വിജയസഭയോടും സഹനസഭയോടുമൊത്ത്
സകല വിശുദ്ധരോടും മാലാഖമാരോടും കൂട്ടായ്മ ആചരിക്കുവാനും സകല മരിച്ചവര്‍ക്കുംവേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുവാനും സഭ തിരഞ്ഞെടുത്ത് നിയോഗിച്ച മാസമാണല്ലോ നവംബര്‍. ഈ മാസത്തില്‍ സ്വര്‍ഗത്തിലെ വിജയസഭയും ശുദ്ധീകരണസ്ഥലത്തെ സഹനസഭയും ഭൂമിയിലെ സമരസഭയും ഒന്നുചേര്‍ന്ന് കൂട്ടായ്മ ആചരിച്ച് പരിശുദ്ധ ത്രിത്വത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്തുന്നു. സ്വര്‍ഗത്തിലെ വിജയസഭയിലെ അംഗങ്ങളായ വിശുദ്ധരോടും മാലാഖമാരോടും ശുദ്ധീകരണസ്ഥലത്തെ ആത്മാക്കളോടുമുള്ള ഈ കൂട്ടായ്മ ആചരണം വിശുദ്ധിയുടെ ഉന്നതമായ തലങ്ങളിലേക്ക് സമരസഭയിലെ അംഗങ്ങളായ നമ്മെ കൈപിടിച്ചുയര്‍ത്തുന്നു.
കൂട്ടായ്മകള്‍ അനിവാര്യം
കൂട്ടായ്മകള്‍ ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസജീവിതത്തിന് അനിവാര്യമാണ്. ആദിമ ക്രൈസ്തവ സമൂഹത്തെക്കുറിച്ച് ഇപ്രകാരം പറയുന്നു. “വിശ്വാസികളുടെ സമൂഹം ഒരു ഹൃദയവും ഒരു ആത്മാവും ആയിരുന്നു” (അപ്പസ്തോല പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 4:32) എന്ന്. ഒരു ഹൃദയവും ഒരാത്മാവുമായി ഒന്നുചേരുന്ന ഇത്തരം കൂട്ടായ്മകള്‍ക്കേ വിശ്വാസികളെ വിശ്വാസത്തില്‍ ഒന്നിപ്പിക്കുവാനും നിലനിര്‍ത്തുവാനും വളര്‍ത്തുവാനും കഴിയൂ. ഇത്തരത്തിലുള്ള കൂട്ടായ്മകളുടെ അഭാവം ഇന്ന് സഭ നേരിടുന്ന വലിയ പ്രതിസന്ധിയാണ്.
നവീകരണത്തിന്‍റെ കൈപിടിച്ച്
1984-ലാണ് ഞാന്‍ കരിസ്മാറ്റിക് നവീകരണത്തിലേക്ക് കടന്നുവരുന്നത്. ഇടവകയില്‍ വികാരിയച്ചന്‍റെ നിയോഗപ്രകാരം നടന്ന കരിസ്മാറ്റിക് ധ്യാനമായിരുന്നതുകൊണ്ട് ധ്യാനശേഷം ഉടന്‍തന്നെ നൂറോളം അംഗങ്ങളുള്ള നല്ലൊരു പ്രാര്‍ത്ഥനാഗ്രൂപ്പ് അവിടെ സ്ഥാപിതമായി. ഒരു നല്ല പ്രാര്‍ത്ഥനാകൂട്ടായ്മയില്‍ ആയിരിക്കുന്നതിന്‍റെ എല്ലാ മാധുര്യങ്ങളും സന്തോഷങ്ങളും അനുഭവിച്ച് ജീവിക്കുമ്പോഴാണ് എറണാകുളം കേന്ദ്രീകൃതമായി പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന ജീസസ് യൂത്തിന്‍റെ ഫസ്റ്റ് ലൈന്‍ ലീഡേഴ്സ് കൂട്ടായ്മയിലേക്ക് എനിക്ക് വിളി ലഭിക്കുന്നത്. ഈ രണ്ട് കൂട്ടായ്മകളും എനിക്ക് അത്യധികം പ്രിയപ്പെട്ടതും ആനന്ദകരവുമായിരുന്നു. നാല് വര്‍ഷങ്ങളോളം കടന്നുപോയത് എങ്ങനെയെന്ന് ഇന്നുമറിയില്ല. കാരണം ഈശോയ്ക്കുവേണ്ടി ജീവിക്കുന്നതിന്‍റെ എല്ലാ നന്മകളും അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞുകൊണ്ടുള്ള ജീവിതമായിരുന്നു അന്നത്തേത്.
മലബാറിലേക്ക് പറിച്ചു നടപ്പെട്ടപ്പോള്‍
1988 ഏപ്രില്‍ മാസത്തില്‍ ഞാന്‍ വിവാഹിതയായി. 1989 മാര്‍ച്ച് മാസത്തിലായിരുന്നു എന്റെ ജോലിസംബന്ധമായ താല്ക്കാലിക നിയമനങ്ങള്‍ വേണ്ട എന്നുവച്ച് കോഴിക്കോട് ജില്ലയിലെ കടിയങ്ങാട് എന്ന സ്ഥലത്ത് വാടകവീടെടുത്ത് ഞങ്ങള്‍ ഒരുമിച്ച് താമസിക്കുവാന്‍ തുടങ്ങിയത്. ഹൈന്ദവരും മുസ്ലീങ്ങളും മാത്രം താമസിച്ചിരുന്ന ആ സ്ഥലത്ത് ഒന്നിച്ചു പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുവാന്‍ ഒരു ക്രിസ്തീയ കൂട്ടായ്മയ്ക്കുവേണ്ടി ഞാന്‍ തീവ്രമായി അഭിലഷിച്ചു. കണ്ണുനീരോടെ കരള്‍നൊന്തുതന്നെ ഞാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു.
ആ പ്രാര്‍ത്ഥനയ്ക്ക് ദൈവത്തില്‍നിന്നും കിട്ടിയ ഉത്തരമായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍ രണ്ടുപേര്‍ ചേര്‍ന്ന് ഒരു രാത്രിയില്‍ തുടങ്ങിയ ശാലോം പ്രെയര്‍ഗ്രൂപ്പ്. പിന്നീട് ആ പ്രാര്‍ത്ഥനാകൂട്ടായ്മയില്‍നിന്നും അനേക മിനിസ്ട്രികള്‍ രൂപപ്പെട്ട് ലോകവ്യാപകമായി പടര്‍ന്ന് പന്തലിച്ചുവെങ്കിലും ശാലോമിന്‍റെ പ്രാര്‍ത്ഥനാകൂട്ടായ്മകളില്‍ വളരെ ചുരുക്കമായിട്ടേ എനിക്ക് പങ്കെടുക്കുവാന്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്നുള്ളൂ. കഠിനമായ രോഗാവസ്ഥകള്‍കൊണ്ടും മറ്റു പല പ്രതികൂലങ്ങള്‍കൊണ്ടും എനിക്ക് ശാലോമിന്‍റെ പ്രാര്‍ത്ഥനാകൂട്ടായ്മകളില്‍ ആയിരിക്കുവാന്‍ മിക്കപ്പോഴും കഴിയാതെപോയി. അത് എന്നെ വളരെ വേദനിപ്പിക്കുന്ന ഒരു സത്യമായിരുന്നു. “ഞാന്‍ മരുഭൂമിയിലെ വേഴാമ്പല്‍പോലെയാണ്. വിജനപ്രദേശത്തെ മൂങ്ങപോലെയും. ഞാന്‍ ഉറക്കം വരാതെ കിടക്കുന്നു. പുരമുകളില്‍ തനിച്ചിരിക്കുന്ന പക്ഷിയെപ്പോലെ ഏകാകിയാണ് ഞാന്‍” (സങ്കീര്‍ത്തനം 102:6-7) എന്ന സങ്കീര്‍ത്തനവചനം എന്റെ ശുശ്രൂഷാജീവിതത്തില്‍ പലപ്പോഴും യാഥാര്‍ത്ഥ്യമായിരുന്നു. പക്ഷേ കര്‍ത്താവെന്നെ കൈവിടുകയായിരുന്നില്ല ഈ അവസ്ഥകളിലൂടെ.
വിശുദ്ധരുടെ കൂട്ടായ്മയിലേക്ക്
മാനുഷിക കൂട്ടായ്മകള്‍ ഇല്ലാതായപ്പോള്‍ ആരോ പ്രേരിപ്പിച്ചാലെന്നവിധം ആ സമയങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ സകല വിശുദ്ധരുടെയും ലുത്തിനിയ എടുത്തു ചൊല്ലാന്‍ തുടങ്ങി. മറ്റാരുമല്ല, പരിശുദ്ധാത്മാവുതന്നെയാണ് ആ ലുത്തിനിയ ദിവസവും ചൊല്ലി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ എനിക്ക് പ്രേരണ തന്നത്. അത്ഭുതമെന്നേ പറയേണ്ടൂ, ആ ലുത്തിനിയ ചൊല്ലി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ തുടങ്ങി കുറച്ചു ദിവസങ്ങള്‍ക്കുശേഷം സകല വിശുദ്ധരുടെയും മാലാഖമാരുടെയും സജീവമായ സാന്നിധ്യവും മാധ്യസ്ഥശക്തിയും ജീവിതത്തില്‍ ഞാന്‍ അനുഭവിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. എനിക്ക് പരിചയമുള്ള വിശുദ്ധര്‍ എന്‍റെകൂടെ വന്ന് വസിക്കുന്ന അനുഭവം പരിശുദ്ധാത്മാവ് എനിക്ക് ദാനമായി അനുവദിച്ചുതന്നു. സ്വര്‍ഗത്തില്‍ വിശുദ്ധിയുടെ ഉന്നതതലങ്ങളില്‍ ദൈവത്തെ മുഖാഭിമുഖം ദര്‍ശിച്ചുകഴിയുന്ന വിശുദ്ധരും മാലാഖമാരും ഭൂമിയിലെ കൃമിയും കീടവുമായി കഴിയുന്ന ഈ മഹാപാപിക്ക് കൂട്ടായ്മയുടെ കരം നീട്ടിത്തരികയോ?! ആദ്യമാദ്യം എനിക്കത് വിശ്വസിക്കാനായില്ല. എന്നാല്‍ ദിവസേന ദൈവം ആ അനുഭവം എനിക്ക് തന്നപ്പോള്‍ ഞാനത് വിശ്വസിക്കുവാന്‍ തുടങ്ങി. ആ കൂട്ടായ്മയില്‍ ഞാന്‍ ദൈവത്തെ പാടി സ്തുതിച്ചു. ഭാഷാവരത്തില്‍ സ്തുതിച്ചു. വിശുദ്ധരെ ചുറ്റുമിരുത്തി അവരോട് കൈകോര്‍ത്തുപിടിച്ച് മധ്യസ്ഥ പ്രാര്‍ത്ഥന നടത്തി. വിശുദ്ധ കൊച്ചുത്രേസ്യയായിരുന്നു ആ കൂട്ടായ്മയിലേക്ക് എന്നെ കൈപിടിച്ചു നയിച്ചത്. വിശുദ്ധ കൊച്ചുത്രേസ്യയുമായുള്ള ആത്മബന്ധം വെറും ആറുമാസംമാത്രം പ്രായമുള്ളപ്പോള്‍ തുടങ്ങിയതാണ്. ആറുമാസം പ്രായമുള്ളപ്പോഴേ എന്റെ മാതാപിതാക്കള്‍ എന്നെ ആ കൊച്ചുവിശുദ്ധയ്ക്ക് അടിമ കൊടുത്തിരുന്നു.
ഇത് അപ്രാപ്യബന്ധമല്ല
സ്വര്‍ഗത്തില്‍ വസിക്കുന്ന വിശുദ്ധരുടെയും ദൈവദൂതരുടെയും സാമീപ്യവും കൂട്ടായ്മയും സഹവാസവും ഭൂമിയിലെ സമരസഭയ്ക്ക് അപ്രാപ്യമായ ഒരു കാര്യമല്ലെന്നും തീക്ഷ്ണമായ ആശയോടെ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്ന ഏവര്‍ക്കും ഈ ഭൂമിയില്‍ വച്ചുതന്നെ കൂട്ടായ്മയുടെ കരം സ്വര്‍ഗത്തിലെ വിജയസഭ നീട്ടിക്കൊടുക്കുമെന്നും എന്റെ ജീവിതാനുഭവങ്ങളിലൂടെ ഞാന്‍ മനസിലാക്കി. എത്രയോ ഉന്നതമാണ് ദൈവം ദാനമായി നല്കുന്ന ഈ ദിവ്യ അനുഭവമെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോള്‍ പലപ്പോഴും ശാലോമിന്‍റെ പ്രാര്‍ത്ഥനാകൂട്ടായ്മകളില്‍ ആയിരിക്കുവാന്‍ കഴിയാത്തതിന്‍റെ ദുഃഖം എന്നെ തീര്‍ത്തും വിട്ടുപോയി. “കര്‍ത്താവായ ദൈവമാണ് എന്റെ ബലം. കലമാന്‍റെ പാദങ്ങള്‍ക്കെന്നപോലെ അവിടുന്നെന്‍റെ പാദങ്ങള്‍ക്ക് വേഗത നല്കി. ഉന്നതങ്ങളില്‍ അവിടുന്നെന്നെ നടത്തുന്നു” (ഹബക്കുക്ക് 3:19)എന്ന വചനം എന്റെ ജീവിതത്തില്‍ യാഥാര്‍ത്ഥ്യമായിത്തീര്‍ന്നത് ഈ വിധത്തിലാണ്.
ജീവിതത്തിന്‍റെ എല്ലാ ആവശ്യഘട്ടങ്ങളിലും അനേക വിശുദ്ധരുടെ വിളിക്കുംമുമ്പേയുള്ള സാന്നിധ്യവും സഹവാസവും സഹായവും എന്റെ ജീവിതത്തില്‍ ഇന്നും ഞാന്‍ അനുഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഈ കാരണത്താലാണ് സകല വിശുദ്ധരുടെ ലുത്തിനിയായുടെ പ്രചാരകയായി ഞാന്‍ മാറിയത്. “പര്‍വ്വതങ്ങളിലേക്ക് ഞാന്‍ കണ്ണുകളുയര്‍ത്തുന്നു. എനിക്ക് സഹായം എവിടെനിന്നു വരും? എനിക്ക് സഹായം കര്‍ത്താവില്‍നിന്നും വരുന്നു. ആകാശവും ഭൂമിയും സൃഷ്ടിച്ച കര്‍ത്താവില്‍നിന്ന്” (സങ്കീര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 121:1).
ഇത് വായിക്കുന്ന ആരെങ്കിലും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ ഒരു കൂട്ടായ്മയില്ലാതെ വിഷമിക്കുന്നുവോ? ഭൂമിയില്‍ എന്നെ മനസിലാക്കാനും സഹായിക്കുവാനും താങ്ങാനും ആരുമില്ലെന്നു കരുതി വിലപിക്കുന്നുവോ? സാരമില്ല. സ്വര്‍ഗത്തിലെ വിശുദ്ധരും ദൈവദൂതരും നമ്മള്‍ എത്ര പാപികളായിരുന്നാലും അവരുടെ കൂട്ടായ്മയുടെ കരം നമ്മുടെനേരെ നീട്ടിത്തരാനും നമ്മെ നാമായിരിക്കുന്ന അവസ്ഥയില്‍ മനസിലാക്കി അംഗീകരിച്ച് സഹായിക്കുവാനും സദാ സന്നദ്ധരാണ്. ഇതാണ് സ്വര്‍ഗത്തിലെ വിജയസഭയും ഭൂമിയിലെ സമരസഭയും തമ്മിലുള്ള ഐക്യം.
സഹനസഭയുടെ കൂട്ടായ്മയിലേക്ക്
സ്വര്‍ഗത്തിലെ വിജയസഭയുടെ കൈപിടിച്ചുകൊണ്ട് നാം കൂട്ടായ്മയുടെ കരം നീട്ടിക്കൊടുക്കേണ്ടതും നമ്മുടെ പ്രാര്‍ത്ഥനാസഹായം ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ ആവശ്യമായിരിക്കുന്നതുമായ സഭയാണ് ശുദ്ധീകരണസ്ഥലത്തെ ആത്മാക്കളുടെ സഭ (സഹനസഭ). പരിശുദ്ധാത്മാവുതന്നെയാണ് ഈ സഭയിലേക്കും എന്നെ കൈപിടിച്ചു നയിച്ചത്. ഈ ഭൂമിയില്‍നിന്നും യേശുവിലുള്ള വിശ്വാസത്തില്‍ മരിച്ചു വേര്‍പിരിഞ്ഞുപോയതും എന്നാല്‍ സ്വര്‍ഗത്തിലെത്താന്‍ തക്കവിധത്തിലുള്ള വിശുദ്ധിയില്‍ എത്തിച്ചേരാന്‍ കഴിയാത്തതുമായ ആത്മാക്കളാണ് ശുദ്ധീകരണസ്ഥലത്തിലുള്ളത്. ഈ ആത്മാക്കള്‍ അവിടെ സ്വര്‍ഗത്തിലെത്താനുള്ള വിശുദ്ധീകരണത്തിനുവേണ്ടി കഠിനമായ സഹനങ്ങളിലൂടെയാണ് കടന്നുപോകുന്നത്.
സ്വര്‍ഗത്തിലെ വിജയസഭ ഈ ആത്മാക്കള്‍ക്കുവേണ്ടി നിരന്തരം പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. വിജയസഭയുടെ കൈപിടിച്ചുകൊണ്ട് ഈ ശുദ്ധീകരണാത്മാക്കളിലേക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെല്ലാനും അവര്‍ക്കുവേണ്ടി പരിഹാരങ്ങളും പ്രായശ്ചിത്തങ്ങളും ചെയ്തുകൊണ്ട് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാനും നമ്മള്‍ക്ക് വലിയ കടപ്പാടുണ്ട്. ‘എനിക്ക് വിശന്നു, നിങ്ങളെനിക്ക് ഭക്ഷിക്കാന്‍ തന്നു. എനിക്ക് ദാഹിച്ചു, നിങ്ങളെനിക്ക് കുടിക്കാന്‍ തന്നു’ എന്ന് കര്‍ത്താവ് അന്ത്യവിധിയുടെ സമയത്ത് നമുക്ക് നല്കുന്ന നീതീകരണം ഭൂമിയിലെ തന്റെ എളിയവര്‍ക്ക് ചെയ്തുകൊടുത്ത ഉപകാരത്തെക്കുറിച്ച് മാത്രമായിരിക്കുകയില്ല. ശുദ്ധീകരണസ്ഥലത്തിലെ ആത്മാക്കള്‍ക്ക് ചെയ്ത നന്മയെക്കുറിച്ചുംകൂടിയാണ്. ശുദ്ധീകരണാത്മക്കളുടെ വിശപ്പും ദാഹവും സ്വര്‍ഗത്തില്‍ തങ്ങളുടെ ദൈവത്തെ പ്രാപിക്കാനുള്ള വിശപ്പും ദാഹവുമാണ്. അതിന് അവരെ സഹായിക്കുന്നവരോട് കര്‍ത്താവ് വലിയ കരുണ ചെയ്യും. അവരോട് ഇപ്രകാരം പറയും “ഈ എളിയവരില്‍ ഒരുവന് നിങ്ങളിതു ചെയ്തുകൊടുത്തപ്പോള്‍ എനിക്കുതന്നെയാണ് ചെയ്തുതന്നത്” (മത്തായി 25:40).
പ്രാര്‍ത്ഥനയും ദാനധര്‍മങ്ങളും പ്രായശ്ചിത്തപ്രവൃത്തികളും മറ്റു പരിഹാരകര്‍മങ്ങളും ശുദ്ധീകരണ ആത്മാക്കളെ സഹായിക്കാന്‍ വളരെ നല്ലതാണ്. എന്നാല്‍ ഇതിനെക്കാളുമെല്ലാം വലിയ പരിഹാരമാണ് വിശുദ്ധ കുര്‍ബാന ചൊല്ലിക്കുകയോ കുര്‍ബാന കണ്ട് കാഴ്ചവയ്ക്കുകയോ ചെയ്യുക എന്നുള്ളത്. ശുദ്ധീകരണാത്മാക്കള്‍ക്കുവേണ്ടി പ്രത്യേകമായി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ സഭ നീക്കിവച്ചിരിക്കുന്ന ഈ നവംബര്‍ മാസത്തില്‍ ധാരാളം കുര്‍ബാനകള്‍ കണ്ട് കാഴ്ചവച്ച് നമുക്കവരെ സഹായിക്കാം. കൂടാതെ മറ്റു വിധത്തിലുള്ള പരിഹാര-പ്രായശ്ചിത്ത പ്രവൃത്തികള്‍ ചെയ്ത് കാഴ്ചവച്ചുകൊണ്ട് ശുദ്ധീകരണസ്ഥലത്തില്‍ നിസഹായരായി സഹിക്കുന്ന നമ്മുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവരുടെ ആത്മാക്കള്‍ക്കുവേണ്ടിയും പ്രത്യേകമായവിധത്തില്‍ ആരോരും പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചുസഹായിക്കാനില്ലാത്ത, ഭൂമിയില്‍ ആരാലും പരിഗണിക്കപ്പെടാത്ത ശുദ്ധീകരണസ്ഥലത്തെ ആത്മാക്കള്‍ക്കുവേണ്ടിയും നമുക്ക് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം
Stella Benny
Latest Articles
രോഗശാന്തിക്ക് അത്യന്താപേക്ഷിതമായ ഒരു ഘടകമാണ് പ്രതീക്ഷാനിര്‍ഭരമായ വിശ്വാസം- പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്ന ആളിനും രോഗിക്കും. അപസ്മാരരോഗിയെ സുഖപ്പെടുത്താന്‍ തങ്ങള്‍ക്ക് എന്തുകൊണ്ട് സാധിച്ചില്ല എന്ന ശിഷ്യന്മാരുടെ ചോദ്യത്തിന് ‘നിങ്ങളുടെ വിശ്വാസക്കുറവുകൊണ്ടുതന്നെ’ എന്നാണവിടുന്ന് മറുപടി നല്കിയത്. ചിലപ്പോള്‍ മറ്റുള്ളവരുടെ വിശ്വാസം രോഗിക്ക് സൗഖ്യദായകമായി ഭവിക്കും. അപസ്മാരരോഗിയുടെ പിതാവിൻ്റെ വിശ്വാസം, കനാന്‍കാരി സ്ത്രീയുടെ വിശ്വാസം, ശതാധിപൻ്റെ വിശ്വാസം തുടങ്ങിയവ ഉദാഹരണങ്ങളാണ്. യേശുവിന് ഇത് ചെയ്യാന്‍ കഴിയും. അവിടുന്ന് ഇത് ചെയ്യുമെന്നുള്ള വിശ്വാസമാണ് ആവശ്യം. ചില രോഗങ്ങള്‍ക്ക് ഉടനടി സൗഖ്യം കിട്ടുമ്പോള്‍ മറ്റ് ചിലത് ക്രമേണയായിരിക്കും സുഖപ്പെടുന്നത്. രോഗശാന്തി നല്കിക്കൊണ്ടാണ് കര്‍ത്താവ് ചിലരെ വിശ്വാസത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നത്. എന്നാല്‍ മറ്റ് ചിലരെ വിശ്വാസത്തിലേക്കും ശരണത്തിലേക്കും നയിച്ചതിനുശേഷംമാത്രം രോഗശാന്തി നല്കി അനുഗ്രഹിക്കുന്നു. രോഗത്തിലൂടെ നമ്മുടെ വിശുദ്ധീകരണവും മാനസാന്തരവുമാണ് ദൈവം ലക്ഷ്യമാക്കുന്നതെങ്കില്‍ നാം ഉദ്ദേശിച്ച സമയത്ത് ഉദ്ദേശിക്കുന്ന രീതിയില്‍ സൗഖ്യം കിട്ടിയെന്ന് വരില്ല. അതിന്റെ അര്‍ത്ഥം ദൈവം നമ്മുടെ പ്രാര്‍ത്ഥന കേട്ടില്ല എന്നതല്ല. പ്രത്യുത നിശബ്ദതയിലൂടെ ദൈവം നമ്മുടെ ജീവിതത്തെ വിശുദ്ധീകരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്നതാണ്- തൻ്റെയും മറ്റുള്ളവരുടെയും രക്ഷയ്ക്കുവേണ്ടി യേശുവിനോട് ചേര്‍ന്ന് സഹിക്കാന്‍ വിളിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള അവസരങ്ങളില്‍ വേദന സഹിക്കാനുള്ള ശക്തിയായിരിക്കും രോഗശാന്തിശുശ്രൂഷയിലൂടെ ലഭിക്കുക. കൂടോത്രം, മന്ത്രവാദം, ചാത്തന്‍സേവ തുടങ്ങിയവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിട്ടുള്ളവര്‍ രോഗശാന്തിപ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ക്കുമുമ്പായി പിശാചിനെയും അവന്റെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെയും ഉപേക്ഷിക്കുകയും യേശുവിനെ കര്‍ത്താവായി ഏറ്റുപറയുകയും ചെയ്യേണ്ടത് ആവശ്യമാണ്. കഠിനമായ വെറുപ്പ്, അശുദ്ധി, ഭയം ഇവയിലൂടെയെല്ലാം പൈശാചികശക്തികള്‍ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നുവരികയും നമ്മുടെ ശാരീരിക മാനസികതലങ്ങളില്‍ അസ്വസ്ഥത സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്. ഇത്തരം രോഗങ്ങള്‍ ഔഷധപ്രയോഗംകൊണ്ട് ഒരിക്കലും സുഖപ്പെടുകയില്ല. എന്നാല്‍ യേശുനാമത്തില്‍ പൈശാചികശക്തികളെ ബന്ധിക്കുകയും ഒഴിവാക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഇത്തരം അസുഖങ്ങള്‍ ഇല്ലാതായിത്തീരും. മദ്യപാനംപോലെയുള്ള മ്ലേച്ഛമായ ജീവിതചര്യകൊണ്ട് രോഗിയായിത്തീര്‍ന്ന ഒരാള്‍- ആരോഗ്യം കിട്ടിയാല്‍ വീണ്ടും കുടിക്കാന്‍ ഒരുങ്ങിയിരിക്കുന്ന മനസുള്ള വ്യക്തിയാണെങ്കില്‍ കര്‍ത്താവില്‍നിന്നും രോഗശാന്തി പ്രതീക്ഷിക്കുന്നതില്‍ അര്‍ത്ഥമില്ല. തന്റെ പഴയ ജീവിതം ഉപേക്ഷിക്കുകയും ദൈവഹിതമനുസരിച്ചുള്ള പുതിയ ഒരു ജീവിതം നയിക്കാന്‍ തീരുമാനമെടുക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ടുവേണം അത്തരം വ്യക്തികള്‍ രോഗശാന്തിപ്രാര്‍ത്ഥനകളില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍. ഓരോ രോഗശാന്തിയും ദൈവസ്‌നേഹത്തിന്റെ അടയാളമാണ്. രോഗഗ്രസ്തമായ ഇന്നത്തെ ലോകത്തെ സുഖപ്പെടുത്താനും പുനരുദ്ധരിക്കാനും ദൈവത്തിന്റെ ഈ സ്‌നേഹത്തിനുമാത്രമേ കഴിയൂ. പാപം വര്‍ധിച്ച ഈ കാലയളവില്‍ ദൈവം തന്റെ കൃപയെയും വര്‍ധിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു, അടയാളങ്ങളും അത്ഭുതങ്ങളും പ്രവര്‍ത്തിച്ചുകൊണ്ട് അവിടുന്ന് ലോകത്തെ ഉണര്‍ത്തുകയും തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. നമുക്ക് കര്‍ത്താവിനോട് നന്ദി പറയാം. എല്ലാ വചനപ്രഘോഷണവേദികളിലും രോഗശാന്തികള്‍ ധാരാളമായി ഉണ്ടാകാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യാം. അങ്ങനെ അനേകര്‍ രക്ഷയുടെ സന്തോഷം അനുഭവിച്ചറിയാന്‍ ഇടയാകട്ടെ.
യു.എസ്: ഡെന്‍വറിലെ ബിഷപ് മാഷെബൂഫ് ഹൈസ്‌കൂള്‍ വിദ്യാര്‍ത്ഥികളുടെ ബസര്‍ ലൈറ്റ് അണയുന്നത് ആത്മാവിന്‍റെ സ്‌നാനത്തിനുള്ള ക്ഷണമാണ്. കാരണം ചാപ്ലിന്‍ ഫാ. സി.ജെ. മാസ്റ്റ് വിദ്യാര്‍ത്ഥികളെ കുമ്പസാരിക്കാന്‍ ക്ഷണിക്കുന്നതിന്റെ അടയാളമാണ് അണയുന്ന ആ ബസര്‍ ലൈറ്റ്. കുമ്പസാരത്തിന് ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍ നേരത്തേതന്നെ ബസര്‍ എടുത്തുകൊണ്ട് പോകും. ക്ലാസിലോ വിശ്രമവേളയിലോ, എപ്പോഴായാലും, തങ്ങളുടെ ബസറിൻ്റെ ചുവന്ന ലൈറ്റ് അണയുന്നത് അപ്പോള്‍ ഫാ. മാസ്റ്റ് ആ വിദ്യാര്‍ത്ഥിയെ കുമ്പസാരിപ്പിക്കാന്‍ ഒരുക്കമാണെന്നതിൻ്റെ സൂചനയാണ്. പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ ഫാ. മാസ്റ്റിന് ലഭിച്ച ഒരു ആശയമാണിത്. ആദ്യം എല്ലാവര്‍ക്കും ഇത് ഒരു തമാശയായി തോന്നിയെങ്കിലും പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ മിസ്റ്റര്‍ സീഗലിൻ്റെ അനുവാദത്തോടെ ഇത് നടപ്പിലാക്കി. പക്ഷേ വളരെ ഫലപ്രദമാണെന്നാണ് ഇപ്പോള്‍ എല്ലാവരുടെയും അഭിപ്രായം. കാരണം വളരെയേറെ തിരക്കുള്ളവരാണ് ഹൈസ്‌കൂള്‍ വിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍. ക്ലാസ് സമയത്തിനു പുറത്ത് കുമ്പസാരിക്കാനായി വരിനില്‍ക്കാന്‍ അവര്‍ക്ക് സാധിച്ചെന്ന് വരില്ല. അതിനാല്‍ത്തന്നെ ആ സമയം ലാഭിച്ച്, ഭയമില്ലാതെയും സ്വസ്ഥമായും ഫാ. മാസ്റ്റിനെ സമീപിക്കാന്‍ ഈ സംവിധാനത്തിലൂടെ സാധിക്കുന്നു. അതുവഴി കുമ്പസാരമെന്ന കൂദാശ നല്കുന്ന സാന്ത്വനവും സമാധാനവും ലഭിച്ച് പ്രത്യാശയോടെ മുന്നോട്ടുപോകാനും അവസരം ലഭിക്കുന്നു.
കുറെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ പിറകിലേക്കൊരു യാത്ര. നഴ്‌സായി ജോലി ചെയ്യുന്ന സമയം. നഴ്‌സിംഗ് ലൈസന്‍സ് പ്രത്യേക കാലപരിധിക്കുള്ളില്‍ പുതുക്കിയെടുക്കേണ്ട ഒരു രേഖയാണ്. ഓരോ തവണ ലൈസന്‍സ് പുതുക്കുമ്പോഴും നഴ്‌സുമാര്‍ ചില ക്ലാസ്സുകളിലും മറ്റും പങ്കെടുത്ത് ആവശ്യമായ മണിക്കൂറുകള്‍ നീക്കിവച്ച് അതിനു വേണ്ടുന്ന സി. എം .ഇ (കണ്ടിന്യൂയിങ് മെഡിക്കല്‍ എഡ്യൂക്കേഷന്‍) പോയിന്റുകളും കരസ്ഥമാക്കണം. ഓണ്‍ലൈന്‍ ആയോ അല്ലാതെയോ ഇവയില്‍ പങ്കെടുക്കാവുന്നതാണ്. പല നഴ്‌സുമാര്‍ക്കും ഇതിനു സാധിക്കാറില്ല എന്നത് ഒരു സത്യവുമാണ്. അന്ന് ഞാന്‍ നൈറ്റ് ഡ്യൂട്ടി കഴിഞ്ഞു വളരെ ക്ഷീണിതയായാണ് മുറിയില്‍ വന്നത്. കുളി കഴിഞ്ഞു കിടക്കാനൊരുങ്ങുമ്പോള്‍ മൊബൈലില്‍ ഒരു റിമൈന്‍ഡര്‍. ഇന്ന് ഒരു കോണ്‍ഫറന്‍സില്‍ പങ്കെടുക്കേണ്ടതാണ്. എങ്കിലേ ലൈസെന്‍സ് പുതുക്കലിന് ആവശ്യമായ പോയിന്റ് കിട്ടൂ. കിടക്കയില്‍ കിടക്കുന്ന ഞാന്‍ ഈശോയെ ദയനീയമായി നോക്കി. ഈശോക്കുള്ള പരാതിപ്പെട്ടി തുറന്നു. ‘ദേ ഈശോയേ, തല പൊങ്ങുന്നില്ല. എനിക്ക് എവിടെയും പോകാന്‍ വയ്യ. വേറെ ഒരു ക്ലാസ് എനിക്ക് വേണ്ടി ഒന്ന് അറേഞ്ച് ചെയ്‌തേക്കണേ.’ തലവഴി പുതപ്പു വലിച്ചിട്ട് ഞാന്‍ നിദ്രയിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി. അന്ന് വൈകിട്ട് ഒരു സുഹൃത്ത് എന്നെ കാണാന്‍ വന്നു. അവളുടെ കയ്യില്‍ ഒരു സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റും ഉണ്ടായിരുന്നു. എനിക്ക് നൈറ്റ് ഡ്യൂട്ടി ആയിരുന്നെന്നും കോണ്‍ഫറന്‍സില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍ കഴിയില്ലെന്നും മനസ്സിലാക്കിയ അവള്‍ എന്നോടുള്ള നിഷ്‌കളങ്ക സ്‌നേഹത്തെ പ്രതി കോണ്‍ഫറന്‍സില്‍ പങ്കെടുത്തവരുടെ നെയിം ലിസ്റ്റില്‍ എന്റെയും പേരെഴുതിയത്രേ. കേട്ടപ്പോള്‍ എനിക്ക് പുതുമയൊന്നും തോന്നിയില്ല. കാരണം ഇതൊക്കെ പലയിടത്തും തനിയാവര്‍ത്തനങ്ങളായി കണ്ടിട്ടുള്ളതും കേട്ടിട്ടുള്ളതും ആണ്. ജോലിയുടെ ക്ഷീണം നിമിത്തം കൂടുതല്‍ ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ ഞാന്‍ വീണ്ടും വിശ്രമത്തിലായി. അവള്‍ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് മുറിയില്‍ വച്ച് യാത്രയായി. ഏകദേശം അഞ്ചു നിമിഷങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ തന്നെ എനിക്ക് അതിതീവ്രമായ തലവേദന അനുഭവപ്പെടാന്‍ തുടങ്ങി. എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും ഉറങ്ങാന്‍ കഴിയുന്നില്ല. വേദനസംഹാരികള്‍ കഴിച്ചു നോക്കി. യാതൊരു ശമനവുമില്ല. എന്താണ് പെട്ടെന്നൊരു തലവേദനക്ക് കാരണം എന്ന് മനസ്സിലായില്ല. അന്ന് രാത്രി ഒരു നിമിഷം പോലും കിടക്കാനോ ഉറങ്ങാനോ കഴിയാതെ തല ഒരു തുണി ഉപയോഗിച്ച് കെട്ടിവച്ചു മുറിയില്‍ നടന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു. നേരം പുലരാറായപ്പോള്‍ ഈശോയുടെ അടുത്ത് എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട തിരുഹൃദയ രൂപത്തിന് മുന്‍പില്‍ ഞാന്‍ തളര്‍ന്നു കിടന്നു. ശരീരത്തിനും മനസിനുമെല്ലാം ഭാരം അനുഭവപ്പെടുന്നു. എന്തിനെന്നറിയാത്ത ഒരു വലിയ ദുഃഖം എന്റെ ആത്മാവില്‍ നിറഞ്ഞു. ഈശോയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കിടക്കുമ്പോള്‍ കണ്ണുകള്‍ അറിയാതെ നിറഞ്ഞൊഴുകി. ഈശോയുടെ സ്വരം ഞാന്‍ കേട്ടു, ”ആ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് കീറിക്കളയുക. ഏറ്റുപറഞ്ഞു കുമ്പസാരിക്കുക.” തലവേദനയുടെ കാഠിന്യം പിന്നെയും കൂടിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. നിലത്തുനിന്ന് എങ്ങനെയോ എഴുന്നേറ്റ ഞാന്‍ ഈശോയുടെ മുന്‍പില്‍ വച്ചുതന്നെ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് കീറിക്കളഞ്ഞു. പെട്ടെന്നുതന്നെ ദൈവാലയത്തിലേക്ക് പോകാന്‍ ഒരുങ്ങി. ഈശോയോട് ഒരുപാട് തവണ മാപ്പു പറഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു. ദൈവാലയത്തില്‍ എത്തി പരിശുദ്ധ കുര്‍ബ്ബാനക്ക് മുന്‍പ് വൈദികനോട് എന്റെ തെറ്റ് ഏറ്റുപറഞ്ഞു കുമ്പസാരിച്ചു. തലവേദന അല്പം കുറയുന്നതുപോലെ അനുഭവപ്പെട്ടു. തിരിച്ച് മുറിയില്‍ വന്നപ്പോള്‍ വേദനയില്‍ അല്പം കുറവ് അനുഭവപ്പെട്ടതല്ലാതെ തലവേദന വിട്ടുമാറുന്നില്ല. ഈശോയോട് അല്പം പിണക്കം തോന്നി. ഈശോ പറഞ്ഞത് അക്ഷരംപ്രതി അനുസരിച്ചതിന്റെ ഗമയില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോഴാണ് അടുത്ത ഡയലോഗ് വരുന്നത്. ഈശോയുടെ ഡിമാന്‍ഡ് പലപ്പോഴും ഭീകരമായി തോന്നാറുണ്ട്. അവനെ സ്‌നേഹിക്കുന്നവരോട് കുറച്ചു കൂടുതല്‍ ആയിരിക്കും എന്ന് വേണമെങ്കില്‍ പറയാം. ഉടനെ കൂട്ടുകാരിയെ വിളിക്കുകയും അവളോട് കുമ്പസാരിക്കാന്‍ പറയുകയും ചെയ്യുക എന്നുള്ളതാണ് രണ്ടാമത്തെ ടാസ്‌ക്. ഈശോക്ക് എന്തിനാ ഇത്രയ്ക്ക് വാശി എന്നുള്ള മട്ടില്‍ ഞാന്‍ ഒരല്പം കലിപ്പ് കാണിച്ചു. പക്ഷേ തലവേദന കാരണം വേറെ നിവൃത്തിയില്ലാതായി. ഫോണില്‍ സുഹൃത്തിനെ വിളിച്ചു. അവളുടെ നിഷ്‌കളങ്കസ്‌നേഹത്തിന് ഈശോ തന്ന സ്‌നേഹസമ്മാനത്തെക്കുറിച്ച് വിവരിച്ചു. ഫോണിന്റെ മറുതലയില്‍ കരച്ചില്‍ കേള്‍ക്കാം. അല്‍പസമയത്തിനുള്ളില്‍ത്തന്നെ അവള്‍ എൻ്റെ മുറിയില്‍ വന്നു. തല കെട്ടിവച്ചു കിടക്കുന്ന എന്നെയും തിരുഹൃദയ ഈശോയെയും അവള്‍ മാറി മാറി നോക്കിക്കൊണ്ടു കണ്ണീര്‍ വാര്‍ത്തു. സമയം ഉച്ചയായി. ഇനി പരിശുദ്ധ കുര്‍ബ്ബാന വൈകുന്നേരം മാത്രമേ ഉള്ളൂ. അതിനാല്‍ അവള്‍ എന്റെ മുറിയില്‍ ഈശോയുടെ അടുത്ത് സമയം ചെലവഴിച്ചു. സമയമായപ്പോള്‍ അവള്‍ ദൈവാലയത്തിലേക്ക് പോയി. കുമ്പസാരിച്ച് ഒരുക്കത്തോടെ ഈശോയെ സ്വീകരിച്ചു. ദൈവാലയത്തിലേക്ക് പോകും മുന്‍പ് അവളോട് ഞാന്‍ ഒരു കാര്യം സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നു. കുമ്പസാരം കഴിയുമ്പോള്‍ സമയം എത്രയെന്ന് നോക്കി എന്നോട് പറയണം. അവള്‍ ദൈവാലയത്തില്‍ ആയിരുന്ന സമയം ഞാന്‍ മുറിയില്‍ കിടക്കുകയായിരുന്നു. അഞ്ചുമണിക്ക് പെട്ടെന്ന് എന്റെ തലയില്‍നിന്ന് എന്തോ വസ്തു തെന്നി മാറുന്നതായി അനുഭവപ്പെട്ടു. തലവേദന പൂര്‍ണ്ണമായി എന്നെ വിട്ടുപോയി. നിമിഷങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ അവളുടെ ഫോണ്‍ കാള്‍ ലഭിച്ചു. ഞാന്‍ അവളോട് ചോദിച്ചു, ”അഞ്ച് മണിക്ക് കുമ്പസാരം കഴിഞ്ഞു അല്ലേ?!”അവള്‍ ആശ്ചര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു, ”നീ സമയം എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു? അഞ്ച് മണിക്കാണ് കുമ്പസാരക്കൂട്ടില്‍നിന്ന് ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റത്. ”ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു, ”അതേസമയം തലവേദന വിട്ടുമാറി.” ”നിങ്ങളെത്തന്നെ ശുദ്ധീകരിക്കുവിന്‍. നാളെ നിങ്ങളുടെ ഇടയില്‍ കര്‍ത്താവ് അത്ഭുതങ്ങള്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കും” (ജോഷ്വാ 3/5). യേശുവിന്റെ ശിഷ്യന്മാരില്‍ പ്രധാനിയായ പത്രോസിന്റെ മൂന്ന് തള്ളിപ്പറച്ചിലുകളെ നമുക്ക് ചിന്തിക്കാം. വിശുദ്ധ ലൂക്കായുടെ സുവിശേഷത്തില്‍ പ്രതിപാദിക്കുന്നത് ഇപ്രകാരമാണ്. ആദ്യം പത്രോസ് ‘അവനെ ഞാന്‍ അറിയുകയില്ല’ എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ദൈവമായ യേശുവിനെ തിരിച്ചറിയാതെ പോയി. രണ്ടാമത് ‘മനുഷ്യാ ഞാന്‍ അല്ല’ എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് സ്വയം തിരിച്ചറിവില്ലാത്തവനായി മാറി. താന്‍ ആരാണെന്ന് അവന്‍ മറന്നു. മൂന്നാമതായി ‘നീ പറയുന്നത് എന്താണെന്ന് എനിക്കറിഞ്ഞു കൂടാ’ എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവന്റെ സഹോദരങ്ങളെ മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയാത്തവനായി. ദൈവത്തെയും സഹോദരങ്ങളെയും സ്വയവും ആരാണെന്ന് അറിയാനുള്ള തിരിച്ചറിവ് പത്രോസിനു നഷ്ടപ്പെട്ടത് എന്തുകൊണ്ട്? തിരുവചനം ഇപ്രകാരം പഠിപ്പിക്കുന്നു, ”പത്രോസ് അകലെയായി അവനെ അനുഗമിച്ചിരുന്നു” (ലൂക്കാ 22/54). യേശുവില്‍നിന്ന് ഒരു അകലം പാലിച്ച പത്രോസ് തള്ളിപ്പറയുക എന്ന പാപത്തില്‍ മൂന്ന് തവണ ആവര്‍ത്തിച്ചു വീഴുകയാണ്. നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലും ചില പാപാവസ്ഥകളില്‍ ആവര്‍ത്തിച്ചു വീഴുന്നത് പത്രോസിനെപ്പോലെ അകലത്തില്‍ നാം ഈശോയെ അനുഗമിക്കുന്നതുകൊണ്ടാണ്. ദൈവത്തെയും മനുഷ്യനെയും ഒരു ചരടില്‍ കോര്‍ക്കുന്ന ബ്യൂട്ടിപാര്‍ലര്‍ ആണ് ഓരോ കുമ്പസാരക്കൂടുകളും. കുമ്പസാരിപ്പിക്കുന്ന വൈദികന്റെ യോഗ്യതയോ കുമ്പസാരിക്കുന്ന വ്യക്തിയുടെ യോഗ്യതയോ അല്ല മറിച്ച് സ്‌നേഹിതനുവേണ്ടി ജീവന്‍ ബലികഴിക്കുന്നതിനെക്കാള്‍ വലിയ സ്‌നേഹം ഇല്ലെന്ന് സ്വന്തം ജീവന്‍ കൊടുത്തു കാണിച്ചുതന്ന യേശുവിന്റെ അതിരറ്റ സ്‌നേഹവും കരുണയുമാണ് ഓരോ ആത്മാവിനെയും പാപത്തിന്റെ ജീവനില്ലായ്മയില്‍നിന്ന് പുതിയ സൃഷ്ടിയാക്കി രൂപാന്തരപ്പെടുത്തുന്നത്.
പരുന്ത് സര്‍പ്പത്തെ നേരിടുകയാണങ്കില്‍ ചെയ്യുന്ന ഒരു കാര്യമുണ്ട്. അത് യുദ്ധരംഗം ഭൂമിയില്‍നിന്ന് അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് മാറ്റും. അതിനായി സര്‍പ്പത്തെ കൊത്തിയെടുത്ത് പറക്കും. എന്നിട്ട് അതിനെ സ്വതന്ത്രമാക്കും. എന്നാല്‍ അന്തരീക്ഷത്തില്‍ സര്‍പ്പത്തിന് എന്ത് ശക്തിയാണ് പ്രകടിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയുക? അത് നിസ്സഹായമായിപ്പോകുകയേയുള്ളൂ. ഇതുതന്നെയാണ് ആത്മീയജീവിതത്തിലും നാം ചെയ്യേണ്ടത്. ശത്രുവായ പിശാചിന് ജയിക്കാന്‍ എളുപ്പമുള്ള പാപസാഹചര്യങ്ങള്‍ നിലനിര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് അവനുമായി പോരാട്ടമരുത്. പകരം പ്രാര്‍ത്ഥനയിലൂടെ ദൈവാശ്രയബോധത്തില്‍ ഉയര്‍ന്നുനിന്ന് ആത്മീയതലത്തില്‍ അവനെ നേരിടുക. അവിടെ പോരാട്ടം ദൈവം ഏറ്റെടുക്കും. നമുക്ക് വിജയം വരിക്കാനും സാധിക്കും. ”ദൈവത്തിന് വിധേയരാകുവിന്‍; പിശാചിനെ ചെറുത്തുനില്‍ക്കുവിന്‍; അപ്പോള്‍ അവന്‍ നിങ്ങളില്‍നിന്ന് ഓടിയകന്നുകൊള്ളും” (യാക്കോബ് 4/7)
Want to be in the loop?
Get the latest updates from Tidings!