Home/Makatagpo/Article

Nov 19, 2021 959 0 Ashley Fernandes
Makatagpo

MULA SA BAGONG PANAHON PATUNGO SA TUNAY NA SAMPALATAYA

Kung minsan may pampalipas-oras na sa simula ay mukhang hindi nakakapinsala at sa bandang huli ay nagiging isang bagay na magdadala sa iyo sa kadiliman! 

Paghahanap ng Aking Kapalaran

Noong aking kabataan, nahirapan akong manalig sa Diyos at dahil dito nagpasya akong ipagkatiwala ang sarili at ang aking hinaharap sa mga pwersa na nangako ng kaunlaran, pagmamahal, at kaligayahan. Bumaling ako sa mga paniniwala ng Bagong Panahon at di naglaon ako ay nasangkot sa mga baraha ng tarot , saykika, oroscopyo, at salamangka.

Sa umpisa, ang makipaglaro sa mga bagay na ito ay nagbigay saya at kaaliwan. Dahil sa mga gawi sa Bagong Panahon naramdaman kong hindi na ako nangangapa – malinaw ko nang nakita ang landas ng aking kapalaran at nakatanggap ako ng kapaki-pakinabang na patnubay sa buhay ko. Naniwala akong kilala ako ng mga kard at psychics. Naintindihan nila kung ano ang nangyayari sa aking personal na buhay na hindi ko naibahagi kaninuman, at dahil dito, naniwala ako sa kanila nang buong kaluluwa. Sa madaling panahon, ang nagsimulang isang mukhang hindi naman nakakapinsalang libangan ay naging isang pagkahumaling na naglayo sa akin sa Diyos.

Higit Pa sa Pagkahumaling

Palagi akong sumasangguni sa aking mga baraha ng tarot, nagmamadaling makahanap ng kasagutan sa mga suliranin sa buhay ko. Sumamba ako sa mga huwad na idolo, humingi ng tulong na kahit kailan ay hindi naman ipinagkaloob. Sinimulan kong subukan ang mga gayuma na dapat sana’y makatulong sa akin na maialis ako sa mga mabagabag na kalagayan, o kaya’y mapahusay ang aking buhay. Sa kabutihang palad, hanggang ‘subok’ lang ako, ngunit muntik-muntikan na din talaga. Kung hindi pa dahil sa pagkakasala na naramdaman ko habang nananaliksik ako ng pangkukulam, marahil ay itinuloy ko ito. Sa paglingon sa nakaraan, naniniwala akong ito ay biyaya ng Diyos upang ilayo ako sa isang bagay na magdadala sa akin sa isang mas madilim na landas.

Ang aking pananampalataya ay labis na naapektohan ng kahumalingan ko. Bagaman lumaki akong Katoliko, hindi ko na itinuring ang aking sarili na Katoliko. Pakiramdam ko’y mas kinikilala ko ang mga paniniwala sa Bagong Panahon kaysa anupaman. Sinabi ko sa aking mga kaibigan at pamilya na hindi ako sigurado kung naniniwala pa ba ako sa Diyos. Kung tutuusin, kung mayroon talagang Diyos, bakit pakiramdam ko’y sirang-sira ang loob ko at naliligaw? Bakit gumawa ng himala ang Diyos para sa ibang tao at para sa akin ay hindi? Hindi ko nakita ang aking sarili na bumalik kailanman sa sampalatayang Katoliko, matapos kong matutunan ang lahat ng “katotohanan”  tungkol sa “kaliwanagan.”

Akala ko ang mga Kristiyano ang bulag, ang mga hindi makakita ng katotohanan na mismong nasa harap na nila, samantalang nakikita ko ang mga kasinungalingan at panloloko ng mundo. Hindi ko alam na ako pala ang bulag na mag-isang tinatahak ang buhay. Inip dahil sa kawalan /kakulangan ng patnubay, naisip kong ang mga paniniwala sa Bagong Panahon ay magdudulot sa akin ng isang bagay na nagbibigay-pag-asa.

Magbalik Ka Sa Akin

Sa loob ng ilang linggo, ang baraha ng tarot ay nagpadala sa akin ng halo-halong pahatid.  Hindi na makatuwiran ang mga ito, o kaya’y umayon sa mga hinihiling ko. Nawalan ako ng pag-asa, nasiphayo. Ang mga baraha ng tarot ko lamang ang tangi kong katiyakan na ang lahat ay magiging maayos, ngunit kahit ang mga ito ay tumigil sa paggana. Parang ang lahat ng bagay ay bumulusok, at nawala ang kapangyarihan kong diktahan ang buhay ko. Yun lang ‘yon! Lubha akong nahumaling sa kapangyarihang magdikta o mag-utos at nang nawala ito sa akin ako ay nanghina, naging marupok.

Agad kong natanto na nais ng Diyos na maging marupok tayo upang matutunan nating isuko ang lahat ng pamamahala at ilagay ang lubos nating pananampalataya sa Kanya. Si Hesus ang nagligtas sa akin at nagbalik sa Katotohanan na matagal ko nang hinangad. Alam kong ang buhay ng tao ay hindi nila sarili; hindi sila ang mag-uutos ng mga hakbang na dapat nilang gawin (Jeremias 10:23). Nagsimulan madinig ko ang Diyos na bumubulong sa aking puso na panahon na para ako ay magtiwala sa kanya. Binuksan ko ang pinto para sa Panginoon, at hindi Siya nag-atubiling pumasok.

Matapos ang mga taon ng pananangis sa walang namang tinutukoy kung kanino, natanggap ko ang isang pagganyak mula sa Panginoon kaysa mula sa aking mga kard. Pinangunahan ako ng Panginoon patungo sa kalikasan kung saan higit kong nadama ang kapayapaan, at Inakbayan Niya ako. Tumingala ako sa langit at kinausap ako ng Diyos, nakatago sa mga ulap sa mapalad na hapong iyon. “Magbalik ka sa Akin,” sabi Niya, at nasidlan ako ng pagmamahal na higit pa sa nadama ko sa tanang buhay ko. “Magtiwala ka sa Panginoon nang buong puso, at huwag kang umasa sa iyong sariling pang-unawa. Sa lahat ng iyong mga gawi, kilalanin mo Siya, at itutuwid Niya ang iyong landas” (Kawikaan 3: 5-6).

Tumagal lamang ng isang araw upang hayaan ko ang Liwanag ng Banal na Espirito na punan ako sa mga puwang na pinabayaan ko sa dilim nang mahabang panahon. Ito ang kagandahan ng Pagpapagaling na Kapangyarihan ng Diyos: ang tanglawan kahit na ang pinakamanimdim sa mga kaluluwa! Gayunpaman, batid ko na dapat kong ipakita sa Panginoon na totoong nais kong  na matamasa ang Kanyang biyaya. Nang gabing iyon, sa aking silid-tulugan, ibinuhos ko ang lahat sa Diyos. Sinabi ko sa Kanya na ikinalulungkot ko na naligaw ako nang napakalayo, napakatagal at na pinagsisihan ko ang lahat ng mga kasalanan na nagawa ko. Sinabi ko sa Panginoon na mula ngayon, ipinagkakatiwala ko sa Kanya ang aking buhay.

Ipinaubaya ko ang aking kapalaran sa mga kamay ng Diyos at isinuko ko ang mga paniniwala ng bagong panahon. Nanahan ako sa mga bisig ng isang Diyos na nagmamahal sa akin bilang Kanyang anak. Sa sandaling nadama ko ang ginhawa ng pamamahinga sa maawaing bisig ng Diyos, namulat sa akin ang pananampalatayang Katoliko bilang isang bagay na maaasahan ko ng buong puso, at wala na akong nadamang pagnanasa na mag-atas sa aking sariling kapalaran. Wala na ang pagkahumaling ko tungkol sa mga sagot sa tanong ko; ngayon nagtitiwala ako sa panukala ng Panginoon para sa akin. “Sumuko kayo sa Diyos. Labanan ang diyablo, at ito ay lalayo sa iyo” (Santiago 4: 7).

Share:

Ashley Fernandes

Ashley Fernandes is a passionate writer and an aspiring teacher. She lives in Ontario, Canada.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Latest Articles