Home/Evangelize/Article
Trending Articles
ഈശോ എപ്പോഴും എല്ലായിടത്തും സന്നിഹിതനായിരിക്കുന്നു എന്ന സത്യം കൂടുതല് കൂടുതല് അനുഭവിക്കുകയും അതില് ആഴപ്പെടുകയും ചെയ്തുകൊണ്ടായിരിക്കണം ആത്മീയതയുടെ പടികള് കയറേണ്ടത്. വളരെ സമര്ത്ഥനായിരുന്നു ജോസഫ് സാര്ത്തോ. മതപഠന ക്ലാസ്സില് അധ്യാപകന് ഒരിക്കല് ചോദിച്ചു: “ദൈവം എവിടെയായിരിക്കുന്നു എന്നു ശരിയുത്തരം പറയുമെങ്കില് ഒരാപ്പിള് തരാം.” ജോസഫ് ഉടന് ചാടിയെണീറ്റ് പറഞ്ഞു: “ദൈവം ഇല്ലാത്തത് എവിടെയാണെന്ന് പറഞ്ഞാല് ഞാന് അച്ചന് രണ്ട് ആപ്പിള് തരാം.” ദൈവസാന്നിധ്യത്തെക്കുറിച്ച് കൊച്ചുനാള് മുതല് അത്ര അവബോധമുണ്ടായിരുന്നു ആ കുഞ്ഞിന്. അവനാണ് പില്ക്കാലത്ത് സഭയെ നയിക്കാന് ദൈവം നിയോഗിച്ച വിശുദ്ധ പത്താം പിയൂസ് പാപ്പ. വിശുദ്ധ ഫ്രാന്സിസ് സാലസ് ഈശോയോടുള്ള ഐക്യം അനുഭവിച്ചുകൊണ്ട് ഓരോ പതിനഞ്ചു മിനിറ്റിലും അരൂപിക്കടുത്ത വിശുദ്ധ കുര്ബാന സ്വീകരണം നടത്തിയിരുന്നത്രേ!
ഈശോയുടെ സാന്നിധ്യാനുഭവത്തില് ആത്മാവ് ഉറപ്പിക്കപ്പെടണം. അതുമാത്രമാണ് ശക്തമായ ആത്മീയ അടിത്തറ. തിന്മയ്ക്കെതിരായ നമ്മുടെ യുദ്ധത്തില് നമുക്ക് ബലം നല്കുന്നത് ദൈവസാന്നിധ്യാനുഭവമാണ്. ഒരിക്കല് വിശുദ്ധ ക്ലാര ഈശോയുടെ പീഡാനുഭവത്തെയോര്ത്ത് കണ്ണീരൊഴുക്കി പ്രാര്ത്ഥിക്കുകയായിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് സാത്താന് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “നീ എന്തിനാണ് കരയുന്നത്? നീ ഒരുപാട് കരഞ്ഞിട്ടുള്ളവളല്ലേ? ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞു കരഞ്ഞ് എന്തിന് നിന്റെ സൗന്ദര്യവും ജീവിതവും നശിപ്പിക്കുന്നു?” ക്ലാര മറുപടി പറഞ്ഞു: “എന്റെ രക്ഷകനായ ഈശോ സദാസമയവും എന്റെ കൂടെയുണ്ട്. അവിടുന്ന് എന്റെ കണ്ണീരൊപ്പും, എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കും. സാത്താനേ നീ ദൂരെപ്പോവുക.” ഉടന് സാത്താന് ഓടി മറഞ്ഞു. മറ്റൊരവസരത്തില് കപ്പേളയിലെ ക്രൂശിതരൂപം തന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കുന്നതായി ക്ലാരയ്ക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു. ഇങ്ങനെ ഒരു സ്വരവും കേട്ടു: “നീ ഒരിക്കലും തനിച്ചല്ല, എല്ലാറ്റിനും ശക്തനായ ഞാന് നിന്നോടൊപ്പമുണ്ട്.” ആത്മാവിന്റെ ഏകവും സുനിശ്ചിതവുമായ ബലമാണ് ദൈവം കൂടെയുണ്ട് എന്ന അനുഭവം. അതില്ലാത്ത ആത്മാവ് ആത്മീയയാത്രയില് തളര്ന്നുപോകുന്നു.
വിശുദ്ധ മരിയ ഗൊരേത്തിയുടെ അമ്മ അസൂന്താമ്മ തന്റെ മകളെ ഇങ്ങനെ ഉപദേശിക്കുമായിരുന്നു: “ഇന്നു നീ ഈശോയെ സ്വീകരിച്ചവളാണ്. ഇന്നു മുഴുവന് ഈശോയുടെ കൂടെയാണെന്നു ബോധ്യമുണ്ടായിരിക്കണം.” മരിയ എന്നും എപ്പോഴും ആ ബോധ്യം നിലനിര്ത്തിയിരുന്നു.
വിശുദ്ധ ചാവറ കുര്യാക്കോസ് ഏലിയാസച്ചന് തന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ അവസാനത്തെ രണ്ടു വര്ഷങ്ങള് രോഗാവസ്ഥയില്, ഏകാന്തതയില് ഒരു മുറിയില് കഴിയുമ്പോള്, അദ്ദേഹം മുറിയുടെ വാതില്ക്കല് ഇങ്ങനെ എഴുതി വച്ചിരുന്നു: “ഈ മുറിയില് കയറുന്നവര് ആത്മീയ കാര്യങ്ങളല്ലാതെ ഒന്നും സംസാരിക്കരുത്.” ദൈവസാന്നിധ്യമനുഭവിച്ച് ആനന്ദിച്ചിരുന്നതിനാല് ദൈവികകാര്യങ്ങളല്ലാതെ മറ്റൊന്നും കാണാനും കേള്ക്കാനും സംസാരിക്കാനും അദ്ദേഹം ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നില്ല. സത്യമിതാണ്: ആത്മീയാനന്ദം രുചിച്ചു തുടങ്ങിയ മനുഷ്യാത്മാവ് ഭൗതികസുഖങ്ങളില്നിന്ന് അകന്നു തുടങ്ങും.
പരിശുദ്ധ ത്രിത്വത്തിന്റെ വാഴ്ത്തപ്പെട്ട എലിസബത്ത് ഇങ്ങനെ കുറിച്ചിരിക്കുന്നു: “കാര്മല് മഠത്തില് എല്ലാം ആനന്ദകരമാണ്. അലക്കുന്ന സ്ഥലത്തും പ്രാര്ത്ഥനാസ്ഥലത്തും ഞങ്ങള് ദൈവത്തെ ദര്ശിക്കുന്നു. ഞങ്ങള് അവിടുന്നില് ശ്വസിക്കുകയും ജീവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഞാനനുഭവിക്കുന്ന ആനന്ദമാധുരി ഗ്രഹിക്കാന് നിങ്ങള്ക്കു സാധിച്ചിരുന്നെങ്കില്!” അവള് തുടരുന്നു: “പ്രഭാതം മുതല് പ്രദോഷം വരെയും പ്രദോഷം മുതല് പ്രഭാതം വരെയും കര്മലീത്താ സന്യാസിനിയുടെ ജീവിതം നിരന്തരമായ ദൈവികസമ്പര്ക്കമാണ്… എല്ലായിടത്തും ഞങ്ങള് ദൈവത്തെ ദര്ശിക്കുന്നു. എല്ലാ സംഭവങ്ങളിലും ഞങ്ങള് ദൈവകരം കാണുന്നു. ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തില് ദൈവത്തെ സംവഹിക്കുന്നു. ആകയാല് ഞങ്ങളുടെ ജീവിതം മുന്കൂട്ടിയുള്ള ഒരു സ്വര്ഗാസ്വാദനമാണ്.” ക്രിസ്തുശിഷ്യന്െറ ജീവിതം ലോകത്തില് സ്വര്ഗീയാനുഭവം രുചിക്കുന്നതാണ്. ദൈവസാന്നിധ്യാനുഭവം കൂടാതെ ഇത് സാധ്യമല്ല.
വിശുദ്ധാത്മാക്കള് ദിവ്യകാരുണ്യ ഈശോയുമായി സംഭാഷിച്ചുകൊണ്ടും, അവിടുന്നുമായി ഏറ്റവും നല്ല സുഹൃത്തിനോടെന്നപോലെ ആത്മബന്ധം പുലര്ത്തിക്കൊണ്ടും ദൈവസാന്നിധ്യാനുഭവത്തില് വളര്ന്നുവന്നു. ഇപ്രകാരം ഒരു സ്നേഹൈക്യമാണ് ഈശോ തന്റെ വിശുദ്ധാത്മാക്കളില്നിന്നും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നതും.
ആത്മാവിന്റെ സ്നേഹദാഹം തീര്ക്കാന് നാം അഭയം ഗമിക്കേണ്ടത് ദിവ്യകാരുണ്യസന്നിധിയിലാണ്. പ്രതിസന്ധികളിലും പ്രശ്നങ്ങളിലും മറ്റുള്ളവരുടെ സാമീപ്യവും സമാശ്വാസവും തേടി അലയാതെ ദിവ്യകാരുണ്യ ഈശോയുമായി സംസാരിക്കാനും ആശ്വാസം പ്രാപിക്കാനും ആത്മാവ് വളരേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. സ്നേഹിക്കപ്പെടാനും സ്നേഹിക്കാനും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെടാനും ആശ്വസിപ്പിക്കപ്പെടാനുമുള്ള മനുഷ്യാത്മാവിന്റെ ആന്തരികദാഹത്തിന് ഈശോ നല്കുന്ന ഉത്തരമാണ് ദിവ്യകാരുണ്യം.
Father James Kiliyananickal
ക്രിസ്തുവിശ്വാസത്തിലേക്ക് കടന്നുവന്ന്, അതിനു ചേര്ന്നവിധത്തില് നന്മകള് ചെയ്ത യുവതിക്ക് ലഭിച്ച ദൈവാനുഭവങ്ങള് എനിക്ക് വളരെ ചെറുപ്പം തൊട്ടേ ശാലോം വായിക്കാന് ഇഷ്ടമായിരുന്നു, എന്നെ ഈശോയിലേക്ക് കൂടുതല് അടുപ്പിക്കാന് ശാലോം കാരണമായിട്ടുണ്ട്. നാടകീയമായ അത്ഭുതങ്ങളല്ല എന്റെ ജീവിതത്തില് സംഭവിച്ചിട്ടുള്ളത്. പക്ഷേ ദൈവം എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുവെന്നും ദൈവഹിതപ്രകാരം ചെയ്യുന്ന സത്പ്രവൃത്തികള്ക്കെല്ലാം അവിടുന്ന് പ്രതിഫലം നല്കുന്നുവെന്നും എന്നെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്ന അനുഭവങ്ങള് ഏറെയുണ്ട്. തിരുഹൃദയവും സ്വര്ണലോക്കറ്റും വര്ഷങ്ങള്ക്കുമുമ്പ് ഒരു ജൂണ് മാസത്തില് കാന്സര് ബാധിതയായ എന്റെ അമ്മയുടെ അമ്മ തീര്ത്തും കിടപ്പായി. ആ അമ്മ ഒറ്റക്കായിരുന്നു താമസം. തിരുഹൃദയത്തിനോടുള്ള വണക്കത്തിനായി ആ മാസം എല്ലാ ദിവസവും അമ്മയ്ക്കുവേണ്ട അത്യാവശ്യ കാര്യങ്ങള് ചെയ്തു കൊടുക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചു. അന്ന് ഞാന് മാമോദീസ സ്വീകരിച്ചിട്ടില്ല. എങ്കിലും രാവിലെ വീട്ടിലെ ജോലികള് കഴിഞ്ഞു വിശുദ്ധ കുര്ബ്ബാനക്കുപോകും. തിരികെ വന്നു കുട്ടികളെ സ്കൂളില് അയച്ചതിനുശേഷം നാലഞ്ച് കിലോമീറ്റര് അകലെ താമസിക്കുന്ന അമ്മയെ തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കി, ഭക്ഷണവും മരുന്നും കൊടുത്ത് ജോലിസ്ഥലത്തേക്ക് യാത്രയാവും. അക്കാലത്ത് ഭര്ത്താവും ഒപ്പം ഉണ്ടാവുമായിരുന്നു. അപ്പോള് അമ്മ പറയും ദൈവം ഇതിന് നിനക്ക് സമ്മാനം തരുമെന്ന്. ഈ ജോലികള് എല്ലാം ചെയ്യാന് എങ്ങനെ ശക്തി കിട്ടി എന്നുപോലുമറിയില്ല. ഈശോയുടെ തിരുഹൃദയത്തിന് സമര്പ്പിച്ച് ആ ദിവസങ്ങള് കടന്നു പോയി. കുറച്ച് ദിവസങ്ങള് കഴിഞ്ഞ് കെ.എസ്.എഫ്.ഇ-യില്നിന്നും ഒരു ഫോണ് കാള്. അത്തവണ കെ.എസ്.എഫ്.ഇ ചിട്ടിയുടെ സ്വര്ണനാണയം സമ്മാനമായി ലഭിച്ചിരിക്കുന്നത് എനിക്കാണെന്ന്. കുറേനാള് കഴിഞ്ഞു സ്വര്ണനാണയം ലഭിച്ചപ്പോള് അതുമാറ്റി ലോക്കറ്റ് വാങ്ങാന് കടയില് ചെന്നു. ഈശോയുടെ തിരുഹൃദയരൂപത്തിന്റെ ഒരേയൊരു ലോക്കറ്റേ ആ കടയിലുള്ളൂ. അത് ഞാന് സ്വന്തമാക്കി. മുമ്പ് അങ്ങനെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ടില്ലായിരുന്നു, അപ്പോഴാണ് അമ്മ പറഞ്ഞ ഈശോയുടെ സമ്മാനമാണ് അതെന്ന് ഓര്മ വന്നത്. "നിന്റെ ഹൃദയത്തില് മുദ്രയായും നിന്റെ കരത്തില് അടയാളമായും എന്നെ പതിക്കുക" (ഉത്തമഗീതം 8/6) എന്ന വചനം ഓര്ത്ത് ഈ ലോക്കറ്റ് അണിഞ്ഞു നടക്കുന്നത് എനിക്കു ഭയങ്കര സന്തോഷമായിരുന്നു. വീട്ടില് എന്നെ കാണാന് ഞങ്ങളുടെ സമുദായത്തില്പ്പെട്ട ഒരു ചേച്ചി വരാറുണ്ട്, അവരും ഞാന് ചേര്ന്നിരുന്ന ചിട്ടിയില് ചേര്ന്നിരുന്നു. "ഗോള്ഡ് കോയിന് കിട്ടിയല്ലോ, അത് എന്തു ചെയ്തു?" വളരെ സന്തോഷത്തോടെ അവര് എന്നോട് ചോദിച്ചു. ഞാന് എന്റെ കഴുത്തില് കിടന്നിരുന്ന ഈശോയുടെ തിരുഹൃദയരൂപം ഉയര്ത്തിക്കാട്ടി, അത് കണ്ടതും അവരുടെ ഭാവം മാറി. എന്നെയും ഈശോയെയും മാതാവിനെയും കുറെ ചീത്ത പറഞ്ഞു. എനിക്കാകെ ദേഷ്യമായി. പക്ഷേ ഈശോ ഓര്മിപ്പിച്ചു, "തിരികെ ഒന്നും പറയണ്ട!" എന്നെപ്രതി അവഹേളിക്കപ്പെടാനുള്ള ഭാഗ്യം കൂടി (മത്തായി 5/11-12) നിനക്ക് ലഭിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നായിരുന്നു അവിടുന്ന് പറഞ്ഞത്. താലിയില് ഒരു 'ചോയ്സ്' ഹൈന്ദവ അടയാളമുള്ള താലിയായിരുന്നു എന്റെ കഴുത്തില്. അത് കാണുമ്പോള് എനിക്ക് എന്തോ വിഷമം തോന്നും, ഞാന് വിചാരിക്കുമായിരുന്നു താലി വാങ്ങാന് പോയവര്ക്ക് ഒരടയാളവും ഇല്ലാത്ത താലി വാങ്ങിയാല് പോരായിരുന്നോ? എന്നാല്, വിവാഹ ഉടമ്പടിയുടെ അടയാളമായ താലി പവിത്രമായതിനാല് അത് മാറ്റാനും ശ്രമിച്ചില്ല. അങ്ങനെയിരിക്കേ ഒരിക്കല് അടുത്തുള്ള ധ്യാനകേന്ദ്രത്തില് ധ്യാനത്തോട് അനുബന്ധിച്ച് അവിടത്തെ മുറികള് വൃത്തിയാക്കാന് ചെല്ലണമെന്ന് ഞങ്ങളുടെ സുഹൃത്തായ വൈദികന് പറഞ്ഞു. ഞായാറാഴ്ച ആയതുകൊണ്ട് അവിടെ വിശുദ്ധ കുര്ബാനയില് പങ്കെടുക്കാമെന്നും തീരുമാനിച്ചു. ഭര്ത്താവും ഞാനും രാവിലെ വീട്ടില്നിന്നും ഇറങ്ങി. പക്ഷേ ഞങ്ങള് എത്തിയപ്പോഴേക്കും ചില ചേച്ചിമാര് മിക്കവാറും വൃത്തിയാക്കി കഴിഞ്ഞിരുന്നു, ഞങ്ങള്ക്ക് ചെറിയ ജോലിയേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അതുകഴിഞ്ഞ് വിശുദ്ധ കുര്ബാനയില് പങ്കെടുക്കാമെന്ന് കരുതിയിരുന്നെങ്കിലും രാവിലത്തെ കുര്ബാന കഴിഞ്ഞതിനാല് പിന്നെ വൈകിട്ട് നാലുമണി മുതലേ വിശുദ്ധ കുര്ബാനകള് ഉള്ളൂ. വീട്ടില് തിരികെ ചെന്നിട്ട് വീണ്ടും വിശുദ്ധ കുര്ബാനക്ക് എത്തുക ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു. ഞങ്ങളെ ജോലി ഏല്പ്പിച്ച വൈദികനും അവിടെയില്ല, ഇനി എന്തു ചെയ്യും എന്ന് വിചാരിച്ചു നില്ക്കുമ്പോള് അധികം ദൂരത്തല്ലാത്ത ഭരണങ്ങാനത്തേക്ക് പോകാന് ഒരു തോന്നല്. എന്തായാലും പോയി നോക്കാമെന്ന് കരുതി. അവിടെ എത്തിയപ്പോള് അല്ഫോന്സാമ്മയുടെ കബറിടത്തില് കൃത്യം വിശുദ്ധ കുര്ബാന തുടങ്ങുന്നു! മുഖവും കഴുത്തുമൊക്കെ ഒന്ന് തുടച്ച് വിശുദ്ധബലിയില് പങ്കെടുക്കാനൊരുങ്ങിയപ്പോഴാണ് കഴുത്തിലെ മാല അഴിഞ്ഞുകിടക്കുന്നതായി കണ്ടത്. നോക്കിയപ്പോള് മാലയില് കൊളുത്തും ഈശോയുടെ തിരുഹൃദയത്തിന്റെ ലോക്കറ്റും ഉണ്ട്. മാല പൊട്ടിയിട്ടുമില്ല. സാധാരണ ഗതിയില് താലിയെക്കാള് വലിയ ലോക്കറ്റായിരുന്നു ഊരിപ്പോകേണ്ടിയിരുന്നത്. പക്ഷേ താലിമാത്രം നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അവിടെയും, പോയ വാഹനത്തിലും ധ്യാനകേന്ദ്രത്തിലും തിരഞ്ഞുവെങ്കിലും താലി കണ്ടു കിട്ടിയില്ല. വീണ്ടും താലി വാങ്ങിക്കാന് ജ്വല്ലറിയില് പോയി. ഇത്തവണ ഒരു അടയാളവുമില്ലാത്ത പ്ലെയിന് ആയിട്ടുള്ള താലി വാങ്ങിക്കും എന്നു തീര്ച്ചപ്പെടുത്തിയിരുന്നു, പക്ഷേ കടയില് രണ്ടു തരം താലി മാത്രം. ഒന്ന് ഓം എന്ന് എഴുതിയത്, അല്ലെങ്കില് കുരിശ് അടയാളമുള്ളത്. ഞാന് ആകെ വിഷമത്തിലായി. താമസിക്കുന്നത് ഹൈന്ദവവിശ്വാസം പുലര്ത്തുന്ന കൂട്ടുകുടുംബത്തില്. ഈശോ എന്റെ മുന്പില് ഒരു തിരഞ്ഞെടുപ്പിനായി ആ താലികള് വച്ചുതന്നിരിക്കുകയാണെന്ന് തോന്നി, ഏതു വേണം? എവിടെയോ മായിച്ചു മറന്ന വാചകം ഓര്മ വന്നു, "നിനക്കുവേണ്ടി ഞാന് കുരിശില്, എനിക്കുവേണ്ടി നീ ലോകത്തില്" "എന്റെ ഈശോയേ, എനിക്ക് നീ മതി" എന്ന് ഞാന് മനസില് പറഞ്ഞു. കുരിശടയാളമുള്ള താലി നോക്കിയിട്ട് ഭര്ത്താവും അതുതന്നെ എടുത്തോളാന് പറഞ്ഞു. അതൊരു മെയ്മാസം ആയിരുന്നു, ഞങ്ങളുടെ വിവാഹവാര്ഷികദിനത്തില്ത്തന്നെ ഞങ്ങളുടെ സുഹൃത്തായ വൈദികന് താലി ആശീര്വദിച്ചു തന്നു. അതും അണിഞ്ഞ് ഈശോക്ക് സാക്ഷ്യം വഹിക്കാന് സാധിച്ചു. രണ്ടു വര്ഷം കൂടി കഴിഞ്ഞ് മറ്റൊരു മെയ് മാസത്തില് ഞങ്ങള് മാമോദീസയും സ്വീകരിച്ചു. "തന്നെ സ്വീകരിച്ചവര്ക്കെല്ലാം, തന്റെ നാമത്തില് വിശ്വസിക്കുന്നവര്ക്കെല്ലാം, ദൈവമക്കളാകാന് അവന് കഴിവ് നല്കി" (യോഹന്നാന് 1/12).
By: Alphonsa Joseph
Moreതുണസഹോദരനായ ജെറാര്ഡിന് ഒരു അവിഹിതബന്ധമുണ്ട്! ഈ കഥ കാട്ടുതീപോലെ പ്രചരിച്ചു. സംഭവം അവരുടെ സന്യാസസഭാസ്ഥാപകനായ വിശുദ്ധ അല്ഫോണ്സ് ലിഗോരിയുടെ ചെവിയിലുമെത്തി. അദ്ദേഹം ജെറാര്ഡിനെ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു. പക്ഷേ ഒരു സ്ത്രീ പ്രചരിപ്പിക്കുന്ന നുണക്കഥയാണ് എന്നറിയാമായിരുന്നെങ്കിലും അവന് തന്റെ നിരപരാധിത്വം തെളിയിക്കാന് പോയില്ല. മൗനം പാലിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്. അമ്പരന്നുപോയ അല്ഫോണ്സ് ലിഗോരി അവനെ വിശുദ്ധ കുര്ബ്ബാന സ്വീകരിക്കുന്നതില്നിന്ന് വിലക്കി. ജെറാര്ഡിന് അത് മരണതുല്യമായിരുന്നു. പകരം ഇങ്ങനെ ചിന്തിച്ചു, "ഈശോ ഒരുപക്ഷേ എന്നില് എഴുന്നെള്ളിവരാന് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ലായിരിക്കും. അങ്ങനെയല്ലെങ്കില് എന്റെ നിരപരാധിത്വം ഈശോ തെളിയിക്കട്ടെ. ദിവ്യകാരുണ്യം സ്വീകരിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും അവന് എന്റെ ഹൃദയത്തില് എപ്പോഴും ഉണ്ടല്ലോ." നാളുകള് പിന്നിട്ടു. അവനില് കുറ്റം വ്യാജമായി ആരോപിച്ച സ്ത്രീക്ക് മരണകരമായ രോഗം പിടിപെട്ടു. തന്റെ പാപത്തിന്റെ ഫലമാണ് അതെന്ന് ചിന്തിച്ച അവള് ഉടന്തന്നെ അല്ഫോണ്സ് ലിഗോരിക്ക് സത്യം പറഞ്ഞ് കത്തെഴുതി. എന്തുകൊണ്ട് സത്യം പറഞ്ഞില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം ജെറാര്ഡിനോട് ചോദിച്ചപ്പോള് അവന് പറഞ്ഞു, "ഒരു വിശുദ്ധനാവാന് യോജിച്ച സന്ദര്ഭമായിരുന്നു അത്. അതിനാല് നഷ്ടപ്പെടുത്തേണ്ടെന്ന് കരുതി." ഈ പുണ്യത്തിന് വലിയ സമ്മാനം സ്വര്ഗത്തില് ഉണ്ടാകുമെന്ന് വിശുദ്ധ അല്ഫോണ്സ് ലിഗോരി ജെറാര്ഡിനോട് പറഞ്ഞു. അത് അക്ഷരംപ്രതി ശരിയായിരുന്നു, ജെറാര്ഡ് വിശുദ്ധപദവിയിലെത്തി; വിശുദ്ധ ജെറാര്ഡ് മജെല്ല.
By: Shalom Tidings
Moreസ്പെയിനിന്റെ രാജാവായിരുന്ന ഫിലിപ് രണ്ടാമന് ഒരിക്കല് മാര്പ്പാപ്പക്ക് നല്കാനായി സുപ്രധാനമായ ഒരു കത്ത് തയാറാക്കി, വളരെ ദീര്ഘമായ ഒരു കത്ത്. രാത്രി ഏറെ സമയം ഉറക്കമിളച്ചാണ് അദ്ദേഹം അതെഴുതിയത്. അത് മടക്കി മുദ്രവയ്ക്കാനായി സെക്രട്ടറിയെ ഏല്പിച്ചിട്ട് രാജാവ് വിശ്രമിക്കാനായി പോയി. രാജാവിന്റെ കത്തെഴുത്ത് തീരുന്നതും നോക്കി ഉറക്കംതൂങ്ങി കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു സെക്രട്ടറി. കത്തിന്റെ മഷി ഉണക്കി മുദ്രവയ്ക്കാനുള്ള തിരക്കില് മഷിയുണക്കാനുള്ള മണല്പ്പൊടിയാണെന്ന് കരുതി അദ്ദേഹം എടുത്തത് മഷിക്കുപ്പിയായിരുന്നു. അത് കത്തിലേക്ക് ചൊരിഞ്ഞു. തനിക്ക് സംഭവിച്ച വലിയ അബദ്ധം മനസിലാക്കിയതോടെ അദ്ദേഹത്തിന് ലജ്ജയും ഭയവുമായി. എന്നാല് കാര്യമറിഞ്ഞ രാജാവ് ശാന്തതയോടെ അദ്ദേഹത്തോട് പറഞ്ഞു, "സാരമില്ല, വേറെ കടലാസുണ്ടല്ലോ." ദേഷ്യമോ അസ്വസ്ഥതയോ പ്രകടിപ്പിക്കാതെ തുടര്ന്നുള്ള സമയംകൊണ്ട് അദ്ദേഹം വേഗം ആ കത്ത് വീണ്ടും എഴുതി പൂര്ത്തിയാക്കി. "മറ്റുള്ളവര് നിങ്ങളോട് എങ്ങനെ പെരുമാറണമെന്ന് നിങ്ങള് ആഗ്രഹിക്കുന്നുവോ, അങ്ങനെതന്നെ നിങ്ങള് അവരോടും പെരുമാറുവിന്"
By: Shalom Tidings
Moreഒരു ഇന്റര്വ്യൂവിനായി 2022 ആഗസ്റ്റില് കോട്ടയത്തുനിന്ന് ആന്ധ്രാപ്രദേശിലെ എന്.ഐ.ടിയിലേക്ക് ട്രെയിന്യാത്ര ചെയ്യേണ്ടിവന്നു. പെട്ടെന്ന് അറിഞ്ഞതായതിനാല് ആര്.എ.സി ടിക്കറ്റിലായിരുന്നു യാത്ര. എന്റെ സഹയാത്രികന്, പിന്നെ ഒരു ഉത്തരേന്ത്യന് - ഇങ്ങനെ ഞാനുള്പ്പെടെ മൂന്നുപേര്മാത്രമാണ് ഞങ്ങളുടെ കാബിനില്. കോയമ്പത്തൂര് കഴിഞ്ഞപ്പോള്, രാത്രി ഏകദേശം പത്തുമണി സമയത്ത്, മൂന്ന് ഉത്തരേന്ത്യന് യുവാക്കള് ടിക്കറ്റില്ലാതെ കയറി. കാലിയായ കാബിനില് ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചതും പോരാഞ്ഞ് അവര് എന്നെ നോക്കി എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നു. ഉള്ളിലൊരു ഭയം നിറഞ്ഞു. ഉടനെ ജപമാല കൈയിലെടുത്തു, 'കൃപ നിറഞ്ഞ മറിയമേ' ചൊല്ലാന് തുടങ്ങി. മാതാവിനെ വിളിച്ച് അഞ്ചുമിനിറ്റ് പോലും കഴിഞ്ഞില്ല, വേറേതോ കാബിനിലെ ടി.ടി.ആര് വരുന്നു. അവരുടെ കയ്യില് ടിക്കറ്റില്ലെന്ന് മനസിലാക്കി ഫൈന് നല്കി ഇറങ്ങിപ്പോകാന് ആവശ്യപ്പെട്ടു. അപ്പോഴും എന്റെ ടിക്കറ്റ് ആര്.എ.സിതന്നെയാണ്. പക്ഷേ എന്നോട് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. അല്പം കഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങളുടെ കാബിന് ഡ്യൂട്ടിയുള്ള ടി.ടി.ആര് വന്നു. എനിക്ക് വേറൊരു സീറ്റ് അലോട്ട് ചെയ്തു. അതാകട്ടെ മലയാളിയാത്രക്കാരുടെ അരികിലും. മാതാവ് കൂടെവന്ന അനുഭവം. ഈശോയ്ക്കും മാതാവിനും ഒരായിരം നന്ദി. ഞാനൊരു കത്തോലിക്കയല്ല. പക്ഷേ എന്നെ ജപമാല ചൊല്ലാന് പ്രേരിപ്പിച്ചത് ശാലോമിലെ ലേഖനങ്ങളാണ്.
By: Emmanuel
Moreന്യൂയോര്ക്കില്നിന്നുള്ള ഒരു യുവവൈദികന് റോമില് ഉപരിപഠനത്തിനെത്തി. അദ്ദേഹം പ്രാര്ത്ഥനയ്ക്കായി സ്ഥിരമായി ഒരു ദൈവാലയം സന്ദര്ശിക്കുമായിരുന്നു. ദൈവാലയകവാടത്തിനുമുന്നില് എന്നും കണ്ടിരുന്ന യാചകരില് ഒരാള് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രത്യേകശ്രദ്ധയാകര്ഷിച്ചു. അങ്ങനെ ഒരു ദിനം അദ്ദേഹം ആ യാചകനോട് തന്നെ അറിയാമോ എന്നന്വേഷിച്ചു. യാചകന്റെ മറുപടി അദ്ദേഹത്തെ ഞെട്ടിച്ചുകളഞ്ഞു, "അറിയും. ഞാന് താങ്കളുടെ ഒപ്പം റോമില് വൈദികനാകാന് പഠിച്ചിരുന്ന ആളാണ്. പട്ടവും കിട്ടി. എന്നിട്ടെന്തേ അങ്ങ് ഇവിടെ "യുവവൈദികന് തേങ്ങലോടെ ചോദിച്ചു. അപ്പോള് അദ്ദേഹം തന്റെ ജീവിതത്തില് ഉണ്ടായ ചില ദുരനുഭവങ്ങളെക്കുറിച്ചും അതെത്തുടര്ന്ന് വൈദികവൃത്തി ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടി വന്നതും ജീവിതമാര്ഗം കണ്ടെത്താന് കഴിയാതെ യാചകനായി ജീവിതം ആരംഭിച്ചതുമെല്ലാം വിവരിച്ചു. വേദനയോടെ അതെല്ലാം ശ്രവിച്ച് അദ്ദേഹത്തെ ആശ്വസിപ്പിച്ച് വൈദികന് മടങ്ങി. എന്നാല് അദ്ദേഹത്തിന് തന്റെ സഹപാഠിയെ മറക്കുവാന് സാധിച്ചില്ല. അന്നുമുതല് അദ്ദേഹത്തിനുവേണ്ടി ഈ വൈദികന് ആത്മാര്ത്ഥമായി പ്രാര്ത്ഥിക്കുവാന് ആരംഭിച്ചു. നാളുകള് കഴിഞ്ഞു. റോമിലെ പഠനം അവസാനിച്ച് നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങാന് കാത്തിരിക്കവേ, വിദ്യാര്ത്ഥികള്ക്കെല്ലാം മാര്പാപ്പയായിരുന്ന ജോണ് പോള് രണ്ടാമനെ കണ്ട് അനുഗ്രഹം വാങ്ങുവാനുള്ള അവസരം ഉണ്ടായി. സന്ദര്ശനസമയത്ത് പാപ്പയോട് ആരും ഒന്നുംതന്നെ സംസാരിക്കരുതെന്ന് കര്ശന നിര്ദേശം ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നാല് സന്ദര്ശനവേളയില് പാപ്പയുടെ മുന്പില് മുട്ടുകുത്തിയതും വൈദികന് പാപ്പയോടു തനിക്ക് ഒരു പ്രാര്ത്ഥനാപേക്ഷ ഉണ്ടെന്നും അത് തന്റെ സഹപാഠിയായിരുന്ന വൈദികനുവേണ്ടിയാണെന്നും അദ്ദേഹം വൈദികവൃത്തി ഉപേക്ഷിച്ചു ഇപ്പോള് യാചകനാണെന്നും ധൃതിയില് പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു. അപ്പോഴേക്കും പേപ്പല് ഗാര്ഡുകള് അദ്ദേഹത്തെ അവിടെനിന്നും പുറത്തേക്കു നയിച്ചു. ഏതാനും ദിവസങ്ങള്ക്കുശേഷം വൈദികനെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയ ഒരു സംഭവം ഉണ്ടായി. മാര്പാപ്പയുടെകൂടെ അത്താഴവിരുന്നില് പങ്കെടുക്കുവാന് അദ്ദേഹത്തിനും സഹപാഠിയായിരുന്ന ഭിക്ഷാടകനുമുള്ള ഒരു ക്ഷണം ആയിരുന്നു അത്. അദ്ദേഹം വലിയ സന്തോഷത്തോടെ തന്റെ സഹപാഠിയെ അന്വേഷിച്ച് ദൈവാലയ വാതില്ക്കല് എത്തി. വിവരം അറിഞ്ഞപ്പോള് അദ്ദേഹം അത് വിശ്വസിക്കാന്കൂടി തയാറായില്ല. തനിക്കതിന് അര്ഹതയില്ലെന്ന മട്ടില് നിന്നിരുന്ന യാചകസുഹൃത്തിനെ കുളിച്ചു വൃത്തിയാകാന് സഹായിച്ചു, നല്ല വസ്ത്രം ധരിപ്പിച്ച് അദ്ദേഹം കൂടെ കൊണ്ടുപോയി. പേപ്പല് കൊട്ടാരത്തിന്റെ ഊട്ടുമുറിയില് പാപ്പ അവര് ഇരുവരെയും കാത്ത് മുന്പേതന്നെ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. വളരെ ബഹുമാനത്തോടെ അവര് അങ്ങോട്ടേക്കാനയിക്കപ്പെട്ടു. വിഭവസമൃദ്ധമായ അത്താഴത്തിനുശേഷം യാചകനായ വൈദികനെ മാര്പാപ്പ ഒരു സ്വകാര്യ സംഭാഷണത്തിനായി ക്ഷണിച്ചു. ഏറെനേരം കഴിഞ്ഞ് രണ്ടുപേരും തിരികെ വന്നു. എന്നാല് ഇരുവരും നിശബ്ദരായിരുന്നു. യാത്ര പറഞ്ഞ് പിരിഞ്ഞുപോരവേ, കൗതുകം അടക്കാന് സാധിക്കാതെ യുവവൈദികന് തന്റെ സുഹൃത്തിനോട് സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങള് തിരക്കി. വളരെ വൈകാരികമായ രംഗങ്ങളായിരുന്നു ആ സമാഗമത്തില് നടന്നത്. മാര്പാപ്പ യാചകനായ വൈദികനോട് തന്നെ ഒന്ന് കുമ്പസാരിപ്പിക്കുവാന് ആവശ്യപ്പെട്ടു. ലജ്ജിച്ചുപോയ വൈദികന് താന് വൈദികവൃത്തി ഉപേക്ഷിച്ചവന് ആണെന്നും തനിക്ക് പൗരോഹിത്യ അധികാരങ്ങള് ഇല്ലെന്നും പാപ്പയെ അറിയിച്ചു. പാപ്പ തന്റെ സ്വതസിദ്ധമായ ശൈലിയില് പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു, "ഒരിക്കല് വൈദികന് ആയിരുന്ന വ്യക്തി എന്നെന്നും ഒരു വൈദികന് ആയിരിക്കും." അദ്ദേഹം ആഗ്രഹിക്കുന്നു എങ്കില്, കത്തോലിക്കാ സഭയുടെ തലവനും റോമിന്റെ മെത്രാനും എന്ന നിലയില് തനിക്ക് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പൗരോഹിത്യ അധികാരങ്ങള് തിരികെ നല്കാന് അധികാരം ഉണ്ടെന്നും പാപ്പാ പറഞ്ഞു. അതിനുശേഷം പാപ്പ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുമ്പസാരം കേള്ക്കുകയും പൗരോഹിത്യ അധികാരങ്ങള് പുനഃസ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു. പിന്നീട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുന്പില് മുട്ടുകുത്തി പാപങ്ങള് ഏറ്റുപറഞ്ഞ പാപ്പാ, വൈദികനോട് അദ്ദേഹം ഭിക്ഷ യാചിച്ചിരുന്ന ദൈവാലയത്തില്ചെന്ന് അവിടുത്തെ വികാരിയച്ചനെ കാണാനാണ് നിര്ദേശിച്ചത്. അവിടത്തെ സഹവികാരിയായി അദ്ദേഹത്തെ നിയമിക്കുന്നുവെന്നും അവിടെ എത്തുന്ന യാചകരുടെ ആത്മീയശുശ്രൂഷകള് ഏല്പിക്കുന്നുവെന്നും പാപ്പ അറിയിച്ചു. യാചകനായ വൈദികന് കഥ പൂര്ത്തിയാക്കുമ്പോള്, അദ്ദേഹത്തിനും യുവവൈദികനും കണ്ണുനീര് അടക്കാനായില്ല. ദൈവകരുണയുടെ ഇടപെടല് ഒരു ജീവിതം എങ്ങനെ രൂപാന്തരപ്പെടുത്തുന്നു എന്നതിന്റെ ദൃഷ്ടാന്തമാണിത്. ഒപ്പം വിശുദ്ധ ജോണ് പോള് രണ്ടാമന് പാപ്പയുടെ എളിമയുടെയും പിതൃവാത്സല്യത്തിന്റെയും കഥയും.
By: Shalom Tidings
Moreഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞ് വീടിന്റെ ജനാലയില് ഇരുന്ന് കളിക്കുകയായിരുന്നു. കുഞ്ഞിനെ പരിപാലിക്കുന്ന പെണ്കുട്ടിയും ഒപ്പമുണ്ട്. ആ ഉയര്ന്ന ജനാലയിലൂടെ നോക്കിയാല് നഗരം മുഴുവന് കാണാന് സാധിക്കും. നയനമനോഹര നഗരകാഴ്ചകളില് ഹരംപിടിച്ചിരിക്കുകയാണ് ആ രണ്ടു വയസുകാരി. ഒരുനിമിഷം, അവളുടെ സഹായി കുഞ്ഞിന്റെ അരികില്നിന്ന് തെല്ലൊന്നു മാറി. അപ്പോഴേക്കും ആ പിഞ്ചുകുഞ്ഞ് ജനാലയില്നിന്നും വഴുതി താഴെ മുറ്റത്തേക്കു പതിച്ചു. കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന പെണ്കുട്ടി ഓടിയെത്തിയപ്പോഴേക്കും കുഞ്ഞ് മരിച്ചിരുന്നു. വേറെ ആരും അവിടെയില്ല. മാതാപിതാക്കളാകട്ടെ, കുഞ്ഞിനെ പെണ്കുട്ടിയെ ഏല്പിച്ചിട്ട് പുറത്തുപോയിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഇനിയെന്തുചെയ്യും..? ആ പെണ്കുട്ടി ആകമാനം വിറച്ചുനിന്നു... അവളുടെ ഉച്ചത്തിലുള്ള നിലവിളികേട്ട് അയല്ക്കാര് ഓടിയെത്തി, പെട്ടെന്നുതന്നെ അവിടം ജനനിബിഡമായി. വിവരമറിഞ്ഞ് മാതാപിതാക്കളും പറന്നെത്തി. ചോരവാര്ന്ന് നിശ്ചലമായി കിടക്കുന്ന തങ്ങളുടെ പൊന്നോമനക്കുഞ്ഞിനെ അവര് വാരിയെടുത്തു നെഞ്ചോടണച്ചു. തകര്ന്നുപോയിരുന്നു ആ പിഞ്ചു ശരീരം. ഇല്ല, ഇനി കാണില്ല, അവളുടെ മധുവൂറുന്ന പുഞ്ചിരി... മനംകവരുന്ന കൊഞ്ചലുകളും കുഞ്ഞുവര്ത്തമാനങ്ങളും എന്നെന്നേക്കുമായി അവസാനിച്ചിരിക്കുന്നു... അവര്ക്ക് സങ്കടവും കോപവും അടക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. പക്ഷേ, യാഥാര്ത്ഥ്യം അംഗീകരിച്ചല്ലേ പറ്റൂ. കണ്ണുനീരിനിടയിലും അവര് കുട്ടിയെ വെള്ളത്തുണികൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞു, ശിരസില് ചെറിയ പുഷ്പകിരീടവും അണിയിച്ചു. പോളണ്ടിലെ കസിമീറോയിലുള്ള മസിജിന്റെയും ജാഡ്വിക ക്ലിംസകിന്റെയും മകളാണ് മരണപ്പെട്ട ഏമ എന്ന രണ്ടു വയസുകാരി. പരിശുദ്ധ ദൈവമാതാവിന്റെ വലിയ ഭക്തരാണ് ഏമയുടെ മാതാപിതാക്കള്; പ്രത്യേകിച്ചും പോളണ്ടിന്റെ സ്വര്ഗീയ രാജ്ഞിയും പ്രത്യേക മധ്യസ്ഥയുമായ ഷെസ്റ്റോകോവ മാതാവിന്റെ. ഷെസ്റ്റോകോവയിലെ പരിശുദ്ധ ദൈവമാതാവിന്റെ (ഛൗൃ ഘമറ്യ ീള ഇ്വലീരെേവീംമ) ഒരു ഫോട്ടോകാര്ഡ് കുഞ്ഞിന്റെ ചലനമറ്റ കരങ്ങളില് മാതാപിതാക്കള് വച്ചു. അതിനുശേഷം ഇരുവരും പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ മാധ്യസ്ഥ്യം തേടി പ്രാര്ത്ഥിക്കാന് ആരംഭിച്ചു. ആ രാത്രി മുഴുവന് അല്പംപോലും ഉറങ്ങാതെ അവര് തീക്ഷ്ണമായി പ്രാര്ത്ഥിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. കാഴ്ചമറയ്ക്കുന്ന കണ്ണുനീര് പ്രവാഹത്തിനിടയിലൂടെയും കുഞ്ഞിന്റെ കരങ്ങളിലെ പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ രൂപത്തിലേക്ക് പ്രത്യാശയോടെ നോക്കി അവര് പ്രാര്ത്ഥന തുടര്ന്നു. പെട്ടെന്ന് വലിയൊരു ഉള്പ്രേരണ ലഭിച്ചാലെന്നതുപോലെ ആ മാതാപിതാക്കള് ഉച്ചത്തില് നിലവിളിച്ചു പ്രാര്ത്ഥിക്കാന് തുടങ്ങി: "ഷെസ്റ്റോകോവയിലെ ഞങ്ങളുടെ പരിശുദ്ധ അമ്മേ, അമ്മയെ വിളിച്ചപേക്ഷിക്കുന്നവരെ അമ്മ ഒരിക്കലും ഉപേക്ഷിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് ഞങ്ങള്ക്കറിയാം. മരണപ്പെട്ടുപോയ അനേകരെ അമ്മയുടെ സ്നേഹത്താല് അമ്മ ജീവനിലേക്ക് മടക്കിക്കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ടല്ലോ. അമ്മ ഞങ്ങളെയും കൈവിടില്ല, ഞങ്ങളുടെ പ്രാര്ത്ഥനയ്ക്ക് അമ്മ ഉത്തരം നല്കുകതന്നെ ചെയ്യും എന്ന് ഞങ്ങള്ക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്." ഈ പ്രാര്ത്ഥന വലിയ വിശ്വാസത്തോടെ അവര് ആവര്ത്തിച്ചു പ്രാര്ത്ഥിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. കുഞ്ഞിനെ നഷ്ടപ്പെട്ട ദു:ഖം അവരെ വിഭ്രാന്തിയിലാഴ്ത്തിയോ എന്നുപോലും കണ്ടുനിന്നവര്ക്ക് തോന്നിപ്പോയി. അത്ര തീവ്രമായിരുന്നു അവരുടെ നിലവിളിയും പ്രാര്ത്ഥനയും. പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ മധ്യസ്ഥത മരിച്ചവരെ ഉയിര്പ്പിക്കാന്തക്കവിധം ശക്തമാണെന്ന് പോളണ്ടുകാര് വിശ്വസിച്ചിരുന്നു. കഴിഞ്ഞകാല അനുഭവങ്ങള് ഏമയുടെ മാതാപിതാക്കളുടെ വിശ്വാസം ബലപ്പെടുത്തി. തങ്ങളുടെ ദൃഢമായ വിശ്വാസം മുറുകെപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ആ മാതാപിതാക്കള് ഏമയുടെ മൃതദേഹം തങ്ങളുടെ വാഹനത്തിലെടുത്തുവച്ച് യാത്രയായി; ഷെസ്റ്റോക്കോവ മാതാവിന്റെ തീര്ത്ഥാടനകേന്ദ്രം നിലകൊള്ളുന്ന ജാസ്നഗോരയിലേക്ക്. അവരുടെ നടപടിയെ അനേകര് എതിര്ത്തു, കുഞ്ഞിന്റെ മൃതദേഹം എത്രയും വേഗം സംസ്കരിക്കണമെന്ന് ബഹളംവച്ചു. എന്നാല് മറ്റൊരുഭാഗം ആ മാതാപിതാക്കളുടെ വിശ്വാസത്തെ പിന്തുണച്ചു, കൂടെ നിന്നു. ഹൃദയംനുറുങ്ങുന്നതായിരുന്നു ആ വിലാപയാത്ര. രണ്ടു-മൂന്നു ദിനരാത്രങ്ങള് പിന്നിട്ടെങ്കിലും ഏമയുടെ മൃതദേഹത്തില് ജീവന്റെ കണികപോലും കാണപ്പെട്ടില്ല. ഭക്ഷണവും ഉറക്കവുമില്ലാത്ത യാത്ര മാതാപിതാക്കളെ വല്ലാതെ തളര്ത്തി. എങ്കിലും വിശ്വാസത്തോടെയുള്ള പ്രാര്ത്ഥനയല്ലാതെ മറ്റൊരുവാക്കുപോലും അവര് ഉരുവിട്ടിരുന്നില്ല. നാലാം ദിവസത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുമ്പോഴും പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ ദൈവാലയത്തിലേക്കുള്ള യാത്രയുടെ പകുതിയോളമേ അവര് പിന്നിട്ടിരുന്നുള്ളൂ. എന്നിട്ടും അവര് മുമ്പോട്ടുതന്നെ പോയി. പെട്ടെന്ന് ഏമയുടെ ശരീരം ചലിക്കാനാരംഭിച്ചു. ഉടന് വാഹനം നിര്ത്തി, ഞെട്ടലോടെ എല്ലാവരും കുഞ്ഞിനെ സൂക്ഷിച്ചുനോക്കി. അതാ അവള് കുഞ്ഞിക്കണ്ണുകള് തുറക്കുന്നു. അതെ, കുഞ്ഞ് ഏമ ജീവനോടെ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു. ആര്ക്കും സ്വനേത്രങ്ങളെ വിശ്വസിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. ഏമയുടെ മാതാപിതാക്കള് ആവേശത്തോടെ കുഞ്ഞിനെ വാരിപ്പുണര്ന്നു, ദൈവത്തിനും പരിശുദ്ധ അമ്മയ്ക്കും ഉച്ചത്തില് നന്ദിപറഞ്ഞു. തങ്ങളുടെ പ്രാര്ത്ഥനകള്ക്കും കണ്ണുനീരിനും ഉത്തരം നല്കിയ പരിശുദ്ധ ദൈവമാതാവിന് കൃതജ്ഞതയും സ്നേഹവും അര്പ്പിച്ചുകൊണ്ട് ദൈവമാതൃസ്തുതികള് ആലപിക്കാനാരംഭിച്ചു. കുഞ്ഞിന് ജീവന് ലഭിച്ചെങ്കിലും അവര് യാത്ര നിര്ത്തി വീട്ടിലേക്ക് തിരികെപോയില്ല; പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ തീര്ത്ഥാടനകേന്ദ്രത്തിലേക്കുതന്നെ യാത്ര തുടര്ന്നു. എന്നാല് അത്, കണ്ണുനീരിന്റെയും നിലവിളിയുടെയുമല്ല, കൃതജ്ഞതാ സമര്പ്പണത്തിന്റെയും ആനന്ദഗീതങ്ങളുടെയും തീര്ത്ഥാടനമായി പരിണമിച്ചുവെന്നുമാത്രം. "അവിടുത്തെ ഭക്തരുടെമേല് തലമുറകള്തോറും അവിടുന്ന് കരുണ വര്ഷിക്കും" (ലൂക്കാ 1/50) എന്ന പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ സ്തോത്രഗീതം അവിടെ യാഥാര്ത്ഥ്യമായി. മക്കളുടെ അപേക്ഷകള്ക്ക് വാത്സല്യത്തോടെ ഉത്തരം നല്കുന്ന അമ്മയാണ് പരിശുദ്ധ ദൈവമാതാവ് എന്ന് ഒരിക്കല്ക്കൂടി തെളിയിച്ചു 1598-ലെ ഈ സംഭവം. ഏതു പ്രതിസന്ധിയിലും പരിശുദ്ധ അമ്മയെ വിളിച്ചപേക്ഷിച്ചാല്, അത് എത്ര വലിയ പ്രശ്നമാണെങ്കിലും അമ്മ നമ്മെ സഹായിച്ചിരിക്കും. "അവര്ക്കു വീഞ്ഞില്ല," എന്ന് അമ്മ ഈശോയോട് പറഞ്ഞ് അവശ്യമായത് ചെയ്തിരിക്കും (യോഹന്നാന് 2/3). അത് പോളണ്ടുകാര്ക്ക് നന്നായറിയാം. നൂറ്റാണ്ടുകളുടെ പാരമ്പര്യമുണ്ട് ഷെസ്റ്റോകോവയിലെ പരിശുദ്ധ ദൈവമാതാവിന്റെ ചിത്രത്തിന്. സുവിശേഷകനായ വിശുദ്ധ ലൂക്കാ വരച്ചതാണ് ഈ ചിത്രമെന്ന പാരമ്പര്യവും നിലനില്ക്കുന്നു. ഷെസ്റ്റോക്കോവയിലെ പരിശുദ്ധ ദൈവമാതാവിന്റെ ചിത്രത്തിന്റെ അത്ഭുതശക്തി പതിനൊന്നാം ക്ലമന്റ് മാര്പാപ്പ, 1717-ല് ആധികാരികമായി അംഗീകരിക്കുകയും പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുള്ളതാണ്. വിശുദ്ധ ജോണ്പോള് രണ്ടാമന് മാര്പാപ്പയുടെ നഗരമായ ക്രാക്കോവില് സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഈ അത്ഭുതചിത്രത്തിനുമുമ്പില്, സമീപകാലങ്ങളില് വിശുദ്ധ ജോണ്പോള് രണ്ടാമനെക്കൂടാതെ പാപ്പാ ബനഡിക്ട് പതിനാറാമനും ഫ്രാന്സിസ് മാര്പാപ്പയും പുഷ്പാര്ച്ചന നടത്തി പ്രാര്ത്ഥിച്ചിട്ടുണ്ട്. എണ്ണമറ്റ അത്ഭുതങ്ങളാണ് നൂറ്റാണ്ടുകളായി ഈ അത്ഭുത ചിത്രത്തിലൂടെ സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. അവയെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണങ്ങള് വായിക്കാം അടുത്ത ലക്കങ്ങളില്.
By: Ancimol Joseph
Moreസഹനങ്ങളെ വ്യത്യസ്തമായി നേരിടാന് ഈശോ പറഞ്ഞുകൊടുത്ത രഹസ്യങ്ങള് വര്ഷങ്ങള്ക്കുമുമ്പ് ഏറെ സങ്കടകരമായ അവസ്ഥയിലൂടെ കടന്നുപോവുകയായിരുന്നു ഞാന്. പല രാത്രികളിലും ഉറക്കമില്ലാതെ ജപമാല ചൊല്ലിയും എത്രയും ദയയുള്ള മാതാവേ ജപം ചൊല്ലിയും വിശ്വാസപ്രമാണം ചൊല്ലിയും ഉറക്കം വരാന്വേണ്ടി കാത്തിരിക്കും. അങ്ങനെ എപ്പോഴോ ഒന്ന് മയങ്ങിയപ്പോള് എനിക്ക് ഒരു അനുഭവം ഉണ്ടായി. എന്നെ ആരോ ഒരു കുന്നിന്ചെരുവില് കൊണ്ടുപോയി നിര്ത്തി. ഒരു മിന്നല്പോലെയാണ് അവിടെയെത്തിച്ചത്. മുന്നില് ഒരു വഴിയുണ്ട്. ആ വഴിയിലാണ് ഞാന് നില്ക്കുന്നത്. എന്റെകൂടെ ആരോ ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു, പക്ഷേ ആളെ കാണാനാകുന്നില്ല. കുന്നിന്ചെരുവിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോള് കുറെയധികം കുരിശുകള് നാട്ടിയിരിക്കുന്നു. അവയിലെല്ലാം ഓരോ വ്യക്തികള് തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നുണ്ട്. അതില് ഒരു കുരിശ് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച് ഉറച്ച ഒരു സ്വരം ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു, "അത് നീയാണ്!" ഞാന് നോക്കി, അവിടെ മുഴുവന് കുരിശില് തൂങ്ങപ്പെട്ടവരാണ്. ഏറ്റവും മുന്നില് ഒരു വലിയ കുരിശുണ്ട്. അതിന്റെ വശങ്ങളിലും പിറകിലുമായാണ് ക്രൂശിതര് കിടക്കുന്നത്. അനക്കമൊന്നുമില്ല. പെട്ടെന്ന് ഞാന് ഉണര്ന്നു. ആ സ്വരം അത്ര ഗാംഭീര്യമുള്ളതായിരുന്നു. പിറ്റേന്ന് കുട്ടികളെല്ലാം സ്കൂളില് പോയപ്പോള് ഈ സംഭവം വീണ്ടും മനസില് പൊങ്ങിവന്നു. വീട്ടില് മറ്റാരുമില്ല. മൂന്നരവരെ സര്വത്ര നിശബ്ദതയാണ്. പലപ്പോഴും ഈശോയോട് സംസാരിക്കുന്നത് വീട്ടുപണികള്ക്കിടയിലുള്ള ആ സമയത്താണ്. ഈശോയ്ക്കും അതാണ് ഇഷ്ടമെന്ന് തോന്നാറുണ്ട്. ഈ സംഭവം മനസില് വന്നപ്പോള് ഞാന് ഉള്ളില് പറഞ്ഞു, "സമാധാനമായി, എന്തായാലും കുരിശിലാണല്ലോ കിടക്കുന്നത്. പത്രോസ് ശ്ലീഹാ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് നിങ്ങള് ആരും കൊലപാതകിയോ മോഷ്ടാവോ ആയിട്ടല്ല നന്മ ചെയ്തിട്ടാണ് ദുരിതമനുഭവിക്കുന്നതെങ്കില് അത് ദൈവാനുഗ്രഹത്തിന് കാരണമാകും എന്നല്ലേ." അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചപ്പോള് എനിക്ക് വളരെ സന്തോഷമായി. ഈശോയോടൊപ്പമാണല്ലോ ക്രൂശിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. ആ സന്തോഷവും സമാധാനവും അധികനേരം നീണ്ടുനിന്നില്ല. ഈശോ എന്നോട് ചോദിച്ചു, "നീ ഏത് വശത്താണ് കിടക്കുന്നത്? ഇപ്പോള് നിന്റെ കുരിശിലെ കിടപ്പ് എങ്ങനെയാണ്?" അതുകേട്ട് ഞാനൊന്ന് ആലോചിച്ചുനോക്കി, "ഇപ്പോഴത്തെ എന്റെ കിടപ്പ് അതിഭീകരമാണ്. ശപിച്ചും ശകാരിച്ചും നിന്ദിച്ചും കുറ്റപ്പെടുത്തിയുമാണ് ഞാന് കിടക്കുന്നത്. കഴുകനോ മലങ്കാക്കകള്ക്കോപോലും എന്റെയടുത്ത് വരാന് കഴിയുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല, അവപോലും പേടിച്ചോടും. അപ്പോള് എനിക്കൊരു കാര്യം മനസിലായി. ഈ കിടപ്പ് അധികനേരം കിടന്നാല് പടയാളികള് വന്ന് എന്റെ കണങ്കാല് തകര്ത്തുകളയും, പെട്ടെന്ന് മരിച്ച് എന്റെ ശല്യമൊഴിയാന്. അതിനുമുമ്പ് വശം മാറണം. അതുകൊണ്ട് ഞാന് ചോദിച്ചു, "ഈശോയേ, ഞാനെന്ത് ചെയ്യണം?" ഈശോ പറഞ്ഞു, "നീ സഹനങ്ങളെല്ലാം എന്റെ കൈയില്നിന്ന് സ്വീകരിക്കണം. എല്ലാ സഹനങ്ങളും ഞാന് നിനക്ക് തന്നതല്ല. വചനം അറിയാത്തതുമൂലം നീ എടുത്ത തെറ്റായ തീരുമാനങ്ങളും തിന്മയുടെസ്വാധീനത്താല് ചെയ്ത പാപങ്ങളുമൊക്കെയുണ്ട് നിന്റെ ഈ കിടപ്പിനുപിന്നില്. നിന്നെത്തന്നെ വിശുദ്ധീകരിക്കാന് തയാറാവുക. എന്റെ വീഴ്ചക്ക് കാരണം കര്ത്താവാണെന്നോ മറ്റാരെങ്കിലും ആണെന്നോ നീ പറയരുത്. നിന്റെ മുമ്പില് ജീവനും മരണവും വച്ചിരിക്കുന്നു. ഇഷ്ടമുള്ളത് എടുത്തുകൊള്ളുക. യോഹന്നാന്റെ സുവിശേഷത്തില് എന്റെ പ്രാര്ത്ഥന നീ ഓര്ക്കുന്നില്ലേ? ഞാന് അവര്ക്കുവേണ്ടി എന്നെത്തന്നെ വിശുദ്ധീകരിച്ചു. നിന്റെ ജീവിതപങ്കാളിക്കുവേണ്ടി, മക്കള്ക്കുവേണ്ടി, നീ ജീവിക്കുന്ന സമൂഹത്തിനുവേണ്ടി, സഭയ്ക്കുവേണ്ടി, നിന്റെ സഹനങ്ങള് എന്റെ കുരിശിലെ ബലിയോട് ചേര്ത്തുവച്ച് നിന്നെ ഏല്പ്പിച്ചവര്ക്ക് ജീവന് പകരുക. അപ്പോള് നീ തലമുറകളുടെ കേടുപോക്കുന്നവള്(ഏശയ്യാ 58/12) എന്ന് വിളിക്കപ്പെടും. അല്ലാതെ നീ സഹനത്തിന്റെ കാരണക്കാരെ ശപിക്കരുത്. നീ ഇപ്പോള് കിടക്കുന്നത് എന്റെ ഇടതുവശത്താണ്, അവിടെനിന്നും മാറി എന്റെ വലതുവശത്തേക്ക് വരുക. അതാണ് ഞാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. നിന്റെ ഞെരുക്കങ്ങള് ഞാനറിയുന്നു. ഭയപ്പെടേണ്ട, ഞാന് നിന്നോടുകൂടെയുണ്ട്. അല്പകാലത്തെ സഹനത്തിനുശേഷം ഞാന് നിന്നെ സ്ഥിരീകരിക്കും." ഞാന് ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ഉത്തരമാണ് അവിടുന്ന് എനിക്ക് തന്നത്. എന്നോട് ആവശ്യപ്പെടുന്നത് ഇടതുഭാഗത്തെ കള്ളന്റെ സ്ഥാനത്തുനിന്ന് വലതുഭാഗത്തെ കള്ളന്റെ സ്ഥാനത്തേക്കുള്ള മാറ്റമാണ്. അതാണ് മാനസാന്തരം. അവിടുത്തെ വാക്കുകള് ഹൃദയത്തില് സ്വീകരിച്ച് എളിമയോടെയും അനുതാപത്തോടെയും മുന്നോട്ടുപോകാനുള്ള ആഗ്രഹത്തോടെ ഞാന് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു. "ആത്മാവില് എളിമയും അനുതാപവും ഉണ്ടായിരിക്കുകയും എന്റെ വചനം ശ്രവിക്കുമ്പോള് വിറയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നവനെയാണ് ഞാന് കടാക്ഷിക്കുക" (ഏശയ്യാ 66/2).
By: Lisa Denny
Moreഞാന് ഇരുപത്തിയൊന്നും പത്തും വയസുള്ള രണ്ട് കുട്ടികളുടെ അമ്മയാണ്. മാര്ച്ച് 2023-ലെ ശാലോം മാസികയില് വായിച്ച ഒരു സാക്ഷ്യം (മകളുടെ മാനസാന്തരം - രണ്ട് ദിവസത്തിനകം - ടീന കുര്യന്) സമാന അവസ്ഥയിലൂടെ ഒരാഴ്ചയായി കടന്നുപൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്ന എന്നെ വല്ലാതെ സ്വാധീനിച്ചു. എന്റെ മകള് ഒരു അക്രൈസ്തവ യുവാവുമായി അടുപ്പത്തിലായി. പപ്പയെയും അമ്മയെയും സഹോദരനെയുംകാള് ആ ബന്ധത്തിന് അവള് വിലകൊടുക്കുന്നു എന്നറിഞ്ഞപ്പോള് ഞങ്ങള് ഞെട്ടിപ്പോയി. കാരണം ചെറുപ്പത്തില് തന്നെ വേദപാഠം പഠിപ്പിച്ചും വചനങ്ങള് ചൊല്ലി പഠിപ്പിച്ചും ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസത്തില് ശക്തമായൊരു അടിസ്ഥാനം രണ്ട് മക്കള്ക്കും നല്കിയിരുന്നു. ആത്മീയ ചാനലുകള്വഴി ലഭിക്കുന്ന സഭയുടെ ഓരോ പ്രബോധനങ്ങളും അവരിലേക്ക് എത്തിക്കുവാന് ഞാന് ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. എന്റെ മകള് ഒരിക്കലും വഴിതെറ്റുകയില്ല എന്നൊരു ആത്മവിശ്വാസം എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു. ഞങ്ങള്ക്ക് ഒരു തരത്തിലും അംഗീകരിക്കാന് കഴിയാത്ത ഒരു ബന്ധമായിരുന്നു അത്. ആ യുവാവിന്റെ വീട്ടുകാരും ഈ ബന്ധത്തെ അനുകൂലിച്ചില്ല. തുടര്ന്ന് ഞങ്ങളുടെ ചില അടുത്ത ബന്ധുക്കളുടെ പിന്തുണയോടെ അവര് ഏറ്റവും അടുത്ത ദിവസംതന്നെ രജിസ്റ്റര് വിവാഹം ചെയ്യാന് തീരുമാനിച്ചു. ഈ ദിവസങ്ങളിലെല്ലാം ഞാന് കണ്ണുനീരോടെ കരണയുടെ ജപമാല ചൊല്ലി പ്രാര്ത്ഥിക്കുകയായിരുന്നു. മാതാവിന്റെ വ്യാകുലങ്ങളോടു ചേര്ത്തുവച്ച് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു. വിശ്വാസപ്രമാണം ചൊല്ലി. മാസികയിലെ അനുഭവക്കുറിപ്പില് വായിച്ചതുപോലെ വിശുദ്ധ മോനിക്കയുടെയും വിശുദ്ധ അഗസ്റ്റിന്റെയും മാധ്യസ്ഥ്യം തേടി. വചനം ചൊല്ലി പ്രാര്ത്ഥിച്ചു. ശാലോമിലേക്ക് വിളിച്ച് പ്രാര്ത്ഥനാസഹായം അപേക്ഷിച്ചു. വെള്ളിയാഴ്ച ഉച്ചയ്ക്ക് ഉപവസിച്ചു. അത്ഭുതമെന്നു പറയട്ടെ, ഈ പ്രശ്നങ്ങളെത്തുടര്ന്ന് ഞങ്ങളുടെ വീട്ടില്നിന്നും ഇറങ്ങിപ്പോയ മകള് അന്ന് രാത്രി പപ്പയെ വിളിച്ചു, "അവനെ അവന്റെ വീട്ടുകാര് പൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുകയാണ്. യാതൊരു വിധത്തിലും കോണ്ടാക്ട് ചെയ്യാന് പറ്റുന്നില്ല." ഇതായിരുന്നു അവള് പറഞ്ഞത്. തുടര്ന്ന് പോലീസ് സ്റ്റേഷനില് പരാതി കൊടുത്തു. അവനെ അവന്റെ വീട്ടുകാര് സ്റ്റേഷനില് ഹാജരാക്കുകയും എല്ലാവരുടെയും മുന്പില്വച്ച് ഈ ബന്ധത്തില്നിന്നും സ്വമനസാലെ പിന്മാറുകയാണെന്ന് അവന് ഒപ്പിട്ടു കൊടുത്തു. വീട്ടുകാരുടെ നിര്ബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി ചെയ്തതായിരിക്കാം. ഈ സംഭവങ്ങള് നടക്കുമ്പോഴെല്ലാം ഞാന് ഹൃദയം നൊന്ത് വിശ്വാസപ്രമാണം 33 തവണ ചൊല്ലുകയായിരുന്നു. മാതാവിനോട് 'അവളെ തിന്മയ്ക്ക് വിട്ടുകൊടുക്കരുതേ, അമ്മയുടെ നീലമേലങ്കിയില് പൊതിഞ്ഞ് സംരക്ഷണം കൊടുക്കണേ' എന്ന് കരഞ്ഞ് മാധ്യസ്ഥ്യം യാചിക്കുകയും ചെയ്തു. ദൈവത്തിന്റെ മഹാകരുണയാല്, നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയി എന്ന് ഞങ്ങള് കരുതിയിരുന്ന മകളെ തിരിച്ചുകിട്ടി. ഇപ്പോള് അവള് ഞങ്ങളുടെ കൂടെത്തന്നെയുണ്ട്, അവളുടെ പഠനകാര്യങ്ങള് ശ്രദ്ധിക്കുന്നു. "ദൈവത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നവര്ക്ക് അവിടുത്തെ പദ്ധതിയനുസരിച്ച് വിളിക്കപ്പെട്ടവര്ക്ക് അവിടുന്ന് എല്ലാം നന്മയ്ക്കായി പരിണമിപ്പിക്കുന്നു" (റോമാ 8/28).
By: Rita Lewis
Moreവിഷമിച്ച് പ്രാര്ത്ഥിച്ച ഒരു രാത്രിയില് ഈശോ നല്കിയ സന്ദേശം ഞാന് നവീകരണധ്യാനത്തില് പങ്കെടുത്തതിനുശേഷമുള്ള ആദ്യനാളുകളില് ഞങ്ങള് വീട്ടില് വളര്ത്തിയിരുന്ന ഒരു കറവപ്പശു രോഗത്തില്പ്പെട്ടു. ഡോക്ടര് വന്ന് ഇന്ജക്ഷന് എടുത്തു. മരുന്നുകള് മാറിമാറി കൊടുത്തു. പക്ഷേ ഒരു പ്രയോജനവും ഉണ്ടായില്ല. പശുവിന്റെ രോഗവും ക്ഷീണവും വര്ധിച്ചുവന്നു. അതുകൊണ്ട് ആയുര്വേദചികിത്സകള് ആരംഭിച്ചു. കഷായം, കിഴി, കുഴമ്പ് എന്നിങ്ങനെയുള്ള ചികിത്സകളും നടത്തി. യാതൊരു മെച്ചവും ഉണ്ടായില്ല. ഇങ്ങനെ വിഷമിച്ച് ഒരു രാത്രി വ്യക്തിപരമായ പ്രാര്ത്ഥനയില് ഈശോയോട് പരാതി പറഞ്ഞ് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു. അപ്പോള് ലഭിച്ച സന്ദേശം: 'വിശുദ്ധ അന്തോനീസിന്റെ മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിക്കുക.' ജീവിതത്തില് അന്നുവരെ ഞാന് വിശുദ്ധ അന്തോനീസിന്റെ മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിച്ചിട്ടില്ല. എന്നിരുന്നാലും സന്ദേശത്തില് വിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു സ്വര്ഗസ്ഥനായ പിതാവേ, ഒരു നന്മനിറഞ്ഞ മറിയമേ, ഒരു ത്രിത്വസ്തുതി എന്നീ പ്രാര്ത്ഥനകള് ചൊല്ലി വിശുദ്ധ അന്തോനീസിന്റെ മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിച്ചു, പശുവിന്റെ സൗഖ്യപ്രാപ്തിക്കായി. കൂടെ ഒരു നിബന്ധനയും വച്ചു, "ഞാന് ഇപ്പോള് അന്തോനീസ് പുണ്യവാന്റെ മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നു. എന്നാല് നാളെ രാവിലെ ഞാന് പശുത്തൊഴുത്തില് ചെന്ന് നോക്കുമ്പോള് പശുവിന്റെ രോഗം പൂര്ണമായി മാറിയിരിക്കണം. എങ്കില് ഞാന് എന്റെ ജീവിതത്തില് എന്നും വിശുദ്ധ അന്തോനീസിന്റെ മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നതും ഈ ഭക്തി പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതുമാണ്." ഇപ്രകാരം കര്ത്താവിനോട് പറഞ്ഞതിനുശേഷം കിടന്നുറങ്ങി. രാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് തൊഴുത്തില്പ്പോയി നോക്കിയപ്പോള് പശുവിന് ഇങ്ങനെയൊരു രോഗം ഉണ്ടായിട്ടുള്ളതിന്റെ ലക്ഷണംപോലും ഇല്ലാതെ സുഖമായി തൊഴുത്തില് നില്ക്കുന്നു! ദൈവത്തിന് സ്തുതി. അന്നുമുതല് ഇന്നുവരെ ഞാന് വിശുദ്ധ അന്തോനീസിന്റെ മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നു. അതുപോലെതന്നെ എന്റെ വ്യക്തിജീവിതത്തില് ഒരിക്കല് ഒരു അനുഗ്രഹത്തിനായി പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്ന സമയത്ത്, പരിശുദ്ധാരൂപി ഒരു സന്ദേശം തന്നു, ഈ അനുഗ്രഹം ലഭിക്കാനായി വിശുദ്ധ റീത്തായോട് 14 ദിവസം മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിക്കുക. റീത്താ പുണ്യവതി എന്ന് എനിക്ക് കേട്ടുകേള്വിമാത്രമാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. ഏതായാലും അന്നുമുതല് റീത്താ പുണ്യവതിയോട് പ്രാര്ത്ഥിക്കാന് തുടങ്ങി. 14-ാം ദിവസം ആ ദൈവാനുഗ്രഹം ലഭിച്ചു. ദൈവത്തിന് സ്തുതി. വിശുദ്ധരോടുള്ള ഭക്തിയും മാധ്യസ്ഥ്യവുംവഴി ദൈവാനുഗ്രഹങ്ങള് പ്രാപിക്കാന് കഴിയും എന്ന് തിരുസഭാമാതാവ് നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ. ഇങ്ങനെ പ്രാപിച്ച ഏറെ പ്രാര്ത്ഥനാനുഭവങ്ങള് ദീര്ഘസമയം പങ്കുവയ്ക്കാവുന്നതരത്തില് എനിക്കുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. "നാലു ജീവികളും ഇരുപത്തിനാല് ശ്രേഷ്ഠന്മാരും കുഞ്ഞാടിന്റെ മുമ്പില് സാഷ്ടാംഗം പ്രണമിച്ചു. ഓരോരുത്തരും വീണയും വിശുദ്ധരുടെ പ്രാര്ത്ഥനകളാകുന്ന പരിമളദ്രവ്യം നിറഞ്ഞ സ്വര്ണക്കലശങ്ങളും കൈയിലേന്തിയിരുന്നു" (വെളിപാട് 5/8).
By: Jose Kappen
Moreസ്ലോ മോഷന് വിദ്യക്ക് കത്തോലിക്കാസഭയും വൈദികരുമായി എന്തെങ്കിലും ബന്ധമുണ്ടോ? ഫുട്ബോള് ലോകകപ്പിലെ ഓരോ കളികളും ഏറെ ആവേശത്തോടെയാണ് ഫുട്ബോള് പ്രേമികള് ആസ്വദിച്ചിരുന്നത്. കളിക്കിടെ പലപ്പോഴും റഫറിക്ക് തീരുമാനമെടുക്കാന് വിഷമമുണ്ടാകുന്ന വേഗതയേറിയ ചലനങ്ങളില് തീരുമാനമെടുക്കാന് സ്ലോ മോഷന് വിദ്യ സഹായിച്ചു. ചലച്ചിത്രങ്ങളിലാകട്ടെ ഏറെ ശ്രദ്ധ നേടേണ്ട രംഗങ്ങള് സ്ലോ മോഷനില് കാണിക്കുന്നത് നാം പരിചയിച്ചിട്ടുള്ളതാണ്. എന്നാല്, വീഡിയോയുടെ വേഗത കുറയ്ക്കുന്ന സ്ലോ മോഷന് വിദ്യ ആദ്യമായി പരീക്ഷിച്ചത് എങ്ങനെയാണെന്നറിയാമോ? വീഡിയോ പകര്ത്തുമ്പോള് സാധാരണയായി ഉപയോഗിക്കുന്നതിനുപകരം ഇരട്ടി വേഗതയില് സെക്കന്ഡില് 32 ഫ്രെയിം എന്ന കണക്കില് ഉപയോഗിച്ചു. തുടര്ന്ന് അത് സാധാരണ ഫ്രെയിം റേറ്റില്ത്തന്നെ തിരിച്ച് പ്ലേ ചെയ്തു. അങ്ങനെ ദൃശ്യങ്ങളുടെ വേഗത കുറഞ്ഞു. അതായിരുന്നു ആദ്യത്തെ സ്ലോ മോഷന് രംഗം. ഈ വിദ്യക്ക് കത്തോലിക്കാസഭയും വൈദികരുമായി എന്തെങ്കിലും ബന്ധമുണ്ടോ? ഇല്ലെന്നായിരിക്കും എല്ലാവരും കരുതുക. എന്നാല് ഫാ. ഓഗസ്റ്റ് മസ്ഗര് എന്ന കത്തോലിക്കാവൈദികനാണ് സ്ലോ മോഷന് വിദ്യ കണ്ടെത്തിയത് എന്ന് അധികമാര്ക്കും അറിയില്ല. ഭൗതികശാസ്ത്രജ്ഞനും അതോടൊപ്പം ചലച്ചിത്രപ്രേമിയുമായിരുന്നു അദ്ദേഹം. 1868-ല് ഓസ്ട്രിയയിലെ സ്റ്റൈറിയയിലാണ് ജനിച്ചത്. ദൈവശാസ്ത്ര ഫാക്കല്റ്റിയില്നിന്ന് ബിരുദം നേടിയ അദ്ദേഹം 1890ല് വൈദിക പട്ടം സ്വീകരിച്ചു. തുടര്ന്ന് ഗണിതം, ഭൗതികശാസ്ത്രം, ചിത്രരചന എന്നിവ പഠിക്കുകയും 1899ല് പ്രൊഫസറാവുകയും ചെയ്തു. സിങ്ക്രണൈസിംഗ് മെക്കാനിസത്തിനായി മിറര് ചെയ്ത ഡ്രം ഉപയോഗിച്ചാണ് അദ്ദേഹം സ്ലോ മോഷന് ടെക്നിക് നടപ്പാക്കിയത്. 1907-ല് ഫാ. മസ്ഗര് സ്ലോ മോഷന് വിദ്യക്ക് പേറ്റന്റ് നേടുകയും ബര്ലിനില് പ്രൊഫസര് മസ്ഗര് കൈനെറ്റോസ്കോപ് GmbH എന്ന കമ്പനി സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു. ആ കമ്പനിവഴിയാണ് തന്റെ പ്രൊജക്ടര് നിര്മിക്കുകയും വില്ക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നത്. നഗ്നനേത്രങ്ങള്കൊണ്ട് നിരീക്ഷിക്കാന് വിഷമമുള്ള ദൃശ്യങ്ങള് നിരീക്ഷിക്കാന് സാധിക്കുന്ന ഈ വിദ്യ പില്ക്കാലത്ത് ചലച്ചിത്രരംഗത്തുമാത്രമല്ല, മിലിട്ടറി പരിശീലനത്തിനും കായികരംഗത്തും മറ്റ് വിവിധ മേഖലകളിലും ഉപകാരപ്രദമായി. കത്തോലിക്കാവൈദികര് നല്കിയ അവിസ്മരണീയമായ സംഭാവനകളിലൊന്നായി സ്ലോ മോഷന് വിദ്യ പരിഗണിക്കപ്പെടേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.
By: Shalom Tidings
Moreഎന്റെ മകള്ക്ക് ജോലി ലഭിച്ചതിനുശേഷം ഒരുപാട് ദൂരയാത്ര ചെയ്തായിരുന്നു ഓഫീസില് എത്തേണ്ടിയിരുന്നത്. രണ്ടു കുട്ടികളെയും വീട്ടിലാക്കിയുള്ള യാത്ര വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു. ഒരു ട്രാന്സ്ഫറിനുവേണ്ടി ശ്രമിച്ചിട്ട് നടക്കുന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. ശാലോം മാസികയില് സിമ്പിള് ഫെയ്ത്ത് പംക്തിയില് അനേകരുടെ സാക്ഷ്യം കണ്ടപ്പോള് "മനുഷ്യര്ക്ക് അസാധ്യമായത് ദൈവത്തിന് സാധ്യമാണ്" (ലൂക്കാ 18/27) എന്ന വചനം ആയിരം തവണ എഴുതുകയും ശാലോം മാസികയില് സാക്ഷ്യം അറിയിച്ചുകൊള്ളാമെന്ന് നേരുകയും ചെയ്തു. അതിന്റെ ഫലമായി, നടക്കില്ല എന്ന് എല്ലാവരും പറഞ്ഞ ട്രാന്സ്ഫര് 2020 മാര്ച്ചില് നല്കി മകളെ ദൈവം അനുഗ്രഹിച്ചു. യേശുവേ നന്ദി, യേശുവേ സ്തോത്രം.
By: Lisy Roy
More"നിങ്ങളുടെ ശത്രുക്കളെ സ്നേഹിക്കുക. വെറുപ്പും അമര്ഷവും മുന്വിധികളും നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തില്നിന്നും ഇല്ലാതാകട്ടെ. നിങ്ങളുടെ ശത്രുക്കളെ സ്നേഹിക്കുകയും അവരുടെമേല് ദൈവാനുഗ്രഹങ്ങള് വര്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുക. ആഴ്ചയില് രണ്ടുദിവസം റൊട്ടിയും വെള്ളവും മാത്രം കഴിച്ചുകൊണ്ട് ഉപവസിക്കുക. രാവിലെയും വൈകുന്നേരവും അരമണിക്കൂര് വീതമെങ്കിലും പ്രാര്ത്ഥനയ്ക്കായി ചെലവഴിക്കണം. വിശുദ്ധ കുര്ബാനയും ജപമാലയും ഓരോ ദിവസവും ഉണ്ടാകണം. അങ്ങനെ എല്ലാംകൂടി മൂന്നുമണിക്കൂര് എങ്കിലും ദൈവസന്നിധിയില് ദിവസവും ചെലവഴിക്കണം. ദിവസങ്ങളുടെ ഇടവേളകളില് ചില നിമിഷങ്ങളെ പ്രാര്ത്ഥനാവേളകളാക്കിത്തീര്ക്കുക.... ഈ ലോകത്തിന്റെ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് അമിതമായി ഭാരപ്പെടാതെ, അവയെല്ലാം പ്രാര്ത്ഥനയിലൂടെ സ്വര്ഗീയപിതാവിനെ ഭരമേല്പിക്കുക. നമ്മുടെ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ആകുലത ആന്തരികസ്വസ്ഥത നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നതിനാല്, നന്നായി പ്രാര്ത്ഥിക്കുവാന് നമുക്ക് കഴിയാതാകും."
By: Shalom Tidings
Moreതികച്ചും അപ്രതീക്ഷിതമായി പന്ത്രണ്ടാം വയസിലുണ്ടായ ദൈവാനുഭവവും തുടര്ന്ന് ജീവിതത്തിലുണ്ടായ മാറ്റങ്ങളും. "റബ്ബറിന് മരുന്ന് തെളിക്കാന് ഹെലികോപ്റ്റര് വരുന്നു!" കൂട്ടുകാര്വഴി ഈ വാര്ത്തയറിഞ്ഞാണ് അതുകാണാന് ഹെലികോപ്റ്റര് വരുന്ന റബ്ബര്തോട്ടത്തിനടുത്തേക്ക് ഓടിയത്. ചെന്നപ്പോഴേക്കും ഒരു തവണ വന്നുപോയി. ഇനി വീണ്ടും വരുന്നതേയുള്ളൂ എന്നറിഞ്ഞു. അതിനാല് കാത്തിരിക്കാമെന്ന് കരുതി. എനിക്കന്ന് പന്ത്രണ്ട് വയസ്. 1979-ലെ വേനലവധിക്കാലമായിരുന്നു അത്. ഏപ്രില് 23, രാവിലെ സമയം. പക്ഷേ വെയില് മൂത്തപ്പോള് നല്ല ദാഹം തോന്നി. അടുത്തുള്ളത് ഒരു ക്രൈസ്തവ ദൈവാലയമാണ്. അവിടത്തെ ടാപ്പ് ശ്രദ്ധയില്പ്പെട്ടു. അല്പം വെള്ളം കുടിക്കാമെന്ന് കരുതി അങ്ങോട്ട് ചെന്നു. വെള്ളം കുടിച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പോള് ഒരു ചിന്ത. ദൈവാലയത്തിനകത്തെ 'വിഗ്രഹം' ഒന്ന് കാണണം. ഒരു ഹൈന്ദവനെന്ന നിലയില് എനിക്ക് ക്ഷേത്രങ്ങളാണ് പരിചിതമായത്. അവിടെ, പ്രതിഷ്ഠിച്ച വിഗ്രഹത്തിനാണ് പ്രാധാന്യം. അതുപോലെ ഇവിടെയുള്ള വിഗ്രഹം ഒന്ന് കാണണമെന്ന ആഗ്രഹം, അത്രമാത്രം. പക്ഷേ, ക്ഷേത്രങ്ങളില് 'അഹിന്ദുക്കള്ക്ക് പ്രവേശനമില്ല' എന്ന് നിബന്ധനയുള്ളതുപോലെ ഇവിടെയും കാണുമോ എന്ന ചിന്ത ഉള്ളിലുയര്ന്നു. എങ്കില് അകത്തുകടന്നാല് പ്രശ്നമാകുമല്ലോ എന്നുള്ള ഭയവും. പക്ഷേ ദൈവാലയത്തിനുള്ളില് കയറി നോക്കാനുള്ള പ്രേരണ തടുക്കാനാവുന്നുമില്ല. ഒടുവില് ദൈവാലയവാതില്ക്കലെത്തി അകത്തേക്ക് നോക്കുന്നതിനിടെ ഇടതുവശത്തെ വാതില്പ്പടിയില് പിടിച്ചു. പെട്ടെന്ന് ഷോക്കടിക്കുന്നതുപോലെ ഒരു അനുഭവം! ഇടതുകാതില് ഒരു സ്വരവും മുഴങ്ങി, "ഭയപ്പെടേണ്ട! ഞാന് നിന്നോടുകൂടെയുണ്ട്." വീണ്ടും ആകാംക്ഷയോടെ അകത്തേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് വലതുവശത്തെ വാതില്പ്പടിയില് പിടിച്ചു. അപ്പോള് ഷോക്കടിക്കുന്നതോടൊപ്പം വലതുകാതില് ഒരു സ്വരം, "പിതാവ് ആകര്ഷിച്ചാലല്ലാതെ ഒരുവനും എന്റെ അടുക്കലേക്ക് വരാന് സാധിക്കുകയില്ല." എന്തായാലും ഞാന് അകത്ത് പ്രവേശിച്ചു. ഭയവും ദൈവാനുഭവവുമെല്ലാം നിമിത്തം എന്റെ ശരീരമാകെ തളരുന്നതുപോലെ തോന്നി. നിമിഷങ്ങള്ക്കകം എന്റെ ബോധം മറഞ്ഞു. പിന്നെ ഒരു ടെലിവിഷന് സ്ക്രീനിലെന്നതുപോലെ ചില കാഴ്ചകളാണ് കണ്ടത്. കുന്നിന്പ്രദേശംപോലെയുള്ള ഒരു സ്ഥലത്ത് ഒരു മനുഷ്യന് കമിഴ്ന്നുകിടക്കുന്നു... പഴയ രീതിയിലുള്ള വസ്ത്രമണിഞ്ഞ ആളുകള് വരുന്നു. ഒരാള് കവിളില് ഉമ്മവയ്ക്കുന്നു. പിന്നെ അയാളെ പിടിച്ചുകൊണ്ടുപോകുന്നു. ഇരുട്ടറയിലാക്കുന്നു. പിന്നെ അയാള് കുരിശും വഹിച്ച് മര്ദനമേറ്റ് നടക്കുന്നതും കുരിശില് മരിക്കുന്നതുമെല്ലാം കണ്ടു. കുരിശില്നിന്ന് ആ മനുഷ്യന്റെ ശരീരം ഇറക്കി ഒരു സ്ത്രീയുടെ മടിയില് കിടത്തുന്നു. തുടര്ന്ന് കല്ലറയില് അടക്കുന്നു. ഒരു സ്ത്രീ കല്ലറയുടെ മുന്നില് നില്ക്കുന്നു. അപ്പോള് അയാള് 'ഞാനെങ്ങും പോയിട്ടില്ല, ഇവിടെത്തന്നെയുണ്ട്' എന്ന് അവളോട് പറയുന്നു.... ഇത്രയും കണ്ടതോടെ ദര്ശനം അവസാനിച്ചു. ഇതെല്ലാം ഒരു കളര് ടി.വി സ്ക്രീനില് കാണുന്നതുപോലെയാണ് കണ്ടത്. പക്ഷേ അന്ന് ഞാന് ബ്ലാക്ക് ആന്ഡ് വൈറ്റ് ടി.വി സ്ക്രീന്മാത്രമേ കണ്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അതൊരു മറക്കാനാവാത്ത അനുഭവമായിരുന്നു. വിഗ്രഹമല്ല, ദിവ്യകാരുണ്യമായി യഥാര്ത്ഥ ദൈവംതന്നെയാണ് ആ ദൈവാലയത്തില് എഴുന്നള്ളിയിരിക്കുന്നതെന്ന് അറിയാത്ത പന്ത്രണ്ടുകാരനോട് ദൈവം അങ്ങനെയാണ് സംസാരിച്ചത്. ഒരു പ്രകാശം വീണ്ടും അടിക്കുന്നതുപോലെ തോന്നി. ഒരു പുസ്തകത്തിന്റെ പേജുകള് മറിയുന്നു. ജറെമിയാ ഒന്നാം അധ്യായം നാലുമുതല് 10 വരെയുള്ള വചനങ്ങള് അന്തരീക്ഷത്തില് ആ പുസ്തകത്തില് തുറന്നുവച്ചിരിക്കുന്നതായി കണ്ടു. അബോധാവസ്ഥയിലാണെങ്കിലും, "കര്ത്താവ് എന്നോട് അരുളിച്ചെയ്തു: മാതാവിന്റെ ഉദരത്തില് നിനക്ക് രൂപം നല്കുന്നതിനുമുമ്പേ ഞാന് നിന്നെ അറിഞ്ഞു.... എന്നുതുടങ്ങി, ജനതകളുടെയും രാജ്യങ്ങളുടെയുംമേല് നിന്നെ ഞാന് അവരോധിച്ചിരിക്കുന്നു" എന്നുവരെയുള്ള ആ വചനങ്ങള് വായിച്ചത് ഇന്നും എന്റെ ഓര്മ്മയിലുണ്ട്. എന്റെ നാവില് എന്തോ എഴുതുന്ന അനുഭവവും ഉണ്ടായി. പിന്നീട് ബോധം തെളിഞ്ഞപ്പോള് കൈപ്പത്തിയിലും കാല്പ്പത്തിയിലും നെഞ്ചിലും നെറ്റിയിലുമെല്ലാം കടുത്ത വേദന. അതുകഴിഞ്ഞപ്പോള് എന്റെ ശരീരത്തിലുണ്ടായിരുന്ന അസ്വസ്ഥതകളെല്ലാം പൂര്ണമായി സൗഖ്യപ്പെട്ടതായി എനിക്ക് വ്യക്തമായി മനസിലായി. കാരണം തലവേദന, കണ്ണില് പുകച്ചില്, വയറില് പുകച്ചില് തുടങ്ങി നിരവധി ശാരീരിക പ്രശ്നങ്ങള് എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു. ആറുവയസുവരെ ആയുര്വേദ ചികിത്സകള് ചെയ്യുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ ആ നിമിഷം അതെല്ലാം പൂര്ണമായി സുഖമായി. എന്തൊക്കെയാണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് പൂര്ണമായി മനസിലായില്ലെങ്കിലും എന്റെ ഹൃദയത്തില് സമാധാനവും സന്തോഷവും നിറഞ്ഞിരുന്നു. അന്ന് ഞാന് എഴുന്നേറ്റ് വീട്ടിലേക്ക് പോയി. വൈകിട്ട് നാമം ജപിക്കാനിരിക്കുമ്പോള്, എനിക്കുണ്ടായ അനുഭവങ്ങളെല്ലാം അമ്മയോട് പങ്കുവച്ചു. തുടര്ന്ന്, യേശുനാമത്തില് പ്രാര്ത്ഥിക്കാന് തുടങ്ങിയതോടെ അമ്മ അനുഭവിക്കുന്ന ശാരീരികാസ്വസ്ഥതകള് എനിക്ക് കൃത്യമായി മനസിലായി. പ്രാര്ത്ഥനയുടെ സമയത്ത് അമ്മയ്ക്ക് ശരീരത്തില് ഐസുകട്ട വയ്ക്കുന്ന അനുഭവം ലഭിച്ചുവെന്നും പറഞ്ഞു. തുടര്ന്ന് അമ്മയ്ക്കും പൂര്ണസൗഖ്യം ലഭിച്ചു. അമ്മയ്ക്കും എനിക്കും സമാനമായ രോഗാവസ്ഥ ഉണ്ടാകാനും ഒരു കാരണമുണ്ടായിരുന്നു. അമ്മയുടെ ഒമ്പതാമത്തെ മകനായി ജനിക്കുന്ന ഞാന് കുടുംബത്തിന് അപമാനം വരുത്തിവയ്ക്കുമെന്ന് ഒരു ജ്യോതിഷപ്രവചനം ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിനാല് ഞാന് ഗര്ഭത്തിലായിരുന്നപ്പോഴേ നശിപ്പിച്ചുകളയാന് അമ്മയറിയാതെ എന്തോ പച്ചമരുന്നുകള് നല്കിയിരുന്നുവത്രേ. പക്ഷേ ഗര്ഭഛിദ്രം സംഭവിച്ചില്ല. പകരം അതിന്റേതായ ശാരീരികപ്രശ്നങ്ങള് എന്നെയും അമ്മയെയും പിന്തുടര്ന്നു. ആ അസ്വസ്ഥതകളാണ് യേശു പൂര്ണമായും സൗഖ്യപ്പെടുത്തിയത്. അമ്മ അതെല്ലാം മനസിലാക്കുകയും അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചതൊന്നും ആരോടും പറയേണ്ടെന്ന് നിര്ദേശിച്ചു. നാളുകള് കഴിഞ്ഞുപോയി. മറ്റുള്ളവര്ക്കായി പ്രാര്ത്ഥിക്കുമ്പോള് അവരുടെ വിഷമവും രോഗവുമെല്ലാം എനിക്ക് വെളിപ്പെടുത്തിക്കിട്ടാന് തുടങ്ങി. അവരോടൊന്നും യേശുവിനെക്കുറിച്ച് പറയാനും എനിക്ക് മടിയുണ്ടായിരുന്നില്ല. അങ്ങനെ ജീവിതം തുടര്ന്നു. ഇരുപത്തിയൊന്ന് വയസായപ്പോള് അമ്മാവന് പിന്ഗാമിയായി എന്നെ അവിടത്തെ ക്ഷേത്രത്തില് പൂജാരിയായി നിയമിക്കണമെന്ന് 'സ്വര്ണപ്രശ്നം' എന്ന പ്രത്യേക ജ്യോതിഷപ്രശ്നം വച്ചുനോക്കി അവര് തീരുമാനിച്ചു. പക്ഷേ ഞാനനുഭവിക്കാത്ത ദൈവത്തെ മറ്റുള്ളവര്ക്ക് പകര്ന്നുകൊടുക്കാനാവില്ല എന്ന് പറഞ്ഞ് യേശുവിനെ അനുഗമിക്കാനുള്ള തീരുമാനത്തോടെ ഞാന് അവിടെനിന്ന് ഇറങ്ങി. പിന്നെ ഏഴുവര്ഷത്തോളം 'കുരിശിന്റെ വഴി അനുഭവങ്ങളി'ലൂടെയാണ് കടന്നുപോയത്. പല ബൈബിള് വചനങ്ങളും ആരും പഠിപ്പിക്കാതെതന്നെ എന്റെയുള്ളില് ലഭിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. പിന്നീട് ബൈബിള് സ്വന്തമാക്കാനും വായിക്കാനും കഴിഞ്ഞെങ്കിലും അതിനുമുമ്പേതന്നെ പല വചനങ്ങളും എനിക്കറിയാമായിരുന്നു എന്നതാണ് സത്യം. ദൈവാലയങ്ങളില് പോയി വിശുദ്ധ കുര്ബാനയില് പങ്കെടുക്കാന് തുടങ്ങി. അതിന്റെ തുടര്ച്ചയായി ആശുപത്രികളില് ആരുമില്ലാത്തവരോ അതിയായി ക്ലേശിക്കുന്നവരോ ആയ രോഗികളുടെ അരികില് പോകും. അവര്ക്കായി പ്രാര്ത്ഥിക്കുമ്പോള് അവരുടെ രോഗാവസ്ഥകള് പറയാതെതന്നെ എനിക്ക് മനസിലാകും. മാത്രവുമല്ല പ്രാര്ത്ഥിക്കുമ്പോള് ഒന്നുകില് അവരുടെ രോഗത്തിന് ആശ്വാസം ലഭിക്കും, അല്ലെങ്കില് അവര്ക്ക് അതിനെ നേരിടാനുള്ള ധൈര്യവും ശക്തിയും ലഭിക്കും. ഇങ്ങനെയുള്ള അനുഭവമാണ് എപ്പോഴും ഉണ്ടായിക്കൊണ്ടിരുന്നത്. അതിനിടെ 1994-ല് ഹൈന്ദവയായ ഒരു പെണ്കുട്ടിയെ വിവാഹം ചെയ്തു. അങ്ങനെയിരിക്കേ, 1995-ല് ഞാന് ഡിവൈന് ധ്യാനകേന്ദ്രത്തില് ധ്യാനത്തില് പങ്കെടുക്കാന് പോയി. പനയ്ക്കലച്ചന് ധ്യാനം നയിക്കുന്ന സമയം. 'നാരായണന് സ്റ്റേജില് കയറിവരാന്' പറഞ്ഞു. അവിടെയുള്ള ഏതാണ്ട് 12000-ത്തോളം പേരില് എത്രയോ നാരായണന്മാര് കാണുമെന്ന് കരുതി ഞാന് സംശയിച്ചുനിന്നപ്പോള് 12 വയസില് കര്ത്താവ് സ്നേഹിച്ച നാരായണന് സ്റ്റേജില് കയറിവരിക എന്ന് അച്ചന് വ്യക്തമാക്കി. സംശയം നീങ്ങി, സ്റ്റേജില് കയറിച്ചെന്ന എനിക്ക് മൈക്ക് തന്നിട്ട് 'നിന്റെ കര്ത്താവിനെക്കുറിച്ച് പറയുക' എന്നാണ് അദ്ദേഹം ആവശ്യപ്പെട്ടത്. അന്നുമുതല് ഇന്നുവരെ വിവിധ ശുശ്രൂഷകള് ചെയ്യാന് കര്ത്താവ് അവസരം തരുന്നു. എന്റെ അടുത്തേക്ക് ദൈവം നയിക്കുന്നവര്ക്കായി അവിടുന്ന് വെളിപ്പെടുത്തുന്ന വചനങ്ങള് അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള കൗണ്സലിംഗാണ് അതില് ഏറ്റവും പ്രധാനം. എന്റെ ദാമ്പത്യജീവിതത്തില് രണ്ട് മക്കള് ജനിച്ചു. മൂത്തത് മകളും രണ്ടാമത്തേത് മകനും. അവരെ ചെറുപ്പംമുതലേ ദൈവാലയത്തില് കൊണ്ടുപോകുമായിരുന്നു. എങ്കിലും അവര്തന്നെ താത്പര്യം പ്രകടിപ്പിച്ചതിനുശേഷം 2009 ഡിസംബര് 23-നാണ് രണ്ടുമക്കളും ഞാനും മാമ്മോദീസ സ്വീകരിച്ചത്. അപ്പമായി നമ്മില് വരുന്ന ദൈവത്തെക്കുറിച്ച് അറിഞ്ഞതുമുതല് അവിടുത്തെ സ്വീകരിക്കാന് ഏറെനാളായി ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നെങ്കിലും അപ്പോഴാണ് അനുയോജ്യമായ സമയം വന്നെത്തിയത്. ആദ്യമായി വിശുദ്ധ കുര്ബാന സ്വീകരിച്ചപ്പോള് അതൊരു വലിയ അനുഭവമായിരുന്നു. 12-ാം വയസില് ദൈവാലയത്തില് ആദ്യമായി കയറിയപ്പോള് ഉണ്ടായതിനെക്കാള് ശക്തമായ ശാരീരിക-വൈകാരിക അനുഭവം. പിന്നീട് വചനം പറയുമ്പോള് മുമ്പത്തേതിനെക്കാള് ശക്തി അനുഭവപ്പെടാന് തുടങ്ങി. ശ്രോതാക്കളിലേക്ക് വചനം തുളഞ്ഞുകയറുന്നതുപോലെ... ഞങ്ങളുടെ മാമ്മോദീസ കഴിഞ്ഞ് മാസങ്ങള്ക്കകം ഭാര്യയും സ്വന്തം താത്പര്യത്തില് മാമ്മോദീസ കൈക്കൊണ്ടു. അതിനുശേഷം ഞങ്ങള് കൗദാശികമായ വിവാഹാശീര്വാദവും സ്വീകരിച്ചു. ജീവിതത്തില് ഇന്നും യേശു നയിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അനുദിനം വിശുദ്ധ കുര്ബാനയില് മുടക്കംകൂടാതെ പങ്കുകൊള്ളും. അതാണ് എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ കേന്ദ്രം എന്നുപറയാം. ഓട്ടോറിക്ഷ ഓടിച്ചാണ് ഉപജീവനം നടത്തുന്നത്. ഒപ്പം ജോലി ചെയ്യുന്നവര്ക്കും കണ്ടുമുട്ടുന്നവര്ക്കും ഇടയില് യേശുസ്നേഹത്തിന് സാക്ഷിയായി ജീവിക്കാന് പരമാവധി ശ്രദ്ധിക്കുന്നു. അതോടൊപ്പം ശുശ്രൂഷകളും ചെയ്യുന്നു. അനേകര്ക്ക് യേശുവിനെ പരിചയപ്പെടുത്താനും അവരുടെ ജീവിതത്തില് സാന്ത്വനമാകാനും അവിടുന്ന് എന്നെ ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്. അത് ഏറെ സന്തോഷകരമായ അനുഭവമാണ്.
By: Narayanan Paul
Moreരോഗിയായി നിത്യസമ്മാനത്തിന് വിളിക്കപ്പെടുംമുമ്പാണ് ജോസേട്ടന് ലേഖകനുള്ള സമ്മാനം കൈമാറിയത്. വര്ഷങ്ങളായി ഞാന് ശാലോം മാസികയുടെ വരിക്കാരനാണ്. മാസിക വായിച്ചതിനുശേഷം സൂക്ഷിച്ചുവയ്ക്കുകയും പിന്നീട് ഇടയ്ക്ക് പഴയ ലക്കങ്ങള് വായിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു ശീലം എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു. ചെറിയ പ്രാര്ത്ഥനകളും ദൈവാനുഭവം നിറഞ്ഞ ലേഖനങ്ങളും ആത്മീയജീവിതത്തില് എന്നെ സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട്. 2020 ല് കുറച്ച് ലക്കങ്ങള് എനിക്ക് ലഭിക്കാതായി. അന്വേഷിച്ചപ്പോഴാണ് അറിഞ്ഞത് ഞങ്ങള്ക്ക് മാസിക തന്നുകൊണ്ടിരുന്ന ജോസേട്ടന് സുഖമില്ലാതെ കിടപ്പിലാണെന്ന്. മാസികയുടെ കെട്ട് പോസ്റ്റ് ഓഫീസില്നിന്ന് എടുക്കാന് ആളില്ലാത്തതുകൊണ്ട് തിരിച്ച് അയക്കുകയാണ്. ഇതെല്ലാമറിഞ്ഞപ്പോള് ഞാന് ജോസേട്ടനെ സന്ദര്ശിക്കാനായി പോയി. അദ്ദേഹം ക്യാന്സര് ബാധിതനായി വളരെയധികം അവശതയിലായിരുന്നു. വേറെയാരെയോ ഏജന്സിയുടെ ഉത്തരവാദിത്വം ഏല്പ്പിച്ചിരുന്നെങ്കിലും അവര് ഏറ്റെടുത്തില്ലെന്നും അതുകൊണ്ടാണ് മാസികവിതരണം മുടങ്ങിയതെന്നും പറഞ്ഞു. അത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് ഒരു ചോദ്യവും, "സാധിക്കുമെങ്കില് ഏജന്സി ഏറ്റെടുക്കാമോ?" മറുപടിയൊന്നും പറയുന്നതിനുമുമ്പേതന്നെ "ഇത് ഒരു ദൈവികശുശ്രൂഷയായിട്ട് കണ്ടാല് മതി. ഒത്തിരി ദൈവാനുഗ്രഹം ലഭിക്കും" എന്ന് അദ്ദേഹം കൂട്ടിച്ചേര്ത്തു. അതോടെ ഞാന് ഏജന്സി ഏറ്റെടുക്കാമെന്ന് സമ്മതിച്ചു. അന്ന് അദ്ദേഹം വളരെ ക്ഷീണിതനായതിനാല് വേറോരു ദിവസം വന്നാല് നിലവിലെ വരിക്കാരുടെ വിവരങ്ങള് പറഞ്ഞുതരാമെന്ന് പറഞ്ഞു. പക്ഷേ അസുഖം കൂടി ഒരാഴ്ചക്കുള്ളില് ജോസേട്ടന് ദൈവത്തിന്റെ നിത്യസമ്മാനത്തിന് വിളിക്കപ്പെട്ടു. പക്ഷേ അതിനുമുമ്പ്, എനിക്കായി ദൈവം ഒരുക്കിയ ദൈവശുശ്രൂഷയെന്ന സമ്മാനം അദ്ദേഹം എനിക്ക് കൈമാറിയിരുന്നു. കുറച്ച് ദിവസങ്ങള് കഴിഞ്ഞ് ഞാന് അവരുടെ വീട്ടില് ചെന്ന് വിവരങ്ങള് അന്വേഷിച്ചപ്പോള് 20 പത്രവും 20 മാസികയും കൊടുക്കുന്നുണ്ടെന്ന് കുടുംബാംഗങ്ങള് പറഞ്ഞു. വരിക്കാരുടെ വിവരങ്ങള് അവര്ക്കറിയില്ല. അതിനാല് അവര് എനിക്ക് ശാലോമിന്റെ സര്ക്കുലേഷന് മാനേജരുടെ ഫോണ് നമ്പര് തന്നു. അങ്ങനെ ശാലോം ഓഫീസുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ഏജന്സിയുടെ വിശദവിവരങ്ങള് മനസിലാക്കി. നിലവിലെ വരിക്കാരുടെ വിവരങ്ങള് അറിയാന്വേണ്ടി ഇടവകയിലെ എല്ലാ വീടുകളിലും പോകാമെന്നാണ് ചിന്തിച്ചത്. കൊവിഡ് 19-ന്റെ സമയമായിരുന്നതുകൊണ്ട് വീടുസന്ദര്ശനം അല്പം പ്രയാസമുള്ള കാര്യമായിരുന്നു. എങ്കിലും ദൈവകൃപയെന്നുപറയാം, ഇടവകയിലെ എല്ലാ വീടുകളിലും പോകാനും നിലവിലുള്ളവരെ കൂടാതെ കുറച്ചുപേരെക്കൂടി വരിക്കാരാക്കാനും കഴിഞ്ഞു. ഇടവകയിലെ എല്ലാ വീടുകളിലും ഒരു ശാലോം പ്രസിദ്ധീകരണമെങ്കിലും എത്തിക്കണമെന്ന ആഗ്രഹം നിയോഗംവച്ച് പ്രാര്ത്ഥിക്കുമായിരുന്നു. പിറ്റേ വര്ഷവും എല്ലാ വീടുകളിലും ഒരിക്കല്ക്കൂടി കയറിയിറങ്ങി. അതുവഴി, കുറച്ച് വീടുകളൊഴിച്ചാല് ബാക്കി എല്ലായിടത്തും ശാലോം പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങള് എത്തിക്കാനുള്ള കൃപ എന്റെ തമ്പുരാന് തന്നു. ശാലോം മാസികയുടെ കെട്ട് പോസ്റ്റ് ഓഫീസില്നിന്ന് എടുത്തുകൊണ്ടുവന്നാല് പ്രാര്ത്ഥിച്ചിട്ടാണ് കെട്ട് പൊട്ടിക്കുന്നത്. ശാലോമിന്റെ അണിയറയില് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവരെയും എന്റെ കൈയില്നിന്ന് മാസിക സ്വീകരിക്കുന്ന എല്ലാ വരിക്കാരെയും അവരുടെ നിയോഗങ്ങളെയും ദൈവതിരുമുമ്പില് സമര്പ്പിച്ച് വിതരണം തുടങ്ങും. അനേകം ആളുകളുടെ മധ്യസ്ഥപ്രാര്ത്ഥനയും ഇതിന് പിന്നിലുണ്ടല്ലോ. പല വരിക്കാരും ശാലോം മാസിക വരുത്താനും വായിക്കാനും തുടങ്ങിയതുമുതല് ലഭിച്ച അനുഗ്രഹങ്ങളെപ്പറ്റി പങ്കുവച്ചിട്ടുണ്ട്. അതില് ചിലത് ഇവിടെ കുറിക്കട്ടെ. പൂജാമുറിയിലെ ശാലോം ടൈംസ് ഒരിക്കല് എന്റെ അക്രൈസ്തവനായ ഒരു സഹപ്രവര്ത്തകന് ശാലോം ടൈംസ് വായിക്കാന് കൊടുത്തു. അദ്ദേഹം അത് വായിച്ചതിന് ശേഷം എന്നോട് പറഞ്ഞു "എനിക്ക് സ്ഥിരമായി മാസിക തരണം. നിങ്ങള് തന്ന മാസിക വായിച്ചിട്ട് അത് എന്റെ പൂജാമുറിയില് സൂക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. പ്രത്യേകിച്ചും രണ്ടാമത്തെ പേജിലുള്ള പ്രാര്ത്ഥന വായിച്ചപ്പോള് മനസിന് ഒത്തിരി ആശ്വാസം തോന്നുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ഞാനത് പൂജാമുറിയില് വച്ചിട്ടുള്ളത്." സാമ്പത്തികമായി വളരെ പ്രയാസമനുഭവിക്കുന്ന ഒരു വ്യക്തിയായിരുന്നു അദ്ദേഹം. ഇന്ന് തികഞ്ഞ ഒരു മരിയഭക്തനായി മാറി. ദിവസവും ജപമാല ചൊല്ലി പ്രാര്ത്ഥിച്ചിട്ടാണ് അദ്ദേഹം ഓഫീസില് വരുന്നത്. പരിശുദ്ധ അമ്മയിലൂടെ അദ്ദേഹം ഈശോയിലേക്ക് നയിക്കപ്പെട്ടു. പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ മാദ്ധ്യസ്ഥ്യംവഴി ഈശോ ആ മകനെ ഏറെ അനുഗ്രഹിക്കുന്നു. ഭാര്യക്ക് നല്ല വരുമാനമുള്ള ഒരു ജോലി നല്കി ആ മകന്റെ സാമ്പത്തിക പ്രശ്നങ്ങള്, ദൈവം എടുത്ത് മാറ്റി. പഠിക്കാന് ശരാശരിയായിരുന്ന മകളെ ഉന്നത വിജയം നല്കി അനുഗ്രഹിച്ചു. ഞാന് ഏജന്സിയെടുത്തതിനുശേഷമുള്ള ഇക്കഴിഞ്ഞ മൂന്ന് വര്ഷമായി ഞങ്ങളുടെ ഇടവകയിലെ രണ്ട് വാര്ഡുകളില് ശാലോം വിതരണം ചെയ്യുന്നത് എന്റെ ഒരു സുഹൃത്താണ്. മാസികയുടെ കെട്ടും കൊടുക്കേണ്ട ആളുകളുടെ ലിസ്റ്റും കൊടുത്താല് കൃത്യമായിട്ട് എല്ലാ വരിക്കാര്ക്കും അദ്ദേഹം അത് എത്തിച്ചു കൊടുക്കും. യാതൊരു പ്രതിഫലവും ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുമില്ല. സാവധാനം, ആ സഹോദരന്റെ ആത്മീയജീവിതം കൂടുതല് പുഷ്ടിപ്പെടുന്നതായി എനിക്ക് മനസിലായി. അതേ സമയംതന്നെ, മകന് സ്ഥിരമായൊരു ജോലി വേണം, അവന് നല്ല ഒരു ജീവിത പങ്കാളിയെ ലഭിക്കണം- ഇത് രണ്ടും അദ്ദേഹം ഏറെ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. ഈ രണ്ട് നിയോഗങ്ങള്ക്കായി പ്രാര്ത്ഥിക്കണമെന്ന് ഇടയ്ക്ക് പറയാറുമുണ്ട്. അധികം വൈകാതെ, മകന് സര്ക്കാര് ജോലി കിട്ടി. അവന് നല്ലൊരു പെണ്കുട്ടിയെ ഭാര്യയായി ലഭിക്കുകയും ചെയ്തു. ട്രാന്സ്ഫറിലെ അത്ഭുതം ഞങ്ങളുടെ ഇടവകയിലും സമീപ ഇടവകയിലും ജോലിസ്ഥലത്തുമായി 173 ശാലോം പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളാണ് വിതരണം ചെയ്തിരുന്നത്. അങ്ങനെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും സുഗമമായി പോകുമ്പോഴാണ് വളരെ യാദൃശ്ചികമായി കഴിഞ്ഞ വര്ഷം ജില്ലക്ക് പുറത്തേക്ക് എനിക്ക് സ്ഥലം മാറ്റം ലഭിക്കുന്നത്. ശാലോം ശുശ്രൂഷകനായതുകൊണ്ട് തൊട്ടടുത്ത ജില്ലയിലെവിടെയെങ്കിലും പോസ്റ്റിംഗ് കിട്ടുമെന്നായിരുന്നു എന്റെ വിചാരം. "എന്നെ ദൂരേക്ക് മാറ്റിയാല് ഈശോയ്ക്കാണ് നഷ്ടം. ശാലോം വിതരണം മുടങ്ങും." ഇങ്ങനെയൊരു കമന്റ് തമാശയായി അടുത്തിരിക്കുന്ന സഹപ്രവര്ത്തകയോട് പറയുകയും ചെയ്തു. പക്ഷേ നാം ചിന്തിക്കുന്നതുപോലെയല്ലല്ലോ ദൈവത്തിന്റെ ചിന്തകള്. എനിക്ക് ദൂരെയൊരു സ്ഥലത്തേക്ക് ട്രാന്സ്ഫര് ഓര്ഡര് കിട്ടി. പക്ഷേ ഒരു മാസികപോലും മുടങ്ങാതെ വിതരണം ചെയ്യാന് സാധിച്ചു. മിക്കപ്പോഴും അവധിദിവസങ്ങളില്മാത്രമാണ് വീട്ടില് വന്നിരുന്നത്. അതുകൊണ്ട് എന്റെയൊരു ഹൈന്ദവസുഹൃത്ത് മാസികയുടെ കെട്ട് പോസ്റ്റ് ഓഫീസില്നിന്ന് എടുത്ത് എനിക്ക് കൊണ്ടുതരും. ഓരോ ഭാഗത്തുമുള്ള സുഹൃത്തുക്കള് എനിക്കായി ശാലോം പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങള് കൃത്യമായി വിതരണം ചെയ്തു. മാത്രമുമല്ല, പുതിയ സ്ഥലത്ത് കുറച്ചുപേര്ക്ക് ശാലോം മാസിക പരിചയപ്പെടുത്താനും സാധിച്ചു. ഒരു വര്ഷം കഴിഞ്ഞപ്പോള് പഴയ സ്ഥലത്തേക്ക് സ്ഥലംമാറ്റം ലഭിക്കുകയും ചെയ്തു. ദൈവവചനം പഠിക്കാനും മനസില് വളരെ സന്തോഷം അനുഭവിക്കാനും മാസികവായനയിലൂടെ സാധിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് പലരും എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എന്നാല് വായിക്കാന് സമയമില്ല എന്നാണ് ചിലര് പറയുന്നത്. പക്ഷേ ഞാന് അവരോട് പറയും, "മനോഹരമായ ഈ മാസിക സൂക്ഷിച്ചു വയ്ക്കുക. ഇടയ്ക്ക് സമയം കിട്ടുമ്പോള് വായിക്കുക." ചോദിച്ച് വാങ്ങിക്കുന്നവര് വിദേശത്ത് മക്കളുടെ അടുത്തൊക്കെ പോകുന്ന ചില വരിക്കാര് തിരിച്ചുവരുമ്പോള് അവര് നാട്ടിലില്ലാത്ത കാലത്തെ മാസിക ഒന്നിച്ച് വാങ്ങാറുണ്ട്. നമ്മള് അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞ ഈശോയെ മറ്റുളളവര്ക്ക് പരിചയപ്പെടുത്താന് ഈ മാസികയിലൂടെ സാധിക്കുന്നതുകൊണ്ട് ഒരോ വായനക്കാരനും തങ്ങളുടെ സുഹൃത്തുകള്ക്ക് ഈ മാസിക പരിചയപ്പെടുത്തുവാന് ശ്രമിക്കണം എന്നാണ് എനിക്ക് പറയാനുള്ളത്. നാം മാസിക കൊടുക്കുന്നവര്ക്കായി പ്രാര്ത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യണം. തക്ക പ്രതിഫലം തമ്പുരാന് തരും. ഞാന് അനുഭവസ്ഥനാണ്. ഈ വലിയ ശുശ്രൂഷ ചെയ്യുവാന് നിസാരനായ എന്നെ തിരഞ്ഞെടുത്ത എന്റെ നാഥന് ഒരായിരം നന്ദി. "ഉണര്ന്ന് പ്രശോഭിക്കുക; നിന്റെ പ്രകാശം വന്നുചേര്ന്നിരിക്കുന്നു. കര്ത്താവിന്റെ മഹത്വം നിന്റെമേല് ഉദിച്ചിരിക്കുന്നു. അന്ധകാരം ഭൂമിയെയും കൂരിരുട്ട് ജനതകളെയും മൂടും. എന്നാല് കര്ത്താവ് നിന്റെമേല് ഉദിക്കുകയും അവിടുത്തെ മഹത്വം നിന്നില് ദൃശ്യമാവുകയും ചെയ്യും. ജനതകള് നിന്റെ പ്രകാശത്തിലേക്കും രാജാക്കന്മാര് നിന്റെ ഉദയശോഭയിലേക്കും വരും" (ഏശയ്യാ 60/1-3). ډ
By: Thomas P M
More