പ്രണയത്തില്‍പ്പെട്ട ‘വിശുദ്ധന്‍’
ചെറുപ്പകാലം മുതല്‍ ഡയറി എഴുതുന്ന സ്വഭാവമുണ്ടായിരുന്ന കാള്‍ ലെയ്സ്നറിന്‍റെ ഡയറിക്കുറിപ്പുകള്‍ ഒരു പുണ്യാത്മാവിന്‍റെ രൂപപ്പെടലിന്‍റെ നാള്‍വഴികള്‍ വ്യക്തമാക്കുന്നവയാണ്. ‘ക്രിസ്തുവേ അങ്ങാണെന്‍റെ പാഷന്‍’ എന്നതായിരുന്നു യുവാവായിരുന്ന ലെയ്സ്നറിന്‍റെ ആദ്യ കുറിപ്പുകളില്‍ ഒന്ന്.
1915 ഫെബ്രുവരി 28-ാം തിയതി ജര്‍മ്മനിയിലെ റീസിലാണ് കാള്‍ ലെയ്സ്നറിന്‍റെ ജനനം. സ്കൂള്‍ വിദ്യാര്‍ത്ഥിയായിരുന്ന കാലഘട്ടത്തില്‍ മരിയന്‍ മുന്നേറ്റമായ ഷണ്‍സ്റ്റാറ്റ് കൂട്ടായ്മയില്‍ അംഗമായ കാള്‍ ലെയ്സ്നര്‍ വലിയ മാതൃഭക്തനായി മാറി. 1933-ല്‍ നാസി ഭരണകൂടം ജര്‍മ്മനിയിലെ കത്തോലിക്ക കൂട്ടായ്മകള്‍ക്ക് നിയന്ത്രണമേര്‍പ്പെടുത്തിയപ്പോള്‍ കാള്‍ ലെയ്സ്നര്‍ തന്റെ ഡയറിയില്‍ ഇപ്രകാരം കുറിച്ചു -‘ക്രിസ്തുവിനോടും മറ്റ് മനുഷ്യരോടുമുള്ള സ്നേഹത്തെപ്രതി നമുക്ക് എരിയാം. വിദ്വേഷം തീയില്‍ എറിഞ്ഞുകളയാം. സ്നേഹത്തിന്‍റെ അഗ്നിജ്വാലകള്‍ അവിടെ നിന്നുയരട്ടെ.’
ഒരു ധ്യാനത്തില്‍ പങ്കെടുത്ത ലെയ്സ്നര്‍ പൗരോഹിത്യത്തിലേക്കാണ് തന്നെ ദൈവം വിളിക്കുന്നതെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു. സെമിനാരിയില്‍ ചേര്‍ന്ന് ദൈവശാസ്ത്രം പഠിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന കാലഘട്ടത്തില്‍ മുണ്‍സ്റ്റര്‍ രൂപതയിലെ ബിഷപ് അദ്ദേഹത്തെ രൂപതയിലെ യുവജന കൂട്ടായ്മയുടെ നേതാവായി നിയോഗിച്ചു. നാസി ഭീകരതയുടെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ ഒരു അല്മായ നേതാവിനെ നിയമിക്കുന്നത് അപകടമാകുമെന്ന തിരിച്ചറിവിലാണ് സെമിനാരി വിദ്യാര്‍ത്ഥിയായ കാള്‍ ലെയ്സ്നറെ ബിഷപ് യുവജനങ്ങളുടെ നേതാവായി നിയമിച്ചത്.
ഭീഷണികളൊന്നും വകവയ്ക്കാതെ രൂപതയിലങ്ങോളമിങ്ങോളം സഞ്ചരിച്ച ലെയ്സ്നര്‍ യുവജനങ്ങളെ ഒരുമിച്ചുകൂട്ടുന്നതിലും അവര്‍ക്ക് ദിശാബോധം നല്‍കുന്നതിലും അസാമാന്യ നേതൃപാടവം പ്രകടിപ്പിച്ചു. അവരോടൊപ്പം മലകയറാനും പാട്ടുപാടാനും സമയം കണ്ടെത്തിയ ലെയ്സനര്‍ യുവജനങ്ങളുടെ അടുത്ത സുഹൃത്തായി മാറി. ഹിറ്റ്ലറിന്‍റെ യുവജനകൂട്ടായ്മ ജര്‍മ്മനിയിലെങ്ങും ശക്തിപ്രാപിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന സമയത്ത് രൂപതയിലെ യുവജനങ്ങളെ ബൈബിള്‍ പാരായണത്തിലും ദിവ്യകാരുണ്യ ഈശോയോടുള്ള ഭക്തിയിലും കാള്‍ ഉറപ്പിച്ചുനിര്‍ത്തി. യുവജനങ്ങളുടെ ഇടയിലുള്ള കാളിന്‍റെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ നാസി രഹസ്യപ്പോലീസായ ഗെസ്താപ്പോ നിരീക്ഷിച്ചുതുടങ്ങിയതും ഈ സമയത്താണ്.
പ്രണയം പരീക്ഷണം
കാള്‍ ലെയ്സ്നറിന്‍റെ വ്യക്തിജീവിതത്തിലും പരീക്ഷണങ്ങള്‍ ഉണ്ടായ കാലഘട്ടമായിരുന്നു അത്. അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ഉള്ളില്‍ മൊട്ടിട്ട ഒരു പ്രണയമായിരുന്നു ആ പരീക്ഷണം. പൗരോഹിത്യവഴിയേയുള്ള യാത്ര വേണ്ടെന്നുവച്ച്, തന്റെ ഒരു നല്ല സുഹൃത്തായ എലിസബത്തിനെ വിവാഹം ചെയ്യുന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്ത മനസില്‍ കയറിക്കൂടി. ഏറ്റവും വിഷമമേറിയ ഈ പ്രലോഭനത്തെ നേരിടാന്‍ പരിശുദ്ധ മറിയത്തെത്തന്നെയാണ് കാള്‍ കൂട്ടുപിടിച്ചത്. 1938 ജൂലൈ 1 ന് കാള്‍ തന്റെ ഡയറിയില്‍ ഇപ്രകാരം കുറിച്ചു- ‘വസന്തത്തിന്‍റെ ആരംഭത്തില്‍ മറിയത്തിന്‍റെ തീര്‍ത്ഥാടനകേന്ദ്രത്തില്‍ നിശബ്ദതയില്‍ ചെലവഴിച്ച ആ രണ്ട് ദിനങ്ങള്‍ എന്റെ ഉള്ളില്‍ മങ്ങിപ്പോയി നിര്‍ജീവാവസ്ഥയിലായിരുന്ന പൗരോഹിത്യത്തോടുള്ള അഭിനിവേശത്തെ ശക്തമായ രീതിയില്‍ തട്ടിയുണര്‍ത്തി.’
1939 മാര്‍ച്ച് മാസത്തില്‍ കാള്‍ ഇപ്രകാരം തന്റെ ഡയറിയില്‍ കുറിച്ചു ‘അത് മരണകരമായ ഒരു പോരാട്ടമായിരുന്നു. ഒരു വൈദികനാകാനാണ് ഞാന്‍ വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. അതിനുവേണ്ടി മറ്റെല്ലാം ഞാന്‍ ത്യജിക്കുകയാണ്.’
1939 മാര്‍ച്ച് 25-ന് കാള്‍ ലെയ്സ്നര്‍ ഡീക്കനായി അഭിഷിക്തനായി. കുറച്ചു മാസങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ വൈദികനായി അഭിഷിക്തനാകാം എന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചിരിക്കവേയാണ് ടി.ബി രോഗം അദ്ദേഹത്തെ പിടികൂടുന്നത്. ബ്ലാക്ക് ഫോറസ്റ്റിലുള്ള ഒരു ആശുപത്രിയില്‍ ചികിത്സയിലായിരുന്ന സമയത്ത് കാളിനെ ഗെസ്താപ്പോ അറസ്റ്റ് ചെയ്തു. ഷാസന്‍ഹോസന്‍ കോണ്‍സന്‍ട്രേഷന്‍ ക്യാമ്പില്‍ തടവിലാക്കിയ കാളിനെ പിന്നീട് കുപ്രസിദ്ധമായ ഡാഷ്വേ കോണ്‍സന്‍ട്രേഷന്‍ ക്യാമ്പിലേക്ക് മാറ്റി.
1939 നവംബര്‍ 11, 17: ‘ഭാരമേറിയ രോഗത്തിന്‍റെയും അസ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്‍റെയും ദിനങ്ങള്‍ക്ക് ദൈവമേ, ഞാന്‍ നന്ദി പറയുന്നു. എല്ലാത്തിനും അതിന്‍റേതായ അര്‍ത്ഥമുണ്ട്. എനിക്ക് ഏറ്റവും നന്മയായിട്ടുള്ളത് മാത്രമാണ് അങ്ങ് അനുവദിക്കുന്നത്. ബാഹ്യമായ തടവിന്‍റെ ദിനങ്ങള്‍ ദൈവത്തിലുള്ള ആന്തരികമായ സ്വാതന്ത്ര്യം അനുഭവിക്കുന്ന സുവര്‍ണ ദിനങ്ങളാണ്.’
2600-ലധികം വൈദികരെയും നിരവധി സെമിനാരി വിദ്യാര്‍ത്ഥികളെയും പ്രോട്ടസ്റ്റന്‍റ് ശുശ്രൂഷകരെയും പാര്‍പ്പിച്ചിരുന്ന കുപ്രസിദ്ധ ക്യാമ്പാണ് ഡാഷ്വേ. പട്ടിണിയും നിര്‍ബന്ധിത ജോലിയും അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ രോഗാവസ്ഥ ഗുരുതരമാക്കി. ക്യാമ്പിനോടനുബന്ധിച്ച് മനുഷ്യരുടെ ശരീരത്തില്‍ മരുന്നുകള്‍ പരീക്ഷിക്കുന്നതിനായി സ്ഥാപിച്ചിരുന്ന ആശുപത്രിയിലേക്ക് കാള്‍ ലെയ്സ്നറെ മാറ്റി. ദുരിതത്തിന്‍റെ ആ ലോകത്തും തന്റെ സഹതടവുകാര്‍ക്ക് പ്രത്യാശയുടെ അടയാളമാകാന്‍ കാളിന് കഴിഞ്ഞു. കൂടെയുള്ളവരെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനും സഹിഷ്ണുതയോടെ പെരുമാറുവാനും അദ്ദേഹം ശ്രദ്ധിച്ചു. ‘ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന മാലാഖ’ എന്നാണ് കൂടെയുള്ളവര്‍ അദ്ദേഹത്തെ വിളിച്ചത്.
1939 നവംബര്‍ 22: ‘ക്രിസ്തുവേ എന്റെ ജീവിതം പൂര്‍ണമായി അങ്ങേക്ക് ഞാന്‍ നല്‍കുന്നു. അത് എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് തീരുമാനിക്കേണ്ടത് അങ്ങ് മാത്രമാണ്. അവിടുത്തെ തിരുഹിതം നിറവേറട്ടെ.’
ഒളിപ്പിച്ച ബിസ്കറ്റുകളും കാപ്പിയും
രോഗം മൂര്‍ച്ഛിച്ച കാളിന്‍റെ പേര് ഗ്യാസ് ചേംബറിലടച്ച് വധിക്കാനുള്ളവരുടെ കൂട്ടത്തില്‍ ചേര്‍ക്കപ്പെട്ടു. എന്നാല്‍ ദൈവത്തിന്റെ തിരുഹിതം മറ്റൊന്നായിരുന്നു. ഗ്യാസ് ചേംബറില്‍ അടയ്ക്കപ്പെടേണ്ടവരുടെ കൂട്ടത്തില്‍നിന്ന് അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ പേര് നീക്കപ്പെട്ടു. 1944 ഡിസംബര്‍ 17-ന് കാള്‍ ഏറ്റവുമധികം കൊതിച്ചിരുന്നതും അസാധ്യമെന്ന് കരുതപ്പെട്ടിരുന്നതുമായ ആ കര്‍മ്മം നടന്നു. സഹതടവുകാരനായിരുന്ന ഫ്രഞ്ച് ബിഷപ് ആള്‍ട്ടര്‍ ക്രിസ്റ്റസ് അതീവ രഹസ്യമായി കാള്‍ ലെയ്സ്നറിന് വൈദികപട്ടം നല്കി. കോണ്‍സന്‍ട്രേഷന്‍ ക്യാമ്പില്‍ നടന്ന ആ പൗരോഹിത്യ സ്വീകരണചടങ്ങില്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നതിനായുള്ള അംശവടിയും മോതിരവും സഹതടവുകാരാണ് നിര്‍മ്മിച്ചത്. പൗരോഹിത്യ സ്വീകരണത്തെക്കുറിച്ച് കേട്ടറിഞ്ഞ സഹതടവുകാരായ പ്രോട്ടസ്റ്റന്‍റ് ശുശ്രൂഷകര്‍ ഒളിപ്പിച്ചുവച്ച ബിസ്കറ്റുകളും കാപ്പിയും ഉപയോഗിച്ച് നവവൈദികനുവേണ്ടി വിരുന്നൊരുക്കി.
പൗരോഹിത്യം സ്വീകരിക്കാന്‍ സാധിച്ചതില്‍ അതീവ സന്തോഷവാനായിരുന്നെങ്കിലും അനാരോഗ്യം നിമിത്തം ഒരാഴ്ചയ്ക്ക് ശേഷമാണ് അദ്ദേഹത്തിന് പ്രഥമ ദിവ്യബലി അര്‍പ്പിക്കാന്‍ സാധിച്ചത്. സഭയുടെ ആദ്യ രക്തസാക്ഷിയായ വിശുദ്ധ സ്തേഫാനോസിന്‍റെ തിരുനാള്‍ ദിനമായ ഡിസംബര്‍ 26-ന് അദ്ദേഹം പ്രഥമ ദിവ്യബലി അര്‍പ്പിച്ചു. അതായിരുന്നു അദ്ദേഹം അര്‍പ്പിച്ച ഏകബലിയും. 1945 ഏപ്രില്‍ 29-ാം തിയതി അമേരിക്കന്‍ സൈന്യം ഡാഷ്വേ കോണ്‍ സന്‍ട്രേഷന്‍ ക്യാമ്പിലുള്ള തടവുകാരെ മോചിപ്പിച്ചു. പക്ഷേ അപ്പോഴേക്കും ഫാ. കാള്‍ ലെയ്സ്നറിന്‍റെ ആരോഗ്യനില തിരിച്ചുപിടിക്കാനാവാത്തവിധം മോശമായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
തിരിച്ചുകിട്ടിയ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള നന്ദിയുടെയും ദൈവസ്തുതിയുടെയും വാക്കുകള്‍ കൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ഡയറി നിറഞ്ഞു. ‘ഓ ഏറ്റവും പരിശുദ്ധനായവനേ, എന്റെ ശത്രുക്കളെയും അനുഗ്രഹിക്കണമേ’ എന്നതാണ് അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ഡയറിയില്‍ കുറിച്ചിരിക്കുന്ന അവസാന വാക്കുകള്‍. 1945 ഓഗസ്റ്റ് 12-ാം തിയതി മരണത്തിന് ഒരുക്കമായുള്ള കൂദാശ സ്വീകരിച്ച അദ്ദേഹം നിത്യതയിലേക്ക് യാത്രയായി. കേവലം 30 വയസില്‍ ജീവിതം പൂര്‍ത്തിയാക്കിയ ഫാ. കാള്‍ ലെയ്സ്നറെ 1996 ജൂണ്‍ 23-ന് ബര്‍ലിനില്‍ വച്ച് നടന്ന ചടങ്ങില്‍ വിശുദ്ധ ജോണ്‍ പോള്‍ രണ്ടാമന്‍ മാര്‍പാപ്പയാണ് വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവനായി പ്രഖ്യാപിച്ചത്. അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ സഹതടവുകാരനായിരുന്ന ഒരു വൈദികന്റെ സാക്ഷ്യം വളരെ ശ്രദ്ധേയമാണ്, “കാള്‍ ലെയ്സ്നര്‍ എപ്പോഴും സന്തുഷ്ടനായി കാണപ്പെട്ടു. അത് ഹൃദയത്തില്‍നിന്നുള്ള സന്തോഷമായിരുന്നു!”
Renjith Lawrence
Latest Articles
രോഗശാന്തിക്ക് അത്യന്താപേക്ഷിതമായ ഒരു ഘടകമാണ് പ്രതീക്ഷാനിര്‍ഭരമായ വിശ്വാസം- പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്ന ആളിനും രോഗിക്കും. അപസ്മാരരോഗിയെ സുഖപ്പെടുത്താന്‍ തങ്ങള്‍ക്ക് എന്തുകൊണ്ട് സാധിച്ചില്ല എന്ന ശിഷ്യന്മാരുടെ ചോദ്യത്തിന് ‘നിങ്ങളുടെ വിശ്വാസക്കുറവുകൊണ്ടുതന്നെ’ എന്നാണവിടുന്ന് മറുപടി നല്കിയത്. ചിലപ്പോള്‍ മറ്റുള്ളവരുടെ വിശ്വാസം രോഗിക്ക് സൗഖ്യദായകമായി ഭവിക്കും. അപസ്മാരരോഗിയുടെ പിതാവിൻ്റെ വിശ്വാസം, കനാന്‍കാരി സ്ത്രീയുടെ വിശ്വാസം, ശതാധിപൻ്റെ വിശ്വാസം തുടങ്ങിയവ ഉദാഹരണങ്ങളാണ്. യേശുവിന് ഇത് ചെയ്യാന്‍ കഴിയും. അവിടുന്ന് ഇത് ചെയ്യുമെന്നുള്ള വിശ്വാസമാണ് ആവശ്യം. ചില രോഗങ്ങള്‍ക്ക് ഉടനടി സൗഖ്യം കിട്ടുമ്പോള്‍ മറ്റ് ചിലത് ക്രമേണയായിരിക്കും സുഖപ്പെടുന്നത്. രോഗശാന്തി നല്കിക്കൊണ്ടാണ് കര്‍ത്താവ് ചിലരെ വിശ്വാസത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നത്. എന്നാല്‍ മറ്റ് ചിലരെ വിശ്വാസത്തിലേക്കും ശരണത്തിലേക്കും നയിച്ചതിനുശേഷംമാത്രം രോഗശാന്തി നല്കി അനുഗ്രഹിക്കുന്നു. രോഗത്തിലൂടെ നമ്മുടെ വിശുദ്ധീകരണവും മാനസാന്തരവുമാണ് ദൈവം ലക്ഷ്യമാക്കുന്നതെങ്കില്‍ നാം ഉദ്ദേശിച്ച സമയത്ത് ഉദ്ദേശിക്കുന്ന രീതിയില്‍ സൗഖ്യം കിട്ടിയെന്ന് വരില്ല. അതിന്റെ അര്‍ത്ഥം ദൈവം നമ്മുടെ പ്രാര്‍ത്ഥന കേട്ടില്ല എന്നതല്ല. പ്രത്യുത നിശബ്ദതയിലൂടെ ദൈവം നമ്മുടെ ജീവിതത്തെ വിശുദ്ധീകരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്നതാണ്- തൻ്റെയും മറ്റുള്ളവരുടെയും രക്ഷയ്ക്കുവേണ്ടി യേശുവിനോട് ചേര്‍ന്ന് സഹിക്കാന്‍ വിളിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള അവസരങ്ങളില്‍ വേദന സഹിക്കാനുള്ള ശക്തിയായിരിക്കും രോഗശാന്തിശുശ്രൂഷയിലൂടെ ലഭിക്കുക. കൂടോത്രം, മന്ത്രവാദം, ചാത്തന്‍സേവ തുടങ്ങിയവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിട്ടുള്ളവര്‍ രോഗശാന്തിപ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ക്കുമുമ്പായി പിശാചിനെയും അവന്റെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെയും ഉപേക്ഷിക്കുകയും യേശുവിനെ കര്‍ത്താവായി ഏറ്റുപറയുകയും ചെയ്യേണ്ടത് ആവശ്യമാണ്. കഠിനമായ വെറുപ്പ്, അശുദ്ധി, ഭയം ഇവയിലൂടെയെല്ലാം പൈശാചികശക്തികള്‍ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നുവരികയും നമ്മുടെ ശാരീരിക മാനസികതലങ്ങളില്‍ അസ്വസ്ഥത സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്. ഇത്തരം രോഗങ്ങള്‍ ഔഷധപ്രയോഗംകൊണ്ട് ഒരിക്കലും സുഖപ്പെടുകയില്ല. എന്നാല്‍ യേശുനാമത്തില്‍ പൈശാചികശക്തികളെ ബന്ധിക്കുകയും ഒഴിവാക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഇത്തരം അസുഖങ്ങള്‍ ഇല്ലാതായിത്തീരും. മദ്യപാനംപോലെയുള്ള മ്ലേച്ഛമായ ജീവിതചര്യകൊണ്ട് രോഗിയായിത്തീര്‍ന്ന ഒരാള്‍- ആരോഗ്യം കിട്ടിയാല്‍ വീണ്ടും കുടിക്കാന്‍ ഒരുങ്ങിയിരിക്കുന്ന മനസുള്ള വ്യക്തിയാണെങ്കില്‍ കര്‍ത്താവില്‍നിന്നും രോഗശാന്തി പ്രതീക്ഷിക്കുന്നതില്‍ അര്‍ത്ഥമില്ല. തന്റെ പഴയ ജീവിതം ഉപേക്ഷിക്കുകയും ദൈവഹിതമനുസരിച്ചുള്ള പുതിയ ഒരു ജീവിതം നയിക്കാന്‍ തീരുമാനമെടുക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ടുവേണം അത്തരം വ്യക്തികള്‍ രോഗശാന്തിപ്രാര്‍ത്ഥനകളില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍. ഓരോ രോഗശാന്തിയും ദൈവസ്‌നേഹത്തിന്റെ അടയാളമാണ്. രോഗഗ്രസ്തമായ ഇന്നത്തെ ലോകത്തെ സുഖപ്പെടുത്താനും പുനരുദ്ധരിക്കാനും ദൈവത്തിന്റെ ഈ സ്‌നേഹത്തിനുമാത്രമേ കഴിയൂ. പാപം വര്‍ധിച്ച ഈ കാലയളവില്‍ ദൈവം തന്റെ കൃപയെയും വര്‍ധിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു, അടയാളങ്ങളും അത്ഭുതങ്ങളും പ്രവര്‍ത്തിച്ചുകൊണ്ട് അവിടുന്ന് ലോകത്തെ ഉണര്‍ത്തുകയും തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. നമുക്ക് കര്‍ത്താവിനോട് നന്ദി പറയാം. എല്ലാ വചനപ്രഘോഷണവേദികളിലും രോഗശാന്തികള്‍ ധാരാളമായി ഉണ്ടാകാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യാം. അങ്ങനെ അനേകര്‍ രക്ഷയുടെ സന്തോഷം അനുഭവിച്ചറിയാന്‍ ഇടയാകട്ടെ.
യു.എസ്: ഡെന്‍വറിലെ ബിഷപ് മാഷെബൂഫ് ഹൈസ്‌കൂള്‍ വിദ്യാര്‍ത്ഥികളുടെ ബസര്‍ ലൈറ്റ് അണയുന്നത് ആത്മാവിന്‍റെ സ്‌നാനത്തിനുള്ള ക്ഷണമാണ്. കാരണം ചാപ്ലിന്‍ ഫാ. സി.ജെ. മാസ്റ്റ് വിദ്യാര്‍ത്ഥികളെ കുമ്പസാരിക്കാന്‍ ക്ഷണിക്കുന്നതിന്റെ അടയാളമാണ് അണയുന്ന ആ ബസര്‍ ലൈറ്റ്. കുമ്പസാരത്തിന് ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍ നേരത്തേതന്നെ ബസര്‍ എടുത്തുകൊണ്ട് പോകും. ക്ലാസിലോ വിശ്രമവേളയിലോ, എപ്പോഴായാലും, തങ്ങളുടെ ബസറിൻ്റെ ചുവന്ന ലൈറ്റ് അണയുന്നത് അപ്പോള്‍ ഫാ. മാസ്റ്റ് ആ വിദ്യാര്‍ത്ഥിയെ കുമ്പസാരിപ്പിക്കാന്‍ ഒരുക്കമാണെന്നതിൻ്റെ സൂചനയാണ്. പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ ഫാ. മാസ്റ്റിന് ലഭിച്ച ഒരു ആശയമാണിത്. ആദ്യം എല്ലാവര്‍ക്കും ഇത് ഒരു തമാശയായി തോന്നിയെങ്കിലും പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ മിസ്റ്റര്‍ സീഗലിൻ്റെ അനുവാദത്തോടെ ഇത് നടപ്പിലാക്കി. പക്ഷേ വളരെ ഫലപ്രദമാണെന്നാണ് ഇപ്പോള്‍ എല്ലാവരുടെയും അഭിപ്രായം. കാരണം വളരെയേറെ തിരക്കുള്ളവരാണ് ഹൈസ്‌കൂള്‍ വിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍. ക്ലാസ് സമയത്തിനു പുറത്ത് കുമ്പസാരിക്കാനായി വരിനില്‍ക്കാന്‍ അവര്‍ക്ക് സാധിച്ചെന്ന് വരില്ല. അതിനാല്‍ത്തന്നെ ആ സമയം ലാഭിച്ച്, ഭയമില്ലാതെയും സ്വസ്ഥമായും ഫാ. മാസ്റ്റിനെ സമീപിക്കാന്‍ ഈ സംവിധാനത്തിലൂടെ സാധിക്കുന്നു. അതുവഴി കുമ്പസാരമെന്ന കൂദാശ നല്കുന്ന സാന്ത്വനവും സമാധാനവും ലഭിച്ച് പ്രത്യാശയോടെ മുന്നോട്ടുപോകാനും അവസരം ലഭിക്കുന്നു.
കുറെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ പിറകിലേക്കൊരു യാത്ര. നഴ്‌സായി ജോലി ചെയ്യുന്ന സമയം. നഴ്‌സിംഗ് ലൈസന്‍സ് പ്രത്യേക കാലപരിധിക്കുള്ളില്‍ പുതുക്കിയെടുക്കേണ്ട ഒരു രേഖയാണ്. ഓരോ തവണ ലൈസന്‍സ് പുതുക്കുമ്പോഴും നഴ്‌സുമാര്‍ ചില ക്ലാസ്സുകളിലും മറ്റും പങ്കെടുത്ത് ആവശ്യമായ മണിക്കൂറുകള്‍ നീക്കിവച്ച് അതിനു വേണ്ടുന്ന സി. എം .ഇ (കണ്ടിന്യൂയിങ് മെഡിക്കല്‍ എഡ്യൂക്കേഷന്‍) പോയിന്റുകളും കരസ്ഥമാക്കണം. ഓണ്‍ലൈന്‍ ആയോ അല്ലാതെയോ ഇവയില്‍ പങ്കെടുക്കാവുന്നതാണ്. പല നഴ്‌സുമാര്‍ക്കും ഇതിനു സാധിക്കാറില്ല എന്നത് ഒരു സത്യവുമാണ്. അന്ന് ഞാന്‍ നൈറ്റ് ഡ്യൂട്ടി കഴിഞ്ഞു വളരെ ക്ഷീണിതയായാണ് മുറിയില്‍ വന്നത്. കുളി കഴിഞ്ഞു കിടക്കാനൊരുങ്ങുമ്പോള്‍ മൊബൈലില്‍ ഒരു റിമൈന്‍ഡര്‍. ഇന്ന് ഒരു കോണ്‍ഫറന്‍സില്‍ പങ്കെടുക്കേണ്ടതാണ്. എങ്കിലേ ലൈസെന്‍സ് പുതുക്കലിന് ആവശ്യമായ പോയിന്റ് കിട്ടൂ. കിടക്കയില്‍ കിടക്കുന്ന ഞാന്‍ ഈശോയെ ദയനീയമായി നോക്കി. ഈശോക്കുള്ള പരാതിപ്പെട്ടി തുറന്നു. ‘ദേ ഈശോയേ, തല പൊങ്ങുന്നില്ല. എനിക്ക് എവിടെയും പോകാന്‍ വയ്യ. വേറെ ഒരു ക്ലാസ് എനിക്ക് വേണ്ടി ഒന്ന് അറേഞ്ച് ചെയ്‌തേക്കണേ.’ തലവഴി പുതപ്പു വലിച്ചിട്ട് ഞാന്‍ നിദ്രയിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി. അന്ന് വൈകിട്ട് ഒരു സുഹൃത്ത് എന്നെ കാണാന്‍ വന്നു. അവളുടെ കയ്യില്‍ ഒരു സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റും ഉണ്ടായിരുന്നു. എനിക്ക് നൈറ്റ് ഡ്യൂട്ടി ആയിരുന്നെന്നും കോണ്‍ഫറന്‍സില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍ കഴിയില്ലെന്നും മനസ്സിലാക്കിയ അവള്‍ എന്നോടുള്ള നിഷ്‌കളങ്ക സ്‌നേഹത്തെ പ്രതി കോണ്‍ഫറന്‍സില്‍ പങ്കെടുത്തവരുടെ നെയിം ലിസ്റ്റില്‍ എന്റെയും പേരെഴുതിയത്രേ. കേട്ടപ്പോള്‍ എനിക്ക് പുതുമയൊന്നും തോന്നിയില്ല. കാരണം ഇതൊക്കെ പലയിടത്തും തനിയാവര്‍ത്തനങ്ങളായി കണ്ടിട്ടുള്ളതും കേട്ടിട്ടുള്ളതും ആണ്. ജോലിയുടെ ക്ഷീണം നിമിത്തം കൂടുതല്‍ ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ ഞാന്‍ വീണ്ടും വിശ്രമത്തിലായി. അവള്‍ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് മുറിയില്‍ വച്ച് യാത്രയായി. ഏകദേശം അഞ്ചു നിമിഷങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ തന്നെ എനിക്ക് അതിതീവ്രമായ തലവേദന അനുഭവപ്പെടാന്‍ തുടങ്ങി. എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും ഉറങ്ങാന്‍ കഴിയുന്നില്ല. വേദനസംഹാരികള്‍ കഴിച്ചു നോക്കി. യാതൊരു ശമനവുമില്ല. എന്താണ് പെട്ടെന്നൊരു തലവേദനക്ക് കാരണം എന്ന് മനസ്സിലായില്ല. അന്ന് രാത്രി ഒരു നിമിഷം പോലും കിടക്കാനോ ഉറങ്ങാനോ കഴിയാതെ തല ഒരു തുണി ഉപയോഗിച്ച് കെട്ടിവച്ചു മുറിയില്‍ നടന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു. നേരം പുലരാറായപ്പോള്‍ ഈശോയുടെ അടുത്ത് എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട തിരുഹൃദയ രൂപത്തിന് മുന്‍പില്‍ ഞാന്‍ തളര്‍ന്നു കിടന്നു. ശരീരത്തിനും മനസിനുമെല്ലാം ഭാരം അനുഭവപ്പെടുന്നു. എന്തിനെന്നറിയാത്ത ഒരു വലിയ ദുഃഖം എന്റെ ആത്മാവില്‍ നിറഞ്ഞു. ഈശോയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കിടക്കുമ്പോള്‍ കണ്ണുകള്‍ അറിയാതെ നിറഞ്ഞൊഴുകി. ഈശോയുടെ സ്വരം ഞാന്‍ കേട്ടു, ”ആ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് കീറിക്കളയുക. ഏറ്റുപറഞ്ഞു കുമ്പസാരിക്കുക.” തലവേദനയുടെ കാഠിന്യം പിന്നെയും കൂടിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. നിലത്തുനിന്ന് എങ്ങനെയോ എഴുന്നേറ്റ ഞാന്‍ ഈശോയുടെ മുന്‍പില്‍ വച്ചുതന്നെ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് കീറിക്കളഞ്ഞു. പെട്ടെന്നുതന്നെ ദൈവാലയത്തിലേക്ക് പോകാന്‍ ഒരുങ്ങി. ഈശോയോട് ഒരുപാട് തവണ മാപ്പു പറഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു. ദൈവാലയത്തില്‍ എത്തി പരിശുദ്ധ കുര്‍ബ്ബാനക്ക് മുന്‍പ് വൈദികനോട് എന്റെ തെറ്റ് ഏറ്റുപറഞ്ഞു കുമ്പസാരിച്ചു. തലവേദന അല്പം കുറയുന്നതുപോലെ അനുഭവപ്പെട്ടു. തിരിച്ച് മുറിയില്‍ വന്നപ്പോള്‍ വേദനയില്‍ അല്പം കുറവ് അനുഭവപ്പെട്ടതല്ലാതെ തലവേദന വിട്ടുമാറുന്നില്ല. ഈശോയോട് അല്പം പിണക്കം തോന്നി. ഈശോ പറഞ്ഞത് അക്ഷരംപ്രതി അനുസരിച്ചതിന്റെ ഗമയില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോഴാണ് അടുത്ത ഡയലോഗ് വരുന്നത്. ഈശോയുടെ ഡിമാന്‍ഡ് പലപ്പോഴും ഭീകരമായി തോന്നാറുണ്ട്. അവനെ സ്‌നേഹിക്കുന്നവരോട് കുറച്ചു കൂടുതല്‍ ആയിരിക്കും എന്ന് വേണമെങ്കില്‍ പറയാം. ഉടനെ കൂട്ടുകാരിയെ വിളിക്കുകയും അവളോട് കുമ്പസാരിക്കാന്‍ പറയുകയും ചെയ്യുക എന്നുള്ളതാണ് രണ്ടാമത്തെ ടാസ്‌ക്. ഈശോക്ക് എന്തിനാ ഇത്രയ്ക്ക് വാശി എന്നുള്ള മട്ടില്‍ ഞാന്‍ ഒരല്പം കലിപ്പ് കാണിച്ചു. പക്ഷേ തലവേദന കാരണം വേറെ നിവൃത്തിയില്ലാതായി. ഫോണില്‍ സുഹൃത്തിനെ വിളിച്ചു. അവളുടെ നിഷ്‌കളങ്കസ്‌നേഹത്തിന് ഈശോ തന്ന സ്‌നേഹസമ്മാനത്തെക്കുറിച്ച് വിവരിച്ചു. ഫോണിന്റെ മറുതലയില്‍ കരച്ചില്‍ കേള്‍ക്കാം. അല്‍പസമയത്തിനുള്ളില്‍ത്തന്നെ അവള്‍ എൻ്റെ മുറിയില്‍ വന്നു. തല കെട്ടിവച്ചു കിടക്കുന്ന എന്നെയും തിരുഹൃദയ ഈശോയെയും അവള്‍ മാറി മാറി നോക്കിക്കൊണ്ടു കണ്ണീര്‍ വാര്‍ത്തു. സമയം ഉച്ചയായി. ഇനി പരിശുദ്ധ കുര്‍ബ്ബാന വൈകുന്നേരം മാത്രമേ ഉള്ളൂ. അതിനാല്‍ അവള്‍ എന്റെ മുറിയില്‍ ഈശോയുടെ അടുത്ത് സമയം ചെലവഴിച്ചു. സമയമായപ്പോള്‍ അവള്‍ ദൈവാലയത്തിലേക്ക് പോയി. കുമ്പസാരിച്ച് ഒരുക്കത്തോടെ ഈശോയെ സ്വീകരിച്ചു. ദൈവാലയത്തിലേക്ക് പോകും മുന്‍പ് അവളോട് ഞാന്‍ ഒരു കാര്യം സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നു. കുമ്പസാരം കഴിയുമ്പോള്‍ സമയം എത്രയെന്ന് നോക്കി എന്നോട് പറയണം. അവള്‍ ദൈവാലയത്തില്‍ ആയിരുന്ന സമയം ഞാന്‍ മുറിയില്‍ കിടക്കുകയായിരുന്നു. അഞ്ചുമണിക്ക് പെട്ടെന്ന് എന്റെ തലയില്‍നിന്ന് എന്തോ വസ്തു തെന്നി മാറുന്നതായി അനുഭവപ്പെട്ടു. തലവേദന പൂര്‍ണ്ണമായി എന്നെ വിട്ടുപോയി. നിമിഷങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ അവളുടെ ഫോണ്‍ കാള്‍ ലഭിച്ചു. ഞാന്‍ അവളോട് ചോദിച്ചു, ”അഞ്ച് മണിക്ക് കുമ്പസാരം കഴിഞ്ഞു അല്ലേ?!”അവള്‍ ആശ്ചര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു, ”നീ സമയം എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു? അഞ്ച് മണിക്കാണ് കുമ്പസാരക്കൂട്ടില്‍നിന്ന് ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റത്. ”ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു, ”അതേസമയം തലവേദന വിട്ടുമാറി.” ”നിങ്ങളെത്തന്നെ ശുദ്ധീകരിക്കുവിന്‍. നാളെ നിങ്ങളുടെ ഇടയില്‍ കര്‍ത്താവ് അത്ഭുതങ്ങള്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കും” (ജോഷ്വാ 3/5). യേശുവിന്റെ ശിഷ്യന്മാരില്‍ പ്രധാനിയായ പത്രോസിന്റെ മൂന്ന് തള്ളിപ്പറച്ചിലുകളെ നമുക്ക് ചിന്തിക്കാം. വിശുദ്ധ ലൂക്കായുടെ സുവിശേഷത്തില്‍ പ്രതിപാദിക്കുന്നത് ഇപ്രകാരമാണ്. ആദ്യം പത്രോസ് ‘അവനെ ഞാന്‍ അറിയുകയില്ല’ എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ദൈവമായ യേശുവിനെ തിരിച്ചറിയാതെ പോയി. രണ്ടാമത് ‘മനുഷ്യാ ഞാന്‍ അല്ല’ എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് സ്വയം തിരിച്ചറിവില്ലാത്തവനായി മാറി. താന്‍ ആരാണെന്ന് അവന്‍ മറന്നു. മൂന്നാമതായി ‘നീ പറയുന്നത് എന്താണെന്ന് എനിക്കറിഞ്ഞു കൂടാ’ എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവന്റെ സഹോദരങ്ങളെ മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയാത്തവനായി. ദൈവത്തെയും സഹോദരങ്ങളെയും സ്വയവും ആരാണെന്ന് അറിയാനുള്ള തിരിച്ചറിവ് പത്രോസിനു നഷ്ടപ്പെട്ടത് എന്തുകൊണ്ട്? തിരുവചനം ഇപ്രകാരം പഠിപ്പിക്കുന്നു, ”പത്രോസ് അകലെയായി അവനെ അനുഗമിച്ചിരുന്നു” (ലൂക്കാ 22/54). യേശുവില്‍നിന്ന് ഒരു അകലം പാലിച്ച പത്രോസ് തള്ളിപ്പറയുക എന്ന പാപത്തില്‍ മൂന്ന് തവണ ആവര്‍ത്തിച്ചു വീഴുകയാണ്. നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലും ചില പാപാവസ്ഥകളില്‍ ആവര്‍ത്തിച്ചു വീഴുന്നത് പത്രോസിനെപ്പോലെ അകലത്തില്‍ നാം ഈശോയെ അനുഗമിക്കുന്നതുകൊണ്ടാണ്. ദൈവത്തെയും മനുഷ്യനെയും ഒരു ചരടില്‍ കോര്‍ക്കുന്ന ബ്യൂട്ടിപാര്‍ലര്‍ ആണ് ഓരോ കുമ്പസാരക്കൂടുകളും. കുമ്പസാരിപ്പിക്കുന്ന വൈദികന്റെ യോഗ്യതയോ കുമ്പസാരിക്കുന്ന വ്യക്തിയുടെ യോഗ്യതയോ അല്ല മറിച്ച് സ്‌നേഹിതനുവേണ്ടി ജീവന്‍ ബലികഴിക്കുന്നതിനെക്കാള്‍ വലിയ സ്‌നേഹം ഇല്ലെന്ന് സ്വന്തം ജീവന്‍ കൊടുത്തു കാണിച്ചുതന്ന യേശുവിന്റെ അതിരറ്റ സ്‌നേഹവും കരുണയുമാണ് ഓരോ ആത്മാവിനെയും പാപത്തിന്റെ ജീവനില്ലായ്മയില്‍നിന്ന് പുതിയ സൃഷ്ടിയാക്കി രൂപാന്തരപ്പെടുത്തുന്നത്.
പരുന്ത് സര്‍പ്പത്തെ നേരിടുകയാണങ്കില്‍ ചെയ്യുന്ന ഒരു കാര്യമുണ്ട്. അത് യുദ്ധരംഗം ഭൂമിയില്‍നിന്ന് അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് മാറ്റും. അതിനായി സര്‍പ്പത്തെ കൊത്തിയെടുത്ത് പറക്കും. എന്നിട്ട് അതിനെ സ്വതന്ത്രമാക്കും. എന്നാല്‍ അന്തരീക്ഷത്തില്‍ സര്‍പ്പത്തിന് എന്ത് ശക്തിയാണ് പ്രകടിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയുക? അത് നിസ്സഹായമായിപ്പോകുകയേയുള്ളൂ. ഇതുതന്നെയാണ് ആത്മീയജീവിതത്തിലും നാം ചെയ്യേണ്ടത്. ശത്രുവായ പിശാചിന് ജയിക്കാന്‍ എളുപ്പമുള്ള പാപസാഹചര്യങ്ങള്‍ നിലനിര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് അവനുമായി പോരാട്ടമരുത്. പകരം പ്രാര്‍ത്ഥനയിലൂടെ ദൈവാശ്രയബോധത്തില്‍ ഉയര്‍ന്നുനിന്ന് ആത്മീയതലത്തില്‍ അവനെ നേരിടുക. അവിടെ പോരാട്ടം ദൈവം ഏറ്റെടുക്കും. നമുക്ക് വിജയം വരിക്കാനും സാധിക്കും. ”ദൈവത്തിന് വിധേയരാകുവിന്‍; പിശാചിനെ ചെറുത്തുനില്‍ക്കുവിന്‍; അപ്പോള്‍ അവന്‍ നിങ്ങളില്‍നിന്ന് ഓടിയകന്നുകൊള്ളും” (യാക്കോബ് 4/7)
Want to be in the loop?
Get the latest updates from Tidings!