Home/Makatawag ng Pansin/Article

Sep 09, 2022 455 0 Shalom Tidings
Makatawag ng Pansin

Ang Santong Umaawit

 

Sinulat ng Kristiyanong mangangatha na si Tertullian na “ang dugo ng mga martir ay ang binhi ng Simbahan.” Ang isang mahusay na halimbawa ng katotohanang iyon ay ang martir ng ikatlong siglo, si Cecilia. Ang kanyang pangalan ay araw-araw na binibigkas sa kanon ng Misa, at siya ay nananatili hanggang sa araw na ito bilang isa sa mga dakilang Santo ng naunang kapanahunan ng mga Kristiyano.

Heto ang kanyang kasaysayan na bagaman madugo ay kahanga-hanga din. Sa kabila ng pag-aalay niya ng kanyang kalinisang-puri kay Hesus, ipinagkasundo siya ng kanyang mayamang mga magulang na ipakasal sa isang manliligaw na nagngangalang Valerian. Isipin mo na lang ang laking-pagkagulat ng binata nang, sa gabi ng kanyang kasal, ipinaalam sa kanya ni Cecilia na hindi lamang siya nanumpa ng kalinisang-puri kundi ang kanyang pagkabirhen ay nasa ilalim ng maingat na pagbabantay ng kanyang anghel na tagapangalaga.

Nakakamangha, ang kanyang asawa ay sumang-ayon na igalang ang kanyang panata at nangako pang tanggapin ang Kristiyanismo, ngunit mayroon siyang pasubali: nais niyang makita ang kanyang anghel na tagapag-alaga. Ang kanyang pasalungat na sagot ay: na siya ay maglakbay sa ikatlong milyahe sa Appian Way at doon ay tumanggap ng binyag sa mga kamay ni Papa Urbanus. Matapos umahon mula sa tubig ng binyag at makauwi ng bahay, nakita nga ni Valerian ang anghel na nakaupo sa tabi ni Cecilia.

Nang maglaon, pati ang kapatid ng kanyang asawa na si Tiberius ay napagbagong loob, at ang magkapatid ay palagiang naglilibing ng mga Kristiyano na halos araw-araw na pinapatay ng lokal na Romanong prepekto.

Sa kalaunan sila ay nadakip at nakulong dahil sa pagtanggi nilang mag-alay ng mga sakripisyo sa mga diyos, ngunit nagawa nilang mabago ang kanilang tagapiit bago Sila binawian ng buhay sa pagkamartir.

Di -nagtagal, mismong si Cecilia ay dinakip at hinatulan ng kamatayan. Isang gabi, mahimalang naligtasan nya ang matinding apoy na sinadya para malagutan siya ng hininga. Matapos nuon ay nakatanggap siya mula sa isang berdugo ng tatlong magkakahiwalay na suntok sa kanyang leeg sa bigong-pagtangkang mapugutan siya ng ulo. Iniwang duguan, si Cecilia ay nagtagal pa ng tatlong araw, habang patuloy na nangaral sa mga taong nakapaligid sa kanya at nag-ipon ng dugong umaagos mula sa kanyang mga sugat.

Ang kanyang mga labi, kasama ng kanyang asawa, bayaw, at ang nagbalik-loob na tagapiit, ay iniingatan sa Simbahan ng Santa Cecilia ng Roma.

Ang kanyang katawan ay napatotohanang hindi nabulok nang ito ay hukayin noong 1599 at dahil nang araw ng kanyang kasal siya ay umawit ng mga himno kay Hesus sa kanyang puso, si Cecilia ang patron ng mga musikero. Ipinagdiriwang natin ang kanyang kapistahan sa ika-22 ng Nobyembre.

Share:

Shalom Tidings

Shalom Tidings

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Latest Articles