- Latest articles
സിയറാ ലിയോണ്‍: ക്രെസ്തവമിഷനറിമാര്‍ നടത്തിയ സ്‌കൂളുകള്‍ വിദ്യാഭ്യാസം നല്കുന്നതോടൊപ്പം ക്രൈസ്തവവിശ്വാസത്തിനും ക്രൈസ്തവമൂല്യങ്ങള്‍ക്കും സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നതിലും വിജയിച്ചതോടെ അനേകം കുട്ടികള്‍ പ്രായത്തിന്‍റെ ഒരു ഘട്ടമെത്തിയപ്പോള്‍ മാമ്മോദീസ സ്വീകരിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചതായി പടിഞ്ഞാറന്‍ ആഫ്രിക്കന്‍ രാഷ്ട്രമായ സിയറാ ലിയോണിലെ ബിഷപ് നതാലെ പഗനെല്ലിയുടെ വെളിപ്പെടുത്തല്‍.
രാജ്യത്തിന്‍റെ വടക്കുഭാഗത്ത് സ്‌കൂളുകള്‍ ഇല്ലെന്ന് കണ്ട സാവേരിയന്‍ മിഷനറിമാര്‍ അവിടെ പ്രൈമറി സ്‌കൂളുകള്‍ ആരംഭിച്ചു. പിന്നീട് സെക്കന്‍ഡറി സ്‌കൂളുകളും തുടങ്ങി. സ്‌കൂളുകളുടെ മികച്ച പ്രവര്‍ത്തനം നിമിത്തം ഓരോ ഗ്രാമത്തിലും കത്തോലിക്കാ സ്‌കൂളുകള്‍ വേണമെന്നാണ് ഗോത്രത്തലവന്‍മാര്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്നതത്രേ. ആ ആവശ്യം പൂര്‍ണമായി നിറവേറ്റാന്‍ സാധിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് ബന്ധപ്പെട്ടവര്‍ പറയുന്നു.
സ്‌കൂളുകളില്‍, വൈദികരോടും സമര്‍പ്പിതരോടും ഇടപഴകി ജീവിക്കുകയും അവരുടെ ക്രൈസ്തവജീവിതത്തിന്‍റെ മനോഹാരിതയില്‍ ആകൃഷ്ടരാവുകയും ചെയ്ത അനേകം വിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍ മുതിര്‍ന്നപ്പോള്‍ മാമ്മോദീസ സ്വീകരിക്കാന്‍ ആഗ്രഹം പ്രകടിപ്പിച്ചു. ഇപ്രകാരം ക്രൈസ്തവവിശ്വാസം സ്വീകരിച്ചവരില്‍ ഇസ്ലാം മതസ്ഥര്‍ ഏറെപ്പേരുണ്ട്. അവരില്‍ പലരും പില്ക്കാലത്ത് വൈദികരായി മാറി എന്നതും ശ്രദ്ധേയമാണ്. സ്‌കൂളുകള്‍വഴി നല്കുന്ന ശക്തമായ ക്രൈസ്തവസാക്ഷ്യം അനേകരെ ആകര്‍ഷിക്കുമെന്ന് ഇതിലൂടെ വ്യക്തമാവുകയാണ്.
'
ബാംഗ്ലൂര്‍ സെയ്ന്റ് പീറ്റേഴ്‌സ് സെമിനാരിയില്‍ ഞാന്‍ ഒന്നാം വര്‍ഷ ദൈവശാസ്ത്ര പഠനം നടത്തിയിരുന്ന നാളുകള്‍. 1990 ജൂണ്‍ 15-നാണ് അവിടെ എത്തിയത്. ഒരു മാസത്തോളം കഴിഞ്ഞ് ജൂലൈ 25 ആയപ്പോള്‍ സെമിനാരിയിലേക്ക് ഒരു ടെലഗ്രാം വന്നു. എന്റെ പിതാവ് ഹൃദയാഘാതം വന്ന് മരിച്ചുവെന്നായിരുന്നു ടെലഗ്രാം സന്ദേശം. ഞാന്‍ നാട്ടില്‍ വന്ന് പിതാവിന്‍റെ മൃതസംസ്‌കാരശുശ്രൂഷയില്‍ സംബന്ധിച്ച് മൂന്ന് ദിവസത്തോളം വീട്ടില്‍ താമസിച്ചു. പിന്നെ തിരിച്ച് സെമിനാരിയിലേക്ക് പോയി. എന്നാല്‍ തിരികെ സെമിനാരിയില്‍ എത്തിയപ്പോഴാണ് മനസിലായത് അത് ഒരു വല്ലാത്ത പ്രതിസന്ധിയാണെന്ന്. എന്റെ അപ്പനെപ്പറ്റിയുള്ള ഓര്‍മകള്‍, അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ വാത്സല്യവായ്പ്, ആ സ്‌നേഹം ഇതൊക്കെ എന്റെ മനസിനെ കാര്‍ന്നുതിന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു.
സെമിനാരിയില്‍ ചെന്നെങ്കിലും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ സാധിക്കുന്നില്ല, പഠിക്കാന്‍ സാധിക്കുന്നില്ല, സെമിനാരിയിലെ ഒരു പരിപാടികളുമായി സഹകരിക്കാനും സാധിക്കുന്നില്ല. ഞാന്‍ എല്ലായിടത്തുമുണ്ട് എന്നാല്‍ ഒരിടത്തുമില്ല എന്ന സ്ഥിതി. മുറിയടച്ചിരുന്ന് കണ്ണുനീരൊഴുക്കിക്കൊണ്ട് ദിവസങ്ങളോളം ഞാനവിടെ കഴിച്ചുകൂട്ടി. അവസാനം മനസിലായി, സെമിനാരിയില്‍ ഇങ്ങനെ മുന്നോട്ടുപോകാന്‍ പറ്റില്ല. കുറെ നാളൊക്കെ മറ്റുള്ളവരെ കബളിപ്പിച്ച് മുന്നോട്ടുപോകാന്‍ കഴിഞ്ഞേക്കാം. എന്നാല്‍ അല്പം കഴിയുമ്പോള്‍ എന്റെ മാനസികാവസ്ഥ അവര്‍ക്ക് മനസിലാകും. പിന്നെ അസ്വസ്ഥതയാകും. അതിനാല്‍ ആരെങ്കിലും കണ്ടുപിടിക്കുന്നതിനുമുമ്പ് ഞാന്‍തന്നെ നേരിട്ടുചെന്ന് അങ്ങോട്ടു പറയാം എന്നുകരുതി ഒരു ദിവസം ആലോചിച്ചുറപ്പിച്ച് എന്റെ റെക്ടറച്ചന്‍റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി.
‘എനിക്ക് സെമിനാരിയില്‍നിന്ന് ഒരു ബ്രേക്ക് ആവശ്യമാണ്. ഇങ്ങനെ എനിക്ക് സെമിനാരിയില്‍ മുമ്പോട്ടു പോകുക സാധ്യമല്ല. വീട്ടില്‍ അല്പനാള്‍ കഴിഞ്ഞിട്ട് എന്റെ മനസ് ഒന്ന് സ്വസ്ഥമായതിനുശേഷം തിരികെ വരാം…’ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചിന്തിച്ച് അതിനുള്ള അനുവാദം ചോദിക്കാമെന്നായിരുന്നു തീരുമാനം. അങ്ങനെ ഞാന്‍ റെക്ടറച്ചന്‍റെ മുറിയുടെ മുന്നില്‍ നില്ക്കുകയാണ്. പക്ഷേ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ മുറിയില്‍ മറ്റ് ബ്രദേഴ്‌സ് ആരൊക്കെയോ ഉണ്ട്. അവര്‍ അദ്ദേഹത്തോട് ഗൗരവമായി എന്തോ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. അതിനാല്‍ ഞാന്‍ കുറെനേരം അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ മുറിയുടെ മുന്നില്‍ കാത്തുനിന്നു. പക്ഷേ അകത്തെ സംസാരം നിര്‍ത്തി ബ്രദേഴ്‌സ് പുറത്തുവരുന്നത് കാണുന്നില്ല.
കുറേനേരം അവിടെനിന്ന് മടുത്തപ്പോള്‍ ഒരു തോന്നല്‍. തൊട്ടപ്പുറത്തുള്ള ദിവ്യകാരുണ്യ ആരാധനാചാപ്പലില്‍ പോയിരിക്കാം. പ്രാര്‍ത്ഥിക്കണം എന്നൊന്നും ചിന്തിച്ചിട്ടല്ല. എങ്കിലും റെക്ടറച്ചന്‍റെ മുറിക്ക് പുറത്ത് നില്‍ക്കുന്നതിനുപകരം അവിടെപ്പോയിരിക്കാം- അത്രയേ ചിന്തിച്ചുള്ളൂ. അങ്ങനെ അവിടെ കയറി ഇരുന്നു. അധികം വെളിച്ചമില്ല, അള്‍ത്താരയില്‍ വിശുദ്ധ കുര്‍ബാന എഴുന്നള്ളിച്ചുവച്ചിട്ടുണ്ട്. കുറെ സമയം ഞാന്‍ അവിടെയിരുന്നപ്പോള്‍ എന്റെ കണ്ണുകള്‍ മദ്ബഹായിലേക്ക് ആകര്‍ഷിക്കപ്പെട്ടു. അവിടെ എഴുന്നള്ളിച്ചുവച്ചിരിക്കുന്ന ദിവ്യകാരുണ്യത്തിലേക്ക് എന്റെ ശ്രദ്ധ പോയി. ആ ദിവ്യകാരുണ്യത്തിന് എന്നോട് എന്തൊക്കെയോ പറയാനുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.
പതുക്കെപ്പതുക്കെ… റെക്ടറച്ചനോട് പറയാനായി മനസില്‍ കരുതിയ വാക്കുകളെല്ലാം ദിവ്യകാരുണ്യത്തോട് പറഞ്ഞു. എത്ര നേരം ഞാനവിടെ ഇരുന്നുവെന്ന് അറിയില്ല, ഏറെ സമയം ഇരുന്നുകാണണം. എന്തായാലും ഞാന്‍ അവിടെനിന്ന് ഇറങ്ങിവന്നത് മുറിവുണക്കപ്പെട്ട ഒരു വ്യക്തിയായിട്ടാണ്. പിന്നീട് ഇന്നുവരെ എന്റെ പിതാവിന്‍റെ വേര്‍പാടിന്‍റെ വേദന ഒരു മുറിവായി എന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ അവശേഷിച്ചിട്ടില്ല എന്നതാണ് യാഥാര്‍ത്ഥ്യം. പിന്നെ അതിനായി റെക്ടറച്ചനെ സമീപിക്കേണ്ട ആവശ്യം എനിക്ക് വന്നില്ല.
പ്രിയപ്പെട്ടവരുടെ വേര്‍പാടിന്‍റെ വേദനയോ ഒറ്റപ്പെട്ടുപോയതിന്‍റെ നൊമ്പരമോ എന്തുമാകട്ടെ അതെല്ലാം സൗഖ്യപ്പെടുത്തുന്ന സാന്നിധ്യമാണ് ദിവ്യകാരുണ്യസാന്നിധ്യം. ”അവന്റെ ക്ഷതങ്ങളാല്‍ നാം സൗഖ്യം പ്രാപിച്ചു” (ഏശയ്യാ 53/5). നമ്മുടെ വേദനകള്‍ക്കെല്ലാം സൗഖ്യം തേടി വിശുദ്ധ കുര്‍ബാനയുടെ സന്നിധിയിലേക്ക് അണയാം.
1994-ല്‍ പൗരോഹിത്യം സ്വീകരിച്ച മോണ്‍.
ദൈവകാരുണ്യത്തിന്‍റെയും കൃപയുടേതുമായ പുതിയ പെന്തക്കുസ്തയുടെ സമയത്ത് ജനങ്ങള്‍ പശ്ചാത്താപത്തിലേക്കും മാനസാന്തരത്തിലേക്കും ആനയിക്കപ്പെടും. പരിശുദ്ധാത്മാവിന്‍റെ ശക്തമായ ചൊരിയപ്പെടല്‍ അപ്പോള്‍ ഉണ്ടാകും. സകലരും സഭയിലേക്ക് തിരിച്ചുവരും. സഭ നവീകൃതവും മഹത്വമേറിയതും ആയിത്തീരും. ഒരു പുതിയ പെന്തക്കുസ്താ-ദ്വിതീയ പെന്തക്കുസ്ത അങ്ങനെ ഭൂമിയില്‍ സംഭവിക്കും. ഈ ആശ്ചര്യകരമായ അനുഭവത്തെക്കുറിച്ച് പരിശുദ്ധ അമ്മ ഫാ. സ്റ്റെഫാനോ ഗോബിവഴി 1995 ജൂണ്‍ നാലിന് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു:
”സഭയുടെമേലും മാനവകുലത്തിന്‍റെമേലും അഗ്നിനാവുകളുടെ അത്ഭുതകരമായ ഇറങ്ങിവരല്‍ വീണ്ടും ഉണ്ടാകും.
സ്വാര്‍ത്ഥതയും വിദ്വേഷവും യുദ്ധവും സംഘര്‍ഷവും മൂലം മരവിച്ച മാനവകുലത്തിന് അഗ്നിനാവുകള്‍ ജീവനും ചൂടും പകര്‍ന്ന് നല്കും. ദാഹത്താല്‍ വരണ്ട ഭൂമി ആത്മാവിന്‍റെ നിശ്വസനം ഏല്‍ക്കാന്‍ പാകത്തില്‍ തുറവിയുള്ളതായിത്തീരും. ദൈവാത്മാവ് ഈ ലോകത്തെ നൂതനവും അത്ഭുതകരവുമായ പറുദീസയായി പരിണമിപ്പിക്കുകയും അവിടെ പരിശുദ്ധ ത്രിത്വം തന്റെ സ്ഥിരവാസകേന്ദ്രമാക്കുകയും ചെയ്യും.
സഭയെ പ്രകാശിപ്പിക്കുവാനും വിശുദ്ധീകരിക്കുവാനും അഗ്നിനാവുകള്‍ ഇറങ്ങിവരും. അവള്‍ കാല്‍വരിയുടെ ക്ലേശകരമായ വിനാഴികകളിലൂടെ ഇപ്പോള്‍ കടന്നുപൊയ്‌ക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. അവളുടെ അജപാലകന്മാര്‍ മര്‍ദിക്കപ്പെടുകയും അജഗണങ്ങള്‍ മുറിവേല്‍പ്പിക്കപ്പെടുകയും തന്റെ സ്വന്ത ജനങ്ങളാല്‍ അവള്‍ പരിത്യജിക്കപ്പെടുകയും ഒറ്റിക്കൊടുക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. വിശ്വാസം ക്ഷയിക്കുകയും മതം ഉപേക്ഷിക്കുന്നവരുടെ എണ്ണം വര്‍ധിക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ഇവയില്‍നിന്നെല്ലാം അവളെ ശുദ്ധീകരിക്കുവാന്‍ അഗ്നിനാവുകള്‍ അവളില്‍ ഇറങ്ങിവരും.
പരിശുദ്ധാത്മാവിന്‍റെ ദിവ്യാഗ്നി അവളെ എല്ലാ രോഗങ്ങളില്‍നിന്നും സുഖപ്പെടുത്തും. അവിശ്വസ്തതയില്‍നിന്നും പാപക്കറകളില്‍നിന്നും അവളെ ശുദ്ധീകരിക്കും. നൂതനമായ സൗന്ദര്യത്താല്‍ അവളെ ഉടുപ്പിക്കും. തന്നിലെ ഐക്യവും വിശുദ്ധിയും പുനഃസ്ഥാപിക്കപ്പെടാന്‍ പാകത്തില്‍ പരിശുദ്ധാത്മാവ് തന്റെ പ്രഭാപൂരംകൊണ്ട് അവളെ ആവരണം ചെയ്യും. അങ്ങനെ യേശുവിന് സാര്‍വത്രികവും സമ്പൂര്‍ണവുമായ സാക്ഷ്യം നല്കാന് അവള്‍ പര്യാപ്തയായിത്തീരും.
ദിവ്യപ്രകാശത്താല്‍ നിങ്ങള്‍ പ്രകാശിതരാകുകയും ദൈവത്തിന്‍റെ പരിശുദ്ധിയിലൂടെയും വിശ്വാസത്തിന്‍റെ ദര്‍പ്പണത്തിലൂടെയും നിങ്ങള്‍ നിങ്ങളെത്തന്നെ കാണുകയും ചെയ്യും. ഇത് അന്തിമ വിധിയുടെ ഒരു ചെറിയ പതിപ്പായിരിക്കും. ദൈവികകാരുണ്യമെന്ന മഹാദാനം സ്വീകരിക്കാന്‍ പാകത്തില്‍ അത് നിങ്ങളുടെ ഹൃദയകവാടങ്ങള്‍ തുറന്നു നല്കും.
എല്ലാവരുടെയും ഹൃദയങ്ങളിലും ജീവിതത്തിലും സമൂലമായ പരിവര്‍ത്തനം പരിശുദ്ധാത്മാവ് കൈവരുത്തും. പാപികള്‍ മാനസാന്തരപ്പെടും; ദുര്‍ബലര്‍ ശക്തി പ്രാപിക്കും. പിതൃഭവനത്തില്‍നിന്നും അകന്നവര്‍ വീണ്ടും അവിടേക്ക് മടങ്ങിയെത്തും. വേര്‍പെട്ടും വിഘടിച്ചും നില്‍ക്കുന്നവര്‍ വീണ്ടും ഒന്നാകും. ദ്വിതീയ പെന്തക്കുസ്ത എന്ന അനുഭവം ഈ വിധത്തിലാകും അരങ്ങേറുക. എന്റെ വിമലഹൃദയം ഈ ലോകത്തില്‍ വിജയം വരിക്കുമ്പോഴാകും ഇതു സംഭവിക്കുക.”
ഇങ്ങനെ വഴിതെറ്റിപ്പോയ മനുഷ്യമക്കള്‍ക്ക് തിരിച്ചുവരാനുള്ള എല്ലാ വഴികളും ദൈവം ഒരുക്കും. ഇന്ന് ലോകത്തിന്‍റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളില്‍ നടന്നു കഴിഞ്ഞ മാതാവിന്‍റെ പ്രത്യക്ഷപ്പെടലുകളും ദിവ്യകാരുണ്യ അത്ഭുതങ്ങളുമെല്ലാം കര്‍ത്താവിലേക്ക് തിരിച്ചുവരാനുള്ള സ്വര്‍ഗത്തിന്‍റെ ആഹ്വാനങ്ങള്‍ മാത്രമാണ്. യുദ്ധങ്ങളും ഭൂകമ്പങ്ങളും സാമ്പത്തിക തകര്‍ച്ചയുമെല്ലാം സ്വര്‍ഗത്തിന്‍റെ അടയാളങ്ങള്‍തന്നെ. അതിനാല്‍ ദൈവത്തിലേക്ക് തിരിയുവാന്‍ കഴിയുന്നവര്‍ക്ക് യാതൊന്നും ഭയപ്പെടേണ്ടതില്ല. ക്ലേശങ്ങളുടെ കാലങ്ങളില്‍ കര്‍ത്താവ് നമ്മെ സംരക്ഷിക്കും.
നമ്മുടെ പ്രാര്‍ത്ഥനകളും ഉപവാസവും വഴി പീഡനകാലത്തിന്‍റെ കാഠിന്യവും ദൈര്‍ഘ്യവും കുറയ്ക്കാമെന്നും പരിശുദ്ധ അമ്മ പല സ്ഥലങ്ങളില്‍ വെളിപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഈ നാളുകളില്‍ അനേകരുടെ പ്രാര്‍ത്ഥനകളുടെ ഫലമായി കര്‍ത്താവിന്‍റെ ശിക്ഷണനടപടികള്‍ പല പ്രാവശ്യം മാറ്റിവയ്ക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെന്നും അമ്മ പറഞ്ഞു. ഈ അന്ത്യകാലത്തെ ദൈവജനത്തിന്‍റെ പ്രധാന ആയുധങ്ങള്‍ ജപമാലയും വിശുദ്ധ കുര്‍ബാനയും ആണ്. ഇതിലൂടെ ഈ ലോകത്തെ കര്‍ത്താവിന്‍റെ രണ്ടാം വരവിനായി ഒരുക്കുക. ഈ ആയുധങ്ങള്‍ ഉപയോഗിച്ച് സാത്താനെ എതിര്‍ക്കുക. പരിശുദ്ധമായ കത്തോലിക്കാ വിശ്വാസ സത്യങ്ങള്‍ക്കായി നിലനില്‍ക്കുക. എല്ലാറ്റിലും ഉപരി – പ്രത്യാശയുള്ളവരാകുക. കര്‍ത്താവ് നമുക്കായി ഒരുക്കുന്ന പുതിയ ആകാശത്തിനും പുതിയ ഭൂമിക്കുംവേണ്ടി തീവ്രമായി ദാഹിച്ചു കാത്തിരിക്കണം – കാരണം വലിയ ശുദ്ധീകരണത്തിനുശേഷം ദൈവം ഒരുക്കുന്ന പുതിയ ലോകം അത്രയേറെ മനോഹരമാണ്.”
'
ഫ്രാന്‍സിലെ ഒരു പാവപ്പെട്ട ഒരു കുടുംബത്തിലാണ് വിന്‍സെന്റ് എന്ന ആ ബാലന്‍ ജനിച്ചുവളര്‍ന്നത്. പിതാവ് ചെറുപ്പത്തിലേ മരണമടഞ്ഞു. വളര്‍ന്നുവന്നപ്പോള്‍ അമ്മയെയും സഹോദരങ്ങളെയും സഹായിക്കാന്‍ അവന് വളരെ ആഗ്രഹം. പില്ക്കാലത്ത് അവന് വൈദികനായിത്തീര്‍ന്നു. അപ്പോഴൊന്നും അമ്മയ്ക്കും സഹോദരങ്ങള്‍ക്കുമായി കാര്യമായി ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ സാധിച്ചിരുന്നില്ല.
അങ്ങനെയിരിക്കേയാണ് ടുളൂസിലുള്ള നല്ലവളായ ഒരു സ്ത്രീ അവരുടെ സ്വത്തെല്ലാം മരണശേഷം വിന്സെന്റച്ചന് നല്കാന് വില്‍പത്രം എഴുതിയത്. അവര്‍ മരിച്ചതോടെ സ്വത്ത് വിന്സെന്റച്ചന് സ്വന്തമായെങ്കിലും അതില്‍ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ഒരു സുഹൃത്തിന് കടമുണ്ടായിരുന്നു. മര്‍സയ്യിലുള്ള ആ മനുഷ്യന്‍റെ അടുത്ത് ചെന്ന് അതെല്ലാം തീര്‍ത്ത് വിന്സെന്റച്ചന് മടങ്ങിയെങ്കിലും കപ്പല്‍യാത്രയ്ക്കിടെ കടല്‍ക്കൊള്ളക്കാര്‍ ആക്രമിച്ചു. കപ്പിത്താനെ കൊന്നിട്ട് യാത്രക്കാരെയെല്ലാം അടിമകളാക്കി ടുണീഷ്യയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.
കൊള്ളക്കാരുമായുള്ള പോരാട്ടത്തിനിടെ വിന്‍സെന്റച്ചന്‍റെ കാലില്‍ ഒരു അമ്പ് കയറി മാരകമായ മുറിവുണ്ടായി. ആ അവസ്ഥയില്‍ത്തന്നെ അടിമയായി വില്‍ക്കപ്പെട്ട വിന്സെന്റച്ചന് ഒരു മുക്കുവന്‍റെ കൈയിലാണ് എത്തിയത്. ജോലി ചെയ്യാനറിയാത്ത ഈ അടിമയെക്കൊണ്ട് ഉപകാരമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ് അയാള്‍ വിന്‍സെന്റച്ചനെ ഒരു രാസവിദ്യാവിദഗ്ധന് വിറ്റു. മരണത്തെ തോല്പിക്കാന്‍ സഹായിക്കുന്ന ഫിലോസഫേഴ്‌സ് സ്റ്റോണ്‍ കണ്ടെത്താന്‍ ശ്രമിച്ചിരുന്ന ഒരു മുഹമ്മദീയനായിരുന്നു അയാള്‍. തന്റെ വിദ്യകള്‍ അയാള്‍ പുതിയ അടിമയായ വിന്സെന്റച്ചന് പഠിപ്പിച്ചുകൊടുത്തു. വിന്‍സെന്റച്ചനാകട്ടെ പരിശുദ്ധ കന്യകാമറിയത്തിന്‍റെ മാധ്യസ്ഥ്യത്തില്‍ മോചനത്തിനായി പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച് കാത്തിരുന്നു.
അല്പനാള്‍ കഴിഞ്ഞ് ആ മുഹമ്മദീയന്‍ തന്റെ അടിമയെ മരുമകന് വിറ്റു; മരുമകന് ഒരു ഫ്രഞ്ചുകാരനും. ക്രൈസ്തവവിശ്വാസം ഉപേക്ഷിച്ച് മുഹമ്മദീയനായി ജീവിക്കുകയായിരുന്നു ആ ഫ്രഞ്ചുകാരന്‍. രണ്ട് വര്‍ഷത്തോളം അടിമയായി അദ്ദേഹത്തിനുകീഴില്‍ ജീവിച്ച വിന്‍സെന്റച്ചന്‍റെ സ്വാധീനത്തില്‍ അയാള്‍ അച്ചനോടൊപ്പം 1607 ജൂണില്‍ ഫ്രാന്‍സിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തി. സാവധാനം തെറ്റ് മനസിലാക്കി ഫ്രഞ്ചുകാരന്‍ ക്രൈസ്തവവിശ്വാസത്തിലേക്ക് തിരികെവന്നു. അതോടെ വിന്സെന്റച്ചന് സ്വാതന്ത്ര്യം നല്കപ്പെട്ടു. അപ്പോഴേക്കും ശുശ്രൂഷകളില്‍ അതീവതത്പരനായി മാറി വിന്സെന്റച്ചന്.
സമ്പത്തിനോടുള്ള ആഗ്രഹം തെല്ലും അവശേഷിച്ചതുമില്ല. കുറച്ചുനാള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഒരു സുഹൃത്ത് നല്കിയ 3000 പവന്‍ അദ്ദേഹം സെന്റ് ജോണ്‍ ഓഫ് ഗോഡിന്‍റെ സഹോദരങ്ങള്‍ എന്ന സന്യാസസഭയ്ക്ക് നല്കുകയാണുണ്ടായത്. ഈ വിന്‍സെന്റച്ചനാണ് പിന്നീട് പാവങ്ങള്‍ക്കെല്ലാം സഹായകന്‍ എന്ന് പ്രസിദ്ധി നേടിയ വിശുദ്ധ വിന്‍സെന്റ് ഡി പോള്‍ ആയി മാറിയത്. ദുരന്തങ്ങളെല്ലാം അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ഉപരിവിശുദ്ധീകരണത്തിനായി ദൈവം ഉപയോഗിച്ചു.
”ദുരിതങ്ങള്‍ എനിക്കുപകാരമായി, തന്‍മൂലം ഞാന്‍ ദൈവത്തിന്‍റെ ചട്ടങ്ങള്‍ അഭ്യസിച്ചല്ലോ” (സങ്കീര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 119/71) എന്ന തിരുവചനം അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ നിറവേറുകയായിരുന്നു.
വാചികപ്രാര്‍ത്ഥന പരിശീലിക്കുന്നതിനുള്ള ഏറ്റവും എളുപ്പമായ മാര്‍ഗമാണ് ഭക്തിനിര്‍ഭരമായ ചെറിയ പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ ചൊല്ലുന്നത്. സുകൃതജപങ്ങള്‍ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ കൊച്ചുപ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ ചൊല്ലുന്നതിന് പ്രത്യേക സമയമോ സ്ഥലമോ ആവശ്യമില്ല. എല്ലാ സമയത്തും എല്ലായിടത്തും ജോലിസമയത്തും ഭക്ഷണസമയത്തും വിനോദവേളയിലും ഭവനത്തിലും ഭവനത്തില്‍നിന്ന് അകലെയായിരിക്കുമ്പോഴും അവ ജപിക്കാം.
അവ ആഗ്രഹങ്ങളുടെ, ദൈവതിരുമനസിനോടുള്ള അനുരൂപപ്പെടലിന്‍റെ, സ്‌നേഹത്തിന്‍റെ, സമര്‍പ്പണത്തിന്‍റെ അല്ലെങ്കില്‍ ആത്മപരിത്യാഗത്തിന്‍റെ പ്രകരണങ്ങളുടെ രൂപത്തിലായിരിക്കാം. അപേക്ഷയുടെ, കൃതജ്ഞതയുടെ, എളിമയുടെ, പ്രത്യാശയുടെ പ്രകരണങ്ങളുമായേക്കാം. ദൈവത്തിന്‍റെ വിശുദ്ധര്‍ സുദീര്‍ഘമായ ഭക്തിമാര്‍ഗങ്ങളെക്കാളുപരി ഈ ചെറിയ പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ക്ക് വലിയ മൂല്യം കല്‍പിച്ചിരുന്നു. കാരണം സുകൃതജപങ്ങള്‍ നമ്മെ ദൈവസാന്നിധ്യത്തില്‍ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നു.
ആനന്ദിപ്പിക്കുന്ന പ്രാര്‍ത്ഥന
യേശുവിന്‍റെയും മറിയത്തിന്‍റെയും പരിശുദ്ധ നാമങ്ങള്‍ വിളിക്കുന്നതിനോടൊപ്പം സ്‌നേഹത്തിന്‍റെ പ്രകരണങ്ങള്‍ ചേര്‍ക്കുമ്പോള്‍ നാം ദൈവത്തിന് ഏറ്റവും വലിയ ആനന്ദം നല്‍കുന്നു. സ്‌നേഹിക്കുന്ന ഒരാള്‍ അയാളുടെ സ്‌നേഹവിഷയമായതിനെ എപ്പോഴും ഓര്‍ക്കും. അതിനാല്‍ ദൈവത്തെ സ്‌നേഹിക്കുന്ന ഒരാത്മാവ് സദാ അവിടുത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുകയും ഭക്തിനിര്‍ഭരമായ നെടുവീര്‍പ്പുകളാലും സുകൃതജപങ്ങളാലും സ്‌നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കുവാന്‍ അവസരങ്ങള്‍ തേടുകയും ചെയ്യും.
എല്ലാ അവസരങ്ങളിലും ഒറ്റയ്ക്കായിരിക്കുമ്പോഴും നിങ്ങളുടെ സ്വര്‍ഗീയ മണവാളനോട് ഇങ്ങനെ പറയുവാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കുക: ”ഓ എന്റെ ദൈവമേ, അങ്ങയെ മാത്രമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല.” അല്ലെങ്കില്‍ ”ഞാന്‍ എന്നെ പൂര്‍ണമായി അങ്ങേക്ക് നല്‍കുന്നു. അങ്ങ് ആഗ്രഹിക്കുന്നതാണ് ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്.” ഇങ്ങനെ ഏതാനും വാക്കുകള്‍ മാത്രം മതിയാകും.
”എന്റെ ദൈവമേ, എന്റെ സര്‍വസ്വമേ” എന്ന് ആവര്‍ത്തിക്കാം. ഇതൊന്നുമില്ലെങ്കിലും ഒരു വാക്കും ഉച്ചരിക്കാതെ കണ്ണുകള്‍ സ്വര്‍ഗത്തിലേക്ക് ഉയര്‍ത്തുക. അല്ലെങ്കില്‍ അള്‍ത്താരയിലേക്കോ ക്രൂശിതരൂപത്തിലേക്കോ സ്‌നേഹപൂര്‍വം നോക്കുക. ഇത്തരം നിശബ്ദ പ്രവൃത്തികള്‍ ചെയ്യാന്‍ വലിയ പ്രയത്‌നമൊന്നും ആവശ്യമില്ല; മാത്രവുമല്ല, അവ കൂടുതല്‍ ഭക്തിയോടെ ചെയ്യാനും സാധിക്കും. പരിശുദ്ധാത്മാവിന്‍റെ പ്രചോദനത്താല്‍ ഹൃദയത്തിന്‍റെ ആഴങ്ങളില്‍നിന്നും ഉയരുന്നവയാണ് ഏറ്റവും നല്ല സ്‌നേഹപ്രകരണങ്ങള്‍.
വിശുദ്ധരാക്കുന്ന പ്രാര്‍ത്ഥന
നമ്മുടെ ഇഷ്ടം ദൈവത്തിന്‍റെ ഇഷ്ടവുമായുള്ള ഒന്നാകലിലാണ് ദൈവസ്‌നേഹത്തിന്‍റെ പൂര്‍ണത അടങ്ങിയിരിക്കുന്നത്. അതിനാല്‍ ദൈവം ആഗ്രഹിക്കുന്നതല്ലാതെ മറ്റൊന്നും നാം ആഗ്രഹിക്കരുത്. നാം അവിടുത്തെ തിരുഹിതം ചെയ്യുന്നുവെങ്കില്‍ ഏതു ജീവിതാന്തസിലേക്കാണ് കര്‍ത്താവ് നമ്മെ വിളിച്ചിരിക്കുന്നതെന്നാലും നാം വിശുദ്ധിയില്‍ എത്തിച്ചേരും. ‘സ്വര്‍ഗസ്ഥനായ പിതാവേ’ എന്ന പ്രാര്‍ത്ഥന നാം ഓരോ തവണയും ചൊല്ലുമ്പോള്‍ ”അങ്ങയുടെ തിരുമനസ് സ്വര്‍ഗത്തിലെപ്പോലെ ഭൂമിയിലുമാകണമേ” എന്ന വാക്കുകള്‍ക്ക് സവിശേഷ ശ്രദ്ധ നല്‍കുവാനും സ്വര്‍ഗത്തിലെ വിശുദ്ധരെപ്പോലെ ദൈവഹിതം സമ്പൂര്‍ണമായി പൂര്‍ത്തീകരിക്കാനുള്ള കൃപയ്ക്കായി യാചിക്കുവാനും ജെനോവയിലെ വിശുദ്ധ കാതറിനോട് ഈശോ ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്നു.
തിരുവചന പ്രാര്‍ത്ഥന
വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥത്തില്‍നിന്നും സവിശേഷമാംവിധം ചില വചനങ്ങള്‍ തിരഞ്ഞെടുത്ത് നമ്മുടെ ഇഷ്ടം ദൈവത്തിന്‍റെ ഇഷ്ടവുമായി ഒന്നാകുന്നതിനെ
പരിപോഷിപ്പിക്കുവാന്‍ അവ ഇടയ്ക്കിടെ ആവര്‍ത്തിക്കുന്നത് പ്രയോജനപ്രദമാണ്. ഉദാഹരണത്തിന്, പൗലോസ് അപ്പസ്‌തോലനോട് ചേര്‍ന്ന് ഇടയ്ക്കിടെ ഇങ്ങനെ പറയുക: ”കര്‍ത്താവേ, ഞാന്‍ എന്തുചെയ്യണം?” (അപ്പസ്‌തോലന്‍മാരുടെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 22/10).
ആത്മാവിന്‍റെയും ശരീരത്തിന്‍റെയും വൈരുധ്യങ്ങളിലും പീഡനങ്ങളിലും നമ്മുടെ ദിവ്യരക്ഷകനോട് ചേര്‍ന്ന് ഇപ്രകാരം പറയുക: ”പിതാവേ, എന്റെ ഹിതമല്ല അവിടുത്തെ ഹിതം നിറവേറട്ടെ” (ലൂക്കാ 22/42).
പഠനശേഷം ചെറിയ ശമ്പളത്തില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന സമയം. ആഴ്ചതോറും വീട്ടിലെത്തും. അങ്ങനെ വീട്ടിലെത്തിയ ഒരു ദിവസം. അമ്മൂമ്മമാത്രമേ വീട്ടിലുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ, അമ്മയും ചേട്ടനും ചേട്ടത്തിയുമൊക്കെ പുറത്തുപോയിരിക്കുകയാണ്. എനിക്ക് വൈകുന്നേരം ജോലിസ്ഥലത്തേക്ക് മടങ്ങേണ്ടതാണ്. അതിന് 200 രൂപ വേണം. അമ്മൂമ്മയോട് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ 20 രൂപപോലുമില്ല. ചോദിക്കാനാണെങ്കില്‍ തരാന്‍ കഴിവുള്ള ആരും അടുത്തില്ല. പുറത്തുപോയവര്‍ വരട്ടെ, പിറ്റേന്ന് പോകാം എന്നായിരുന്നു അമ്മൂമ്മയുടെ നിര്‍ദേശം.
ഈശോയുടെ മുന്നില്‍ മുട്ടുകുത്തി പറഞ്ഞു, ”അങ്ങ് പറയുന്നത് വിശ്വസിച്ച് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നതെല്ലാം ലഭിക്കുമെന്നാണല്ലോ.” അതിനാല്‍ 200 രൂപ ലഭിച്ചു എന്ന് വിശ്വസിച്ച് നന്ദി പറഞ്ഞു. മുറിയില്‍ പോയി ബാഗ് പായ്ക്ക് ചെയ്തു. വസ്ത്രം മാറി. അമ്മൂമ്മ ചോദിച്ചു, ”നീ എങ്ങനെ പോകും? ആരെങ്കിലും പൈസാ തരാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ?”
“ഈശോ എനിക്ക് 200 രൂപ തരാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അതിപ്പോള്‍ വരും.”
‘ഒരു കുഴപ്പവുമില്ലാതിരുന്ന ചെറുക്കനായിരുന്നല്ലോ’ എന്ന മട്ടില്‍ ഒരു ചിരിയും ചിരിച്ച് അമ്മൂമ്മ അകത്തേക്ക് പോയി.
സെക്കന്റുകള്‍ക്കകം വീടിന്‍റെ പോര്‍ച്ചിലേക്ക് സ്‌കൂട്ടറുമായി ചേട്ടത്തി അതിവേഗം വന്നു, ”എത്രയും പെട്ടെന്ന് ദീപകിന് തരാന്‍ പറഞ്ഞ് 200 രൂപ ഒരാള്‍ തന്നുവിട്ടതാണ്. അതുകൊണ്ട് നീ പോവുന്നതിനുമുമ്പ് എത്താന്‍ വേണ്ടി ഞാന്‍ തിരക്കിട്ട് വരികയായിരുന്നു!” ആ പണവുംകൊണ്ട് ഞാന്‍ ട്രെയിന്‍ കയറി. കലൂര്‍ സെയ്ന്റ് ആന്റണീസ് ദൈവാലയത്തില്‍ കയറി നന്ദി പറഞ്ഞിട്ടാണ് ജോലിസ്ഥലത്ത് പോയത്.
ഭൂമിയുടെ സൗന്ദര്യത്തോട് ചോദിക്കുക, കടലിന്‍റെ സൗന്ദര്യത്തോട് ചോദിക്കുക, സ്വയം വികസിച്ച് പ്രസരിക്കുന്ന വായുവിന്‍റെ സുഗന്ധത്തോട് ചോദിക്കുക, ആകാശത്തിന്‍റെ സൗന്ദര്യത്തോട് ചോദിക്കുക. ഇവയെല്ലാം ഉത്തരം നല്കും. അവയുടെ സൗന്ദര്യം അവയുടെ പ്രഖ്യാപനമാണ്. മാറ്റത്തിന് വിധേയമായ ഈ സുന്ദരവസ്തുക്കളെ സൃഷ്ടിച്ചത് മാറ്റമില്ലാത്ത സുന്ദരനല്ലാതെ മറ്റാര്?
വിശുദ്ധ അഗസ്റ്റിന്‍
കുറെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ പിറകിലേക്കൊരു യാത്ര. നഴ്‌സായി ജോലി ചെയ്യുന്ന സമയം. നഴ്‌സിംഗ് ലൈസന്‍സ് പ്രത്യേക കാലപരിധിക്കുള്ളില്‍ പുതുക്കിയെടുക്കേണ്ട ഒരു രേഖയാണ്. ഓരോ തവണ ലൈസന്‍സ് പുതുക്കുമ്പോഴും നഴ്‌സുമാര്‍ ചില ക്ലാസ്സുകളിലും മറ്റും പങ്കെടുത്ത് ആവശ്യമായ മണിക്കൂറുകള്‍ നീക്കിവച്ച് അതിനു വേണ്ടുന്ന സി. എം .ഇ (കണ്ടിന്യൂയിങ് മെഡിക്കല്‍ എഡ്യൂക്കേഷന്‍) പോയിന്റുകളും കരസ്ഥമാക്കണം. ഓണ്‍ലൈന്‍ ആയോ അല്ലാതെയോ ഇവയില്‍ പങ്കെടുക്കാവുന്നതാണ്. പല നഴ്‌സുമാര്‍ക്കും ഇതിനു സാധിക്കാറില്ല എന്നത് ഒരു സത്യവുമാണ്.
അന്ന് ഞാന്‍ നൈറ്റ് ഡ്യൂട്ടി കഴിഞ്ഞു വളരെ ക്ഷീണിതയായാണ് മുറിയില്‍ വന്നത്. കുളി കഴിഞ്ഞു കിടക്കാനൊരുങ്ങുമ്പോള്‍ മൊബൈലില്‍ ഒരു റിമൈന്‍ഡര്‍. ഇന്ന് ഒരു കോണ്‍ഫറന്‍സില്‍ പങ്കെടുക്കേണ്ടതാണ്. എങ്കിലേ ലൈസെന്‍സ് പുതുക്കലിന് ആവശ്യമായ പോയിന്റ് കിട്ടൂ. കിടക്കയില്‍ കിടക്കുന്ന ഞാന്‍ ഈശോയെ ദയനീയമായി നോക്കി. ഈശോക്കുള്ള പരാതിപ്പെട്ടി തുറന്നു. ‘ദേ ഈശോയേ, തല പൊങ്ങുന്നില്ല. എനിക്ക് എവിടെയും പോകാന്‍ വയ്യ. വേറെ ഒരു ക്ലാസ് എനിക്ക് വേണ്ടി ഒന്ന് അറേഞ്ച് ചെയ്‌തേക്കണേ.’ തലവഴി പുതപ്പു വലിച്ചിട്ട് ഞാന്‍ നിദ്രയിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി.
അന്ന് വൈകിട്ട് ഒരു സുഹൃത്ത് എന്നെ കാണാന്‍ വന്നു. അവളുടെ കയ്യില്‍ ഒരു സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റും ഉണ്ടായിരുന്നു. എനിക്ക് നൈറ്റ് ഡ്യൂട്ടി ആയിരുന്നെന്നും കോണ്‍ഫറന്‍സില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍ കഴിയില്ലെന്നും മനസ്സിലാക്കിയ അവള്‍ എന്നോടുള്ള നിഷ്‌കളങ്ക സ്‌നേഹത്തെ പ്രതി കോണ്‍ഫറന്‍സില്‍ പങ്കെടുത്തവരുടെ നെയിം ലിസ്റ്റില്‍ എന്റെയും പേരെഴുതിയത്രേ. കേട്ടപ്പോള്‍ എനിക്ക് പുതുമയൊന്നും തോന്നിയില്ല. കാരണം ഇതൊക്കെ പലയിടത്തും തനിയാവര്‍ത്തനങ്ങളായി കണ്ടിട്ടുള്ളതും കേട്ടിട്ടുള്ളതും ആണ്.
ജോലിയുടെ ക്ഷീണം നിമിത്തം കൂടുതല്‍ ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ ഞാന്‍ വീണ്ടും വിശ്രമത്തിലായി. അവള്‍ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് മുറിയില്‍ വച്ച് യാത്രയായി. ഏകദേശം അഞ്ചു നിമിഷങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ തന്നെ എനിക്ക് അതിതീവ്രമായ തലവേദന അനുഭവപ്പെടാന്‍ തുടങ്ങി. എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും ഉറങ്ങാന്‍ കഴിയുന്നില്ല. വേദനസംഹാരികള്‍ കഴിച്ചു നോക്കി. യാതൊരു ശമനവുമില്ല. എന്താണ് പെട്ടെന്നൊരു തലവേദനക്ക് കാരണം എന്ന് മനസ്സിലായില്ല. അന്ന് രാത്രി ഒരു നിമിഷം പോലും കിടക്കാനോ ഉറങ്ങാനോ കഴിയാതെ തല ഒരു തുണി ഉപയോഗിച്ച് കെട്ടിവച്ചു മുറിയില്‍ നടന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു.
നേരം പുലരാറായപ്പോള്‍ ഈശോയുടെ അടുത്ത് എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട തിരുഹൃദയ രൂപത്തിന് മുന്‍പില്‍ ഞാന്‍ തളര്‍ന്നു കിടന്നു. ശരീരത്തിനും മനസിനുമെല്ലാം ഭാരം അനുഭവപ്പെടുന്നു. എന്തിനെന്നറിയാത്ത ഒരു വലിയ ദുഃഖം എന്റെ ആത്മാവില്‍ നിറഞ്ഞു. ഈശോയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കിടക്കുമ്പോള്‍ കണ്ണുകള്‍ അറിയാതെ നിറഞ്ഞൊഴുകി. ഈശോയുടെ സ്വരം ഞാന്‍ കേട്ടു, ”ആ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് കീറിക്കളയുക. ഏറ്റുപറഞ്ഞു കുമ്പസാരിക്കുക.” തലവേദനയുടെ കാഠിന്യം പിന്നെയും കൂടിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. നിലത്തുനിന്ന് എങ്ങനെയോ എഴുന്നേറ്റ ഞാന്‍ ഈശോയുടെ മുന്‍പില്‍ വച്ചുതന്നെ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് കീറിക്കളഞ്ഞു.
പെട്ടെന്നുതന്നെ ദൈവാലയത്തിലേക്ക് പോകാന്‍ ഒരുങ്ങി. ഈശോയോട് ഒരുപാട് തവണ മാപ്പു പറഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു. ദൈവാലയത്തില്‍ എത്തി പരിശുദ്ധ കുര്‍ബ്ബാനക്ക് മുന്‍പ് വൈദികനോട് എന്റെ തെറ്റ് ഏറ്റുപറഞ്ഞു കുമ്പസാരിച്ചു. തലവേദന അല്പം കുറയുന്നതുപോലെ അനുഭവപ്പെട്ടു. തിരിച്ച് മുറിയില്‍ വന്നപ്പോള്‍ വേദനയില്‍ അല്പം കുറവ് അനുഭവപ്പെട്ടതല്ലാതെ തലവേദന വിട്ടുമാറുന്നില്ല. ഈശോയോട് അല്പം പിണക്കം തോന്നി. ഈശോ പറഞ്ഞത് അക്ഷരംപ്രതി അനുസരിച്ചതിന്റെ ഗമയില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോഴാണ് അടുത്ത ഡയലോഗ് വരുന്നത്.
ഈശോയുടെ ഡിമാന്‍ഡ് പലപ്പോഴും ഭീകരമായി തോന്നാറുണ്ട്. അവനെ സ്‌നേഹിക്കുന്നവരോട് കുറച്ചു കൂടുതല്‍ ആയിരിക്കും എന്ന് വേണമെങ്കില്‍ പറയാം. ഉടനെ കൂട്ടുകാരിയെ വിളിക്കുകയും അവളോട് കുമ്പസാരിക്കാന്‍ പറയുകയും ചെയ്യുക എന്നുള്ളതാണ് രണ്ടാമത്തെ ടാസ്‌ക്.
ഈശോക്ക് എന്തിനാ ഇത്രയ്ക്ക് വാശി എന്നുള്ള മട്ടില്‍ ഞാന്‍ ഒരല്പം കലിപ്പ് കാണിച്ചു. പക്ഷേ തലവേദന കാരണം വേറെ നിവൃത്തിയില്ലാതായി. ഫോണില്‍ സുഹൃത്തിനെ വിളിച്ചു. അവളുടെ നിഷ്‌കളങ്കസ്‌നേഹത്തിന് ഈശോ തന്ന സ്‌നേഹസമ്മാനത്തെക്കുറിച്ച് വിവരിച്ചു. ഫോണിന്റെ മറുതലയില്‍ കരച്ചില്‍ കേള്‍ക്കാം. അല്‍പസമയത്തിനുള്ളില്‍ത്തന്നെ അവള്‍ എൻ്റെ മുറിയില്‍ വന്നു. തല കെട്ടിവച്ചു കിടക്കുന്ന എന്നെയും തിരുഹൃദയ ഈശോയെയും അവള്‍ മാറി മാറി നോക്കിക്കൊണ്ടു കണ്ണീര്‍ വാര്‍ത്തു. സമയം ഉച്ചയായി. ഇനി പരിശുദ്ധ കുര്‍ബ്ബാന വൈകുന്നേരം മാത്രമേ ഉള്ളൂ. അതിനാല്‍ അവള്‍ എന്റെ മുറിയില്‍ ഈശോയുടെ അടുത്ത് സമയം ചെലവഴിച്ചു. സമയമായപ്പോള്‍ അവള്‍ ദൈവാലയത്തിലേക്ക് പോയി. കുമ്പസാരിച്ച് ഒരുക്കത്തോടെ ഈശോയെ സ്വീകരിച്ചു.
ദൈവാലയത്തിലേക്ക് പോകും മുന്‍പ് അവളോട് ഞാന്‍ ഒരു കാര്യം സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നു. കുമ്പസാരം കഴിയുമ്പോള്‍ സമയം എത്രയെന്ന് നോക്കി എന്നോട് പറയണം. അവള്‍ ദൈവാലയത്തില്‍ ആയിരുന്ന സമയം ഞാന്‍ മുറിയില്‍ കിടക്കുകയായിരുന്നു. അഞ്ചുമണിക്ക് പെട്ടെന്ന് എന്റെ തലയില്‍നിന്ന് എന്തോ വസ്തു തെന്നി മാറുന്നതായി അനുഭവപ്പെട്ടു. തലവേദന പൂര്‍ണ്ണമായി എന്നെ വിട്ടുപോയി. നിമിഷങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ അവളുടെ ഫോണ്‍ കാള്‍ ലഭിച്ചു. ഞാന്‍ അവളോട് ചോദിച്ചു, ”അഞ്ച് മണിക്ക് കുമ്പസാരം കഴിഞ്ഞു അല്ലേ?!”അവള്‍ ആശ്ചര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു, ”നീ സമയം എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു? അഞ്ച് മണിക്കാണ് കുമ്പസാരക്കൂട്ടില്‍നിന്ന് ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റത്. ”ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു, ”അതേസമയം തലവേദന വിട്ടുമാറി.”
”നിങ്ങളെത്തന്നെ ശുദ്ധീകരിക്കുവിന്‍. നാളെ നിങ്ങളുടെ ഇടയില്‍ കര്‍ത്താവ് അത്ഭുതങ്ങള്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കും” (ജോഷ്വാ 3/5).
യേശുവിന്റെ ശിഷ്യന്മാരില്‍ പ്രധാനിയായ പത്രോസിന്റെ മൂന്ന് തള്ളിപ്പറച്ചിലുകളെ നമുക്ക് ചിന്തിക്കാം. വിശുദ്ധ ലൂക്കായുടെ സുവിശേഷത്തില്‍ പ്രതിപാദിക്കുന്നത് ഇപ്രകാരമാണ്. ആദ്യം പത്രോസ് ‘അവനെ ഞാന്‍ അറിയുകയില്ല’ എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ദൈവമായ യേശുവിനെ തിരിച്ചറിയാതെ പോയി. രണ്ടാമത് ‘മനുഷ്യാ ഞാന്‍ അല്ല’ എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് സ്വയം തിരിച്ചറിവില്ലാത്തവനായി മാറി. താന്‍ ആരാണെന്ന് അവന് മറന്നു. മൂന്നാമതായി ‘നീ പറയുന്നത് എന്താണെന്ന് എനിക്കറിഞ്ഞു കൂടാ’ എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവന്റെ സഹോദരങ്ങളെ മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയാത്തവനായി. ദൈവത്തെയും സഹോദരങ്ങളെയും സ്വയവും ആരാണെന്ന് അറിയാനുള്ള തിരിച്ചറിവ് പത്രോസിനു നഷ്ടപ്പെട്ടത് എന്തുകൊണ്ട്? തിരുവചനം ഇപ്രകാരം പഠിപ്പിക്കുന്നു, ”പത്രോസ് അകലെയായി അവനെ അനുഗമിച്ചിരുന്നു” (ലൂക്കാ 22/54).
യേശുവില്‍നിന്ന് ഒരു അകലം പാലിച്ച പത്രോസ് തള്ളിപ്പറയുക എന്ന പാപത്തില്‍ മൂന്ന് തവണ ആവര്‍ത്തിച്ചു വീഴുകയാണ്. നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലും ചില പാപാവസ്ഥകളില്‍ ആവര്‍ത്തിച്ചു വീഴുന്നത് പത്രോസിനെപ്പോലെ അകലത്തില്‍ നാം ഈശോയെ അനുഗമിക്കുന്നതുകൊണ്ടാണ്.
ദൈവത്തെയും മനുഷ്യനെയും ഒരു ചരടില്‍ കോര്‍ക്കുന്ന ബ്യൂട്ടിപാര്‍ലര്‍ ആണ് ഓരോ കുമ്പസാരക്കൂടുകളും. കുമ്പസാരിപ്പിക്കുന്ന വൈദികന്റെ യോഗ്യതയോ കുമ്പസാരിക്കുന്ന വ്യക്തിയുടെ യോഗ്യതയോ അല്ല മറിച്ച് സ്‌നേഹിതനുവേണ്ടി ജീവന്‍ ബലികഴിക്കുന്നതിനെക്കാള്‍ വലിയ സ്‌നേഹം ഇല്ലെന്ന് സ്വന്തം ജീവന്‍ കൊടുത്തു കാണിച്ചുതന്ന യേശുവിന്റെ അതിരറ്റ സ്‌നേഹവും കരുണയുമാണ് ഓരോ ആത്മാവിനെയും പാപത്തിന്റെ ജീവനില്ലായ്മയില്‍നിന്ന് പുതിയ സൃഷ്ടിയാക്കി രൂപാന്തരപ്പെടുത്തുന്നത്.
ഒരു കുഞ്ഞ് അല്പം ബുദ്ധിയുറയ്ക്കുമ്പോഴേതന്നെ തന്റെ അപ്പനും അമ്മയ്ക്കുംവേണ്ടി എങ്ങനെ അധ്വാനിക്കാം എന്ന് ചിന്തിക്കുമോ? ഇല്ല. പകരം ആ കുഞ്ഞ് മാതാപിതാക്കളോടുള്ള സ്‌നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കുകയാണ് ചെയ്യുക. കെട്ടിപ്പിടിക്കുക, ഉമ്മവയ്ക്കുക എന്നിങ്ങനെയുള്ള കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്യും. അതാകട്ടെ മാതാപിതാക്കള്‍ക്ക് ഏറെ സന്തോഷമാണുതാനും.
ഇതുപോലെ നമ്മുടെ മറ്റ് പ്രവൃത്തികളെക്കാളും അധ്വാനങ്ങളെക്കാളുമെല്ലാം ഉപരി ദൈവത്തിന് താത്പര്യം നമ്മുടെ സ്‌നേഹത്തിലാണ്. അതിനാല്‍ത്തന്നെ പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ ദൈവത്തോട് സ്‌നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതും നമ്മുടെ വികാരവിചാരങ്ങള്‍ തുറന്ന മനസോടെ പങ്കുവയ്ക്കുന്നതും നന്ദി പറയുന്നതും എല്ലാം അവിടുത്തേക്ക് ഏറെ പ്രീതികരമാണ്. അപ്പോള്‍ പ്രാര്‍ത്ഥന ശ്വാസോച്ഛ്വാസംപോലെ സ്വാഭാവികവും ലളിതവും ആയിക്കൊള്ളും.
'
തിരുസഭയെ പീഡിപ്പിച്ചിരുന്ന അധികാരിയായിരുന്നു ഉംബ്രിയായിലെ ഗവര്‍ണറായിരുന്ന വെനൂസ്റ്റ്യന്. അദ്ദേഹം സ്‌പൊളേറ്റോയിലെ ബിഷപ്പായിരുന്ന വിശുദ്ധ സബീനൂസിനോട് ഒരു വിഗ്രഹത്തെ ആരാധിക്കാന്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോള്‍ ബിഷപ് അതിന് തയാറായില്ല. മാത്രവുമല്ല ആ വിഗ്രഹം കഷ്ണങ്ങളായി ചിതറിച്ചുകളഞ്ഞു. ശിക്ഷയായി ബിഷപ്പിന്റെ കൈ ഗവര്‍ണര്‍ വിച്ഛേദിച്ചു. നാളുകള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ വെനൂസ്റ്റ്യന് കണ്ണുകളില്‍ അതികഠിനമായ വേദന. സഹായം ചോദിച്ച് സമീപിച്ചത് ബിഷപ് സബീനൂസിനെത്തന്നെ.
അദ്ദേഹം വെനൂസ്റ്റ്യനുവേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയും അതുവഴി സൗഖ്യം ലഭിക്കുകയും ചെയ്തു. ആ സൗഖ്യത്തോടെ അദ്ദേഹം ക്രിസ്തുവിനെ അറിഞ്ഞു. സത്യവിശ്വാസം സ്വീകരിച്ച് ക്രിസ്ത്യാനിയായി മാറി.
“നിങ്ങള്‍ ധാരാളം ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കുകയും അങ്ങനെ എന്റെ ശിഷ്യന്‍മാരായിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതുവഴി പിതാവ് മഹത്വപ്പെടുന്നു” (യോഹന്നാന്‍ 15/8).
'
അന്ന് എനിക്ക് ഏതാണ്ട് പതിനേഴ് വയസ് പ്രായം, എന്‍ജിനീയറിംഗ് പഠനം നടത്തുന്നു. കോളേജില്‍വച്ച് നടത്തിയ ഒരു മെഡിക്കല്‍ ചെക്കപ്പില്‍ ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു, ”നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിന് എന്തോ തകരാറുണ്ട്, കാര്‍ഡിയോളജിസ്റ്റിനെ കാണണം.” ഞാന്‍ ആകെ വിഷമത്തിലായി. കാരണം ചെറുപ്പംമുതല്‍ പലപ്പോഴും നെഞ്ചുവേദന വരാറുള്ളതാണ്. അപ്പോഴൊക്കെ ആരും കാണാതെ വേദന സഹിച്ച് കരയുകയാണ് പതിവ്. കാരണം എഹോസ്റ്റലിലായിരുന്ന ദിവസം ഞാനൊരു സ്വപ്നം കണ്ടു. ഒരു കുന്നിന്‍റെ മുകളില്‍ ഒരു വിശുദ്ധന്‍റെ കൂടാരം. ആളുകള്‍ അവിടെ വരുന്നു. കിളിവാതിലുകള്‍മാത്രമുള്ള ആ കൂടാരത്തിനുള്ളിലേക്ക് നോക്കി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു. ഞാനും ഒരു കിളിവാതിലിലൂടെ നോക്കി, വിശുദ്ധന്‍റെ രൂപത്തിന്‍റെ ഒരു വശമാണ് ഞാന്‍ കണ്ടത്. എന്റെ മനസ് പറഞ്ഞു അത് സെയ്ന്റ് ആന്റണി ആണെന്ന്. പെട്ടെന്ന് ആ രൂപത്തിന് ജീവന്‍ വച്ചു. അദ്ദേഹം എന്നോട് ചോദിച്ചു, ”നിനക്കെന്തുവേണം?” ആറാമത്തെ വയസില്‍ വിദേശത്തുവച്ച് ഒരു അപകടത്തില്‍ അച്ഛന്‍ മരിച്ചു. അന്നാളുകള്‍മുതല്‍ കുടുംബത്തിന്‍റെ സ്ഥിതിയും മോശമായതാണ്. അതിനാല്‍ സ്വതവേ ദുഃഖത്തിലായിരിക്കുന്ന അമ്മയെയും കുടുംബാംഗങ്ങളെയും കൂടുതല്‍ വിഷമിപ്പിക്കേണ്ടെന്ന് കരുതിയാണ് അത്രയും നാള്‍ രഹസ്യമായി സഹിച്ചത്.
അതുവരെയും ഞങ്ങളുടെ വിശ്വാസപ്രകാരം ക്ഷേത്രങ്ങളില്‍ പോകുമ്പോഴെല്ലാം ഹൃദയമുരുകി പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചിരുന്നു, കുഴപ്പമൊന്നുമുണ്ടാകല്ലേ എന്ന്. പക്ഷേ ഞാന്‍ ഭയപ്പെട്ടിരുന്നതുതന്നെ നേരിടേണ്ടിവന്നിരിക്കുകയാണ്. പക്ഷേ വീട്ടില്‍ കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചപ്പോള്‍ ആര്‍ക്കും ഒരു ഞെട്ടല്‍ കണ്ടില്ല. സാവധാനമാണ് കാര്യം മനസിലായത്, എനിക്ക് ജനിച്ചപ്പോഴേ ഹൃദയത്തിന് തകരാറുണ്ടെന്ന് കണ്ടുപിടിച്ചിരുന്നു എന്ന്. ഓപ്പറേഷന്‍ നിര്‍ദേശിച്ചിരുന്നതാണ്. പിന്നീട് മറ്റൊരു ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞതുപ്രകാരം എന്തെങ്കിലും പ്രശ്‌നമുണ്ടാകുമ്പോള്‍ നോക്കാം എന്ന തീരുമാനത്തില്‍ മുന്നോട്ടുപോയി എന്നേയുള്ളൂ.
ഇങ്ങനെ ഏറെ വേദനയോടെ ഇരിക്കുന്ന സമയം. ഒരു ദിവസം പുറത്തുപോയ സമയത്ത് മതിലില്‍ ഒരു വചനം ഞാനിങ്ങനെ കാണുകയാണ്, ”എന്റെ അടുത്ത് വരിക, ഞാന്‍ നിന്നെ സഹായിക്കാം.” അതെന്നെ വളരെ സ്പര്‍ശിച്ചു. പക്ഷേ മതിലില്‍ വചനം എഴുതിവയ്ക്കുന്നത് മതപരിവര്‍ത്തനത്തിനുവേണ്ടിയാണെന്നെല്ലാം ചിന്തിച്ചതുകൊണ്ട് അത് അത്ര കാര്യമാക്കിയില്ല. പിറ്റേ ദിവസം വീണ്ടും അതിലേ പോകാന്‍ ഇടവന്നു. പക്ഷേ നോക്കിയപ്പോള്‍ ആ മതിലില്‍ വചനം കാണുന്നില്ല! പകരം പഴകി അടര്‍ന്നുതുടങ്ങിയ വിധത്തിലുള്ള ഒരു പെയിന്റ് പരസ്യമാണ് കണ്ടത്. അപ്പോള്‍ എനിക്ക് തോന്നി, ‘ആരോ എന്റെ പ്രാര്‍ത്ഥന കേള്‍ക്കുന്നുണ്ട്!’
ഹോസ്റ്റല്‍ മുറിയിലെ സ്വപ്നം
ഹോസ്റ്റലിലായിരുന്ന ദിവസം ഞാനൊരു സ്വപ്നം കണ്ടു. ഒരു കുന്നിന്‍റെ മുകളില്‍ ഒരു വിശുദ്ധന്‍റെ കൂടാരം. ആളുകള്‍ അവിടെ വരുന്നു. കിളിവാതിലുകള്‍മാത്രമുള്ള ആ കൂടാരത്തിനുള്ളിലേക്ക് നോക്കി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു. ഞാനും ഒരു കിളിവാതിലിലൂടെ നോക്കി, വിശുദ്ധന്‍റെ രൂപത്തിന്‍റെ ഒരു വശമാണ് ഞാന്‍ കണ്ടത്. എന്റെ മനസ് പറഞ്ഞു അത് സെയ്ന്റ് ആന്റണി ആണെന്ന്. പെട്ടെന്ന് ആ രൂപത്തിന് ജീവന്‍ വച്ചു. അദ്ദേഹം എന്നോട് ചോദിച്ചു, ”നിനക്കെന്തുവേണം?”
എന്റെ മനസില്‍ ഒരേയൊരു ചിന്തയേ വന്നുള്ളൂ. എന്റെ അസുഖം മാറണം എന്ന് ആവശ്യപ്പെടാം. അത് പറയാനായി ഞാന്‍ വാ തുറന്നു. പക്ഷേ നാവില്‍നിന്ന് വീണത് ഇങ്ങനെയാണ്, ”വിശുദ്ധാ, എനിക്ക് ഈശോയുടെ പരിശുദ്ധാത്മാവിനെ വേണം.”
”നീ സ്വീകരിക്കുക,” അദ്ദേഹം എന്റെ ശിരസില്‍ കൈവച്ചു.
എന്റെ ശരീരം വിറയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ഭയങ്കരമായ ചൂട് തോന്നി, വിയര്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി. കിടന്നിരുന്ന കട്ടിലും ഹോസ്റ്റല്‍ മുറിയുമെല്ലാം കറങ്ങുന്നതുപോലെ….
അദ്ദേഹം കൈയെടുക്കുന്ന നിമിഷം ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു, ”വിശുദ്ധാ, എന്റെ ഹൃദയത്തിന്‍റെ അസുഖം മാറ്റിത്തരുമോ?”
”നീ മാനുഷികമായി ചിന്തിക്കുന്നു” അതായിരുന്നു മറുപടി.
വചനം പറയുന്നു, ”നിങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള പദ്ധതി എന്റെ മനസിലുണ്ട്. നിങ്ങളുടെ നാശത്തിനല്ല, ക്ഷേമത്തിനുള്ള പദ്ധതിയാണത്- നിങ്ങള്‍ക്ക് ശുഭമായ ഭാവിയും പ്രത്യാശയും നല്കുന്ന പദ്ധതി. അപ്പോള്‍ നിങ്ങള്‍ എന്നെ വിളിച്ചപേക്ഷിക്കും; എന്റെ അടുക്കല്‍ വന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കും. ഞാന്‍ നിങ്ങളുടെ പ്രാര്‍ത്ഥന ശ്രവിക്കും. നിങ്ങള്‍ എന്നെ അന്വേഷിക്കും; പൂര്‍ണഹൃദയത്തോടെ അന്വേഷിക്കുമ്പോള്‍ എന്നെ കണ്ടെത്തും. നിങ്ങള്‍ എന്നെ കണ്ടെത്താന്‍ ഞാന്‍ ഇടയാക്കുമെന്ന് കര്‍ത്താവ് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു” (ജറെമിയാ 29/11-14). അത് എന്റെ ജീവിതത്തിലും നിറവേറുകയായിരുന്നു. അങ്ങനെ പരിശുദ്ധാത്മാവിന്‍റെ ഒരു അഭിഷേകം എനിക്ക് ലഭിച്ചു.
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ഞാനറിയുന്നത് അമ്മയ്ക്ക് ഹൃദയത്തിന് എന്തോ അസ്വസ്ഥത തോന്നി ആശുപത്രിയില്‍ പ്രവേശിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണ് എന്നാണ്. അതിനിടയില്‍ ഒരു സുഹൃത്ത് യാദൃച്ഛികമെന്നോണം ഒരു ബൈബിള്‍ സമ്മാനിച്ചിരുന്നു. അതുമായി ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ പോയി. രണ്ടോ മൂന്നോ ദിവസം ഐ.സി.യുവില്‍ കഴിഞ്ഞ് അമ്മ വീട്ടില്‍ തിരിച്ചെത്തി.
ദൈവസ്വരം കേള്‍പ്പിച്ച ബൈബിള്‍
ആ സമയത്ത് ഞാന്‍ ആദ്യമായി മുട്ടുകുത്തിനിന്ന് ബൈബിള്‍ എടുത്തുവായിച്ചു. ”ഈ രോഗം മരണത്തില്‍ അവസാനിക്കാനുള്ളതല്ല; പ്രത്യുത, ദൈവത്തിന്‍റെ മഹത്വത്തിനും അതുവഴി ദൈവപുത്രന്‍ മഹത്വം പ്രാപിക്കുന്നതിനുംവേണ്ടിയുള്ളതാണ്. (യോഹന്നാന്‍ 11/4) എന്ന വചനഭാഗമാണ് കിട്ടിയത്. വളരെ സന്തോഷം തോന്നി. എങ്കിലും ചോദിച്ചു, ”തലേന്ന് വരെ ഒരു കുഴപ്പവുമില്ലാതിരുന്ന അമ്മയ്ക്ക് ഇങ്ങനെയെല്ലാം പെട്ടെന്ന് വരാന്‍ കാരണമെന്താണ്?”
ഉത്തരത്തിനായി ബൈബിള്‍ തുറന്നപ്പോള്‍ യേശുക്രിസ്തു പരിശുദ്ധാത്മാവിനെ സ്വീകരിച്ചതിനുശേഷം മലമുകളില്‍ സാത്താനാല്‍ പരീക്ഷിക്കപ്പെടുന്ന ഭാഗമാണ് ലഭിച്ചത് (മത്തായി 4/1-11). പരിശുദ്ധാത്മാവിനെ സ്വീകരിച്ച വ്യക്തി പരീക്ഷണങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോകേണ്ടതാണ്. അതുകഴിഞ്ഞാല്‍ അമ്മ സുഖം പ്രാപിക്കും എന്നൊരു ബോധ്യം മനസില്‍ നിറഞ്ഞു. പക്ഷേ മാനുഷികബലഹീനതെയന്നോണം വിശ്വാസം ആടിയുലയുന്ന അനുഭവങ്ങളുണ്ടായി. കാരണം വീണ്ടും രണ്ട് പ്രാവശ്യം അമ്മയെ ആശുപത്രിയില്‍ കൊണ്ടുപോകേണ്ട രീതിയില്‍ അവസ്ഥ മോശമായി.
രണ്ടാമത്തെ തവണ അങ്ങനെ സംഭവിച്ചപ്പോള്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച് ബൈബിള്‍ തുറന്നനേരത്ത് കിട്ടിയ വചനം ഇതായിരുന്നു. ”നിങ്ങള്‍ കരയുകയും വിലപിക്കുകയും ചെയ്യും; എന്നാല്‍ ലോകം സന്തോഷിക്കും. നിങ്ങള്‍ ദുഃഖിതരാകും; എന്നാല്‍ നിങ്ങളുടെ ദുഃഖം സന്തോഷമായി മാറും” (യോഹന്നാന്‍ 16/20). മൂന്നാമതാവട്ടെ, ”ഭയപ്പെടേണ്ടാ, വിശ്വസിക്കുകമാത്രം ചെയ്യുക, അവള്‍ സുഖം പ്രാപിക്കും” (ലൂക്കാ 8/50) എന്ന വചനം കിട്ടി.
പക്ഷേ മൂന്ന് വര്‍ഷം മുന്നോട്ടുപോയിട്ടും അമ്മയുടെ രോഗം കുറയുകയല്ല, കൂടുകയാണ് ചെയ്തത്. ഇടയ്ക്ക് വചനങ്ങള്‍ തന്ന് ഈശോ അതുവരെ നിലനിര്‍ത്തി. പക്ഷേ ഒടുവില്‍ ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു, ”ഇനി ഇങ്ങനെ മുന്നോട്ടുപോയിട്ട് കാര്യമില്ല. സര്‍ജറി ചെയ്യാം.” അദ്ദേഹം അമ്മയെ തിരുവനന്തപുരം മെഡിക്കല്‍ കോളേജിലേക്ക് റഫര്‍ ചെയ്തു. അമ്മയുടെ ജീവിതം തീരുകയാണ് എന്നൊരു തോന്നല്‍ എല്ലായിടത്തും പരന്നു. ഏറെ ബന്ധുക്കള്‍ കാണാന്‍ വന്നു. രാത്രി അമ്മയുടെ മുറിയില്‍നിന്ന് കരച്ചിലാണ് കേട്ടത്. ഓടിച്ചെന്നപ്പോള്‍ അമ്മയും സഹോദരങ്ങളുമെല്ലാം കരയുകയാണ്.
ഹൃദയം നുറുങ്ങി എന്റെ മുറിയിലേക്ക് തിരികെ വന്ന് ഞാനും കരഞ്ഞു പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. അപ്പോള്‍ ഒരു നനുത്ത സ്വരം- ”അമ്മയുടെ രോഗത്തെക്കുറിച്ച് ഞാന്‍ തന്ന വചനങ്ങളെല്ലാം ഒരു പേപ്പറില്‍ എഴുതിവയ്ക്കുക. ഞാന്‍ വേഗം വചനങ്ങള്‍ പേപ്പറിലെഴുതി തിയതിയെഴുതി ഒപ്പിട്ട് ബൈബിളിനകത്ത് വച്ചു. പിന്നെ നേരെ കട്ടിലില്‍ കയറി കിടന്നു. ഉടനെ ഉറങ്ങിപ്പോയി. ഏതാണ്ട് 11.30 ആയപ്പോള്‍ വീണ്ടും ഒരു കരച്ചില്‍ കേട്ട് എഴുന്നേറ്റു. അമ്മയുടെ മുറിയില്‍നിന്ന് തന്നെയാണ്. അതോടെ വീണ്ടും സങ്കടമായി. ആ രാത്രിതന്നെ രണ്ടാമതും പ്രാര്‍ത്ഥനയോടെ ബൈബിള്‍ തുറന്നു, വാഗ്ദാനം ചെയ്യപ്പെട്ടതൊന്നും സംഭവിക്കാന്‍ സാധ്യതകളില്ലാതിരുന്നിട്ടും അബ്രാഹം വിശ്വസിച്ചതുപോലെ ചെയ്താല്‍ നീതീകരിക്കപ്പെടുമെന്ന് വിശദമാക്കുന്ന റോമാ 4/13-25 വചനഭാഗം കിട്ടി.
അപ്പോള്‍ എന്റെ ചോദ്യം ഇതായിരുന്നു, ”അബ്രാഹമിന് വാഗ്ദാനങ്ങള്‍ കിട്ടി. പക്ഷേ എനിക്കെന്ത് വാഗ്ദാനമാണ് കിട്ടിയത്?” നനുത്ത സ്വരം വീണ്ടും കേട്ടു, ”നിനക്ക് തന്ന വാഗ്ദാനങ്ങളാണ് നീ അല്പം മുമ്പ് പേപ്പറിലെഴുതിയത്.” പെട്ടെന്ന് ശരീരത്തില്‍ കറന്റടിക്കുന്ന അനുഭവം! അതോടെ ആകുലതകള്‍ നീങ്ങി ഞാന്‍ സ്വതന്ത്രനായി.
പിറ്റേന്ന് അമ്മയെ പരിശോധിച്ച വിദഗ്ധ ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു, ”ശക്തമായ ഹൃദ്രോഗമുണ്ട്. പക്ഷേ രണ്ട് കൊല്ലം മരുന്ന് കഴിക്കാം. കുറയുന്നില്ലെങ്കില്‍ സര്‍ജറി ചെയ്യാം.”
ഉദ്വേഗത്തിന്‍റെ നിമിഷങ്ങള്‍
ഡോക്ടറുടെ നിര്‍ദേശം കേട്ട് തിരികെ വന്നു. പക്ഷേ രണ്ട് വര്‍ഷമായിട്ടും അമ്മയുടെ രോഗത്തിന് കുറവൊന്നും വന്നില്ല. അതിനാല്‍ എറണാകുളത്തെ ആശുപത്രിയില്‍വച്ച് സര്‍ജറി ചെയ്യാന്‍ തീരുമാനമായി. സര്‍ജറിയുടെ തലേന്ന് രാത്രി മുട്ടുകുത്തി ഞാന്‍ ഈശോയോട് പറഞ്ഞു, ഇത്രമാത്രം ഡോക്ടര്‍മാരും വിദഗ്ധരുമെല്ലാം പറഞ്ഞിട്ടും അഞ്ച് വര്‍ഷമായി ഞാന്‍ അങ്ങ് തന്ന വാഗ്ദാനങ്ങള്‍ മുറുകെപ്പിടിച്ചിരിക്കുകയാണ്. പക്ഷേ ഞാനൊരു മനുഷ്യനല്ലേ, ഇനി 24 മണിക്കൂര്‍പോലുമില്ല അമ്മയുടെ ശരീരത്തില്‍ കത്തിവയ്ക്കാന്‍.”
മണിക്കൂറുകള്‍ക്കുശേഷം അത്ഭുതമൊന്നും കാണായ്കയാല്‍ വീണ്ടും പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു, ബൈബിള്‍ തുറന്നു. കിട്ടിയ വചനം ഇതായിരുന്നു: ”നിങ്ങള്‍ക്ക് കടുകുമണിയോളം വിശ്വാസമുണ്ടെങ്കില്‍ ഈ മലയോട്, ഇവിടെനിന്ന് മാറി മറ്റൊരു സ്ഥലത്തേക്ക് പോവുക എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ അത് മാറിപ്പോകും” (മത്തായി 17/20). ഞാന്‍ ഹൃദയം തുറന്നുപറഞ്ഞു, ”മലയെ മാറ്റാനുള്ള വിശ്വാസം എനിക്കുണ്ട്, ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു.” പക്ഷേ പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും അതുവരെയും സംഭവിച്ചില്ല.
അങ്ങനെ സര്‍ജറിയുടെ സമയമായപ്പോള്‍ ഞാന്‍ കായംകുളത്തെ വീട്ടില്‍നിന്ന് എറണാകുളത്ത് ആശുപത്രിയിലേക്ക് പോവുകയാണ്. ഫോണില്‍ ചേട്ടന്‍ വിളിച്ചു. തിയേറ്ററില്‍ കയറ്റുന്നതിനുമുമ്പ് ബ്ലോക്കിന്‍റെ പൊസിഷനെല്ലാം കൃത്യമായി അറിയാനായി ആന്‍ജിയോഗ്രാം ചെയ്യുകയാണ് എന്ന് പറഞ്ഞു. അമ്മയെ തിയറ്ററില്‍ കയറ്റി.
ഇനി നിമിഷങ്ങളേ ഉള്ളൂ സര്‍ജറിക്ക്. എങ്കിലും ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു എന്നുപറഞ്ഞ് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. ട്രെയിന്‍ ചെങ്ങന്നൂരിലെത്തുന്നതിനുമുമ്പ് വീണ്ടും ചേട്ടന്‍റെ കോള്‍, ”ആന്‍ജിയോഗ്രാം ചെയ്തിട്ട് ഡോക്ടര്‍ പറയുന്നത് നിന്‍റെ അമ്മയുടെ ഹാര്‍ട്ടില്‍ ഒറ്റ ബ്ലോക്ക്‌പോലുമില്ല എന്നാണ്!” ”അവിടുത്തെ നോക്കിയവര്‍ പ്രകാശിതരായി, അവര്‍ ലജ്ജിതരാവുകയില്ല” (സങ്കീര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 34/5). സാവധാനം അമ്മ ആശുപത്രിയില്‍നിന്ന് മടങ്ങി. പിന്നീട് ഇന്നുവരെ ഹൃദ്രോഗത്തിന്‍റെ ഒരു മരുന്നും അമ്മ കഴിച്ചിട്ടില്ല. അമ്മയുടെ സൗഖ്യത്തിനായി കാത്തിരുന്ന അഞ്ചുവര്‍ഷം പല അത്ഭുതങ്ങളും ചെയ്ത് ഈശോ ജീവിക്കുന്ന ദൈവമാണെന്ന് തെളിയിച്ചിരുന്നു. ആ അനുഭവങ്ങള്‍ വിശ്വാസത്തോടെ കാത്തിരിക്കാന്‍ എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചു. (ആ അനുഭവങ്ങള്‍ ഈ കുറിപ്പിനോടൊപ്പം നല്കിയിരിക്കുന്നു)
വിവാഹം, കുഞ്ഞ്, വീട്
അങ്ങനെ ജീവിതം തുടരവേ എനിക്ക് വിവാഹം കഴിക്കേണ്ട സമയമായി. ക്രൈസ്തവവിശ്വാസിയായ വധുവിനെ വേണമെന്ന് പത്രത്തില്‍ പരസ്യം ചെയ്തു. എങ്കിലും അങ്ങനെയൊരു വധുവിനെ ലഭിക്കുക പ്രയാസമാണെന്ന് എല്ലാവരും ചിന്തിച്ചിരുന്നു. പക്ഷേ എനിക്ക് ചേര്‍ന്ന വധുവിനെ ലഭിച്ചു. പിന്നീട് നാളുകള്‍ കഴിഞ്ഞും മക്കളുണ്ടാവുന്നില്ല. ഡോക്ടര്‍മാരെ സമീപിച്ചപ്പോള്‍, എന്റെ ഭാര്യ പ്രസവിക്കാന്‍ സാധ്യത വളരെ കുറവാണെന്നാണ് അവര്‍ പറഞ്ഞത്. എന്നാല്‍ ഞങ്ങള്‍ ഒന്നിച്ച് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച് ബൈബിള്‍ തുറന്നപ്പോള്‍ ”നിന്‍റെ ഭാര്യ എലിസബത്തില്‍ നിനക്ക് ഒരു പുത്രന്‍ ജനിക്കും. നീ അവന് യോഹന്നാന്‍ എന്ന് പേരിടണം” (ലൂക്കാ 1/13) എന്ന വചനഭാഗമാണ് കിട്ടിയത്. അത് വിശ്വസിച്ചു ഞങ്ങള്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. അതിനുശേഷം പെട്ടെന്നുതന്നെ ഭാര്യ ഗര്‍ഭിണിയായി. ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു മകന്‍ ജനിക്കുകയും ചെയ്തു.
കുടംബമായാല്‍ പിന്നത്തെ ആവശ്യം നല്ലൊരു വീടാണല്ലോ. അതിനായും പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. കിട്ടിയത്, സ്വന്തം ദേശത്ത് അവര്‍ വസിക്കും, അവര്‍ വീടുപണിയുകയും മുന്തിരിത്തോട്ടം നട്ടുപിടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യും എന്ന വചനഭാഗമായിരുന്നു (എസെക്കിയേല്‍ 28/25-26). സിവില്‍ എന്‍ജിനീയറായതിനാല്‍ ഞാന്‍തന്നെ ഒരു പ്ലാന്‍ തയാറാക്കി. പഴ്‌സില്‍ അപ്പോള്‍ 500 രൂപയാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. പക്ഷേ, വിശ്വാസത്തോടെ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച് 2005 ജനുവരി ഒന്നിന് കല്ലിട്ട് വീടുപണി ആരംഭിച്ചു. എട്ടുമാസംകൊണ്ട് പണി പൂര്‍ത്തിയായി.
ആദ്യപ്രശ്‌നത്തിലേക്ക്…
ആ നാളുകളിലൊന്നും എന്റെ ഹൃദ്രോഗത്തിന്‍റെ ലക്ഷണങ്ങള്‍ കണ്ടിരുന്നില്ല. എന്നാല്‍ വയറിന് പ്രശ്‌നമുണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ട് ഗ്യാസ്‌ട്രോ എന്ററോളജിസ്റ്റിനെ കാണാന്‍ പോയി. ഹൃദയത്തിന്‍റെ തകരാര്‍ ശ്രദ്ധയില്‍പ്പെട്ടതിനാല്‍ അദ്ദേഹം ഒരു കാര്‍ഡിയോളജിസ്റ്റിന്‍റെ അടുത്തേക്ക് എന്നെ അയച്ചു. അന്നാണ് എന്റെ രോഗം എന്താണെന്ന് കൃത്യമായി നിര്‍ണയിക്കപ്പെട്ടത്, ബൈകുസ്പിഡ് അയോര്‍ട്ടിക് വാല്‍വ്. മൂന്ന് ഇതളുകളുണ്ടാവേണ്ട അയോര്‍ട്ടിക് വാല്‍വിന് ജന്മനാ രണ്ട് ഇതളുകളേയുള്ളൂ. അത് ഹൃദയത്തിന്‍റെ ശരിയായ പ്രവര്‍ത്തനത്തിന് തടസമുണ്ടാക്കുന്ന അവസ്ഥയാണ്.
അതുവരെയും രോഗമെന്താണെന്നോ അതിന്‍റെ ഗുരുതരാവസ്ഥ എന്താണെന്നോ അറിഞ്ഞ് ഭയപ്പെടാതെ എന്നെ ദൈവം നടത്തി. വിശ്വാസത്തില്‍ വളര്‍ത്തിയതിനുശേഷംമാത്രമാണ് ഈശോ രോഗം നിര്‍ണയിക്കാന്‍ അനുവദിച്ചത്. എന്തായാലും ആ സമയത്ത് തിരുവനന്തപുരത്തേക്ക് യാത്ര ചെയ്യേണ്ട ആവശ്യമുണ്ടായിരുന്ന ഞാന്‍ അവിടെ വെട്ടുകാട് ക്രിസ്തുരാജാ ദൈവാലയത്തിലിരിക്കുമ്പോള്‍ ശരീരം കുഴയുന്നതുപോലെ അനുഭവപ്പെട്ടു. ഭാര്യ കാറില്‍ ബി.പി അപ്പാരറ്റസ് എടുത്തിരുന്നു. അതുവച്ച് പരിശോധിച്ചപ്പോള്‍ പതിവില്ലാത്തവിധം വല്ലാതെ ഉയര്‍ന്ന ബി.പി! പെട്ടെന്ന് സമീപത്തുള്ള ഡോക്ടറെ കാണാന്‍ പോയി. ഹൃദയത്തിന് തകരാറുള്ളതിനാല്‍ പിറ്റേന്ന് എക്കോ ടെസ്റ്റ് ചെയ്യാനായികുന്നു ഡോക്ടറുടെ നിര്‍ദേശം. അന്നു രാത്രി വീട്ടില്‍വച്ച് ഈ രോഗം മാറാനായി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കണമെന്ന് ശക്തമായ തോന്നല്‍. ഞാന്‍ അങ്ങനെ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. പിറ്റേന്ന് ടെസ്റ്റ് സമയത്ത് എന്റെ സമീപം ഉണ്ടായിരിക്കണമെന്നും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കണമെന്നും പരിശുദ്ധ അമ്മയോടും യാചിച്ചു.
എക്കോ ടെസ്റ്റിന് ചെന്നപ്പോള്‍ അസിസ്റ്റന്റ് ഡോക്ടറാണ് ടെസ്റ്റ് നടത്തിയത്. റിപ്പോര്‍ട്ടുമായി ചീഫ് ഡോക്ടറെ സമീപിച്ചപ്പോള്‍ അദ്ദേഹത്തിന് ആകെയൊരു സംശയം. അതിനാല്‍ അദ്ദേഹംതന്നെ കൂടുതല്‍ സമയമെടുത്ത് വിശദമായി ഒരു പ്രാവശ്യംകൂടി എക്കോ ടെസ്റ്റ് ചെയ്തു. തുടര്‍ന്ന് എന്നെ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു, ”ദീപക്, നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിലെ അയോര്‍ട്ടിക് വാല്‍വിന് ഇപ്പോള്‍ മൂന്ന് ഇതളുകളുമുണ്ട്!” ആ സൗഖ്യം സ്ഥിരീകരിക്കാനായി ദൈവം അനുവദിച്ച ശാരീരികാവസ്ഥയായിരുന്നു പ്രഷര്‍ വ്യതിയാനം. പിന്നീട് ഒരിക്കലും എനിക്ക് അത്തരത്തിലുള്ള പ്രശ്‌നങ്ങളുണ്ടായിട്ടില്ല. ഈശോയെ കണ്ടെത്താനും വിശ്വസിക്കാനും അവിടുന്ന് ഉപയോഗിച്ച രോഗാവസ്ഥ സമയത്തിന്‍റെ പൂര്‍ത്തിയില്‍ അവിടുന്ന് സൗഖ്യമാക്കി. എന്തുകൊണ്ടാണ് അത്രയും നാള്‍ കാത്തിരിക്കേണ്ടിവന്നത് എന്ന ചോദ്യം ഇവിടെ പ്രസക്തമല്ല. കാരണം അത് ദൈവത്തിന്‍റെ അനന്തജ്ഞാനത്തില്‍ എന്റെ നന്മക്കായി ക്രമീകരിച്ചതാണ് എന്നെനിക്കറിയാം. പിന്നീട് സാമ്പത്തികമായും ദൈവം ഉയര്‍ത്തി. അപ്രകാരം ദൈവപരിപാലനയില്‍ ഇന്നും മുന്നോട്ടുപോകുന്നു.
'