- Latest articles
സ്‌പെയിന്‍: മാരകമായ രോഗത്തിനുമുന്നിലും ദിവ്യകാരുണ്യത്തെ ജീവനെക്കാള്‍ സ്‌നേഹിച്ച അജ്‌ന ജോര്‍ജിനെപ്പോലെ ഒരു സ്പാനിഷ് യുവതി, അതാണ് മുപ്പത്തിയൊന്നുകാരിയായ ബെലെന്. നട്ടെല്ലിലെ മാരകമായ ട്യൂമര്‍നിമിത്തം റാമോണ്‍ വൈ കാജല്‍ ആശുപത്രിയിലെ കിടക്കയിലേക്ക് ജീവിതം പരിമിതപ്പെട്ടിട്ടും അവളുടെ മുഖത്തെ പുഞ്ചിരി മായാതെ നില്ക്കുന്നു. അനുദിനം ദിവ്യകാരുണ്യം സ്വീകരിക്കണമെന്ന് നിര്‍ബന്ധമായി ആഗ്രഹിക്കുന്ന ബെലെന് അതൊരു മരുന്നാണെന്നാണ് അവളുടെ സാക്ഷ്യം.
കഴുത്തിനുപിന്നിലെ തീവ്രവേദനയുടെ കാരണം അന്വേഷിച്ച് ആശുപത്രിയിലെത്തിയപ്പോഴാണ് ആദ്യം രോഗവിവരം അറിഞ്ഞത്. അപ്പോള്‍ ഒന്ന് പതറിയെന്നാണ് ബെലെന്‍റെ വാക്കുകള്‍. എങ്കിലും പെട്ടെന്നുതന്നെ അവള്‍ അത് ദൈവകരങ്ങളില്‍നിന്ന് സ്വീകരിച്ചു. ചികിത്സകൊണ്ട് കാര്യമില്ലാത്തതിനാല്‍ പിന്നീട് സാന്ത്വനപരിചരണത്തിലേക്ക് മാറ്റിയെങ്കിലും ബെലെന് നിരാശപ്പെടുന്നില്ല. തന്നെ ദൈവം തിരികെ വിളിക്കുകയാണെങ്കില്‍ സന്തോഷത്തോടെ പോകും, കാരണം ദൈവത്തോടൊപ്പമാണല്ലോ പോകുന്നത്. അല്ല, ഇവിടെത്തന്നെ തുടരണമെന്നാണ് ദൈവഹിതമെങ്കില്‍ അങ്ങനെ നടക്കട്ടെ എന്നും ബെലെന് പറയുന്നു.
രോഗത്തിന്‍റെ കഠിനതകളിലൂടെ കടന്നുപോകുമ്പോഴും ഓരോ ദിനവും ദൈവം തന്നെ സ്‌നേഹിക്കുന്നുവെന്ന് തെളിയിക്കുന്ന അടയാളങ്ങളും സന്ദേശങ്ങളും ദിനവും ലഭിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ബെലെന് പങ്കുവയ്ക്കുന്നു. മാതാപിതാക്കളും പ്രതിശ്രുതവരന്‍ എമിലിയോയും ബെലെന് സഹായവും സാന്ത്വനവുമായി അരികിലുണ്ട്. സുഹൃത്തുക്കളും പിന്തുണയേകുന്നു. തന്റെ ഇന്നത്തെ ദൗത്യം സുവിശേഷം പ്രചരിപ്പിക്കുകയും വിശ്വാസത്തിന്‍റെ സാക്ഷിയാവുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണെന്നാണ് ബെലെന്‍റെ ബോധ്യം. തന്റെ സോഷ്യല്‍ മീഡിയ പോസ്റ്റുകളിലൂടെ ആ ദൗത്യം നിറവേറ്റുകയാണ് ഈ യുവതി.
'
2022 ഫെബ്രുവരിമാസം. ഞങ്ങള്‍ക്ക് നാലാമത്തെ മകള്‍ ജനിച്ച് അഞ്ചുമാസം കഴിഞ്ഞിട്ടേയുള്ളൂ. ഭാര്യക്ക് പെട്ടെന്ന് അസഹനീയമായ വയറുവേദന ആരംഭിച്ചു. സമീപത്തുള്ള ഡോക്ടറെ കാണിച്ചപ്പോള്‍ അദ്ദേഹം പെട്ടെന്നുതന്നെ കോലഞ്ചേരി മെഡിക്കല്‍ കോളേജിലേക്ക് റഫര്‍ ചെയ്തു. അന്ന് വൈകിട്ട് അവളെയുംകൊണ്ട് ഞങ്ങള്‍ അവിടെ കാഷ്വാലിറ്റിയില്‍ ചെന്നു.
ഡോക്ടര്‍മാര്‍ പരിശോധിച്ചതിനുശേഷം അപ്പന്‍ഡിക്‌സിന്‍റെ പ്രശ്‌നം ആണെന്നാണ് പറഞ്ഞത്. ഒപ്പം ഹെര്‍ണിയയും ഉണ്ടെന്ന് അവര്‍ പറഞ്ഞു. അല്പം ഗുരുതരമാണെന്ന് അനുഭവപ്പെടുന്നതിനാല്‍ രാത്രിയില്‍ത്തന്നെ ഓപ്പറേഷന് ചെയ്യേണ്ടിവരുമെന്നാണ് അവര്‍ അഭിപ്രായപ്പെട്ടത്. വലിയതാണെങ്കില്‍ കീഹോള്‍ ചെയ്യാന്‍ സാധിക്കില്ല ഓപ്പണ്‍ സര്‍ജറി ചെയ്യാനേ സാധിക്കൂ എന്ന് അറിയിച്ചു. പെട്ടെന്നു കേട്ടപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ക്കെല്ലാം വലിയ വിഷമം. ചെറിയ കുഞ്ഞുങ്ങളുണ്ട്. കൂടാതെ ഭാര്യക്ക് നാലു സിസേറിയന്‍ കഴിഞ്ഞതാണ്.
കുഴിക്കാട്ടുശേരി മറിയം ത്രേസ്യ ആശുപത്രിയിലെ ഡോ. ഫിന്റോയുടെ നേതൃത്വത്തിലായിരുന്നതിനാലാണ് അതെല്ലാം സമാധാനപരമായി കഴിഞ്ഞത്. ഇതൊന്നും പോരാതെ അന്ന് കൊവിഡിന്‍റെ പ്രശ്‌നങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നു. എല്ലാം കൂടി ഓര്‍ത്തപ്പോള്‍ വല്ലാത്ത പ്രതിസന്ധിയാണ് ഞങ്ങള്‍ നേരിടേണ്ടത് എന്ന് മനസിലായി. എന്തായാലും ഡോക്‌ടേഴ്‌സ് പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് ആശുപത്രിയില്‍ അഡ്മിറ്റ് ആയി. കൊവിഡ് ടെസ്റ്റുകള്‍ നടത്തി. തുടര്‍ന്ന് രാത്രിയില്‍ത്തന്നെ അള്‍ട്രാസൗണ്ട് സ്‌കാനിംഗ് ചെയ്തു.
സ്‌കാനിഗ് ചെയ്തത് ഒരു ലേഡി ഡോക്ടര്‍ ആയിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് അവര്‍ എന്തോ കണ്ട് പേടിച്ചതുപോലെ സ്‌കാനിംഗ് റൂമില്‍നിന്നും ഇറങ്ങിപ്പോയി സീനിയര്‍ ഡോക്ടറെ വിളിച്ചുകൊണ്ടു വന്നു. കാരണം അത്ര ഗുരുതരമായിരുന്നു സ്ഥിതി. പീന്നീട് ഭാര്യയെ മുറിയിലേക്ക് മാറ്റി. ആ രാത്രിയില്‍ ഞങ്ങള്‍ കൈകോര്‍ത്തിരുന്ന് മാതാവിന്‍റെ മദ്ധ്യസ്ഥതയില്‍ അഭയപ്പെട്ട് കണ്ണീരോടെ കര്‍തൃസന്നിധിയില്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. അതോടൊപ്പം മറ്റൊരു കാര്യം ഓര്‍മ വന്നു, ശാലോം ടൈംസ് മാസികയില്‍ വരാറുള്ള ‘സിംപിള്‍ ഫെയ്ത്ത്’ സാക്ഷ്യങ്ങള്‍! ഞാന്‍ മാസിക വായിക്കുന്ന ആളാണ്. അതിനാല്‍ പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ ഇങ്ങനെ കൂട്ടിച്ചേര്‍ത്തു, ‘സൗഖ്യമായാല്‍ ശാലോം ടൈംസില്‍ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തിക്കൊള്ളാം!’ ആ നിസഹായവേളയിലെ പ്രാര്‍ത്ഥന അങ്ങനെയായിരുന്നു.
നേരം വെളുക്കാറായപ്പോള്‍ ഭാര്യയുടെ ടെസ്റ്റ് റിസള്‍ട്ട് അറിയിച്ചു. അപ്പന്‍ഡിക്‌സ് ആണെന്നും രാവിലെത്തന്നെ സര്‍ജറി ചെയ്യണം എന്നുമായിരുന്നു അവരുടെ വാക്കുകള്‍. ഓപ്പറേഷന് ബില്ല് അടയ്ക്കണം എന്നും നിര്‍ദേശിച്ചു. 75000 രൂപയോളം ആകുമെന്നാണ് പറഞ്ഞത്. ആ സമയത്ത് എന്റെ കൈയ്യില്‍ പണമൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. കൊവിഡിന്‍റെ സാഹചര്യത്തില്‍ ജോലി നഷ്ടപ്പെട്ട് സാമ്പത്തികമായി വിഷമിക്കുന്ന സമയം. ഓപ്പറേഷനുവേണ്ടി അത്യാവശ്യമായി 25000 രൂപ അടയ്ക്കാന്‍ പറഞ്ഞു. ബില്‍ തന്നിട്ട് ഭാര്യയെ കൊണ്ടുപോയി ഓപ്പറേഷന് തയ്യാറാക്കി.
പക്ഷേ രാവിലെത്തന്നെ സര്‍ജറി ചെയ്യണമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഡോക്ടര്‍ വരുകയോ സര്‍ജറിയെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുകയോ ചെയ്തില്ല. കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് ജൂനിയര്‍ ഡോക്ടര്‍ വന്നുപറഞ്ഞു, ”ഒരു സി.റ്റി സ്‌കാന്‍ എടുക്കണം, എങ്കിലേ ഇതിന്‍റെ ഡെപ്ത്ത് അറിയാന്‍ പറ്റുകയുള്ളൂ!”
അങ്ങനെ സി.റ്റി സ്‌കാന്‍ ചെയ്യാന്‍ പോയി തിരികെ വന്നപ്പോള്‍ ഉച്ചയാകാറായി. താമസിയാതെ ഡോക്ടറിന്‍റെ ചേംബറിലേക്ക് എന്നെ വിളിപ്പിച്ചു. അവിടെ ചെന്നപ്പോള്‍ ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞത് ഇങ്ങനെയാണ്, ”അപ്പന്‍ഡിക്‌സിന്റേതായി ഒന്നും കാണുന്നില്ല, നീര്‍ക്കെട്ട് വീണതാണ്! കുറച്ചുദിവസം ആന്റിബയോട്ടിക് കഴിച്ചാല്‍ മാറും!”
സംഭവിച്ചതെന്താണെന്ന് ഞങ്ങള്‍ക്ക് വ്യക്തമായി. അള്‍ട്രാ സൗണ്ട് സ്‌കാന്‍ ചെയ്തപ്പോള്‍ വളരെ ഗുരുതരം എന്നുപറയുകയും അതിന്‍പ്രകാരം സര്‍ജറി തീരുമാനിക്കുകയും ചെയ്തതാണ്. എന്നാല്‍ ആ സമയത്ത് ഞങ്ങള്‍ മാതാവിന്‍റെ മധ്യസ്ഥതയില്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയും ശാലോം ടൈംസില്‍ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്താം എന്ന് നേരുകയും ചെയ്തു. ഇതിന്‍റെ ഫലമായിട്ടാണ് പ്രധാനഡോക്ടര്‍ക്ക് രോഗാവസ്ഥയുടെ ഡെപ്ത്ത് (ആഴം) അറിയണമെന്ന് തോന്നുകയും സി.റ്റി സ്‌കാന്‍ എടുക്കണം എന്ന് പറയുകയും ചെയ്തത്. ആ റിപ്പോര്‍ട്ടിന്‍പ്രകാരം അപ്പന്‍ഡിക്‌സിന്‍റെയോ ഹെര്‍ണിയയുടെയോ പ്രശ്‌നം ഇല്ലെന്ന് മനസിലായി. ഗുരുതരാവസ്ഥയില്‍നിന്ന് അത്ഭുതകരമായ മാറ്റം! ഞങ്ങള്‍ക്ക് ആശുപത്രിയില്‍ 25000 രൂപ മാത്രമാണ് അന്ന് ചെലവായത്. അതിനുശേഷം ഇത്രയും നാള്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടും അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ഒരു ആരോഗ്യപ്രശ്‌നംപോലും ഭാര്യക്ക് ഉണ്ടായിട്ടില്ല.
പ്രവീണ്‍ കോട്ടയം സ്വദേശിയാണ്. ഉപവിപ്രവര്‍ത്തനങ്ങളിലും സംഗീതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് സുവിശേഷശുശ്രൂഷകളിലും സജീവം. ഭാര്യ: മെറിന്‍, മക്കള്‍: അക്യൂന, എലേന, അന്‍വീന, അയന.
'
ദൈവദൂഷണത്തിന് പരിഹാരമായി 1843-ല്‍ വിശുദ്ധ പത്രോസിന്‍റെ വിശുദ്ധ മേരിക്ക് വെളിപ്പെടുത്തപ്പെട്ട പ്രാര്‍ത്ഥന
ഏറ്റവും പരിശുദ്ധനും പരിപാവനനും ആരാധ്യനും അഗ്രാഹ്യനും വിവരിക്കാനാവാത്തവനുമായ ദൈവനാമം എന്നെന്നും പുകഴ്ത്തപ്പെടുകയും വാഴ്ത്തപ്പെടുകയും സ്‌നേഹിക്കപ്പെടുകയും ആരാധിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യട്ടെ.
യുവസംരംഭകരുടെ പ്രചോദനാത്മകമായ വിജയകഥ
ഗെയ്ബ്, നെയ്റ്റ്- ഇരുവരും ഗ്രാജ്വേഷന്‍ പഠനം പൂര്‍ത്തിയാക്കാനൊരുങ്ങുന്ന ഇരട്ടസഹോദരങ്ങള്‍. കുറച്ചുനാളായി ഗെയ്ബ് ഒരു സ്വപ്നം കാണാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട്. അതാണ് അഗാപെ എന്ന പേരില്‍ പൂവണിഞ്ഞത്. താമസിയാതെ ഇരട്ടസഹോദരനായ നെയ്റ്റും പങ്കാളിയായി. ‘അഗാപെ അപ്പാരല്‍’ എന്നാല്‍ ഇവരുടെ കത്തോലിക്കാ വസ്ത്രവ്യാപാരസംരംഭം. എന്താണ് ഈ യുവാക്കളുടെ ബ്രാന്‍ഡിന്‍റെ പ്രത്യേകത എന്നല്ലേ? ഇതൊരു സുവിശേഷ പ്രചാരണമാധ്യമമാണ് ഇവര്‍ക്ക്. ബന്ധപ്പെട്ട അധികാരികളില്‍നിന്ന് ലഭിക്കേണ്ട അനുമതികളെല്ലാം വേഗം ലഭിച്ചു എന്നതുമാത്രമല്ല, ആദ്യത്തെ ഓര്‍ഡര്‍ അയച്ചപ്പോള്‍ത്തന്നെ അഗാപെയുടെ വിജയകരമായ തുടക്കത്തിനുപിന്നില്‍ ദൈവകരം പ്രവര്‍ത്തിച്ചു എന്നത് ഉറപ്പായെന്ന് ഇരുപതുകാരായ സഹോദരങ്ങള്‍ പറയുന്നു.
യഥാര്‍ത്ഥമായ സ്‌നേഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സംസാരത്തിന് തുടക്കമിടുന്ന ഒരു ബ്രാന്‍ഡിനെക്കുറിച്ച് ഇവരുടെ മനസിലുണ്ടായിരുന്നു. ഇന്ന് ഈ ബ്രാന്‍ഡ് വസ്ത്രമണിഞ്ഞ ഒരാളെ കാണുമ്പോള്‍ എന്താണ് അഗാപെ എന്ന് ചോദിക്കും. അപ്പോള്‍ അതേക്കുറിച്ച് വിശദീകരിക്കാന്‍ അവസരം ലഭിക്കുന്നു. അതിലൂടെ അഗാപെ സ്‌നേഹത്തെക്കുറിച്ചും ക്രിസ്തുവിന് നമ്മോടുള്ള സ്‌നേഹത്തെക്കുറിച്ചും അതുവഴി കത്തോലിക്കാവിശ്വാസത്തെക്കുറിച്ചും പങ്കുവയ്ക്കാന്‍ സാധിക്കും.
ഈ ബ്രാന്‍ഡ് വസ്ത്രങ്ങള്‍ ധരിക്കുന്നവര്‍ ക്രിസ്തുവിന്റെ സുവിശേഷത്തെക്കുറിച്ചും അഗാപെ സ്‌നേഹത്തെക്കുറിച്ചും പങ്കുവയ്ക്കുകമാത്രമല്ല, വചനാനുസൃതം ജീവിക്കുകയും അവിടുത്തെ വ്യവസ്ഥകളില്ലാത്ത സ്‌നേഹത്തിന് സാക്ഷികളാകുകയും ചെയ്യണമെന്ന് ഇവര്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
അഗാപെ എന്നാല്‍ വ്യത്യസ്തമായ ഒരു ജീവിതശൈലിയും നല്ലൊരു വസ്ത്രവും എന്നുമാത്രമല്ല, അത് മറ്റുള്ളവരെ സഹായിക്കുന്നതിലേക്കും ത്യാഗപൂര്‍ണമായ സ്‌നേഹം ജീവിക്കുന്നതിലേക്കും നയിക്കണം. അതാണ് നെയ്റ്റിന്‍റെ ആഗ്രഹം. അത് മറ്റുള്ളവരെ ദൈവത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നതാകണം. അവരുടെതന്നെ ജീവിതത്തില്‍ ഈ സൗന്ദര്യം അനുഭവിക്കുന്നതിലേക്കും ഓരോരുത്തരുടെയും ജീവിതത്തില്‍ ആനന്ദവും സംതൃപ്തിയും കണ്ടെത്തുന്നതിലേക്കും നയിക്കണം.
അനുഭവം
ഒരു സ്വെറ്റ്ഷര്‍ട്ടിന് ചെലുത്താന്‍ സാധിക്കുന്ന സ്വാധീനത്തെക്കുറിച്ച് സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നവരുണ്ട്. നെയ്റ്റിന്‍റെയും ഗെയ്ബിന്‍റെയും സഹപാഠിയായ ലൂക്ക് ബിഗ്ഗാര്‍ പങ്കുവച്ചത് അത്തരത്തിലൊരു സാക്ഷ്യമാണ്. ലൂക്കിന്‍റെ അഗാപെ വസ്ത്രം പല തവണ ഫലപ്രദമായ സംസാരത്തിന് വഴിതുറന്നു. ”അതില്‍ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ എനിക്ക് ഇഷ്ടം തോന്നുന്നത് ഇതിലൂടെ എന്റെ നിത്യജീവിതത്തോട് വിശ്വാസത്തെ ചേര്‍ത്തുവയ്ക്കാന്‍ സാധിക്കുന്നു എന്നുള്ളതാണ്. എനിക്ക് ഒരു എം.ആര്‍.ഐ സ്‌കാന്‍ എടുക്കേണ്ടിവന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ധരിച്ചിരുന്ന അഗാപെയുടെ ഹൂഡി വസ്ത്രത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു സ്ത്രീ എന്നോട് ചോദിച്ചു. ഞാന്‍ അവരോട് അഗാപെയെക്കുറിച്ചും ആ വാക്കിന്‍റെ അര്‍ത്ഥത്തെക്കുറിച്ചും സംസാരിച്ചു. അവര്‍ക്കത് വലിയ ഇഷ്ടമായി. നേരിട്ടല്ലാതെയുള്ള സുവിശേഷപ്രചാരണത്തിന് ഇതൊരു നല്ല ഉപകരണമാണ്-” ലൂക്കിന്‍റെ വാക്കുകള്‍
അഗാപെ സ്‌നേഹത്തിന്‍റെ സന്ദേശം വസ്ത്രങ്ങളുടെ ഉപഭോക്താക്കള്‍ക്കുമാത്രമല്ല, നിര്‍മാതാക്കള്‍ക്കുംകൂടിയുള്ളതാണ്. ഈ കമ്പനി നടത്തുന്നതിലൂടെ തങ്ങള്‍ പല കാര്യങ്ങളും പഠിച്ചുവെന്ന് ഗെയ്ബും നെയ്റ്റും പറയുന്നു. പ്രത്യേകിച്ചും, ത്യാഗപൂര്‍ണമായ സ്‌നേഹം എങ്ങനെ പരിശീലിക്കണമെന്ന് അഗാപെ അപ്പാരല്‍സ് പഠിപ്പിച്ചു എന്നതാണ് അവരുടെ സാക്ഷ്യം.
സ്‌നേഹം എന്നാല്‍ ബലിയാകലാണെന്ന് ഈ കമ്പനി ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു എന്നവര്‍ പറയുന്നു. കോളേജ് വിദ്യാര്‍ത്ഥികളെന്ന നിലയില്‍, സ്‌നേഹത്തിന്‍റെ ഈ പാഠം വിദ്യാഭ്യാസവും ജോലിയും സാമൂഹ്യ ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളും സംതുലിതാവസ്ഥയില്‍ കൊണ്ടുപോകുന്നതിന് വളരെ ഉപകാരപ്രദമാണെന്ന് തെളിയിക്കപ്പെട്ടുകഴിഞ്ഞു എന്നും ഈ യുവസംരംഭകര്‍ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. ഇടയ്ക്ക് പുതിയ മോഡല്‍ വസ്ത്രങ്ങള്‍ ഇറക്കുന്നതില്‍ ചെറിയൊരു ഇടവേള നല്കിയെങ്കിലും പിന്നീട് കൂടുതല്‍ ഉണര്‍വോടെ മുന്നോട്ടുവന്നപ്പോള്‍ കുറച്ചുമാസങ്ങള്‍കൊണ്ടുതന്നെ കമ്പനിക്ക് വലിയ കുതിപ്പാണ് ഉണ്ടായിരിക്കുന്നത്. Agape Apparel എന്ന് സേര്‍ച്ച് ചെയ്താല്‍ ഇന്റര്‍നെറ്റില്‍നിന്ന് ഇവരുടെ വിവരങ്ങള്‍ ലഭിക്കും.
'
”ഒടേതമ്പുരാന്‍ കര്‍ത്താവ് എന്റെ തലേല്‍ വരച്ചത് ഇങ്ങനെയൊക്കെയാ. അതുകൊണ്ടാണ് എന്റെ ജീവിതത്തില്‍ ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംഭവിച്ചത്” എന്ന് സമാധാനിക്കുന്ന പഴയ തലമുറയിലെ ഒത്തിരി അമ്മച്ചിമാരെയും അച്ചാച്ചന്മാരെയും എന്റെ ജീവിതയാത്രയില്‍ പലയിടത്തുംവച്ച് കണ്ടുമുട്ടാന്‍ എനിക്കിടവന്നിട്ടുണ്ട്. ചോരത്തിളപ്പിന്‍റെ കാലഘട്ടത്തില്‍ അങ്ങനെ പറഞ്ഞവരെ ഞാന്‍ തിരുത്തിയിട്ടുമുണ്ട്. ഇതൊക്കെ സ്വന്തം വാക്കും പ്രവൃത്തിയുംകൊണ്ട് അവനവന്‍ ഉണ്ടാക്കുന്നതാണ്. അല്ലാതെ ദൈവം മുന്നമേകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച അങ്ങനെയൊരു തലേവരയൊന്നും ആരുടെയും തലേല്‍ ഇല്ലേ ഇല്ല എന്ന് ശക്തിയുക്തം ഞാന്‍ വാദിച്ചിട്ടുമുണ്ട്. എന്നാല്‍ കുറേക്കൂടി പ്രായവും പക്വതയും ആലോചനാശേഷിയും ഒക്കെ വന്നു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ മറിച്ചു ചിന്തിക്കുവാന്‍ തുടങ്ങി. സ്വന്തം പ്രവൃത്തിദോഷംകൊണ്ടല്ലാതെ കടന്നുപോകേണ്ടി വന്ന കയ്‌പേറിയ ജീവിതാനുഭവങ്ങളുടെ മുമ്പില്‍ നിസഹായയായി പകച്ചുനിന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ സത്യമായും ചിന്തിച്ചു കാരണവന്മാരു പറഞ്ഞതാണ് ശരി. എനിക്കാണ് തെറ്റുപറ്റിയതെന്ന്. എന്‍റെമാത്രം ജീവിതാനുഭവത്തിന്‍റെ തലത്തില്‍നിന്നുകൊണ്ടു മാത്രമല്ല നിര്‍ദോഷരായിരുന്നിട്ടും നിസഹായരായി വളരെയേറെ സഹിക്കേണ്ടിവന്ന ചില ജീവിതങ്ങളെ വിലയിരുത്തി നോക്കിയപ്പോഴും ഞാനൊരു നിഗമനത്തില്‍ എത്തിച്ചേര്‍ന്നു. അത് ഇതാണ്. സത്യമായും തലേവര എന്നു പറയുന്ന ഒന്നുണ്ട്. ആ വര വരയ്ക്കുന്നവന്‍ ദൈവംതന്നെയാണ് എന്ന്.
കര്‍ത്താവായ യേശുവിന്റെ നിയോഗം
ലോകം കണ്ടിട്ടുള്ള മനുഷ്യവ്യക്തികളില്‍വച്ച് ഏറ്റവും തിക്തത നിറഞ്ഞ ദൈവനിയോഗം ശിരസാവഹിച്ച വ്യക്തി യേശുകര്‍ത്താവുതന്നെയാണെന്ന് പ്രവാചകഗ്രന്ഥങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോകുമ്പോള്‍ നമുക്ക് മനസിലാക്കാന്‍ കഴിയും. ഏശയ്യാ പ്രവചനത്തില്‍ യേശു നിര്‍ബന്ധമായും കടന്നുപോകേണ്ടിയിരുന്ന കഠിനസഹനങ്ങളെക്കുറിച്ച് അനേക വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കുമുമ്പേ ഇപ്രകാരം എഴുതപ്പെട്ടിരുന്നു. ”അവനു ക്ഷതമേല്‍ക്കണമെന്നത് കര്ത്താവിന്റെ ഹിതമായിരുന്നു. അവിടുന്നാണ് അവനെ ക്ലേശങ്ങള്‍ക്കു വിട്ടുകൊടുത്തത്. പാപപരിഹാരബലിയായി തന്നെത്തന്നെ അര്‍പ്പിക്കുമ്പോള്‍ അവന്‍ തന്റെ സന്തതിപരമ്പരയെ കാണുകയും ദീര്‍ഘായുസു പ്രാപിക്കുകയും ചെയ്യും; കര്ത്താവിന്റെ ഹിതം അവനിലൂടെ നിറവേറുകയും ചെയ്യും. തന്റെ കഠിനവേദനയുടെ ഫലംകണ്ട് അവന്‍ സംതൃപ്തനാകും. നീതിമാനായ എന്റെ ദാസന്‍ തന്റെ ജ്ഞാനത്താല്‍ അനേകരെ നീതിമാന്മാരാക്കും; അവന്‍ അവരുടെ തിന്മകളെ വഹിക്കുകയും ചെയ്യും” (ഏശയ്യാ 53/9-11).
പാപലേശമേശാത്ത അവന്‍ അനേകരുടെ പാപഭാരം വഹിക്കണമെന്നതും പാപികളോടുകൂടെ എണ്ണപ്പെടണമെന്നതും അനേകരുടെ പാപത്തിനുപകരമായി മരണശിക്ഷ ഏല്‍ക്കണമെന്നതും യേശുവിനെ സംബന്ധിച്ച ദൈവനിയോഗംതന്നെയായിരുന്നു. പിതാവിന്‍റെ ആ ഹിതത്തിന് യേശു പൂര്‍ണമനസാല്‍ തന്നെത്തന്നെ വിട്ടുകൊടുക്കുന്നുവെങ്കിലും യേശുവിലെ പച്ചയായ മനുഷ്യന്‍ പിതാവിനോട് തന്റെ പീഡാസഹനങ്ങള്‍ക്ക് തൊട്ടുമുമ്പ് താണുവീണ് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നുണ്ട് ‘പിതാവേ, കഴിയുമെങ്കില്‍ ഈ പാനപാത്രം എന്നെ കടന്നുപോകട്ടെ’ എന്ന്. പിതാവിന്‍റെ തീരുമാനം മാറ്റപ്പെടാത്തതാണ് എന്നു തിരിച്ചറിഞ്ഞ യേശു പിതാവിന്‍റെ തിരുഹിതം അതായത്, അനേകരുടെ പാപപരിഹാരത്തിനായി താന്‍ കഠിനകഷ്ടതകളിലൂടെയും കുരിശുമരണത്തിലൂടെയും കടന്നുപോകണമെന്ന തന്നെ സംബന്ധിച്ച ദൈവനിയോഗം ശിരസാ വഹിക്കുന്നു. അവിടുന്ന് പറയുന്നു ”പിതാവേ, എന്റെ ഇഷ്ടമല്ല, അവിടുത്തെ ഇഷ്ടം നിറവേറട്ടെ” എന്ന്.
മാനുഷികദൃഷ്ടികൊണ്ട് നോക്കുമ്പോള്‍ തികച്ചും അന്യായമെന്ന് ഒറ്റനോട്ടത്തില്‍ ആര്‍ക്കും തോന്നിപ്പോകുന്ന ഒരു ദൈവനിയോഗമാണ് പരമപരിശുദ്ധനായ യേശുവിന്റെ തലയില്‍ പിതാവ് വരച്ചത്. അത് ഇതാണ്. ‘നമ്മുടെ അതിക്രമങ്ങള്‍ കര്‍ത്താവ് അവന്‍റെമേല്‍ ചുമത്തി. അവന്‍ മര്‍ദിക്കപ്പെടുകയും പീഡിപ്പിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു. എങ്കിലും അവന്‍ ഉരിയാടിയില്ല; കൊല്ലാന്‍ കൊണ്ടുപോകുന്ന കുഞ്ഞാടിനെപ്പോലെയും രോമം കത്രിക്കുന്നവരുടെ മുമ്പില്‍ നില്‍ക്കുന്ന ചെമ്മരിയാടിനെപ്പോലെയും അവന്‍ മൗനം പാലിച്ചു. മര്‍ദനത്തിനും ശിക്ഷാവിധിക്കും അധീനനായി അവന്‍ എടുക്കപ്പെട്ടു” (ഏശയ്യാ 53/6-8).
അതിക്രമികളോടുകൂടെ എണ്ണപ്പെട്ടവന്‍
ഇത്രയും ഉന്നതമായ മരണത്തിനാണ് യേശു തന്നെത്തന്നെ വിട്ടുകൊടുത്ത് കടന്നുപോയതെങ്കിലും അവന്‍ എണ്ണപ്പെട്ടത് അതിക്രമികളുടെയും ദൈവദൂഷകരുടെയും ദൈവജനത്തെ വഴിപിഴപ്പിക്കുന്നവരുടെയും കൂട്ടത്തിലാണ്. യേശുവിനെ കൊല്ലിച്ചവരും കൊന്നവരും മാത്രമല്ല, യേശുവന്‍റെ പീഡാസഹനങ്ങളോര്‍ത്തു വിലപിച്ചുകൊണ്ട് യേശുവിന്റെ കുരിശിന്‍ചുവട്ടില്‍ നിന്നവര്‍പോലും തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല യേശു കൊല്ലപ്പെട്ടത് എന്തിനുവേണ്ടിയാണെന്ന്. പുരോഹിതന്മാരുടെയും നിയമജ്ഞരുടെയും അസൂയമൂലമാണെന്ന് യേശുവിനെ സ്‌നേഹിച്ചിരുന്ന നല്ലവരായ അനേകര്‍ കരുതി. അതില്‍ സത്യവുമുണ്ട്. പക്ഷേ അതായിരുന്നില്ല പൂര്‍ണമായ സത്യം. കാരണം അവരും തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല. എന്നാല്‍ തിരുവചനങ്ങള്‍ അതു നമുക്കുമുമ്പില്‍ വെളിപ്പെടുത്തുന്നു ”എന്റെ ജനത്തിന്‍റെ പാപം നിമിത്തമാണ് അവന്‍ പീഡനമേറ്റ് ജീവിക്കുന്നവരുടെ ഇടയില്‍നിന്നും വിഛേദിക്കപ്പെട്ടതെന്ന് അവന്റെ തലമുറയില്‍ ആരു കരുതി?” (ഏശയ്യാ 53/8).
‘അവന്റെ തലമുറയില്‍ ആരു കരുതി’ എന്ന വാചകത്തിന് വലിയൊരര്‍ത്ഥമുണ്ട്. അത് ഇതാണ്. അവന്റെ കാലത്തു ജീവിച്ചിരുന്ന ആരുംതന്നെ അതായത് അവന്റെ സ്വന്തം ശിഷ്യന്മാര്‍പോലും മനസിലാക്കിയില്ല എന്നതാണത്.
കാരണമറിയാത്ത കഠിനസഹനങ്ങളോ?
പ്രിയപ്പെട്ട വായനക്കാരേ, ജീവിതത്തില്‍ അപ്രതീക്ഷിതമായി വന്നുചേരുന്നതും എത്ര പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചിട്ടും നീങ്ങിപ്പോകാത്തതും കാരണറിയാത്തതുമായ കഠിനസഹനങ്ങളുടെ മുമ്പില്‍ പകച്ചുനില്‍ക്കുകയായിരിക്കാം നിങ്ങളില്‍ ചിലരെങ്കിലും. യേശുവിനോടൊത്ത് ആരുടെയെങ്കിലുമൊക്കെ രക്ഷയ്ക്കായി സഹിക്കുവാനുള്ള രക്ഷാകരസഹനത്തിന്‍റെ തലേവര പൊന്നുതമ്പുരാന്‍ നിങ്ങളുടെ തലയിലും വരച്ചതുകൊണ്ടാകാം നിങ്ങളിങ്ങനെ സഹിക്കേണ്ടിവരുന്നത്! ഈ സഹനം നീങ്ങിപ്പോകാന്‍വേണ്ടി നിങ്ങള്‍ ദീര്‍ഘകാലം നോയമ്പുനോറ്റും ഉപവാസമെടുത്തും ദാനധര്‍മം ചെയ്തും നിങ്ങളെത്തന്നെ എളിമപ്പെടുത്തി പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചിട്ടുമുണ്ടാകാം. ഉത്തരം കിട്ടാതെ വന്നപ്പോള്‍ ഇത് പൂര്‍വികശാപമാണെന്നു കരുതി അതിനുവേണ്ടി പ്രതിവിധികള്‍ ചെയ്തിട്ടുമുണ്ടാകാം. അങ്ങനെയുള്ളവര്‍ ഒന്നു ചിന്തിക്കുക. നമ്മുടെ കഷ്ടതകളുടെ നടുവില്‍നിന്നുകൊണ്ടുള്ള എല്ലാ പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ക്കും നാം ആഗ്രഹിക്കുന്ന വിധത്തിലുള്ള ഉത്തരം കിട്ടണമെന്നില്ല.
യേശു താണുവീണ് മൂന്നുവട്ടം തന്റെ പിതാവിനോട് കുരിശുമരണം തന്നെ മാറിപ്പോകാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചിട്ടും അവിടുത്തെ പ്രാര്‍ത്ഥന അവിടുന്നാഗ്രഹിക്കുന്ന രീതിയില്‍ സാധിച്ചുകിട്ടുന്നില്ല. പകരം ആ കുരിശുമരണത്തെ സ്വീകരിക്കുവാനുള്ള ശക്തി പിതാവ് യേശുവിന് നല്‍കുന്നു. ”അവിടുന്ന് ഒരു മാലാഖയെ അയച്ച് അവനെ ശക്തിപ്പെടുത്തി” എന്ന് വചനങ്ങളില്‍ രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. കുറെയേറെ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചതിനുശേഷം നാമും നമ്മെ നയിക്കുന്നവരും അവസാനം എത്തിച്ചേരുന്ന ഒരു നിഗമനമാണ് പൂര്‍വികരുടെ പാപംമൂലമുണ്ടാകുന്ന ശാപം എന്ന്. അങ്ങനെയും നമ്മുടെ ജീവിതത്തില്‍ സഹനമുണ്ടാകാം. പക്ഷേ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലുണ്ടാകുന്ന ഉത്തരം കിട്ടാത്ത എല്ലാ സഹനങ്ങളുടെയും പിന്നില്‍ പൂര്‍വകശാപമല്ല. പലതിന്‍റെയും പിന്നില്‍ യേശുവിന്റെ രക്ഷാകരമായ സഹനത്തിലുള്ള പങ്കുചേരല്‍ ആണെന്ന് നമുക്ക് കാണാന്‍ കഴിയും.
ബലിയായിത്തീര്‍ന്ന ഒരു കന്യാസ്ത്രീ
ഈശോയെ ഒത്തിരിയേറെ സ്‌നേഹിച്ചിരുന്ന ഒരു യുവകന്യാസ്ത്രീ. ഈശോക്കുവേണ്ടി ഓടിനടന്ന് ഒത്തിരി ചെയ്യാന്‍വേണ്ടിയിട്ടാണ് വീട്ടില്‍നിന്നുമുള്ള എല്ലാ എതിര്‍പ്പുകളെയും മറികടന്ന് സന്യാസവസ്ത്രം സ്വീകരിച്ചത്. എന്നാല്‍ അധികം താമസിയാതെ അവള്‍ രോഗിയായി. ഒന്നിനു പുറകെ ഒന്നായി 14 ഓപ്പറേഷനുകള്‍! ഒന്നിനും അവളെ സുഖപ്പെടുത്താനായില്ല എന്നു മാത്രമല്ല, കഠിനസഹനങ്ങളുടെ നീര്‍ക്കയത്തിലേക്ക് അവളുടെ ജീവിതം വലിച്ചെറിയപ്പെടുകയായിരുന്നു. ആത്മനാഥനുവേണ്ടി ഓടിനടന്നു പ്രവര്‍ത്തിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിച്ച അവളുടെ ജീവിതം ആത്മനാഥന്‍റെ മുമ്പില്‍ മറ്റനേകരുടെ പാപത്തിനുവേണ്ടിയുള്ള പരിഹാരബലിയായി ഇന്ന് എരിഞ്ഞുതീര്‍ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു!
ഈ അടുത്ത നാളുകളില്‍ അനേകം നവവൈദികര്‍ ഓരോ വിധത്തിലുള്ള കാരണങ്ങളിലൂടെ ദൈവസന്നിധിയിലേക്ക് എടുക്കപ്പെട്ടു. പ്രത്യേകിച്ചും കോവിഡ് മഹാമാരി പെയ്തിറങ്ങിയ കാലഘട്ടത്തില്‍. ക്രിസ്തുസ്‌നേഹത്തിന്‍റെ മുമ്പില്‍ ആത്മാര്‍പ്പണം ചെയ്‌തൊരു വൈദികന്‍റെ അകാലത്തിലുള്ള വിയോഗം ആരെയാണ് കരയിപ്പിക്കാത്തത്? സഭയ്ക്കും ലോകത്തിനും അത് എത്രമേല്‍ വലിയ നഷ്ടമായിരിക്കും? ഏതു രീതിയിലുള്ള ഒരു തലേവരയായിരുന്നു ഈ കൊച്ചച്ചന്മാരുടേത് എന്ന് ചിലരെങ്കിലും ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടാകാം. ക്രിസ്തുവിന്റെ ബലിജീവിതത്തോടൊപ്പം ബലിയായിത്തീരാന്‍ സമര്‍പ്പിക്കപ്പെട്ട അവരുടെ ജീവിതം മറ്റാരുടെയൊക്കെയോ പാപത്തിനു പകരമായുള്ള സമ്പൂര്‍ണ ബലിയായി ദൈവസന്നിധിയിലേക്ക് എടുക്കപ്പെടുകയല്ലായിരുന്നുവെന്ന് ആര്‍ക്കു പറയാന്‍ പറ്റും?
”സഭയാകുന്ന ശരീരത്തെപ്രതി ക്രിസ്തുവിനു സഹിക്കേണ്ടിവന്ന പീഡകളുടെ കുറവ് ഞാന്‍ എന്റെ ശരീരത്തില്‍ നികത്തുന്നു” (കൊളോസോസ് 1/24) എന്നു പറഞ്ഞ പൗലോസ് ശ്ലീഹായെപ്പോലെ ക്രിസ്തുവിനോടൊത്ത് മറ്റനേകര്‍ക്കുവേണ്ടി സഹിക്കാന്‍ വിളിക്കപ്പെട്ട അനേകജീവിതങ്ങള്‍ ഈ ഭൂമിയിലുണ്ട്.
നാം അവരെ മനസിലാക്കേണ്ടവിധത്തില്‍ അവര്‍ ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന കാലഘട്ടത്തില്‍ മനസിലാക്കുന്നില്ല എന്നതാണ് സത്യം. ”എന്റെ ജനത്തിന്‍റെ പാപംമൂലമാണ് അവന്‍ ജീവിക്കുന്നവരുടെ ഇടയില്‍നിന്നും വിഛേദിക്കപ്പെട്ടത് എന്ന് അവന്റെ തലമുറയില്‍ ആര്‍ കരുതി? എന്ന് യേശുവിനെക്കുറിച്ച് എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതുപോലെ…
പഞ്ചക്ഷതധാരിയായ പാദ്രേപിയോ, അദ്ദേഹം ജീവിച്ചിരുന്ന കാലഘട്ടത്തില്‍ പലരാലും മനസിലാക്കപ്പെടാത്ത, സഭാധികാരികളാല്‍പ്പോലും കഠിനമായി തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെട്ട വിശുദ്ധനായ ഒരു വൈദികനായിരുന്നു. കഠിനസഹനങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഈലോകത്തിലെ ജീവിതയാത്ര അവസാനിച്ചതിനുശേഷമാണ് അനിവാര്യമായും അദ്ദേഹത്തെ മനസിലാക്കേണ്ടവര്‍പോലും മനസിലാക്കിയതും അംഗീകരിച്ചതും. ഇതും ഒരു തലേവരയാണ്. മനസിലാക്കപ്പെടേണ്ടവരാല്‍ മനസിലാക്കപ്പെടാതിരിക്കുക എന്ന തലേവര! കുടുംബജീവിതത്തിലും ഇത് വളരെ സത്യമാണ്.
കുടുംബത്തെ രക്ഷിച്ച അമ്മയുടെ കണ്ണുനീര്‍
ഒരു സഹോദരന്‍ തന്റെ മാനസാന്തരത്തിനു പിന്നിലെ രഹസ്യം പങ്കുവയ്ക്കുകയായിരുന്നു. എന്റെ അമ്മയുടെ കണ്ണുനീരാണ് എന്നെ ദൈവത്തിലേക്കടുപ്പിച്ചത്. ”കഴുത്തില്‍ താലിവീണ അന്നു തുടങ്ങിയതാണ് അമ്മയുടെ സഹനം. അത് മരണംവരെ നീണ്ടുനിന്നു. ഒരു വലിയ തറവാടായിരുന്നു ഞങ്ങളുടേത്. എന്റെ അപ്പന്‍ നിരീശ്വരവാദിയായിരുന്നു. കൂട്ടിന് മദ്യപാനവും. അപ്പന്‍റെ ക്രൂരതകളെല്ലാം അമ്മ നിശബ്ദമായി സഹിച്ചു. മക്കളായിരുന്നു അമ്മയ്ക്ക് ആകെയുള്ള പ്രതീക്ഷ. എന്നാല്‍ മക്കള്‍ വളര്‍ന്നുവന്നപ്പോള്‍ അപ്പന്‍ കാണിച്ചുതന്ന വഴിതന്നെ സ്വീകരിച്ചു. ഞങ്ങള്‍ അപ്പനും മക്കളും ഒരു മേശയ്ക്ക് ചുറ്റുമിരുന്ന് മദ്യപിച്ച് രസിക്കുമ്പോള്‍ അമ്മ ജപമാലയുമായി അടുത്ത മുറിയിലേക്ക് പോകും. ക്രൂശിതരൂപത്തിനു മുമ്പില്‍ കൈകള്‍ വിരിച്ചുപിടിച്ചുനിന്നുകൊണ്ട് ജപമാല ചൊല്ലും.
പക്ഷേ ഞങ്ങളാരും ദൈവത്തിലേക്ക് മടങ്ങിവന്നില്ല. മാത്രമല്ല കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ ദൈവനിഷേധികളായി മാറിക്കൊണ്ടുമിരുന്നു. എന്നാല്‍ അമ്മ നിരാശപ്പെട്ടില്ല. ഞങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി വേദന സഹിച്ചുകൊണ്ട് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. ഗദ്‌സമനിയിലായിരുന്നു അമ്മയുടെ ജീവിതം മുഴുവന്‍. ഒടുവില്‍, അവസാന ശ്വാസവും ഞങ്ങളുടെ മാനസാന്തരത്തിനുവേണ്ടി സമര്‍പ്പിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മ മരിച്ചു. ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോള്‍ ഒരിക്കലെങ്കിലും അമ്മയുടെ കണ്ണീര്‍ക്കണങ്ങള്‍ ഞങ്ങളുടെ മനസലിയിച്ചില്ല. എന്നാല്‍ അമ്മയുടെ ബലി പൂര്‍ത്തിയായപ്പോള്‍ ഞങ്ങളുടെ കുടുംബം രക്ഷയുടെ അനുഭവത്തിലേക്കു കടന്നുവന്നു. ഞാന്‍ ദൈവത്തെ കണ്ടുമുട്ടി. ഞങ്ങളുടെ കുടുംബം മുഴുവന്‍ ദൈവത്തിലേക്കു തിരിഞ്ഞു.” അദ്ദേഹം പറഞ്ഞുനിര്‍ത്തി. ഇന്ന് ആ സഹോദരന്‍ പരിഹാരബോധത്തോടെ അഗതികളെയും അവശരെയും സഹായിച്ചുകൊണ്ട് ദൈവത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്തി ജീവിക്കുകയാണ് (‘എന്റെ ജീവിതം ബലിയാക്കി’ എന്ന എന്റെ ആദ്യപുസ്തകത്തിന്‍റെ അവസാനത്തെ അധ്യായത്തില്‍നിന്നും കടമെടുത്തതാണ് മേല്‍ ഉദ്ധരിച്ച വാക്യങ്ങള്‍. പുസ്തകം കൈവശമുള്ളവര്‍ ഈ അധ്യായം വായിക്കുന്നത് നന്നായിരിക്കും.)
ഇതില്‍ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഒരു മര്‍മ്മപ്രധാനമായ കാര്യം അമ്മ ജീവിച്ചിരുന്ന കാലത്തൊന്നും അമ്മയുടെ കണ്ണുനീരിന്‍റെ ആഴം ഞങ്ങളാരും മനസിലാക്കിയില്ല എന്നതാണ്. ആരാലും മനസിലാക്കപ്പെടാത്ത, ആരാലും അംഗീകരിക്കപ്പെടാത്ത സഹനങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നവരേ, നിങ്ങളെ മനസിലാക്കുന്ന, നിങ്ങളെ അംഗീകരിക്കുന്ന ഒരുവനുണ്ട്. അവനാണ് യേശുക്രിസ്തു. അവന്റെ തലേവര തന്നെയായിരിക്കും ഒരുപക്ഷേ നമ്മുടെയും തലേവര. ആരാലും മനസിലാക്കപ്പെടാത്ത നിങ്ങളുടെ സഹനങ്ങള്‍ക്ക് അവിടുന്നു പ്രതിഫലം നല്‍കും.
ഈ ലേഖനത്തിന് ഒരു മറുപുറംകൂടിയുണ്ട്. മൂക്കറ്റം മദ്യപിച്ച് കഞ്ചാവടിച്ച് ലവലില്ലാതെ കാറോടിച്ച് ഇലക്ട്രിക് പോസ്റ്റില്‍ കാറിടിച്ച് നട്ടെല്ലു തകര്‍ന്ന് നീണ്ടനാള്‍ കിടന്ന കിടപ്പില്‍ കിടന്ന് ചുറ്റുമുള്ളവരെ ശപിച്ചും പ്രാകിയും കഴിയുമ്പോള്‍, ആ തലേവര ദൈവം വരച്ച തലേവരയാണെന്ന് അവകാശപ്പെടരുത്.
ആ വര നമ്മള്‍തന്നെ വരച്ച തലേവരയാണ്. പക്ഷേ ഒരു കാര്യം നാം യേശുവില്‍ വിശ്വസിച്ച് നമ്മുടെ പാപങ്ങള്‍ ഏറ്റുപറയുമെങ്കില്‍ നമ്മളുണ്ടാക്കിയ തലേവരയെയും നന്മയ്ക്കായി പരിണമിപ്പിക്കാന്‍ തമ്പുരാനു കഴിയും.
നമുക്ക് അവന്റെ മുഖത്തേക്കു നോക്കാം. ”അവനെ നോക്കിയവര്‍ പ്രകാശിതരായി” എന്നാണല്ലോ എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. പ്രത്യാശപൂര്‍ണമായ ഒരു ഭാവി ആശംസിക്കുന്നു.
പരിശുദ്ധാത്മാവ് നമ്മെ നയിക്കട്ടെ.
പ്രെയ്‌സ് ദ ലോര്‍ഡ്, ആവേ മരിയ
രോഗശാന്തിക്ക് അത്യന്താപേക്ഷിതമായ ഒരു ഘടകമാണ് പ്രതീക്ഷാനിര്‍ഭരമായ വിശ്വാസം- പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്ന ആളിനും രോഗിക്കും. അപസ്മാരരോഗിയെ സുഖപ്പെടുത്താന്‍ തങ്ങള്‍ക്ക് എന്തുകൊണ്ട് സാധിച്ചില്ല എന്ന ശിഷ്യന്മാരുടെ ചോദ്യത്തിന് ‘നിങ്ങളുടെ വിശ്വാസക്കുറവുകൊണ്ടുതന്നെ’ എന്നാണവിടുന്ന് മറുപടി നല്കിയത്. ചിലപ്പോള്‍ മറ്റുള്ളവരുടെ വിശ്വാസം രോഗിക്ക് സൗഖ്യദായകമായി ഭവിക്കും. അപസ്മാരരോഗിയുടെ പിതാവിൻ്റെ വിശ്വാസം, കനാന്‍കാരി സ്ത്രീയുടെ വിശ്വാസം, ശതാധിപൻ്റെ വിശ്വാസം തുടങ്ങിയവ ഉദാഹരണങ്ങളാണ്. യേശുവിന് ഇത് ചെയ്യാന്‍ കഴിയും. അവിടുന്ന് ഇത് ചെയ്യുമെന്നുള്ള വിശ്വാസമാണ് ആവശ്യം.
ചില രോഗങ്ങള്‍ക്ക് ഉടനടി സൗഖ്യം കിട്ടുമ്പോള്‍ മറ്റ് ചിലത് ക്രമേണയായിരിക്കും സുഖപ്പെടുന്നത്. രോഗശാന്തി നല്കിക്കൊണ്ടാണ് കര്‍ത്താവ് ചിലരെ വിശ്വാസത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നത്. എന്നാല്‍ മറ്റ് ചിലരെ വിശ്വാസത്തിലേക്കും ശരണത്തിലേക്കും നയിച്ചതിനുശേഷംമാത്രം രോഗശാന്തി നല്കി അനുഗ്രഹിക്കുന്നു. രോഗത്തിലൂടെ നമ്മുടെ വിശുദ്ധീകരണവും മാനസാന്തരവുമാണ് ദൈവം ലക്ഷ്യമാക്കുന്നതെങ്കില്‍ നാം ഉദ്ദേശിച്ച സമയത്ത് ഉദ്ദേശിക്കുന്ന രീതിയില്‍ സൗഖ്യം കിട്ടിയെന്ന് വരില്ല. അതിന്റെ അര്‍ത്ഥം ദൈവം നമ്മുടെ പ്രാര്‍ത്ഥന കേട്ടില്ല എന്നതല്ല. പ്രത്യുത നിശബ്ദതയിലൂടെ ദൈവം നമ്മുടെ ജീവിതത്തെ വിശുദ്ധീകരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്നതാണ്- തൻ്റെയും മറ്റുള്ളവരുടെയും രക്ഷയ്ക്കുവേണ്ടി യേശുവിനോട് ചേര്‍ന്ന് സഹിക്കാന്‍ വിളിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള അവസരങ്ങളില്‍ വേദന സഹിക്കാനുള്ള ശക്തിയായിരിക്കും രോഗശാന്തിശുശ്രൂഷയിലൂടെ ലഭിക്കുക.
കൂടോത്രം, മന്ത്രവാദം, ചാത്തന്‍സേവ തുടങ്ങിയവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിട്ടുള്ളവര്‍ രോഗശാന്തിപ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ക്കുമുമ്പായി പിശാചിനെയും അവന്റെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെയും ഉപേക്ഷിക്കുകയും യേശുവിനെ കര്‍ത്താവായി ഏറ്റുപറയുകയും ചെയ്യേണ്ടത് ആവശ്യമാണ്. കഠിനമായ വെറുപ്പ്, അശുദ്ധി, ഭയം ഇവയിലൂടെയെല്ലാം പൈശാചികശക്തികള്‍ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നുവരികയും നമ്മുടെ ശാരീരിക മാനസികതലങ്ങളില്‍ അസ്വസ്ഥത സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്. ഇത്തരം രോഗങ്ങള്‍ ഔഷധപ്രയോഗംകൊണ്ട് ഒരിക്കലും സുഖപ്പെടുകയില്ല. എന്നാല്‍ യേശുനാമത്തില്‍ പൈശാചികശക്തികളെ ബന്ധിക്കുകയും ഒഴിവാക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഇത്തരം അസുഖങ്ങള്‍ ഇല്ലാതായിത്തീരും.
മദ്യപാനംപോലെയുള്ള മ്ലേച്ഛമായ ജീവിതചര്യകൊണ്ട് രോഗിയായിത്തീര്‍ന്ന ഒരാള്‍- ആരോഗ്യം കിട്ടിയാല്‍ വീണ്ടും കുടിക്കാന്‍ ഒരുങ്ങിയിരിക്കുന്ന മനസുള്ള വ്യക്തിയാണെങ്കില്‍ കര്‍ത്താവില്‍നിന്നും രോഗശാന്തി പ്രതീക്ഷിക്കുന്നതില്‍ അര്‍ത്ഥമില്ല. തന്റെ പഴയ ജീവിതം ഉപേക്ഷിക്കുകയും ദൈവഹിതമനുസരിച്ചുള്ള പുതിയ ഒരു ജീവിതം നയിക്കാന്‍ തീരുമാനമെടുക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ടുവേണം അത്തരം വ്യക്തികള്‍ രോഗശാന്തിപ്രാര്‍ത്ഥനകളില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍.
ഓരോ രോഗശാന്തിയും ദൈവസ്‌നേഹത്തിന്റെ അടയാളമാണ്. രോഗഗ്രസ്തമായ ഇന്നത്തെ ലോകത്തെ സുഖപ്പെടുത്താനും പുനരുദ്ധരിക്കാനും ദൈവത്തിന്റെ ഈ സ്‌നേഹത്തിനുമാത്രമേ കഴിയൂ. പാപം വര്‍ധിച്ച ഈ കാലയളവില്‍ ദൈവം തന്റെ കൃപയെയും വര്‍ധിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു, അടയാളങ്ങളും അത്ഭുതങ്ങളും പ്രവര്‍ത്തിച്ചുകൊണ്ട് അവിടുന്ന് ലോകത്തെ ഉണര്‍ത്തുകയും തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. നമുക്ക് കര്‍ത്താവിനോട് നന്ദി പറയാം. എല്ലാ വചനപ്രഘോഷണവേദികളിലും രോഗശാന്തികള്‍ ധാരാളമായി ഉണ്ടാകാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യാം. അങ്ങനെ അനേകര്‍ രക്ഷയുടെ സന്തോഷം അനുഭവിച്ചറിയാന്‍ ഇടയാകട്ടെ.
'
യു.എസ്: ഡെന്‍വറിലെ ബിഷപ് മാഷെബൂഫ് ഹൈസ്‌കൂള്‍ വിദ്യാര്‍ത്ഥികളുടെ ബസര്‍ ലൈറ്റ് അണയുന്നത് ആത്മാവിന്‍റെ സ്‌നാനത്തിനുള്ള ക്ഷണമാണ്. കാരണം ചാപ്ലിന്‍ ഫാ. സി.ജെ. മാസ്റ്റ് വിദ്യാര്‍ത്ഥികളെ കുമ്പസാരിക്കാന്‍ ക്ഷണിക്കുന്നതിന്റെ അടയാളമാണ് അണയുന്ന ആ ബസര്‍ ലൈറ്റ്. കുമ്പസാരത്തിന് ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍ നേരത്തേതന്നെ ബസര്‍ എടുത്തുകൊണ്ട് പോകും. ക്ലാസിലോ വിശ്രമവേളയിലോ, എപ്പോഴായാലും, തങ്ങളുടെ ബസറിൻ്റെ ചുവന്ന ലൈറ്റ് അണയുന്നത് അപ്പോള്‍ ഫാ. മാസ്റ്റ് ആ വിദ്യാര്‍ത്ഥിയെ കുമ്പസാരിപ്പിക്കാന്‍ ഒരുക്കമാണെന്നതിൻ്റെ സൂചനയാണ്.
പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ ഫാ. മാസ്റ്റിന് ലഭിച്ച ഒരു ആശയമാണിത്. ആദ്യം എല്ലാവര്‍ക്കും ഇത് ഒരു തമാശയായി തോന്നിയെങ്കിലും പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ മിസ്റ്റര്‍ സീഗലിൻ്റെ അനുവാദത്തോടെ ഇത് നടപ്പിലാക്കി. പക്ഷേ വളരെ ഫലപ്രദമാണെന്നാണ് ഇപ്പോള്‍ എല്ലാവരുടെയും അഭിപ്രായം. കാരണം വളരെയേറെ തിരക്കുള്ളവരാണ് ഹൈസ്‌കൂള്‍ വിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍. ക്ലാസ് സമയത്തിനു പുറത്ത് കുമ്പസാരിക്കാനായി വരിനില്‍ക്കാന്‍ അവര്‍ക്ക് സാധിച്ചെന്ന് വരില്ല. അതിനാല്‍ത്തന്നെ ആ സമയം ലാഭിച്ച്, ഭയമില്ലാതെയും സ്വസ്ഥമായും ഫാ. മാസ്റ്റിനെ സമീപിക്കാന്‍ ഈ സംവിധാനത്തിലൂടെ സാധിക്കുന്നു. അതുവഴി കുമ്പസാരമെന്ന കൂദാശ നല്കുന്ന സാന്ത്വനവും സമാധാനവും ലഭിച്ച് പ്രത്യാശയോടെ മുന്നോട്ടുപോകാനും അവസരം ലഭിക്കുന്നു.
'
പരുന്ത് സര്‍പ്പത്തെ നേരിടുകയാണങ്കില്‍ ചെയ്യുന്ന ഒരു കാര്യമുണ്ട്. അത് യുദ്ധരംഗം ഭൂമിയില്‍നിന്ന് അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് മാറ്റും. അതിനായി സര്‍പ്പത്തെ കൊത്തിയെടുത്ത് പറക്കും. എന്നിട്ട് അതിനെ സ്വതന്ത്രമാക്കും. എന്നാല്‍ അന്തരീക്ഷത്തില്‍ സര്‍പ്പത്തിന് എന്ത് ശക്തിയാണ് പ്രകടിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയുക? അത് നിസ്സഹായമായിപ്പോകുകയേയുള്ളൂ. ഇതുതന്നെയാണ് ആത്മീയജീവിതത്തിലും നാം ചെയ്യേണ്ടത്. ശത്രുവായ പിശാചിന് ജയിക്കാന്‍ എളുപ്പമുള്ള പാപസാഹചര്യങ്ങള്‍ നിലനിര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് അവനുമായി പോരാട്ടമരുത്. പകരം പ്രാര്‍ത്ഥനയിലൂടെ ദൈവാശ്രയബോധത്തില്‍ ഉയര്‍ന്നുനിന്ന് ആത്മീയതലത്തില്‍ അവനെ നേരിടുക. അവിടെ പോരാട്ടം ദൈവം ഏറ്റെടുക്കും. നമുക്ക് വിജയം വരിക്കാനും സാധിക്കും.
”ദൈവത്തിന് വിധേയരാകുവിന്‍; പിശാചിനെ ചെറുത്തുനില്‍ക്കുവിന്‍; അപ്പോള്‍ അവന്‍ നിങ്ങളില്‍നിന്ന് ഓടിയകന്നുകൊള്ളും” (യാക്കോബ് 4/7)
പ്രായമായ ഒരു അപ്പച്ചന്. അദ്ദേഹം അന്ന് ശാലോം ഏജന്‍സി മീറ്റിങ്ങ് നടക്കുന്ന ഹാളിലേക്ക് വളരെ പതിയെ കയറിവന്നു. ഹാള്‍ അല്പം ഉയരത്തിലായിരുന്നതിനാല്‍ കയറിവരാന്‍ അദ്ദേഹത്തിന് കൂടുതല്‍ ക്ലേശം അനുഭവപ്പെട്ടിരിക്കണം. വന്നയുടന്‍ എന്റെ കൈയില്‍ പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറയുകയാണ്: ”തീരെ വയ്യാതായി. ഇനി അടുത്ത വര്‍ഷത്തെ മീറ്റിങ്ങിന് വരാന്‍ പറ്റുമോ എന്ന് അറിഞ്ഞുകൂടാ.” അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഇരുകൈകളും വിറയ്ക്കുന്നത് എന്റെ ശ്രദ്ധയില്‍പെട്ടു. ചോദിച്ചപ്പോള്‍ അപ്പച്ചന് പറഞ്ഞു, കുറച്ച് കാലമായി ഞരമ്പിനും കുഴപ്പമുണ്ട്. അറിയാതെ ഞാന്‍ ചോദിച്ചുപോയി, ”അപ്പോള്‍ ഏജന്‍സി നിര്‍ത്താന്‍ പോകുവാണോ?” എന്റെ ചോദ്യത്തിന് പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത മറുപടിയാണ് ലഭിച്ചത്, ”എന്റെ കൈയിന്റെയും കാലിന്റെയും ചലനം നഷ്ടപ്പെടുംവരെയും ഞാന്‍ ഈ ശുശ്രൂഷ മുന്നോട്ടുകൊണ്ടുപോകും!”
ഈ അനുഭവം എന്നെ വളരെയധികം ചിന്തിപ്പിച്ചു. ശാലോം പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളിലൂടെ ദൈവവചനം നല്കാന്‍ അദ്ദേഹം കാണിക്കുന്ന തീക്ഷ്ണത എത്ര വലുത്. പ്രായമൊന്നും പരിഗണിക്കുന്നതേയില്ല! അത് എനിക്കും വളരെ പ്രചോദനം നല്കി.
തുടര്‍ന്നും കേരളത്തിലെ വിവിധ ജില്ലകളില്‍ ഏജന്‍സി മീറ്റിംഗ് ക്രമീകരിച്ചിട്ടുള്ളതിനാല്‍ ശാലോം ടീം യാത്ര തുടര്‍ന്നു. തെക്കന്‍ ജില്ലകളിലൊന്നില്‍ മീറ്റിംഗ് നടക്കുന്ന ഒരു സ്ഥലത്ത് ഞങ്ങള്‍ കലണ്ടര്‍ ഇറക്കിയത് ഹാളിന്റെ ഒരു മൂലയിലാണ്. ആ മറവിലേക്ക് ഒരാള്‍ മാറിനിന്ന് കീശയില്‍നിന്നും കുറച്ച് പഞ്ഞി എടുത്ത് കാലിന്റെ വിരലുകളും കൈയുടെ ചില ഭാഗങ്ങളുമെല്ലാം തുടച്ച് വൃത്തിയാക്കുന്നത് കണ്ടു.
ഞാന്‍ കരുതിയത് അദ്ദേഹം സഞ്ചരിച്ച വാഹനത്തില്‍നിന്ന് വീണ് വല്ലതും സംഭവിച്ചതായിരിക്കും എന്നാണ്. പക്ഷേ അദ്ദേഹവുമായി സംസാരിച്ചപ്പോള്‍, സംഭവിച്ച കാര്യം പങ്കുവച്ചു. വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കുമുമ്പ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശരീരത്തില്‍ അറിയാതെ ചൂടുവെള്ളം വീണ് അല്പം കാര്യമായ പൊള്ളല്‍ സംഭവിച്ചു. അദ്ദേഹം ഒരു ഷുഗര്‍ രോഗികൂടിയാണ് എന്നതിനാല്‍ ഏറെ ചികിത്സ തേടിയെങ്കിലും മുറിവ് പൂര്‍ണമായി ഉണങ്ങുന്നില്ല. ചില സമയങ്ങളില്‍ മുറിവുകളില്‍നിന്ന് പഴുപ്പ് പൊട്ടിയൊഴുകും.
അത് മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടാകാതിരിക്കാന്‍ അദ്ദേഹം ഏറെ ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ എന്റെ ഹൃദയം തേങ്ങി. ഇങ്ങനെ ഒരു പ്രശ്‌നമുള്ളതിനാല്‍ എപ്പോഴും ഫുള്‍സ്ലീവ് ഷര്‍ട്ടാണ് ഉപയോഗിക്കുക. എങ്കിലും ചില സമയങ്ങളില്‍ അദ്ദേഹം അറിയാതെ പഴുപ്പ് ഷര്‍ട്ടില്‍ പുരളും. അത് ചിലരെ അസ്വസ്ഥരാക്കുന്നത് കാണാമെന്നും അദ്ദേഹം ഹൃദയവേദനയോടെ പറഞ്ഞു. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ചില അവസരങ്ങളില്‍ ശാലോം മാസികയുമായി പോകുമ്പോള്‍ പരിചയമുള്ള ആളുകള്‍ അടുത്തുവരാനോ തൊടാനോ അറയ്ക്കുന്നതും അദ്ദേഹം ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടത്രേ.
ഇതെല്ലാം കേട്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു, ”അപ്പോള്‍ ചേട്ടന് ശുശ്രൂഷയുമായി മുന്നോട്ടുപോകുമ്പോള്‍ സങ്കടം തോന്നാറില്ലേ?” എന്റെ ചോദ്യത്തിനുത്തരം പറയുംമുമ്പ്, ആ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിടര്‍ന്നു. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു: ”എന്റെ ചര്‍മം അഴുകി ഇല്ലാതായാലും എന്റെ മാംസത്തില്‍നിന്നും ഞാന്‍ ദൈവത്തെ കാണും!” (ജോബ് 19/26).
അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രത്യാശ കണ്ടപ്പോള്‍ എന്റെ ഹൃദയം ദൈവസ്‌നേഹത്താല്‍ നിറഞ്ഞു. യാത്രാക്ഷീണവും ആത്മീയമരവിപ്പുമെല്ലാം എന്നില്‍നിന്നും പെട്ടെന്നുതന്നെ മാറി. ദൈവസ്‌നേഹം കണ്ണീരായി കവിളിലൂടെ ഒഴുകി.
നമ്മള്‍ ഓരോരുത്തരും ഈ മാസിക കൈകളില്‍ എടുക്കുമ്പോള്‍ ഒന്ന് ഉറപ്പിക്കാം. ഈശോയെ ഏറെ സ്‌നേഹിക്കുന്ന ആളുകളുടെ നിശബ്ദമായ സഹനങ്ങളുടെയും ഉള്ളുരുകിയുള്ള പ്രാര്‍ത്ഥനകളുടെയും ഫലമാണ് നമ്മുടെ കൈകളില്‍ ഇരിക്കുന്നത്. അതിനാല്‍ ഈ മാസികയിലൂടെ ഹൃദയം തകര്‍ന്നിരിക്കുന്ന മക്കളോട് ദൈവം സംസാരിക്കാതിരിക്കില്ല.
യാത്ര അങ്ങനെ തുടര്‍ന്ന് കൊല്ലം ജില്ലയില്‍ എത്തി.
അവിടെ മീറ്റിങ്ങ് നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ദൈവാലയത്തിന് മുന്നില്‍ ചുവന്ന നിറത്തിലുള്ള ഒരു കാര്‍ വന്നുനിന്നത് കണ്ടു. അതില്‍നിന്നും ഒരു അപ്പച്ചന് വളരെ പ്രയാസപ്പെട്ട് ഇറങ്ങിവരുന്നു. മൂക്കില്‍ ട്യൂബ് ഇട്ടിരിക്കുന്നതും കാണാം. അദ്ദേഹത്തെ കണ്ടപ്പോള്‍ ഞങ്ങളെല്ലാം കരുതിയത് ആ ദൈവാലയത്തില്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാനോ നേര്‍ച്ചയിട്ട് തിരിച്ചുപോകാനോ വന്നതായിരിക്കും എന്നാണ്. പക്ഷേ ഞങ്ങളുടെ ചിന്തകളെ തെറ്റിച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൊച്ചുമകന്‍ പറഞ്ഞു, ”ചാച്ചന് ശാലോം ഏജന്റാണ്. ചാച്ചന് തൊണ്ടയില്‍ കാന്‍സര്‍ ബാധിച്ച് ഓപ്പറേഷന് കഴിഞ്ഞ് ഇരിക്കുവാണ്. ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ സാധിക്കില്ല. ആഹാരം ജ്യൂസ് രൂപത്തിലാക്കി ട്യൂബിലൂടെ ഒഴിച്ചു കൊടുക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്.”
അതുകണ്ടപ്പോള്‍ ഒരു കാര്യം ഞാന്‍ ഉറപ്പിച്ചു, ഇദ്ദേഹം ഏജന്‍സി നിര്‍ത്താന്‍വേണ്ടി വന്നതാണ്. അതിനാല്‍ അപ്പച്ചനോട് ‘ഇനി ഏജന്‍സി എങ്ങനെ മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകും? ബുദ്ധിമുട്ടല്ലേ?’ എന്ന് ചോദിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന് സംസാരിക്കാന്‍ അല്പം വിഷമമുണ്ട്. അതിനാല്‍ കൈകൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു, ”നിര്‍ത്തുന്നില്ല!” വേഗം കൊച്ചുമകന്‍ പറഞ്ഞു, ”മീറ്റിങ്ങിന് വിളിച്ചുകൊണ്ടുള്ള കത്തുവന്ന അന്നുമുതല്‍ ഇവിടെ വരാനും പണം അടച്ച് ഏജന്‍സി പുതുക്കാനും കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു. ചാച്ചന്റെ ഏജന്‍സിയുടെ കീഴില്‍ വരുന്ന മാസികയെല്ലാം ഇപ്പോള്‍ ഞാനാണ് വിതരണം ചെയ്യുന്നത്. മരണംവരെ ഇത് മുന്നോട്ടുകൊണ്ടുപോകണം എന്നാണ് ചാച്ചന്റെ ആഗ്രഹം!” എനിക്ക് മറുപടിയൊന്നും പറയാനുണ്ടായിരുന്നില്ല.
ശുശ്രൂഷയ്ക്ക് നേതൃത്വം നല്കുന്ന ബ്രദറിനരികിലെത്തി പ്രാര്‍ത്ഥന സ്വീകരിച്ചതിനുശേഷം അദ്ദേഹം തിരിച്ചുപോയി. അധികനേരം കസേരയില്‍ ഇരിക്കാനോ നില്‍ക്കാനോ ഒന്നും ആ അപ്പച്ചന് സാധിക്കുമായിരുന്നില്ല. പക്ഷേ തീക്ഷ്ണതയില്‍ അദ്ദേഹം പറക്കുകയാണെന്ന് തോന്നി.
ഇക്കഴിഞ്ഞ നവംബര്‍ – ഡിസംബര്‍ മാസങ്ങളിലാണ് കേരളത്തില്‍ അങ്ങോളമിങ്ങോളം ശാലോം ഏജന്‍സി മീറ്റിംഗ് നടന്നത്. ആവുന്ന വിധത്തിലെല്ലാം ഈശോയുടെ ശുശ്രൂഷ ചെയ്യുന്ന തീക്ഷ്ണമതികളായ ശാലോം ഏജന്റുമാര്‍ പകര്‍ന്നുതന്ന ഊര്‍ജം ചെറുതല്ല. നമുക്കും ദൈവാത്മാവ് പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നതുപോലെ സാധിക്കുന്ന രീതിയിലെല്ലാം ദൈവശുശ്രൂഷ ചെയ്ത് ജീവിക്കാം.
കുടുംബജീവിതത്തില്‍ ഓരോ ദിവസവും പല പ്രശ്‌നങ്ങളെ അതിജീവിച്ചാണ് മുന്നോട്ടുപോകുക. കൃപയില്‍ വളരാനുള്ള മാര്‍ഗവുംകൂടിയാണ് അത്. എങ്ങനെ നന്നായി സംസാരിക്കാമെന്ന് ഈശോ കുടുംബത്തില്‍നിന്നുതന്നെ എന്നെ പഠിപ്പിക്കാന്‍ ആരംഭിച്ച സംഭവം പങ്കുവയ്ക്കട്ടെ. ഒരു ദിവസം കുടുംബത്തില്‍ ഒരു പ്രശ്‌നമുണ്ടായി. അതെന്നെ വളരെ കുപിതനാക്കി. അതുവരെ പലപ്പോഴും നിശബ്ദത പാലിച്ചിരുന്ന എനിക്ക് നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെട്ടു എന്ന് പറയാം. ആ അവസ്ഥയില്‍ ഭാര്യയോട് എന്തോ പറയാനായി വാ തുറന്നപ്പോള്‍ ഈശോ എന്റെ വാ പൊത്തിപ്പിടിക്കുന്ന ഒരനുഭവം. കാതുകളില്‍ ശക്തമായ ഒരു സ്വരം മുഴങ്ങുന്നതുപോലെ…
”നിനക്ക് വായില്‍ തോന്നിയതെല്ലാം വിളിച്ചു പറയാനുള്ളതല്ല കുടുംബജീവിതം!” അതെന്നെ അടക്കിനിര്‍ത്തി. തുടര്‍ന്ന് ഒരു വചനം ഈശോ കാണിച്ചുതന്നു. കൊളോസോസ് 4/6- ”ഓരോരുത്തരോടും എങ്ങനെ മറുപടി പറയണമെന്ന് നീ മനസിലാക്കിയിരിക്കണം.” അതോടെ എനിക്ക് സ്വയം പരിശോധിക്കാതെ തരമില്ലെന്ന് വന്നു. ഞാന്‍ സംസാരിക്കുന്നതില്‍ എന്തൊക്കെയോ പ്രശ്‌നമുണ്ടെന്നും അത് തിരുത്തപ്പെടേണ്ടതുണ്ടെന്നും അങ്ങനെ എനിക്ക് മനസിലായി. എന്നാല്‍ എനിക്ക് സ്വയം തിരുത്താന്‍ സാധിക്കുമെന്ന് തോന്നിയില്ല. അതിനാല്‍ ഞാന്‍ പരിശുദ്ധാത്മാവിനോട് സഹായം ചോദിച്ചു, ‘എന്നെ സംസാരിക്കാന്‍ പഠിപ്പിക്കണമേ.’
പതിയെപ്പതിയെ പരിശുദ്ധാത്മാവ് നല്കുന്ന പരിശീലനം എനിക്ക് മനസിലാകാന്‍ തുടങ്ങി. എന്റെ ജീവിതത്തില്‍ എന്നെ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ മര്യാദ പഠിപ്പിക്കുന്നത് എൻ്റെ മകളാണ്. രണ്ടാമത്തെ കുഞ്ഞായ അവള്‍ക്ക് ഏഴു വയസേ ആയിട്ടുള്ളു. ഇങ്ങോട്ട് വരാന്‍ പറഞ്ഞാല്‍ അവള്‍ അവിടെ തിരിഞ്ഞു നില്‍ക്കും. ‘എന്താടീ നിനക്ക് ചെവി കേള്‍ക്കത്തില്ലേ’ എന്നു ചോദിച്ചാല്‍ കേള്‍ക്കാത്തതുപോലെ പെരുമാറും. എന്നാല്‍ ‘ചക്കരമുത്തേ, പൊന്നേ ഓടിവന്നേടീ’ എന്നു പറഞ്ഞാല്‍ ഓടിവന്ന് എന്റെ തോളില്‍ കയറും. അതുതന്നെയായിരുന്നു ആശയവിനിമയത്തിന്റെ ഒന്നാമത്തെ ക്ലാസ്. ‘ഇങ്ങോട്ടു വാടീ’ എന്നുപറഞ്ഞ് ഒച്ചയിടുന്ന 37 വയസുകാരന്റെ ഭാഷ ഏഴുവയസുള്ള കുഞ്ഞിന് മനസിലാവില്ല എന്ന് ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അവള്‍ക്ക് അത് മനസിലാകണമെങ്കില്‍ ഇനിയും 30 വര്‍ഷം കഴിയണം. അവളെക്കാള്‍ 30 വര്‍ഷത്തെ ജീവിതാനുഭവം എനിക്കുണ്ട്. അതില്‍നിന്നാണ് ഞാന്‍ ഒരു കാര്യം പറയുന്നത് എന്ന് അപ്പോള്‍ അവള്‍ മനസിലാക്കിയേക്കും. എന്നാല്‍ ഇപ്പോള്‍ അവളോട് ആ ഭാഷയിലല്ല സംസാരിക്കേണ്ടത്. വീട്ടില്‍ ഒരു പെണ്‍കുഞ്ഞ് ജനിച്ചു കഴിയുമ്പോള്‍ അപ്പന്മാര്‍ ചില കൃപകളില്‍ വളരാന്‍ തുടങ്ങും. സ്‌നേഹം, സൗമ്യത, ആത്മസംയമനം, ക്ഷമ, സഹനം ഇതെല്ലാം പെണ്‍കുഞ്ഞുങ്ങളാണ് അപ്പന്മാരെ പഠിപ്പിക്കുന്നത് എന്ന് തോന്നുന്നു.
അതുപോലെ അമ്മമാര്‍ക്കും ദൈവം അവസരം കൊടുക്കുന്നുണ്ട്. ആണ്‍മക്കളെ വിവാഹം കഴിച്ചുകഴിയുമ്പോള്‍ അമ്മമാരും കൃപയില്‍ വളരാന്‍ തുടങ്ങും. കാരണം അതു കഴിയുമ്പോഴാണല്ലോ വളരെയേറെ ‘കമ്യൂണിക്കേഷന്‍ ഗ്യാപുകള്‍’, സംഘര്‍ഷങ്ങള്‍ എന്നിവയൊക്കെ കുടുംബത്തില്‍ ഉടലെടുക്കുന്നത്. മരുമകളുടെ തലത്തില്‍നിന്ന് അവളെ മനസിലാക്കാന്‍ അവര്‍ താഴോട്ട് ഇറങ്ങണം. അതാണ് ഈശോ പറയുന്നത്, നിങ്ങള്‍ ശിശുക്കളെപ്പോലെ ആകുവിന്‍ എന്ന്. എന്നുവച്ചാല്‍ നമുക്ക് നമ്മള്‍ നില്‍ക്കുന്ന തലത്തില്‍നിന്ന് താഴോട്ട് ഇറങ്ങാന്‍ കഴിയും. കാരണം അവിടെനിന്നാണ് നമ്മള്‍ ഉയര്‍ന്നുവന്നിരിക്കുന്നത്. പത്തുവയസുകാരനെ മനസിലാക്കണമെങ്കില്‍ പത്തുവയസുകാരനാകാതെ കഴിയില്ല.
വേദപാഠം പഠിപ്പിക്കുന്ന അധ്യാപകര്‍ ഇതുതന്നെയാണ് ചെയ്യുന്നത്. ഓരോ ക്ലാസിലെയും കുഞ്ഞുങ്ങളെ മനസിലാക്കാന്‍ അവരുടെ തലത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെല്ലുക. കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ഇടയില്‍ ശുശ്രൂഷ ചെയ്യുന്നവര്‍ അവരുടെ മനസിലേക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെന്ന് അവിടെനിന്ന് ശുശ്രൂഷ ചെയ്യുക, യുവാക്കള്‍ക്കിടയില്‍ ആയിരിക്കുമ്പോള്‍ യുവാക്കളെ മനസിലാക്കി അവിടെ ശുശ്രൂഷ ചെയ്യുക, വൈദികരോട് സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ വൈദികര്‍ ആരാണെന്ന് മനസിലാക്കി, അവരുടെ വിചാരവികാരങ്ങള്‍ മനസിലാക്കി, അവരോട് സംസാരിക്കുക, സിസ്റ്റേഴ്‌സിനോടും ദൈവവേല ചെയ്യുന്നവരോടും അങ്ങനെ സംസാരിക്കുക. അമ്മയോടും അപ്പനോടും അവരുടെ ഭാഷയില്‍ സംസാരിക്കുക. പ്രഫഷണല്‍ കാര്യങ്ങള്‍ കൈകാര്യം ചെയ്യുമ്പോള്‍ അതുപോലെ സംസാരിക്കുക- ഇതായിരുന്നു കര്ത്താവിന്റെ രീതി.
കൃഷിക്കാരനോട് കൃഷിക്കാരന്റെ ഉപമവഴിയും ചുങ്കക്കാരനോട് ചുങ്കക്കാരന്റെ രീതിയിലും പട്ടാളക്കാരനോട് പട്ടാളക്കാരന്റെ ഭാഷയിലും മണ്ണില്‍ കഷ്ടപ്പെടുന്നവനോട് മണ്ണില്‍ കഷ്ടപ്പെടുന്നവന്റെ ഭാഷയിലും ഈശോ സംസാരിച്ചു. പുരോഹിതരോട് പുരോഹിതരുടെ ഭാഷയാണ് കര്‍ത്താവ് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്. ഈശോയുടെ ആശയവിനിമയരീതി അങ്ങനെയായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് നമുക്കും ആ വചനത്തെ മുറുകെ പിടിക്കാം ”ഓരോരുത്തരോടും എങ്ങനെ മറുപടി പറയണമെന്ന് നീ മനസിലാക്കിയിരിക്കണം” (കൊളോസോസ് 4/6). അതിന് നമുക്ക് പരിശുദ്ധാത്മാവിനോട് സഹായം ചോദിക്കാം.
നമ്മള്‍ പറയുന്ന കാര്യം മറ്റൊരാള്‍ക്ക് ശരിയായി മനസിലാകുന്നുണ്ടെങ്കില്‍ ആ വ്യക്തി നമ്മുടെകൂടെ നില്‍ക്കും. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ശാസ്ത്രജ്ഞനായ ആല്‍ബര്‍ട്ട് ഐന്‍സ്റ്റീന്‍ പറയുന്നു ‘നീ ഒരു കാര്യം ആറുവയസുള്ള ഒരു കുഞ്ഞിനെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കി നോക്ക്. ആ കുഞ്ഞിന് അത് മനസിലാകുന്നുണ്ടെങ്കില്‍ നീ ആരോട് പറഞ്ഞാലും ആ കാര്യം അവര്‍ക്ക് മനസിലാകും.’ ദൈവം നമ്മെ ഏല്‍പിച്ച ഏറ്റവും വലിയ ഉത്തരവാദിത്വമാണ് ഈശോയെ പകര്‍ന്നുകൊടുക്കുക എന്നുള്ളത്. വിശ്വാസം എന്നു പറയുന്നത് കേള്‍വിയില്‍നിന്നും കേള്‍വി ക്രിസ്തുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവില്‍നിന്നുമാണെന്ന് പൗലോസ് അപ്പസ്‌തോലന്‍ പറയുന്നു. വ്യക്തിപരമായി വിശ്വാസം പകര്‍ന്നു കൊടുക്കുന്നതിന്, കേള്‍വിക്കാര്‍ നാം പറയുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ മനസിലാക്കി വിശ്വസിക്കേണ്ടത് ആവശ്യമാണ്. അതുകൊണ്ട് വീട്ടിലോ സമൂഹത്തിലോ എവിടെയായാലും നാമുമായി ബന്ധപ്പെടുന്നവര്‍ക്ക് വിശ്വാസം പകര്‍ന്നുകൊടുക്കാനായി, അവര്‍ക്ക് മനസിലാകുന്ന ഭാഷയില്‍ സംസാരിക്കാനുള്ള കൃപയ്ക്കുവേണ്ടി പരിശുദ്ധാത്മാവിനോട് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം.
'
കാനഡയിലെ ഒരു പ്രസ്ബിറ്റേറിയന്‍ ക്രൈസ്തവ കുടുംബത്തില്‍ 1961-ലാണ് എന്റെ ജനനം. പക്ഷേ അത് പേരിനുമാത്രമായിരുന്നു. ക്രൈസ്തവവിശ്വാസം തെല്ലുമില്ലാത്ത ജീവിതം. മനസിന്റെ അടിത്തട്ടില്‍ കിടന്നിരുന്നത് പേരും പ്രശസ്തിയും നേടാനുള്ള ആഗ്രഹമായിരുന്നു. അതുതേടി, ചെറുപ്രായത്തില്‍ത്തന്നെ മയക്കുമരുന്ന് ഉപയോഗിച്ചുതുടങ്ങി. മോഷണവും പതിവായി. നാളുകള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ എനിക്കൊരു ഗിറ്റാര്‍ സമ്മാനമായി ലഭിച്ചു. അതെന്നെ വളരെയധികം ആകര്‍ഷിച്ചു. കഠിനമായി അധ്വാനിച്ച് ഗിറ്റാര്‍വായന പഠിച്ചെടുത്തു.
അങ്ങനെ പത്തൊമ്പത് വയസായപ്പോള്‍ത്തന്നെ ന്യൂയോര്‍ക്ക് നഗരത്തില്‍ എത്തിച്ചേരുകയും തിയറ്റര്‍കലകളിലും സംഗീതത്തിലും കരിയര്‍ സ്വന്തമാക്കുകയും ചെയ്തു. നടനും സംഗീതജ്ഞനുമായതോടെ, പ്രശസ്തിയും അംഗീകാരവും വേണ്ടുവോളം കിട്ടിത്തുടങ്ങി. പക്ഷേ എത്രത്തോളം വിജയം നേടിയോ അത്രത്തോളം അസംതൃപ്തിയും കൂടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അതിനനുസരിച്ച് മയക്കുമരുന്നും കാമുകിമാരും ജീവിതത്തില്‍ വര്‍ധിച്ചു. ലൈംഗികവിശുദ്ധി എന്നത് അത്ര പരിഗണിക്കേണ്ട കാര്യമായി അന്ന് ഞാന്‍ കരുതിയില്ല. അങ്ങനെയിരിക്കേയാണ്, ഗേള്‍ഫ്രണ്ടിന്റെ ഉദരത്തില്‍ എന്റെ കുഞ്ഞ് വളരുന്നെന്ന വാര്‍ത്ത എന്നെത്തേടിയെത്തിയത്. അന്ന് ഞാന്‍ ഇരുപതുകളുടെ തുടക്കത്തില്‍മാത്രം എത്തിനില്‍ക്കുന്ന ചെറുപയ്യന്‍.
വിവാഹം നടത്തി കുഞ്ഞുമായി ജീവിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചൊന്നും ചിന്തിച്ചിട്ടുമില്ല. പിതാവാകണോ വേണ്ടയോ എന്നത് എന്റെ മാത്രം ‘ചോയ്‌സ്’ ആണെന്നായിരുന്നു അപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചിരുന്നത്. അതിനാല്‍ എന്റെ കരിയര്‍ തകര്‍ത്തേക്കും എന്ന് കരുതിയ ആ കുരുന്നുജീവനെ അബോര്‍ഷന്‍ നടത്തി. പക്ഷേ ആ അബോര്‍ഷന്‍ കാമുകിയെ വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥയാക്കി. എന്റെ സമാധാനവും പോയി. പിന്നീട് കുടുംബജീവിതത്തിലേക്ക് കടക്കാമെന്നും ബന്ധം സുഗമമായി മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകാമെന്നുമൊക്കെയാണ് ഞങ്ങള്‍ കരുതിയതെങ്കിലും വൈകാതെ ആ ബന്ധം തകരുകയാണുണ്ടായത്. ഇന്നെനിക്കറിയാം അന്നത്തെ ചിന്തകള്‍ പിശാച് പറഞ്ഞ വെറും നുണകള്‍മാത്രമായിരുന്നെന്ന്. തുടര്‍ന്ന് ഞാന്‍ പുതിയ സ്ഥലത്തേക്ക് നീങ്ങി. അതിവേഗം കരിയറില്‍ മുന്നോട്ട് കുതിക്കുകയും ചെയ്തു. പ്രശസ്തമായ ഒരു ഷോയില്‍ ആരും കൊതിക്കുന്ന റോള്‍ ലഭിച്ചു. അങ്ങനെ ഹോളിവുഡിന്റെ മാസ്മരികലോകത്ത് ജീവിതം തുടര്‍ന്നു.
പുതിയ ട്വിസ്റ്റ്
പിന്നീടാണ് ജീവിതത്തില്‍ പുതിയൊരു ട്വിസ്റ്റ് ഉണ്ടായത്. തികച്ചും അപ്രതീക്ഷിതമായ വിധത്തില്‍ എന്റെ സ്വരം നഷ്ടപ്പെട്ടു. സ്വരമില്ലാതെ, സംഗീതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കരിയറില്‍ എന്ത് ചെയ്യാന്‍? ശ്രദ്ധയും അംഗീകാരവുമില്ലാതെ ജീവിക്കുക അതിലേറെ വിഷമകരവും. ആ സമയത്ത് ഞാന്‍ ‘ന്യൂ ഏജ്’ വിശ്വാസത്തിലേക്ക് വളരെയധികം ആകര്‍ഷിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. ന്യൂ ഏജ് വിശ്വാസത്തില്‍ തുടരാന്‍ കൂടുതല്‍ സൗകര്യത്തിനായി ന്യൂയോര്‍ക്കില്‍നിന്ന് മോണ്ട്‌റിയലിലേക്ക് മാറി.
ധാര്‍മികമായി ഒരു വ്യവസ്ഥകളുമില്ലാതെ നിത്യമായ സന്തോഷം ലഭിക്കുമെന്ന വാഗ്ദാനമാണ് ന്യൂ ഏജിലേക്ക് ആകര്‍ഷിച്ച പ്രധാനകാര്യം. എനിക്കിഷ്ടമുള്ളതുപോ ലെയൊക്കെ ജീവിക്കാം. അന്ത്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകളൊന്നുമില്ല, അതാണ് അവര്‍ പറയുന്ന സ്വര്‍ഗം. മാത്രവുമല്ല അത്തരം പഠനങ്ങളുടെ സ്വാധീനത്താല്‍, പ്രപഞ്ചവുമായി സംതുലനത്തിലായാല്‍ എനിക്ക് സ്വരം തിരികെക്കിട്ടുമെന്നും ചിന്തിച്ചിരുന്നു. അതിനാല്‍, സമ്പാദ്യമെല്ലാം ആ വഴിക്ക് ചെലവഴിച്ചു. ശ്രീ ബാബ പോലൊരു പേര് സ്വീകരിച്ചാലോ എന്നുവരെ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന സമയമാണത്.
ചില പിടവിട്ട കളികള്‍
ഒരു ദിവസം മോണ്ട്‌റിയലില്‍ ആയിരിക്കുമ്പോള്‍, ബസില്‍നിന്നിറങ്ങിയ സമയത്ത് വലിയൊരു ദൈവാലയം ശ്രദ്ധയില്‍പ്പെട്ടു. വളരെ ഗംഭീരമായ ആ ദൈവാലയം ബ്രദര്‍ ആന്‍ഡ്രെയുടെ കബറിടം സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന സെന്റ് ജോസഫ് ഒറേറ്ററിയായിരുന്നു. ആ ദൈവാലയത്തിനുമുന്നില്‍ വിശ്വാസികള്‍ മുട്ടിലിഴഞ്ഞ് പടികള്‍ കയറുന്നത് അത്ഭുതത്തോടെ ഞാന്‍ നോക്കി. എന്റെ കാലുകള്‍ ദൈവാലയത്തിലേക്ക് നീങ്ങി. അവിടെ യേശുവിന്റെ രൂപത്തിനുമുന്നില്‍ പലരും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു. എന്തോ, അത് കാപട്യമാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നിയില്ല. ആ രൂപത്തോടല്ല, അത് പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന ആളോടാണ് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് മനസിലാകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ ക്രൈസ്തവവിശ്വാസമെന്നാല്‍ എല്ലാത്തിനോടും അരുതെന്ന് പറയുന്നതാണെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ചിരുന്നതിനാല്‍ ക്രെസ്തവികതയോട് എനിക്കത്ര താത്പര്യമില്ലായിരുന്നു. പക്ഷേ, ആ ദൈവാലയത്തില്‍, എനിക്കുള്ളത് എന്തെങ്കിലും കാണുമെന്ന ശക്തമായ ഒരു തോന്നല്‍…
അവിടെ ചുറ്റിനടന്ന് ബ്രദര്‍ ആന്‍ഡ്രെയെക്കുറിച്ച് മനസിലാക്കി. ബ്രദര്‍ ആന്‍ഡ്രെ തന്റെ ജീവിതം പാവപ്പെട്ടവര്‍ക്കായി സമര്‍പ്പിച്ചതും ദരിദ്രരെ സഹായിച്ചതുമെല്ലാം അറിഞ്ഞപ്പോള്‍ എന്റെ ഹൃദയം തെല്ല് ശാന്തമായി. മൂന്നാം നിലയിലെ ദൈവാലയത്തില്‍ പ്രവേശിച്ചപ്പോള്‍ അവിടം ശൂന്യമായിരുന്നു. ക്രൂശിതരൂപംമാത്രം പ്രകാശത്തില്‍ കാണപ്പെട്ടു. ഞാന്‍ ആ രൂപത്തിനുമുന്നില്‍ കമിഴ്ന്നുകിടന്നു. എവിടെനിന്നെന്ന് അറിയാതെ ചില വാക്കുകള്‍ എന്നില്‍നിന്ന് പുറപ്പെട്ടു…
”യേശുവേ, എനിക്ക് നിന്നെ മനസിലാവുന്നില്ല…
എനിക്ക് നിന്റെ ആളുകളെയും മനസിലാവുന്നില്ല…
ഞാനാകെ തകര്‍ന്നിരിക്കുകയാണ്… എൻ്റെ പിടിവള്ളിയുടെ അറ്റത്ത് എത്തിയിരിക്കുന്നു. രക്ഷപ്പെടാന്‍ ഒരു വഴിയും കാണുന്നില്ല… എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വരുമോ?”
ഇതുകഴിഞ്ഞ് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു, ”ഞാനിതാ എന്റെ ജീവിതം നിനക്ക് തരുന്നു, എന്റെ ഹൃദയം തരുന്നു, എന്റെ ഭൂതകാലവും ഭാവിയും ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയും എന്റേതായതെല്ലാം, നിനക്ക് ഞാന്‍ തരുന്നു. നിനക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളതുപോലെ എന്നോട് ചെയ്യാനുള്ള അനുവാദവും ഞാന്‍ തരുന്നു.”
ഈ വാക്കുകളെല്ലാം എവിടെനിന്ന് വന്നു എന്നെനിക്കറിഞ്ഞുകൂടാ. പരിശുദ്ധാത്മാവ് പറഞ്ഞുതന്നതായിരിക്കണം. ”നമ്മുടെ ബലഹീനതയില്‍ ആത്മാവ് നമ്മെ സഹായിക്കുന്നു. വേണ്ടവിധം പ്രാര്‍ത്ഥിക്കേണ്ടതെങ്ങനെ എന്ന് നമുക്കറിഞ്ഞുകൂടാ. എന്നാല്‍ അവാച്യമായ നെടുവീര്‍പ്പുകളാല്‍ ആത്മാവുതന്നെ നമുക്കുവേണ്ടി മാധ്യസ്ഥ്യം വഹിക്കുന്നു” (റോമാ 8/26). അതല്ലാതെ എനിക്ക് അതിനുമുമ്പ് ഒരു പരിശീലനവും കിട്ടിയിട്ടില്ലല്ലോ.
എനിക്ക് തോന്നുന്നത് നാം ദൈവത്തിനായി ഒരു വാതില്‍ തുറക്കുകയും യേശുവിന് പ്രവര്‍ത്തിക്കാന്‍ അനുവാദം നല്കുകയും ചെയ്താല്‍ തീര്‍ച്ചയായും അവിടുന്ന് നമ്മിലേക്ക് വരികയും പ്രവര്‍ത്തിക്കുകയും ചെയ്യുമെന്നാണ്.
കാരണം എനിക്കപ്പോള്‍ അത്രമാത്രം ദൈവസാന്നിധ്യം അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കത്തോലിക്കാസഭയുടെ മതബോധനഗ്രന്ഥം- ഇഇഇ 1428-ല്‍ പറയുന്ന ഹൃദയമാറ്റം അഥവാ മാനസാന്തരാനുഭവമായിരുന്നു അത്. യേശുക്രിസ്തുവുമായി ഒരു വ്യക്തിബന്ധത്തിലേക്ക് വിളിക്കപ്പെടുന്ന അനുഭവം. ആ അനുഭവം ഉണ്ടായപ്പോള്‍ ന്യൂ ഏജിലും ഗുരുവിലും മറ്റുമുള്ള എല്ലാ താത്പര്യവും പെട്ടെന്നുതന്നെ അവസാനിച്ചു. പിന്നെ യേശുവിനെ നേടാനായിരുന്നു ആഗ്രഹം. ആ സമയത്ത് ചില റോയല്‍റ്റികളില്‍നിന്ന് കിട്ടുന്ന വരുമാനംമാത്രമായിരുന്നു ആശ്രയം. ഒരു റെക്കോര്‍ഡിംഗ് സ്റ്റുഡിയോ തുടങ്ങിയെങ്കിലും അത് വിജയിച്ചില്ല.
ധൂര്‍ത്തന് വിരുന്നുമായി ഒരമ്മ
അതിനുശേഷം ഞാന്‍ ഒട്ടാവയിലേക്ക് പോയി. ഏത് ദൈവാലയം കണ്ടാലും ഞാന്‍ അവിടെ മുട്ടുകുത്തും. വിവിധ സഭകളെക്കുറിച്ചൊന്നും എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു. പക്ഷേ ഒരിക്കല്‍ ഒരു ദൈവാലയത്തിനുമുന്നില്‍ പരിശുദ്ധ മറിയത്തിന്റെ രൂപം ശ്രദ്ധിച്ചു. പുരുഷബന്ധമില്ലാതെ യേശുവിനെ പ്രസവിച്ചവളാണ് മറിയം എന്ന് ഞാന്‍ കേട്ടിട്ടുണ്ട്. എന്നാല്‍, അതിനെക്കാളുപരി ഒരു മാസം മുമ്പ് എനിക്ക് അത്ഭുതകരമായ അനുഭവം സമ്മാനിച്ച യേശുവിന്റെ അമ്മയാണ് അതെന്ന ചിന്ത എന്റെ ഹൃദയം തുറക്കാന്‍ കാരണമായി. ആ സമയത്ത് എനിക്ക് കുടുംബവുമായി ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്നാല്‍ മറിയം എന്നെ അവളുടെ കുടുംബത്തിലേക്ക് ഒരു മേശയ്ക്ക് ചുറ്റും ഒന്നിച്ചിരിക്കാനായി ക്ഷണിക്കുന്നതുപോലെ അനുഭവപ്പെട്ടു. പിന്നീട് പല ദൈവാലയങ്ങളും കാണുമ്പോള്‍ അവരൊന്നും ഈ അമ്മയെ പരിഗണിക്കുന്നില്ലെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. അതുകൊണ്ട് അമ്മയുള്ള ദൈവാലയത്തിലേക്ക് ഞാന്‍ തിരികെ പോയി.
അവിടെ പ്രായമായ ഒരു സ്ത്രീ എന്നെ അകത്തേക്ക് സ്വാഗതം ചെയ്തു. ആ ദൈവാലയത്തില്‍ നിത്യസഹായമാതാവിന്റെ ഒരു ചിത്രമുണ്ടായിരുന്നു. ആ ചിത്രത്തില്‍ ഇരുവശത്തും രണ്ട് മാലാഖമാരെ ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു. ആ രണ്ട് മാലാഖമാര്‍ ഏതായിരിക്കും എന്ന് ഞാന്‍ മനസില്‍ ചോദിച്ചു. ഉടനെ കാതില്‍ ഒരു മൃദുസ്വരം ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു, ”അത് ഗബ്രിയേലും മിഖായേലുമാണ് ഡേവിഡ്!” അത് ഞാനത്ര കാര്യമായി എടുത്തില്ല. എന്നാല്‍ ദൈവാലയത്തിനകത്ത് നടന്നപ്പോള്‍ ആ ചിത്രത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു വിവരണം കണ്ടു. മാലാഖമാരുടെ പേര് ഗബ്രിയേല്‍ എന്നും മിഖായേല്‍ എന്നും ആണ് എന്ന് അതില്‍ എഴുതിവച്ചിരുന്നു.
ഞാനെത്തിയിരിക്കുന്നത് ശരിയായ സ്ഥലത്താണെന്നതിന് അത് എനിക്ക് ഒരു ഉറപ്പായിരുന്നു. പതുക്കെ മയക്കുമരുന്നിനോടും അശുദ്ധജീവിതത്തോടുമെല്ലാം പൂര്‍ണമായും വിടപറഞ്ഞു. കത്തോലിക്കാസഭയുടെ പ്രബോധനങ്ങള്‍ പഠിക്കാനും അനുസരിക്കാനും തുടങ്ങി. കത്തോലിക്കാ വിശ്വാസം ഏറ്റുപറഞ്ഞ് യഥാര്‍ത്ഥസഭയിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. അത് വളരെ ആനന്ദകരമായ അനുഭവമായിരുന്നു. സ്ഥൈര്യലേപനം സ്വീകരിച്ച സമയത്ത്, പല പാപങ്ങളുമായും ബന്ധപ്പെട്ട് ഞാനനുഭവിച്ചിരുന്ന പിരിമുറുക്കങ്ങളില്‍നിന്നും മോചനം ലഭിക്കുന്നത് തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അവിശ്വസനീയമായ വിധത്തില്‍ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടുന്നതായും എനിക്ക് ബോധ്യമായി. 1995-ലായിരുന്നു ഈ വലിയ മാറ്റം.
കത്തോലിക്കാസഭയുടെ മറ്റുസമ്മാനങ്ങള്‍
കത്തോലിക്കാ സഭയിലേക്ക് വന്നതിനുശേഷം ഒരു ക്രൈസ്തവ റേഡിയോ സ്റ്റേഷനില്‍ ജോലി ലഭിച്ചു. മുമ്പ് നഷ്ടമായ എന്റെ സ്വരം തിരികെ ലഭിച്ചു. അങ്ങനെ സംഗീതലോകത്തേക്ക് ദൈവം എന്നെ വീണ്ടണ്ടും കൈപിടിച്ചു നടത്തി. പിന്നീട് വിസ്മയകരമായ ഒരു കുതിപ്പാണ് എന്റെ യേശു എനിക്കായി കരുതിവച്ചിരുന്നത്. സംഗീതപരിപാടികളുമായി ഇന്‍ഡ്യയിലും ഗ്വാട്ടിമലയിലുമെല്ലാം അവിടുന്നെന്നെ കൊണ്ടുപോയി. വേള്‍ഡ് യൂത്ത് ഡേയില്‍ പ്രോഗ്രാം അവതരിപ്പിക്കാന്‍ അവസരം നല്കി. ജര്‍മ്മനിയിലും ഓസ്‌ട്രേലിയയിലും ക്രിസ്തുവിന്റെ സംഗീതവുമായി ഞാന്‍ യാത്ര ചെയ്തു.
അങ്ങനെയങ്ങനെ ക്രിസ്തുവിനോടൊപ്പം മുന്നേറവേ, ഞങ്ങളുടെ ബാന്‍ഡിലെ ബാസ്സ് പ്ലേയറായ ഒരു ഇവാഞ്ചലിക്കല്‍ പാസ്റ്റര്‍ കത്തോലിക്കാവിശ്വാസവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചോദ്യങ്ങളുമായെത്തി. മാമ്മോദീസ, മറിയം തുടങ്ങി നിരവധി വിഷയങ്ങള്‍. അദ്ദേഹത്തിന് ഞാന്‍ പഠിച്ച് മറുപടി നല്കാന്‍ തുടങ്ങി. ഇമെയിലുകള്‍ വഴി നല്കിയ ഉത്തരങ്ങള്‍ ഞാന്‍ ചെറിയ ലേഖനങ്ങള്‍ ആക്കി. പിന്നീട് അത് ഒരു വെബ്‌സൈറ്റിന്റെ രൂപീകരണത്തിലേക്ക് നയിച്ചു. ഇന്ന് ആ പാസ്റ്ററും ഭാര്യയും കത്തോലിക്കാവിശ്വാസികളായി മാറിക്കഴിഞ്ഞു.
നോര്‍ത്ത് അമേരിക്കയിലും മറ്റ് വിവിധ ദൈവാലയങ്ങളിലും സംഗീതപരിപാടികള്‍ അവതരിപ്പിക്കുമ്പോള്‍ എന്റെ ജീവിതസാക്ഷ്യവും പങ്കുവയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി. പ്രോലൈഫ് മൂല്യങ്ങള്‍, ജീവന്റെ വില, ലൈംഗികവിശുദ്ധി, ഗര്‍ഭനിരോധനമാര്‍ഗങ്ങളിലെ ധാര്‍മികത, ന്യൂ ഏജ് മാര്‍ഗത്തിന്റെ കപടതയും പ്രശ്‌നങ്ങളും തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങള്‍ എന്റെ ജീവിതസാക്ഷ്യവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി പങ്കുവച്ചു.
ഈ മേഖലകളിലെ എന്റെ തകര്‍ച്ചകളും ആത്മാര്‍ത്ഥമായ കത്തോലിക്കാവിശ്വാസത്തിലൂടെ അതില്‍നിന്ന് ലഭിച്ച മോചനവുമെല്ലാം ആയിരുന്നു ഊന്നിപ്പറഞ്ഞിരുന്നത്. അത് സ്വീകരിക്കാന്‍ ആളുകള്‍ക്ക് എളുപ്പമായിരുന്നു. അപ്രകാരം അനേകരെ യേശുവിലേക്കും കത്തോലിക്കാസഭയിലേക്കും ആനയിക്കാന്‍ അവിടുന്നെന്നെ ഉപകരണമാക്കി.
ഒരു വൈദികനാകാനാണ് ആഗ്രഹിച്ചതെങ്കിലും മറ്റൊരു ട്വിസ്റ്റിലൂടെ കിര്സ്റ്റന് എന്റെ ഭാര്യയായി. തികച്ചും വ്യത്യസ്ത സാഹചര്യത്തില്‍നിന്ന് കത്തോലിക്കാസഭയെ പുല്‍കിയ ഹൃദയസ്പര്‍ശിയായ ജീവിതകഥയാണ് കിര്സ്റ്റന് പങ്കുവയ്ക്കാനുണ്ടായിരുന്നത്.
'