം അറിയാം: ഈശോയും ഞാനും മാത്രമായിരുന്നു അപ്പോള്.
എന്റെ നിത്യവ്രതവാഗ്ദാനം കഴിഞ്ഞ് തിരു മണിക്കൂര് ആരാധന നടത്തിയപ്പോള് ഈശോ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടപോലെ, ഈശോ എന്റെ സമീപം നില്ക്കുന്നതായി ഞാന് കണ്ടു. അവിടുത്തെ വസ്ത്രങ്ങള് ഉരിഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടും ശരീരം മുഴുവനും മുറിവിനാല് ആവരണം ചെയ്യപ്പെട്ടും നയനങ്ങള് രക്തത്താലും കണ്ണീരാലും നിറഞ്ഞൊഴുകിയും വിരൂപമാക്കപ്പെട്ട മുഖം തുപ്പലുകളാല് ആവൃതമായും ഈശോ എന്റെ മുമ്പില് നിന്നു. അപ്പോള് കര്ത്താവ് എന്നോടു പറഞ്ഞു: മണവാട്ടി മണവാളന് സദൃശ്യയായിരിക്കണം. ആ വാക്കുകളുടെ അര്ത്ഥത്തിന്റെ വ്യാപ്തി എനിക്ക് മനസിലായി. ഇവിടെ ഒരു സംശയത്തിനും ഇടമില്ലായിരുന്നു. സഹനത്തിലും എളിമയിലുമാണ് ഈശോയുമായി സാദൃശ്യം പ്രാപിക്കേണ്ടത്.
കാണുക, മനുഷ്യരോടുള്ള സ്നേഹം എന്നോടെന്താണ് ചെയ്തത്? എന്റെ മകളേ, വളരെ ആത്മാക്കള് എനിക്കു നിരസിക്കുന്നതെല്ലാം ഞാന് നിന്റെ ഹൃദയത്തില് കണ്ടെത്തുന്നു. നിന്റെ ഹൃദയം എന്റെ വിശ്രമസ്ഥലമാണ്. പലപ്പോഴും പ്രാര്ത്ഥനയുടെ അവസാനംവരെ ഞാന് വലിയ കൃപകളുമായി കാത്തുനില്ക്കുന്നു.
വിശുദ്ധ ഫൗസ്റ്റീനയുടെ ഡയറിയില്നിന്ന്
'ഞാന് ശാലോമിന്റെ വായനക്കാരിയും അതോടൊപ്പം ഏജന്റുമാണ്. രണ്ട് സാക്ഷ്യങ്ങള് പങ്കുവയ്ക്കട്ടെ. ഞങ്ങളുടെ വീടുപണിക്ക് സാമ്പത്തികമായി വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടിയപ്പോള് തടസങ്ങള് മാറിയാല് ശാലോമില് സാക്ഷ്യപ്പെടുത്താമെന്ന് തീരുമാനിക്കുകയും യോഹന്നാന് 14/14 വചനം 1001 തവണ എഴുതുകയും ചെയ്തു. 2022 ഡിസംബര് 30-ന് വീടുപണി പൂര്ത്തിയായി.
കൂടാതെ എന്റെ മകന് ജോലിയില് ശമ്പളവര്ധനവിനുവേണ്ടി പ്രാര്ത്ഥിച്ചു. ശമ്പളം വര്ധിച്ചാല് കൂടുതല് ശാലോം ടൈംസ് മാസിക വിതരണം ചെയ്യാമെന്നും നേര്ന്നിരുന്നു. പ്രാര്ത്ഥന സഫലമായി, മകന് ശമ്പളം വര്ധിക്കുകയും കൂടുതല് ശാലോം ടൈംസ് വിതരണം ചെയ്യാന് സാധിക്കുകയും ചെയ്തു.
'ഉള്ളംകൈയില് പേര് എഴുതുന്നതിന്റെ രഹസ്യം കണ്ടെത്തിയപ്പോള്…
ആധുനിക കാലത്തെ ഏറ്റവും വലിയൊരു കണ്ടുപിടുത്തമാണല്ലോ കമ്പ്യൂട്ടര്. ധാരാളം വിവരങ്ങള് ശേഖരിച്ചു വക്കാന് കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ ഹാര്ഡ് ഡിസ്ക് എന്ന ഭാഗം സഹായിക്കുന്നു. ഈശോയുടെ തിരുഹൃദയത്തിലേക്ക് കുറച്ചുനേരം നോക്കിയിരുന്നപ്പോഴാണ് പുള്ളിക്കാരനും ഒരു ഹാര്ഡ് ഡിസ്ക് ഉണ്ടെന്നു മനസ്സിലായത്. ഈശോയുടെ ഹൃദയത്തിലെ ഹാര്ഡ് ഡിസ്ക് തുറന്നു നോക്കിയാല് ചില ഡാറ്റകള് കിട്ടും. ഓരോ മനുഷ്യാത്മാവിനോടും ഉള്ള അവന്റെ അടങ്ങാത്ത പ്രണയത്തിന്റെ നേര്ക്കാഴ്ചകള്.
ഈശോയുടെ സ്നേഹാര്ദ്രമായ മൃദുല ഹൃദയത്തിന്റെ വാതില് പതുക്കെ തുറക്കുകയാണ്. ഹാര്ഡ് ഡിസ്കില് ശേഖരിച്ചിട്ടുള്ള അനേകം ഫയലുകള്. ആദ്യത്തെ ഫയല് ഓപ്പണ് ചെയ്തു.
“അവിടുന്നാണ് എന്റെ അന്തരംഗത്തിനു രൂപം നല്കിയത്; എന്റെ അമ്മയുടെ ഉദരത്തില് അവിടുന്ന് എന്നെ മെനഞ്ഞു… ഞാന് നിഗൂഢതയില് ഉരുവാക്കപ്പെടുകയും ഭൂമിയുടെ അധോഭാഗങ്ങളില് വച്ചു സൂക്ഷ്മതയോടെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തപ്പോള്, എന്റെ രൂപം അങ്ങേക്ക് അജ്ഞാതമായിരുന്നില്ല. എനിക്കു രൂപം ലഭിക്കുന്നതിനു മുന്പു തന്നെ, അവിടുത്തെ കണ്ണുകള് എന്നെ കണ്ടു; എനിക്ക് നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള നാളുകള് ഉണ്ടാകുന്നതിനു മുന്പുതന്നെ, അങ്ങയുടെ പുസ്തകത്തില് അവ എഴുതപ്പെട്ടു” (സങ്കീര്ത്തനങ്ങള് 139/13-16). എണ്ണിത്തിട്ടപ്പെടുത്താനാവാത്ത കാലങ്ങള് അത്രയും തന്റെ സ്നേഹം മുഴുവന് സംഭരിച്ച് ഓരോ മനുഷ്യാത്മാവിനെയും ഹൃദയത്തില് വഹിച്ച ഈശോ. തന്റെ കുഞ്ഞ് എങ്ങനെയായിരിക്കണം എന്ന് സ്വപ്നം കാണുന്ന മാതാപിതാക്കളെപ്പോലെ നമ്മെക്കുറിച്ച് സ്വപ്നങ്ങള് കണ്ടു കൊതിച്ച ഈശോ… അവന്റെ ചങ്കിലെ ചൂടില് മറഞ്ഞിരുന്നപ്പോഴെല്ലാം ഒരു കുളിര്കാറ്റിന്റെ തലോടല് പോലെ നമ്മുടെ കാതുകളില് അവന് മന്ത്രിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
അടുത്ത ഫയല്. അവിടെ ഈശോയുടെ മാതൃഹൃദയം കണ്ടു. കാത്തിരിപ്പുകള്ക്കും സ്വപ്നങ്ങള്ക്കും ഒടുവില് പിറന്നുവീണ കുഞ്ഞിനെ കൈകളില് എടുത്ത് മാറിലെ ചൂടിലേക്ക് ചേര്ത്ത് കിടത്തി കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ചുംബിക്കുന്ന അമ്മയെപ്പോലെ നമ്മെ കരങ്ങളിലെടുത്ത് വാരിപ്പുണരുന്ന ഈശോ… “ഞാന് മാതാവിന്റെ ഉദരത്തില് ആയിരിക്കുമ്പോള്ത്തന്നെ ദൈവം എന്നെ പ്രത്യേകം തെരഞ്ഞെടുത്തു; തന്റെ കൃപയാല് അവിടുന്ന് എന്നെ വിളിച്ചു” (ഗലാത്തിയാ 1/15).
പ്രെഷ്യസ് ബേബി
വിവാഹം കഴിഞ്ഞു വര്ഷങ്ങള് കാത്തിരുന്നിട്ടും ഒരു ജീവന്റെ തുടിപ്പ് ഉദരത്തില് ലഭിക്കാതെ ഹൃദയം നുറുങ്ങി ജീവിച്ചവര്ക്ക് ഒരു കുഞ്ഞിനെ ലഭിക്കുമ്പോള് ഉള്ള സന്തോഷം ഓര്ത്തുപോവുകയാണ്. അങ്ങനെ ഉണ്ടാകുന്ന ഗര്ഭസ്ഥ ശിശുവിനെ പ്രെഷ്യസ് ബേബി എന്ന് ലോകം വിളിക്കാറുണ്ട്. ഈശോക്ക് നമ്മളെല്ലാവരും പ്രെഷ്യസ് ബേബി ആണ്. ഈശോ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത് കേട്ടിട്ടില്ലേ, “നീ എനിക്കു വിലപ്പെട്ടവനും ബഹുമാന്യനും പ്രിയങ്കരനും ആയതുകൊണ്ട് നിനക്കു പകരമായി മനുഷ്യരെയും നിന്റെ ജീവനു പകരമായി ജനതകളെയും ഞാന് നല്കുന്നു” (ഏശയ്യാ 43/4).
പ്യൂപ്പയില്നിന്ന് പുറത്തേക്കു വരുന്ന ചിത്രശലഭത്തെപ്പോലെ, മൊട്ടുകളില്നിന്ന് വിടരുന്ന റോസാപ്പൂക്കളെപ്പോലെ, പിറന്നുവീണ കുഞ്ഞിനെ ആവേശത്തോടെ കോരിയെടുത്ത് മാറില് ചേര്ക്കുന്ന അമ്മയെപ്പോലെ ഈശോ തന്റെ സ്നേഹം നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളിലേക്ക് വാരിച്ചൊരിയുന്നു. “നിന്നെ അവള് പാലൂട്ടുകയും എളിയില് എടുത്തുകൊണ്ടു നടക്കുകയും മടിയില് ഇരുത്തി ലാളിക്കുകയും ചെയ്യും. അമ്മയെപ്പോലെ ഞാന് നിന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കും. ജറുസലെമില് വച്ചു നീ സാന്ത്വനം അനുഭവിക്കും” (ഏശയ്യാ 66/12-13).
ജനിക്കാന് പോവുന്ന കുഞ്ഞിന് എന്ത് പേരിടണം എന്ന് ആലോചിച്ചു ഗൂഗിളിലും മറ്റു പുസ്തകങ്ങളിലും ഒക്കെ തിരയുന്നവരാണല്ലോ നാമെല്ലാവരും. ഈശോയും എത്രമാത്രം കൊതിച്ചിട്ടാവും നമ്മെ പേര് വിളിച്ചിട്ടുണ്ടാവുക, “ഭയപ്പെടേണ്ടാ, ഞാന് നിന്നെ രക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു; നിന്നെ പേരുചൊല്ലി വിളിച്ചിരിക്കുന്നു. നീ എന്റേതാണ്” (ഏശയ്യാ 43/1).
എന്തിന് ഉള്ളംകയ്യില്?
“ഇതാ, നിന്നെ ഞാന് എന്റെ ഉള്ളംകൈയില് രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു” (ഏശയ്യാ 49/16). ഈശോയുടെ കുരിശിനെ ചേര്ത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന് ചോദിച്ചു, “ഈശോയേ, നീ എന്തിനാ ഉള്ളംകയ്യില് പേരെഴുതാന് പോയത്? വേറെ എവിടെയെങ്കിലും എഴുതാമായിരുന്നില്ലേ?”
ഈശോ ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കി. ഹൃദയത്തില് ഒരു മൃദുവായ ശബ്ദം മന്ത്രിക്കും പോലെ… ‘ശരീരത്തില് കൈകള് അല്ലാതെ മറ്റൊരു അവയവവും ഹൃദയത്തോട് ചേര്ത്തുവയ്ക്കാന് കഴിയില്ല. നിന്നെ എന്റെ ഹൃദയത്തോട് ചേര്ത്ത് വയ്ക്കാന് വേണ്ടിയാണ് എന്റെ ഉള്ളം കയ്യില് നിന്റെ പേരെഴുതപ്പെട്ടത്.’
വര്ഷങ്ങള് സയന്സ് പഠിച്ചിട്ടും ഇതിന്റെ ലോജിക് മനസ്സിലായത് ഈശോ പറഞ്ഞപ്പോഴാണ്. “ദേ, ഈശോയേ എന്നെ കൂടുതല് സെന്റി ആക്കരുത്,” ഈശോക്ക് വാണിംഗ് കൊടുത്തു. കാരണം കണ്ണുനീര്ച്ചാലുകള് എന്നോട് അനുവാദം ചോദിക്കാതെ ഒഴുകാന് തുടങ്ങിയിരുന്നു.
ശാരീരികവളര്ച്ചക്ക് ഭക്ഷണം ആവശ്യമായിരിക്കുന്നതുപോലെ ഈശോയുടെ കുഞ്ഞുവാവകളായ നമുക്ക് അവന് അനുദിനം ആത്മീയഭക്ഷണം ഒരുക്കി കാത്തിരിക്കുന്നു. ഓരോ ദിവസവും തന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ വളര്ച്ചയെ നോക്കി മതിമറക്കുന്ന അമ്മയെപ്പോലെ ഈശോ നമ്മെയും നോക്കി സന്തോഷിക്കുന്നു. വീണ്ടും നമ്മെക്കുറിച്ച് സ്വപ്നങ്ങള് കാണുന്നു. യേശു പറഞ്ഞു: “സത്യം സത്യമായി ഞാന് നിങ്ങളോടു പറയുന്നു, നിങ്ങള് മനുഷ്യപുത്രന്റെ ശരീരം ഭക്ഷിക്കുകയും അവന്റെ രക്തം പാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നില്ലെങ്കില്, നിങ്ങള്ക്കു ജീവന് ഉണ്ടായിരിക്കുകയില്ല. എന്റെ ശരീരം ഭക്ഷിക്കുകയും എന്റെ രക്തം പാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നവനു നിത്യജീവനുണ്ട്. അവസാന ദിവസം ഞാന് അവനെ ഉയിര്പ്പിക്കും. എന്തെന്നാല്, എന്റെ ശരീരം യഥാര്ഥ ഭക്ഷണമാണ്. എന്റെ രക്തം യഥാര്ഥ പാനീയവുമാണ്” (യോഹന്നാന് 6/53-55).
ദിവസവും ബേബി ബാത്ത്
നഴ്സിംഗ് പഠിക്കുമ്പോള് ബേബി ബാത്ത് ചെയ്തു കാണിക്കണം. കുഞ്ഞുങ്ങളെ കുളിപ്പിക്കുന്നത് അല്പം അപകടം പിടിച്ച പണിയാണെന്നു മനസ്സിലായി. ഈശോ ഓരോ ദിവസവും ഏറ്റവും കൂടുതല് ചെയ്യുന്ന ജോലി ബേബി ബാത്ത് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു. ലോകം മുഴുവനുമുള്ള തന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ ഓരോ പാപക്കറകളില്നിന്നും തന്റെ രക്തം കൊണ്ട് കുളിപ്പിച്ച് വൃത്തിയാക്കുന്ന ഈശോ.
മക്കള് ചെളിയിലും പൊടിയിലും വീഴുമ്പോള് അവരെ കുളിപ്പിച്ച് വൃത്തിയാക്കണം എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ഈശോ വിശുദ്ധ കുമ്പസാരം നല്കി. ഓരോ മനുഷ്യാത്മാവും കുമ്പസാരക്കൂട്ടില് അനുതാപത്തോടെ അണയുമ്പോള് ഈശോ വീണ്ടും അതിനെ കുളിപ്പിച്ചൊരുക്കുകയാണ്. ശരീരത്തിലും ആത്മാവിലും ഒരുപോലെ ഭംഗിയുള്ളവരായി കാണപ്പെടുവാന്. “കര്ത്താവ് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു: വരുവിന്, നമുക്കു രമ്യതപ്പെടാം. നിങ്ങളുടെ പാപങ്ങള് കടുംചെമപ്പാണെങ്കിലും അവ മഞ്ഞുപോലെ വെണ്മയുള്ളതായിത്തീരും. അവ രക്തവര്ണമെങ്കിലും കമ്പിളിപോലെ വെളുക്കും” (ഏശയ്യാ 1/18).
ഒരു കുഞ്ഞ് തനിയെ നടക്കാന് കുറെ പരിശ്രമം ആവശ്യമുണ്ട്. മാതാപിതാക്കളുടെ ചുമലിലും എളിയിലും ഒക്കെ ഇരുന്നുകൊണ്ടാണല്ലോ ആദ്യത്തെ യാത്രകള്. എന്നാല് ഈശോ ഇവിടെ സ്നേഹക്കൂടുതല് കൊണ്ട് ഒരു മാരക വേര്ഷന് ചെയ്തിരിക്കുകയാണ്. ഈശോക്ക് നമ്മളെയൊക്കെ എടുത്തുകൊണ്ടു നടക്കാന് ഇത്രക്കും ആഗ്രഹമാണോ എന്ന് ചിന്തിച്ചു പോവുന്നു. “നിങ്ങളുടെ വാര്ധക്യംവരെയും ഞാന് അങ്ങനെതന്നെയായിരിക്കും. നിങ്ങള്ക്കു നര ബാധിക്കുമ്പോഴും ഞാന് നിങ്ങളെ വഹിക്കും. ഞാന് നിങ്ങളെ സൃഷ്ടിച്ചു; നിങ്ങളെ വഹിക്കും; ചുമലിലേറ്റി രക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യും”ڔ(ഏശയ്യാ 46/4).
പേഴ്സണല് ബ്ലോഗ്
ഇനി അവസാനത്തെ ഫയലിലേക്ക്… ഇത് എന്റെ പേഴ്സണല് ബ്ലോഗ് ആണ്. കാണാന് നല്ലതൊന്നും ഇല്ല. നിന്റെ ഹാര്ഡ് ഡിസ്കിലെ മറ്റ് ഫയലുകള് കണ്ടപ്പോഴാണ് എന്റെ പേഴ്സണല് ബ്ലോഗ് എന്തുമാത്രം മനോഹരമായിത്തീരേണ്ടതായിരുന്നു എന്ന് മനസ്സിലായത്. ഈശോയേ എന്താ ചെയ്യുക? ഇതൊന്നു ഡിലീറ്റ് ചെയ്തു തരാമോ?
ഈശോയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാന് സാധിക്കുന്നില്ല. ഹൃദയം ഭാരപ്പെടുന്നു. ഈശോയോട് ഡിമാന്ഡ് ചെയ്യാന് ഒരുക്കിവച്ചതൊന്നും നാവില്നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വരുന്നില്ല. ഈശോയുടെ വീക്നെസ്സില് തന്നെ പിടിച്ചു, ‘ഈശോയേ ഞാന് നിന്റെ ചക്കര വാവയല്ലേ, കുറുമ്പുകള് കയ്യിലുണ്ടെങ്കിലും ഞാന് നിന്നെ ഒരുപാട് സ്നേഹിക്കുന്നു എന്ന് നിനക്കറിയാല്ലോ’ പിന്നെ ഒന്നും നോക്കിയില്ല. അതാ ഈശോ കീ പാഡില് ഡിലീറ്റ് ഓപ്ഷന് അമര്ത്തുന്നു.
ഒരു സ്വപ്നംപോലെ ഈശോയുടെ ഹൃദയത്തിനുള്ളിലൂടെയുള്ള യാത്ര. എത്ര മനോഹരമാണ് അവിടം. എനിക്ക് വിലപ്പെട്ട ഭവനവും സമ്പത്തും ജോലിയും ഒക്കെ സംരക്ഷിക്കാന് ഈശോയോട് ആവശ്യപ്പെടുമ്പോള് ഈശോക്ക് ഏറ്റവും വിലപ്പെട്ടത് ഞാന് ആണെന്ന സത്യം തിരിച്ചറിയാതെ പോയി. ‘നീ തന്നെ സൂക്ഷിച്ചോ’ എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഈശോയുടെ ഹൃദയത്തില് എന്നെ ഏല്പിച്ച് ഹൃദയവാതില് പൂട്ടുമ്പോള് സുവര്ണ്ണ നിറത്തില് ഈശോ എഴുതി, “നീ എന്റേതാണ്, എന്റേതുമാത്രം.”
ഈശോയുടെ കുരിശുരൂപത്തെ മുറുകെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞു. അവന്റെ നെഞ്ചില് വീണുകൊണ്ടിരുന്ന അനുതാപത്തിന്റെ കണ്ണുനീര്ത്തുള്ളികള് ഓരോന്നും എന്റെ കവിളുകളില് ചുംബനങ്ങളായി ഈശോ തിരിച്ചു നല്കി. വിശുദ്ധ ഫൗസ്റ്റീനയുടെ വാക്കുകള് ഞാനും ആവര്ത്തിച്ചു, “ഈശോയേ, നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നതില് എന്നെ പിറകിലാക്കാന് ഞാന് ആരെയും അനുവദിക്കില്ല.”
എന്നിട്ട് ഞാന് ചോദിച്ചു… “എന്റെ ഈശോയേ, പാപിയായ എനിക്ക് തരാന് ഇനിയും നിന്റെ ഹൃദയത്തില് സ്നേഹം ബാക്കി ഉണ്ടോ?” തിരുവചനം സംസാരിച്ചു, “നിന്നോടു കരുണയുള്ള കര്ത്താവ് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു: മലകള് അകന്നുപോയേക്കാം; കുന്നുകള് മാറ്റപ്പെട്ടേക്കാം. എന്നാല്, എന്റെ അചഞ്ചലമായ സ്നേഹം നിന്നെ പിരിയുകയില്ല; എന്റെ സമാധാന ഉടമ്പടിക്ക് മാറ്റം വരുകയുമില്ല” (ഏശയ്യാ 54/10).
'ഒരു വൈദികനാണ് കുറച്ചുനാളുകള്ക്കുമുമ്പ് ഇക്കാര്യം പങ്കുവച്ചത്. ആരെങ്കിലും പുകവലിക്കുന്നത് കാണുമ്പോള്ത്തന്നെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഉള്ളം അസ്വസ്ഥതപ്പെട്ട് തുടങ്ങുമായിരുന്നു. പുക വലിക്കുന്നവന്റെ ശരീരത്തിന്റെയും ജീവന്റെയും നാഴികകള് അതിവേഗം തീരുന്നത് കാണുമ്പോള് ആര്ക്കാണ് വിഷമം തോന്നാത്തത്? നടക്കുന്ന വഴിയിലൊക്കെ സിഗരറ്റ് കുറ്റി കാണുമ്പോഴും ഈ അസ്വസ്ഥത തുടര്ന്നു. പക്ഷേ ഇപ്പോള് ഈ പ്രശ്നം എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്യണമെന്ന് ആ വൈദികന് മനസിലാക്കിക്കഴിഞ്ഞു.
ഒരു ദിവസം അദ്ദേഹം നടന്നുപോകുമ്പോള് വഴിയിലൊരു സിഗരറ്റ്കുറ്റി കിടക്കുന്നത് കണ്ടു. പെട്ടെന്നുണ്ടായ ഒരു പ്രേരണപോലെ അദ്ദേഹം കൈ ഉയര്ത്തി കുരിശ് വരച്ച് ആശീര്വദിച്ചിട്ട് മനസ്സില് പറഞ്ഞു, “ഈശോയേ, ഇത് വലിച്ചയാളെ വീണ്ടെടുക്കണേ…”
ഇങ്ങനെ ചെയ്തപ്പോള് അച്ചന് കിട്ടിയ വിടുതല് പറഞ്ഞറിയിക്കാന് പറ്റാത്തതായിരുന്നു. പിന്നെയങ്ങോട്ട് പുകവലിക്കുന്ന ആളുകളെ കാണുമ്പോഴും ഇത് തുടര്ന്നു, “ഈശോയേ, അവരെ വീണ്ടെടുക്കണേ…” മനസ്സില് അസ്വസ്ഥതയോ രോഷമോ ഇല്ലാതാവുന്നതും പകരം ദൈവികശാന്തത വന്നുനിറയുന്നതും ആ വൈദികന് അനുഭവിക്കാന് തുടങ്ങി.
ഈ വൈദികനെ നമുക്കും മാതൃകയാക്കാം. എല്ലാ നൂറ്റാണ്ടുകളിലും യുദ്ധങ്ങളുടെയും നാശങ്ങളുടെയും സംഭവങ്ങള് അരങ്ങ് വാണുകൊണ്ടിരിക്കും. ഇതൊന്നും കണ്ട് ഹൃദയം ഉലയാതിരിക്കാന് ശ്രദ്ധിക്കണം. “നിങ്ങള് യുദ്ധങ്ങളെപ്പറ്റി കേള്ക്കും; അവയെപ്പറ്റിയുള്ള കിംവദന്തികളും. എന്നാല് നിങ്ങള് അസ്വസ്ഥരാകരുത്” (മത്തായി 24/6) എന്ന് ഈശോ ഓര്മപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടല്ലോ.
ഇത്തരം സംഭവങ്ങളെക്കുറിച്ച് അറിയുമ്പോള് “അപ്പാ, ‘ശ്യാംജിത്തി’ന്റെമേലും ‘വിഷ്ണുപ്രിയ’യുടെമേലും കരുണയായിരിക്കണേ, അവരുടെ കുടുംബാംഗങ്ങളെ വീണ്ടെടുക്കണേ…’
‘അപ്പാ, ഭിന്നതയിലായിരിക്കുന്ന കേരളസഭയുടെമേല് കരുണയായിരിക്കണേ, അവരുടെ മുറിവുകളെ സുഖമാക്കണേ…’
ഇങ്ങനെയൊക്കെ ഹൃദയത്തില് പറഞ്ഞ് നോക്കിയാല് കിട്ടുന്ന വിടുതലുണ്ട്. അതനുഭവിച്ച് തുടങ്ങിയാല് ജീവിതം എന്ത് സുന്ദരമാകുമെന്നോ? ഏതൊക്കെ രീതിയില് തിന്മ ഉയര്ന്ന് പൊന്തിയാലും ഈശോയുടെ വിശുദ്ധ കുരിശ് നിസാരമായി അതിനെ തോല്പിക്കും.
വിശുദ്ധ മരിയ ഗൊരേത്തിയിലൂടെ അലക്സാണ്ടറിനെയും വിശുദ്ധ കൊച്ചുത്രേസ്യായിലൂടെ ഹെന്റി പ്രന്സീനിയെയും സ്വര്ഗത്തില് കൊണ്ടുപോകാന് ഈശോയുടെ വിശുദ്ധ സ്ലീവായ്ക്ക് സാധിച്ചുവെന്നത് നമ്മെ ബലപ്പെടുത്തട്ടെ.
പിതാവ് നീതിമാനായതുകൊണ്ട് ചെയ്യുന്ന എല്ലാ തെറ്റുകള്ക്കും ശിക്ഷ കൃത്യമായി വന്നുചേരും. അതില് സംശയമില്ല. അലക്സാണ്ടറിനും പ്രന്സീനിക്കും ശിക്ഷ കിട്ടിയിരുന്നു. എന്നാല്, അവരുടെ ആത്മാക്കളെ നാശത്തില്നിന്നും രക്ഷിക്കാന് ഈശോയുടെ വിശുദ്ധ കുരിശിന് സാധിക്കുമെന്നതാണ് സുവിശേഷം. ശാന്തമാകുക, ഞാന് ദൈവമാണെന്നറിയുക (സങ്കീര്ത്തനങ്ങള് 46/10) എന്ന അവിടുത്തെ ശാന്തഗംഭീരമായ സ്വരം ശ്രവിച്ചാല് എല്ലായ്പോഴും എവിടെയും ശാന്തത കൈവരിക്കാന് കഴിയും. ډ
'സിനിമകളിലെ ഹിഡന് ഡീറ്റെയ്ല്സ് പോലെ ആധ്യാത്മികജീവിതത്തിന് രസം പകരുന്ന ചിലതുണ്ട്.
മിക്കവാറും എല്ലാ കലാകാരന്മാരും, അവരുടെ കലാസൃഷ്ടികളില് ഇങ്ങനെ ഒരു കൂട്ടം ചെയ്യാറുണ്ട്: മനഃപൂര്വം ചില കാര്യങ്ങള് ഒളിപ്പിച്ച് വയ്ക്കും, ഹിഡന് ഡീറ്റെയ്ല്സ്.
ഉദാഹരണത്തിന്, സിനിമകളിലൊക്കെ ചില സീനിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തില് കുറെ ഹിഡന് ഡീറ്റെയ്ല്സ് ഉണ്ടാവും, കഥയെ സപ്പോര്ട്ട് ചെയ്യുന്നവ.
കലാസംവിധായകന് അത് മനഃപൂര്വം ഒളിപ്പിച്ച് വയ്ക്കുന്നതാണ്. അങ്ങനെ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്നതിലാണ് ത്രില്. പ്രേക്ഷകന് അത് കണ്ടെത്തുമോ ഇല്ലയോ എന്നത് ഒരു വിഷയമേ അല്ല.
ആദ്ധ്യാത്മിക ജീവിതത്തിലും സമാനമായ ഒരു ത്രില്ലുണ്ട്. ഞാന് എന്ത് ചെയ്താലും അത് കാണുന്ന അപ്പാ ഉണ്ടെന്ന തിരിച്ചറിവില്, മനുഷ്യരുടെ പ്രശംസയോ അംഗീകാരമോ അന്വേഷിക്കാതെ ജീവിക്കുമ്പോള് കിട്ടുന്ന ത്രില്.
ലൂക്കാ 14/7-14 വചനഭാഗത്ത്, ഒരു വിരുന്നിന്റെ അവസരത്തില് അതിഥികള് പ്രമുഖ സ്ഥാനം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്, ഈശോ അതിഥിക്കും ആതിഥേയനുമായി നല്കുന്ന ഉപദേശമുണ്ടല്ലോ. അവിടെ രണ്ട് പ്രധാന കാര്യങ്ങളാണ് ഈശോ പറയുന്നത്.
അതിഥി ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടത്: ക്ഷണം സ്വീകരിക്കുമ്പോള് വലിയ സ്ഥാനം ആഗ്രഹിച്ച് പ്രവര്ത്തിക്കരുത്.
ആതിഥേയന് ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടത്: ക്ഷണിക്കുമ്പോള് തിരികെ കിട്ടുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച് ആരെയും ക്ഷണിക്കരുത്.
രണ്ടിടത്തും, മനുഷ്യന്റെ പ്രശംസയോ പ്രീതിയോ അന്വേഷിക്കരുതെന്ന് പാഠം. രഹസ്യത്തില് കാണുന്ന സ്വര്ഗസ്ഥനായ പിതാവാണ് നമുക്ക് പ്രതിഫലം തരുന്നത്.
ഇതിനൊരു അനുബന്ധമുണ്ട്: പിതാവ് പ്രതിഫലം തരുമെങ്കില് മനുഷ്യന്റെ പ്രശംസ കിട്ടിയില്ലെങ്കില്മാത്രമല്ല പരാതി ഉണ്ടാവാതിരിക്കുക, മനുഷ്യരാല് പരിഹസിക്കപ്പെട്ടാലും പരാതി ഉണ്ടാവില്ല. അതൊരു ത്രില് തന്നെയാണ് കേട്ടോ…
ദൃശ്യ മാധ്യമമുപയോഗിച്ച് പച്ചയ്ക്ക് നമ്മെ ചീത്ത പറയുമ്പോഴും, കമന്റുകള് കൊണ്ട് കിരീടം ചാര്ത്തി സോഷ്യല് മീഡിയായില് നമ്മെ പരിഹസിക്കുമ്പോഴും, ഈ ഫോര്വേഡ് ‘ലവനിരിക്കട്ടെ’ന്ന് ചിന്തിച്ച് പലരും നമ്മെ ഗ്രൂപ്പുകളില് ഉന്നം വച്ച് അസ്വസ്ഥരാക്കാന് ശ്രമിക്കുമ്പോഴും…. ശാന്തതയോടെ അവരുടെ അറിവില്ലായ്മ മനസിലാക്കി, ‘അവരോട് ക്ഷമിക്കണേ’ന്ന് ചൊല്ലി സ്നേഹം നിറഞ്ഞ് പ്രാര്ത്ഥിക്കുമ്പോള് കിട്ടുന്ന ത്രില്.
ക്രൂശിതനീശോ ജീവിച്ച് കാണിച്ച് തന്ന ഈ ത്രില് സ്വന്തമാക്കാന് എനിക്കും നിങ്ങള്ക്കും സാധിക്കട്ടെ, ആമ്മേന്
'