Home/Evangelize/Article
Trending Articles
എന്റെ കാലുകള്ക്ക് മൂന്നോളം സര്ജറികള് കഴിഞ്ഞതാണ്. അതിന്റെ ഫലമായി മൂന്നോ നാലോ ഞരമ്പുകള് നഷ്ടമായി. അതിനാല്ത്തന്നെ കാലില് രക്തയോട്ടം കുറവാണ്. മുട്ടിനുതാഴെ ഇരുണ്ട നിറമാണ്. കല്ലുപോലെയാണ് അവിടം ഇരിക്കുന്നതും. ചിലപ്പോള് വളരെയധികം ചൊറിച്ചിലും അനുഭവപ്പെടാറുണ്ട്. എങ്ങനെയെങ്കിലും അവിടെ ലേശം തോലുപോയാല് അത് പിന്നീട് വലിയ മുറിവായിത്തീരും. ആയുര്വേദമരുന്നും ഇംഗ്ലീഷ് മരുന്നും ചെയ്ത് ഞാന് മടുത്തു. ആയിടക്ക് കാല്പ്പാദത്തില് ഒരു വലിയ മുറിവുണ്ടായി. അത് പഴുത്ത് വ്രണമായി. ഞരമ്പിലായതുകൊണ്ട് ഉണങ്ങാന് താമസമെടുക്കുമെന്ന് ഡോക്ടര് പറഞ്ഞു.
ആ സമയത്താണ് എന്നെ സഹായിക്കാനും പരിചരിക്കാനുമായി പേരക്കുട്ടി കുറച്ച് ദിവസത്തേക്ക് വീട്ടില് വന്നത്. അവളുടെ കൈയില് 2021 സെപ്റ്റംബര് മാസത്തിലെ ശാലോം ടൈംസ് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാന് അത് വായിച്ചപ്പോള് ‘മാതാവ് പറഞ്ഞ പ്രതിവിധി’ എന്ന അനുഭവക്കുറിപ്പ് കണ്ടു. ശാലോം മാസികയില് സാക്ഷ്യം അറിയിക്കാമെന്നും 100 ശാലോം ടൈംസ് വാങ്ങി വിതരണം ചെയ്യാമെന്നും നേര്ന്ന് പ്രാര്ത്ഥിച്ചതിനുശേഷം രോഗസൗഖ്യം കിട്ടി എന്നായിരുന്നു അതിലെഴുതിയിരുന്നത്.
അതുവായിച്ചപ്പോള് ഉള്ളിലിരുന്ന് ആരോ പറയുന്ന അനുഭവം, ‘നീയും അതുപോലെ ചെയ്യുക!’
അതിനാല് ഒരു തീരുമാനമെടുത്തു, ‘ഞാനും ഇപ്രകാരം ചെയ്യും.’ ആ തീരുമാനമെടുത്ത് മൂന്ന് മാസങ്ങള്ക്കകം മുറിവ് നല്ലതുപോലെ ഉണങ്ങി. ഇതിനുമുമ്പ് ചെറിയ മുറിവുകള്പോലും ഒരു വര്ഷംകൊണ്ടൊക്കെയാണ് ഉണങ്ങിയിരുന്നത്.
ദൈവവചനം പ്രഘോഷിക്കാന് നാമെടുക്കുന്ന ഓരോ ചുവടും എത്രമാത്രം അനുഗ്രഹമാണ് സമ്മാനിക്കുന്നത്! “നിങ്ങള് ആദ്യം അവിടുത്തെ രാജ്യവും അവിടുത്തെ നീതിയും അന്വേഷിക്കുക. അതോടൊപ്പം മറ്റുള്ളവയെല്ലാം നിങ്ങള്ക്ക് ലഭിക്കും” (മത്തായി 6/33) എന്ന് തിരുവചനത്തിലൂടെ ഈശോ ഉറപ്പുതരുന്നുണ്ടല്ലോ. അവിടുത്തെ വാഗ്ദാനംപോലെതന്നെ, നൂറ് ശാലോം ടൈംസ് മാസികയിലൂടെ നൂറോ അതിലധികമോ ആളുകളിലേക്ക് ദൈവവചനം എത്തിക്കാന് ഞാന് തീരുമാനമെടുത്തപ്പോള് അത് എനിക്ക് അനുഗ്രഹമായി മാറി. അതോടൊപ്പം ഈ മാസിക വായിക്കുന്ന അനേകം പേരുടെ ജീവിതവും അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടാതിരിക്കുകയില്ല. ദൈവനാമം മഹത്വപ്പെടട്ടെ.
Leelamma Alex
ഈശോ എപ്പോഴും എല്ലായിടത്തും സന്നിഹിതനായിരിക്കുന്നു എന്ന സത്യം കൂടുതല് കൂടുതല് അനുഭവിക്കുകയും അതില് ആഴപ്പെടുകയും ചെയ്തുകൊണ്ടായിരിക്കണം ആത്മീയതയുടെ പടികള് കയറേണ്ടത്. വളരെ സമര്ത്ഥനായിരുന്നു ജോസഫ് സാര്ത്തോ. മതപഠന ക്ലാസ്സില് അധ്യാപകന് ഒരിക്കല് ചോദിച്ചു: "ദൈവം എവിടെയായിരിക്കുന്നു എന്നു ശരിയുത്തരം പറയുമെങ്കില് ഒരാപ്പിള് തരാം." ജോസഫ് ഉടന് ചാടിയെണീറ്റ് പറഞ്ഞു: "ദൈവം ഇല്ലാത്തത് എവിടെയാണെന്ന് പറഞ്ഞാല് ഞാന് അച്ചന് രണ്ട് ആപ്പിള് തരാം." ദൈവസാന്നിധ്യത്തെക്കുറിച്ച് കൊച്ചുനാള് മുതല് അത്ര അവബോധമുണ്ടായിരുന്നു ആ കുഞ്ഞിന്. അവനാണ് പില്ക്കാലത്ത് സഭയെ നയിക്കാന് ദൈവം നിയോഗിച്ച വിശുദ്ധ പത്താം പിയൂസ് പാപ്പ. വിശുദ്ധ ഫ്രാന്സിസ് സാലസ് ഈശോയോടുള്ള ഐക്യം അനുഭവിച്ചുകൊണ്ട് ഓരോ പതിനഞ്ചു മിനിറ്റിലും അരൂപിക്കടുത്ത വിശുദ്ധ കുര്ബാന സ്വീകരണം നടത്തിയിരുന്നത്രേ! ഈശോയുടെ സാന്നിധ്യാനുഭവത്തില് ആത്മാവ് ഉറപ്പിക്കപ്പെടണം. അതുമാത്രമാണ് ശക്തമായ ആത്മീയ അടിത്തറ. തിന്മയ്ക്കെതിരായ നമ്മുടെ യുദ്ധത്തില് നമുക്ക് ബലം നല്കുന്നത് ദൈവസാന്നിധ്യാനുഭവമാണ്. ഒരിക്കല് വിശുദ്ധ ക്ലാര ഈശോയുടെ പീഡാനുഭവത്തെയോര്ത്ത് കണ്ണീരൊഴുക്കി പ്രാര്ത്ഥിക്കുകയായിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് സാത്താന് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: "നീ എന്തിനാണ് കരയുന്നത്? നീ ഒരുപാട് കരഞ്ഞിട്ടുള്ളവളല്ലേ? ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞു കരഞ്ഞ് എന്തിന് നിന്റെ സൗന്ദര്യവും ജീവിതവും നശിപ്പിക്കുന്നു?" ക്ലാര മറുപടി പറഞ്ഞു: "എന്റെ രക്ഷകനായ ഈശോ സദാസമയവും എന്റെ കൂടെയുണ്ട്. അവിടുന്ന് എന്റെ കണ്ണീരൊപ്പും, എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കും. സാത്താനേ നീ ദൂരെപ്പോവുക." ഉടന് സാത്താന് ഓടി മറഞ്ഞു. മറ്റൊരവസരത്തില് കപ്പേളയിലെ ക്രൂശിതരൂപം തന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കുന്നതായി ക്ലാരയ്ക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു. ഇങ്ങനെ ഒരു സ്വരവും കേട്ടു: "നീ ഒരിക്കലും തനിച്ചല്ല, എല്ലാറ്റിനും ശക്തനായ ഞാന് നിന്നോടൊപ്പമുണ്ട്." ആത്മാവിന്റെ ഏകവും സുനിശ്ചിതവുമായ ബലമാണ് ദൈവം കൂടെയുണ്ട് എന്ന അനുഭവം. അതില്ലാത്ത ആത്മാവ് ആത്മീയയാത്രയില് തളര്ന്നുപോകുന്നു. വിശുദ്ധ മരിയ ഗൊരേത്തിയുടെ അമ്മ അസൂന്താമ്മ തന്റെ മകളെ ഇങ്ങനെ ഉപദേശിക്കുമായിരുന്നു: "ഇന്നു നീ ഈശോയെ സ്വീകരിച്ചവളാണ്. ഇന്നു മുഴുവന് ഈശോയുടെ കൂടെയാണെന്നു ബോധ്യമുണ്ടായിരിക്കണം." മരിയ എന്നും എപ്പോഴും ആ ബോധ്യം നിലനിര്ത്തിയിരുന്നു. വിശുദ്ധ ചാവറ കുര്യാക്കോസ് ഏലിയാസച്ചന് തന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ അവസാനത്തെ രണ്ടു വര്ഷങ്ങള് രോഗാവസ്ഥയില്, ഏകാന്തതയില് ഒരു മുറിയില് കഴിയുമ്പോള്, അദ്ദേഹം മുറിയുടെ വാതില്ക്കല് ഇങ്ങനെ എഴുതി വച്ചിരുന്നു: "ഈ മുറിയില് കയറുന്നവര് ആത്മീയ കാര്യങ്ങളല്ലാതെ ഒന്നും സംസാരിക്കരുത്." ദൈവസാന്നിധ്യമനുഭവിച്ച് ആനന്ദിച്ചിരുന്നതിനാല് ദൈവികകാര്യങ്ങളല്ലാതെ മറ്റൊന്നും കാണാനും കേള്ക്കാനും സംസാരിക്കാനും അദ്ദേഹം ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നില്ല. സത്യമിതാണ്: ആത്മീയാനന്ദം രുചിച്ചു തുടങ്ങിയ മനുഷ്യാത്മാവ് ഭൗതികസുഖങ്ങളില്നിന്ന് അകന്നു തുടങ്ങും. പരിശുദ്ധ ത്രിത്വത്തിന്റെ വാഴ്ത്തപ്പെട്ട എലിസബത്ത് ഇങ്ങനെ കുറിച്ചിരിക്കുന്നു: "കാര്മല് മഠത്തില് എല്ലാം ആനന്ദകരമാണ്. അലക്കുന്ന സ്ഥലത്തും പ്രാര്ത്ഥനാസ്ഥലത്തും ഞങ്ങള് ദൈവത്തെ ദര്ശിക്കുന്നു. ഞങ്ങള് അവിടുന്നില് ശ്വസിക്കുകയും ജീവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഞാനനുഭവിക്കുന്ന ആനന്ദമാധുരി ഗ്രഹിക്കാന് നിങ്ങള്ക്കു സാധിച്ചിരുന്നെങ്കില്!" അവള് തുടരുന്നു: "പ്രഭാതം മുതല് പ്രദോഷം വരെയും പ്രദോഷം മുതല് പ്രഭാതം വരെയും കര്മലീത്താ സന്യാസിനിയുടെ ജീവിതം നിരന്തരമായ ദൈവികസമ്പര്ക്കമാണ്... എല്ലായിടത്തും ഞങ്ങള് ദൈവത്തെ ദര്ശിക്കുന്നു. എല്ലാ സംഭവങ്ങളിലും ഞങ്ങള് ദൈവകരം കാണുന്നു. ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തില് ദൈവത്തെ സംവഹിക്കുന്നു. ആകയാല് ഞങ്ങളുടെ ജീവിതം മുന്കൂട്ടിയുള്ള ഒരു സ്വര്ഗാസ്വാദനമാണ്." ക്രിസ്തുശിഷ്യന്െറ ജീവിതം ലോകത്തില് സ്വര്ഗീയാനുഭവം രുചിക്കുന്നതാണ്. ദൈവസാന്നിധ്യാനുഭവം കൂടാതെ ഇത് സാധ്യമല്ല. വിശുദ്ധാത്മാക്കള് ദിവ്യകാരുണ്യ ഈശോയുമായി സംഭാഷിച്ചുകൊണ്ടും, അവിടുന്നുമായി ഏറ്റവും നല്ല സുഹൃത്തിനോടെന്നപോലെ ആത്മബന്ധം പുലര്ത്തിക്കൊണ്ടും ദൈവസാന്നിധ്യാനുഭവത്തില് വളര്ന്നുവന്നു. ഇപ്രകാരം ഒരു സ്നേഹൈക്യമാണ് ഈശോ തന്റെ വിശുദ്ധാത്മാക്കളില്നിന്നും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നതും. ആത്മാവിന്റെ സ്നേഹദാഹം തീര്ക്കാന് നാം അഭയം ഗമിക്കേണ്ടത് ദിവ്യകാരുണ്യസന്നിധിയിലാണ്. പ്രതിസന്ധികളിലും പ്രശ്നങ്ങളിലും മറ്റുള്ളവരുടെ സാമീപ്യവും സമാശ്വാസവും തേടി അലയാതെ ദിവ്യകാരുണ്യ ഈശോയുമായി സംസാരിക്കാനും ആശ്വാസം പ്രാപിക്കാനും ആത്മാവ് വളരേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. സ്നേഹിക്കപ്പെടാനും സ്നേഹിക്കാനും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെടാനും ആശ്വസിപ്പിക്കപ്പെടാനുമുള്ള മനുഷ്യാത്മാവിന്റെ ആന്തരികദാഹത്തിന് ഈശോ നല്കുന്ന ഉത്തരമാണ് ദിവ്യകാരുണ്യം.
By: Father James Kiliyananickal
Moreക്രിസ്തുവിശ്വാസത്തിലേക്ക് കടന്നുവന്ന്, അതിനു ചേര്ന്നവിധത്തില് നന്മകള് ചെയ്ത യുവതിക്ക് ലഭിച്ച ദൈവാനുഭവങ്ങള് എനിക്ക് വളരെ ചെറുപ്പം തൊട്ടേ ശാലോം വായിക്കാന് ഇഷ്ടമായിരുന്നു, എന്നെ ഈശോയിലേക്ക് കൂടുതല് അടുപ്പിക്കാന് ശാലോം കാരണമായിട്ടുണ്ട്. നാടകീയമായ അത്ഭുതങ്ങളല്ല എന്റെ ജീവിതത്തില് സംഭവിച്ചിട്ടുള്ളത്. പക്ഷേ ദൈവം എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുവെന്നും ദൈവഹിതപ്രകാരം ചെയ്യുന്ന സത്പ്രവൃത്തികള്ക്കെല്ലാം അവിടുന്ന് പ്രതിഫലം നല്കുന്നുവെന്നും എന്നെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്ന അനുഭവങ്ങള് ഏറെയുണ്ട്. തിരുഹൃദയവും സ്വര്ണലോക്കറ്റും വര്ഷങ്ങള്ക്കുമുമ്പ് ഒരു ജൂണ് മാസത്തില് കാന്സര് ബാധിതയായ എന്റെ അമ്മയുടെ അമ്മ തീര്ത്തും കിടപ്പായി. ആ അമ്മ ഒറ്റക്കായിരുന്നു താമസം. തിരുഹൃദയത്തിനോടുള്ള വണക്കത്തിനായി ആ മാസം എല്ലാ ദിവസവും അമ്മയ്ക്കുവേണ്ട അത്യാവശ്യ കാര്യങ്ങള് ചെയ്തു കൊടുക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചു. അന്ന് ഞാന് മാമോദീസ സ്വീകരിച്ചിട്ടില്ല. എങ്കിലും രാവിലെ വീട്ടിലെ ജോലികള് കഴിഞ്ഞു വിശുദ്ധ കുര്ബ്ബാനക്കുപോകും. തിരികെ വന്നു കുട്ടികളെ സ്കൂളില് അയച്ചതിനുശേഷം നാലഞ്ച് കിലോമീറ്റര് അകലെ താമസിക്കുന്ന അമ്മയെ തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കി, ഭക്ഷണവും മരുന്നും കൊടുത്ത് ജോലിസ്ഥലത്തേക്ക് യാത്രയാവും. അക്കാലത്ത് ഭര്ത്താവും ഒപ്പം ഉണ്ടാവുമായിരുന്നു. അപ്പോള് അമ്മ പറയും ദൈവം ഇതിന് നിനക്ക് സമ്മാനം തരുമെന്ന്. ഈ ജോലികള് എല്ലാം ചെയ്യാന് എങ്ങനെ ശക്തി കിട്ടി എന്നുപോലുമറിയില്ല. ഈശോയുടെ തിരുഹൃദയത്തിന് സമര്പ്പിച്ച് ആ ദിവസങ്ങള് കടന്നു പോയി. കുറച്ച് ദിവസങ്ങള് കഴിഞ്ഞ് കെ.എസ്.എഫ്.ഇ-യില്നിന്നും ഒരു ഫോണ് കാള്. അത്തവണ കെ.എസ്.എഫ്.ഇ ചിട്ടിയുടെ സ്വര്ണനാണയം സമ്മാനമായി ലഭിച്ചിരിക്കുന്നത് എനിക്കാണെന്ന്. കുറേനാള് കഴിഞ്ഞു സ്വര്ണനാണയം ലഭിച്ചപ്പോള് അതുമാറ്റി ലോക്കറ്റ് വാങ്ങാന് കടയില് ചെന്നു. ഈശോയുടെ തിരുഹൃദയരൂപത്തിന്റെ ഒരേയൊരു ലോക്കറ്റേ ആ കടയിലുള്ളൂ. അത് ഞാന് സ്വന്തമാക്കി. മുമ്പ് അങ്ങനെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ടില്ലായിരുന്നു, അപ്പോഴാണ് അമ്മ പറഞ്ഞ ഈശോയുടെ സമ്മാനമാണ് അതെന്ന് ഓര്മ വന്നത്. "നിന്റെ ഹൃദയത്തില് മുദ്രയായും നിന്റെ കരത്തില് അടയാളമായും എന്നെ പതിക്കുക" (ഉത്തമഗീതം 8/6) എന്ന വചനം ഓര്ത്ത് ഈ ലോക്കറ്റ് അണിഞ്ഞു നടക്കുന്നത് എനിക്കു ഭയങ്കര സന്തോഷമായിരുന്നു. വീട്ടില് എന്നെ കാണാന് ഞങ്ങളുടെ സമുദായത്തില്പ്പെട്ട ഒരു ചേച്ചി വരാറുണ്ട്, അവരും ഞാന് ചേര്ന്നിരുന്ന ചിട്ടിയില് ചേര്ന്നിരുന്നു. "ഗോള്ഡ് കോയിന് കിട്ടിയല്ലോ, അത് എന്തു ചെയ്തു?" വളരെ സന്തോഷത്തോടെ അവര് എന്നോട് ചോദിച്ചു. ഞാന് എന്റെ കഴുത്തില് കിടന്നിരുന്ന ഈശോയുടെ തിരുഹൃദയരൂപം ഉയര്ത്തിക്കാട്ടി, അത് കണ്ടതും അവരുടെ ഭാവം മാറി. എന്നെയും ഈശോയെയും മാതാവിനെയും കുറെ ചീത്ത പറഞ്ഞു. എനിക്കാകെ ദേഷ്യമായി. പക്ഷേ ഈശോ ഓര്മിപ്പിച്ചു, "തിരികെ ഒന്നും പറയണ്ട!" എന്നെപ്രതി അവഹേളിക്കപ്പെടാനുള്ള ഭാഗ്യം കൂടി (മത്തായി 5/11-12) നിനക്ക് ലഭിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നായിരുന്നു അവിടുന്ന് പറഞ്ഞത്. താലിയില് ഒരു 'ചോയ്സ്' ഹൈന്ദവ അടയാളമുള്ള താലിയായിരുന്നു എന്റെ കഴുത്തില്. അത് കാണുമ്പോള് എനിക്ക് എന്തോ വിഷമം തോന്നും, ഞാന് വിചാരിക്കുമായിരുന്നു താലി വാങ്ങാന് പോയവര്ക്ക് ഒരടയാളവും ഇല്ലാത്ത താലി വാങ്ങിയാല് പോരായിരുന്നോ? എന്നാല്, വിവാഹ ഉടമ്പടിയുടെ അടയാളമായ താലി പവിത്രമായതിനാല് അത് മാറ്റാനും ശ്രമിച്ചില്ല. അങ്ങനെയിരിക്കേ ഒരിക്കല് അടുത്തുള്ള ധ്യാനകേന്ദ്രത്തില് ധ്യാനത്തോട് അനുബന്ധിച്ച് അവിടത്തെ മുറികള് വൃത്തിയാക്കാന് ചെല്ലണമെന്ന് ഞങ്ങളുടെ സുഹൃത്തായ വൈദികന് പറഞ്ഞു. ഞായാറാഴ്ച ആയതുകൊണ്ട് അവിടെ വിശുദ്ധ കുര്ബാനയില് പങ്കെടുക്കാമെന്നും തീരുമാനിച്ചു. ഭര്ത്താവും ഞാനും രാവിലെ വീട്ടില്നിന്നും ഇറങ്ങി. പക്ഷേ ഞങ്ങള് എത്തിയപ്പോഴേക്കും ചില ചേച്ചിമാര് മിക്കവാറും വൃത്തിയാക്കി കഴിഞ്ഞിരുന്നു, ഞങ്ങള്ക്ക് ചെറിയ ജോലിയേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അതുകഴിഞ്ഞ് വിശുദ്ധ കുര്ബാനയില് പങ്കെടുക്കാമെന്ന് കരുതിയിരുന്നെങ്കിലും രാവിലത്തെ കുര്ബാന കഴിഞ്ഞതിനാല് പിന്നെ വൈകിട്ട് നാലുമണി മുതലേ വിശുദ്ധ കുര്ബാനകള് ഉള്ളൂ. വീട്ടില് തിരികെ ചെന്നിട്ട് വീണ്ടും വിശുദ്ധ കുര്ബാനക്ക് എത്തുക ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു. ഞങ്ങളെ ജോലി ഏല്പ്പിച്ച വൈദികനും അവിടെയില്ല, ഇനി എന്തു ചെയ്യും എന്ന് വിചാരിച്ചു നില്ക്കുമ്പോള് അധികം ദൂരത്തല്ലാത്ത ഭരണങ്ങാനത്തേക്ക് പോകാന് ഒരു തോന്നല്. എന്തായാലും പോയി നോക്കാമെന്ന് കരുതി. അവിടെ എത്തിയപ്പോള് അല്ഫോന്സാമ്മയുടെ കബറിടത്തില് കൃത്യം വിശുദ്ധ കുര്ബാന തുടങ്ങുന്നു! മുഖവും കഴുത്തുമൊക്കെ ഒന്ന് തുടച്ച് വിശുദ്ധബലിയില് പങ്കെടുക്കാനൊരുങ്ങിയപ്പോഴാണ് കഴുത്തിലെ മാല അഴിഞ്ഞുകിടക്കുന്നതായി കണ്ടത്. നോക്കിയപ്പോള് മാലയില് കൊളുത്തും ഈശോയുടെ തിരുഹൃദയത്തിന്റെ ലോക്കറ്റും ഉണ്ട്. മാല പൊട്ടിയിട്ടുമില്ല. സാധാരണ ഗതിയില് താലിയെക്കാള് വലിയ ലോക്കറ്റായിരുന്നു ഊരിപ്പോകേണ്ടിയിരുന്നത്. പക്ഷേ താലിമാത്രം നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അവിടെയും, പോയ വാഹനത്തിലും ധ്യാനകേന്ദ്രത്തിലും തിരഞ്ഞുവെങ്കിലും താലി കണ്ടു കിട്ടിയില്ല. വീണ്ടും താലി വാങ്ങിക്കാന് ജ്വല്ലറിയില് പോയി. ഇത്തവണ ഒരു അടയാളവുമില്ലാത്ത പ്ലെയിന് ആയിട്ടുള്ള താലി വാങ്ങിക്കും എന്നു തീര്ച്ചപ്പെടുത്തിയിരുന്നു, പക്ഷേ കടയില് രണ്ടു തരം താലി മാത്രം. ഒന്ന് ഓം എന്ന് എഴുതിയത്, അല്ലെങ്കില് കുരിശ് അടയാളമുള്ളത്. ഞാന് ആകെ വിഷമത്തിലായി. താമസിക്കുന്നത് ഹൈന്ദവവിശ്വാസം പുലര്ത്തുന്ന കൂട്ടുകുടുംബത്തില്. ഈശോ എന്റെ മുന്പില് ഒരു തിരഞ്ഞെടുപ്പിനായി ആ താലികള് വച്ചുതന്നിരിക്കുകയാണെന്ന് തോന്നി, ഏതു വേണം? എവിടെയോ മായിച്ചു മറന്ന വാചകം ഓര്മ വന്നു, "നിനക്കുവേണ്ടി ഞാന് കുരിശില്, എനിക്കുവേണ്ടി നീ ലോകത്തില്" "എന്റെ ഈശോയേ, എനിക്ക് നീ മതി" എന്ന് ഞാന് മനസില് പറഞ്ഞു. കുരിശടയാളമുള്ള താലി നോക്കിയിട്ട് ഭര്ത്താവും അതുതന്നെ എടുത്തോളാന് പറഞ്ഞു. അതൊരു മെയ്മാസം ആയിരുന്നു, ഞങ്ങളുടെ വിവാഹവാര്ഷികദിനത്തില്ത്തന്നെ ഞങ്ങളുടെ സുഹൃത്തായ വൈദികന് താലി ആശീര്വദിച്ചു തന്നു. അതും അണിഞ്ഞ് ഈശോക്ക് സാക്ഷ്യം വഹിക്കാന് സാധിച്ചു. രണ്ടു വര്ഷം കൂടി കഴിഞ്ഞ് മറ്റൊരു മെയ് മാസത്തില് ഞങ്ങള് മാമോദീസയും സ്വീകരിച്ചു. "തന്നെ സ്വീകരിച്ചവര്ക്കെല്ലാം, തന്റെ നാമത്തില് വിശ്വസിക്കുന്നവര്ക്കെല്ലാം, ദൈവമക്കളാകാന് അവന് കഴിവ് നല്കി" (യോഹന്നാന് 1/12).
By: Alphonsa Joseph
Moreതുണസഹോദരനായ ജെറാര്ഡിന് ഒരു അവിഹിതബന്ധമുണ്ട്! ഈ കഥ കാട്ടുതീപോലെ പ്രചരിച്ചു. സംഭവം അവരുടെ സന്യാസസഭാസ്ഥാപകനായ വിശുദ്ധ അല്ഫോണ്സ് ലിഗോരിയുടെ ചെവിയിലുമെത്തി. അദ്ദേഹം ജെറാര്ഡിനെ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു. പക്ഷേ ഒരു സ്ത്രീ പ്രചരിപ്പിക്കുന്ന നുണക്കഥയാണ് എന്നറിയാമായിരുന്നെങ്കിലും അവന് തന്റെ നിരപരാധിത്വം തെളിയിക്കാന് പോയില്ല. മൗനം പാലിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്. അമ്പരന്നുപോയ അല്ഫോണ്സ് ലിഗോരി അവനെ വിശുദ്ധ കുര്ബ്ബാന സ്വീകരിക്കുന്നതില്നിന്ന് വിലക്കി. ജെറാര്ഡിന് അത് മരണതുല്യമായിരുന്നു. പകരം ഇങ്ങനെ ചിന്തിച്ചു, "ഈശോ ഒരുപക്ഷേ എന്നില് എഴുന്നെള്ളിവരാന് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ലായിരിക്കും. അങ്ങനെയല്ലെങ്കില് എന്റെ നിരപരാധിത്വം ഈശോ തെളിയിക്കട്ടെ. ദിവ്യകാരുണ്യം സ്വീകരിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും അവന് എന്റെ ഹൃദയത്തില് എപ്പോഴും ഉണ്ടല്ലോ." നാളുകള് പിന്നിട്ടു. അവനില് കുറ്റം വ്യാജമായി ആരോപിച്ച സ്ത്രീക്ക് മരണകരമായ രോഗം പിടിപെട്ടു. തന്റെ പാപത്തിന്റെ ഫലമാണ് അതെന്ന് ചിന്തിച്ച അവള് ഉടന്തന്നെ അല്ഫോണ്സ് ലിഗോരിക്ക് സത്യം പറഞ്ഞ് കത്തെഴുതി. എന്തുകൊണ്ട് സത്യം പറഞ്ഞില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം ജെറാര്ഡിനോട് ചോദിച്ചപ്പോള് അവന് പറഞ്ഞു, "ഒരു വിശുദ്ധനാവാന് യോജിച്ച സന്ദര്ഭമായിരുന്നു അത്. അതിനാല് നഷ്ടപ്പെടുത്തേണ്ടെന്ന് കരുതി." ഈ പുണ്യത്തിന് വലിയ സമ്മാനം സ്വര്ഗത്തില് ഉണ്ടാകുമെന്ന് വിശുദ്ധ അല്ഫോണ്സ് ലിഗോരി ജെറാര്ഡിനോട് പറഞ്ഞു. അത് അക്ഷരംപ്രതി ശരിയായിരുന്നു, ജെറാര്ഡ് വിശുദ്ധപദവിയിലെത്തി; വിശുദ്ധ ജെറാര്ഡ് മജെല്ല.
By: Shalom Tidings
Moreസ്പെയിനിന്റെ രാജാവായിരുന്ന ഫിലിപ് രണ്ടാമന് ഒരിക്കല് മാര്പ്പാപ്പക്ക് നല്കാനായി സുപ്രധാനമായ ഒരു കത്ത് തയാറാക്കി, വളരെ ദീര്ഘമായ ഒരു കത്ത്. രാത്രി ഏറെ സമയം ഉറക്കമിളച്ചാണ് അദ്ദേഹം അതെഴുതിയത്. അത് മടക്കി മുദ്രവയ്ക്കാനായി സെക്രട്ടറിയെ ഏല്പിച്ചിട്ട് രാജാവ് വിശ്രമിക്കാനായി പോയി. രാജാവിന്റെ കത്തെഴുത്ത് തീരുന്നതും നോക്കി ഉറക്കംതൂങ്ങി കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു സെക്രട്ടറി. കത്തിന്റെ മഷി ഉണക്കി മുദ്രവയ്ക്കാനുള്ള തിരക്കില് മഷിയുണക്കാനുള്ള മണല്പ്പൊടിയാണെന്ന് കരുതി അദ്ദേഹം എടുത്തത് മഷിക്കുപ്പിയായിരുന്നു. അത് കത്തിലേക്ക് ചൊരിഞ്ഞു. തനിക്ക് സംഭവിച്ച വലിയ അബദ്ധം മനസിലാക്കിയതോടെ അദ്ദേഹത്തിന് ലജ്ജയും ഭയവുമായി. എന്നാല് കാര്യമറിഞ്ഞ രാജാവ് ശാന്തതയോടെ അദ്ദേഹത്തോട് പറഞ്ഞു, "സാരമില്ല, വേറെ കടലാസുണ്ടല്ലോ." ദേഷ്യമോ അസ്വസ്ഥതയോ പ്രകടിപ്പിക്കാതെ തുടര്ന്നുള്ള സമയംകൊണ്ട് അദ്ദേഹം വേഗം ആ കത്ത് വീണ്ടും എഴുതി പൂര്ത്തിയാക്കി. "മറ്റുള്ളവര് നിങ്ങളോട് എങ്ങനെ പെരുമാറണമെന്ന് നിങ്ങള് ആഗ്രഹിക്കുന്നുവോ, അങ്ങനെതന്നെ നിങ്ങള് അവരോടും പെരുമാറുവിന്"
By: Shalom Tidings
Moreഒരു ഇന്റര്വ്യൂവിനായി 2022 ആഗസ്റ്റില് കോട്ടയത്തുനിന്ന് ആന്ധ്രാപ്രദേശിലെ എന്.ഐ.ടിയിലേക്ക് ട്രെയിന്യാത്ര ചെയ്യേണ്ടിവന്നു. പെട്ടെന്ന് അറിഞ്ഞതായതിനാല് ആര്.എ.സി ടിക്കറ്റിലായിരുന്നു യാത്ര. എന്റെ സഹയാത്രികന്, പിന്നെ ഒരു ഉത്തരേന്ത്യന് - ഇങ്ങനെ ഞാനുള്പ്പെടെ മൂന്നുപേര്മാത്രമാണ് ഞങ്ങളുടെ കാബിനില്. കോയമ്പത്തൂര് കഴിഞ്ഞപ്പോള്, രാത്രി ഏകദേശം പത്തുമണി സമയത്ത്, മൂന്ന് ഉത്തരേന്ത്യന് യുവാക്കള് ടിക്കറ്റില്ലാതെ കയറി. കാലിയായ കാബിനില് ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചതും പോരാഞ്ഞ് അവര് എന്നെ നോക്കി എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നു. ഉള്ളിലൊരു ഭയം നിറഞ്ഞു. ഉടനെ ജപമാല കൈയിലെടുത്തു, 'കൃപ നിറഞ്ഞ മറിയമേ' ചൊല്ലാന് തുടങ്ങി. മാതാവിനെ വിളിച്ച് അഞ്ചുമിനിറ്റ് പോലും കഴിഞ്ഞില്ല, വേറേതോ കാബിനിലെ ടി.ടി.ആര് വരുന്നു. അവരുടെ കയ്യില് ടിക്കറ്റില്ലെന്ന് മനസിലാക്കി ഫൈന് നല്കി ഇറങ്ങിപ്പോകാന് ആവശ്യപ്പെട്ടു. അപ്പോഴും എന്റെ ടിക്കറ്റ് ആര്.എ.സിതന്നെയാണ്. പക്ഷേ എന്നോട് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. അല്പം കഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങളുടെ കാബിന് ഡ്യൂട്ടിയുള്ള ടി.ടി.ആര് വന്നു. എനിക്ക് വേറൊരു സീറ്റ് അലോട്ട് ചെയ്തു. അതാകട്ടെ മലയാളിയാത്രക്കാരുടെ അരികിലും. മാതാവ് കൂടെവന്ന അനുഭവം. ഈശോയ്ക്കും മാതാവിനും ഒരായിരം നന്ദി. ഞാനൊരു കത്തോലിക്കയല്ല. പക്ഷേ എന്നെ ജപമാല ചൊല്ലാന് പ്രേരിപ്പിച്ചത് ശാലോമിലെ ലേഖനങ്ങളാണ്.
By: Emmanuel
Moreന്യൂയോര്ക്കില്നിന്നുള്ള ഒരു യുവവൈദികന് റോമില് ഉപരിപഠനത്തിനെത്തി. അദ്ദേഹം പ്രാര്ത്ഥനയ്ക്കായി സ്ഥിരമായി ഒരു ദൈവാലയം സന്ദര്ശിക്കുമായിരുന്നു. ദൈവാലയകവാടത്തിനുമുന്നില് എന്നും കണ്ടിരുന്ന യാചകരില് ഒരാള് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രത്യേകശ്രദ്ധയാകര്ഷിച്ചു. അങ്ങനെ ഒരു ദിനം അദ്ദേഹം ആ യാചകനോട് തന്നെ അറിയാമോ എന്നന്വേഷിച്ചു. യാചകന്റെ മറുപടി അദ്ദേഹത്തെ ഞെട്ടിച്ചുകളഞ്ഞു, "അറിയും. ഞാന് താങ്കളുടെ ഒപ്പം റോമില് വൈദികനാകാന് പഠിച്ചിരുന്ന ആളാണ്. പട്ടവും കിട്ടി. എന്നിട്ടെന്തേ അങ്ങ് ഇവിടെ "യുവവൈദികന് തേങ്ങലോടെ ചോദിച്ചു. അപ്പോള് അദ്ദേഹം തന്റെ ജീവിതത്തില് ഉണ്ടായ ചില ദുരനുഭവങ്ങളെക്കുറിച്ചും അതെത്തുടര്ന്ന് വൈദികവൃത്തി ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടി വന്നതും ജീവിതമാര്ഗം കണ്ടെത്താന് കഴിയാതെ യാചകനായി ജീവിതം ആരംഭിച്ചതുമെല്ലാം വിവരിച്ചു. വേദനയോടെ അതെല്ലാം ശ്രവിച്ച് അദ്ദേഹത്തെ ആശ്വസിപ്പിച്ച് വൈദികന് മടങ്ങി. എന്നാല് അദ്ദേഹത്തിന് തന്റെ സഹപാഠിയെ മറക്കുവാന് സാധിച്ചില്ല. അന്നുമുതല് അദ്ദേഹത്തിനുവേണ്ടി ഈ വൈദികന് ആത്മാര്ത്ഥമായി പ്രാര്ത്ഥിക്കുവാന് ആരംഭിച്ചു. നാളുകള് കഴിഞ്ഞു. റോമിലെ പഠനം അവസാനിച്ച് നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങാന് കാത്തിരിക്കവേ, വിദ്യാര്ത്ഥികള്ക്കെല്ലാം മാര്പാപ്പയായിരുന്ന ജോണ് പോള് രണ്ടാമനെ കണ്ട് അനുഗ്രഹം വാങ്ങുവാനുള്ള അവസരം ഉണ്ടായി. സന്ദര്ശനസമയത്ത് പാപ്പയോട് ആരും ഒന്നുംതന്നെ സംസാരിക്കരുതെന്ന് കര്ശന നിര്ദേശം ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നാല് സന്ദര്ശനവേളയില് പാപ്പയുടെ മുന്പില് മുട്ടുകുത്തിയതും വൈദികന് പാപ്പയോടു തനിക്ക് ഒരു പ്രാര്ത്ഥനാപേക്ഷ ഉണ്ടെന്നും അത് തന്റെ സഹപാഠിയായിരുന്ന വൈദികനുവേണ്ടിയാണെന്നും അദ്ദേഹം വൈദികവൃത്തി ഉപേക്ഷിച്ചു ഇപ്പോള് യാചകനാണെന്നും ധൃതിയില് പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു. അപ്പോഴേക്കും പേപ്പല് ഗാര്ഡുകള് അദ്ദേഹത്തെ അവിടെനിന്നും പുറത്തേക്കു നയിച്ചു. ഏതാനും ദിവസങ്ങള്ക്കുശേഷം വൈദികനെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയ ഒരു സംഭവം ഉണ്ടായി. മാര്പാപ്പയുടെകൂടെ അത്താഴവിരുന്നില് പങ്കെടുക്കുവാന് അദ്ദേഹത്തിനും സഹപാഠിയായിരുന്ന ഭിക്ഷാടകനുമുള്ള ഒരു ക്ഷണം ആയിരുന്നു അത്. അദ്ദേഹം വലിയ സന്തോഷത്തോടെ തന്റെ സഹപാഠിയെ അന്വേഷിച്ച് ദൈവാലയ വാതില്ക്കല് എത്തി. വിവരം അറിഞ്ഞപ്പോള് അദ്ദേഹം അത് വിശ്വസിക്കാന്കൂടി തയാറായില്ല. തനിക്കതിന് അര്ഹതയില്ലെന്ന മട്ടില് നിന്നിരുന്ന യാചകസുഹൃത്തിനെ കുളിച്ചു വൃത്തിയാകാന് സഹായിച്ചു, നല്ല വസ്ത്രം ധരിപ്പിച്ച് അദ്ദേഹം കൂടെ കൊണ്ടുപോയി. പേപ്പല് കൊട്ടാരത്തിന്റെ ഊട്ടുമുറിയില് പാപ്പ അവര് ഇരുവരെയും കാത്ത് മുന്പേതന്നെ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. വളരെ ബഹുമാനത്തോടെ അവര് അങ്ങോട്ടേക്കാനയിക്കപ്പെട്ടു. വിഭവസമൃദ്ധമായ അത്താഴത്തിനുശേഷം യാചകനായ വൈദികനെ മാര്പാപ്പ ഒരു സ്വകാര്യ സംഭാഷണത്തിനായി ക്ഷണിച്ചു. ഏറെനേരം കഴിഞ്ഞ് രണ്ടുപേരും തിരികെ വന്നു. എന്നാല് ഇരുവരും നിശബ്ദരായിരുന്നു. യാത്ര പറഞ്ഞ് പിരിഞ്ഞുപോരവേ, കൗതുകം അടക്കാന് സാധിക്കാതെ യുവവൈദികന് തന്റെ സുഹൃത്തിനോട് സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങള് തിരക്കി. വളരെ വൈകാരികമായ രംഗങ്ങളായിരുന്നു ആ സമാഗമത്തില് നടന്നത്. മാര്പാപ്പ യാചകനായ വൈദികനോട് തന്നെ ഒന്ന് കുമ്പസാരിപ്പിക്കുവാന് ആവശ്യപ്പെട്ടു. ലജ്ജിച്ചുപോയ വൈദികന് താന് വൈദികവൃത്തി ഉപേക്ഷിച്ചവന് ആണെന്നും തനിക്ക് പൗരോഹിത്യ അധികാരങ്ങള് ഇല്ലെന്നും പാപ്പയെ അറിയിച്ചു. പാപ്പ തന്റെ സ്വതസിദ്ധമായ ശൈലിയില് പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു, "ഒരിക്കല് വൈദികന് ആയിരുന്ന വ്യക്തി എന്നെന്നും ഒരു വൈദികന് ആയിരിക്കും." അദ്ദേഹം ആഗ്രഹിക്കുന്നു എങ്കില്, കത്തോലിക്കാ സഭയുടെ തലവനും റോമിന്റെ മെത്രാനും എന്ന നിലയില് തനിക്ക് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പൗരോഹിത്യ അധികാരങ്ങള് തിരികെ നല്കാന് അധികാരം ഉണ്ടെന്നും പാപ്പാ പറഞ്ഞു. അതിനുശേഷം പാപ്പ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുമ്പസാരം കേള്ക്കുകയും പൗരോഹിത്യ അധികാരങ്ങള് പുനഃസ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു. പിന്നീട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുന്പില് മുട്ടുകുത്തി പാപങ്ങള് ഏറ്റുപറഞ്ഞ പാപ്പാ, വൈദികനോട് അദ്ദേഹം ഭിക്ഷ യാചിച്ചിരുന്ന ദൈവാലയത്തില്ചെന്ന് അവിടുത്തെ വികാരിയച്ചനെ കാണാനാണ് നിര്ദേശിച്ചത്. അവിടത്തെ സഹവികാരിയായി അദ്ദേഹത്തെ നിയമിക്കുന്നുവെന്നും അവിടെ എത്തുന്ന യാചകരുടെ ആത്മീയശുശ്രൂഷകള് ഏല്പിക്കുന്നുവെന്നും പാപ്പ അറിയിച്ചു. യാചകനായ വൈദികന് കഥ പൂര്ത്തിയാക്കുമ്പോള്, അദ്ദേഹത്തിനും യുവവൈദികനും കണ്ണുനീര് അടക്കാനായില്ല. ദൈവകരുണയുടെ ഇടപെടല് ഒരു ജീവിതം എങ്ങനെ രൂപാന്തരപ്പെടുത്തുന്നു എന്നതിന്റെ ദൃഷ്ടാന്തമാണിത്. ഒപ്പം വിശുദ്ധ ജോണ് പോള് രണ്ടാമന് പാപ്പയുടെ എളിമയുടെയും പിതൃവാത്സല്യത്തിന്റെയും കഥയും.
By: Shalom Tidings
Moreഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞ് വീടിന്റെ ജനാലയില് ഇരുന്ന് കളിക്കുകയായിരുന്നു. കുഞ്ഞിനെ പരിപാലിക്കുന്ന പെണ്കുട്ടിയും ഒപ്പമുണ്ട്. ആ ഉയര്ന്ന ജനാലയിലൂടെ നോക്കിയാല് നഗരം മുഴുവന് കാണാന് സാധിക്കും. നയനമനോഹര നഗരകാഴ്ചകളില് ഹരംപിടിച്ചിരിക്കുകയാണ് ആ രണ്ടു വയസുകാരി. ഒരുനിമിഷം, അവളുടെ സഹായി കുഞ്ഞിന്റെ അരികില്നിന്ന് തെല്ലൊന്നു മാറി. അപ്പോഴേക്കും ആ പിഞ്ചുകുഞ്ഞ് ജനാലയില്നിന്നും വഴുതി താഴെ മുറ്റത്തേക്കു പതിച്ചു. കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന പെണ്കുട്ടി ഓടിയെത്തിയപ്പോഴേക്കും കുഞ്ഞ് മരിച്ചിരുന്നു. വേറെ ആരും അവിടെയില്ല. മാതാപിതാക്കളാകട്ടെ, കുഞ്ഞിനെ പെണ്കുട്ടിയെ ഏല്പിച്ചിട്ട് പുറത്തുപോയിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഇനിയെന്തുചെയ്യും..? ആ പെണ്കുട്ടി ആകമാനം വിറച്ചുനിന്നു... അവളുടെ ഉച്ചത്തിലുള്ള നിലവിളികേട്ട് അയല്ക്കാര് ഓടിയെത്തി, പെട്ടെന്നുതന്നെ അവിടം ജനനിബിഡമായി. വിവരമറിഞ്ഞ് മാതാപിതാക്കളും പറന്നെത്തി. ചോരവാര്ന്ന് നിശ്ചലമായി കിടക്കുന്ന തങ്ങളുടെ പൊന്നോമനക്കുഞ്ഞിനെ അവര് വാരിയെടുത്തു നെഞ്ചോടണച്ചു. തകര്ന്നുപോയിരുന്നു ആ പിഞ്ചു ശരീരം. ഇല്ല, ഇനി കാണില്ല, അവളുടെ മധുവൂറുന്ന പുഞ്ചിരി... മനംകവരുന്ന കൊഞ്ചലുകളും കുഞ്ഞുവര്ത്തമാനങ്ങളും എന്നെന്നേക്കുമായി അവസാനിച്ചിരിക്കുന്നു... അവര്ക്ക് സങ്കടവും കോപവും അടക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. പക്ഷേ, യാഥാര്ത്ഥ്യം അംഗീകരിച്ചല്ലേ പറ്റൂ. കണ്ണുനീരിനിടയിലും അവര് കുട്ടിയെ വെള്ളത്തുണികൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞു, ശിരസില് ചെറിയ പുഷ്പകിരീടവും അണിയിച്ചു. പോളണ്ടിലെ കസിമീറോയിലുള്ള മസിജിന്റെയും ജാഡ്വിക ക്ലിംസകിന്റെയും മകളാണ് മരണപ്പെട്ട ഏമ എന്ന രണ്ടു വയസുകാരി. പരിശുദ്ധ ദൈവമാതാവിന്റെ വലിയ ഭക്തരാണ് ഏമയുടെ മാതാപിതാക്കള്; പ്രത്യേകിച്ചും പോളണ്ടിന്റെ സ്വര്ഗീയ രാജ്ഞിയും പ്രത്യേക മധ്യസ്ഥയുമായ ഷെസ്റ്റോകോവ മാതാവിന്റെ. ഷെസ്റ്റോകോവയിലെ പരിശുദ്ധ ദൈവമാതാവിന്റെ (ഛൗൃ ഘമറ്യ ീള ഇ്വലീരെേവീംമ) ഒരു ഫോട്ടോകാര്ഡ് കുഞ്ഞിന്റെ ചലനമറ്റ കരങ്ങളില് മാതാപിതാക്കള് വച്ചു. അതിനുശേഷം ഇരുവരും പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ മാധ്യസ്ഥ്യം തേടി പ്രാര്ത്ഥിക്കാന് ആരംഭിച്ചു. ആ രാത്രി മുഴുവന് അല്പംപോലും ഉറങ്ങാതെ അവര് തീക്ഷ്ണമായി പ്രാര്ത്ഥിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. കാഴ്ചമറയ്ക്കുന്ന കണ്ണുനീര് പ്രവാഹത്തിനിടയിലൂടെയും കുഞ്ഞിന്റെ കരങ്ങളിലെ പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ രൂപത്തിലേക്ക് പ്രത്യാശയോടെ നോക്കി അവര് പ്രാര്ത്ഥന തുടര്ന്നു. പെട്ടെന്ന് വലിയൊരു ഉള്പ്രേരണ ലഭിച്ചാലെന്നതുപോലെ ആ മാതാപിതാക്കള് ഉച്ചത്തില് നിലവിളിച്ചു പ്രാര്ത്ഥിക്കാന് തുടങ്ങി: "ഷെസ്റ്റോകോവയിലെ ഞങ്ങളുടെ പരിശുദ്ധ അമ്മേ, അമ്മയെ വിളിച്ചപേക്ഷിക്കുന്നവരെ അമ്മ ഒരിക്കലും ഉപേക്ഷിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് ഞങ്ങള്ക്കറിയാം. മരണപ്പെട്ടുപോയ അനേകരെ അമ്മയുടെ സ്നേഹത്താല് അമ്മ ജീവനിലേക്ക് മടക്കിക്കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ടല്ലോ. അമ്മ ഞങ്ങളെയും കൈവിടില്ല, ഞങ്ങളുടെ പ്രാര്ത്ഥനയ്ക്ക് അമ്മ ഉത്തരം നല്കുകതന്നെ ചെയ്യും എന്ന് ഞങ്ങള്ക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്." ഈ പ്രാര്ത്ഥന വലിയ വിശ്വാസത്തോടെ അവര് ആവര്ത്തിച്ചു പ്രാര്ത്ഥിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. കുഞ്ഞിനെ നഷ്ടപ്പെട്ട ദു:ഖം അവരെ വിഭ്രാന്തിയിലാഴ്ത്തിയോ എന്നുപോലും കണ്ടുനിന്നവര്ക്ക് തോന്നിപ്പോയി. അത്ര തീവ്രമായിരുന്നു അവരുടെ നിലവിളിയും പ്രാര്ത്ഥനയും. പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ മധ്യസ്ഥത മരിച്ചവരെ ഉയിര്പ്പിക്കാന്തക്കവിധം ശക്തമാണെന്ന് പോളണ്ടുകാര് വിശ്വസിച്ചിരുന്നു. കഴിഞ്ഞകാല അനുഭവങ്ങള് ഏമയുടെ മാതാപിതാക്കളുടെ വിശ്വാസം ബലപ്പെടുത്തി. തങ്ങളുടെ ദൃഢമായ വിശ്വാസം മുറുകെപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ആ മാതാപിതാക്കള് ഏമയുടെ മൃതദേഹം തങ്ങളുടെ വാഹനത്തിലെടുത്തുവച്ച് യാത്രയായി; ഷെസ്റ്റോക്കോവ മാതാവിന്റെ തീര്ത്ഥാടനകേന്ദ്രം നിലകൊള്ളുന്ന ജാസ്നഗോരയിലേക്ക്. അവരുടെ നടപടിയെ അനേകര് എതിര്ത്തു, കുഞ്ഞിന്റെ മൃതദേഹം എത്രയും വേഗം സംസ്കരിക്കണമെന്ന് ബഹളംവച്ചു. എന്നാല് മറ്റൊരുഭാഗം ആ മാതാപിതാക്കളുടെ വിശ്വാസത്തെ പിന്തുണച്ചു, കൂടെ നിന്നു. ഹൃദയംനുറുങ്ങുന്നതായിരുന്നു ആ വിലാപയാത്ര. രണ്ടു-മൂന്നു ദിനരാത്രങ്ങള് പിന്നിട്ടെങ്കിലും ഏമയുടെ മൃതദേഹത്തില് ജീവന്റെ കണികപോലും കാണപ്പെട്ടില്ല. ഭക്ഷണവും ഉറക്കവുമില്ലാത്ത യാത്ര മാതാപിതാക്കളെ വല്ലാതെ തളര്ത്തി. എങ്കിലും വിശ്വാസത്തോടെയുള്ള പ്രാര്ത്ഥനയല്ലാതെ മറ്റൊരുവാക്കുപോലും അവര് ഉരുവിട്ടിരുന്നില്ല. നാലാം ദിവസത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുമ്പോഴും പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ ദൈവാലയത്തിലേക്കുള്ള യാത്രയുടെ പകുതിയോളമേ അവര് പിന്നിട്ടിരുന്നുള്ളൂ. എന്നിട്ടും അവര് മുമ്പോട്ടുതന്നെ പോയി. പെട്ടെന്ന് ഏമയുടെ ശരീരം ചലിക്കാനാരംഭിച്ചു. ഉടന് വാഹനം നിര്ത്തി, ഞെട്ടലോടെ എല്ലാവരും കുഞ്ഞിനെ സൂക്ഷിച്ചുനോക്കി. അതാ അവള് കുഞ്ഞിക്കണ്ണുകള് തുറക്കുന്നു. അതെ, കുഞ്ഞ് ഏമ ജീവനോടെ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു. ആര്ക്കും സ്വനേത്രങ്ങളെ വിശ്വസിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. ഏമയുടെ മാതാപിതാക്കള് ആവേശത്തോടെ കുഞ്ഞിനെ വാരിപ്പുണര്ന്നു, ദൈവത്തിനും പരിശുദ്ധ അമ്മയ്ക്കും ഉച്ചത്തില് നന്ദിപറഞ്ഞു. തങ്ങളുടെ പ്രാര്ത്ഥനകള്ക്കും കണ്ണുനീരിനും ഉത്തരം നല്കിയ പരിശുദ്ധ ദൈവമാതാവിന് കൃതജ്ഞതയും സ്നേഹവും അര്പ്പിച്ചുകൊണ്ട് ദൈവമാതൃസ്തുതികള് ആലപിക്കാനാരംഭിച്ചു. കുഞ്ഞിന് ജീവന് ലഭിച്ചെങ്കിലും അവര് യാത്ര നിര്ത്തി വീട്ടിലേക്ക് തിരികെപോയില്ല; പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ തീര്ത്ഥാടനകേന്ദ്രത്തിലേക്കുതന്നെ യാത്ര തുടര്ന്നു. എന്നാല് അത്, കണ്ണുനീരിന്റെയും നിലവിളിയുടെയുമല്ല, കൃതജ്ഞതാ സമര്പ്പണത്തിന്റെയും ആനന്ദഗീതങ്ങളുടെയും തീര്ത്ഥാടനമായി പരിണമിച്ചുവെന്നുമാത്രം. "അവിടുത്തെ ഭക്തരുടെമേല് തലമുറകള്തോറും അവിടുന്ന് കരുണ വര്ഷിക്കും" (ലൂക്കാ 1/50) എന്ന പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ സ്തോത്രഗീതം അവിടെ യാഥാര്ത്ഥ്യമായി. മക്കളുടെ അപേക്ഷകള്ക്ക് വാത്സല്യത്തോടെ ഉത്തരം നല്കുന്ന അമ്മയാണ് പരിശുദ്ധ ദൈവമാതാവ് എന്ന് ഒരിക്കല്ക്കൂടി തെളിയിച്ചു 1598-ലെ ഈ സംഭവം. ഏതു പ്രതിസന്ധിയിലും പരിശുദ്ധ അമ്മയെ വിളിച്ചപേക്ഷിച്ചാല്, അത് എത്ര വലിയ പ്രശ്നമാണെങ്കിലും അമ്മ നമ്മെ സഹായിച്ചിരിക്കും. "അവര്ക്കു വീഞ്ഞില്ല," എന്ന് അമ്മ ഈശോയോട് പറഞ്ഞ് അവശ്യമായത് ചെയ്തിരിക്കും (യോഹന്നാന് 2/3). അത് പോളണ്ടുകാര്ക്ക് നന്നായറിയാം. നൂറ്റാണ്ടുകളുടെ പാരമ്പര്യമുണ്ട് ഷെസ്റ്റോകോവയിലെ പരിശുദ്ധ ദൈവമാതാവിന്റെ ചിത്രത്തിന്. സുവിശേഷകനായ വിശുദ്ധ ലൂക്കാ വരച്ചതാണ് ഈ ചിത്രമെന്ന പാരമ്പര്യവും നിലനില്ക്കുന്നു. ഷെസ്റ്റോക്കോവയിലെ പരിശുദ്ധ ദൈവമാതാവിന്റെ ചിത്രത്തിന്റെ അത്ഭുതശക്തി പതിനൊന്നാം ക്ലമന്റ് മാര്പാപ്പ, 1717-ല് ആധികാരികമായി അംഗീകരിക്കുകയും പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുള്ളതാണ്. വിശുദ്ധ ജോണ്പോള് രണ്ടാമന് മാര്പാപ്പയുടെ നഗരമായ ക്രാക്കോവില് സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഈ അത്ഭുതചിത്രത്തിനുമുമ്പില്, സമീപകാലങ്ങളില് വിശുദ്ധ ജോണ്പോള് രണ്ടാമനെക്കൂടാതെ പാപ്പാ ബനഡിക്ട് പതിനാറാമനും ഫ്രാന്സിസ് മാര്പാപ്പയും പുഷ്പാര്ച്ചന നടത്തി പ്രാര്ത്ഥിച്ചിട്ടുണ്ട്. എണ്ണമറ്റ അത്ഭുതങ്ങളാണ് നൂറ്റാണ്ടുകളായി ഈ അത്ഭുത ചിത്രത്തിലൂടെ സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. അവയെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണങ്ങള് വായിക്കാം അടുത്ത ലക്കങ്ങളില്.
By: ആന്സിമോള് ജോസഫ്
Moreസഹനങ്ങളെ വ്യത്യസ്തമായി നേരിടാന് ഈശോ പറഞ്ഞുകൊടുത്ത രഹസ്യങ്ങള് വര്ഷങ്ങള്ക്കുമുമ്പ് ഏറെ സങ്കടകരമായ അവസ്ഥയിലൂടെ കടന്നുപോവുകയായിരുന്നു ഞാന്. പല രാത്രികളിലും ഉറക്കമില്ലാതെ ജപമാല ചൊല്ലിയും എത്രയും ദയയുള്ള മാതാവേ ജപം ചൊല്ലിയും വിശ്വാസപ്രമാണം ചൊല്ലിയും ഉറക്കം വരാന്വേണ്ടി കാത്തിരിക്കും. അങ്ങനെ എപ്പോഴോ ഒന്ന് മയങ്ങിയപ്പോള് എനിക്ക് ഒരു അനുഭവം ഉണ്ടായി. എന്നെ ആരോ ഒരു കുന്നിന്ചെരുവില് കൊണ്ടുപോയി നിര്ത്തി. ഒരു മിന്നല്പോലെയാണ് അവിടെയെത്തിച്ചത്. മുന്നില് ഒരു വഴിയുണ്ട്. ആ വഴിയിലാണ് ഞാന് നില്ക്കുന്നത്. എന്റെകൂടെ ആരോ ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു, പക്ഷേ ആളെ കാണാനാകുന്നില്ല. കുന്നിന്ചെരുവിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോള് കുറെയധികം കുരിശുകള് നാട്ടിയിരിക്കുന്നു. അവയിലെല്ലാം ഓരോ വ്യക്തികള് തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നുണ്ട്. അതില് ഒരു കുരിശ് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച് ഉറച്ച ഒരു സ്വരം ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു, "അത് നീയാണ്!" ഞാന് നോക്കി, അവിടെ മുഴുവന് കുരിശില് തൂങ്ങപ്പെട്ടവരാണ്. ഏറ്റവും മുന്നില് ഒരു വലിയ കുരിശുണ്ട്. അതിന്റെ വശങ്ങളിലും പിറകിലുമായാണ് ക്രൂശിതര് കിടക്കുന്നത്. അനക്കമൊന്നുമില്ല. പെട്ടെന്ന് ഞാന് ഉണര്ന്നു. ആ സ്വരം അത്ര ഗാംഭീര്യമുള്ളതായിരുന്നു. പിറ്റേന്ന് കുട്ടികളെല്ലാം സ്കൂളില് പോയപ്പോള് ഈ സംഭവം വീണ്ടും മനസില് പൊങ്ങിവന്നു. വീട്ടില് മറ്റാരുമില്ല. മൂന്നരവരെ സര്വത്ര നിശബ്ദതയാണ്. പലപ്പോഴും ഈശോയോട് സംസാരിക്കുന്നത് വീട്ടുപണികള്ക്കിടയിലുള്ള ആ സമയത്താണ്. ഈശോയ്ക്കും അതാണ് ഇഷ്ടമെന്ന് തോന്നാറുണ്ട്. ഈ സംഭവം മനസില് വന്നപ്പോള് ഞാന് ഉള്ളില് പറഞ്ഞു, "സമാധാനമായി, എന്തായാലും കുരിശിലാണല്ലോ കിടക്കുന്നത്. പത്രോസ് ശ്ലീഹാ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് നിങ്ങള് ആരും കൊലപാതകിയോ മോഷ്ടാവോ ആയിട്ടല്ല നന്മ ചെയ്തിട്ടാണ് ദുരിതമനുഭവിക്കുന്നതെങ്കില് അത് ദൈവാനുഗ്രഹത്തിന് കാരണമാകും എന്നല്ലേ." അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചപ്പോള് എനിക്ക് വളരെ സന്തോഷമായി. ഈശോയോടൊപ്പമാണല്ലോ ക്രൂശിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. ആ സന്തോഷവും സമാധാനവും അധികനേരം നീണ്ടുനിന്നില്ല. ഈശോ എന്നോട് ചോദിച്ചു, "നീ ഏത് വശത്താണ് കിടക്കുന്നത്? ഇപ്പോള് നിന്റെ കുരിശിലെ കിടപ്പ് എങ്ങനെയാണ്?" അതുകേട്ട് ഞാനൊന്ന് ആലോചിച്ചുനോക്കി, "ഇപ്പോഴത്തെ എന്റെ കിടപ്പ് അതിഭീകരമാണ്. ശപിച്ചും ശകാരിച്ചും നിന്ദിച്ചും കുറ്റപ്പെടുത്തിയുമാണ് ഞാന് കിടക്കുന്നത്. കഴുകനോ മലങ്കാക്കകള്ക്കോപോലും എന്റെയടുത്ത് വരാന് കഴിയുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല, അവപോലും പേടിച്ചോടും. അപ്പോള് എനിക്കൊരു കാര്യം മനസിലായി. ഈ കിടപ്പ് അധികനേരം കിടന്നാല് പടയാളികള് വന്ന് എന്റെ കണങ്കാല് തകര്ത്തുകളയും, പെട്ടെന്ന് മരിച്ച് എന്റെ ശല്യമൊഴിയാന്. അതിനുമുമ്പ് വശം മാറണം. അതുകൊണ്ട് ഞാന് ചോദിച്ചു, "ഈശോയേ, ഞാനെന്ത് ചെയ്യണം?" ഈശോ പറഞ്ഞു, "നീ സഹനങ്ങളെല്ലാം എന്റെ കൈയില്നിന്ന് സ്വീകരിക്കണം. എല്ലാ സഹനങ്ങളും ഞാന് നിനക്ക് തന്നതല്ല. വചനം അറിയാത്തതുമൂലം നീ എടുത്ത തെറ്റായ തീരുമാനങ്ങളും തിന്മയുടെസ്വാധീനത്താല് ചെയ്ത പാപങ്ങളുമൊക്കെയുണ്ട് നിന്റെ ഈ കിടപ്പിനുപിന്നില്. നിന്നെത്തന്നെ വിശുദ്ധീകരിക്കാന് തയാറാവുക. എന്റെ വീഴ്ചക്ക് കാരണം കര്ത്താവാണെന്നോ മറ്റാരെങ്കിലും ആണെന്നോ നീ പറയരുത്. നിന്റെ മുമ്പില് ജീവനും മരണവും വച്ചിരിക്കുന്നു. ഇഷ്ടമുള്ളത് എടുത്തുകൊള്ളുക. യോഹന്നാന്റെ സുവിശേഷത്തില് എന്റെ പ്രാര്ത്ഥന നീ ഓര്ക്കുന്നില്ലേ? ഞാന് അവര്ക്കുവേണ്ടി എന്നെത്തന്നെ വിശുദ്ധീകരിച്ചു. നിന്റെ ജീവിതപങ്കാളിക്കുവേണ്ടി, മക്കള്ക്കുവേണ്ടി, നീ ജീവിക്കുന്ന സമൂഹത്തിനുവേണ്ടി, സഭയ്ക്കുവേണ്ടി, നിന്റെ സഹനങ്ങള് എന്റെ കുരിശിലെ ബലിയോട് ചേര്ത്തുവച്ച് നിന്നെ ഏല്പ്പിച്ചവര്ക്ക് ജീവന് പകരുക. അപ്പോള് നീ തലമുറകളുടെ കേടുപോക്കുന്നവള്(ഏശയ്യാ 58/12) എന്ന് വിളിക്കപ്പെടും. അല്ലാതെ നീ സഹനത്തിന്റെ കാരണക്കാരെ ശപിക്കരുത്. നീ ഇപ്പോള് കിടക്കുന്നത് എന്റെ ഇടതുവശത്താണ്, അവിടെനിന്നും മാറി എന്റെ വലതുവശത്തേക്ക് വരുക. അതാണ് ഞാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. നിന്റെ ഞെരുക്കങ്ങള് ഞാനറിയുന്നു. ഭയപ്പെടേണ്ട, ഞാന് നിന്നോടുകൂടെയുണ്ട്. അല്പകാലത്തെ സഹനത്തിനുശേഷം ഞാന് നിന്നെ സ്ഥിരീകരിക്കും." ഞാന് ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ഉത്തരമാണ് അവിടുന്ന് എനിക്ക് തന്നത്. എന്നോട് ആവശ്യപ്പെടുന്നത് ഇടതുഭാഗത്തെ കള്ളന്റെ സ്ഥാനത്തുനിന്ന് വലതുഭാഗത്തെ കള്ളന്റെ സ്ഥാനത്തേക്കുള്ള മാറ്റമാണ്. അതാണ് മാനസാന്തരം. അവിടുത്തെ വാക്കുകള് ഹൃദയത്തില് സ്വീകരിച്ച് എളിമയോടെയും അനുതാപത്തോടെയും മുന്നോട്ടുപോകാനുള്ള ആഗ്രഹത്തോടെ ഞാന് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു. "ആത്മാവില് എളിമയും അനുതാപവും ഉണ്ടായിരിക്കുകയും എന്റെ വചനം ശ്രവിക്കുമ്പോള് വിറയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നവനെയാണ് ഞാന് കടാക്ഷിക്കുക" (ഏശയ്യാ 66/2).
By: Lisa Denny
Moreഞാന് ഇരുപത്തിയൊന്നും പത്തും വയസുള്ള രണ്ട് കുട്ടികളുടെ അമ്മയാണ്. മാര്ച്ച് 2023-ലെ ശാലോം മാസികയില് വായിച്ച ഒരു സാക്ഷ്യം (മകളുടെ മാനസാന്തരം - രണ്ട് ദിവസത്തിനകം - ടീന കുര്യന്) സമാന അവസ്ഥയിലൂടെ ഒരാഴ്ചയായി കടന്നുപൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്ന എന്നെ വല്ലാതെ സ്വാധീനിച്ചു. എന്റെ മകള് ഒരു അക്രൈസ്തവ യുവാവുമായി അടുപ്പത്തിലായി. പപ്പയെയും അമ്മയെയും സഹോദരനെയുംകാള് ആ ബന്ധത്തിന് അവള് വിലകൊടുക്കുന്നു എന്നറിഞ്ഞപ്പോള് ഞങ്ങള് ഞെട്ടിപ്പോയി. കാരണം ചെറുപ്പത്തില് തന്നെ വേദപാഠം പഠിപ്പിച്ചും വചനങ്ങള് ചൊല്ലി പഠിപ്പിച്ചും ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസത്തില് ശക്തമായൊരു അടിസ്ഥാനം രണ്ട് മക്കള്ക്കും നല്കിയിരുന്നു. ആത്മീയ ചാനലുകള്വഴി ലഭിക്കുന്ന സഭയുടെ ഓരോ പ്രബോധനങ്ങളും അവരിലേക്ക് എത്തിക്കുവാന് ഞാന് ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. എന്റെ മകള് ഒരിക്കലും വഴിതെറ്റുകയില്ല എന്നൊരു ആത്മവിശ്വാസം എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു. ഞങ്ങള്ക്ക് ഒരു തരത്തിലും അംഗീകരിക്കാന് കഴിയാത്ത ഒരു ബന്ധമായിരുന്നു അത്. ആ യുവാവിന്റെ വീട്ടുകാരും ഈ ബന്ധത്തെ അനുകൂലിച്ചില്ല. തുടര്ന്ന് ഞങ്ങളുടെ ചില അടുത്ത ബന്ധുക്കളുടെ പിന്തുണയോടെ അവര് ഏറ്റവും അടുത്ത ദിവസംതന്നെ രജിസ്റ്റര് വിവാഹം ചെയ്യാന് തീരുമാനിച്ചു. ഈ ദിവസങ്ങളിലെല്ലാം ഞാന് കണ്ണുനീരോടെ കരണയുടെ ജപമാല ചൊല്ലി പ്രാര്ത്ഥിക്കുകയായിരുന്നു. മാതാവിന്റെ വ്യാകുലങ്ങളോടു ചേര്ത്തുവച്ച് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു. വിശ്വാസപ്രമാണം ചൊല്ലി. മാസികയിലെ അനുഭവക്കുറിപ്പില് വായിച്ചതുപോലെ വിശുദ്ധ മോനിക്കയുടെയും വിശുദ്ധ അഗസ്റ്റിന്റെയും മാധ്യസ്ഥ്യം തേടി. വചനം ചൊല്ലി പ്രാര്ത്ഥിച്ചു. ശാലോമിലേക്ക് വിളിച്ച് പ്രാര്ത്ഥനാസഹായം അപേക്ഷിച്ചു. വെള്ളിയാഴ്ച ഉച്ചയ്ക്ക് ഉപവസിച്ചു. അത്ഭുതമെന്നു പറയട്ടെ, ഈ പ്രശ്നങ്ങളെത്തുടര്ന്ന് ഞങ്ങളുടെ വീട്ടില്നിന്നും ഇറങ്ങിപ്പോയ മകള് അന്ന് രാത്രി പപ്പയെ വിളിച്ചു, "അവനെ അവന്റെ വീട്ടുകാര് പൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുകയാണ്. യാതൊരു വിധത്തിലും കോണ്ടാക്ട് ചെയ്യാന് പറ്റുന്നില്ല." ഇതായിരുന്നു അവള് പറഞ്ഞത്. തുടര്ന്ന് പോലീസ് സ്റ്റേഷനില് പരാതി കൊടുത്തു. അവനെ അവന്റെ വീട്ടുകാര് സ്റ്റേഷനില് ഹാജരാക്കുകയും എല്ലാവരുടെയും മുന്പില്വച്ച് ഈ ബന്ധത്തില്നിന്നും സ്വമനസാലെ പിന്മാറുകയാണെന്ന് അവന് ഒപ്പിട്ടു കൊടുത്തു. വീട്ടുകാരുടെ നിര്ബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി ചെയ്തതായിരിക്കാം. ഈ സംഭവങ്ങള് നടക്കുമ്പോഴെല്ലാം ഞാന് ഹൃദയം നൊന്ത് വിശ്വാസപ്രമാണം 33 തവണ ചൊല്ലുകയായിരുന്നു. മാതാവിനോട് 'അവളെ തിന്മയ്ക്ക് വിട്ടുകൊടുക്കരുതേ, അമ്മയുടെ നീലമേലങ്കിയില് പൊതിഞ്ഞ് സംരക്ഷണം കൊടുക്കണേ' എന്ന് കരഞ്ഞ് മാധ്യസ്ഥ്യം യാചിക്കുകയും ചെയ്തു. ദൈവത്തിന്റെ മഹാകരുണയാല്, നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയി എന്ന് ഞങ്ങള് കരുതിയിരുന്ന മകളെ തിരിച്ചുകിട്ടി. ഇപ്പോള് അവള് ഞങ്ങളുടെ കൂടെത്തന്നെയുണ്ട്, അവളുടെ പഠനകാര്യങ്ങള് ശ്രദ്ധിക്കുന്നു. "ദൈവത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നവര്ക്ക് അവിടുത്തെ പദ്ധതിയനുസരിച്ച് വിളിക്കപ്പെട്ടവര്ക്ക് അവിടുന്ന് എല്ലാം നന്മയ്ക്കായി പരിണമിപ്പിക്കുന്നു" (റോമാ 8/28).
By: Rita Lewis
Moreവിഷമിച്ച് പ്രാര്ത്ഥിച്ച ഒരു രാത്രിയില് ഈശോ നല്കിയ സന്ദേശം ഞാന് നവീകരണധ്യാനത്തില് പങ്കെടുത്തതിനുശേഷമുള്ള ആദ്യനാളുകളില് ഞങ്ങള് വീട്ടില് വളര്ത്തിയിരുന്ന ഒരു കറവപ്പശു രോഗത്തില്പ്പെട്ടു. ഡോക്ടര് വന്ന് ഇന്ജക്ഷന് എടുത്തു. മരുന്നുകള് മാറിമാറി കൊടുത്തു. പക്ഷേ ഒരു പ്രയോജനവും ഉണ്ടായില്ല. പശുവിന്റെ രോഗവും ക്ഷീണവും വര്ധിച്ചുവന്നു. അതുകൊണ്ട് ആയുര്വേദചികിത്സകള് ആരംഭിച്ചു. കഷായം, കിഴി, കുഴമ്പ് എന്നിങ്ങനെയുള്ള ചികിത്സകളും നടത്തി. യാതൊരു മെച്ചവും ഉണ്ടായില്ല. ഇങ്ങനെ വിഷമിച്ച് ഒരു രാത്രി വ്യക്തിപരമായ പ്രാര്ത്ഥനയില് ഈശോയോട് പരാതി പറഞ്ഞ് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു. അപ്പോള് ലഭിച്ച സന്ദേശം: 'വിശുദ്ധ അന്തോനീസിന്റെ മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിക്കുക.' ജീവിതത്തില് അന്നുവരെ ഞാന് വിശുദ്ധ അന്തോനീസിന്റെ മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിച്ചിട്ടില്ല. എന്നിരുന്നാലും സന്ദേശത്തില് വിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു സ്വര്ഗസ്ഥനായ പിതാവേ, ഒരു നന്മനിറഞ്ഞ മറിയമേ, ഒരു ത്രിത്വസ്തുതി എന്നീ പ്രാര്ത്ഥനകള് ചൊല്ലി വിശുദ്ധ അന്തോനീസിന്റെ മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിച്ചു, പശുവിന്റെ സൗഖ്യപ്രാപ്തിക്കായി. കൂടെ ഒരു നിബന്ധനയും വച്ചു, "ഞാന് ഇപ്പോള് അന്തോനീസ് പുണ്യവാന്റെ മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നു. എന്നാല് നാളെ രാവിലെ ഞാന് പശുത്തൊഴുത്തില് ചെന്ന് നോക്കുമ്പോള് പശുവിന്റെ രോഗം പൂര്ണമായി മാറിയിരിക്കണം. എങ്കില് ഞാന് എന്റെ ജീവിതത്തില് എന്നും വിശുദ്ധ അന്തോനീസിന്റെ മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നതും ഈ ഭക്തി പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതുമാണ്." ഇപ്രകാരം കര്ത്താവിനോട് പറഞ്ഞതിനുശേഷം കിടന്നുറങ്ങി. രാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് തൊഴുത്തില്പ്പോയി നോക്കിയപ്പോള് പശുവിന് ഇങ്ങനെയൊരു രോഗം ഉണ്ടായിട്ടുള്ളതിന്റെ ലക്ഷണംപോലും ഇല്ലാതെ സുഖമായി തൊഴുത്തില് നില്ക്കുന്നു! ദൈവത്തിന് സ്തുതി. അന്നുമുതല് ഇന്നുവരെ ഞാന് വിശുദ്ധ അന്തോനീസിന്റെ മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നു. അതുപോലെതന്നെ എന്റെ വ്യക്തിജീവിതത്തില് ഒരിക്കല് ഒരു അനുഗ്രഹത്തിനായി പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്ന സമയത്ത്, പരിശുദ്ധാരൂപി ഒരു സന്ദേശം തന്നു, ഈ അനുഗ്രഹം ലഭിക്കാനായി വിശുദ്ധ റീത്തായോട് 14 ദിവസം മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിക്കുക. റീത്താ പുണ്യവതി എന്ന് എനിക്ക് കേട്ടുകേള്വിമാത്രമാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. ഏതായാലും അന്നുമുതല് റീത്താ പുണ്യവതിയോട് പ്രാര്ത്ഥിക്കാന് തുടങ്ങി. 14-ാം ദിവസം ആ ദൈവാനുഗ്രഹം ലഭിച്ചു. ദൈവത്തിന് സ്തുതി. വിശുദ്ധരോടുള്ള ഭക്തിയും മാധ്യസ്ഥ്യവുംവഴി ദൈവാനുഗ്രഹങ്ങള് പ്രാപിക്കാന് കഴിയും എന്ന് തിരുസഭാമാതാവ് നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ. ഇങ്ങനെ പ്രാപിച്ച ഏറെ പ്രാര്ത്ഥനാനുഭവങ്ങള് ദീര്ഘസമയം പങ്കുവയ്ക്കാവുന്നതരത്തില് എനിക്കുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. "നാലു ജീവികളും ഇരുപത്തിനാല് ശ്രേഷ്ഠന്മാരും കുഞ്ഞാടിന്റെ മുമ്പില് സാഷ്ടാംഗം പ്രണമിച്ചു. ഓരോരുത്തരും വീണയും വിശുദ്ധരുടെ പ്രാര്ത്ഥനകളാകുന്ന പരിമളദ്രവ്യം നിറഞ്ഞ സ്വര്ണക്കലശങ്ങളും കൈയിലേന്തിയിരുന്നു" (വെളിപാട് 5/8).
By: Jose Kappen
Moreബില് വച്ച് പരിശോധിച്ചപ്പോഴാണ് കണക്ക് ശരിയായത്. അതുവരെ കൂട്ടിയും കുറച്ചും ഞാന് കഷ്ടപ്പെട്ടു. പണം ഏതുവഴിക്കാണ് പോയതെന്ന് അറിയാതെ കുടുങ്ങിയിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഏതായാലും ബില് കയ്യിലെടുത്തുവച്ച് നോക്കിയപ്പോള് കാഷ് ടാലിയായി. പ്രിയപ്പെട്ട സുഹൃത്തേ, ഇതുപോലെ കണക്ക് ശരിയാവാതെ വിഷമിക്കുകയാണോ? ജീവിതത്തില് എന്തെങ്കിലും തടസം താങ്കള് അനുഭവിക്കുന്നുണ്ടോ? കാര്യങ്ങള് ഒന്നും ശരിയാവുന്നില്ലേ? വിഷമിക്കണ്ട. ഒരു ടിപ് പറയാം. വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥമെടുത്ത്, വായിക്കുന്ന ഓരോ വചനത്തിലൂടെയും ഒരു പരിശോധന നടത്താന് തയ്യാറാണോ? കാര്യം ശരിയാവും. വിശദമായി പറയാം. ഉദാഹരണത്തിന്, ഹെബ്രായര് പതിമൂന്നാം അധ്യായം വായിക്കുകയാണെന്നു വിചാരിക്കുക. അതിലെ ആദ്യത്തെ വചനം ഇപ്രകാരമാണ്. ‘സഹോദരസ്നേഹം നിലനില്ക്കട്ടെ, അതിഥിമര്യാദ മറക്കരുത്. ‘ഇത് വായിച്ചുകഴിഞ്ഞാല് ഒരു നിമിഷം മനസ്സില് ചോദിക്കണം. ഇതില് ഞാന് വീഴ്ച വരുത്തിയിട്ടുണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്ന്. ഉണ്ടെങ്കില് ഉടനെ നോട്ട് ചെയ്തുവയ്ക്കണം. തൊട്ടടുത്ത കുമ്പസാരത്തില് ഏറ്റുപറയുകയും പ്രാവര്ത്തികമാക്കുകയും വേണം. നമ്മള് വെറുതെ നോക്കിയാല് ഒരുപക്ഷേ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിന് ഒരു കുറവും കണ്ടെന്നു വരില്ല. തെറ്റെന്ന് എടുത്തുപറയാന് തക്കവിധം ഒന്നും ശ്രദ്ധയില്പ്പെട്ടെന്നും വരില്ല. എന്നാല് വിശുദ്ധ ബൈബിള് കയ്യിലെടുത്ത് അതിലെ ഓരോ വചനവും പരിശോധിച്ചാല് നമ്മുടെ യഥാര്ത്ഥ അവസ്ഥ മനസ്സിലാകും. പ്രഭാഷകന്, സുഭാഷിതങ്ങള് തുടങ്ങിയ പുസ്തകങ്ങളെല്ലാം നമ്മുടെ അനുദിനവ്യാപാരങ്ങളെ പരിശോധിക്കാന് സഹായിക്കും. സത്യത്തില് നാം ദൈവം പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള് ഗൗരവമായി എടുക്കുന്നുണ്ടോ? വചനം പാലിക്കുന്നുണ്ടോ? ഏതൊക്കെയാണ് അറിവില്ലായ്മമൂലം ലംഘിക്കുന്നത്? അവയെല്ലാം കണ്ടെത്തി ഏറ്റുപറഞ്ഞു കുമ്പസാരിക്കാന് തുടങ്ങാമോ? നമ്മുടെ ജീവിതത്തിന്റെ തടസം മാറും. ഇത്തരത്തില് കുമ്പസാരത്തിന് ഒരുങ്ങിനോക്കൂ. വചനം വായിക്കാനും തുടങ്ങൂ. വലിയ വ്യത്യാസം നമ്മുടെ ജീവിതത്തിനുണ്ടാകും. ആത്മീയ വളര്ച്ചയും സാധ്യമാകും, ഉറപ്പ്! ഇതോടൊപ്പം മനസിലിരിക്കേണ്ട പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു കാര്യം, പലരും പറയുന്നു: ‘ഞാന് അത്യധികം തിന്മ ചെയ്തു. കര്ത്താവിന് എന്നോടു ക്ഷമിക്കാന് സാധിക്കുകയില്ല.’ അത് കടുത്ത ദൈവദൂഷണമാണ്. കാരണം, അത് ദൈവത്തിന്റെ കാരുണ്യത്തിന് നാം അതിര് നിശ്ചയിക്കുന്നു. വാസ്തവത്തില് ദൈവകാരുണ്യത്തിന് അതിരില്ല. അത് അനന്തമാണ്. ”നമ്മുടെ പ്രിയപ്പെട്ട കര്ത്താവിന്റെ കാരുണ്യത്തെപ്പറ്റി സംശയിക്കുകയെന്നതുപോലെ അവിടത്തെ ദ്രോഹിക്കുന്ന മറ്റൊന്നുമില്ല” (വിശുദ്ധ ജോണ് വിയാനി). കരുണയുടെ അപ്പസ്തോലയായ വിശുദ്ധ ഫൗസ്റ്റീനയിലൂടെയും ഈശോ ഇതുതന്നെയാണ് പലയാവര്ത്തി പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്. നമ്മുടെ കുമ്പസാരങ്ങള് ഒരേ കാര്യത്തിന്റെ ആവര്ത്തനമാകുന്നതുകൊണ്ടാകാം ഒരുപക്ഷേ അതില് അനുഭവം ഇല്ലാതെയും സാധ്യമായ കൃപ കരസ്ഥമാക്കാതെയും പോകുന്നത്. സാരമില്ല, നമ്മുടെ സമീപനരീതി മാറ്റാം. ഈ രീതി ഒന്ന് പരീക്ഷിച്ചുനോക്കണം. വിജയമാണെന്നുകണ്ടാല് മറ്റുള്ളവരോടും പറഞ്ഞുകൊടുക്കണം, തയാറാണോ? ”എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവരേ, നിങ്ങള് എപ്പോഴും അനുസരണയോടെ വര്ത്തിച്ചിട്ടുള്ളതുപോലെ, എന്റെ സാന്നിധ്യത്തില്മാത്രമല്ല, ഞാന് അകന്നിരിക്കുന്ന ഈ സമയത്തും പൂര്വാധികം ഭയത്തോടും വിറയലോടുംകൂടെ നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം രക്ഷയ്ക്കുവേണ്ടി അധ്വാനിക്കുവിന്. എന്തെന്നാല്, തന്റെ അഭീഷ്ടമനുസരിച്ച് ഇച്ഛിക്കാനും പ്രവര്ത്തിക്കാനും നിങ്ങളെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്നതു ദൈവമാണ് (ഫിലിപ്പി 2/12-13).
By: ബ്രദര് അഗസ്റ്റിന് ക്രിസ്റ്റി PDM
Moreഒരിക്കല് ഗര്ഭിണിയായ ഒരു സഹോദരി തന്റെ ഉദരത്തിലുള്ള കുഞ്ഞിനുവേണ്ടി പ്രാര്ത്ഥന അപേക്ഷിച്ചു. സ്കാനിംഗ് നടത്തിയ ഡോക്ടര് പറഞ്ഞത് കുഞ്ഞ് ഡൗണ് സിന്ഡ്രോം (Down syndrome) ഉള്ളതായി ജനിക്കും. അതിനാല് അബോര്ഷന് താല്പര്യം ഉണ്ടെങ്കില് ചെയ്യാം എന്നാണ്. മാനസികമായി തകര്ന്ന അവര് തീരുമാനം എടുക്കാന് കഴിയാതെ നീറി. ജീവന് എടുക്കാന് ദൈവത്തിനുമാത്രമേ അധികാരമുള്ളൂ എന്നിരിക്കെ അവരോട് എന്ത് മറുപടിയാണ് നല്കാന് കഴിയുക. ധൈര്യമായി മുന്നോട്ടുപോകാന് സഹോദരിയോട് പറഞ്ഞു… ഞങ്ങള് കുറച്ചുപേര് ഈശോയോട് തുടര്ച്ചയായി ഈ നിയോഗത്തിനായി പ്രാര്ത്ഥിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. പക്ഷേ ഓരോ സ്കാനിങ്ങിലും ഒരു വ്യത്യാസവും ഇല്ലാതെ ഡൗണ് സിന്ഡ്രോം ആണെന്ന റിപ്പോര്ട്ടാണ് വന്നത്. ചിലപ്പോഴെങ്കിലും പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ വിശ്വാസം നഷ്ടപ്പെട്ടു പോകുന്നതുപോലെ തോന്നി. എങ്കിലും വിശ്വസിച്ചാല് ദൈവമഹത്വം ദര്ശിക്കുമെന്നു പറഞ്ഞ യേശുവില് വിശ്വസിച്ച് പ്രാര്ത്ഥനയോടെ മുന്നോട്ടു നീങ്ങി. ഗര്ഭകാലം മുഴുവന് ഈശോയോട് വാശിപിടിച്ച് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു, ദൈവമഹത്വം വെളിപ്പെടുന്നതിനു വേണ്ടി… ഒടുവില് ക്ലൈമാക്സ് ദിവസത്തില് പൂര്ണ്ണ ആരോഗ്യത്തോടെ, ഒരു കുറവുകളുമില്ലാത്ത പെണ്കുഞ്ഞിനെ ഈശോ ഭൂമിയിലേക്ക് അയച്ചു… മറ്റൊരു സഹോദരിക്ക് ലിംഫോമ എന്ന കാന്സറാണെന്ന് ഡോക്ടര് അറിയിച്ചു. വളരെ കുറച്ച് ആഴ്ചകള്മാത്രം വളര്ച്ചയുള്ള കുരുന്നു ജീവന് അവളുടെ ഉദരത്തില് ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ സന്തോഷം ആസ്വദിക്കാന് തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് മരണകരമായ വേദന ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നു വന്നത്. ഇതെല്ലാം കാണുമ്പോള്, ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഈശോയെ വഴക്കു പറയുന്നത് ന്യായമാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട്. ബയോപ്സി എടുത്ത ശേഷം ചികിത്സ തുടങ്ങാമെന്നാണ് ചികില്സിക്കുന്ന ഡോക്ടറുടെ അഭിപ്രായം. എന്തായാലും ചികിത്സ തുടങ്ങേണ്ടതുകൊണ്ട് അബോര്ഷന് ചെയ്തേ മതിയാകൂ എന്നതും വലിയൊരു വെല്ലുവിളിയായി നിന്നു. എന്നും ഈശോയ്ക്ക് പണി കൊടുക്കുന്ന ആളായതുകൊണ്ടായിരിക്കാം ചിലപ്പോഴൊക്കെ ശക്തമായി പ്രാര്ത്ഥിക്കാനുള്ള ഇത്തരം അവസരങ്ങള് ഈശോ എനിക്ക് നേരെ വച്ച് നീട്ടുന്നത് എന്ന് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. ഒരു ‘ഗിവ് ആന്ഡ് ടേക്ക് പോളിസി!’ കുറച്ചുപേര് ചേര്ന്ന് ദൈവകരുണയുടെ ജപമാല തുടര്ച്ചയായി ഒരു മാസത്തോളം പ്രാര്ത്ഥിച്ചു. ഇതിനിടയില് ബയോപ്സി നടത്തി പരിശോധനാഫലം വന്നു. രക്തത്തില് ചെറിയ ഇന്ഫെക്ഷന് ഉണ്ടെന്നല്ലാതെ ക്യാന്സറിന്റെ യാതൊരു ലക്ഷണങ്ങളും ഇല്ലെന്ന് ഈശോ സ്ഥിരീകരിച്ചു. സമയം പൂര്ത്തിയായപ്പോള് അവള് ആരോഗ്യമുള്ള കുഞ്ഞിന് ജന്മം നല്കി. ജീവിതത്തിന്റെ ചില നിര്ണായക നിമിഷങ്ങളില് വിശ്വാസം ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുന്ന അവസരങ്ങള് നമുക്കുണ്ടാകാം. ദൈവം എന്നത് നിലനില്ക്കുന്ന സത്യമാണോ, പ്രാര്ത്ഥനകൊണ്ടൊക്കെ എന്തെങ്കിലും സാധ്യമാണോ- എന്നിങ്ങനെ മനസ്സിനെ പിടിച്ചുലയ്ക്കുന്ന അനേകം ചോദ്യങ്ങള് ഹൃദയത്തില് ഉയര്ന്നുവരാം. എന്നാല് വചനം ഓര്മിപ്പിക്കുന്നു, ”എല്ലാവര്ക്കുംവേണ്ടി അപേക്ഷകളും യാചനകളും മധ്യസ്ഥപ്രാര്ത്ഥനകളും ഉപകാരസ്മരണകളും അര്പ്പിക്കണമെന്ന് ഞാന് ആദ്യമേ ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്നു” (1തിമോത്തിയോസ് 2/1). ആത്മീയ മേഖലയില് പലപ്പോഴായി കണ്ടു വരുന്ന ഒരു പ്രവണതയാണ് മറ്റുള്ളവര്ക്ക് വേണ്ടി മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിക്കാനുള്ള ഭയം. ആര്ക്കെങ്കിലുംവേണ്ടി പ്രാര്ത്ഥിച്ചാല് ഉടനെ തങ്ങള്ക്കും അതേ കഠിന പരീക്ഷണങ്ങള് നേരിടേണ്ടി വരും എന്ന തെറ്റായ ചിന്ത. അമിതമായ ഭയം പലപ്പോഴും മധ്യസ്ഥപ്രാര്ത്ഥനയില്നിന്ന് നമ്മെ പിന്തിരിപ്പിക്കുന്നു. ജറുസലേം പട്ടണത്തിലൂടെ കടന്നു പോകുമ്പോള് ആ നഗരത്തില് നടമാടുന്ന മ്ലേച്ഛതകളെയോര്ത്തു കരയുകയും നെടുവീര്പ്പിടുകയും ചെയ്യുന്നവരുടെ നെറ്റിയില് അടയാളമിടണമെന്നും അടയാളമുള്ളവരെ ആരെയും തൊടരുതെന്നും അല്ലാത്തവരെ സംഹരിക്കണമെന്നും ദൂതനോട് കല്പിക്കുന്ന ദൈവത്തെ എസെക്കിയേല് 9/4-6-ല് നാം കാണുന്നു. അതായത് ഏതെങ്കിലും ആത്മാവിന്റെ രക്ഷയ്ക്കുവേണ്ടി കണ്ണീരൊഴുക്കുകയും മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരെ ദൈവം മുദ്രയിട്ട് സംരക്ഷിക്കുന്നു എന്നാണ് മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്, പീഡനങ്ങള് നല്കി വേദനിപ്പിക്കും എന്നല്ല… ലോകം മുഴുവനുംവേണ്ടി മാധ്യസ്ഥ്യം പ്രാര്ത്ഥിക്കാന് വിളിക്കപ്പെട്ടവരാണ് ഓരോ വ്യക്തിയും. പരിശുദ്ധ ദൈവമാതാവിന്റെ ജപമാലയില് നന്മനിറഞ്ഞ മറിയമേ എന്ന പ്രാര്ത്ഥനയില് നാം ആവര്ത്തിക്കുന്നത് പാപികളായ ഞങ്ങള്ക്കുവേണ്ടി അപേക്ഷിക്കണമേ എന്നാണ്. പാപികളായ ഞങ്ങള്ക്കുവേണ്ടി എന്നത് ലോകം മുഴുവനും വേണ്ടിയുള്ള പ്രാര്ത്ഥനയാണ്. കരുണയുടെ ജപമാലയില് ഞങ്ങളുടെയും ലോകം മുഴുവന്റെയുംമേല് കരുണയായിരിക്കണമേ എന്ന് പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നു. ലോകം മുഴുവനുംവേണ്ടിയുള്ള ഈ പ്രാര്ത്ഥനകളിലൂടെയെല്ലാം പറഞ്ഞാല് വിശ്വസിക്കാന് സാധിക്കാത്ത അത്ഭുതങ്ങള് ഇന്നും സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നില്ലേ? ഇസ്രായേല് ജനം അമലേക്യരുമായി യുദ്ധം ചെയ്തപ്പോള് മോശ ദൈവസന്നിധിയില് കരങ്ങള് ഉയര്ത്തി പ്രാര്ത്ഥിച്ചു. മോശയുടെ കരങ്ങള് ഉയര്ന്നുനിന്നപ്പോഴെല്ലാം ഇസ്രായേല്ജനം വിജയിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. കരങ്ങള് താഴ്ന്നുപോയപ്പോള് അമലേക്യര്ക്കായിരുന്നു വിജയം. മോശയുടെ ഉയര്ന്ന കരങ്ങളിലൂടെ ദൈവം ഇസ്രായേല് ജനത്തിന് വിജയം നല്കി (പുറപ്പാട് 17/11-12). ജറുസലേം കവാടം പണിയാനോ കോട്ടയിലെ വിള്ളലില് നില ഉറപ്പിക്കാനോ തയ്യാറുള്ള ഒരുവനെ അന്വേഷിച്ചു കണ്ടെത്താന് കഴിയാത്ത ദൈവത്തിന്റെ വിലാപം എസെക്കിയേല് 22/30 -ല് നാം വായിക്കുന്നു. ”ഞാന് ആ ദേശത്തെ നശിപ്പിക്കാതിരിക്കേണ്ടതിന് കോട്ട പണിയാനോ കോട്ടയുടെ വിള്ളലില് നിലയുറപ്പിക്കാനോ തയ്യാറുള്ള ഒരുവനെ അവരുടെയിടയില് ഞാന് അന്വേഷിച്ചു. എന്നാല് ആരെയും കണ്ടില്ല.” ജറുസലെം മതിലുകള് തകര്ന്ന് കവാടം അഗ്നിക്കിരയായി, അതേപടി കിടക്കുന്നു. ഇതുകേട്ടു നെഹെമിയ പ്രവാചകന് നിലത്തിരുന്നു കരഞ്ഞു; ദിവസങ്ങളോളം വിലപിക്കുകയും ഉപവസിക്കുകയും ചെയ്തു. സ്വര്ഗസ്ഥനായ ദൈവത്തിന്റെ സന്നിധിയില് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു (നെഹെമിയാ 1/3-4). ജോബ് തന്റെ സ്നേഹിതന്മാര്ക്കു വേണ്ടി പ്രാര്ത്ഥിച്ചപ്പോള് അവന് നഷ്ടപ്പെട്ട ഐശ്വര്യത്തിന്റെ ഇരട്ടിയാണ് ദൈവം തിരിച്ചു നല്കിയത് (ജോബ് 42/10). മറ്റുള്ളവര്ക്കുവേണ്ടി പ്രാര്ത്ഥിക്കരുത്, പ്രാര്ത്ഥിച്ചാല് കൂടുതല് സഹനങ്ങള് ഉണ്ടാകും എന്നത് ദൈവികമായ ചിന്ത അല്ല. വിശുദ്ധ ഫൗസ്റ്റീനയുടെ ജീവിത ത്തില് പിശാച് ഇത്തരത്തില് പ്രലോഭകനായി വിശുദ്ധയെ സമീപിക്കുന്ന അവസരമുണ്ട്. ”മറ്റ് ആത്മാക്കളെക്കുറിച്ച് നീ എന്തിനാണ് ഇത്ര വിഷമിക്കുന്നത്. നീ നിനക്കുവേണ്ടിമാത്രം പ്രാര്ത്ഥിക്കാനേ കടപ്പെട്ടിട്ടുള്ളൂ. പാപികളുടെ കാര്യത്തില് അവര് നിന്റെ പ്രാര്ത്ഥന കൂടാതെതന്നെ മാനസാന്തരപ്പെട്ടുകൊള്ളും. ഞാന് നിനക്ക് ഒരു ഉപദേശ ശകലം നല്കുവാന് പോവുകയാണ്. ദൈവ കരുണയെക്കുറിച്ച് ഇനി ഒരിക്കലും സംസാരിക്കരുത്. പാപികളെ ദൈവകരുണയില് ആശ്രയിക്കാന് അല്പംപോലും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കരുത്. കാരണം അവര് ശിക്ഷാവിധി അര്ഹിക്കുന്നവരാണ്. ആ നിമിഷത്തില് ഈശോയെ ഞാന് ദര്ശിച്ചു. അവിടുന്ന് അരുളിച്ചെയ്തു. കരുണയുടെ പ്രവൃത്തികളില് നിന്റെ കഴിവിന്റെ പരമാവധി നീ ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കില് നിനക്ക് തീര്ച്ചയായും സമാധാനത്തിലായിരിക്കാം. നിന്നെ പ്രലോഭിപ്പിച്ചതിലൂടെ സാത്താന് ഒന്നും നേടിയില്ല. കാരണം നീ അവനുമായി സംഭാഷണത്തില് ഏര്പ്പെട്ടില്ല. വിശ്വസ്തതയോടെ പോരാടിക്കൊണ്ട് നീ എനിക്ക് ഇന്ന് വളരെ മഹത്വം നല്കി. ഇത് നിന്നില് ഉറപ്പിക്കുകയും ഹൃദയത്തില് കൊത്തിവയ്ക്കുകയും ചെയ്യുക. ഞാന് എപ്പോഴും നിന്നോട് കൂടെ ഉണ്ട്. യുദ്ധ സമയങ്ങളില് എന്റെ സാന്നിധ്യം നിനക്ക് അനുഭവപ്പെടുന്നില്ലെങ്കിലും ഞാന് നിന്നോട് കൂടെയുണ്ട്”(വിശുദ്ധ ഫൗസ്റ്റീനയുടെ ഡയറി-1497,1499). വലിയ കാര്യങ്ങള് നമുക്ക് ദൈവവേലയായി ചെയ്യാന് സാധിക്കുന്നില്ലെന്നോര്ത്തു ഭാരപ്പെടരുത്. സുവിശേഷപ്രഘോഷണത്തിലൂടെയും മിഷന് പ്രവര്ത്തനങ്ങളിലൂടെയും നേടാന് കഴിയുന്നതിനെക്കാള് ആത്മാക്കളെ നമുക്ക് പ്രാര്ത്ഥനയിലൂടെയും സഹനങ്ങളിലൂടെയും നേടാന് കഴിയും. ഈശോ നമുക്കുവേണ്ടി പിതാവായ ദൈവത്തിനുമുമ്പില് മാധ്യസ്ഥ്യം വഹിക്കുന്നതുപോലെ ആത്മാക്കളുടെ രക്ഷക്കായി ഈശോയുടെ മുമ്പില് നമുക്കും മാധ്യസ്ഥ്യം വഹിക്കാന് സാധിക്കട്ടെ. ”എന്റെ മകളേ, പ്രാര്ത്ഥനയിലൂടെയും പരിത്യാഗത്തിലൂടെയും എങ്ങനെ ആത്മാക്കളെ രക്ഷിക്കാമെന്ന് നിന്നെ പഠിപ്പിക്കാന് ഞാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ഒരു മിഷനറി സുവിശേഷ പ്രസംഗങ്ങളിലൂടെയും പ്രബോധനങ്ങളിലൂടെയും നേടുന്നതില് കൂടുതല് ആത്മാക്കളെ നിനക്ക് പ്രാര്ത്ഥനയിലൂടെയും സഹനങ്ങളിലൂടെയും മാത്രം നേടാന് സാധിക്കും” (വിശുദ്ധ ഫൗസ്റ്റീനയുടെ ഡയറി-1767).
By: ആന് മരിയ ക്രിസ്റ്റീന
Moreതൃശൂര് അതിരൂപതയുടെ കീഴിലുള്ള നെസ്റ്റ് ഡി അഡിക്ഷന് സെന്ററില് ഞാന് നഴ്സായി ചെയ്തിരുന്ന സമയം. വയസ് 31 ആയതിനാല് വിവാഹം കഴിക്കാന് വീട്ടില്നിന്നും നിര്ബന്ധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. വിവാഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തയോടെ ഒരു ധ്യാനത്തിനായി പോയി. നഴ്സുമാര്ക്കുള്ള ധ്യാനമായിരുന്നു അത്. ദൈവാലയത്തിലെ തൂണിനടുത്ത് ഒരു പെണ്കുട്ടിയെ കാണും. അവളോട് വിവാഹാഭ്യര്ത്ഥന നടത്താം എന്നുപോലും ഭാവനയില് കണ്ടിരുന്നു. എന്നാല് അങ്ങനെയൊരു പെണ്കുട്ടിയെ ധ്യാനത്തിനിടെ കണ്ടതേയില്ല. അതിനുപകരം മറ്റൊന്ന് സംഭവിച്ചു! ഞാന് കൗണ്സിലിംഗിനായി പോയത് ഒരു സിസ്റ്ററിന്റെയടുത്താണ്. വീട്ടിലെ പശ്ചാത്തലവും എന്റെ ചുരുക്കം വിവരങ്ങളുമെല്ലാം പങ്കുവച്ചതോടൊപ്പം വിവാഹത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നുണ്ടെന്നും പറഞ്ഞു. എന്നാല് സിസ്റ്റര് ചോദിച്ചത് വേറെന്തെങ്കിലും ആഗ്രഹമുണ്ടോ എന്നാണ്. വൈദികനാകാന് മുമ്പ് ചിന്തിച്ചിരുന്നുവെന്നായിരുന്നു എന്റെ മറുപടി. അതേത്തുടര്ന്ന് വൈദികദൈവവിളിയെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തയുമായി ആ ധ്യാനം കഴിഞ്ഞ് മടങ്ങി. അമ്മാമ്മ ചൊല്ലിത്തന്നത്… പള്ളിയും അനുബന്ധകാര്യങ്ങളുമായി ജീവിച്ചിരുന്നവരായിരുന്നു എന്റെ കുടുംബാംഗങ്ങള്. അപ്പാപ്പന് കപ്യാരായിരുന്നു. അമ്മാമ്മയാകട്ടെ ഒരു ഭക്തസ്ത്രീയും. അമ്മാമ്മ പറയുന്നത് ഏറ്റുചൊല്ലുന്നതായിരുന്നു കുട്ടിക്കാലത്തെ എന്റെ പ്രാര്ത്ഥനാരീതി. എന്നും സ്കൂളിലേക്ക് പോകുന്നതിനുമുമ്പ് അമ്മാമ്മ ചൊല്ലിത്തരുന്ന ഒരു പ്രാര്ത്ഥനയുണ്ട്, ”എല്ലാ കാര്യങ്ങളും നന്നായി പഠിക്കാന് പറ്റണേ… കുറുമ്പ് കാണിക്കാന് തോന്നരുതേ… അപ്പനെയും അമ്മയെയും ഒക്കെ നന്നായി നോക്കണേ… പഠിച്ചുപഠിച്ച് അച്ചനാക്കണേ…” ഞാനതെല്ലാം അതേപടി ഏറ്റുപറയും. കാലം മുന്നോട്ടുപോയി. ഞാന് തനിയെ പ്രാര്ത്ഥിക്കാന് പഠിച്ചു. സാവധാനം അമ്മാമ്മ പഠിപ്പിച്ചുതന്ന പ്രാര്ത്ഥനയെല്ലാം മാറി. കാലം കഴിയുന്തോറും വീട്ടിലെ സാമ്പത്തികസ്ഥിതിയെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്ത എന്നെ മഥിച്ചു. എങ്ങനെയെങ്കിലും ഒരു ജോലി ചെയ്ത് അപ്പനെ സഹായിക്കണം എന്നായിരുന്നു മനസില്. അതിനിടയില് മെച്ചപ്പെട്ട മാര്ക്കോടെ പത്താം ക്ലാസ് വിജയിച്ചു. സയന്സ് വിഭാഗത്തില് പ്ലസ് ടു പ്രവേശനവും കിട്ടി. അതിനാല്ത്തന്നെ പിന്നെ എങ്ങനെയെങ്കിലും പ്ലസ് ടു പൂര്ത്തിയാക്കുക, അതുകഴിഞ്ഞാലുടനെ എന്തെങ്കിലും ജോലി എന്നതായിരുന്നു ചിന്ത. ചിന്തിച്ചതുപോലെ പ്ലസ് ടു കഴിഞ്ഞപ്പോള് അന്നത്തെ ഞങ്ങളുടെ വികാരിയച്ചനായിരുന്ന ഫാ.ജേക്കബ് മലയാറ്റി എസ്.ഡി.ബി വഴി ഒരു ഫോട്ടോസ്റ്റാറ്റ് കടയില് ജോലി കിട്ടി. 800 രൂപയായിരുന്നു ആദ്യശമ്പളം. അച്ചന് അത് നല്കാമെന്ന് കരുതിയെങ്കിലും അച്ചന് അത് വാങ്ങിയില്ല, പകരം ആ തുക വീട്ടില് നല്കാന് പറഞ്ഞയച്ചു. ഒരു വരുമാനം കണ്ടെത്തിയ സന്തോഷത്തില് മുന്നോട്ടുപോകുമ്പോള്, അല്പംകൂടി പഠിച്ചിരുന്നെങ്കില് കൂടുതല് നല്ല ജോലി ലഭിക്കുമായിരുന്നു എന്നു തോന്നി. പക്ഷേ സ്വയം പണം കണ്ടെത്തി ട്യൂഷന് പോയി പഠിക്കണമെന്നായിരുന്നു ആഗ്രഹം. അങ്ങനെയിരിക്കേയാണ് ചേര്ന്ന ഒരു ‘ഓഫര്’ വരുന്നത്. മാര്ക്കറ്റിലെ പയ്യന് തൃശൂര് ശക്തന് ബസ് സ്റ്റാന്ഡിനോടനുബന്ധിച്ചുള്ള പച്ചക്കറി മാര്ക്കറ്റില് ഒരു ചായക്കടയില് ജോലി ചെയ്യാം. രാവിലെ 5.30 ആകുമ്പോള് ജോലിക്കെത്തിയാല് ഏതാണ്ട് 11 മണിയോടെ ജോലി കഴിയും. പിന്നെ ട്യൂഷന് പോകാം. മാത്രവുമല്ല, ജോലിക്കുള്ള പ്രതിഫലമായി പണവും രാവിലത്തെ ഭക്ഷണവും കിട്ടും. എല്ലാം കേട്ടുകഴിഞ്ഞപ്പോള് ചായക്കടയിലെ ജോലി സ്വീകരിക്കാനുള്ള താത്പര്യക്കുറവ് മാറി. അങ്ങനെ അവിടെ ജോലി തുടങ്ങി. ജോലിയുടെ ഭാഗമായി പച്ചക്കറിക്കടകളില് ചായ കൊണ്ടുപോയി കൊടുക്കണം, അല്പനേരം കഴിഞ്ഞ് ഗ്ലാസുകള് തിരിച്ചെടുക്കണം. അങ്ങനെ ആ കടകളിലുള്ളവരെയെല്ലാം പരിചയമായി. സേവിയേട്ടന് എന്ന എന്റെ കടയുടമയോടുള്ള താത്പര്യവുംകൂടിയായതോടെ എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വേണ്ട പച്ചക്കറികള് അവര് സൗജന്യമായി തരാന് തുടങ്ങി. അങ്ങനെയിരിക്കേ ഒരു കടയുടമ എന്നോട് ചോദിച്ചു: ‘കടയില് പച്ചക്കറി എടുത്തുകൊടുക്കാന് നില്ക്കാമോ?’ ചിന്തിച്ചപ്പോള് അത് കുറച്ചുകൂടി മെച്ചമുള്ള ജോലിയാണെന്ന് തോന്നിയതിനാല് സ്വീകരിച്ചു. തുടര്ന്ന് വത്സന് എന്ന ചേട്ടന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കടയില് കണക്കുകള് എഴുതുന്ന റൈറ്റര് ആയി എന്നെ എടുത്തു. അദ്ദേഹവും ഏറെ സഹായിച്ചു. ‘നിസ്വന്റെ’ ചോദ്യം തുടര്ന്നാണ് തൃശൂര് അതിരൂപതയുടെ ഫാമിലി അപ്പസ്തോലേറ്റ് സെന്ററില് ജോലിക്കായി പോയത്. ആ സമയത്ത് ലൈബ്രറിയില്നിന്ന് ‘ദൈവത്തിന്റെ നിസ്വന്’ എന്ന നോവല് വായിക്കാന് എടുത്തു. വിശുദ്ധ ഫ്രാന്സിസ് അസ്സീസ്സിയുടെ യഥാര്ത്ഥ ജീവിതത്തെ ആധാരമാക്കിയുള്ള ഒരു നോവല്. വാസ്തവത്തില് ഒരു മനുഷ്യന് ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആകാന് കഴിയുമോ എന്ന ചിന്തയായിരുന്നു അത് വായിച്ചപ്പോള് എന്റെ മനസില്. ആ പുസ്തകം അത്രമാത്രം സ്വാധീനിച്ചതിനാല് വീണ്ടും അതുതന്നെ ലൈബ്രറിയില്നിന്ന് എടുത്തു. അപ്പോഴെല്ലാം മനസില് വിശുദ്ധ ഫ്രാന്സിസ് ചോദിക്കുന്നതുപോലെ, ”നിനക്കും ഇത് കഴിയുമോ?” അപ്പോള് ഞാനിങ്ങനെ മനസില് പറയും, ”എനിക്ക് കഴിയില്ല ഫ്രാന്സിസ്! നീ ഫ്രാന്സിസ് ആണ്, ഞാന് വെറും ലിജോ അല്ലേ?!!” ഇങ്ങനെ പറയുമെങ്കിലും ഫ്രാന്സിസിനെപ്പോലെ ഒരു സമര്പ്പിതജീവിതം വേണമെന്ന ചിന്ത എന്റെ മനസില് ഉണ്ടായിരുന്നു. എങ്കിലും വ്യക്തമായ ഒരു തീരുമാനമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല. ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണെന്നിരിക്കിലും നമ്മുടെ ദൈവവിളി മനസിലാക്കാനും സ്വീകരിക്കാനും നമ്മെ സഹായിക്കാന് ദൈവം പലരെയും നിയോഗിക്കുമല്ലോ. അങ്ങനെ ചിലര് എന്റെ ജീവിതത്തിലും എത്തി. സിസ്റ്റര് ജെസില് നെടുമറ്റത്തില് സി.എസ്.സി. ആയിരുന്നു അതിലൊരാള്. പ്രാര്ത്ഥനയും ത്യാ ഗവും സ്നേഹവും കരുതലുംവഴി എന്നെ തമ്പുരാന്റെ ബലിപീഠത്തിലേക്ക് നയിച്ചതില് സിസ്റ്ററിന്റെയും കുടംബത്തിന്റെയും പിന്തുണ വലുതായിരുന്നു. ഹോമിയോ ഡോക്ടര് ആയ സിസ്റ്റര് ലീമ എഫ്സിസിയും മറക്കാനാവാത്ത സ്വാധീനം ചെലുത്തിയ വ്യക്തിയാണ്. ഫാമിലി അപ്പസ്തോലേറ്റ് ഓഫീസില് ജോലി ചെയ്യവേ, ഒരിക്കല് സിസ്റ്ററെ സന്ദര്ശിച്ചപ്പോള് പ്രാര്ത്ഥിച്ച് ബൈബിള് തുറക്കാന് പറഞ്ഞു. അന്ന് എനിക്ക് ഏശയ്യായുടെ ഗ്രന്ഥം ആറാം അധ്യായമാണ് ലഭിച്ചത്. എട്ടാം വചനം എന്നില് ആഴത്തില് പതിഞ്ഞു, ”ആരെയാണ് ഞാന് അയക്കുക? ആരാണ് നമുക്കുവേണ്ടി പോകുക? അപ്പോള് ഞാന് പറഞ്ഞു: ഇതാ ഞാന്! എന്നെ അയച്ചാലും!” അന്ന് സിസ്റ്റര് എനിക്കായി പ്രാര്ത്ഥിച്ചാണ് മടക്കിയയച്ചത്. എങ്കിലും വീട്ടിലെ കാര്യമോര്ത്തപ്പോള് ഞാന് മുന്നോട്ട് പോയില്ല. മെയ്ല് നഴ്സ് അങ്ങനെയിരിക്കേ എനിക്ക് വലിയ താങ്ങായിരുന്ന ഫാമിലി അപ്പസ്തോലേറ്റ് ഡയറക്ടര് ഫാ. ജോണ്സണ് അന്തിക്കാടന് മാറി ഫാ. വര്ഗീസ് കൂത്തൂര് വന്നു. വര്ഗീസ് അച്ചനും എന്നെ വളരെയേറെ പിന്തുണച്ചു. മെയ്ല് നഴ്സുമാര്ക്ക് നല്ല ജോലിസാധ്യതയുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ് എന്നെ നഴ്സിംഗ് പഠനത്തിനയച്ചത് അദ്ദേഹമാണ്. അങ്ങനെ പുതിയ സാധ്യത തുറന്നുകിട്ടി. അച്ചന്റെ കരുതലിലായിരുന്നു പഠനം. ആദ്യം ചെന്നൈയില് ജോലി ചെയ്തശേഷം കുറച്ചുനാള് തൃശൂര് ചേറൂരിലുള്ള നെസ്റ്റ് ഡി അഡിക്ഷന് സെന്ററിലായിരുന്നു ജോലി. എന്റെ ഭാവിയെക്കുറിച്ച് തീരുമാനമെടുക്കുന്നതിനായി അവിടെ ചാപ്പലില് ഇരുന്ന് പ്രാര്ത്ഥിക്കുമായിരുന്നു. അങ്ങനെയാണ് ധ്യാനത്തിന് പോകുന്നത്. തുടക്കത്തില് പറഞ്ഞതുപോലെ, വിവാഹജീവിതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകളോടെയാണ് ധ്യാനത്തിന് പോയത്. ഈശോ അത് മറന്നില്ല അമ്മാമ്മയുടെ പ്രാര്ത്ഥനാനിയോഗം ഞാന് മറന്നുപോയെങ്കിലും ഈശോ മറന്നിരുന്നില്ല എന്ന് വ്യക്തമാക്കുന്ന ചിന്തകളുമായാണ് ആ ധ്യാനത്തില്നിന്നുള്ള മടക്കം. വൈദികദൈവവിളി സ്വീകരിക്കുന്നതിനായി അപ്പോള് എന്റെ മനസില് രണ്ട് വ്യവസ്ഥകളാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്: കുടുംബത്തിന് സ്വന്തം വീട് വേണം, വീട്ടുകാര്യങ്ങള് നോക്കിനടത്താന് അനുജന് സാധിക്കണം. ഈ രണ്ട് ആവശ്യങ്ങളും താമസിയാതെ നിറവേറി. സ്വന്തമായി വീട് ലഭിച്ചു; അനുജന് വിദേശത്ത് ജോലിയുമായി. അതോടെ എനിക്ക് വൈദികനാകുന്നതിനുള്ള സാധ്യത തെളിഞ്ഞു. ആദ്യം അനുജന് ലിന്റോയോടാണ് ഇക്കാര്യം പറഞ്ഞത്. അവന് പൂര്ണ പിന്തുണ തന്നു. ശേഷം അപ്പനും അമ്മയും അനുജത്തിയുമെല്ലാം അടങ്ങുന്ന കുടുംബത്തോടും കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു. എന്നെക്കുറിച്ചുള്ള അവരുടെ സ്വപ്നം മറ്റൊന്നായിരുന്നെങ്കിലും ആരും എതിര്ത്തില്ല; എന്റെ ആഗ്രഹത്തിന് ഒപ്പം നിന്നു. എനിക്ക് ലഭിച്ച ദൈവവിളിയെ സംബന്ധിച്ച് പറയുമ്പോള് 1കോറിന്തോസ് 1/26-29 വചനങ്ങളാണ് ഓര്മ വരിക: ”സഹോദരരേ, നിങ്ങള്ക്കു ലഭിച്ചിരിക്കുന്ന ദൈവവിളിയെപ്പറ്റിത്തന്നെ ചിന്തിക്കുവിന്. ലൗകികമാനദണ്ഡമനുസരിച്ച് നിങ്ങളില് ബുദ്ധിമാന്മാര് അധികമില്ല; ശക്തരും കുലീനരും അധികമില്ല. എങ്കിലും വിജ്ഞാനികളെ ലജ്ജിപ്പിക്കാന് ലോകദൃഷ്ടിയില് ഭോഷന്മാരായവരെ ദൈവം തിരഞ്ഞെടുത്തു. ശക്തമായവയെ ലജ്ജിപ്പിക്കാന് ലോകദൃഷ്ടിയില് അശക്തമായവയെയും. നിലവിലുള്ളവയെ നശിപ്പിക്കാന്വേണ്ടി ലോകദൃഷ്ട്യാ നിസ്സാരങ്ങളായവയെയും അവഗണിക്കപ്പെട്ടവയെയും ഇല്ലായ്മയെത്തന്നെയും ദൈവം തിരഞ്ഞെടുത്തു.” അതിന്റെ കാരണവും തുടര്ന്നുള്ള വചനത്തില് പറയുന്നു, ”ദൈവസന്നിധിയില് ആരും അഹങ്കരിക്കാതിരിക്കാനാണ് അവിടുന്ന് ഇങ്ങനെ ചെയ്തത്.” അങ്ങനെ കര്ത്താവിന്റെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് മുഖാന്തിരം 31-ാം വയസില് ഞാന് വൈദികവിദ്യാര്ത്ഥിയായി. 2024 ഏപ്രില് പത്തിന് രാമനാഥപുരം രൂപതാധ്യക്ഷന് മാര് പോള് ആലപ്പാട്ടില്നിന്ന് പൗരോഹിത്യം സ്വീകരിച്ചു. ഇന്ന് വൈദികനായി ജീവിക്കുമ്പോള് തിരുപ്പട്ടസ്വീകരണദിനത്തില് പറഞ്ഞ തിരുവചനം ആവര്ത്തിക്കാനാണ് എനിക്കിഷ്ടം. ”അഭികാമ്യമായ ദാനമാണ് എനിക്ക് അളന്നുകിട്ടിയിരിക്കുന്നത്; വിശിഷ്ടമായ അവകാശം എനിക്ക് ലഭിച്ചിരിക്കുന്നു” (സങ്കീര്ത്തനങ്ങള് 16/6).
By: ഫാ. ലിജോ വര്ഗീസ് പതിപ്പറമ്പന്
Moreമെക്സിക്കന് സംസ്ഥാനമായ ജാലിസ്കോയിലെ സപ്പോപാന് നഗരത്തിലെ ആന്ഡാരെസ് ഷോപ്പിംഗ് സെന്ററാണ് നഗരമധ്യത്തില് ആത്മാക്കളെ കൊയ്തുകൂട്ടൂന്നത്. ഷോപ്പിംഗ് സെന്ററിന്റെ പൂന്തോട്ടത്തില് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഗ്വാഡലൂപ്പ ദൈവമാതാവിന്റെ ചിത്രത്തിന് മുന്നില് എല്ലാ ബുധനാഴ്ചയും ആയിരങ്ങള് പരിശുദ്ധ ജപമാലയുമായി ഒരുമിച്ച് കൂടുന്നു. ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസത്തില്നിന്ന് അകന്നു കഴിയുന്നവരെ ജപമാലയിലൂടെ ദൈവത്തിലേക്ക് എത്തിക്കുക എന്നതാണ് ഈ ഷോപ്പിങ് സെന്ററിന്റെ ലക്ഷ്യം. ഈ സ്ഥലത്തുകൂടി കടന്നുപോകുന്ന പലരും ജപമാലയില് പങ്കുചേരുന്നു. ദൈവത്തിന്റെ വിളിയോട് കൂടുതല് അടുക്കാന് സഹായിക്കുന്ന പ്രവര്ത്തനങ്ങളെ ഷോപ്പിംഗ് സെന്റര് പിന്തുണയ്ക്കുമെന്ന് ആന്ഡാരെസ് ഷോപ്പിംഗ് സെന്ററിന്റെ കമ്മ്യൂണിക്കേഷന്സ് കോര്ഡിനേറ്റര് ഡയാന ഗാര്സിയ വ്യക്തമാക്കുന്നു. ഗ്വാഡലൂപ്പയിലെ ദൈവമാതാവിന് സമര്പ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഷോപ്പിംഗ് സെന്ററാണ് തങ്ങളുടേത്. തങ്ങളുടെ വിശ്വാസ പ്രഘോഷണം വഴി സമൂഹത്തെ ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും എല്ലാവരിലും സമാധാനത്തിന്റെയും ഐക്യദാര്ഢ്യത്തിന്റെയും മൂല്യങ്ങള് വളര്ത്തിയെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നുവെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നതായും ഗാര്സിയ പറയുന്നു. ആന്ഡാരെസ് ഷോപ്പിംഗ് സെന്ററിന്റെ മുന്ഭാഗത്തായി മനോഹരമായ ഗ്വാഡലൂപ്പ ചിത്രം സ്ഥാപിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നതും ശ്രദ്ധേയമാണ്. 1531ല് മെക്സിക്കന് കര്ഷകനായ ജുവാന് ഡിഗോയ്ക്ക് ലഭിച്ച ദൈവമാതൃദര്ശനത്തിലൂടെയാണ് ഗ്വാഡലൂപ്പ ആഗോള ശ്രദ്ധ നേടുന്നത്.
By: Shalom Tidings
More