Home/Evangelize/Article
Trending Articles
സിനിമകളിലെ ഹിഡന് ഡീറ്റെയ്ല്സ് പോലെ ആധ്യാത്മികജീവിതത്തിന് രസം പകരുന്ന ചിലതുണ്ട്.
മിക്കവാറും എല്ലാ കലാകാരന്മാരും, അവരുടെ കലാസൃഷ്ടികളില് ഇങ്ങനെ ഒരു കൂട്ടം ചെയ്യാറുണ്ട്: മനഃപൂര്വം ചില കാര്യങ്ങള് ഒളിപ്പിച്ച് വയ്ക്കും, ഹിഡന് ഡീറ്റെയ്ല്സ്.
ഉദാഹരണത്തിന്, സിനിമകളിലൊക്കെ ചില സീനിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തില് കുറെ ഹിഡന് ഡീറ്റെയ്ല്സ് ഉണ്ടാവും, കഥയെ സപ്പോര്ട്ട് ചെയ്യുന്നവ.
കലാസംവിധായകന് അത് മനഃപൂര്വം ഒളിപ്പിച്ച് വയ്ക്കുന്നതാണ്. അങ്ങനെ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്നതിലാണ് ത്രില്. പ്രേക്ഷകന് അത് കണ്ടെത്തുമോ ഇല്ലയോ എന്നത് ഒരു വിഷയമേ അല്ല.
ആദ്ധ്യാത്മിക ജീവിതത്തിലും സമാനമായ ഒരു ത്രില്ലുണ്ട്. ഞാന് എന്ത് ചെയ്താലും അത് കാണുന്ന അപ്പാ ഉണ്ടെന്ന തിരിച്ചറിവില്, മനുഷ്യരുടെ പ്രശംസയോ അംഗീകാരമോ അന്വേഷിക്കാതെ ജീവിക്കുമ്പോള് കിട്ടുന്ന ത്രില്.
ലൂക്കാ 14/7-14 വചനഭാഗത്ത്, ഒരു വിരുന്നിന്റെ അവസരത്തില് അതിഥികള് പ്രമുഖ സ്ഥാനം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്, ഈശോ അതിഥിക്കും ആതിഥേയനുമായി നല്കുന്ന ഉപദേശമുണ്ടല്ലോ. അവിടെ രണ്ട് പ്രധാന കാര്യങ്ങളാണ് ഈശോ പറയുന്നത്.
അതിഥി ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടത്: ക്ഷണം സ്വീകരിക്കുമ്പോള് വലിയ സ്ഥാനം ആഗ്രഹിച്ച് പ്രവര്ത്തിക്കരുത്.
ആതിഥേയന് ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടത്: ക്ഷണിക്കുമ്പോള് തിരികെ കിട്ടുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച് ആരെയും ക്ഷണിക്കരുത്.
രണ്ടിടത്തും, മനുഷ്യന്റെ പ്രശംസയോ പ്രീതിയോ അന്വേഷിക്കരുതെന്ന് പാഠം. രഹസ്യത്തില് കാണുന്ന സ്വര്ഗസ്ഥനായ പിതാവാണ് നമുക്ക് പ്രതിഫലം തരുന്നത്.
ഇതിനൊരു അനുബന്ധമുണ്ട്: പിതാവ് പ്രതിഫലം തരുമെങ്കില് മനുഷ്യന്റെ പ്രശംസ കിട്ടിയില്ലെങ്കില്മാത്രമല്ല പരാതി ഉണ്ടാവാതിരിക്കുക, മനുഷ്യരാല് പരിഹസിക്കപ്പെട്ടാലും പരാതി ഉണ്ടാവില്ല. അതൊരു ത്രില് തന്നെയാണ് കേട്ടോ…
ദൃശ്യ മാധ്യമമുപയോഗിച്ച് പച്ചയ്ക്ക് നമ്മെ ചീത്ത പറയുമ്പോഴും, കമന്റുകള് കൊണ്ട് കിരീടം ചാര്ത്തി സോഷ്യല് മീഡിയായില് നമ്മെ പരിഹസിക്കുമ്പോഴും, ഈ ഫോര്വേഡ് ‘ലവനിരിക്കട്ടെ’ന്ന് ചിന്തിച്ച് പലരും നമ്മെ ഗ്രൂപ്പുകളില് ഉന്നം വച്ച് അസ്വസ്ഥരാക്കാന് ശ്രമിക്കുമ്പോഴും…. ശാന്തതയോടെ അവരുടെ അറിവില്ലായ്മ മനസിലാക്കി, ‘അവരോട് ക്ഷമിക്കണേ’ന്ന് ചൊല്ലി സ്നേഹം നിറഞ്ഞ് പ്രാര്ത്ഥിക്കുമ്പോള് കിട്ടുന്ന ത്രില്.
ക്രൂശിതനീശോ ജീവിച്ച് കാണിച്ച് തന്ന ഈ ത്രില് സ്വന്തമാക്കാന് എനിക്കും നിങ്ങള്ക്കും സാധിക്കട്ടെ, ആമ്മേന്
ഫാദർ ജോസഫ് അലക്സ്
ക്രിസ്മസിനായി എങ്ങനെ ഒരുങ്ങണമെന്ന് പരിശുദ്ധ ദൈവമാതാവ് എന്നെ പഠിപ്പിച്ചു. ഉണ്ണീശോയെക്കൂടാതെ പരിശുദ്ധ അമ്മ കാണപ്പെട്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞു, "എന്റെ മകളേ, നിന്റെ ഹൃദയത്തില് വസിക്കുന്ന ഈശോയ്ക്ക് എപ്പോഴും വിശ്രമിക്കാന് സാധിക്കത്തക്കവിധം നിശബ്ദതയിലും എളിമയിലും നീ ജീവിക്കണം. നിന്റെ ഹൃദയത്തില് നീ അവനെ ആരാധിക്കണം. നിന്റെ ആന്തരികതയില്നിന്ന് നീ ഒരിക്കലും പുറത്തുപോകരുത്. എന്റെ മകളേ, നിന്റെ ഉത്തരവാദിത്വങ്ങള് നിഷ്ഠയോടുകൂടി അനുഷ്ഠിക്കുമ്പോഴും ആന്തരികതക്ക് ഭംഗം വരാതിരിക്കാനുള്ള കൃപാവരം ഞാന് നിനക്കായി നേടിത്തരാം. നീ നിന്റെ ഹൃദയത്തില് എപ്പോഴും അവനോടൊന്നിച്ച് വസിക്കണം. അവനാണ് നിന്റെ ശക്തി..."
By: Shalom Tidings
Moreഫ്രീമേസണ് പ്രസ്ഥാനവും കത്തോലിക്കാവിശ്വാസവും ഒരുമിച്ചുപോകുമോ? ദക്ഷിണേന്ത്യയില് അധികമധികം യുവാക്കള് ഫ്രീമേസണ് പ്രസ്ഥാനത്തിലേക്ക് ആകര്ഷിക്കപ്പെടുന്നുണ്ടെന്ന് 'ദ ഹിന്ദു' റിപ്പോര്ട്ട് ചെയ്തത് 2013-ലാണ്. ദക്ഷിണേന്ത്യയില്, പ്രത്യേകിച്ച് കേരളത്തില്, ഫ്രീമേസണ് പ്രസ്ഥാനം സജീവമായി പ്രവര്ത്തിക്കുന്നുണ്ടെന്നും തങ്ങളുടെ ജീവകാരുണ്യപ്രവര്ത്തനങ്ങളാണ് അനേകരെ ആകര്ഷിക്കുന്നതെന്നും റിപ്പോര്ട്ടില് ഫ്രീമേസണ് നേതാവ് പങ്കുവയ്ക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, വയനാട്ടിലെ ഒരു ഗ്രാമത്തില് വൈദ്യുതി എത്തിക്കുന്നതിനുള്ള സംവിധാനങ്ങള് ഒരുക്കിയത് ഫ്രീമേസണ് പ്രവര്ത്തകരാണ്. ആ റിപ്പോര്ട്ട് ഇറങ്ങുന്ന സമയത്തുതന്നെ ദക്ഷിണസംസ്ഥാനങ്ങളില് 113-ഓളം കേന്ദ്രങ്ങള് അഥവാ ഫ്രീമേസണ് ലോഡ്ജുകള് ഉണ്ടെന്നും റിപ്പോര്ട്ടിലുണ്ട്. മുന്കാലങ്ങളില് ഫ്രീമേസണ് പ്രസ്ഥാനത്തിന് ഒരു രഹസ്യസ്വഭാവം ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്നും എന്നാല് ഇപ്പോള് തങ്ങള് കൂടുതല് പരസ്യമായി ട്ടാണ് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നുവെന്നും ഫ്രീമേസണ് നേതാവ് പറഞ്ഞതായും റിപ്പോര്ട്ടില് രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. ഈ പശ്ചാത്തലത്തില്, ഫ്രീമേസണ് പ്രസ്ഥാനത്തില്നിന്ന് പിന്തിരിഞ്ഞ സെര്ജ് അബദ് ഗല്ലാര്ഡോയുടെ സാക്ഷ്യം ഏറെ പ്രസക്തമാണ്. കുറച്ച് വര്ഷങ്ങള്ക്കുമുമ്പ്, എന്റെ മകന് ഒരു പ്രശ്നത്തിലൂടെ കടന്നുപോയി. അത് എന്നെ സംബന്ധിച്ചും വളരെ പ്രയാസകരമായ ഒരു സമയമായിരുന്നു. അങ്ങനെയിരിക്കേ ഒരു ദിവസം അല്പനേരം പ്രാര്ത്ഥിക്കാനായി, ഞാന് ജോലി ചെയ്യുന്ന ഓഫിസിനടുത്തുള്ള നാര്ബോണ് കത്തീഡ്രലില് പോയി. അവിടെ ലിസ്യൂവിലെ വിശുദ്ധ തെരേസയുടെ രൂപത്തിനുമുന്നില് നിന്നപ്പോള് എന്തോ പ്രത്യേക അനുഭവമുണ്ടായതുപോലെ... അധികം വൈകാതെ എനിക്കും മകനുംവേണ്ടി പ്രാര്ത്ഥിക്കാന് ലൂര്ദിലേക്ക് പോവുകയാണെങ്കില് നല്ലതായിരിക്കുമെന്ന് ഞാന് ഭാര്യയോട് പറഞ്ഞു. അന്ന് വലിയ വിശ്വാസമൊന്നുമുള്ള ഒരാളായിരുന്നില്ല ഞാന്. അതിനെക്കാളുപരി ഫ്രീമേസണ് പ്രസ്ഥാനത്തില് സജീവവുമായിരുന്നു. ജന്മംകൊണ്ട് ഒരു കത്തോലിക്കനായിരുന്നു എങ്കിലും സജീവവിശ്വാസമില്ലാതിരുന്നതിനാല്ത്തന്നെ ഫ്രീമേസണ് പ്രസ്ഥാനം അതിന് വിരുദ്ധമാണെന്നൊന്നും തോന്നിയിരുന്നില്ല. പക്ഷേ, പരിശുദ്ധ മാതാവിന്റെ പ്രത്യക്ഷീകരണത്താല് സവിശേഷമായ ലൂര്ദിലേക്ക് പോകാന് തീരുമാനമെടുത്തതുമുതല് മനസില് ഒരു പ്രകാശകിരണം കടന്നുവരുന്നതുപോലെ... അങ്ങനെ ഞങ്ങള് ലൂര്ദിലെത്തി. അവിടെ ഗ്രോട്ടോയില് ചെന്ന് ആദ്യമായി ഒരു മുഴുവന് ജപമാല ചൊല്ലി. പ്രാര്ത്ഥന കഴിഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റപ്പോള് എന്റെ കാലുകള് തളര്ന്നുപോയിരുന്നു. ആ സമയത്ത് പരിശുദ്ധ കന്യാമാതാവിന്റെ രൂപത്തില്നിന്ന് ശക്തമായ ഒരു പ്രകാശം വരുന്നത് ഞാന് കാണുകയും ചെയ്തു. എന്റെ ചുറ്റുമുള്ളവര് താങ്ങി എഴുന്നേല്പിക്കാന് ശ്രമിച്ചെങ്കിലും കുറച്ച് മിനിറ്റുകള് എന്റെ കാലുകള് തളര്ന്നുതന്നെ ഇരുന്നു. അതൊരു അവിശ്വസനീയ അനുഭവമായിരുന്നു. ഇക്കാര്യം ആദ്യം ഞാന് ഭാര്യയോട് പറഞ്ഞില്ല. അതിനുമുമ്പ് മെഡിക്കല് പരിശോധനകള് നടത്താമെന്ന് കരുതി. എനിക്ക് പ്രശ്നമൊന്നുമില്ലെന്ന് മെഡിക്കല് പരിശോധനയില് വ്യക്തമായി. അതിനാല് തുടര്ന്ന് ഞാനൊരു സൈക്യാട്രിസ്റ്റിനെ സമീപിച്ച് എനിക്കുണ്ടായത് മാനസികപ്രശ്നമൊന്നുമല്ലെന്നും ഉറപ്പുവരുത്തി. സംഭവിക്കുന്നതെന്താണെന്ന് വ്യക്തമായി മനസിലായിരുന്നില്ലെങ്കിലും ദൈവം എന്നിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചുവെന്നും എനിക്ക് സ്ഥിരമായ ഒരു മാറ്റം സംഭവിക്കാന് പോകുകയാണെന്നും തോന്നി. അധികം വൈകാതെ ഞാനൊരു ധ്യാനത്തില് പങ്കെടുത്തു. അത് വളരെ ഫലപ്രദമായി അനുഭവപ്പെടുകയും ചെയ്തു. അങ്ങനെയാണ് യഥാര്ത്ഥത്തില് എന്റെ വിശ്വാസജീവിതം ആരംഭിച്ചത്. അതുകഴിഞ്ഞതോടെ ഫ്രീമേസണ് പ്രവര്ത്തനം എന്റെ വിശ്വാസവുമായി ഒത്തുപോകുന്നില്ലെന്ന് എനിക്ക് തോന്നാന് തുടങ്ങി. "കര്ത്താവിനെ ഭയപ്പെടുന്നവനാരോ അവന് തിരഞ്ഞെടുക്കേണ്ട വഴി അവിടുന്ന് കാണിച്ചുകൊടുക്കും" (സങ്കീര്ത്തനങ്ങള് 25/12). പക്ഷേ ഉടനെതന്നെ ഞാന് പ്രസ്ഥാനത്തില്നിന്ന് പുറത്തുകടന്നില്ല. എങ്കിലും സാവധാനം ഞാന് അവരുടെ യോഗങ്ങളില് പങ്കെടുക്കുന്നത് നിര്ത്തി. ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ചില വൈദികരുമായി സംസാരിക്കാന് കഴിഞ്ഞതും ഫ്രീമേസണ് പ്രവര്ത്തനവും വിശ്വാസവും തമ്മില് ചേരുകയില്ലെന്ന ബോധ്യം നല്കാന് സഹായിച്ചു. വിശ്വാസത്തിലേക്ക് വന്നതിനുശേഷം ഏതാണ്ട് ഒരു വര്ഷംകൊണ്ട് 2013-ലാണ് ഔദ്യോഗികമായി ഞാന് ആ പ്രസ്ഥാനത്തില്നിന്ന് പിന്വാങ്ങിയത്. മുമ്പ് എന്നോടൊപ്പം ഈ പ്രസ്ഥാനത്തോടുചേര്ന്ന് പ്രവര്ത്തിച്ചിരുന്നവര് പിന്നീട് എന്നെ കാണുമ്പോള് പുറംതിരിയാന് തുടങ്ങി. മാത്രവുമല്ല അവരില് പലരും ഇത് ക്രൈസ്തവവിരുദ്ധ പ്രസ്ഥാനമാണെന്ന് ചിന്തിക്കുന്നില്ല എന്നതാണ് യാഥാര്ത്ഥ്യം. അത് മതേതരമായ ഒരു കാര്യമാണെന്ന മട്ടില്മാത്രമേ കാണുന്നുള്ളൂ. എന്നാല് അതിനുള്ളില് ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന അപകടം കൂടുതല് ആഴത്തില് പഠിക്കുമ്പോഴേ മനസിലാകുകയുള്ളൂ. നിയമനിര്മാണത്തിലെ സ്വാധീനം രാഷ്ട്രീയ ഭരണരംഗങ്ങളില് ഉന്നതസ്ഥാനങ്ങളിലുള്ള പലരും ഫ്രീമേസണ് അംഗങ്ങളാണ് എന്ന് നാം തിരിച്ചറിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. അതിനാല് നിയമനിര്മാണംപോലുള്ള നിര്ണായകമേഖലകളില് അവര് സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്നു. ഫ്രീമേസണ് അംഗങ്ങള് തിരഞ്ഞെടുപ്പില് വിജയിച്ച് നിയമനിര്മാണസഭകളിലെത്താന് സാധാരണക്കാരെക്കാള് 120 ശതമാനം സാധ്യത കൂടുതലാണ് എന്ന് ഞാന് മനസിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്. വലതുപക്ഷമെന്നോ ഇടതുപക്ഷമെന്നോ വ്യത്യാസമില്ലാതെ ജനപ്രതിനിധികളെ സ്വാധീനിക്കാന് ഇവര്ക്ക് സാധിക്കുന്നുമുണ്ട്. അതിനാല്ത്തന്നെ ഒരേ ലിംഗത്തില്പ്പെട്ടവരുടെ വിവാഹം, ഭ്രൂണഹത്യ, ദയാവധം തുടങ്ങിയ വിവിധമേഖലകളില് സമൂഹത്തെ പരോക്ഷമായി തകര്ക്കുന്ന നിയമനിര്മാണം നടക്കുമ്പോള് കക്ഷിഭേദമില്ലാതെ അത് വിജയിപ്പിക്കുന്ന സാഹചര്യം സംജാതമാകുന്നു. ദുരനുഭവങ്ങള് പേടിച്ച് പിന്മാറില്ല! എന്റെ സാക്ഷ്യം പലരെയും ഫ്രീമേസണ് പ്രവര്ത്തനങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഒരു പുനര്ചിന്തക്ക് പ്രേരിപ്പിച്ചു. ഒരിക്കല് ഒരു വ്യാപാരിയെ കണ്ടുമുട്ടി. അദ്ദേഹം ഫ്രീമേസണ് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ മറ്റൊരു ശാഖയില് അംഗമായിരുന്നു. ഈ പ്രസ്ഥാനത്തെക്കുറിച്ച് പറയുകയും പുസ്തകം രചിക്കുകയും ചെയ്തതിനെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹം എന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തി. പിന്നെ അദ്ദേഹം മറ്റൊരു കാര്യവുംകൂടി അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹം ഒരേ സമയം കത്തോലിക്കനും ഫ്രീമേസണ് പ്രസ്ഥാനത്തിലെ അംഗവുമാണെന്ന്. അത് രണ്ടും തികച്ചും ചേര്ന്നുപോകുന്ന കാര്യങ്ങളാണെന്നാണ് അദ്ദേഹം തെറ്റിദ്ധരിച്ചിരിക്കുന്നത്. അവരുടെ സംഘത്തിലേക്ക് പുതിയതായി തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ഒരു സീനിയര് ഉദ്യോഗസ്ഥന് എന്റെ പുസ്തകങ്ങളിലൊന്ന് വായിച്ച് താന് ചെയ്യുന്നത് ഗൗരവതരമായ ഒരു പാപംതന്നെയാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ് പെട്ടെന്നുതന്നെ പ്രസ്ഥാനത്തില്നിന്ന് പിന്വാങ്ങി. ഇതാണ് അദ്ദേഹത്തെ ചൊടിപ്പിച്ചത്. ഇന്നും പല മുന് ഫ്രീമേസണ് പ്രവര്ത്തകരും അവരുടെ സാക്ഷ്യങ്ങള് എന്നോട് പങ്കുവയ്ക്കാറുണ്ട്. എനിക്ക് ലോകത്തെ മുഴുവന് മാറ്റാനാവില്ല. പക്ഷേ ചിലരുടെയെങ്കിലും മനഃസാക്ഷിയെ ഉണര്ത്താനാവും. ഇതിന്റെയെല്ലാം ഫലമായി മറ്റൊരു ദുരനുഭവംകൂടി ഉണ്ടായി. പല ആരോപണങ്ങളും ഉയരുകയും ഭരണവകുപ്പിലെ ഉദ്യോഗത്തില്നിന്ന് ഞാന് താക്കീത് ചെയ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തു. തൃപ്തികരമല്ലാത്ത സേവനമെന്ന പേരില് താക്കീത് ചെയ്യപ്പെട്ട അപൂര്വം മുതിര്ന്ന ഉദ്യോഗസ്ഥരില് ഒരാളാണ് ഞാന്. വളരെ പ്രഗല്ഭനായ ഓഫീസര് എന്ന നിലയില്നിന്ന് ഒരു പരാജിതനെപ്പോലെ ഞാന് തരം താഴ്ത്തപ്പെട്ടു. എന്നാലും തിരികെ ഫ്രീമേസണ് പ്രസ്ഥാനത്തിലേക്ക് പോകാന് ഞാന് തയാറല്ല. പകരം ഈ സാഹചര്യത്തെ സ്വീകരിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. "ക്രിസ്തുവിന്റെ സ്നേഹത്തില്നിന്ന് ആര് നമ്മെ വേര്പെടുത്തും? ക്ലേശമോ ദുരിതമോ പീഡനമോ പട്ടിണിയോ നഗ്നതയോ ആപത്തോ വാളോ?" (റോമാ 8/35). ദൈവമഹത്വത്തിനായി എഴുത്തിലൂടെയും പ്രസംഗങ്ങളിലൂടെയുമെല്ലാം അനേകം ക്രൈസ്തവരെ ഫ്രീമേസണ് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ കെണിയില്നിന്ന് രക്ഷപ്പെടുത്താന് ഞാന് ശ്രമിക്കുന്നു. ചതിയില് പെട്ടതിങ്ങനെ... ഞാന്തന്നെയും ആത്മീയതയെക്കുറിച്ചും ജീവിതത്തിന്റെ അര്ത്ഥത്തെക്കുറിച്ചുമുള്ള ഉത്തരങ്ങള് തേടിയാണ് ഫ്രീമേസണ് താവളത്തിലെത്തിപ്പെട്ടത്. അന്ന് മുപ്പതുകളായിരുന്നു എന്റെ പ്രായം. സമൂഹത്തിലെ ഉന്നത നിലയിലുള്ള ഒരാളും. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഞാനവര്ക്ക് ഏറ്റവും ചേര്ന്ന അംഗമായി മാറി. എന്നാല് അത് ക്രൈസ്തവവിശ്വാസത്തിന് തികച്ചും വിരുദ്ധമായ ഒരു കാര്യമാണെന്ന് ഇന്ന് ഞാന് മനസിലാക്കുന്നു. ആരെങ്കിലും ഫ്രീമേസണ്പ്രസ്ഥാനത്തിലേക്ക് ആദ്യചുവടുകള് വച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് കരുതുക. അയാള്ക്ക് സജീവമായ വിശ്വാസമുണ്ടെങ്കില് ഒരു ആന്തരികസംഘര്ഷം ഉടലെടുക്കും. യേശു മനുഷ്യാവതാരം ചെയ്ത ദൈവമാണെന്നും ദൈവപുത്രനായ അവിടുന്ന് നമ്മെ രക്ഷിക്കാനായി കുരിശില് തൂങ്ങി മരിച്ചെന്നും അതേ സമയംതന്നെ, ദൈവം ഫ്രീമേസണ്സ് വിശ്വസിക്കുന്നതുപോലെ, കോസ്മിക് ശക്തിക്ക് സമാനമായ നിര്വചനാതീതമായ ഒരു ശക്തിയാണെന്നും വിശ്വസിക്കാനാവില്ല. ഈ രണ്ട് വിശ്വാസധാരകളും പരസ്പരം ഒരിക്കലും ചേരാത്തവിധത്തില് വിഭിന്നമാണ്. ചില പ്രത്യേക അനുഷ്ഠാനങ്ങളും മാന്ത്രികപ്രവൃത്തികളുംവഴി ചില കോസ്മിക് ശക്തികള്ക്ക് നമ്മെ അടിയറ വയ്ക്കുന്നതും സത്യത്തിലേക്ക് നടന്നടുക്കാനായി ദൈവത്തിന്റെ ശക്തിക്ക് നമ്മെത്തന്നെ സമര്പ്പിക്കുന്നതും തമ്മില് ഏറെ പൊരുത്തക്കേടുകളുണ്ട്. എന്നാല് പലപ്പോഴും ഫ്രീമേസണ്പ്രവര്ത്തനങ്ങള് ക്രൈസ്തവവിരുദ്ധമല്ലെന്ന തെറ്റിദ്ധാരണ ഉളവാക്കുന്നതാണ്. ഉദാഹരണത്തിന് ബൈബിള്വചനങ്ങളോട് സാമ്യമുള്ള വചനങ്ങള് അവരുടെ പ്രാരംഭാനുഷ്ഠാനങ്ങളില് ഉപയോഗിക്കും. നമ്മില് തെറ്റിദ്ധാരണ ഉളവാക്കാന്വേണ്ടിയാണ് അപ്രകാരം ചെയ്യുന്നത്. മാത്രവുമല്ല, അവര് ചില ബൈബിള് ഭാഗങ്ങള് കപടമായി ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. ബൈബിളില് തൊട്ടാണ് ഫ്രീമേസണ് പ്രതിജ്ഞ എടുക്കുന്നതെന്നും യോഹന്നാന്റെ സുവിശേഷം പഠിക്കുന്നുണ്ടെന്നും അവര് പറയുന്നു. ഇതെല്ലാം ക്രൈസ്തവരെ കുടുക്കിലാക്കുന്ന തന്ത്രങ്ങളാണ്. പക്ഷേ ആര്ക്കുവേണമെങ്കിലും ബൈബിള് സ്വന്തം രീതിയില് വ്യാഖ്യാനിച്ച് സെക്റ്റുകള് രൂപപ്പെടുത്താമെന്നും എന്നാല് തിരുസഭയാണ് ആധികാരികമായി ബൈബിള്വ്യാഖ്യാനം നടത്തേണ്ടതെന്നും അവര് മനസിലാക്കുന്നില്ല. ഫ്രീമേസണ് പ്രസ്ഥാനം ലൂസിഫറിനെ സ്തുതിക്കുന്നുവെന്ന് പ്രഥമതലത്തിലുള്ള അംഗങ്ങള്ക്ക് മനസിലാകുകയില്ല. ഉയര്ന്ന തലത്തിലുള്ളവര്മാത്രമേ അത് അറിയുന്നുള്ളൂ. ഞാന് ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുള്ള മറ്റൊരു കാര്യം അവര് സാത്താന് എന്ന പദം ഉപയോഗിക്കാറില്ല എന്നതാണ്. പകരം, ലൂസിഫര് എന്ന് ഉപയോഗിക്കും. "അവന് നുണയനും നുണയുടെ പിതാവുമാണ്" (യോഹന്നാന് 8/44). നാം ഫ്രീമേസണ് പ്രസ്ഥാനത്തില് ഔദ്യോഗികമായി പ്രതിജ്ഞ ചെയ്ത് അംഗമായാലും എപ്പോള് വേണമെങ്കിലും അതില്നിന്ന് പിന്വാങ്ങാം എന്നാണ് അവര് പറയുന്നത്. പക്ഷേ പ്രായോഗികമായി അത് വളരെ ക്ലേശകരമാണ്. എന്നാല് പശ്ചാത്താപത്തോടെ കത്തോലിക്കാവിശ്വാസത്തിലേക്ക് തിരികെയെത്തുന്ന ഏതൊരു വിശ്വാസിയും മേസോണിക പ്രതിജ്ഞയില്നിന്നും അതിന്റെ ഫലങ്ങളില്നിന്നും സ്വതന്ത്രനായിരിക്കും എന്ന് ലിയോ പതിമൂന്നാമന് മാര്പാപ്പ വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണെങ്കിലും എന്നെ വിഷമിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള ഒരു കാര്യം ഫ്രീമേസണ് അംഗങ്ങളായിരിക്കുന്ന പലരും അപകടം തിരിച്ചറിയാതെയാണ് ഇതില് അംഗത്വമെടുത്തിരിക്കുന്നത് എന്നതാണ്. തങ്ങള് പിശാചിനെ സ്വീകരിക്കുന്ന ഒരു പ്രസ്ഥാനത്തിലാണ് ഉള്പ്പെട്ടിരിക്കുന്നതെന്ന് അവര് തിരിച്ചറിയുന്നില്ല എന്നതാണ് വാസ്തവം. അതിനാല്, നന്മയുടെ മുഖാവരണങ്ങള്ക്കുള്ളിലെ തിന്മയുടെ നരകക്കുഴികളെക്കുറിച്ച് വ്യക്തവും ശക്തവുമായ മുന്നറിയിപ്പുകള് നല്കാന് ആത്മീയനേതൃത്വം ഒട്ടും അമാന്തിക്കരുത്.
By: Serge Abad Gallardo
Moreഎവിടെത്തൊട്ടാലും വേദന. അതായിരുന്നു ഡേവിഡിന്റെ രോഗം. ഏറെ ചികിത്സിച്ചിട്ടും രോഗം മാറിയില്ല. രോഗകാരണം കണ്ടെത്താന് കഴിയാതെ ഡോക്ടേഴ്സ് വിഷമിച്ചു. അറ്റകൈക്ക് അദേഹം വികാരിയച്ചന്റെ അടുത്തു തന്റെ വിഷമം പറഞ്ഞു. അച്ചന് ഡേവിഡിന്റെ കൈയില് വാത്സല്യത്തോടെ പിടിച്ചുകൊണ്ടു നിര്ദേശിച്ചു: എത്രയും വേഗം അസ്ഥിരോഗ വിദഗ്ധനെ കാണിക്കുക, താങ്കളുടെ ചൂണ്ടുവിരലിന് ഒടിവു സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു. അത്രയേ ഉള്ളൂ... "ദൈവഭക്തിയാണ് ജ്ഞാനത്തിന്റെ ഉറവിടം; പരിശുദ്ധനായനെ അറിയുന്നതാണ് അറിവ്" (സുഭാഷിതങ്ങള് 30/3).
By: Shalom Tidings
Moreകടല്ക്കരയില് എന്നും ഒരു ബലൂണ്വില്പനക്കാരന് എത്തും. കുട്ടികളെ ആകര്ഷിക്കാന് അദ്ദേഹം വര്ണബലൂണുകളില് ഹീലിയം നിറച്ച് പറത്താറുണ്ട്. നീലയും ചുമപ്പും പച്ചയുമെല്ലാമായി വിവിധവര്ണങ്ങളിലുള്ള മനോഹരമായ ബലൂണുകള് അന്തരീക്ഷത്തില് ഉയര്ന്നുപറക്കുന്നത് കാണുമ്പോള് ബലൂണുകള് വേണമെന്ന് കുട്ടികള് മാതാപിതാക്കളോട് പറയും. അതോടെ കച്ചവടം ഉഷാറാകും. ഒരു ദിവസം, ഉയര്ന്നുപറക്കുന്ന വര്ണബലൂണുകള് നോക്കിക്കൊണ്ട് ഒരു ആണ്കുട്ടി ചോദിച്ചു, "കറുത്ത ബലൂണാണെങ്കില് ഇതുപോലെ പറക്കുമോ?" ബലൂണ്വില്പനക്കാരന് കൗതുകമായി. "അതെന്താ കുട്ടീ, അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്?" "എന്റെ ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരന് ഉണ്ടാക്കിക്കൊണ്ടുവന്ന പട്ടം അവനെപ്പോലെ കറുത്തതാണ്; അത് പറത്താന് കഴിയില്ലെന്ന് മറ്റ് കുട്ടികള് പറഞ്ഞല്ലോ. അവര് അവനെ ഞങ്ങള്ക്കൊപ്പം പട്ടം പറത്താന് കൂട്ടിയുമില്ല." അവന്റെ നിഷ്കളങ്കമായ ചോദ്യത്തിനര്ത്ഥം വില്പനക്കാരന് മനസിലായി. അദ്ദേഹം വാത്സല്യത്തോടെ പറഞ്ഞു, "ബലൂണിന്റെ നിറം ഏതായാലും പ്രശ്നമില്ല, ഉള്ളില് നിറച്ച ഹീലിയമാണ് മോനേ, ബലൂണിനെ പറത്തുന്നത്. നിന്റെ കൂട്ടുകാരന് നല്ല കുട്ടിയായി വളര്ന്നാല്മതി. അവനെ ദൈവം ഉയര്ത്തിക്കൊള്ളും. പിന്നെ ആര്ക്കും അവനെ കളിയാക്കാനാവില്ല." അതുകേട്ട് ഒരു കറുത്ത ബലൂണും വാങ്ങി സന്തോഷത്തോടെ ആ കുട്ടി തിരികെപ്പോയി. "ലജ്ജിതരായതിനുപകരം നിങ്ങള്ക്ക് ഇരട്ടി ഓഹരി ലഭിക്കും. അവമതിക്കുപകരം നിങ്ങള് സന്തോഷിച്ചുല്ലസിക്കും. നിങ്ങളുടെ ദേശത്ത് ഇരട്ടി ഓഹരി നിങ്ങള് കൈവശമാക്കും. നിങ്ങളുടെ ആനന്ദം നിത്യമായിരിക്കും" (ഏശയ്യാ 61/7)
By: Shalom Tidings
Moreജെറാമിന് മറക്കാനാവാതെ ആ സ്വപ്നം മനസിലങ്ങനെ തങ്ങിനില്ക്കുകയാണ്. ഇതായിരുന്നു സ്വപ്നം: ജെറോം സ്വര്ഗത്തിലേക്ക് എടുക്കപ്പെട്ടു. അവിടെ നിത്യനായ വിധികര്ത്താവിനെ മുഖത്തോട് മുഖം കണ്ടു. തേജസ്സാര്ന്ന പ്രകാശത്തിന്റെ ആധിക്യം കൊണ്ട് തലയുയര്ത്തി നോക്കാന് ധൈര്യപ്പെട്ടില്ല. "ആരാണ് നീ?" ക്രിസ്തുവിന്റെ ചോദ്യം. "ഞാന് ജെറോം, ഒരു ക്രിസ്ത്യാനി" അതായിരുന്നു മറുപടി. ഉടനെവന്നു ക്രിസ്തുവിന്റെ പ്രതികരണം, "നീ നുണ പറയുന്നു!" മുഖമടച്ച് ഒരടി കിട്ടിയ പോലെ തോന്നി ജെറോമിന്. "ഞാന് ക്രിസ്ത്യാനിയാണ്" ജെറോം വിളിച്ചുപറഞ്ഞു. "അല്ല, നീ സിസെറോയുടെ ആളാണ്. നീ ക്രിസ്ത്യാനിയല്ല!" ക്രിസ്തുവിന്റെ വാക്കുകള് മുഴങ്ങി. സ്വപ്നവും മാഞ്ഞു. ലാറ്റിന്, ഗ്രീക്ക്, ഹീബ്രു ഭാഷകളില് പ്രാവീണ്യമുണ്ടായിരുന്ന ജെറോമിന് ഉത്തമസാഹിത്യകൃതികള് വായിക്കാന് ഏറെ താത്പര്യമായിരുന്നു. പ്ലോട്ടസിന്റെയും വെര്ജിലിന്റെയും സിസെറോയുടെയും കൃതികള് അദ്ദേഹം വായിച്ചുകൂട്ടി. എന്നാല് ഈ സ്വപ്നം ജെറോമിനെ മാറ്റിച്ചിന്തിപ്പിച്ചു. ദൈവവചനത്തിന് പ്രാമുഖ്യം നല്കണമെന്ന ഉത്തമബോധ്യം അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടായി. പില്ക്കാലത്ത് വേദപാരംഗതനായി മാറിയ ജെറോമിന്റെ ജീവിതത്തെ മാറ്റിമറിച്ച ഒരു അനുഭവമായിരുന്നു അത്. യൂസേബിയസ് ഹൈറോണിമസ് സോഫ്രോണിയസ് എന്നാണ് വിശുദ്ധ ജെറോമിന്റെ യഥാര്ത്ഥപേര്. 340ല് വടക്കുകിഴക്കന് ഇറ്റലിയിലെ ഒരു ചെറിയ പട്ടണത്തിലാണ് അദ്ദേഹം ജനിച്ചത്. 360ല് പോപ്പ് ലിബേരിയൂസ് ആണ് ജെറോമിന് ജ്ഞാനസ്നാനം നല്കിയത്. ഡാല്മാത്തിയ എന്നറിയപ്പെട്ട ആ പ്രദേശത്ത് ജീവിച്ചിരുന്ന വിശുദ്ധ ജെറോമിന്റെ ചിത്രങ്ങളില് ഒരു സിംഹത്തെ കൂടെ പലപ്പോഴും കാണിക്കാറുണ്ട്. കാരണം തന്റെ വിശ്വാസതീക്ഷ്ണത കൊണ്ട് 'ഡാല്മാത്തിയയിലെ സിംഹം' എന്നാണ് അദ്ദേഹം അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്. പിതാവ് ജെറോമിന് നല്ല വിദ്യാഭ്യാസം നല്കി. നിര്ഭാഗ്യവശാല്, അവന് അതോടൊപ്പം ആനന്ദവും വിനോദങ്ങളും തിരഞ്ഞ് പോകുന്ന ലൗകികവഴിയും പഠിച്ചു. ധിഷണാപരമായ ജിജ്ഞാസ ജെറോമിനെ അനേകം രാജ്യങ്ങളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. കഠിനപ്രലോഭനങ്ങളാല് ബുദ്ധിമുട്ടിയ കാലത്ത്, മുപ്പത്തിമൂന്ന് വയസ്സുള്ളപ്പോള്, സിറിയയില്, തെക്കുകിഴക്കന് അന്ത്യോക്യയില്നിന്ന് 80 കിലോമീറ്റര് അകലെയുള്ള ഉഗ്രമരുഭൂമിയിലേക്ക് രക്ഷപ്പെടാന് ശ്രമിച്ചയാളാണ് ജെറോം. പിന്നീട് നാലുകൊല്ലം മരുഭൂമിയില് കഠിനപ്രായശ്ചിത്തപ്രവൃത്തികളിലും പഠനത്തിലും ചെലവഴിച്ചു. ഒരു ജൂതസന്യാസിയില്നിന്ന് കഷ്ടപ്പെട്ട് ഹീബ്രു പഠിച്ചെടുത്തു. അന്ത്യോക്യായിലെ മെത്രാനായിരുന്ന വിശുദ്ധ പൗളിനൂസില്നിന്ന് പൗരോഹിത്യം സ്വീകരിച്ച ജെറോം 380-ല് കോണ്സ്റ്റാന്റിനോപ്പിളിലേക്ക് അവിടത്തെ മെത്രാനായിരുന്ന വിശുദ്ധ ഗ്രിഗറിയില്നിന്ന് തിരുവചനം പഠിക്കാനായി പോയി. രണ്ട് വര്ഷം കഴിഞ്ഞപ്പോള് പോപ്പ് ഡമാസസ് റോമില് നടന്നിരുന്ന ഒരു സൂനഹദോസില് സംബന്ധിക്കാനും സെക്രട്ടറി ആകാനും അദ്ദേഹത്തെ വിളിപ്പിച്ചു. തിരുവചനങ്ങളിലുള്ള ജെറോമിന്റെ അഗാധപാണ്ഡിത്യം അത്രക്കും സ്വാധീനിച്ചത് കൊണ്ട് പോപ്പ് അദ്ദേഹത്തെ സ്വന്തം സെക്രട്ടറി ആക്കി നിയമിച്ചു. ഗ്രീക്ക് ഭാഷയിലായിരുന്ന പുതിയ നിയമത്തെ ലാറ്റിനിലേക്ക് മാറ്റാന് അദ്ദേഹത്തെ ഏല്പിച്ചു. ഗ്രീക്കിലും ഹീബ്രുവിലും ലഭ്യമായിരുന്ന വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥം മുഴുവനും അദ്ദേഹം ലാറ്റിന് ഭാഷയിലേക്ക് വിവര്ത്തനം ചെയ്തു. ഏറെ ശ്രമകരമായ ആ ജോലിക്ക് മുപ്പത് വര്ഷത്തിലധികം ചെലവാക്കേണ്ടിവന്നു. 'വുള്ഗാത്ത' എന്നാണ് അദ്ദേഹം തയാറാക്കിയ ലാറ്റിന് പരിഭാഷ വിളിക്കപ്പെടുന്നത്. തെന്ത്രോസ് (ട്രെന്റ്) സുനഹദോസില് അത് സഭയുടെ ഔദ്യോഗിക ലാറ്റിന് ബൈബിള് ആയി അംഗീകരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു. ഭാഷകളിലുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ പരിജ്ഞാനം, ബൈബിളില് പരാമര്ശിച്ചിട്ടുള്ള വിവിധ സ്ഥലങ്ങളില് പോയിട്ടുള്ള അനുഭവങ്ങള്, പരന്ന യാത്രകള്, പ്രായശ്ചിത്തജീവിതം... എല്ലാം തിരുവചനങ്ങള് ഏറ്റവും നന്നായി വിവര്ത്തനം ചെയ്യുന്നതിലും വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നതിലും അദ്ദേഹത്തെ സഹായിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ തിരുവചനവ്യാഖ്യാനങ്ങളും ജ്ഞാനദീപ്തിയുള്ള സമ്മേളനങ്ങളും ആത്മാവിനെ ഉണര്ത്തുന്ന എഴുത്തുകളും ജെറോമിന് അനേകം അനുയായികളെ നല്കി, അതില് റോമിലെ ധാരാളം ക്രൈസ്തവ വനിതകളും ഉള്പ്പെട്ടിരുന്നു. അവരില് ഏറെപ്പേര് വിശുദ്ധരായി മാറി. പോപ്പ് ഡമാസസ് 384-ല് കാലംചെയ്തുകഴിഞ്ഞ് തൊട്ടടുത്ത വര്ഷം ജെറോം റോമിനോട് വിട പറഞ്ഞു, സൈപ്രസും അന്ത്യോക്യയും കടന്ന് വിശുദ്ധനാട്ടിലേക്ക് പോയി. ബേത്ലഹേമില് ഈശോയുടെ ജനനസ്ഥലത്തുള്ള ബസിലിക്കക്കടുത്ത് പുരുഷന്മാര്ക്ക് വേണ്ടി ആശ്രമവും സ്ത്രീകളുടെ മൂന്ന് സമൂഹങ്ങള്ക്കായി ഭവനങ്ങളും പണിതു. രക്ഷകന്റെ ജന്മസ്ഥലത്തിനടുത്ത് വലിയൊരു ഗുഹയില് അദ്ദേഹം പോയി പാര്ത്തു. തീര്ത്ഥാടകര്ക്കായി ഒരു വിദ്യാലയവും ഒരു സത്രവും പണിതു. ജോസഫും മേരിയും ഒരിക്കല്ക്കൂടി ബേത്ലഹേം സന്ദര്ശിച്ചാല് അവര്ക്ക് താമസിക്കാനിടമുണ്ടാകുന്നതിന് വേണ്ടിയാണ് സത്രം പണിതതെന്ന് അതേക്കുറിച്ച് പറയപ്പെടുന്നു. ഇങ്ങനെയെല്ലാമായിരുന്നെങ്കിലും ക്ഷിപ്രകോപിയായിരുന്ന അദ്ദേഹം നാവുകൊണ്ടും തൂലികകൊണ്ടും എതിരാളികളെ പഞ്ഞിക്കിടുന്ന ആളായിരുന്നു, അതുകൊണ്ട് തന്നെ ശത്രുക്കളും ധാരാളം. എന്നിരുന്നാലും സഭയിലെ വലിയ അനുതാപികളില് ഒരാളായി. ജീവിതകാലത്തിന്റെ രണ്ടാം പകുതിയായ നാല്പത് വര്ഷം ചെലവഴിച്ചത് ഏകാന്തതയിലും പ്രാര്ത്ഥനയില് ലയിച്ചും പഠനങ്ങളിലും കഠിനപ്രായശ്ചിത്ത പ്രവൃത്തികളിലും മുഴുകിയുമാണ്. തന്റെ കുറവുകള്ക്ക് ക്രൂശിതനായ കര്ത്താവിനോട് അദ്ദേഹം മാപ്പപേക്ഷിക്കുമായിരുന്നു. സത്യത്തിനും നന്മക്കും വേണ്ടി നില്ക്കുന്നതിനിടയില് തന്റെ തീക്ഷ്ണതയാല് മുറിവേറ്റവരോടും താഴ്മയോടെ അദ്ദേഹം മാപ്പ് ചോദിച്ചു. കഠിനപ്രായശ്ചിത്തങ്ങളില് മുഴുകി ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോഴും അദ്ദേഹം പറഞ്ഞ വാക്കുകള് ഇപ്രകാരമായിരുന്നു, "ഉപവാസത്താല് എന്റെ മുഖം വിളറിയിരുന്നു, എന്നിട്ടും ആസക്തികളുടെ ആക്രമണം എനിക്കനുഭവപ്പെട്ടു. മരണത്തിന് മുന്പേ മരിച്ചപോലെ തണുത്ത എന്റെ ശരീരത്തിലും ഉണങ്ങിപ്പോയ മാംസത്തിലും വികാരങ്ങള്ക്ക് അപ്പോഴും ജീവിക്കാന് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ശത്രുവിനൊപ്പം തനിച്ചായിപ്പോയ ഞാന്, ആത്മാവില് എന്നെത്തന്നെ യേശുവിന്റെ കാല്ക്കലേക്ക് എറിഞ്ഞുകൊണ്ട്, എന്റെ കണ്ണീരുകൊണ്ട് അവന്റെ പാദങ്ങളെ നനച്ച്, ശരീരത്തിന് കടിഞ്ഞാണിട്ട്, ഉപവാസത്തില് അനേകം ആഴ്ചകള് കഴിഞ്ഞു..." സാത്താന്റെ പ്രലോഭനങ്ങളെ അതിജീവിക്കാനായി രക്തമൊഴുകുന്നതുവരെ വിശുദ്ധ ജെറോം തന്റെ നെഞ്ചില് കല്ല് കൊണ്ട് ഇടിച്ചിരുന്നുവത്രേ. പ്രായശ്ചിത്തങ്ങളാലും കഠിനപ്രയത്നങ്ങളാലും ക്ഷീണിതനായ അദ്ദേഹം രണ്ട് കൊല്ലം നീണ്ടുനിന്ന അസുഖത്തെ തുടര്ന്ന് 420, സെപ്റ്റംബര് 30-ന് ദൈവസന്നിധിയിലേക്ക് യാത്രയായി. ബേത്ലഹേമിലെ ബസിലിക്കയില് അദ്ദേഹത്തെ അടക്കി. പിന്നീട് പതിമൂന്നാം നൂറ്റാണ്ടില് റോമിലേക്ക് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശരീരം കൊണ്ടുപോയി. ഇന്നത് വിശുദ്ധ മേരി മേജര് ബസിലിക്കയിലുണ്ട്.
By: Jills Joy
Moreകുഞ്ഞുജോണ് അവധിദിവസങ്ങളില് മുത്തശ്ശിക്കൊപ്പമാണ് സമയം ചെലവഴിച്ചിരുന്നത്. അങ്ങനെയൊരു അവധിദിവസമായ ശനിയാഴ്ച രാവിലെതന്നെ മുത്തശ്ശി അവനെയുംകൂട്ടി പാര്ക്കില് പോയി. രാത്രിമുഴുവന് മഞ്ഞ് പെയ്തിരുന്നതിനാല് അവിടം കാണാന് അതിമനോഹരമായിരുന്നു. മുത്തശ്ശി അവനോട് ചോദിച്ചു, "ജോണ്കുട്ടാ, ഒരു ചിത്രകാരന് വരച്ച ചിത്രം പോലെയില്ലേ ഈ ദൃശ്യം? ഇത് നിനക്കുവേണ്ടി ദൈവം വരച്ചതാണെന്നറിയാമോ?" "അതെ, മുത്തശ്ശീ. ദൈവം ഇത് ഇടതുകൈകൊണ്ടാണ് വരച്ചതെന്നും അറിയാം." അതുകേട്ട് മുത്തശ്ശിക്കല്പം ആശയക്കുഴപ്പമായി. അവര് ചോദിച്ചു, "അതെന്താ ദൈവം ഇടതുകൈയനാണെന്ന് തോന്നാന് കാരണം?" "അതോ, കഴിഞ്ഞയാഴ്ച സണ്ഡേ സ്കൂളില് ഞങ്ങളെ പഠിപ്പിച്ചിരുന്നല്ലോ യേശു ദൈവത്തിന്റെ വലതുഭാഗത്താണിരിക്കുന്നതെന്ന്. അപ്പോള്പ്പിന്നെ ദൈവത്തിന് ഇടതുകൈകൊണ്ടല്ലേ ചിത്രം വരയ്ക്കാന് കഴിയൂ?" "ഓ, അത് ശരിയാണ് കേട്ടോ, പക്ഷേ ഞാനത് മറന്നുപോയി,"ڔകുഞ്ഞുജോണിന്റെ മറുചോദ്യം കേട്ട് മുത്തശ്ശി തന്റെ 'അറിവില്ലായ്മ' സമ്മതിച്ചു. "ശിശുക്കള് എന്റെയടുത്ത് വരാന് അനുവദിക്കുവിന്. അവരെ തടയരുത്. എന്തെന്നാല്, ദൈവരാജ്യം അവരെപ്പോലെയുള്ളവരുടേതാണ്" (മര്ക്കോസ് 10/14)ڔ
By: Shalom Tidings
Moreഅയല്ക്കാരുടെ പ്രവൃത്തികളെ എടുത്തുചാടി വിമര്ശിക്കുന്നതും അവരെ ദുഷിച്ച് സംസാരിക്കുന്നതും എളിമ എന്ന സുകൃതത്തിന് കടകവിരുദ്ധമായ തിന്മകളാണ്. എളിമയില്ലാതെ ഉപവിയില്ല. എന്റെ സഹോദരരെ വിധിക്കാന് ആരാണ് എനിക്ക് അധികാരം നല്കിയത്? അന്യരെ വിധിക്കുന്നതിലൂടെ, ദൈവത്തിനുമാത്രമുള്ള അവകാശം ഞാന് അപഹരിക്കുകയാണ്. മറ്റുള്ളവരെ വിധിക്കുകയും ദുഷിച്ചു സംസാരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരുടെ ഹൃദയത്തില് പ്രീശന്റേതുപോലുള്ള അഹങ്കാരം നിലനില്ക്കുന്നു. മറ്റുള്ളവരെ ഇകഴ്ത്തുന്നതിലൂടെ സ്വയം പുകഴ്ത്തുകയാണ് അവര് ചെയ്യുന്നത്. മറ്റുള്ളവരുടെ ദൗര്ബല്യം കണ്ടുപിടിക്കാന് തത്രപ്പെടുകയും സ്വന്തം ബലഹീനതകളുടെ നേര്ക്ക് കണ്ണടക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് അഹങ്കാരത്തിന്റെ ഫലമാണ്.
By: Shalom Tidings
Moreദൗര്ഭാഗ്യവാനായ ഒരു പാപി ഭാര്യയുടെ സ്നേഹപൂര്ണമായ നിര്ദേശം അനുസരിച്ചപ്പോള്.... ദൈവദൃഷ്ടിയില് പാപത്തില് ജീവിച്ചിരുന്ന വിവാഹിതനായ ഒരു മനുഷ്യനുണ്ടായിരുന്നു. പുണ്യം നിറഞ്ഞ ഒരു സ്ത്രീയായിരുന്നു അയാളുടെ ഭാര്യ. അയാളുടെ പാപകരമായ ജീവിതം ഉപേക്ഷിക്കാന് പ്രേരിപ്പിക്കാതിരിക്കാന് അവള്ക്ക് കഴിയില്ലായിരുന്നു. അതിനാല് ചുരുങ്ങിയ പക്ഷം മാതാവിന്റെ നാമത്തിലുള്ള അള്ത്താരക്കുമുന്നിലൂടെ കടന്നുപോകുമ്പോഴൊക്കെ ഒരു 'നന്മനിറഞ്ഞ മറിയമേ' ചൊല്ലി കാഴ്ചവയ്ക്കാന് അവള് അയാളോട് അഭ്യര്ത്ഥിച്ചു. അതനുസരിച്ച് അയാള് ഈ ഭക്തി പരിശീലിക്കാന് തുടങ്ങി. ഒരു രാത്രി അയാള് ഒരു പാപം ചെയ്യാന് ഒരുങ്ങുമ്പോള് അയാള് ഒരു വെളിച്ചം കണ്ടു. സൂക്ഷിച്ചുനോക്കിയപ്പോള്, പരിശുദ്ധ കന്യകയുടെ തിരുസ്വരൂപത്തിന് മുമ്പില് കത്തിക്കൊണ്ടിരുന്ന ഒരു വിളക്കാണെന്ന് മനസിലായി. പരിശുദ്ധ കന്യക കരങ്ങളില് ഉണ്ണീശോയെ പിടിച്ചിരുന്നു. പതിവുപോലെ അയാള് ഒരു നന്മനിറഞ്ഞ മറിയമേ ചൊല്ലി. ആ സമയത്ത് ഉണ്ണിയേശുവിന്റെ ശരീരം മുറിവുകളാല് ആവരണം ചെയ്തിരിക്കുന്നതായും അവയില്നിന്നും പുതുരക്തം ഒഴുകുന്നതായും അയാള് കണ്ടു. ഇത് അയാളെ ഭയപ്പെടുത്തി. അയാള് വികാരഭരിതനായിത്തീര്ന്നു. താന്തന്നെയും സ്വന്തം പാപങ്ങളാല് തന്റെ രക്ഷകനെ മുറിവേല്പിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് അയാള് ഓര്ത്തു. എന്നാല് ദിവ്യശിശു തന്നില്നിന്നും മഖം തിരിച്ചുവെന്ന കാര്യം അയാള് ശ്രദ്ധിച്ചു. ആഴമേറിയ ആശങ്കയോടെ അയാള് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞുകൊണ്ട്, എത്രയും പരിശുദ്ധ കന്യകയില് അഭയം തേടി. 'കരുണയുള്ള മാതാവേ, അങ്ങേ പുത്രന് എന്നെ നിരാകരിക്കുന്നു. അങ്ങയെക്കാള് കൂടുതല് അലിവുള്ള, ശക്തയായ മറ്റൊരു മധ്യസ്ഥയെയും ഞാന് കാണുന്നില്ല. അവിടുത്തെ മാതാവും എന്റെ രാജ്ഞിയുമായ അങ്ങ് എന്നെ സഹായിക്കുകയും എനിക്കുവേണ്ടി അവിടുത്തോട് പ്രാര്ത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യുക.' ആ രൂപത്തില്നിന്നും സ്വര്ഗീയമാതാവ് അയാളോട് ഇങ്ങനെ മറുപടി പറഞ്ഞു, 'നിങ്ങള് എന്നെ കരുണയുടെ മാതാവെന്ന് വിളിക്കുന്നു. പക്ഷേ എന്റെ മകന്റെ പീഡാനുഭവത്തെയും എന്റെ വ്യാകുലങ്ങളെയും വര്ധിപ്പിിച്ചുകൊണ്ട് എന്നെ വ്യാകുലമാതാവാക്കുന്നത് നിങ്ങള് അവസാനിപ്പിക്കുന്നില്ല.' പക്ഷേ സ്വയം തന്റെ പാദത്തില് സമര്പ്പിക്കുന്നവരെ മറിയം ഒരിക്കലും സാന്ത്വനിപ്പിക്കാതെ പറഞ്ഞയക്കുന്നില്ല. ദുര്ഭഗനായ ആ പാപിയോട് ക്ഷമിക്കണമെന്ന് അവള് തന്റെ പുത്രനോട് അപേക്ഷിക്കാന് തുടങ്ങി. യേശുവാകട്ടെ അത്തരമൊരു പാപപ്പൊറുതി അനുവദിക്കുന്നതില് വിസമ്മതം കാണിക്കാന് തുടങ്ങി. പക്ഷേ പരിശുദ്ധ കന്യക, ഉണ്ണിയെ ഭിത്തിയിലെ ഒരു ചെറിയ രൂപക്കൂട്ടില് വച്ചുകൊണ്ട് അവിടുത്തെ മുമ്പില് സാഷ്ടാംഗം വീണുകിടന്ന് പറഞ്ഞു, "എന്റെ മകനേ, ഈ പാപിയോട് ക്ഷമിക്കുന്നതുവരെ ഞാന് നിന്റെ പാദം വിട്ടുപേക്ഷിക്കുകയില്ല." യേശു പ്രതിവചിച്ചു, "എന്റെ അമ്മേ! യാതൊന്നും അങ്ങേക്ക് നിഷേധിക്കാന് എനിക്കാവില്ല. അങ്ങ് അവന്റെ പാപമോചനം ആഗ്രഹിക്കുന്നുവോ? അങ്ങയോടുള്ള സ്നേഹത്തെപ്രതി ഞാന് അയാളോട് ക്ഷമിക്കും. അയാള് വന്ന് എന്റെ മുറിവുകള് ചുംബിക്കട്ടെ." തേങ്ങിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ആ പാപി യേശുവിനെ സമീപിച്ചു. അയാള് ചുംബിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കേ ഉണ്ണിയേശുവിന്റെ മുറിവുകള് സുഖപ്പെട്ടു. പാപപ്പൊറുതിയുടെ അടയാളമായി യേശു അയാളെ ആശ്ലേഷിച്ചു. അയാള് തന്റെ സ്വഭാവത്തിന് മാറ്റം വരുത്തി. പരിശുദ്ധമായ ഒരു ജീവിതം നയിച്ചു. അയാള്ക്കുവേണ്ടി ഇത്ര മഹത്തായ അനുഗ്രഹം നേടിയെടുത്ത പരിശുദ്ധ കന്യാകാമാതാവിനോട് അയാള് എക്കാലവും സ്നേഹപൂര്ണനായിരുന്നു.
By: Shalom Tidings
Moreഓ നാഥാ, ഈ ജീവിതത്തില് എന്റെയുള്ളില് ജ്വലിച്ചുനിന്ന്, അങ്ങേക്കിഷ്ടപ്പെട്ടവിധം എന്നെ വെട്ടിയൊരുക്കുക. നിത്യതയില് എന്നെ തുണയ്ക്കുകയും എന്നോട് ക്ഷമിക്കുകയും ചെയ്യുമെങ്കില്, ഇവിടെ എന്നോട് കരുണ കാണിക്കണ്ട. വിശുദ്ധ അഗസ്റ്റിന്
By: Shalom Tidings
Moreപരീക്ഷയില് സഹപാഠികളെല്ലാം പ്രാക്ടിക്കല് ചെയ്തുതുടങ്ങിയപ്പോള് ജപമാല ചൊല്ലിയ പെണ്കുട്ടിയുടെ അനുഭവം. ഞാന് ബി.എസ്സി. ബോട്ടണി പഠിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന കാലം. ഉപവിഷയമായ സുവോളജിയുടെ ഫൈനല് പ്രാക്ടിക്കല് പരീക്ഷ അടുത്തുവന്നു. ഒരുക്കങ്ങളെല്ലാം തകൃതിയായി നടക്കുന്നുണ്ട്. എന്നാല് ഒരു പ്രശ്നം, മറ്റെല്ലാം നന്നായി ചെയ്താലും തവളയുടെ ഡിസെക്ഷന് എനിക്ക് വളരെ പ്രയാസകരമായിരുന്നു. തവളയെ കീറിമുറിച്ച് ക്രേനിയല് നെര്വ് വ്യക്തമായി കാണിക്കണം. അത് വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട മേജര് ഡിസെക്ഷനുമാണ്. എന്നാല് എനിക്ക് ലാബില് ആ മണം ശ്വസിച്ചാല്ത്തന്നെ തലവേദനയും തലകറക്കവും വരുന്നതുപോലെ തോന്നും. അതിനാല് എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും തവളയുടെ ഡിസെക്ഷന് നന്നായി ചെയ്യാന് ഒരിക്കലും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. ഇക്കാര്യം എന്റെ സുവോളജി അധ്യാപികക്കും നന്നായി അറിയാം. പ്രാക്ടിക്കല് ക്ലാസില് എനിക്കുണ്ടാകുന്ന ഈ ബുദ്ധിമുട്ട് മിസ് കണ്ടിട്ടുള്ളതാണ്. ഇക്കാരണങ്ങള്കൊണ്ടെല്ലാം പരീക്ഷയ്ക്ക് ഒരുക്കമായി ഞാന് കൂടുതല് ജപമാലകള് ചൊല്ലാന് ആരംഭിച്ചു. പരീക്ഷയ്ക്ക് തവളയുടെ ഡിസെക്ഷന് വരരുത്, അതാണ് നിയോഗം. പരീക്ഷയുടെ ദിവസവും ജപമാല ചൊല്ലി വളരെ പ്രതീക്ഷയോടെ പരീക്ഷാഹാളില് എത്തി. ഉടന് ഞാന് ബോര്ഡിലേക്ക് നോക്കി. അന്ന് ചെയ്യേണ്ട മേജര് ഡിസെക്ഷന് അവിടെ എഴുതിയിട്ടിട്ടുണ്ട്. ഏത് ഡിസെക്ഷന് വരരുത് എന്ന് ഞാന് പ്രാര്ത്ഥിച്ചോ, അതുതന്നെ! തവളയുടെ ക്രേനിയല് നെര്വ്!! എന്റെ പ്രതീക്ഷകളെല്ലാം തകിടം മറിഞ്ഞു. "മാതാവേ, എനിക്ക് പണിതന്നല്ലേ" എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് എന്റെ സീറ്റില് ചെന്നിരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ സുവോളജി മിസ്സും ഹാളിലുണ്ട്, മിസ്സിനെ ദയനീയമായി നോക്കി. മിസ് എന്നെയും നോക്കി. എന്തുചെയ്യാന്, മിസ്സിന് എന്നെ സഹായിക്കാനാവില്ലല്ലോ. എന്തായാലും തവളയെ കീറിമുറിക്കാന് എനിക്ക് സാധിക്കുമെന്ന് തോന്നിയില്ല. അതിനാല് ഞാന് ജപമാല കൈകളിലെടുത്തു. അപ്പോഴേക്കും എല്ലാവരും ഡിസെക്ഷന് ചെയ്യാന് തുടങ്ങിയിരുന്നു. എന്നാല് ഞാന് അവിടെയിരുന്ന് ഒരു ജപമാല മുഴുവനും ചൊല്ലി. അതുകഴിഞ്ഞ് ഞാന് കാണുന്നത് പരിശുദ്ധ അമ്മ എന്റെ അരികില് വന്നുനില്ക്കുന്നതാണ്! അതുവരെ ഒന്നും ചെയ്യാതിരുന്ന എന്നെ അമ്മ, ഡിസെക്ഷന് ചെയ്യാനുള്ള ഉപകരണങ്ങള് എടുപ്പിച്ചു, ഓരോന്നും പറഞ്ഞുതന്നു. ഞാന് അതുപോലെ ചെയ്തു. മിസ് എന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ അസാധാരണമായ പെരുമാറ്റം മിസ്സിനെ അല്പം അമ്പരപ്പിച്ചെന്ന് തോന്നുന്നു. പരിശുദ്ധ അമ്മ എന്റെ അരികിലുണ്ടെന്ന് മിസ് അറിയുന്നില്ലല്ലോ. അല്പനേരത്തിനകം എന്നെക്കാള് മുമ്പ് ചെയ്തുതുടങ്ങിയവരെ പിന്നിലാക്കി എന്റെ ഡിസെക്ഷന് പൂര്ത്തിയായി. അതുവരെ ആ ഡിസെക്ഷന് ചെയ്യാത്ത ഒരാളാണ് ഞാനെന്ന് അതുകണ്ടാല് ആരും പറയാത്തവിധം ഏറെ മികച്ച രീതിയിലാണ് അത് ചെയ്തിരുന്നത്. തീര്ന്നില്ല, പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞപ്പോള് ആ ഡിസെക്ഷന്റെ മികവുനിമിത്തം അത് മറ്റുള്ളവരെ കാണിച്ച് പഠിപ്പിക്കാനായി ലാബില് സൂക്ഷിക്കാനും തീരുമാനിച്ചു. എന്നെപ്പറ്റി എല്ലാം അറിയാവുന്ന മിസ്സിനും കൂട്ടുകാര്ക്കുമെല്ലാം ഇതില് വലിയ ആശ്ചര്യം. പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ മാധ്യസ്ഥ്യം വഴി നടന്ന അത്ഭുതമാണെന്ന് ഞാന് അവരോട് പറഞ്ഞു. നന്ദിയായി ജപമാല അര്പ്പിച്ച് പ്രാര്ത്ഥിക്കുകയും ചെയ്തു. പരിശുദ്ധ അമ്മയോടുള്ള ഭക്തി എന്നില് ആഴപ്പെടുത്തിയ അനുഭവമായിരുന്നു അത്. "യേശു തന്റെ അമ്മയും താന് സ്നേഹിച്ച ശിഷ്യനും അടുത്ത് നില്ക്കുന്നതുകണ്ട് അമ്മയോട് പറഞ്ഞു: സ്ത്രീയേ, ഇതാ, നിന്റെ മകന്. അനന്തരം അവന് ആ ശിഷ്യനോട് പറഞ്ഞു: ഇതാ, നിന്റെ അമ്മ. അപ്പോള്മുതല് ആ ശിഷ്യന് അവളെ സ്വന്തം ഭവനത്തില് സ്വീകരിച്ചു" (യോഹന്നാന് 19/27) എന്ന് നാം വചനത്തില് വായിക്കുന്നു. ഈശോയുടെ അമ്മ നമ്മുടെയും അമ്മയാണെന്നും നാം അവളുടെ മക്കളാണെന്നും ഈശോ യോഹന്നാനെ പ്രതിനിധിയാക്കി നമ്മെ ഓര്മിപ്പിക്കുകയാണല്ലോ. അതിനാല് നമ്മുടെ ഭൗതികവും ആത്മീയവുമായ എല്ലാ ആവശ്യങ്ങളിലും അമ്മയുടെ സഹായം ചോദിക്കാം. അമ്മ നമ്മെ ഒരിക്കലും കൈവിടുകയില്ല.
By: Christina Bijo
Moreഅടുത്തയിടെ ഒരു സാക്ഷ്യം കേട്ടു, അന്യമതത്തില്നിന്നും ഈശോയിലുള്ള വിശ്വാസത്തിലേക്ക് വന്ന ഒരു വ്യക്തിയുടെ സാക്ഷ്യം. എഞ്ചിനീയറിംഗ് വിദ്യാര്ത്ഥി ആയിരുന്നു അദ്ദേഹം. മതത്തിലോ ദൈവത്തിലോ ഒന്നും വിശ്വസിച്ചിരുന്നില്ല. ഒരു ചെറിയ നക്സലൈറ്റ് പ്രവര്ത്തകന്.പക്ഷേ കോളേജിലെ ഒരു പ്രാര്ത്ഥനാ കൂട്ടായ്മയിലെ ചില സുഹൃത്തുക്കള് നിരന്തരം ഈ യുവാവിന്റെ മാനസാന്തരത്തിന് വേണ്ടി സഹനങ്ങള് എടുത്ത് പ്രാര്ത്ഥിച്ചിരുന്നു. അവര് ഒരു ബൈബിളൊക്കെ സമ്മാനമായി കൊടുത്തെങ്കിലും, അത് വെറുതെ ഒരു മൂലയ്ക്ക് ഇട്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഒരു വര്ഷമെടുത്തു, അവരുടെ പ്രാര്ത്ഥനകള് ഫലം കാണാന്. ചില പ്രശ്നമുഹൂര്ത്തങ്ങള് വന്നപ്പോള്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ കണ്ണുകള് മുറിയില് ഒരു മൂലയില് കിടന്ന ബൈബിളില് ഉടക്കുകയും അതെടുത്ത് തുറന്ന് വായിക്കുകയും ചെയ്തു. പുസ്തകം വായിക്കുന്ന അനുഭവം ആയിരുന്നില്ലത്, മറിച്ച് സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു വ്യക്തി തന്നോട് സംസാരിക്കുന്ന അനുഭവമായിരുന്നു. തന്റെ പ്രയാസങ്ങള്ക്കും ചോദ്യങ്ങള്ക്കും കിറുകൃത്യം ഉത്തരം, ഒരാളിങ്ങനെ പറഞ്ഞ് തരുന്ന അനുഭവം! അങ്ങനെയാണ് വിശ്വാസത്തിലേക്ക് വന്നത്. പിന്നീട് ആറുവര്ഷത്തിന് ശേഷം മാമ്മോദീസാ സ്വീകരിച്ചു. വീട്ടില്നിന്ന് എതിര്പ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ടാണ് വൈകിയത്. ഞാന് പറയാന് വന്നത് ഇതൊന്നുമല്ല, അദ്ദേഹം പങ്കുവച്ച ഒരു സങ്കടമാണ്- ഏത് സുഹൃത്തുക്കള് മൂലമാണോ താന് വിശ്വാസത്തിലേക്ക് വന്നത്, അവരുടെ ഇന്നത്തെ അവസ്ഥ ദയനീയമാണത്രേ. ലൗകികമായ സുഖസൗകര്യങ്ങളും കൊച്ചുകൊച്ച് ആര്ഭാടങ്ങളും യുക്തിയില്ലാത്ത യുക്തിവാദവും അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളെ, പ്രാര്ത്ഥനയില്നിന്നും ദൈവത്തില്നിന്നും അകറ്റി. പാവങ്ങള്!! ഇതുപോലത്തെ വീഴ്ചകള് ഉണ്ടാകാതിരിക്കാനാണ് സുവിശേഷത്തില് ഈശോ ശിഷ്യര്ക്ക് മുന്നറിയിപ്പ് നല്കുന്നത്. വിജയകരമായി തങ്ങളുടെ സുവിശേഷദൗത്യം കഴിഞ്ഞ് വന്ന ശ്ലീഹന്മാരോട് ഈശോ പറയുകയാണ്, സന്തോഷിക്കാനുള്ള കാരണം മാറി പോകരുതെന്ന്. ”പിശാചുക്കള് നിങ്ങള്ക്ക് കീഴടങ്ങുന്നു, എന്നതില് നിങ്ങള് സന്തോഷിക്കേണ്ടാ; മറിച്ച് നിങ്ങളുടെ പേരുകള് സ്വര്ഗത്തില് എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്നതില് സന്തോഷിക്കുവിന്” (ലൂക്കാ 10/20). ആത്യന്തികലക്ഷ്യം മാറിപ്പോവുകയോ മറന്നു പോവുകയോ ചെയ്യരുതെന്ന് സാരം. ഇന്ന് എന്നിലൂടെ ദൈവം അത്ഭുതം പ്രവര്ത്തിച്ചേക്കാം. പക്ഷേ അതുകൊണ്ടുമാത്രം കാര്യമില്ല. മരണംവരെ വിശ്വസ്തതരായിരിക്കണം. വളരുംതോറും, ബുദ്ധിമാന്മാരായി നിനച്ച് മണ്ടന്മാരായി പോവാതിരിക്കാന് ശ്രദ്ധ ചെലുത്തുന്നവരാവാം.
By: ഫാദർ ജോസഫ് അലക്സ്
Moreഐ.ടി രംഗത്തുള്ള ജോലിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് പല സ്ഥാപനങ്ങളിലും പോവുക പതിവാണ്. അങ്ങനെയൊരു സന്ദര്ശനത്തിനായി കുറച്ചു നാളുകള്ക്കുമുമ്പ് എറണാകുളത്തിനുസമീപം നോര്ത്ത് പറവൂര് ഇന്ഫന്റ് ജീസസ് സ്കൂളില് ചെന്നു. പ്രിന്സിപ്പല് സിസ്റ്റര് സ്മിത സി.എം.സിയെയാണ് കാണേണ്ടിയിരുന്നത്. ഔദ്യോഗികമായി, ഐ.ടി ബിസിനസുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യങ്ങള് സംസാരിച്ചു. അല്പനേരം കഴിഞ്ഞപ്പോള് സംസാരം ഞങ്ങള്ക്ക് ഇരുവര്ക്കും താത്പര്യമുള്ള ആത്മീയവിഷയങ്ങളിലേക്ക് നീങ്ങി. ഒരു മിഷനറിയായി മിഷന്പ്രദേശങ്ങളില് ത്യാഗപൂര്വം ജീവിച്ചതിന്റെ വിശേഷങ്ങളാണ് ആദ്യം സിസ്റ്റര് പങ്കുവച്ചത്. മിഷന്ജീവിതം അവസാനിപ്പിച്ച് കേരളത്തിലെത്തിയപ്പോള് സിസ്റ്ററിന് ഈ സ്കൂളിന്റെ പ്രിന്സിപ്പല്സ്ഥാനം അധികാരികള് നല്കി. ദൈവഹിതപ്രകാരം പുതിയ നിയോഗം ഏറ്റെടുത്ത് സേവനം തുടങ്ങിയ സമയത്താണ് കോവിഡ് കടന്നുവരുന്നത്. സ്കൂള് തുറന്നുപ്രവര്ത്തിക്കാനാവാത്ത സാഹചര്യം. അധ്യാപകരും വിദ്യാര്ത്ഥികളും വീട്ടില്. ഓണ്ലൈന് അധ്യാപനം മാത്രം നടന്നു. പക്ഷേ അധ്യാപകര്ക്ക് മുഴുവന് ശമ്പളവും നല്കണമെന്ന് സിസ്റ്ററിന് നിര്ബന്ധമായിരുന്നു. അവരുടെ വീടുകളില് പട്ടിണിയുണ്ടാകരുതെന്നും കാര്യങ്ങള്ക്ക് മുടക്കമുണ്ടാകരുതെന്നും കരുതി. പല സ്ഥാപനങ്ങളിലും ശമ്പളം വെട്ടിക്കുറയ്ക്കുകയും ഇല്ലാതെവരികയുമൊക്കെ ചെയ്ത സമയമായിരുന്നല്ലോ അത്. പക്ഷേ ഇവിടെ സ്റ്റാഫിന് മുഴുവന് ശമ്പളവും നല്കാന് തീരുമാനമെടുത്തപ്പോള് അതിനുള്ള വഴികളും കര്ത്താവ് തുറന്നുകൊടുത്തുവെന്നായിരുന്നു സിസ്റ്ററിന്റെ സാക്ഷ്യം. അറ്റുപോയ വിരലും ഉണ്ണീശോയും ഇതെല്ലാം പങ്കുവച്ചുകഴിഞ്ഞ് സിസ്റ്റര് മറ്റൊരു സംഭവത്തെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞു. ഒരിക്കല് സ്കൂളില് എല്.കെ.ജി- യു.കെ.ജി വിദ്യാര്ത്ഥികളുടെ ഒരു പരിപാടി നടക്കുന്ന സമയം. പരിപാടിക്കിടെ ഒരു അപകടം നടന്നു. ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ കൈവിരല് പകുതിയോളം അറ്റുപോയി. എല്ലാവരും പരിഭ്രാന്തിയിലായ നിമിഷങ്ങള്… അധ്യാപകര് വേഗം കുഞ്ഞിനെ ആശുപത്രിയില് എത്തിച്ചു. താമസിയാതെ കുഞ്ഞിന്റെ രക്ഷിതാക്കള് വന്നു. സാവധാനം, അപകടത്തെക്കുറിച്ച് അറിഞ്ഞ്, പുറത്തുനിന്നുള്ള ആളുകളും വരാന് തുടങ്ങി. ആ അപകടം വര്ഗീയ പ്രശ്നമായി മാറുമോ എന്നുപോലും തോന്നുന്ന സാഹചര്യം, വലിയൊരു പ്രതിസന്ധി! അതിനിടെ ചില ആളുകള് പ്രശ്നമുണ്ടാക്കാന് തുടങ്ങി. സിസ്റ്റര് സത്യാവസ്ഥ വിശദമാക്കാനും അവരെ അനുനയിപ്പിക്കാനും ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവര് ശാന്തരായില്ല. ഈ പ്രശ്നങ്ങളുമായി മല്ലിട്ടുകൊണ്ടിരിക്കേയാണ് ആശുപത്രിയില്നിന്ന് ഡോക്ടേഴ്സ് പറഞ്ഞ വിവരം അറിയുന്നത്, ‘കുഞ്ഞിന്റെ അറ്റുപോയ പകുതിവിരല് നിശ്ചിതസമയത്തിനുള്ളില് കിട്ടിയാല് പ്ലാസ്റ്റിക് സര്ജറി ചെയ്ത് പഴയതുപോലെ ആക്കാം.” പക്ഷേ നിര്ഭാഗ്യമെന്നു പറയട്ടെ, കുഞ്ഞിന്റെ വിരല് കണ്ടുപിടിക്കാന് പറ്റുന്നില്ല. അപകടം നടന്ന സ്ഥലത്തെല്ലാം അന്വേഷിച്ചിട്ടും വിരല് കിട്ടുന്നില്ല. വലിയൊരു പ്രതിസന്ധിയിലേക്ക് കാര്യങ്ങള് പൊയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. അവസാനം സിസ്റ്റര് സ്വന്തം മുറിയില് വന്നിരുന്നു. എന്തു ചെയ്യണമെന്ന് അറിയില്ല. മേശപ്പുറത്ത് ഉണ്ണീശോയുടെ ഒരു രൂപം ഇരിക്കുന്നുണ്ട്. സ്കൂള്തന്നെയും ഉണ്ണീശോയുടെ പേരിലുള്ളതാണല്ലോ- ഇന്ഫന്റ് ജീസസ് പബ്ലിക് സ്കൂള്. അതിനാല് സിസ്റ്റര് പറഞ്ഞു: ”ഉണ്ണീശോയേ, നിന്റെയാണ് സ്കൂള്, നീതന്നെ നോക്കിക്കോണം. അതുപോലെ ഈ കുഞ്ഞും നിന്റെയാണ്. എന്താന്നുവച്ചാല് നീ ചെയ്തോണം.” അതുപറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞപ്പോള് പെട്ടെന്ന് സിസ്റ്ററിന് ഇങ്ങനെ തോന്നുകയാണ്. അപകടം നടന്ന സ്ഥലത്ത് ഒന്നുകൂടി ചെല്ലണം. സിസ്റ്റര് അവിടെച്ചെന്ന് ഒരു മൂലയിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോള്, ഉണ്ണീശോ എന്തോ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നതുപോലെ സിസ്റ്ററിന് തോന്നി. നോക്കിയപ്പോള് അവിടെയൊരു പേപ്പര്. അത് മാറ്റിയപ്പോഴുണ്ട് അതിനടിയില് ആ കുഞ്ഞിന്റെ അറ്റുപോയ വിരല്!! ഡോക്ടര്മാര് പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് ഈ വിരലിന്റെ ഭാഗം ഉപയോഗിച്ച് പ്ലാസ്റ്റിക് സര്ജറി നടത്താന് ഇനിയും സമയമുണ്ട്! അതോര്ത്തപ്പോള് സിസ്റ്ററിന്റെ ഹൃദയം നന്ദിയും സന്തോഷവുംകൊണ്ട് നിറഞ്ഞു. അതിവേഗം ആ വിരലിന്റെ ഭാഗം അതേ പേപ്പറില്ത്തന്നെ പൊതിഞ്ഞെടുത്ത് ആശുപത്രിയിലെത്തിച്ചു. തുടര്ന്ന് പ്ലാസ്റ്റിക് സര്ജറി ചെയ്ത് വിരല് പഴയതുപോലെ ആക്കുകയും സൗഖ്യത്തിലേക്ക് ആ കുഞ്ഞ് കടന്നുവരികയും ചെയ്തു. ഉണ്ണീശോയുടെ സ്കൂളല്ലേ..! ഉണ്ണീശോ ഇടപെട്ട മറ്റൊരു സംഭവവും സിസ്റ്റര് പങ്കുവച്ചു. ഒരിക്കല് സ്കൂള് വിടുന്ന സമയത്ത് ഒരു കുഞ്ഞിനെ കാണാതെ പോയി. സങ്കടകരമാണെന്നുമാത്രമല്ല, സ്കൂളിന്റെ സല്പ്പേര് നഷ്ടപ്പെടാനും കാരണമായേക്കാവുന്ന സാഹചര്യം. അപ്പോഴും ഉണ്ണീശോയോട് സിസ്റ്റര് പറഞ്ഞു, ”നിന്റെ സ്കൂളല്ലേ. എവിടെനിന്നായാലും കുഞ്ഞിനെ കണ്ടുപിടിച്ചു തന്നേക്കണം.” സ്കൂള് ബസുകളെല്ലാം പോയി തിരികെ വരുന്നുണ്ട്. എല്ലാ ബസിലും നോക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും കുഞ്ഞിനെ കാണുന്നില്ല. ഒടുവില് ഏറ്റവും അവസാനം ട്രിപ്പ് കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചുവന്ന ബസ് രണ്ടാം തവണയും പരിശോധിക്കുകയാണ്. അതാ പിന്സീറ്റിന്റെ മറവില് ആ കുഞ്ഞ് ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്നു! അറിയാതെ കുഞ്ഞ് ഈ ബസില് കയറിപ്പോയതാണ്. പേടിച്ച് ഒളിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഡ്രൈവര് ആദ്യം നോക്കിയിട്ടൊന്നും കാണാതിരുന്നത് അതുകൊണ്ടാണ്. പ്രാര്ത്ഥനയോടെ രണ്ടാം തവണ നോക്കാന് തോന്നിയത് വലിയൊരു അനുഗ്രഹമായി, കുഞ്ഞിനെ കണ്ടുകിട്ടി. തുടര്ന്ന് സിസ്റ്റര് പറയുകയാണ്, ”ഉണ്ണീശോയുടെ കരങ്ങളില് കൊടുത്ത ഒരു കാര്യവും ഉണ്ണീശോ ഈ സ്കൂളിന് നടത്തിത്തരാതിരുന്നിട്ടില്ല.” ആ സമയത്ത് എന്റെ മനസിലേക്ക് കടന്നുവന്നത് വിശുദ്ധ ജോണ്പോള് രണ്ടാമന് പാപ്പ പറഞ്ഞ ഒരു വാക്യമാണ്, ”ഓരോ ക്രൈസ്തവ സ്ഥാപനങ്ങളും ക്രിസ്തുവിനെ പ്രഘോഷിക്കാനുള്ളതാണ്.” എത്രയോ വിദ്യാഭ്യാസസ്ഥാപനങ്ങള് നമുക്ക് ചുറ്റുമുണ്ട്. ആ സ്ഥാപനത്തില് പഠിക്കുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങള്ക്കുവേണ്ടിയും പഠിപ്പിക്കുന്ന അധ്യാപകര്ക്കുവേണ്ടിയും മറ്റ് ജോലിക്കാര്ക്കു വേണ്ടിയും പ്രസ്തുത സ്ഥാപനത്തിന്റെ നാമഹേതുകവിശുദ്ധരുടെ മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിക്കാം. ക്രൈസ്തവസ്ഥാപനങ്ങള് ക്രിസ്തുവിനെ പ്രഘോഷിക്കാനും അതുവഴി അനേകര്ക്ക് അനുഗ്രഹം പകരാനുമുള്ളതാണെന്ന് മറക്കാതിരിക്കാം. ദൈവമഹത്വത്തിനായി ആ സ്ഥാപനങ്ങള് പ്രവര്ത്തിക്കുമ്പോള് കര്ത്താവുതന്നെ ആ സ്ഥാപനത്തിന്റെ കാര്യങ്ങള് ഏറ്റെടുത്തുകൊള്ളും. സിസ്റ്റര് സ്മിത പങ്കുവച്ച അനുഭവങ്ങള് അതാണല്ലോ വ്യക്തമാക്കുന്നത്. വിശുദ്ധ പൗലോസ് ശ്ലീഹായുടെ വാക്കുകള് ഓര്ക്കാം, ”കര്ത്താവ് എന്റെ ഭാഗത്തുണ്ടായിരുന്നു. എല്ലാ വിജാതീയരും കേള്ക്കത്തക്കവിധം വചനം പൂര്ണമായി പ്രഖ്യാപിക്കുവാന് വേണ്ട ശക്തി അവിടുന്ന് എനിക്ക് നല്കി. അങ്ങനെ ഞാന് സിംഹത്തിന്റെ വായില്നിന്നും രക്ഷിക്കപ്പെട്ടു. കര്ത്താവ് എല്ലാ തിന്മയില്നിന്നും എന്നെ മോചിപ്പിച്ച് തന്റെ സ്വര്ഗരാജ്യത്തിലേക്കായി എന്നെ കാത്തുകൊള്ളും. എന്നും എന്നേ ക്കും അവിടുത്തേക്ക് മഹത്വം! ആമ്മേന്” (2 തിമോത്തിയോസ് 4/17-18)
By: ജോര്ജ് ജോസഫ്
Moreമഠത്തില് പലപ്പോഴായി കള്ളന് കയറുന്നു. ഒരിക്കല് മോഷണശ്രമത്തിനിടെ ശബ്ദമുണ്ടായപ്പോള് മദര് റൊസെല്ലോ അത് കേട്ട് ഓടിച്ചെന്നു. കള്ളന് കലി കയറാതിരിക്കുമോ? മദറിനെ അയാള് ആക്രമിച്ച് മുറിവേല്പിച്ചു. മറ്റ് സന്യാസിനികള് ഓടിയെത്തിയപ്പോഴേക്കും കള്ളന് ഓടിരക്ഷപ്പെട്ടിരുന്നു. മുറിവേറ്റ മദറിന്റെ കണ്ണുകള് നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നുണ്ട്. സന്യാസിനികള് മുറിവിന് പരിചരണം നല്കി ആശ്വസിപ്പിക്കാന് ശ്രമിച്ചപ്പോള് മദര് പറയുകയാണ്, ഞാന് എനിക്ക് സംഭവിച്ചതിനെപ്രതിയല്ല കരയുന്നത്. ആ കള്ളന്റെ ആത്മാവിന്റെ കാര്യം ഓര്ത്തിട്ടാണ്. അന്ന് ആത്മാക്കളോടുള്ള സ്നേഹത്തെപ്രതി കരഞ്ഞ മദര് റൊസെല്ലോയാണ് ഇന്നത്തെ വിശുദ്ധ റൊസെല്ലോ. ”ആരും നശിച്ചുപോകാതെ എല്ലാവരും അനുതപിക്കണമെന്ന് അവിടുന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു…” (2 പത്രോസ് 3/9).
By: Shalom Tidings
Moreമെജുഗോറിയയിലെ മരിയന് പ്രത്യക്ഷീകരണങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള വാര്ത്ത പത്രവും ടെലിവിഷനും റേഡിയോയും മുഖേന യുഗോസ്ലാവിയ ഒട്ടാകെ പടര്ന്നു. ദര്ശനങ്ങളുടെ സ്വാധീനം അങ്ങ് ദൂരെ ബെല്ഗ്രേഡ്, യൂഗോസ്ലാവിയയുടെ തലസ്ഥാനം വരെ മാറ്റൊലിയുണ്ടാക്കി. കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകാര്- അവരുടെ സമ്മര്ദത്തിന് തലകുനിക്കുവാന് ഞങ്ങള് കാണിച്ച വൈമുഖ്യവും അവരുടെ നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെടുന്നുവെന്ന ഭീതിയും നിമിത്തം ക്രോധംപൂണ്ട് എത്രയും വേഗം ഇവയെല്ലാം അടിച്ചമര്ത്താന് തീരുമാനിച്ചു. ദിവസങ്ങള്ക്കുള്ളില് പട്ടാളം ഗ്രാമത്തിലേക്ക് ഇരച്ചുകയറി. തീര്ത്ഥാടകര് പ്രാര്ത്ഥനയില് മുഴുകാന് യത്നിക്കുമ്പോള് അവര്ക്കു മീതെ ഹെലികോപ്റ്ററുകള് ഇരമ്പി നീങ്ങി. ഭീമാകാരമായ ഒരു കടന്നല്ക്കൂട് ഇളക്കിയ പ്രതീതിയായിരുന്നു മെജുഗോറിയയില്. ഇപ്പോള് ദര്ശകരുടെ വിസ്താരങ്ങള് നടത്തിപ്പോന്നത് പ്രാദേശിക പോലീസായിരുന്നില്ല, മറിച്ച് കേന്ദ്ര പോലീസായിരുന്നു. വിസ്താരങ്ങള് കൂടുതല് തീവ്രവും ദൈര്ഘ്യമേറിയതും ആയി. ഞങ്ങള് മുതിര്ന്നവരായിരുന്നെങ്കില്, കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകാര് ഞങ്ങളെ നിഗൂഢമായ ഏതെങ്കിലും ഇരുണ്ട തടവറയില് ഒതുക്കിയിരുന്നേനേ… അല്ലെങ്കില് എന്റെ മുത്തശ്ശന് അന്തര്ദ്ധാനം ചെയ്തതു പോലെ ഞങ്ങളെയും കാണാതെ ആയേനേ… അതുകൊണ്ടുതന്നെ, എത്രമാത്രം ക്രൂരര് ആയിരുന്നെങ്കില് പോലും, കുട്ടികളെ തടവിലാക്കിയാല് പൊതുജനരോഷം നേരിടേണ്ടി വരുമെന്ന് അവര്ക്കറിയാമായിരുന്നു. ഒരു നിലയ്ക്ക്, ഞങ്ങളുടെ യൗവനം ഞങ്ങള്ക്ക് സുരക്ഷ നല്കി. എന്നാലും, ഞങ്ങളെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നതില്നിന്ന് അവരെ തടയുവാന് ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഭീതിജനകമായ അനുഭവങ്ങള്ക്കിടയിലും, ആവേശത്തിനും കാരണങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു. എല്ലാ പ്രഭാതവും ഒരു പുതിയ സാഹസത്തിന്റെയോ ആശ്ചര്യത്തിന്റെയോ വാഗ്ദാനവുമായാണ് വന്നത്. ചിലപ്പോള്, ഒരേ വൈകുന്നേരം തന്നെ ഞങ്ങള് പലവട്ടം നാഥയെ ദര്ശിക്കാനിടയായി. പോലീസുകാര് നിരന്തരം ഞങ്ങളെ പിന്തുടരുകയും ഞങ്ങളുടെ ക്രമം തടസ്സപ്പെടുത്തുവാന് ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്തു. അതുകൊണ്ട് അവരില്നിന്ന് രക്ഷപ്പെടുവാന് ഞങ്ങള് നിരന്തരം സമാഗമസ്ഥലം മാറ്റിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഞങ്ങളിലൊരാളുടെ വീടിനു പുറകിലെ കാട്ടില്, കാടു കയറിയ ഒരു വയലിന്റെ നടുവില്, ഒരു തണല്മരത്തോട്ടത്തില്- എന്തുകൊണ്ടോ പ്രകൃതിയുടെ ഏകാന്തതയില് നാഥയുടെ ദര്ശനങ്ങള് അനുഭവിക്കുന്നത് സമുചിതമായി തോന്നി. വര്ഷങ്ങള്ക്കു ശേഷം, ഒരു സന്ദേശത്തില് നാഥ പറയുകയുണ്ടായി, ”ഇന്ന് ഞാന് നിങ്ങളെ പ്രകൃതിയെ നിരീക്ഷിക്കുവാന് ക്ഷണിക്കുന്നു. എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് അവിടെ നിങ്ങള് ദൈവത്തെ കണ്ടുമുട്ടും.” വേറെ ഒരു സന്ദേശത്തില്, ”പ്രകൃതിയുടെ വര്ണ്ണങ്ങളില് സ്രഷ്ടാവായ ദൈവത്തിന് മഹത്വം നല്കുവാന് ഞാന് നിങ്ങളെ ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്നു. ഏറ്റവും ചെറിയ ഒരു പുഷ്പത്തില്ക്കൂടിപ്പോലും ദൈവം തന്റെ സൗന്ദര്യത്തെപ്പറ്റിയും തന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ ആഴത്തെപ്പറ്റിയും നമ്മളോട് സംസാരിക്കുന്നു.” 1981 ഓഗസ്റ്റ് 2ന്, നാഥ സാധാരണ സമയത്ത് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടിട്ട് ആ വൈകുന്നേരം വീണ്ടും നാഥയെ കാത്തിരിക്കുവാന് ആവശ്യപ്പെട്ടു. ആദ്യകാലത്തുള്ള പല ദര്ശനങ്ങളുടെയും, ഇതിന്റെയും, ഓര്മ്മകള് എനിക്ക് വ്യക്തമല്ല. എന്നാല് നാഥ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞുവെന്ന് മരിയ രേഖപ്പെടുത്തി, ”നിങ്ങള് എല്ലാവരും ഒരുമിച്ച് ഗുമ്നോയിലെ പുല്ത്തകിടിയില് പോകൂ. ഒരു ഭയാനകമായ യുദ്ധം വിവൃതമാക്കപ്പെടുവാന് പോവുകയാണ്- എന്റെ മകനും സാത്താനും തമ്മിലുള്ള യുദ്ധം. മനുഷ്യാത്മാക്കള് സന്ദിഗ്ധ സ്ഥിതിയിലാണ്.” അന്നുതന്നെ വൈകിട്ട്, ഞങ്ങള് എന്റെ അങ്കിളിന്റെ വീടിന് സമീപം ഗുമ്നോ എന്നറിയപ്പെടുന്ന പ്രദേശത്തേക്കു പുറപ്പെട്ടു. ഞങ്ങളുടെ ഭാഷയില് ഗുമ്നോ എന്നാല് മെതിക്കളം എന്നാണ്്. ഏകദേശം നാല്പ്പത് ആളുകള് ഞങ്ങളോടൊപ്പം ഗുമ്നോയില് സമ്മേളിച്ചു. അവിടുത്തെ ചുമന്ന മണ്ണില് മുട്ടുകുത്തി നിന്നപ്പോള് ചീവീടുകള് ചിലയ്ക്കുന്നതും കൊതുകുകള് മുഖത്തിനു ചുറ്റും മൂളിക്കൊണ്ട് പാറി നടക്കുന്നതും കേള്ക്കാമായിരുന്നു. ഞങ്ങള് പ്രതീക്ഷയോടെ പ്രാര്ത്ഥനയില് മുഴുകി നിന്നു. പെട്ടെന്ന് നാഥ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. ആളുകളില് ചിലര് അവര്ക്കു നാഥയെ സ്പര്ശിക്കാമോ എന്ന് ചോദിച്ചു. ഞങ്ങള് അവരുടെ ആവശ്യം അവതരിപ്പിച്ചപ്പോള് ആര്ക്കൊക്കെ ആണോ സ്പര്ശിക്കേണ്ടത് അവര്ക്കു തന്നെ സമീപിക്കാമെന്ന് നാഥ പറഞ്ഞു. ഒന്നൊന്നായി, ഞങ്ങള് ആളുകളുടെ കൈയില് പിടിച്ച് അവരെ നാഥയുടെ വസ്ത്രത്തില് സ്പര്ശിക്കുന്നതിനായി വഴികാട്ടി. ഞങ്ങള്ക്ക് അത് വിചിത്രമായ ഒരനുഭവമായിരുന്നു- ഞങ്ങള്ക്ക് മാത്രമേ നാഥയെ കാണുവാന് സാധിക്കുന്നുള്ളൂ എന്നത് ഉള്ക്കൊള്ളുവാന് പ്രയാസമായിരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ വീക്ഷണത്തില്, നാഥയെ തൊടുവാനായി ആളുകളെ വഴികാട്ടുന്നത് അന്ധരെ നയിക്കുന്നത് പോലെയായിരുന്നു. അവരുടെ പ്രതികരണങ്ങള് മനോഹരമായിരുന്നു, പ്രത്യേകിച്ചും കുട്ടികളുടെ. മിക്ക ആളുകള്ക്കും എന്തോ അനുഭവം ഉണ്ടായതുപോലെ തോന്നി. വളരെ കുറച്ചു പേര് വൈദ്യുതി കടന്നു പോകുന്നത് പോലെയുള്ള അനുഭൂതി രേഖപ്പെടുത്തി. മറ്റുള്ളവര് വികാരനിര്ഭരരായി കാണപ്പെട്ടു. എന്നാല് കൂടുതല് ആളുകള് നാഥയെ സ്പര്ശിച്ചപ്പോള്, നാഥയുടെ വസ്ത്രത്തില് കറുത്ത പാടുകള് രൂപപ്പെടുന്നത് ഞാന് ശ്രദ്ധിച്ചു. ആ പാടുകളെല്ലാം കട്ടപിടിച്ചു കരിനിറത്തില് വലിയ കറയായിമാറി. അത് കണ്ടതും ഞാന് കരഞ്ഞു. ”നാഥയുടെ വസ്ത്രം!” മരിയയും നിലവിളിച്ചു. ഒരിക്കലും കുമ്പസാരിച്ചിട്ടില്ലാത്ത പാപങ്ങളെ ആ കറകള് സൂചിപ്പിക്കുന്നുവെന്ന് നാഥ വിശദീകരിച്ചു. പെട്ടെന്ന് നാഥ അപ്രത്യക്ഷയായി. കുറച്ചുനേരം പ്രാര്ത്ഥിച്ചതിനുശേഷം, ഞങ്ങള് ആ ഇരുട്ടില് അവിടെ നിന്ന് ഞങ്ങള് കണ്ടതൊക്കെ ആളുകളോട് വിവരിച്ചു. അവരും ഞങ്ങളുടെ അത്രത്തോളം തന്നെ അസ്വസ്ഥരായി. അവിടെയുള്ളവര് എല്ലാവരും തന്നെ കുമ്പസാരത്തിനു പോകണമെന്ന് ആരോ നിര്ദേശം മുന്നോട്ടു വച്ചു. അടുത്ത ദിവസം, അനുതപിച്ചു ഗ്രാമീണര് പുരോഹിതരുടെ പക്കലേക്കു പ്രവഹിച്ചു. ദിവസേനയുള്ള ഈ കൂടിക്കാഴ്ചകളില് നാഥ പ്രാര്ത്ഥന, ഉപവാസം, കുമ്പസാരം, ബൈബിള് വായന, വിശുദ്ധ കുര്ബാന സ്വീകരണം എന്നീ കാര്യങ്ങളുടെ പ്രാധാന്യം ഊന്നിപ്പറഞ്ഞു. പിന്നീട്, ആളുകള് ഇവ നാഥയുടെ ‘പ്രധാന സന്ദേശങ്ങള്’ ആയി തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അഥവാ, ഫാ. യോസോ അവയെ വിശേഷിപ്പിച്ചതു പോലെ, നാഥയുടെ ‘അഞ്ചു കല്ലുകള്.’ നാഥ നമ്മളോടു പ്രാര്ത്ഥിക്കുവാനും ഉപവസിക്കുവാനും പറയുമ്പോളും, അതിന് അതിനാല്ത്തന്നെ യാതൊരു പ്രയോജനവും ഇല്ല. വിശ്വാസം ജീവിക്കുന്നതിന്റെ ഫലം, സ്നേഹമാണ്. നാഥ തന്റെ ഒരു സന്ദേശത്തില് പറഞ്ഞതുപോലെ, ”എല്ലാത്തിലുമുപരി തന്റെ കുട്ടികളെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരമ്മയെന്ന പോലെ ഞാന് നിങ്ങളുടെ അടുക്കല് വരുന്നു. എന്റെ കുട്ടികളേ, ഞാന് നിങ്ങളെ സ്നേഹിക്കുവാന് പഠിപ്പിക്കുവാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു.” നാഥയുടെ സ്വര്ഗ്ഗീയമായ സൗന്ദര്യം ആദ്യം മുതല് തന്നെ ഞങ്ങളുടെ മനം കവര്ന്നിരുന്നു. ഒരു ദിവസം, പ്രത്യക്ഷീകരണത്തിനിടയില്, ഞങ്ങള് നാഥയോടു ബാലിശമായ ഒരു ചോദ്യം ചോദിച്ചു: ”നാഥ ഇത്ര സൗന്ദര്യവതി ആയിരിക്കുന്നത് എങ്ങനെയാണ്?” നാഥ മൃദുവായി പുഞ്ചിരിച്ചു. ”ഞാന് സൗന്ദര്യവതി ആയിരിക്കുന്നത് ഞാന് സ്നേഹിക്കുന്നതിനാലാണ്,” നാഥ പറഞ്ഞു. ”നിങ്ങളും സൗന്ദര്യം ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കില്, സ്നേഹിക്കുവിന്.” നാം ഉള്ളില് വിശുദ്ധി പാലിക്കുന്നുണ്ടെങ്കില്, ഹൃദയം മുഴുവന് സ്നേഹം നിറച്ചെങ്കില്, പുറത്തും നമ്മള് സൗന്ദര്യമുള്ളവരാകും. ആ രീതിയിലുള്ള സൗന്ദര്യമാണ് നാഥ നമുക്കും ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. പരിശുദ്ധ കന്യകയുമായുള്ള ദൈനംദിന കൂടിക്കാഴ്ച്ചകളില് നിന്നും, നാഥയ്ക്ക് മെജുഗോറിയയെക്കുറിച്ചുള്ള പദ്ധതികള് ആ ഗ്രാമത്തിനു വേണ്ടിയോ, യുഗോസ്ലാവിയ മുഴുവനും വേണ്ടിയോ മാത്രം പരിമിതമല്ലെന്ന് ഞങ്ങള് തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഭൂമി മുഴുവന് പരിവര്ത്തനം കൊണ്ടുവരാനാണ് നാഥ വന്നിരിക്കുന്നത്.
By: മിര്യാനാ സോള്ഡോ
More