- Latest articles
ഹെന്റി പ്രന്‍സീനിക്ക് വധശിക്ഷ! ഫ്രഞ്ച് ദിനപത്രങ്ങളിലെ അന്നത്തെ പ്രധാനവാര്‍ത്ത അതായിരുന്നു. ഫ്രാന്‍സിനെ നടുക്കിയ ഒരു കൂട്ടക്കൊലപാതകത്തിലെ പ്രതി പ്രന്‍സീനിക്ക് നല്കപ്പെട്ട ശിക്ഷയില്‍ ആര്‍ക്കും വലിയ അമ്പരപ്പോ ഖേദമോ തോന്നാനില്ല. പക്ഷേ ആ പത്രവാര്‍ത്ത ലിസ്യൂവിലെ വിശുദ്ധ തെരേസ എന്ന കൊച്ചുത്രേസ്യയുടെ ഹൃദയത്തില്‍ വ്യത്യസ്തമായ വികാരമാണ് സൃഷ്ടിച്ചത്. അന്നത്തെ മാധ്യമങ്ങളോടും പൊതുജനാഭിപ്രായത്തോടും ചേര്‍ന്ന് പ്രന്‍സീനിയെ അപലപിക്കാന്‍ അവള്‍ക്ക് തോന്നിയില്ല. പകരം ആ ആത്മാവിനായി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ തുടങ്ങി, ത്യാഗങ്ങളേറ്റെടുത്തുകൊണ്ടുള്ള പ്രാര്‍ത്ഥന. തന്റെ പ്രാര്‍ത്ഥന സ്വീകരിക്കപ്പെട്ടെന്നതിന് ഈശോയോട് അടയാളവും ചോദിച്ചിരുന്നു.
അടുത്ത ദിനങ്ങളിലെല്ലാം പ്രന്‍സീനിയുടെ കാര്യത്തില്‍ സ്വര്‍ഗത്തില്‍നിന്നുള്ള അടയാളം ലഭിക്കുന്നുണ്ടോ എന്നറിയാന്‍ അവള്‍ വാര്‍ത്തകള്‍ തിരഞ്ഞു, പക്ഷേ ഒന്നും കണ്ടില്ല. ഒടുവില്‍ പ്രന്‍സീനിയുടെ ശിക്ഷ നടപ്പാക്കിയതിന്റെ വാര്‍ത്തകള്‍ വന്നു. വധിക്കപ്പെടുന്നതിന് തൊട്ടുമുമ്പ് സമീപത്തുണ്ടായിരുന്ന വൈദികന്റെ കൈയില്‍നിന്ന് കുരിശ് ചോദിച്ചുവാങ്ങി മൂന്ന് പ്രാവശ്യം ചുംബിച്ചെന്ന് ആ വാര്‍ത്തകളില്‍ രേഖപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. അന്ന് കൊച്ചുത്രേസ്യ തന്റെ ഡയറിയില്‍ പ്രന്‍സീനിയെക്കുറിച്ച് എഴുതി, ‘എന്റെ ആദ്യത്തെ കുഞ്ഞ്!!’ അതെ, സ്വര്‍ഗത്തിനായി അവള്‍ ജനിപ്പിച്ച ആദ്യത്തെ കുഞ്ഞായിരുന്നു പ്രന്‍സീനി.
സ്വയം ചോദിച്ചുനോക്കാം, കൊച്ചുത്രേസ്യയെപ്പോലെ എനിക്കെത്ര കുഞ്ഞുങ്ങളുണ്ടാകും?
ഡാമിലൊക്കെ റിസര്‍വോയര്‍ ഉണ്ടാവുമല്ലോ. അത്യാവശ്യം ഉയരത്തില്‍ പണിയുന്ന ഒന്ന്. അതിലെ ജലത്തിന് ചലനം ഇല്ല. പക്ഷേ അതിനൊരു ഊര്‍ജം ഉണ്ട്. പൊട്ടന്‍ഷ്യല്‍ എനര്‍ജി അഥവാ സ്ഥിതികോര്‍ജം എന്ന് വിളിക്കും. അടിസ്ഥാനപരമായ ഫിസിക്‌സാണ് പറയുന്നത്. വെള്ളം ഇങ്ങനെ സൂക്ഷിക്കുന്നതിന് പിന്നില്‍ ഒരു കാരണമുണ്ട്. വെള്ളത്തിനെപ്പോഴും ചലിക്കാനാണ് പ്രവണത. ചലനം വരുമ്പോഴാണ് പൊട്ടന്‍ഷ്യല്‍ എനര്‍ജി, കൈനറ്റിക് എനര്‍ജി അഥവാ ഗതികോര്‍ജം ആയി മാറുന്നത്. ഗതികോര്‍ജംമാത്രമേ പവര്‍ ഉത്പാദിപ്പിക്കുകയുള്ളൂ. ഡാമിലെ ജലം ഉപയോഗിച്ച് വൈദ്യുതി ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നിടത്ത് ഈ തത്വമാണല്ലോ പ്രാവര്‍ത്തികമാക്കുന്നത്.
സമാനമായ ശാസ്ത്രം ഒരു ക്രിസ്തു അനുയായിയുടെ ആദ്ധ്യാത്മിക ജീവിതത്തിലുമുണ്ട്. ക്രിസ്തു ഉള്ളിലുള്ളതിനാല്‍ ഒരു ക്രിസ്ത്യാനിയില്‍ ഉന്നതമായ ‘പൊട്ടന്‍ഷ്യല്‍ എനര്‍ജി’ ഉണ്ട്. മാത്രവുമല്ല ആ ഊര്‍ജം എപ്പോഴും ചലനത്തിലേക്ക് അഥവാ ശുശ്രൂഷയിലേക്ക് ഊന്നിയിരിക്കുന്നു. ചലനം ഉണ്ടെങ്കിലേ പവര്‍ ഉത്പാദിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയുകയുള്ളൂ. അതുപോലെതന്നെ ക്രിസ്ത്യാനിയുടെ ജീവിതത്തില്‍ ശുശ്രൂഷ ഉണ്ടെങ്കിലേ ദൈവികശക്തി പ്രവഹിക്കുകയുള്ളൂ. പരിശുദ്ധ അമ്മ നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്ന പാഠം വേറൊന്നല്ല.
അമ്മ ക്രിസ്തുവിന്റെ ‘റിസര്‍വോയറാ’യിത്തീര്‍ന്നു. അതിനാല്‍ത്തന്നെ എപ്പോഴും ശുശ്രൂഷയിലേക്കായിരുന്നു ചായ്‌വ്. നേരെ എലിസബത്തിന്‍റെ പക്കല്‍ ചെന്നപ്പോള്‍, അതാ ശക്തി പ്രവഹിച്ചു. അവള്‍ പരിശുദ്ധാത്മാവിനാല്‍ നിറഞ്ഞു.
ശുശ്രൂഷ ഇല്ലെങ്കില്‍ പവര്‍ ഉത്പാദനം നടക്കില്ലെന്ന് ഓര്‍ക്കുക. ”പ്രവൃത്തികള്‍കൂടാതെയുള്ള വിശ്വാസം അതില്‍ത്തന്നെ നിര്‍ജീവമാണ്” (യാക്കോബ് 2/17). ആകയാല്‍ മറിയത്തെപ്പോലെ ഈശോയെ വഹിക്കുന്ന റിസര്‍വോയര്‍ ആകാനും ശുശ്രൂഷയിലൂടെ ദൈവികശക്തി ചുറ്റുമുള്ളവര്‍ക്കും പകരാനും നമുക്ക് സാധിക്കട്ടെ.
വികാരിയായി സ്ഥാനമേറ്റപ്പോള്‍ വിയാനിയച്ചന്‍റെ ഹൃദയം തകര്‍ക്കുന്ന അനേകം അനുഭവങ്ങളാണ് ആര്‍സിലെ ഇടവകയില്‍ അദ്ദേഹത്തെ കാത്തിരുന്നത്. ദൈവാലയത്തോട് ബന്ധമില്ലാതെ, വിശുദ്ധ കുമ്പസാരമില്ലാതെ, അശുദ്ധിയില്‍ ജീവിക്കുന്ന ഏറെ ആളുകള്‍… ആ ജനത്തിനുവേണ്ടി വിയാനിയച്ചന്‍ രാത്രിയാമങ്ങളിലും കണ്ണീരോടെ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. പല വീടുകളിലും ആ സമയത്തും രാത്രിവിരുന്നുകളും നൃത്തവും മദ്യപാനവും അരങ്ങേറിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
വിയാനിയച്ചന്‍ തീക്ഷ്ണതയോടെ പ്രാര്‍ത്ഥന തുടര്‍ന്നതോടൊപ്പം ഇടവകയിലെ ഭക്തരായ സ്ത്രീകളെ ചേര്‍ത്ത് പരിശുദ്ധ ദൈവമാതാവിന്‍റെ ഒരു ജപമാലസഖ്യം ആരംഭിച്ചു. പലരും അതിനെ പരിഹാസത്തോടെയാണ് കണ്ടത്. പക്ഷേ പതുക്കെപ്പതുക്കെ ഇടവകയില്‍ മാറ്റങ്ങള്‍ സംഭവിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
പ്രാര്‍ത്ഥനാസഖ്യങ്ങളും അതിനായി ഏറ്റെടുക്കുന്ന ത്യാഗങ്ങളും ചിലപ്പോള്‍ പരിഹസിക്കപ്പെട്ടേക്കാം, പക്ഷേ അവയൊന്നും പാഴാവുകയില്ല.
”നന്മചെയ്യുന്നതില്‍ നമുക്ക് മടുപ്പുതോന്നാതിരിക്കട്ടെ. എന്തെന്നാല്‍ നമുക്ക് മടുപ്പ് തോന്നാതിരുന്നാല്‍ യഥാകാലം വിളവെടുക്കാം” (ഗലാത്തിയാ 6/9).
ബാഹ്യമായ കാര്യങ്ങളില്‍ ദൈവേച്ഛയുമായി ഐക്യപ്പെടുക. ചൂട്, തണുപ്പ്, മഴ, വെയില്‍ എന്നിവ മാറിമാറി വരുമ്പോള്‍ ദൈവഹിതത്തിന് വിട്ടുകൊടുത്ത് നന്ദി പറയുക.
വ്യക്തിപരമായ കാര്യങ്ങള്‍ സ്വാഭാവികമായി സംഭവിക്കുമ്പോഴും ദൈവകരങ്ങളില്‍നിന്ന് സ്വീകരിക്കുക. വിശപ്പ്, ദാഹം, യാത്രാക്ലേശം, സല്‍പ്പേര് നശിക്കുക ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംഭവിക്കുമ്പോഴും സമര്‍പ്പണം ശീലിക്കുക.
പ്രകൃത്യായുള്ള നമ്മുടെ പോരായ്മകള്‍, ബലഹീനതകള്‍, കഴിവുകുറവുകള്‍ എന്നിവ ദൈവകരങ്ങളില്‍നിന്ന് സ്വീകരിക്കുക. നമുക്ക് ഉള്ളതിനെപ്രതി സംതൃപ്തി പുലര്‍ത്തുക. മെച്ചപ്പെട്ട കഴിവുകളും ആരോഗ്യവും സമ്പത്തുമൊന്നും നമ്മെ വിശുദ്ധിയില്‍ വളര്‍ത്തണമെന്നില്ല.
മരണത്തെക്കുറിച്ചുപോലും എങ്ങനെ മരിക്കണം, എപ്പോള്‍ മരിക്കണം എന്ന് തിരഞ്ഞെടുക്കാന്‍ അവസരമുണ്ടായാല്‍ ദൈവഹിതംപോലെയാകട്ടെ എന്ന് സമര്‍പ്പണം ചെയ്യുക.
ആയിരിക്കുന്ന ജീവിതാവസ്ഥയില്‍ ദൈവഹിതം നിറവേറ്റുന്നവരാകുക. ഒരു സന്യാസിയായാല്‍ വിശുദ്ധനാകാമായിരുന്നു, മറ്റൊരു ആശ്രമത്തില്‍ ചേര്‍ന്നാല്‍ തപസിലും പ്രാര്‍ത്ഥനയിലും കഴിയാമായിരുന്നു എന്നിങ്ങനെ ചിന്തിക്കാതിരിക്കുക.
നമ്മുടെ കാര്യത്തില്‍മാത്രമല്ല, മറ്റുള്ളവരുടെ കാര്യത്തിലും ദൈവതിരുമനസ് നിറവേറാനാണ് നാം പ്രാര്‍ത്ഥിക്കേണ്ടത്. ദൈവം ആഗ്രഹിക്കാത്ത കാര്യങ്ങള്‍ മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് ലഭിക്കാനായി നിര്‍ബന്ധപൂര്‍വം പ്രാര്‍ത്ഥിക്കരുത്. അത് അവരുടെ ആത്മനാശത്തിന് ഇടയാക്കിയേക്കാം.
വിശുദ്ധ അല്‍ഫോന്‍സ് ലിഗോരി
'
ലോകത്തിന്‍റെ മണിക്കൂര്‍ അവസാനിക്കുന്നതിനുമുമ്പ് എന്റെ സഭയ്ക്ക് തിളക്കമാര്‍ന്ന വിജയമുണ്ടാകും. ക്രിസ്തുവിന്റെ ജീവിതത്തില്‍ ഉണ്ടായ സംഭവങ്ങളില്‍നിന്ന് ഒട്ടും വ്യത്യസ്തമായിരിക്കില്ല ക്രിസ്തുവിന്റെ മൗതികശരീരത്തിന്‍റെ ജീവിതത്തിലെ സംഭവങ്ങളും. പീഡാനുഭവത്തിന് തൊട്ടുമുമ്പ് ഓശാനയുണ്ടായിരിക്കും. ദൈവത്തിന്‍റെ ആകര്‍ഷകത്വത്തില്‍ രാജ്യങ്ങള്‍ കര്‍ത്താവിന്‍റെ മുന്നില്‍ മുട്ടുമടക്കും. പിന്നീട് എന്റെ സമരസഭയുടെ പീഡാനുഭവങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകും. അവസാനം നിത്യമായ ഉത്ഥാനത്തിന്‍റെ മഹത്വം സ്വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ ഉണ്ടാകും.
മരിയാ വാള്‍ത്തോര്‍ത്തയോട് ഈശോ
ഒക്‌ടോബര്‍ 29, 1943
ലോകാവസാനനാളുകള്‍ (44)
ഒരു സിസ്റ്റര്‍ മദറിനെക്കുറിച്ച് പങ്കുവച്ച അനുഭവം. മഠത്തിലെ പൂന്തോട്ടത്തിനായി ഒരു പുല്ലുവെട്ടി വേണം. അതിനെക്കുറിച്ച് മദര്‍ മേരി ലിറ്റിയോട് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ മദര്‍ നിര്‍ദേശിച്ചത് ഇങ്ങനെ: ”നിങ്ങള്‍ എന്നോട് ചോദിക്കാതെ നമ്മുടെ അമ്മയോട് (പരിശുദ്ധ മറിയത്തോട്) ചോദിക്ക്, അമ്മ തരും.” അങ്ങനെ പറഞ്ഞ് മദര്‍ ചിരിച്ചു. സിസ്റ്റര്‍ കരുതി പണമില്ലാത്തതുകൊണ്ടായിരിക്കും എന്ന്. എങ്കിലും മദര്‍ പറഞ്ഞതല്ലേ എന്നുകരുതി പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു.
പിറ്റേ ദിവസം. സമീപവാസിയായ ഒരു സ്ത്രീ മഠത്തില്‍ വന്നു. പരിചയമുള്ളവരാണ്, മഠത്തെ സഹായിക്കാറുമുണ്ട്. അവര്‍ കുടുംബമായി അമേരിക്കയിലേക്ക് പോകുകയാണ്. അതിനാല്‍ യാത്ര പറയാന്‍ വന്നതാണ്. പോകാന്‍ നേരം കൈയിലിരുന്ന ഒരു പൊതി മഠത്തില്‍ ഏല്പിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു, ”ഒരു പുല്ലുവെട്ടിയാണ്. വീട്ടില്‍ വച്ചിട്ടുപോയാല്‍ തുരുമ്പെടുത്ത് പോകും. ഇവിടെ വല്ല ഉപകാരത്തിനും കൊണ്ടെങ്കിലോ എന്നോര്‍ത്ത് കൊണ്ടുവന്നതാ.” അതുകേട്ട് മദറും മക്കളും ചിരിച്ചു.
***** ***** ***** *****
ഒരിക്കല്‍ സന്യാസസമൂഹത്തിലെ ഒരു മഠത്തിന് സമീപത്തുള്ള കുടുംബത്തില്‍ വലിയൊരു പ്രശ്‌നമുണ്ടായി. ആ സമയത്ത് മദര്‍ അവിടത്തെ സന്യാസിനികളെയെല്ലാം ഒന്നിച്ചുകൂട്ടി ആ പ്രശ്‌നത്തിന്‍റെ കാരണത്തെക്കുറിച്ച് അന്വേഷിച്ചു. ‘ഭാര്യയും ഭര്‍ത്താവും തമ്മില്‍ സ്‌നേഹമില്ല. ക്ഷമിക്കാന്‍ അവര്‍ക്ക് സാധിക്കുന്നില്ല…’ എന്നിങ്ങനെ നിരവധി കാരണങ്ങളായിരുന്നു സന്യാസിനികള്‍ പറഞ്ഞത്. പക്ഷേ മദര്‍ പറഞ്ഞു, ”ആ വീട്ടിലെ അസമാധാനത്തിനും പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ക്കും കാരണം നമ്മുടെ പ്രാര്‍ത്ഥനക്കുറവാണ്. അതിനാല്‍ ഇന്നുരാത്രി നമുക്ക് ആ കുടുംബത്തിനുവേണ്ടി ദിവ്യകാരുണ്യസന്നിധിയിലിരുന്ന് ജാഗരിച്ചുപ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം.” മദറിന്‍റെ നിര്‍ദേശപ്രകാരം അവര്‍ ആ രാത്രി മാറിമാറി ദിവ്യകാരുണ്യസന്നിധിയിലിരുന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. ആ കുടുംബത്തിലെ പ്രശ്‌നം പരിഹരിക്കപ്പെട്ടു, അവിടെ സമാധാനം നിറഞ്ഞു.
***** ***** ***** *****
മദര്‍ മേരി ലിറ്റി ക്യാന്‍സര്‍ബാധിതയായ സമയത്ത് സര്‍ജറി നിശ്ചയിച്ചു. സര്‍ജറിക്കുമുമ്പ് ആശുപത്രിക്കിടക്കയിലായിരുന്ന ഒരു ദിവസം. മദര്‍ വളരെ സന്തോഷവതിയായി കാണപ്പെട്ടു. കൂടെയുള്ള സിസ്റ്റര്‍ കാരണമന്വേഷിച്ചപ്പോള്‍ മദര്‍ പറയുകയാണ്, ”എനിക്ക് നല്ല സന്തോഷമാണ്, കാരണം ഇന്നലെ രാത്രിയില്‍ ഞാനൊരു കാഴ്ച കണ്ടു. അത് സ്വപ്നമാണോ എന്നെനിക്കറിയില്ല. ഓര്‍മവച്ച നാള്‍മുതല്‍ ഞാന്‍ ചെയ്ത പാപമെല്ലാം ഒരു സ്‌ക്രീനില്‍ കാണുന്നപോലെ എന്റെ മുമ്പില്‍ കണ്ടു. ഞാനൊരു വലിയ പാപിയാണ്, ഇത്രയേറെ പാപങ്ങള്‍ ചെയ്ത ഞാനിനി എന്തുചെയ്യും എന്ന് വിചാരിച്ചു. എന്റെ ഈശോയേ എന്ന് വിളിച്ച് ഞാന്‍ കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. അപ്പോള്‍ എന്റെ മുന്നില്‍ വലിയൊരു കടല്‍ കണ്ടു. കടലിനും എനിക്കുമിടയില്‍ പാപങ്ങളാകുന്ന വലിയ പാറ. ഈശോ എന്നോട് പറഞ്ഞു, നിന്‍റെ പാപങ്ങളെല്ലാം ഈ കടലിലേക്ക് തള്ളിയിടൂ. എന്റെ കരുണക്കടലില്‍ അവയെല്ലാം ഇല്ലാതാകും. എനിക്ക് തനിയെ ചെയ്യാന്‍ കഴിയുന്ന കാര്യമായിരുന്നില്ല അത്. എങ്കിലും ഈശോ പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് എന്റെ സര്‍വശക്തിയുമെടുത്ത് ഞാന്‍ ആ പാറ കടലിലേക്ക് ആഞ്ഞുതള്ളി. പാറ കടലില്‍ മുങ്ങിപ്പോയി. അതുകഴിഞ്ഞപ്പോള്‍മുതല്‍ എനിക്ക് വലിയ സ്വസ്ഥതയും സമാധാനവുമാണ്. ഈശോയുടെ കരുണയ്ക്ക് പറ്റാത്തതായി ഒന്നുമില്ലല്ലോ.”
'
ഒന്നിലും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത അവസ്ഥ, എന്തുചെയ്യാനും പുറത്തുനിന്ന് ഒരു ഉത്തേജനം ലഭിക്കണമെന്ന സ്ഥിതി, അമിതമായ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ തുടങ്ങി വ്യത്യസ്തമായ ലക്ഷണങ്ങള്‍ പ്രകടമാക്കുന്ന മാനസികവൈകല്യമാണല്ലോ എ.ഡി.എച്ച്.ഡി. സാധാരണയായി കുട്ടികളിലാണ് ഇത് ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടാറുള്ളതെങ്കിലും മുതിര്‍ന്നവരിലും ഈ അവസ്ഥ കാണാറുണ്ട്. എനിക്ക് ഈ മാനസികവൈകല്യമുണ്ടെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞത് ഇരുപതാമത്തെ വയസില്‍മാത്രമാണ്. പക്ഷേ അതിനുമുമ്പുതന്നെ ഇതിനെ അതിജീവിച്ച് മുന്നോട്ടുപോകാന്‍ ഏറെക്കുറെ സാധിച്ചിരുന്നു.
എന്നാല്‍ ആദ്യകാലങ്ങളില്‍ ഈ വൈകല്യം എന്നെ ഏറെ അസ്വസ്ഥയാക്കിയിട്ടുണ്ട്. ഒരു ദിവ്യബലിപോലും ശ്രദ്ധയോടെ അര്‍പ്പിക്കാന്‍ എനിക്ക് സാധിച്ചിരുന്നില്ല. ‘എത്ര നല്ല പ്രസംഗമായിരുന്നല്ലേ അച്ചന്റേത്’ എന്ന് കൂട്ടുകാര്‍ പറയുമ്പോള്‍ എന്താണ് അച്ചന്‍ പറഞ്ഞത് എന്ന് ഓര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ ഞാന്‍ ശ്രമിക്കും. ഒന്നും ഓര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ കഴിയാതെ വരുമ്പോള്‍ വല്ലാത്ത ചമ്മല്‍ തോന്നും. അതേപ്പറ്റിയുള്ള കൂട്ടുകാരുടെ ചര്‍ച്ചകളില്‍നിന്ന് ‘മുങ്ങുന്നതും’ അതിനാല്‍ത്തന്നെ. എന്നാല്‍ എല്ലായ്‌പോഴും അങ്ങനെയല്ല. ചിലപ്പോള്‍ നല്ല ശ്രദ്ധയോടെ ഇരിക്കാനും സാധിക്കാറുണ്ട്. അത് വളരെ സുന്ദരവും സന്തോഷകരവുമായ അനുഭവമാണ്. അങ്ങനെയല്ലാത്ത സമയങ്ങളിലും ആശ്വാസം പകരുന്ന അനുഭവമാണ് അപ്പോഴത്തേത്.
പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാനിരിക്കുക എന്നതും എന്നെ സംബന്ധിച്ച് വളരെ ശ്രമകരമായ കാര്യമായിരുന്നു. സമയത്തെക്കുറിച്ച് മനസിലാക്കാന്‍ സാധിക്കാത്ത അവസ്ഥയാണ് പ്രാര്‍ത്ഥനാവേളയില്‍. അതുകൊണ്ടുതന്നെ പ്രാര്‍ത്ഥന എന്നത് കഠിനമായി തോന്നും. മാത്രവുമല്ല അരമണിക്കൂര്‍പ്രാര്‍ത്ഥനയ്ക്കുപോലും അതിനെക്കാള്‍ വളരെയേറെ സമയം എടുക്കുന്നുവെന്ന ഒരു പ്രതീതിയാണ് ഉണ്ടാവുക. പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാനുള്ള ആഗ്രഹം ഇല്ലാത്തതിനും എങ്ങനെയെങ്കിലും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ സ്വയം ശക്തി ചെലുത്താത്തതിനും ഞാന്‍ എന്നെത്തന്നെ ശാസിക്കും. ഇങ്ങനെയൊക്കെ പോകവേയാണ് എ.ഡി.എച്ച്.ഡി ഉണ്ടെന്ന് തിരിച്ചറിയുന്നത്.
പതുക്കെ ഞാന്‍ അത് അംഗീകരിച്ചുകൊണ്ടുതന്നെ മുന്നോട്ടുപോകാന്‍ തുടങ്ങി. വ്യക്തിപരമായ പ്രാര്‍ത്ഥന ഏറെ ശ്രമകരമായിരുന്നു എങ്കിലും സ്വയം കുറ്റപ്പെടുത്താതെ എന്നെത്തന്നെ അലിവോടെ കണ്ടുകൊണ്ട് നിമിഷങ്ങള്‍ക്കകം ഈശോയ്ക്ക് എന്നോടുള്ള സ്‌നേഹത്തെക്കുറിച്ച് ബോധപൂര്‍വം ഓര്‍ക്കുകയാണ് എന്റെ രീതി. എന്നിട്ട് ദീര്‍ഘമായി ഒരു ശ്വാസമെടുത്ത് അവിടുത്തോട് ഒരു ‘ഹായ്’ പറയും. അങ്ങനെ പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ മുന്നോട്ടുപോകും. പ്രാര്‍ത്ഥന എന്നത് ‘വലിയ എന്തോ ജോലി’യല്ലെന്ന കാര്യം പലപ്പോഴും ഞാന്‍ മറന്നുപോകാറുണ്ട്. അമ്മത്രേസ്യ പറയുന്നതുപോലെ, സ്‌നേഹമാണല്ലോ സകലതിനെയും വിലയുള്ളതാക്കുന്നത്. അതിനാല്‍ ദൈവത്തെ സ്‌നേഹത്തോടെ നോക്കുന്നതും അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്നതും തന്നെയല്ലേ പ്രാര്‍ത്ഥന. അങ്ങനെ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാനായിരുന്നു ശ്രമം. അത് ഏതാണ്ട് വിജയിച്ചിട്ടുമുണ്ട്.
എ.ഡി.എച്ച്.ഡി ഉണ്ടെന്ന് മനസിലാക്കിയതിനുശേഷം എന്റെ മോശം അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ച് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാതെ കര്‍ത്താവിന്‍റെ സ്‌നേഹത്തെയും കരുണയെയും കുറിച്ച് കൂടുതല്‍ ധ്യാനിക്കും. എന്റെ മറവിയും ശ്രദ്ധക്കുറവുമെല്ലാം ഡാഡിക്ക് ഏറെ അസ്വസ്ഥതകള്‍ സമ്മാനിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഡാഡി എല്ലാക്കാലത്തും എന്നോട് വളരെ ക്ഷമ കാണിച്ചിരുന്നു. ദൈവം എത്രമാത്രം ക്ഷമാശീലനും സ്‌നേഹനിധിയും കരുണാമയനുമാണെന്ന കാര്യം ഡാഡി ഇടയ്ക്കിടെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുമായിരുന്നു. അതിനാല്‍ത്തന്നെ ഇപ്പോള്‍ ഡാഡിയെ ഓര്‍ത്തും ഞാന്‍ ഈശോയ്ക്ക് നന്ദി പറയും.
പ്രാര്‍ത്ഥന നിമിത്തം ഈ വൈകല്യത്തിനുമുകളിലൂടെ നടക്കാന്‍ എനിക്ക് സാധിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് വ്യക്തമാണ്. കുട്ടിയായിരുന്നപ്പോഴും ഇപ്പോഴുമെല്ലാം ഞാന്‍ അനുഭവിക്കുന്ന ഒരു പ്രത്യേക അനുഗ്രഹം അതിന് ഏറ്റവും മികച്ച ഉദാഹരണമാണ്. അന്നും ഇന്നും എന്തെങ്കിലും കാര്യം മറന്നുപോകുന്നതായി തോന്നിയാല്‍ അതിനെക്കുറിച്ച് കൂടുതല്‍ ഓര്‍ത്ത് ഉത്കണ്ഠാകുലയാകാന്‍ നില്‍ക്കാറില്ല. അതുകൊണ്ട് പ്രയോജനമൊന്നുമില്ലെന്ന് എനിക്ക് ബോധ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. പകരം ഈശോയോട് പറയും, ”ഈശോയേ, ഞാനെന്തോ മറന്നുപോയതായി തോന്നുന്നു. അത് പ്രധാനപ്പെട്ട എന്തെങ്കിലുമാണെങ്കില്‍ എപ്പോഴാണ് ചെയ്യേണ്ടതെന്ന് ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചേക്കണേ!”
എല്ലായ്‌പോഴും ഈ നുറുങ്ങുപ്രാര്‍ത്ഥന വിജയിച്ചിട്ടുണ്ട്. പ്രധാനപ്പെട്ട ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളുടെ കാര്യത്തിലും ഹോംവര്‍ക്കിന്‍റെ കാര്യത്തിലുമെല്ലാം ഞാന്‍ രക്ഷപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത് ഇങ്ങനെയാണ്. എങ്ങുനിന്നെന്നറിയാതെ ചില ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തലുകള്‍ ലഭിക്കും. വാസ്തവത്തില്‍, എന്റെ എ.ഡി.എച്ച്.ഡി എനിക്ക് ഒരുതരത്തില്‍ പ്രിയപ്പെട്ടതാണ് എന്നുപറയാം. കാരണം ഈ വൈകല്യം, എന്നെത്തന്നെ കര്‍ത്താവിന് സമര്‍പ്പിക്കുന്നത് എളുപ്പമാക്കിത്തീര്‍ത്തു. എന്തെന്നാല്‍, എനിക്ക് തനിയെ എല്ലാക്കാര്യങ്ങളും വിജയകരമായി ചെയ്യാനാവില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം.
പൗലോസ് ശ്ലീഹായുടെ വാക്കുകള്‍ എന്നെ സംബന്ധിച്ചും സത്യമാണ്, ”അവിടുന്ന് എന്നോട് അരുളിച്ചെയ്തു: നിനക്ക് എന്റെ കൃപമതി; എന്തെന്നാല്‍, ബലഹീനതയിലാണ് എന്റെ ശക്തി പൂര്‍ണമായി പ്രകടമാകുന്നത്. ക്രിസ്തുവിന്റെ ശക്തി എന്‍റെമേല്‍ ആവസിക്കേണ്ടതിന് ഞാന്‍ പൂര്‍വാധികം സന്തോഷത്തോടെ എന്റെ ബലഹീനതയെക്കുറിച്ച് പ്രശംസിക്കും. അതുകൊണ്ട്, ബലഹീനതകളിലും ആക്ഷേപങ്ങളിലും ഞെരുക്കങ്ങളിലും പീഡനങ്ങളിലും അത്യാഹിതങ്ങളിലും ഞാന്‍ ക്രിസ്തുവിനെപ്രതി സന്തുഷ്ടനാണ്. എന്തെന്നാല്‍, ബലഹീനനായിരിക്കുമ്പോഴാണ് ഞാന്‍ ശക്തനായിരിക്കുന്നത്” (2 കോറിന്തോസ് 12/9-10).
'
എനിക്ക് ഒരു കാവല്‍മാലാഖ ഉണ്ട് എന്ന ബോദ്ധ്യം ചെറുപ്പത്തില്‍ ത്തന്നെ കിട്ടിയിരുന്നു. എങ്കിലും ആ മാലാഖയോട് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കണം എന്ന് തോന്നിയിട്ടില്ല. ഒരിക്കല്‍ യു ട്യൂബില്‍ ഒരു വീഡിയോ കാണാനിടയായി. വിശുദ്ധ ബലിയുടെ സമയത്ത് ”സഹോദരരേ, മിശിഹായുടെ സ്‌നേഹത്തില്‍ നിങ്ങള്‍ പരസ്പരം സമാധാനം ആശംസിക്കുവിന്‍” എന്ന പ്രാര്‍ത്ഥന കഴിയുമ്പോള്‍ കാവല്‍മാലാഖയ്ക്കും നാമഹേതുക വിശുദ്ധയ്ക്കും ആദ്യം സമാധാനം ആശംസിക്കണം എന്നതായിരുന്നു അതിന്റെ ഉള്ളടക്കം. അന്ന് മുതല്‍ എല്ലാ ദിവസവും ദിവ്യബലിയുടെ സമയത്ത് ഞാന്‍ എന്റെ കാവല്‍മാലാഖയ്ക്കും നാമഹേതുക വിശുദ്ധയായ അന്നാ പുണ്യവതിക്കും സമാധാനം ആശംസിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
കുറച്ച് നാളുകള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ കാവല്‍മാലാഖയുടെ സാന്നിധ്യം ഞാന്‍ അറിയാന്‍ തുടങ്ങി. അതെങ്ങനെയെന്നോ? കണ്ണടയ്ക്കുമ്പോള്‍ കണ്‍പോളകളില്‍ക്കൂടി സൂര്യവെളിച്ചത്തെക്കാള്‍ തിളക്കമുള്ള വെളിച്ചം വരുന്ന അനുഭവം. ഈ പ്രകാശം ഏറ്റവും പ്രകടമായി കാണുന്നത് ദിവ്യബലിയില്‍ പങ്കെടുക്കുമ്പോഴും രാത്രിയില്‍ ഉറങ്ങാന്‍ കിടക്കുമ്പോഴും ജപമാല ചൊല്ലുമ്പോഴും ഒക്കെയാണ്. ഇപ്രകാരം മാലാഖമാരുടെ സാന്നിധ്യത്തിന്‍റെ പല അടയാളങ്ങളും ലഭിച്ചു. അതുവഴി കാവല്‍മാലാഖയും ഞാനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം വളര്‍ന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. മാലാഖയോട് സംസാരിക്കുന്ന ശീലവും വളര്‍ത്തിയെടുത്തു. നഷ്ടപ്പെട്ട സാധനങ്ങള്‍ കണ്ടെത്താനും മറന്നുപോയത് ഒര്‍മ്മിച്ചെടുക്കാനും എന്നെ കാവല്‍മാലാഖ പലപ്പോഴും സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട്.
2020 ഈസ്റ്റര്‍ സമയം. കോവിഡ് കാലമായിരുന്നതുകൊണ്ട് തേങ്ങ പറിക്കാന്‍ ആരും വന്നിരുന്നില്ല. വീടിന്‍റെ മുറ്റത്ത് ഒരു തെങ്ങുണ്ട്. ഓശാനയുടെ ദിവസം മുതല്‍ തെങ്ങിന്‍റെ സമീപത്ത് നടക്കുമ്പോഴൊക്കെ ഞാന്‍ കാവല്‍മാലാഖയോട് ‘പച്ചത്തേങ്ങ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കില്‍ പെസഹാഅപ്പം ഉണ്ടാക്കാമായിരുന്നു’ എന്ന് പറയും. ആ പെസഹായുടെ തലേദിവസം ഒരു തേങ്ങ വീണു. ഞാന്‍ അതുകൊണ്ട് അപ്പം ഉണ്ടാക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. പിറ്റേന്നും ഒരു തേങ്ങ വീണു. അങ്ങനെ പെസഹാപാല്‍ കാച്ചാനുള്ള തേങ്ങയുമായി. ദു:ഖശനിയാഴ്ച ഒരു കുല തേങ്ങയാണ് വീണത്. ഈസ്റ്ററിനുവേണ്ട വിഭവങ്ങള്‍ക്ക് ആവശ്യമുള്ളതിലധികം തേങ്ങ അങ്ങനെ ലഭിച്ചു. കാവല്‍മാലാഖയോട് നന്ദി പറയാന്‍ എനിക്ക് വാക്കുകളില്ലായിരുന്നു.
മറ്റൊരു സംഭവം പങ്കുവയ്ക്കട്ടെ. എനിക്ക് വര്‍ഷങ്ങളായി മിക്കവാറും ദിവസവും ഉദരസംബന്ധമായ രോഗങ്ങള്‍ വരുമായിരുന്നു. ഏത് ഭക്ഷണമാണ് അലര്‍ജി എന്ന് മനസിലായിരുന്നില്ല. അസുഖം വല്ലാതെ കൂടുതലാകുമ്പോള്‍ മരുന്ന് കഴിക്കും. ഒരു ദിവസം ഞാന്‍ കാവല്‍മാലാഖയോട് പറഞ്ഞു, ”നോക്ക്, എത്ര നാളുകളായി ഞാന്‍ അസുഖംകൊണ്ട് കഷ്ടപ്പെടുന്നു. ഇതിന്‍റെ കാരണം എനിക്ക് ഇന്നുതന്നെ അറിയണം.” അന്ന് വൈകുന്നേരം യു ട്യൂബില്‍ ഒരു വീഡിയോ കണ്ടു. പാലിന്‍റെ ഉപയോഗവും അലര്‍ജിയും ആയിരുന്നു വിഷയം. ഞാനൊന്ന് പരീക്ഷിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. പാലിന്‍റെ ഉപയോഗം കുറച്ചു. അത്ഭുതമെന്നുപറയട്ടെ, അന്നുമുതല്‍ ഉദരസംബന്ധമായ അസ്വസ്ഥതകള്‍ മാറി.
നമ്മുടെകൂടെ നടക്കുന്ന ഒരു കാവല്‍ക്കാരന്‍, സ്വര്‍ഗം അയച്ചുതരുന്ന കാവല്‍ക്കാരന്‍, അതാണ് കാവല്‍മാലാഖ. നമ്മുടെ ജീവിതത്തിന് അദൃശ്യമായ കാവല്‍ ഒരുക്കി ആ മാലാഖ നമ്മുടെ ചാരത്തുണ്ട്, ഏറ്റവും വിശ്വസ്തനായ സുഹൃത്തായി.
സങ്കീര്‍ത്തനം 34/7: ”കര്‍ത്താവിന്‍റെ ദൂതന്‍ ദൈവഭക്തരുടെ ചുറ്റും പാളയമടിച്ച് അവരെ രക്ഷിക്കുന്നു.”
”ഞാന്‍ സ്വര്‍ഗരാജ്ഞിയായ മാതാവിനെ കണ്ടു!” സന്തോഷകരമായ ഈ അനുഭവം കാതറൈന് പലരോടും പറഞ്ഞു. ബാല്യത്തില്‍ത്തന്നെ ദര്‍ശനങ്ങളിലൂടെ കാതറൈന് ദൈവികമായ അറിവുകളും ഉള്‍ക്കാഴ്ചകളും ലഭിച്ചിരുന്നു. സ്വര്‍ഗ്ഗരാജ്ഞിയായ ദൈവമാതാവിനെ പലപ്പോഴും ദര്‍ശിച്ചു. കര്‍ത്താവിനോടും പരിശുദ്ധ അമ്മയോടും വിശുദ്ധരോടുമെല്ലാം ഉറ്റബന്ധം പുലര്‍ത്തിയിരുന്നു അവള്‍.
വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥത്തിലെ സംഭവങ്ങള്‍ അവള്‍ വിവരിക്കുന്നതുകേട്ട് പലരും അത്ഭുതപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. എങ്കിലും, ചില കേള്‍വിക്കാരുടെ ചോദ്യങ്ങളും അഭിപ്രായ പ്രകടനങ്ങളും ലളിതമനസുള്ള അവളുടെ മനസ്സമാധാനത്തെ ഉലച്ചു. സാവധാനം കാതറൈന് ഒരു കാര്യം മനസിലാക്കി, എല്ലാം എല്ലാവരോടും പങ്കുവയ്ക്കാനുള്ളതല്ല. അതിനുശേഷമാണ് ഇത്തരം കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് നിശബ്ദത പാലിക്കുകയാണ് നല്ലതെന്ന തീരുമാനത്തില്‍ അവള്‍ എത്തിയത്.
1774 സെപ്തംബര്‍ 8-നായിരുന്നു ജര്‍മ്മനിയില്‍ കോസ്‌ഫെല്‍ഡ് എന്ന സ്ഥലത്തുനിന്ന് ഏകദേശം ഒന്നരമൈല്‍ ദൂരെയുള്ള ഫ്‌ളാംസകെ എന്ന ഗ്രാമത്തില്‍ ആന്‍ കാതറൈന് എമറിച്ച് എന്ന കാതറൈന് ജനിച്ചത്. ബര്‍ണ്ണാര്‍ഡ് എമറിച്ച്, ആന്‍ഹില്ലര്‍ എന്നിവരായിരുന്നു മാതാപിതാക്കള്‍. വളരെ ദരിദ്രമായ ഒരു കര്‍ഷക കുടുംബമായിരുന്നു അവരുടേത്. എന്നാല്‍ നന്മയിലും ഭക്തിയിലും അവര്‍ സമ്പന്നരായിരുന്നു.
നന്മതിന്മകളെ സ്വഭാവേന തിരിച്ചറിയാനുള്ള സ്വാഭാവികവും ആത്മീയവും ആയ സിദ്ധി ശൈശവം മുതലേ കാതറിന് ഉണ്ടായിരുന്നു. വളരെ അസാധാരണമായ അനുഗ്രഹങ്ങളും ദൈവത്തില്‍നിന്ന് അവള്‍ക്ക് ലഭിച്ചു. എങ്കിലും, സാധാരണ കര്‍ഷക പെണ്‍കുട്ടിയെപ്പോലെ കഠിനാദ്ധ്വാനം ചെയ്താണ് അവള്‍ ജീവിച്ചത്. സഹനത്തിന്റെയും ത്യാഗത്തിന്റെയും പാഠശാലയിലായിരുന്നു പഠനം. അത്യാവശ്യത്തിനുമാത്രം ഭക്ഷിക്കുകയും ഉറങ്ങുകയും ചെയ്തു. പതിവായി അവള്‍ രാത്രി വളരെ സമയം പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ മുഴുകിയിരുന്നു.
ഒരു സന്യാസിനി ആകണം എന്ന് വളരെ ചെറുപ്പം മുതല്‍ ആഗ്രഹിച്ച കാതറൈന് പ്രായപൂര്‍ത്തി ആയപ്പോള്‍ മൂന്ന് മഠങ്ങളില്‍ പ്രവേശനം അന്വേഷിച്ചു. എന്നാല്‍ കുടുബത്തിലെ ദാരിദ്ര്യവും ആ മഠങ്ങളുടെ അവസ്ഥയും തടസമായിരുന്നു. ആന്തരികപ്രചോദനത്താല്‍ പ്രേരിതയായി തയ്യല്‍ ജോലിയിലും സംഗീതപഠനത്തിലും ഏര്‍പ്പെട്ട് സല്‍പ്രവൃത്തികളിലും പ്രാര്‍ത്ഥനയിലും മുഴുകി കോഫെല്‍ഡില്‍തന്നെ അവള്‍ കഴിഞ്ഞുകൂടി.
പിന്നീട് ഡല്‍മനിലെ അഗസ്റ്റീനിയന്‍ സന്യാസിനികള്‍ അവളെ സ്വീകരിക്കാന്‍ സന്നദ്ധരായതോടെ സന്യാസം സ്വീകരിക്കണമെന്ന കാതറൈന്റെ ആഗ്രഹം സഫലമായി. 1802 നവംബര്‍ 13ന് ആന്‍ കാതറൈന് നോവിഷ്യേറ്റില്‍ പ്രവേശിച്ചു. 1803 നവംബര്‍ 13-ന് കാതറൈന് ഈശോയുടെ മണവാട്ടിയായി വ്രതം ചെയ്തു. ഇരുപത്തിയൊമ്പത് വയസായിരുന്നു അപ്പോള്‍.
മെലിഞ്ഞും ക്ഷീണിച്ചും കാണപ്പെട്ട ആന്‍ കാതറൈന് മഠത്തിലെ ജീവിതകാലത്ത് പലവിധ രോഗങ്ങള്‍ക്കും അടിപ്പെട്ടു. ശാരീരികവും മാനസികവുമായ ക്ലേശങ്ങളെല്ലാം അവള്‍ വളരെ ക്ഷമയോടെ സഹിച്ചു. അവളുടെ സഹനങ്ങള്‍ മനസിലാക്കാന്‍ കഴിയാതെ പോയ ചിലര്‍ അവളെ കുറ്റപ്പെടുത്തിയെങ്കിലും അവരോട് തികഞ്ഞ സ്‌നേഹത്തോടെയാണ് കാതറൈന് പെരുമാറിയിരുന്നത്. തീക്ഷ്ണമായ പരസ്‌നേഹത്തിന്റെ ഫലമായി ലഭിച്ചവയായിരുന്നു അവളുടെ അസുഖങ്ങള്‍ ഏറെയും. ക്ഷമയോടെ സഹിക്കുന്നതിന് സാധിക്കാത്തവരുടെ രോഗങ്ങളും പാപങ്ങളും അവള്‍ ഏറ്റെടുത്തിരുന്നു. പാപത്തിന് പരിഹാരം ചെയ്യുന്നതിനായും മറ്റുള്ളവരുടെ വേദനകള്‍ക്ക് ശമനം ലഭിക്കുന്നതിനായും തന്നെത്തന്നെ അവള്‍ ദൈവതൃക്കരങ്ങളിലേക്ക് വിട്ടുകൊടുത്തിരുന്നു. അവളുടെ ബലി സ്വീകരിച്ചുകൊണ്ട് തന്റെ പീഡാനുഭവത്തിന്റെ യോഗ്യതയില്‍ പങ്കുചേരാനും തിരുമുറിപ്പാടുകള്‍ കാതറൈന്റെ ശരീരത്തിലും നല്‍കാനും അവിടുന്ന് തിരുമനസ്സായി.
1812 ഡിസംബര്‍ 29-ാം തിയ്യതി ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് ഏകദേശം മൂന്നുമണിക്ക് അവള്‍ യേശുനാഥന്റെ സഹനങ്ങളെക്കുറിച്ച് ധ്യാനിച്ചുകൊണ്ട്, നാഥനോടുകൂടി സഹിക്കുവാന്‍ തന്നെയും അനുവദിക്കണമെന്ന് അപേക്ഷിച്ച്, കൈകള്‍ നീട്ടി, സ്‌നേഹപാരവശ്യത്തോടെ അവളുടെ ചെറിയ മുറിയില്‍ കിടക്കുകയായിരുന്നു. ഈശോയുടെ അഞ്ച് തിരുമുറിവുകളെ മനസില്‍ കണ്ടുകൊണ്ട് സ്വര്‍ഗസ്ഥനായ പിതാവേ എന്ന ജപം അഞ്ചു പ്രാവശ്യം അവള്‍ ചൊല്ലി, ഹൃദയം ദൈവസ്‌നേഹത്താല്‍ ഉജ്ജ്വലിക്കുന്നതായി അവള്‍ക്കനുഭവപ്പെട്ടു. ഒരു പ്രകാശം അവളുടെ നേര്‍ക്ക് ഇറങ്ങിവന്നു. അതിനുള്ളില്‍ ക്രൂശിതനായ രക്ഷകന്റെ രൂപം അവള്‍ കണ്ടു. യേശുവിന്റെ തിരുമുറിവുകള്‍ തീജ്വാലപോലെ പ്രകാശിച്ചപ്പോള്‍ അവളുടെ ഹൃദയം സന്തോഷത്താലും ദുഃഖത്താലും നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞു.
കര്‍ത്താവിനോടൊത്ത് സഹിക്കുവാനുള്ള അവളുടെ ആഗ്രഹത്തെ ഈ ദര്‍ശനം പൂര്‍വ്വാധികം വര്‍ദ്ധിപ്പിച്ചു. രക്തത്തിന്റെ നിറമുള്ള അമ്പുപോലെ കൂര്‍ത്ത കതിരുകള്‍, ക്രൂശിതനായ യേശുവിന്റെ തിരുമുറിവുകളില്‍നിന്നും പുറപ്പെട്ട്, കൈകാലുകളിലും ശരീരത്തിന്റെ വലതുവശത്തും തുളച്ചു കയറുന്നതായി അവള്‍ക്കനുഭവപ്പെട്ടു. മുറിവുകളില്‍നിന്നും രക്തത്തുള്ളികള്‍ ഒഴുകുവാന്‍ തുടങ്ങി. അവള്‍ ബോധരഹിതയായിത്തീര്‍ന്നു. ബോധം തെളിഞ്ഞപ്പോള്‍ തന്റെ ഉള്ളംകൈയ്യില്‍നിന്നും രക്തം ഒഴുകുന്നത് ആശ്ചര്യത്തോടെയാണ് അവള്‍ കണ്ടത്. തിരുമുറിവുകള്‍ ഏറ്റുവാങ്ങിയശേഷം കൂടുതല്‍ രോഗിയായിത്തീര്‍ന്ന അവള്‍ക്ക് ഖരരൂപത്തിലുള്ള ഭക്ഷണം കഴിക്കുക പ്രയാസമായിത്തീര്‍ന്നു.
1813 ആഗസ്റ്റ് 25-ന് അഗസ്റ്റീനിയന്‍ സമൂഹത്തിന്റെ മധ്യസ്ഥനായ വിശുദ്ധ അഗസ്റ്റിന്റെ തിരുനാള്‍ദിവസം ദിവ്യനാഥന്‍ കാതറൈന് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട് വലതുകൈകൊണ്ട് അവളുടെ ശരീരത്തില്‍ ഒരു കുരിശ് വരച്ചു. അപ്പോള്‍മുതല്‍ അവളുടെ ഹൃദയഭാഗത്ത് മൂന്നിഞ്ച് നീളവും ഒരിഞ്ച് വീതിയുമുള്ള കുരിശടയാളം ഉണ്ടായി. ആദ്യം ബുധനാഴ്ചകളിലും പിന്നീട് എല്ലാ വെള്ളിയാഴ്ചകളിലും ഈ കുരിശടയാളത്തില്‍ നിന്ന് രക്തം ഒഴുകിത്തുടങ്ങി. 1814 ആയപ്പോള്‍ രക്തത്തിന്റെ ഒഴുക്ക് ഇടയ്ക്കിടെ മാത്രമായി. പക്ഷേ കുരിശ് എല്ലാ വെള്ളിയാഴ്ചകളിലും അഗ്‌നിപോലെ ജ്വലിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
അനേകം ഡോക്ട്ടര്‍മാരും ഗവണ്‍മെന്റ് ഉദ്യോഗസ്ഥരും ആന്‍ കാതറൈന് എമറിച്ച് എന്ന സന്യാസിനിയെ സന്ദര്‍ശിച്ച് അവളില്‍ നടക്കുന്ന അത്ഭുത പ്രതിഭാസങ്ങള്‍ കണ്ട് ബോധ്യപ്പെട്ടു. വിവരിക്കാന്‍ സാധിക്കാത്ത സഹനം തിരുമുറിവുകള്‍ അവള്‍ക്കു നല്‍കി. ചിലപ്പോള്‍ രഹസ്യമായ വഴക്കുകളും പരസ്യമായ അധിക്ഷേപങ്ങളും ഡോക്ടര്‍മാരില്‍നിന്നും മറ്റുള്ളവരില്‍നിന്നും അവള്‍ക്ക് ലഭിച്ചിരുന്നു. നാളുകള്‍ കഴിയുന്നതനുസരിച്ച് വേദന വര്‍ദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നെങ്കിലും അതില്‍ അവള്‍ നിര്‍വൃതി കണ്ടെത്തി. രക്തം അവളുടെ മുഖത്തും കഴുത്തിലും ഒഴുകിയെത്തുകയും ചിലപ്പോള്‍ അവളുടെ തലമുണ്ട് അതില്‍ നനയുകയും ചെയ്തിരുന്നു. 1819 ഏപ്രില്‍ 19-ന് ദുഃഖവെള്ളിയാഴ്ച അവളുടെ അഞ്ച് മുറിവുകളില്‍നിന്നും രക്തം ഒഴുകി.
യേശുവിന്റെയും മറിയത്തിന്റെയും ജീവിതം, തിരുസഭയുടെ അവസ്ഥ മുതലായ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചും വ്യക്തിപരമായ പല അനുഭവങ്ങളെക്കുറിച്ചും ദര്‍ശനങ്ങളിലൂടെ അവള്‍ മനസ്സിലാക്കി. 1823-ലെ പെസഹാവ്യാഴാഴ്ചയും ദുഃഖവെള്ളിയാഴ്ചയും അതായത്, മാര്‍ച്ച് 27നും 28നും അവള്‍ക്ക് പീഡാനുഭവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ദര്‍ശനങ്ങള്‍ ലഭിക്കുകയും, തത്‌സമയം അവളുടെ മുറിവുകളില്‍നിന്ന് രക്തം പ്രവഹിക്കുകയും ചെയ്തു. ഈശോയുടെ പരസ്യജീവിതകാലത്തു നടന്ന (സ്വര്‍ഗാരോഹണം വരെ) സംഭവങ്ങള്‍ക്ക് പുറമെ, പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ ആഗമനത്തിനുശേഷം, അപ്പസ്‌തോലന്‍മാരുടെ ഏതാനും ആഴ്ചകളിലെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ അവള്‍ കാണുകയും വിശദീകരിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.
അവള്‍ക്ക് ലഭിച്ച ദര്‍ശനങ്ങള്‍ വെറുമൊരു ആധ്യാത്മിക അനുഭൂതിയായിട്ടുമാത്രമല്ല അവള്‍ കണക്കാക്കിയത്, ക്രിസ്തുവിന്റെ യോഗ്യതകള്‍ തിരുസഭയ്ക്ക് നല്കുന്നതിനായി അരൂപിയില്‍ നിറഞ്ഞ് ദൈവത്തോട് നടത്തിയ ഹൃദയംഗമമായ പ്രാര്‍ത്ഥനയായിട്ടാണ്. ലഭിച്ചിരുന്ന ദര്‍ശനങ്ങള്‍ ഒരിക്കലും അവളുടെ ക്രിസ്തീയജീവിതത്തിന്റെ ബാഹ്യരൂപത്തെ സ്വാധീനിച്ചിരുന്നതായി നാം കാണുന്നില്ല. അവളുടെ ജീവിതത്തില്‍ അവയ്ക്കു വലിയ പ്രാധാന്യം നല്‍കപ്പെട്ടിരുന്നുമില്ല. എമറിച്ച് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞിരുന്നു: ‘നിങ്ങള്‍ വായിക്കേണ്ടത് ബൈബിള്‍ മാത്രമാണ്. അതില്‍ എല്ലാം ഉള്‍ക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.’
1823 അവസാനമായപ്പോള്‍, ഇനിയും ഏറെനാള്‍ താന്‍ ഈ ലോകത്തില്‍ കാണുകയില്ല എന്ന് അവള്‍ മനസ്സിലാക്കി. വളരെ ക്ഷീണിതയായിരുന്നെങ്കിലും ദര്‍ശനങ്ങളുടെ വിവരണം പൂര്‍ത്തിയാക്കുവാന്‍ അവള്‍ ആഗ്രഹിച്ചു ആ വര്‍ഷത്തെ നോമ്പുകാലധ്യാനവിഷയമായി യേശുവിന്റെ പീഡാനുഭവം അവള്‍ തെരഞ്ഞെടുത്തു. ‘യേശുവിന്റെ പീഡാനുഭവരംഗങ്ങള്‍’ എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ രണ്ട് വാല്യങ്ങളില്‍ നമ്മള്‍ വായിക്കുന്നത് ഈ ധ്യാനവേളകളില്‍ അവള്‍ക്കുണ്ടായ ദര്‍ശനങ്ങളാണ്.
എമറിച്ചിന്റെ ജീവിതത്തിലെ അവസാനത്തെ പതിനാലു ദിവസം അവള്‍ക്കു സംസാരിക്കുവാന്‍ സാധിച്ചിരുന്നില്ല. അതിനാല്‍ ഈശോയുടെ പരസ്യജീവിതത്തിന്റെ അവസാനവര്‍ഷത്തെ ഏതാനും സംഭവങ്ങളുടെ വിവരണം നമുക്ക് ലഭിച്ചിട്ടില്ല. 1824 ഫെബ്രുവരി 9-ാം തീയതി രാത്രി 8.30-ന് അവളുടെ സഹനജീവിതം സമാപിച്ചു. 49 വയസായിരുന്നു അവള്‍ക്കപ്പോള്‍. പിന്നീട് അവളുടെ ജീവിതം തിരുസഭ പഠനവിധേയമാക്കി. അതിന്റെ ഫലമായി 2004 ഒക്‌ടോബര്‍ 3-ന് വിശുദ്ധ ജോണ്‍ പോള്‍ രണ്ടാമന്‍ പാപ്പ ആന്‍ കാതറൈന് എമറിച്ചിനെ വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവളായി പ്രഖ്യാപിച്ചു.
'
സുവിശേഷമോ യേശു പകര്‍ന്നുതന്ന മൂല്യങ്ങളോ ഒക്കെ കുട്ടികളെ പഠിപ്പിക്കാന്‍ എന്തുചെയ്യും? അതെല്ലാം അവരെ പഠിപ്പിക്കാന്‍ എളുപ്പമുള്ള മറ്റൊരു വഴിയുണ്ട്. അതാണ് വിശുദ്ധരുടെ ജീവിതകഥകള്‍. കാരണം കുട്ടികള്‍ കാര്യങ്ങള്‍ പഠിക്കുന്നത് അനുകരണത്തിലൂടെയാണ്. അതിനാല്‍ത്തന്നെ വചനത്തിന്റെ സാക്ഷികളായ വിശുദ്ധരുടെ ജീവിതങ്ങള്‍ അനുകരിച്ച് പഠിക്കുക എന്നത് അവര്‍ക്ക് താരതമ്യേന എളുപ്പമായിരിക്കും. നമുക്ക് മുമ്പേ സ്വര്‍ഗത്തിലേക്ക് കടന്നുപോയ ഈ സഹോദരീസഹോദരന്‍മാര്‍ നമ്മുടെ കുട്ടികളുടെ വിശ്വാസം രൂപീകരിക്കുന്നതില്‍ വളരെ പ്രധാനമായ പങ്കാണ് വഹിക്കുന്നത്.
എങ്ങനെയൊക്കെയാണ് വിശുദ്ധര്‍ കുട്ടികള്‍ക്ക് സഹായമാകുന്നത്?
വിശുദ്ധര്‍ക്ക് അവരുമായി സാമ്യമുണ്ട്
പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ ചൊല്ലുന്നതും സുവിശേഷം പഠിക്കുന്നതുമെല്ലാം തീര്‍ച്ചയായും പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്. പ്രത്യേകിച്ച്, ഉപമകളിലൂടെ, സന്ദേശങ്ങള്‍ കുട്ടികളുടെ മനസിലുറപ്പിക്കാന്‍ എളുപ്പവുമാണ്. എന്നാല്‍ ഇന്നത്തെ കുട്ടികളുടെ ജീവിതമെടുത്ത് നോക്കിയാല്‍ സുവിശേഷകാലഘട്ടത്തിലെ ജീവിതരീതികളില്‍നിന്നും അവര്‍ ഏറെ വിദൂരത്താണെന്ന് കാണാം. എന്നാല്‍ സമീപകാല വിശുദ്ധരുടെ ജീവിതം അവര്‍ക്ക് കുറച്ചുകൂടി എളുപ്പത്തില്‍ മനസിലാവും. ഉദാഹരണത്തിന് വീഡിയോ ഗെയിം കളിക്കുകയും ജീന്‍സും നൈക്കി ഷൂസും ധരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന പതിനഞ്ച് വയസുകാരനും അതോടൊപ്പം ദിവ്യകാരുണ്യഭക്തനുമായ വാഴ്ത്തപ്പെട്ട കാര്‍ലോ അക്യൂട്ടിസിനെ കുട്ടികള്‍ക്ക് മനസിലാക്കാനും അനുകരിക്കാനും എളുപ്പമാണ്.
പണ്ടത്തെ കാലത്തെ രക്തസാക്ഷികളെപ്പോലെയല്ല അവന്‍ മരിച്ചത്, രോഗം നിമിത്തമാണ്. ഇന്നത്തെ കുട്ടികള്‍ അങ്ങനെയുള്ള സമപ്രായക്കാരെ അവരുടെതന്നെ കുടുംബങ്ങളില്‍ കണ്ടുമുട്ടിയിട്ടുണ്ടാകും. അതുകൊണ്ടുതന്നെ വാഴ്ത്തപ്പെട്ട കാര്‍ലോയുടെ വചനസാക്ഷിയായ ജീവിതം, അനുകരിക്കാന്‍ കഴിയുന്ന ചിലതെല്ലാം അവര്‍ക്ക് കാണിച്ചുകൊടുക്കുന്നുണ്ട്. എല്ലായ്‌പോഴും പുതിയ കാലത്തെ വിശുദ്ധര്‍തന്നെ ആവണമെന്നില്ല, നിങ്ങളുടെ കുട്ടിയുടെ അതേ താത്പര്യങ്ങളുള്ള വിശുദ്ധര്‍, സ്വന്തം രാജ്യത്തുനിന്നുള്ള വിശുദ്ധര്‍, അല്ലെങ്കില്‍ ഒരേ പേരുള്ള വിശുദ്ധന്‍/വിശുദ്ധ… അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും സാമ്യം ഉള്ളവരായിരുന്നാല്‍ മതി.
വിശ്വാസജീവിതത്തിന് ഒരു സുഹൃത്ത്
ഏറെ വിശുദ്ധരുണ്ടെങ്കിലും കുട്ടിക്ക് അടുപ്പം തോന്നുന്ന ഒരു പ്രത്യേകവിശുദ്ധനോ വിശുദ്ധയോ ഉണ്ടെങ്കില്‍ അവരെക്കുറിച്ച് കൂടുതല്‍ പഠിക്കുകയും മനസിലാക്കുകയും ചെയ്യാന്‍ കുട്ടികളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാം. അവരെപ്പോഴും കുട്ടിയ്ക്ക് സഹായമായി കൂടെയുണ്ടാകുമെന്ന് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുകയും ചെയ്യാം. പേരു ചേര്‍ത്തോ അല്ലാതെയോ ചേച്ചീ, ചേട്ടാ എന്ന് വിളിക്കാന്‍ പരിശീലിപ്പിക്കുന്നത് അവരുമായി ഒരു വ്യക്തിബന്ധം സ്ഥാപിക്കാന്‍ സഹായിക്കും. ഉദാഹരണത്തിന് വിശുദ്ധ മിഖായേലിനെ മിക്കുച്ചേട്ടായി, വിശുദ്ധ ലിറ്റില്‍ ഫ്‌ളവറിനെ ലിറ്റിച്ചേച്ചി എന്നിങ്ങനെയൊക്കെ വിളിക്കാം.
കുട്ടി വളരുന്നതനുസരിച്ച് പ്രിയപ്പെട്ട വിശുദ്ധാത്മാവിനെക്കുറിച്ച് കൂടുതല്‍ ദൈവികബോധ്യങ്ങള്‍ അവര്‍ക്ക് ലഭിച്ചുകൊള്ളും. പ്രായം കൂടുന്തോറും അവരുടെ ബന്ധവും വളരുകയും അതിന് ആനുപാതികമായി വിശ്വാസജീവിതത്തില്‍ കരുത്ത് പ്രാപിക്കുകയും ചെയ്യും.
മികച്ച റോള്‍ മോഡലുകള്‍
വിശുദ്ധരുടെയെല്ലാം ജീവിതം പരിശോധിക്കുകയാണെങ്കില്‍ വളരെ താത്പര്യം ജനിപ്പിക്കുന്നതാണെന്ന് കാണാം. ചിലര്‍ ദൈവത്തിന് സമര്‍പ്പിതരായി ജനിച്ചു. ചിലരാകട്ടെ വിശ്വാസത്തിലേക്ക് വന്നത് ജീവിതത്തിലെ ചില പ്രത്യേകഘട്ടങ്ങളിലാണ്. എന്നാല്‍ ഒരിക്കല്‍ അവര്‍ അത് മനസിലാക്കിയപ്പോള്‍ അസാധാരണമായിത്തന്നെ അതിനനുസരിച്ച് ജീവിച്ചു. അതിനാല്‍ത്തന്നെ നിങ്ങളുടെ കുട്ടി ഏത് പുണ്യാത്മാവിനെ തെരഞ്ഞെടുത്താലും അനുകരിക്കാന്‍ തക്ക ഒരു ‘റോള്‍ മോഡല്‍’തന്നെയായിരിക്കും അത്.
പ്രത്യാശ ലഭിക്കും
വിവിധ വിശുദ്ധരെക്കുറിച്ച് പഠിക്കുമ്പോള്‍ ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു അവബോധം കുട്ടിക്ക് ലഭിക്കും. എന്തെല്ലാം അനീതികളാണ് നിലനിന്നിരുന്നതെന്ന് മനസിലാക്കാനും കഴിയും. അനീതികളും പീഡനങ്ങളും നേരിടേണ്ടിവന്നിട്ടും ധൈര്യത്തോടെ, ദൈവത്തെ തള്ളിപ്പറയാതെ ചേര്‍ന്നുനിന്നവരാണ് വിശുദ്ധരെന്നത് അവരെയും പ്രചോദിപ്പിക്കും. അതോടൊപ്പം പ്രതിസന്ധികളില്‍ പ്രത്യാശ പകരുകയും ചെയ്യും.
'
ചിന്താശീലരായ നല്ലൊരു പങ്ക് മനുഷ്യരിലും ഒരു വിഗ്രഹഭഞ്ജകന്‍ (iconoclast) ഉണ്ടെന്നാണ് സങ്കല്പം. വിഗ്രഹസമാനം സമൂഹം കൊണ്ടുനടക്കുന്ന വിശുദ്ധബിംബങ്ങളെയും സനാതനമൂല്യങ്ങളെയും തച്ചുതകര്‍ക്കാന്‍ അവര്‍ മോഹിക്കും. ഏറ്റവും പവിത്രമായതിനെ തകര്‍ക്കാനായിരിക്കും ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ ആളുകള്‍ ഓടിക്കൂടുന്നത്. അടുത്തകാലത്ത് വിഗ്രഹഭഞ്ജകര്‍ ആവേശത്തോടെ നോട്ടമിടുന്ന വിശുദ്ധ മൂല്യമാണ് സ്ത്രീ- പുരുഷ വിവാഹവും കുടുംബജീവിതവും. ഈ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് സ്വവര്‍ഗവിവാഹങ്ങള്‍ തര്‍ക്കവിഷയമാകുന്നതും മാധ്യമശ്രദ്ധ നേടുന്നതും. ചില രാജ്യങ്ങളില്‍ സ്വവര്‍ഗവിവാഹങ്ങള്‍ നിയമവിധേയമാക്കിയിട്ടുണ്ട് എന്ന വസ്തുത അംഗീകരിച്ചുകൊണ്ടുതന്നെ, ക്രിസ്തീയപക്ഷത്തുനിന്ന് ഇത്തരം നീക്കങ്ങളെയും ചിന്താഗതികളെയും നാം വിലയിരുത്തേണ്ടതുണ്ട്. പൊതുരീതികള്‍ക്കും അംഗീകൃത ശൈലികള്‍ക്കും വിരുദ്ധമായി നിന്നില്ലെങ്കില്‍ പുരോഗമനപരമാവില്ല ജീവിതം എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നവരുള്ള നാട്ടില്‍ യുക്തിയുടെയും വിശ്വാസത്തിന്റെയും മൂല്യബോധത്തിന്റെയും അടിസ്ഥാനത്തില്‍ പരിഗണിക്കേണ്ട വിഷയമാണ് സ്വവര്‍ഗാനുരാഗവും സ്വവര്‍ഗവിവാഹവും.
സ്വവര്‍ഗ അനുരാഗം
സ്ത്രീക്ക് സ്ത്രീയോടും പുരുഷന് പുരുഷനോടും ലൈംഗിക ആഭിമുഖ്യം തോന്നുന്നത് സാധാരണമല്ല; അതൊരു അപവാദമാണ്. എന്നാല്‍ സ്വവര്‍ഗാനുരാഗം (homosexuality) സ്വാഭാവികമാണെന്ന് വാദിക്കുന്നവരുണ്ട്. അതേസമയം, അതൊരു മാനസിക അപഭ്രംശമാണെന്ന് പറയുന്നവരും ഉണ്ട്. സ്വാഭാവിക വാസനയായിക്കണ്ട് അതിനെ മാനിച്ചാല്‍ മതി എന്നുപറയുന്നവരും വൈകൃതമായിക്കണ്ട് അതിന് ചികില്‍സ വേണമെന്ന് പറയുന്നവരും സമൂഹത്തിലുണ്ട്. ചില മുതിര്‍ന്നവര്‍ക്ക് കുട്ടികളോടുള്ള ലൈംഗികതാത്പര്യംപോലും അവരുടെ സ്വാഭാവിക ചോദനയാണെന്നും അതിനാല്‍ അതില്‍ തെറ്റായിട്ടൊന്നുമില്ല എന്ന് വാദിക്കുന്നവരെയും കാണാം. സ്വവര്‍ഗ ലൈംഗിക താത്പര്യത്തില്‍ സങ്കീര്‍ണ്ണമായ പല കാര്യങ്ങളും അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഇതില്‍ മനുഷ്യപ്രകൃതിയുടെ കാര്യമുണ്ട്.
ഒരാളെ വളര്‍ത്തിയെടുക്കുന്ന കുടുംബ-സാമൂഹിക പശ്ചാത്തലത്തിന് പ്രസക്തിയുണ്ട്. ശാസ്ത്രീയ വിശകലനത്തിന്റെ വിഷയങ്ങളുണ്ട്; ശാസ്ത്രീയപഠനങ്ങളെ സ്വാധീനിക്കുന്ന പ്രത്യയശാസ്ത്ര വിഷയങ്ങളുണ്ട്; സാമൂഹിക വിലയിരുത്തലുകളുടെ കാര്യമുണ്ട്. അതോടൊപ്പംതന്നെ മതാത്മകമായ ആഭിമുഖ്യങ്ങളും അവയോടുള്ള പ്രതികരണങ്ങളും ഉള്‍പ്പെടുന്നു. ഇക്കാര്യത്തില്‍ ഓരോ രാജ്യത്തെയും രാഷ്ട്രീയ നീക്കുപോക്കുകള്‍ ഉള്‍പ്പെടാറുണ്ട്. തത്പരകക്ഷികളായ പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെയും സംഘടനകളുടെയും ഇടപെടലുകളുമുണ്ട്.
ഈ രംഗത്തെ നിലവിലുള്ള പഠനങ്ങള്‍ ശാസ്ത്രീയ അഭിപ്രായങ്ങളുടെ പെരുവെള്ളത്തിലേക്കാണ് നിലവില്‍ നമ്മെ തള്ളിയിടാന്‍ പോകുന്നത്. (ഉദാഹരണത്തിന്, Robert L. Kinney, III, ‘Homosexuality and scientific evidence: On suspect anecdotes, antiquated data, and broad generalizations, Linacre Quarterly(November, 2015; 82/4) 364–390). ഇത്രയും പറഞ്ഞത് സ്വവര്‍ഗവിവാഹം ചര്‍ച്ച ചെയ്യപ്പെടുന്ന അന്തരീക്ഷത്തിന്റെ സങ്കീര്‍ണ്ണതകളും തത്പരമേഖലകളും ചൂണ്ടിക്കാണിക്കാനാണ്. ഇതെല്ലാം അവഗണിച്ചുകൊണ്ട് ഈ വിഷയത്തെ സമീപിക്കുന്നത് ഉപരിപ്ലവമായിരിക്കും. അതായത്, സ്വവര്‍ഗവിവാഹത്തെ കേവലം അവിഹിതബന്ധമായി ചുരുക്കുന്നവരും വിപ്ലവകരമായ മുന്നേറ്റമായി പൊലിപ്പിച്ചെടുക്കുന്നവരും ഈ വിഷയത്തിന്റെ ഉള്ളുകള്ളികള്‍ അറിയാതെപോകാം എന്നൊരു അപകടമുണ്ട്.
സ്വവര്‍ഗ ലൈംഗിക ആഭിമുഖ്യം
സ്വവര്‍ഗ വിവാഹത്തിന് അടിസ്ഥാനമായി പറയുന്നത് സ്വവര്‍ഗ ലൈംഗിക ആഭിമുഖ്യവും (homo-sexual orientation) എതിര്‍വര്‍ഗക്കാരോടുള്ള ലൈംഗിക വിമുഖതയുമാണ്. ഇതാകട്ടെ നീണ്ടുനില്ക്കുന്ന അല്ലെങ്കില്‍ സ്ഥായിയായ ആഭിമുഖ്യമായി വിലയിരുത്തപ്പെടുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്. എന്നുപറഞ്ഞാല്‍ സ്വവര്‍ഗത്തില്‍പെട്ട ഒരാളോട് തോന്നുന്ന താത്കാലികമായ ലൈംഗിക താത്പര്യമല്ല (attraction) ഇവിടത്തെ വിഷയം. ചിലര്‍ക്കാകട്ടെ ഇരുകൂട്ടരോടും ( bisexual) ലൈംഗിക താത്പര്യം തോന്നുന്ന സാഹചര്യംപോലും ഉണ്ടാകാം. സ്വവര്‍ഗ അല്ലെങ്കില്‍ ഇതരവര്‍ഗ ലൈംഗിക ആഭിമുഖ്യം ആഴമേറിയതും ഒരാളുടെ വ്യക്തിത്വത്തെ നിര്‍ണ്ണയിക്കുന്നതുമാണ്.
എന്നാല്‍ ലൈംഗിക താത്പര്യം അതുപോലെയല്ല. അത് കൂടുതലും സാഹചര്യബദ്ധമാണ്. സ്വവര്‍ഗ ലൈംഗിക ആഭിമുഖ്യം സ്വാഭാവികമാണോ രോഗാവസ്ഥയാണോ വ്യതിരിക്തമായ സ്ഥിതിയാണോ എന്നീ കാര്യങ്ങളില്‍ ഇപ്പോഴും തര്‍ക്കങ്ങള്‍ ഉണ്ട്. സ്വവര്‍ഗലൈംഗിക താത്പര്യങ്ങളെല്ലാം കേവലം പ്രകൃതിയുടെ ഭാഗമാണെന്ന് വാദിക്കുന്നത് ശരിയാവുകയുമില്ല. ശാസ്ത്രീയ പഠനങ്ങള്‍ നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു മേഖലയാണിത്. ഈ പഠനങ്ങള്‍ക്കെല്ലാം ഒരു പരിമിതിയുണ്ട്. ഇവിടുത്തെ പഠനവിഷയം വസ്തുനിഷ്ഠമായ (objective) ഒരു സംഗതിയല്ല, ഒരാളുടെ ലൈംഗിക അനുഭവവും ആഭിമുഖ്യവുമാണ്. അതില്‍ വ്യക്തിനിഷ്ഠമായ വ്യാഖ്യാനങ്ങള്‍ വരാതെ തരമില്ല. അതുകൊണ്ട് ഇത്തരം പഠനങ്ങള്‍ വസ്തുനിഷ്ഠമായ നിഷ്പക്ഷത ആര്‍ജ്ജിക്കാന്‍ സമയമെടുക്കും. എന്തുകൊണ്ട് ഒരാള്‍ സ്വവര്‍ഗലൈംഗിക ബന്ധത്തിലേക്ക് നീങ്ങുന്നു എന്നതിന് സര്‍വ്വസമ്മതമായ ഉത്തരം ശാസ്ത്രലോകത്തില്‍ ഇപ്പോഴുമില്ല. ജനറ്റിക്, ഹോര്‍മോണല്‍, വളര്‍ച്ചാസംബന്ധമായ, സാമൂഹിക, സാംസ്‌കാരിക കാരണങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകും എന്നാണ് പൊതുവായ നിഗമനങ്ങള്‍.
ട്രാന്‍സ്‌ജെന്‍ഡര്‍ വ്യക്തികള്‍
സ്വവര്‍ഗ വിവാഹം സംഭവിക്കുന്ന മറ്റൊരു സാഹചര്യമുണ്ട്. ഈ സാഹചര്യം മനസ്സിലാക്കാന്‍ ലൈംഗികതയും (sex) ജെന്‍ഡര്‍ (gender) അല്ലെങ്കില്‍ ലിംഗപദവിയും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം മനസ്സിലാക്കേണ്ടതുണ്ട്. ആണോ പെണ്ണോ എന്ന നിലയില്‍ ഒരാളുടെ ജീവശാസ്ത്രപരമായ അവസ്ഥയാണ് ലൈംഗികത. എന്നാല്‍ ലൈംഗികതയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള സാമൂഹികപദവിയാണ് ‘ജെന്‍ഡര്‍.’ പുരുഷന് അല്ലെങ്കില്‍ സ്ത്രീ എങ്ങനെയായിരിക്കണം, അവരുടെ പെരുമാറ്റശൈലി, ജീവിതചര്യകള്‍, വസ്ത്രധാരണം, ചിന്താഗതി, രുചിഭേദങ്ങള്‍, അവകാശങ്ങള്‍, കടമകള്‍ എല്ലാം ഏതുതരത്തിലാകണം എന്നു പറഞ്ഞുവയ്ക്കുന്ന മൂല്യവിചാരങ്ങളും ചട്ടക്കൂടുകളും അടങ്ങുന്നതാണ് ലിംഗപദവി. അതാകട്ടെ എല്ലാ കാലത്തും എല്ലാ നാട്ടിലും ഒരുപോലെയല്ല. നീണ്ട മുടി സ്ത്രീക്ക് അലങ്കാരമാണെന്നും ആണുങ്ങള്‍ കരയാന്‍ പാടില്ല എന്നുമൊക്കെ നമ്മോട് പറഞ്ഞതും ലിംഗപദവി സങ്കല്പങ്ങളാണ്. സ്വാഭാവികമായും ഇതില്‍ പുരുഷകേന്ദ്രീകൃതമായ, കുറെയൊക്കെ സ്ത്രീവിരുദ്ധമായ കാര്യങ്ങള്‍ ഉണ്ടെന്നുള്ളതും സത്യമാണ്. ലിംഗപദവിയുടെ ഇത്തരം സാമൂഹിക വശങ്ങളല്ല നമ്മുടെ വിഷയം.
എന്നാല്‍ ജീവശാസ്ത്രപരമായി പുരുഷനോ സ്ത്രീയോ ആയി പിറന്ന ഒരാള്‍ക്ക് എതിര്‍ലിംഗപദവി ആന്തരികമായി കൈവരുന്ന സ്ഥിതിയാണ് ട്രാന്‍സ്‌ജെന്‍ഡര്‍ അവസ്ഥ. അതായത് ഒരു പുരുഷശരീരത്തില്‍ സ്‌ത്രൈണഭാവം സ്വീകരിക്കുന്ന അവസ്ഥ; അതുപോലെതന്നെ നേരെ തിരിച്ചും. അത് അത്തരം വ്യക്തികളില്‍ ഉണ്ടാക്കാവുന്ന ആന്തരിക വ്യഥകള്‍ (gender dysphoria) ഭീകരമായിരിക്കും. പുരുഷഭാവം പേറുന്ന സ്ത്രീ ട്രാന്‍സ്‌ജെന്‍ഡര്‍ വിവാഹത്തിലേക്കോ ബന്ധത്തിലേക്കോ വരാം. അങ്ങനെ വരുമ്പോള്‍ ലൈംഗികമായി സ്ത്രീ ആയിരിക്കുകയും ലിംഗപദവിയില്‍ പുരുഷനായി ജീവിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ആള്‍ മറ്റൊരു സ്ത്രീപങ്കാളിയെ സ്വീകരിക്കും. ഫലത്തില്‍ ലൈംഗികമായി രണ്ടു സ്ത്രീകള്‍ തമ്മിലുള്ള ബന്ധമായി അത് മാറും.
നിഷിദ്ധമായ കൂടിത്താമസം
സ്വവര്‍ഗവിവാഹം സഭ അനുവദിക്കുകയോ അത്തരം ബന്ധങ്ങളെ വിവാഹമായി അംഗീകരിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല. ഇക്കാര്യത്തില്‍ സഭയുടെ നിലപാട് സ്ഥിരവും ഉറച്ചതുമാണ്. 2003-ല്‍ വിശ്വാസ തിരുസംഘം Considerations Regarding Proposals to Give Legal Recognition to Unions Between Homosexual Persons എന്നൊരു പ്രബോധനരേഖ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. വിദ്യാഭ്യാസത്തിനുവേണ്ടിയുള്ള വത്തിക്കാന്‍ കോണ്‍ഗ്രിഗേഷന്‍ 2019-ല്‍ ജെന്‍ഡര്‍ സംബന്ധമായ വിഷയങ്ങളെക്കുറിച്ച് നടക്കേണ്ട സംഭാഷണങ്ങള്‍ക്ക് ആധാരമാകേണ്ട ഒരു രേഖ Male and Female He Created Them എന്ന പേരില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്.
സ്വവര്‍ഗ വിവാഹങ്ങള്‍ സഭ അനുവദിക്കാത്തതിന് വ്യക്തമായ കാരണങ്ങളുണ്ട്. സഭയുടെ കാഴ്ചപ്പാടില്‍ ഒരു സ്ത്രീയും ഒരു പുരുഷനും തമ്മിലുള്ള ആജീവനാന്ത ബന്ധമാണ് വിവാഹം. അതിനെ ഒരു ദൈവികവ്യവസ്ഥയായി സഭ മനസ്സിലാക്കുന്നു. ദൈവം പുരുഷനും സ്ത്രീയുമായി അവരെ സൃഷ്ടിച്ചു(ഉത്പത്തി 1/27) എന്നാണ് ദൈവവചനം. വിവാഹത്തിന്റെ ലക്ഷ്യങ്ങള്‍ പൂര്‍ത്തിയാക്കാന്‍ സ്വവര്‍ഗബന്ധങ്ങളില്‍ സാധിക്കുകയില്ല. ഒന്നാമതായി, ദമ്പതികള്‍ തമ്മിലുള്ള സമ്പൂര്‍ണ്ണ പരസ്പര സമര്‍പ്പണം ഒരേ വര്‍ഗ ബന്ധങ്ങളില്‍ പൂര്‍ണ്ണമായും സാധിക്കുകയില്ല. രണ്ടാമതായി, വിവാഹത്തിന്റെ സുപ്രധാനമായ ലക്ഷ്യമായ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ജനനം ഇത്തരം ബന്ധങ്ങളില്‍ അസാധ്യമാണ്. എന്നാല്‍പ്പിന്നെ കുട്ടികളെ ദത്തെടുത്താല്‍ പോരേ എന്ന് ചോദിക്കുന്നവരുണ്ട്. അപ്പന്റെയും അമ്മയുടെയും ഒപ്പം വളര്‍ന്നുവരാന്‍ കുട്ടികള്‍ക്ക് അവകാശമുണ്ട്. എന്നാല്‍ സ്വവര്‍ഗബന്ധങ്ങളില്‍ കുട്ടികള്‍ രണ്ട് പുരുഷന്മാരോടൊപ്പം വളര്‍ന്നുവരേണ്ടിവരും. അല്ലെങ്കില്‍, രണ്ടു സ്ത്രീകളോടൊപ്പം വളരേണ്ടിവരും. കുട്ടികളുടെ അവകാശലംഘനം ഇതില്‍ സംഭവിക്കും.
എങ്കില്‍, സ്വവര്‍ഗാനുരാഗമുള്ളവര്‍ എന്തു ചെയ്യണം എന്നാണ് സഭയുടെ നിലപാട്? അവര്‍ക്ക് വിവാഹിതരാകാന്‍ സാധിക്കില്ല. കാരണം, വിവാഹം ഒരു മൗലിക അവകാശമായി സഭ കാണുന്നില്ല. പൊതുസമൂഹവും അങ്ങനെ കാണുന്നില്ല. അതായത്, വിവാഹജീവിതത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാന്‍ അവകാശമില്ലാത്തവരുണ്ട്, സഭാനിയമപ്രകാരവും സിവില്‍ നിയമപ്രകാരവും. അത് അവരുടെ കുറ്റമല്ല. അവരുടെ അവസ്ഥയുടെ ഫലമാണ്. ഉദാഹരണത്തിന്, ന്യായമായ ബുദ്ധിവികാസമില്ലാത്തവര്‍ക്ക് വിവാഹം നിയമപ്രകാരം സാധ്യമല്ല. ഷണ്ഡത്വം വിവാഹ സാധ്യതകള്‍ ഇല്ലാതാക്കും. അതിന്റെയര്‍ഥം അവരുടെ മനുഷ്യാവകാശങ്ങള്‍ ലംഘിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്നല്ല.
വിവാഹജീവിതത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാന്‍ അര്‍ഹതയില്ല എന്നുമാത്രം. ഇതുപോലെയാണ് സ്വവര്‍ഗാനുരാഗത്തിന്റെ കാര്യവും. വിവാഹത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന ലക്ഷ്യങ്ങള്‍ നിറവേറ്റാന്‍ കഴിയാത്തതുകൊണ്ട് സഭ അത്തരം ബന്ധങ്ങള്‍ അനുവദിക്കുന്നില്ല. എന്നാല്‍ ചില രാജ്യങ്ങള്‍ അത് അനുവദിക്കുന്നുണ്ട് എന്നത് സത്യമാണ്. വിവാഹജീവിതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഏതെങ്കിലും മൂല്യവിചാരത്തിന്റെ പേരിലല്ല ഭൂരിപക്ഷ ജനാഭിപ്രായം നോക്കിയെടുക്കുന്ന തീരുമാനങ്ങളാണവ. വാസ്തവത്തില്‍ സ്വവര്‍ഗ ലൈംഗിക ആഭിമുഖ്യമുള്ളവര്‍ എതിര്‍ ലിംഗ ആഭിമുഖ്യമുള്ള ഒരാളെ വിവാഹം കഴിച്ച് ആ ജീവിതം താറുമാറാക്കുകയോ സ്വവര്‍ഗബന്ധത്തിലേക്ക് പോവുകയോ ചെയ്യരുത് എന്നാണ് സഭയുടെ നിലപാട്. അങ്ങനെ വരുമ്പോള്‍ സ്വാഭാവികമായും അത്തരക്കാര്‍ അവിവാഹിതരായി കഴിയേണ്ടിവരും.
സ്വവര്‍ഗ ലൈംഗിക ആഭിമുഖ്യമുള്ളവര്‍ പൂര്‍ണ്ണമനുഷ്യരാണ്. അവര്‍ക്ക് എല്ലാ അവകാശങ്ങളും ഉണ്ട്, വിവാഹത്തിനൊഴികെ. എന്നാല്‍ വൈദിക സമര്‍പ്പിത ജീവിതത്തിലേക്ക് സഭ സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നില്ല. അതിന് വ്യക്തമായ കാരണങ്ങളുമുണ്ട്. എന്നാല്‍, മനുഷ്യരെന്ന നിലയില്‍ അവരോട് സഭയിലും സമൂഹത്തിലും വിവേചനമരുത് എന്നാണ് സഭയുടെ നിലപാട്. അവര്‍ക്ക് കൂദാശകള്‍ സ്വീകരിക്കാം; സാധാരണമായ സഭാജീവിതമാകാം.
മനുഷ്യസൃഷ്ടി പൂര്‍ത്തിയായിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആദം ഹവ്വയെക്കണ്ട് പറഞ്ഞു, എന്റെ മാംസത്തിന്റെ മാംസവും അസ്ഥിയുടെ അസ്ഥിയും (ഉത്പത്തി 2/23). ആദം ആദത്തെ പ്രണയിക്കുകയായിരുന്നില്ല. തന്റെതന്നെ പ്രതിബിംബത്തില്‍ ആദം അനുരക്തനായില്ല. ആദം ഹവ്വയെ ദൈവസാന്നിധ്യത്തില്‍ ഇണയായി സ്വീകരിച്ചപ്പോഴാണ് വിവാഹം നടക്കുന്നത്. ഇതില്‍നിന്ന് വ്യതിരിക്തമായ വിവാഹസങ്കല്പങ്ങള്‍ ദൈവവചനത്തിനോ ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസത്തിനോ നിരക്കുന്നതല്ല, അത്തരത്തിലുള്ള സംഭവങ്ങള്‍ അപഭ്രംശങ്ങളാണ്. അവയെ ആഘോഷിക്കുന്നത് വിപ്ലവകരമായ അറിവില്ലായ്മയാണ്; വ്യാജമൂല്യങ്ങളുടെ ഉത്സവത്തിമിര്‍പ്പു മാത്രമാണ്. എന്നാല്‍ സ്വവര്‍ഗ അനുരാഗികളായ മനുഷ്യര്‍ സാമൂഹികമായ വിവേചനത്തിനോ അധിക്ഷേപത്തിനോ മാറ്റിനിര്‍ത്തലിനോ വിധേയരായിക്കൂടാതാനും.
'