- Latest articles
ഞാനും എന്‍റെ കുടുംബവും ശാലോം ടൈംസ് മാസിക വായിക്കുന്നുണ്ട്. ഞങ്ങള്‍ ശാലോം ടി.വിയെ സാമ്പത്തികമായും പ്രാര്‍ത്ഥനയിലൂടെയും താങ്ങുന്ന ശാലോം പീസ് ഫെലോഷിപ് (എസ്.പി.എഫ്) അംഗങ്ങളുമാണ്.
12 വര്‍ഷമായി ഞങ്ങള്‍ വാങ്ങിയ കൃഷിസ്ഥലത്ത് കുടിവെള്ളത്തിന് യാതൊരു സാധ്യതയും ഇല്ലാത്ത അവസ്ഥയായിരുന്നു. പലരെയും കൊണ്ടുവന്ന് സ്ഥാനം നോക്കി മൂന്ന് കുഴല്‍കിണറുകള്‍ കുത്തിയെങ്കിലും ആവശ്യത്തിന് വെള്ളം ലഭിച്ചില്ല.
അങ്ങനെയിരിക്കേ ഒരിക്കല്‍ മാസികയില്‍ വായിച്ച 2 രാജാക്കന്‍മാര്‍ 3/16-20 വചനഭാഗം രണ്ട് വര്‍ഷത്തോളം തുടര്‍ച്ചയായി ചൊല്ലി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയും വെള്ളം ലഭിച്ചാല്‍ സാക്ഷ്യമറിയിക്കാമെന്ന് നേരുകയും ചെയ്തു. ആ സമയത്ത് ഒരു ദിവസം വീട്ടില്‍ ജോലിക്ക് വന്ന ആള്‍ വെള്ളത്തിന് സ്ഥാനം കാണുകയും കുളം കുഴിക്കാന്‍ തീരുമാനിക്കുകയും ചെയ്തു. കുളം കുഴിക്കുന്നതിന്‍റെ തലേ ദിവസം പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച് വചനം എടുത്തപ്പോള്‍ ”അവിടുന്ന് പാറയെ ജലാശയമാക്കി, തീക്കല്ലിനെ നീരുറവയാക്കി” എന്ന സങ്കീര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 114/8 വചനം ലഭിച്ചു. അതില്‍ വിശ്വസിച്ച് കുളം കുഴിച്ചപ്പോള്‍ സമൃദ്ധമായി വെള്ളം കിട്ടി. ഈശോ ഞങ്ങള്‍ക്ക് ചെയ്തുതന്ന ഈ വലിയ അനുഗ്രഹത്തിന് നന്ദിയും സ്തുതിയും ആരാധനയും അര്‍പ്പിക്കുന്നു.
'
അധ്യാപകരെക്കുറിച്ച് എനിക്ക് നല്കാനുള്ള ഏറ്റവും വലിയ സന്തോഷവാര്‍ത്ത അവര്‍ക്ക് യുവതലമുറയെ വീണ്ടെടുക്കാന്‍ കഴിയും എന്നതാണ്. അധ്യാപകര്‍ ഇത് തിരിച്ചറിയുകയും അനുസൃതമായി പ്രവര്‍ത്തിക്കുകയും ചെയ്യണമെന്നാണ് എന്‍റെ തീവ്രമായ ആഗ്രഹം. കുട്ടികളുടെയും യുവതീയുവാക്കളുടെയും വര്‍ധിച്ച ഊര്‍ജം നേര്‍വഴിയില്‍ ഉപയോഗിക്കാന്‍ വേദികളൊരുക്കുകയും അതിനായി അധ്വാനിക്കുകയും ചെയ്യാമെങ്കില്‍ അവര്‍ യാതൊരു തെറ്റായ വഴിക്കും നീങ്ങുകയില്ല എന്നത് ഉറപ്പ്!
അധ്യാപകദമ്പതികളുടെ മകളായിട്ടാണ് ഞാന്‍ ജനിച്ചത്. എന്‍റെ അമ്മ പ്രൈമറി സ്‌കൂള്‍ അധ്യാപികയായിരുന്നു. ഗവണ്‍മെന്റ് എല്‍പി സ്‌കൂളിന്‍റെ ഹെഡ്മിസ്ട്രസ് ആയിട്ടാണ് വിരമിച്ചത്. പിതാവ് ഹൈസ്‌കൂള്‍ ഹെഡ്മാസ്റ്ററായി വിരമിച്ചു. അധ്യാപകരോട് മറ്റു വ്യക്തികളും, പ്രത്യേകിച്ച്, വിദ്യാര്‍ത്ഥികളും അവരുടെ മാതാപിതാക്കളും സമൂഹവും കാണിക്കുന്ന ആദരവും സ്‌നേഹവും ഞാന്‍ ചെറുപ്പംമുതലേ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. അധ്യാപകര്‍ ചെയ്യുന്നത് വൈദികരും സന്യസ്തരും ചെയ്യുന്നതുപോലെതന്നെ വലിയ സമര്‍പ്പണമുള്ള ജോലിയാണെന്ന് കുഞ്ഞുനാളിലേ എനിക്ക് മനസിലായി. മാതാപിതാക്കളുടെ പാത പിന്‍തുടര്‍ന്ന് ഞങ്ങള്‍ ഏഴു സഹോദരങ്ങളും അധ്യാപകവൃത്തിയില്‍ പ്രവേശിച്ചു. ഒരാള്‍മാത്രം ഇടയ്ക്കുവച്ച് സ്‌കൂള്‍ നിര്‍ത്തേണ്ട സാഹചര്യം വന്നപ്പോള്‍ മറ്റൊരു ജോലിയില്‍ പ്രവേശിച്ചു. ബാക്കി ആറുപേരും അധ്യാപകരായാണ് സേവനം ചെയ്തത്.
മക്കള്‍ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടും
എന്‍റെ മാതാപിതാക്കളുടെ ജീവിതത്തില്‍നിന്ന് ഞാന്‍ പഠിച്ച ഒരു കാര്യം ഇതാണ്, ഒരു അധ്യാപകന്‍/അധ്യാപിക, തന്നെ ദൈവം ഭരമേല്‍പിച്ചിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളോട് നിസ്വാര്‍ത്ഥമായ സ്‌നേഹവും നിരന്തരമായ പരിഗണനയും പുലര്‍ത്തുന്നെങ്കില്‍ അവരുടെ മക്കളെ ദൈവം അനുഗ്രഹിക്കും. ”ഉദാരമായി ദാനംചെയ്യുന്നവന്‍ സമ്പന്നനാ കും; ദാഹജലം കൊടുക്കുന്നവന് ദാഹജലം കിട്ടും” (സുഭാഷിതങ്ങള്‍ 11/25) എന്ന തിരുവചനം അവരില്‍ അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ യാഥാര്‍ത്ഥ്യമാകും. എന്‍റെ ജീവിതംതന്നെ അതിന് ഏറ്റവും നല്ല ഉദാഹരണമാണ്.
വാസ്തവത്തില്‍, മാതാപിതാക്കളുടെ ഭാരിച്ച ഉത്തരവാദിത്വങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ മക്കളെ ഇരുത്തി പഠിപ്പിക്കാനുള്ള സമയമൊന്നും ലഭിച്ചിരുന്നില്ല. പക്ഷേ ഞങ്ങള്‍ക്കെല്ലാം പഠിക്കാനും ജോലി നേടാനും സാധിച്ചു. സന്തോഷകരമായ കുടുംബജീവിതവും ലഭിച്ചു.
കൂട്ടുകുടുംബത്തിലെ ജോലികള്‍ക്കൊപ്പംതന്നെ- കുടുംബത്തിലെ മാതാപിതാക്കളുടെ ശുശ്രൂഷയും സഹോദരങ്ങളുടെ കാര്യങ്ങളും മക്കളുടെ കാര്യങ്ങളും കൃഷികാര്യങ്ങളും മൃഗങ്ങളെ പരിചരിക്കലുമെല്ലാം ശ്രദ്ധിച്ചശേഷമാണ് എന്‍റെ അമ്മ തിരക്കിട്ട് സ്‌കൂളില്‍ പോയിരുന്നത്. പക്ഷേ അവിടെ ചെന്നുകഴിഞ്ഞാല്‍ മറ്റൊരു ലോകത്തെത്തിയതുപോലെ വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങളെല്ലാം മറന്ന് സ്‌കൂളില്‍ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി സ്‌നേഹപൂര്‍വം പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നതും ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.
ചുമരുകള്‍ക്ക് പുറത്തെ ടീച്ചര്‍
എന്‍റെ പിതാവും അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ വിദ്യാര്‍ത്ഥികളെ ഏറെ സ്‌നേഹിച്ചിരുന്നു. ഇപ്പോഴും പല ഇടങ്ങളില്‍ പോകുമ്പോള്‍ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ വിദ്യാര്‍ത്ഥികളായിരുന്ന ചില ഉയര്‍ന്ന ഉദ്യോഗസ്ഥരെ കാണാറുണ്ട്. ടി.പി. ജോസഫ് സാറിന്‍റെ സ്‌നേഹം മറക്കാന്‍ പറ്റില്ല എന്നാണ് അവര്‍ പറയാറുള്ളത്. ഒരു ടീച്ചറാകണം എന്ന് ഞാന്‍ ആഗ്രഹം പറഞ്ഞപ്പോള്‍ പിതാവ് ഒരു അനുഗ്രഹമെന്നോണം എന്നോട് നിര്‍ദേശിച്ചു, ”നാല് ചുമരുകള്‍ക്കുള്ളില്‍ ഒതുങ്ങുന്ന ടീച്ചറാകരുത്. ആബാലവൃദ്ധം ജനങ്ങള്‍ക്കും അധ്യാപികയായിരിക്കണം.” ആ വാക്കുകള്‍ ഇന്ന് നിറവേറുകയാണ്. ഇന്ന്, നഴ്‌സറി വിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍മുതല്‍ മുതിര്‍ന്ന പൗരന്‍മാര്‍വരെയുള്ളവര്‍ക്ക് ക്ലാസുകളെടുക്കാന്‍ ദൈവം എന്നെ അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു.
എന്‍റെ പിതാവായ ടി.പി. ജോസഫുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു നല്ല ഓര്‍മ്മ പങ്കുവയ്ക്കുന്നത് ഉചിതമായിരിക്കും. എഴുത്തുകാരനും പ്രഭാഷകനും ഗവണ്‍മെന്റ് ഉദ്യോഗസ്ഥനും അധ്യാപകനുമെല്ലാമായിരുന്ന ശ്രീ. ഇടമറ്റം രത്‌നപ്പന്‍സാറിന്‍റെ ഒരു ഇന്റര്‍വ്യൂ യാദൃച്ഛികമായി കാണാനിടയായി. അതില്‍ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത്, മാതാപിതാക്കള്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ അദ്ദേഹത്തെ ഏറ്റവും അധികം സ്വാധീനിച്ചത് ഹൈസ്‌കൂളില്‍ പഠിപ്പിച്ച ജോസഫ് സാറാണ് എന്നാണ്. ”എന്‍റെ ഒരു കവിത വായിച്ചിട്ട് സാര്‍ പറഞ്ഞു, നീ വലിയ ഒരാളായിത്തീരും, അറിയപ്പെടുന്ന ഒരാളായിത്തീരും. നന്നായി വരട്ടെ എന്ന് അദ്ദേഹം എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്തു” എന്നായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ വാക്കുകള്‍. ആ നിമിഷംമുതലാണ് സാഹിത്യരചനയിലേക്ക് ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചുള്ള പ്രയാണം ആരംഭിച്ചതെന്നും അദ്ദേഹം പങ്കുവച്ചു. വിദ്യാര്‍ത്ഥികളെ സ്വന്തം മക്കളെയെന്നെപോലെ എന്‍റെ പിതാവ് സ്‌നേഹിച്ചിരുന്നു എന്നത് തെളിയിക്കുന്ന ഒരു സംഭവമായിരുന്നു അത്. ”വിവേകിയെ പ്രബോധിപ്പിക്കുക, അവന്‍ കൂടുതല്‍ വിവേകിയാകും. നീതിമാനെ പഠിപ്പിക്കുക അവന്‍ കൂടുതല്‍ ജ്ഞാനിയാകും” (സുഭാഷിതങ്ങള്‍ 9/9).
വാഗ്ദാനത്തിന് ഈശോയുടെ മറുപടി
മാതാപിതാക്കളുടെ സ്വാധീനം ഉണ്ടായിരുന്നതിനാല്‍ അവരെപ്പോലെതന്നെ വിദ്യാര്‍ത്ഥികളുടെ മനസില്‍ ഒരു സ്ഥാനമുള്ള അധ്യാപികയാകണം എന്നു ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. പഠിക്കുന്ന കാലംമുതല്‍തന്നെ, ‘ഒരു ടീച്ചറായി വേഗം എനിക്ക് ജോലി തരണം. അങ്ങനെയെങ്കില്‍ നിനക്കുവേണ്ടി ജോലി ചെയ്യുന്ന ഒരു അധ്യാപികയായിക്കൊള്ളാം’ എന്ന് ഞാന്‍ എപ്പോഴും ഈശോയോട് പറയാറുണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങനെയിരിക്കുമ്പോഴാണ് കോളജില്‍ അധ്യാപകജോലിക്ക് അപേക്ഷിക്കുന്നതെങ്ങനെ എന്നൊരു പരിശീലനമാകട്ടെ എന്ന് കരുതി ആദ്യത്തെ അപേക്ഷ നല്കിയത്. പക്ഷേ ആ അപേക്ഷയില്‍ എന്നെ തിരഞ്ഞെടുത്തു! അന്ന് ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ ഈശോയോട് പറഞ്ഞു, ”ഞാന്‍ ചോദിച്ചതുപോലെ നീ എനിക്ക് ജോലി തന്നു. ഞാന്‍ വാഗ്ദാനം ചെയ്തതുപോലെ സാധിക്കുന്നത്രയും വിശ്വസ്തതയോടുകൂടി, എന്നില്‍നിന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നതിനെക്കാള്‍ അല്പം കൂടുതല്‍ ചെയ്യുവാനായി, കൊടുക്കുവാനായി ഞാന്‍ പ്രതിജ്ഞാബദ്ധയാണ്.”
ആദ്യമായി കോളജിന്‍റെ ഗെയ്റ്റില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍, ‘കര്‍ത്താവേ നീ എന്നോട് വാക്കു പാലിച്ചു. നിന്നോട് വിശ്വസ്തയായിരിക്കാന്‍ എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ’ എന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചിട്ടാണ് ഞാന്‍ കോളജിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചത്. സാധിക്കുന്നതുപോലെ, നൂറുശതമാനമൊന്നും അവകാശപ്പെടാന്‍ സാധിക്കുകയില്ല എങ്കിലും, കുഞ്ഞുങ്ങളെ സ്‌നേഹിക്കുന്നതില്‍ ഞാന്‍ ഒരിക്കലും വീഴ്ച വരുത്തിയിട്ടില്ല. കുട്ടികളോട് കരുണയും സ്‌നേഹവും കാണിക്കുന്നതിനും സഹാനുഭൂതിയോടുകൂടി അവരുടെ സ്ഥാനത്തുനിന്ന് ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് കുറെയെങ്കിലുമൊക്കെ അവരെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നതിനും സാധിച്ചതില്‍ എനിക്ക് സന്തോഷമുണ്ട്.
വിദ്യാലയത്തിലെ മാതാപിതാക്കള്‍
സ്വന്തം കുട്ടി ഒരു വിഷയത്തില്‍മാത്രമല്ല എല്ലാ വിഷയത്തിലും മിടുക്കരാകണം എന്നല്ലേ നാം ആഗ്രഹിക്കുക. പഠനവിഷയങ്ങളില്‍മാത്രമല്ല, കലാകായികരംഗങ്ങളിലും ജീവിതത്തിലുമെല്ലാം അവര്‍ വിജയിച്ചുകാണാന്‍ ഒരു രക്ഷിതാവ് ആഗ്രഹിക്കുകയില്ലേ? അതിനനുസരിച്ച്, വിദ്യാലയത്തില്‍ മാതാപിതാക്കളെപ്പോലെ അവര്‍ക്ക് പരിശീലനവും അവസരങ്ങളും നല്കാനും ശ്രമിക്കും.
പഠനത്തില്‍ സമര്‍ത്ഥനല്ലാത്ത വിദ്യാര്‍ ത്ഥി മറ്റൊരു മേഖലയില്‍ പ്രതിഭയുള്ളവനായിരിക്കും. ”കര്‍ത്താവ് ഓരോന്നിനെയും നിശ്ചിത ലക്ഷ്യത്തിനു വേണ്ടി സൃഷ്ടിച്ചു” (സുഭാഷിതങ്ങള്‍ 16/4) എന്നാണല്ലോ തിരുലിഖിതം വ്യക്തമാക്കുന്നത്. പ്രതിഭയുള്ള മേഖല കണ്ടെത്താന്‍ സഹായിക്കുകയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് ആവശ്യമാണ്. ഇപ്രകാരം വിദ്യാര്‍ത്ഥികളെ സ്വന്തം മക്കളുടെ സ്ഥാനത്ത് കണ്ടാല്‍ തീര്‍ച്ചയായും നല്ലൊരു അധ്യാപകന്‍/അധ്യാപിക ആകാന്‍ കഴിയും.
'
സൂര്യഗോളം പോലെ തിളങ്ങുന്ന, മുള്‍മുടി ആവരണം ചെയ്ത ഒരു ഗോളം 47 വര്‍ഷത്തോളം അവളുടെ കണ്മുന്നില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. കഴിഞ്ഞു പോയതും അപ്പോള്‍ നടക്കുന്നതും വരാനിരിക്കുന്നതുമായ കാര്യങ്ങള്‍ അതിലൂടെ അവള്‍ കണ്ടു, മനുഷ്യരുടെ ആത്മാവിന്‍റെ അവസ്ഥ അറിഞ്ഞു, കപ്പല്‍ അപകടങ്ങളില്‍ പെടുന്നവരുടെ ഭീതിയില്‍, അങ്ങകലെ ചൈനയില്‍ ജയിലിലുള്ളവരുടെ നരകയാതനയില്‍, മതപീഡനകാലത്ത് മരണത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്നവരുടെ പ്രത്യാശയില്‍ ഒക്കെ പങ്കുചേര്‍ന്നു. കര്‍ദ്ദിനാള്‍മാരും രാജകുടുംബത്തിലുള്ളവരുമൊക്കെ അവളുടെ ഉപദേശത്തിനായി കാത്തു നിന്നു. ആരായിരുന്നു അവള്‍? കാണാന്‍ മാലാഖയെ പോലുളള കന്യാസ്ത്രീയോ? അതോ ഏതോ ഒരു ഗുഹയില്‍ മനുഷ്യസമ്പര്‍ക്കമില്ലാതെ കഴിഞ്ഞ സന്യാസിനിയോ? ഇതൊന്നുമല്ല.
ഒരു സാധാരണ ഭാര്യയും എഴു കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ അമ്മയുമായിരുന്നവള്‍. അതില്‍ 3 കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ ചെറുപ്പത്തില്‍ മരിച്ചു. ഇന്ന് ഭാര്യമാരുടെ, അമ്മമാരുടെ മധ്യസ്ഥ, മാത്രമല്ല ഭര്‍ത്താവില്‍ നിന്ന് പീഡനങ്ങള്‍ ഏറ്റുവാങ്ങുന്ന ഭാര്യമാരുടെയും, എന്ന് എടുത്തുപറയണം. അവളുടെ പേര് അന്ന മരിയ ടേയിജി (Anna Maria Taigi). ഇറ്റലിയിലെ സിയന്നയില്‍ 1769ല്‍ ജനിച്ചവള്‍. ഭാര്യയുടെയും അമ്മയുടെയും ഉത്തരവാദിത്വങ്ങള്‍ നിറവേറ്റി, മികച്ച വീട്ടമ്മ ആയി കഴിഞ്ഞ അവളുടെ ജീവിതം വീണ്ടും നമുക്കൊരു ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തലാണ് വിശുദ്ധരാകാന്‍ സന്യാസ, പൗരോഹിത്യ ജീവിതാന്തസ്സിലുള്ളവര്‍ക്ക് മാത്രമല്ല കഴിയുക, മനസ്സുള്ള ആര്‍ക്കും ദൈവകൃപയാല്‍ സാധിക്കും എന്നുള്ളത്.
ഇരുപതാം വയസ്സില്‍ വിവാഹിതയായ അവളുടെ, ഭര്‍ത്താവ് ഡോമിനിക്കോക്ക് നിയന്ത്രിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത കോപം ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഭാര്യയോട് സ്‌നേഹം ഉണ്ടെങ്കിലും പരുക്കന്‍ സ്വഭാവമാണ് പലപ്പോഴും കാണിച്ചിരുന്നത്. ദേഷ്യം വന്നാല്‍ ഊണുമേശയിലുള്ള സാധനങ്ങള്‍ ചിലപ്പോള്‍ താഴെക്കിടക്കും. ഒരുമിച്ചുണ്ടായിരുന്ന 49 കൊല്ലത്തോളം, അന്ന മരിയ എളിമയുടെ രക്തസാക്ഷിത്വം സ്വീകരിച്ച്, കഴിയുന്നതും പുഞ്ചിരിയോടെ, നിശബ്ദതയോടെ എല്ലാം അഭിമുഖീകരിച്ച് വീട്ടില്‍ സമാധാന അന്തരീക്ഷം നിലനിര്‍ത്തി. അവളുടെ പുണ്യങ്ങള്‍ വളര്‍ത്തിയെടുക്കുന്നതിന് ആ സഹനങ്ങള്‍ കാരണമായി. പില്‍ക്കാലത്ത്, തന്നെ കാണാന്‍ വന്നിരിക്കുന്നത് എത്ര വലിയ ആള്‍ ആണെങ്കിലും ഭര്‍ത്താവ് വീട്ടില്‍ വന്നാല്‍, അവരോട് ക്ഷമാപണം ചോദിച്ച് അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ അടുത്ത് പോയി വേണ്ടതെല്ലാം ചെയ്തു കൊടുത്ത് തിരിച്ചു വന്നു ആത്മീയസംസാരം തുടരുമായിരുന്നു. വിവാഹം, മാതൃത്വം എന്നിവയിലൂടെയുള്ള ഒരു സാധാരണജീവിതത്തെ അവളുടെ വിശുദ്ധിയാല്‍ അസാധാരണമാക്കി.
ആദ്യകാലത്ത്, പുതിയ ഫാഷനിലുള്ള വസ്ത്രങ്ങളണിഞ്ഞ്, വിലകൂടിയ ആഭരണങ്ങളിട്ട്, ഒരുങ്ങി നടക്കാന്‍ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്ന ഒരു വ്യക്തിയായിരുന്നു അവളും. റോമിലെ സെന്റ് പീറ്റേഴ്‌സ് ബസിലിക്ക സന്ദര്‍ശിച്ച ഒരു ദിവസം, ലൗകിക മോഹങ്ങളെ, ആഡംബരങ്ങളെ ഉപേക്ഷിച്ച് ഉന്നതത്തിലുള്ളവയില്‍ ശ്രദ്ധിക്കാനുള്ള പ്രേരണ അവള്‍ക്കുണ്ടായി. അവള്‍ അറിയാതെ ചെന്നിടിച്ച ഒരു വൈദികനോട് ഈശോ പറഞ്ഞു, അവളെ ഒന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചുകൊള്ളുക എന്ന്. ഒരു വിശുദ്ധ ആവാന്‍ അവളെ താന്‍ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു എന്ന്. പിന്നീട് അവള്‍ അറിയാത്ത, അതേ വൈദികന്‍റെ അടുത്ത് ഒരിക്കല്‍ കുമ്പസാരിക്കാന്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ അദ്ദേഹം അവളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
ആത്മീയ കാര്യങ്ങളില്‍ പടിപടിയായുള്ള അവളുടെ ഉയര്‍ച്ചയും അവളുടെ പ്രയത്‌നവും വിവരിക്കാന്‍ ഏറെയുണ്ട്. ഒരു ദിവസം എല്ലാവരാലും തഴയപെട്ട്, പരിഹസിക്കപ്പെട്ട്, ആകെ മനസ്സ് തകര്‍ന്ന് കുരിശുരൂപത്തിന് മുന്‍പില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ ഈശോയുടെ സ്വരം അവള്‍ കേട്ടു. ”എന്താണ് നിന്‍റെ ആഗ്രഹം? ദരിദ്രനും എല്ലാം ഉരിഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട് നഗ്‌നനുമായ യേശുവിനെ പിന്തുടരാന്‍ ആണോ? അതോ അവന്‍റെ വിജയത്തിലും മഹത്വത്തിലും അനുഗമിക്കാന്‍ മാത്രമോ?” അന്ന മരിയ ടേയിജി പറഞ്ഞു, ”ഞാന്‍ എന്‍റെ യേശുവിന്‍റെ കുരിശിനെ ആശ്ലേഷിക്കുന്നു. അവനെപ്പോലെ തന്നെ എന്‍റെ വേദനയിലും അപമാനത്തിലും ഞാനത് വഹിക്കും. അവന്‍റെ കരങ്ങളില്‍ നിന്നുള്ള വിജയവും മഹത്വവും ഞാന്‍ കാത്തിരിക്കുന്നത് പരലോകത്തിലാണ്.”
തന്‍റെ ഒരു സന്ദര്‍ശനത്തിനിടയില്‍ പരിശുദ്ധ അമ്മ അവളോട് പറഞ്ഞു, ”നീ എന്‍റെ മകനായ യേശുവിനെപ്പോലെയായിരിക്കണം. ഈ ജീവിതാവസ്ഥയില്‍ നിന്നെ വിളിക്കാന്‍ പ്രസാദിച്ചിരിക്കുന്ന ദൈവത്തിന്‍റെ ഇഷ്ടം എല്ലാറ്റിനുമുപരിയായി നീ നിറവേറ്റുകയും നിന്‍റെ ഇഷ്ടങ്ങള്‍ അവനായി നിരന്തരം വിട്ടുകൊടുക്കുകയും വേണം. വലിയ പ്രായശ്ചിത്തപ്രവൃത്തികളും സ്വയം പീഡിപ്പിക്കലുമൊന്നുമില്ലാതെ തന്നെ അവനവന്‍റെ വികാരങ്ങളോട് ശക്തമായി പോരാടിയും എല്ലാ കാര്യങ്ങളിലും ദൈവത്തിന്‍റെ തിരുവിഷ്ടത്തോട് അനുരൂപപ്പെടുകയും ചെയ്ത് ഏത് അവസ്ഥയിലും ഏത് ജീവിതാന്തസ്സിലും ആയിരുന്നുകൊണ്ട് ദൈവത്തെ സേവിക്കാന്‍ സാധ്യമാണെന്നുള്ള ബോധ്യം ഓരോ വ്യക്തിക്കും ഉണ്ടായിരിക്കണം. ഓര്‍ക്കുക, ശരീരത്തെ സ്വയം പീഡിപ്പിച്ചുള്ള വലിയ പ്രായശ്ചിത്തപ്രവൃത്തികള്‍ ചെയ്യുന്നതിനെക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ പുണ്യം അടങ്ങിയിരിക്കുന്നത് നമ്മുടെ ഇഷ്ടം പരിത്യജിക്കുന്നതിലും ദൈവത്തിന്‍റെ ഇഷ്ടത്തിന് കീഴടങ്ങുന്നതിലുമാണ്.”
രണ്ട് ലോകമഹായുദ്ധങ്ങളും നെപ്പോളിയന്‍ ബോണപ്പാര്‍ട്ടിന്‍റെ പതനവുമടക്കം ധാരാളം പ്രവചനങ്ങളാണ് അന്ന മരിയ ടേയിജി നടത്തിയിട്ടുള്ളത്. എഴുതാനറിയില്ലാത്ത അവള്‍ പറയുന്നത് എഴുതിയെടുത്തു ആയിരക്കണക്കിന് പേജ് വരുന്ന പുസ്തകങ്ങള്‍ ആക്കാന്‍ സഹായിച്ചത് പുരോഹിതരുടെ സെക്രട്ടറിമാരും പിന്നീട് കര്‍ദ്ദിനാള്‍ ആയവരുമൊക്കെയാണ്. സിയന്നായിലെ വിശുദ്ധ കത്രീനയെപ്പോലെ മാര്‍പ്പാപ്പമാര്‍ പോലും അവളെ ബഹുമാനിച്ചു. സുഖവിവരങ്ങള്‍ അന്വേഷിച്ചു. മാര്‍പ്പാപ്പമാരുടെ മരണം അവള്‍ മുന്‍കൂട്ടി അറിഞ്ഞു പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. അടുത്ത മാര്‍പ്പാപ്പയെ പ്രവചിച്ചു. അവളുടെ മുന്‍പില്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന സ്വര്‍ണ്ണഗോളത്തിലൂടെ അവള്‍ ഭൂമിയുടെ അറ്റത്തേക്ക് നിമിഷാര്‍ദ്ധത്തില്‍ എത്തി. ആരുടേയും ഉള്ളിലിരിപ്പ് അറിഞ്ഞു, ഒരു സാധാരണ വീട്ടമ്മ ദൈവശാസ്ത്രപണ്ഡിതയും അധ്യാപികയും പ്രവാചികയുമായി. അവള്‍ തൊടുന്നവര്‍ സുഖപ്പെട്ടു, മരിക്കാന്‍ പോകുന്നവര്‍ക്ക് ഒരുങ്ങാന്‍ മുന്നറിയിപ്പ് കൊടുത്തു. അനേകം ശുദ്ധീകരണാത്മാക്കളെ അവളുടെ പ്രാര്‍ത്ഥനയും സഹനങ്ങളും വഴി മോചിപ്പിച്ചു. എന്നും ദിവ്യബലിക്ക് പോകാറുള്ള അവള്‍ക്ക് ദിവ്യകാരുണ്യ സ്വീകരണത്തിന് ശേഷം പാരവശ്യങ്ങളുണ്ടായി (ecstasy). പിശാചുക്കളുടെ ആക്രമണം നിരന്തരം നേരിട്ടു.
അറുപത്തിയെട്ടാം വയസ്സില്‍, 1837 ജൂണ്‍ 9-നായിരുന്നു മരണം. ധാരാളം അത്ഭുതങ്ങളാണ് പിന്നീടും അവളുടെ മാധ്യസ്ഥ്യത്തില്‍ നടന്നത്. 1852ല്‍ അവളുടെ നാമകരണ പ്രക്രിയ തുടങ്ങിവയ്ക്കുമ്പോള്‍ അതിന്‍റെ സാക്ഷികളായുള്ളവരില്‍ കര്‍ദ്ദിനാള്‍മാര്‍, മെത്രാന്മാര്‍, അവളുടെ രണ്ടു മക്കള്‍, 92 വയസ്സുള്ള ഭര്‍ത്താവ് തുടങ്ങിയവരും ഉണ്ടായിരുന്നു.
റോമിലെ സാന്‍ ക്രിസോഗോണോ ബസിലിക്കയില്‍ പോകുന്നവര്‍ക്ക് അന്ന മരിയ ടേയിജിയുടെ മുഴുവന്‍ അഴുകിത്തീരാത്ത ശരീരം ഇന്നും കാണാന്‍ സാധിക്കും. അവളെ 1920ല്‍ വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവളായി ഉയര്‍ത്തിയ ബെനഡിക്റ്റ് പതിനഞ്ചാമന്‍ പാപ്പ തന്നെ കുടുംബങ്ങളിലെ അമ്മമാരുടെ പ്രത്യേക സംരക്ഷകയും വിമണ്‍ കാത്തലിക് യൂണിയന്‍റെ മധ്യസ്ഥയുമായി അവളെ പ്രഖ്യാപനം ചെയ്തു. വിശുദ്ധിയില്‍ മുന്നേറാനുള്ള തടസ്സങ്ങള്‍ക്കും ജീവിതാവസ്ഥയില്‍ അഭിമുഖീകരിക്കേണ്ടി വരുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ക്കും നമുക്ക് വിശുദ്ധ അന്ന മരിയ ടേയിജിയോട് സഹായം അപേക്ഷിക്കാം. അവളുടെ മാതൃക നമുക്ക് വഴികാട്ടിയാവട്ടെ.
'
എന്‍റെ പതിനഞ്ചാമത്തെ വയസിലുണ്ടായ ഒരനുഭവം. ഞങ്ങള്‍ താമസിക്കുന്നത് ഒരു കുന്നിന്‍പ്രദേശത്താണ്. വീട് സ്ഥലത്തിന്‍റെ ഏകദേശം താഴെയാണ്. മുകള്‍ഭാഗത്താണ് കൃഷികളൊക്കെയുള്ളത്. ഞാന്‍ ചെറിയ പണികളുമായി പറമ്പിലേക്ക് പോയി. കുറെക്കഴിഞ്ഞ് എന്നെ കാണാതെ എന്‍റെ പ്രിയപ്പെട്ട അമ്മച്ചി ഏലിക്കുട്ടി അവിടേക്ക് വന്നു. അമ്മച്ചിയും എന്‍റെ കൂടെ അധ്വാനിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ഏകദേശം രണ്ടുമണിക്കൂറോളം ആയിക്കാണും. പെട്ടെന്നാണ് അമ്മച്ചി പറഞ്ഞത്, ”മാതാവേ, ഞാന്‍ മറന്നു പോയല്ലോ, അരി അടുപ്പത്ത് ഇട്ടിട്ടാണ് പോന്നത്.”
അതുകേട്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു, ”എങ്കില്‍ തിരിച്ച് ചെല്ലുമ്പോള്‍ ഒന്നുകില്‍ തീ കെട്ടുപോയിട്ട് അരി വേവാതെ കിടപ്പുണ്ടാകും. അല്ലെങ്കില്‍ നമുക്ക് പായസമാക്കാം.”
അപ്പോള്‍ അമ്മച്ചി പറഞ്ഞു, ”ഞാന്‍ നമ്മുടെ പരിശുദ്ധ അമ്മയ്ക്ക് ഏല്‍പിച്ചിട്ടാ പോന്നത്. എത്രയും ദയയുള്ള മാതാവേ എന്ന പ്രാര്‍ത്ഥനയും ചൊല്ലിയിട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് ഒരു കുഴപ്പവും ഉണ്ടാകില്ല.”
അതുകഴിഞ്ഞ് അല്പം വിറകൊക്കെ എടുത്ത് അമ്മച്ചിയോടൊപ്പം വീട്ടില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ ശരിക്കും നമ്മുടെ പരിശുദ്ധ അമ്മ ചെയ്ത പ്രവൃത്തികണ്ട് ഞാന്‍ അത്ഭുതപ്പെട്ടുപോയി. അമ്മച്ചി അടുപ്പില്‍ കത്തിച്ച് വച്ചിട്ടുപോന്ന വിറക് ഏകദേശം കത്തി തീരാറായിരിക്കുന്നു. തീ കെട്ടുപോയിട്ടില്ല. കലത്തില്‍ നോക്കിയപ്പോള്‍ വെള്ളം കുറേയൊക്കെ വറ്റിയെങ്കിലും ചോറ് പാകത്തിന് വെന്തിരിക്കുന്നു. അപ്പോഴാണ് എത്രയും ദയയുള്ള മാതാവേ എന്ന പ്രാര്‍ത്ഥനയ്ക്ക് ഇത്രയും ശക്തിയുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞത്. പിന്നീട് ഞാനും കൂടുതലായി എത്രയും ദയയുള്ള മാതാവേ പ്രാര്‍ത്ഥന ചൊല്ലാന്‍ തുടങ്ങി.
ചൈനയില്‍നിന്നും മോണ്‍സിഞ്ഞോര്‍ ഫ്രാന്‍സിസ്‌കോ ഫഗോള മഠത്തിലെത്തിയിരിക്കുന്നു. സിസ്റ്റര്‍ മേരി ഓഫ് പാഷന്‍ ആദരപൂര്‍വം അദ്ദേഹത്തെ സ്വീകരിച്ചു. ഫ്രാന്‍സിസ്‌കന്‍ മിഷനറീസ് ഓഫ് മേരി സന്യാസസമൂഹത്തിന്‍റെ സഹായം ചോദിച്ചാണ് ഷാന്‍ക്‌സി രൂപതയുടെ സഹായമെത്രാനായ മോണ്‍സിഞ്ഞോര്‍ ഫഗോള റോമിലെ അവരുടെ മഠത്തില്‍ എത്തിയത്. സമൂഹത്തിന്‍റെ സുപ്പീരിയര്‍ ജനറലായിരുന്നു സിസ്റ്റര്‍ മേരി. വിദൂരദേശങ്ങളില്‍ സുവിശേഷം അറിയിക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ ആരംഭിച്ച സമൂഹമാണ് അവരുടേത്. മോണ്‍സിഞ്ഞോര്‍ ഫഗോള തന്‍റെ മിഷന്‍രൂപതയില്‍ സേവനം ചെയ്യാന്‍ അവരെ ക്ഷണിച്ചു. അനാഥരായ പെണ്‍കുട്ടികളെ സംരക്ഷിക്കുക, രോഗികള്‍ക്കായി ഒരു ചെറിയ ആതുരാലയം ആരംഭിക്കുക, സ്ത്രീകള്‍ക്ക് ഏതെങ്കിലും വിധത്തില്‍ തൊഴില്‍പരിശീലനം നല്കുക എന്നിവയായിരുന്നു ആവശ്യങ്ങള്‍.
ഏതാനും ദിവസങ്ങള്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചും ചിന്തിച്ചും ഇത് തങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ദൈവഹിതമാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ സിസ്റ്റര്‍ മേരി തന്‍റെ സഹോദരിമാരെ വിളിച്ചുകൂട്ടി കാര്യമറിയിച്ചു. തീക്ഷ്ണതയോടെ മുന്നോട്ടുവന്നവരില്‍ നിന്നും ഏറ്റം സമര്‍ത്ഥരായ ഏഴുപേരെ മദര്‍ പ്രാര്‍ത്ഥനാപൂര്‍വം തിരഞ്ഞെടുത്തു. വ്യത്യസ്ത രാജ്യക്കാരായിരുന്ന അവര്‍ ഒരുമിച്ച് 1899 മാര്‍ച്ച് 12-ന് ഫ്രാന്‍സിലെ മര്‍സയ്യില്‍നിന്നും യാത്ര തിരിച്ചു. സുദീര്‍ഘവും ക്ലേശകരവുമായ യാത്രയ്‌ക്കൊടുവില്‍ 1899 മെയ് നാലാം തിയതി അവര്‍ ചൈനയിലെത്തി. തയുവാന്‍ഫു എന്ന സ്ഥലത്ത് അന്നുതന്നെ 200 അനാഥ പെണ്‍കുട്ടികളുണ്ടായിരുന്ന അനാഥാലയത്തിന്‍റെ ഉത്തരവാദിത്വം അവര്‍ ഏറ്റെടുത്തു. ഏറെ താമസിയാതെ ഒരു ആശുപത്രി ആരംഭിച്ച് രോഗീപരിചരണവും തുടങ്ങി. 1900 ആയപ്പോഴേക്കും ക്രൈസ്തവര്‍ക്കെതിരെയുള്ള പീഡനം ചൈനയില്‍ രൂക്ഷമായി. അതേവര്‍ഷം മാത്രമായി മുപ്പതിനായിരത്തില്‍പരം ക്രിസ്ത്യാനികള്‍ രക്തസാക്ഷികളായി.
ഇറ്റലിയില്‍നിന്ന് താന്‍ കൊണ്ടുവന്ന സന്യാസിനികള്‍ ആക്രമിക്കപ്പെടുമെന്നു കണ്ട ഫഗോള മെത്രാന്‍ ആ സന്യാസിനികളെ സമീപിച്ച് ഇങ്ങനെ അറിയിച്ചു: ”ചൈനക്കാരായ സാധാരണ സ്ത്രീകളുടെ വേഷം ധരിച്ച് ഒളിവില്‍ താമസിച്ച് രക്ഷപെടുക.” അതിന് ആ മഠത്തിലെ സുപ്പീരിയര്‍ ആയിരുന്ന സിസ്റ്റര്‍ മേരി ഹെര്‍മിന്‍ ഇങ്ങനെ മറുപടി നല്കി: ”ദൈവസ്‌നേഹത്തെയോര്‍ത്ത്, അങ്ങയോടൊപ്പം ക്രിസ്തുവിനുവേണ്ടി മരിക്കുന്നതില്‍നിന്നും ഞങ്ങളെ തടയാതിരിക്കുക. ഞങ്ങളുടെ ധൈര്യം ചോര്‍ന്നുപോയാലും ദൈവം ഞങ്ങളെ ശക്തിപ്പെടുത്തുമെന്ന് അറിയുക. മരണമോ പീഡനമോ ഞങ്ങള്‍ ഭയപ്പെടുന്നില്ല. ഞങ്ങള്‍ ഇവിടെ വന്നിരിക്കുന്നത് പരസ്‌നേഹ പ്രവൃത്തികള്‍ക്കായും വേണ്ടിവന്നാല്‍ യേശുക്രിസ്തുവിനോടുള്ള സ്‌നേഹത്തെപ്രതി മരിക്കുന്നതിനുമായിട്ടാണ്.” മോണ്‍സിഞ്ഞോര്‍ ഫഗോളയ്ക്ക് മറുത്തൊന്നും പറയാനുണ്ടായിരുന്നില്ല.
ഗവണ്‍മെന്റ് അധികാരികള്‍ ജൂണ്‍ അവസാനത്തോടെ അനാഥാലയത്തിലെ കുട്ടികളെ സിസ്റ്റേഴ്‌സിന്‍റെ പക്കല്‍നിന്നും മാറ്റി. അവരെ ക്രിസ്തുവിശ്വാസം ഉപേക്ഷിക്കാന്‍ തൊട്ടടുത്തുള്ള ബുദ്ധ ആശ്രമത്തിലേക്ക് മാറ്റി പാര്‍പ്പിച്ചു. 1900 ജൂലൈ അഞ്ചാം തിയതി ബിഷപ്പുമാരായ ഗ്രിഗരി ഗ്രാസി, ഫ്രാന്‍സിസ് ഫഗോള എന്നിവരും അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന വൈദികരും സെമിനാരിക്കാരും ജോലിക്കാരും ഏഴ് സന്യാസിനികളുമടക്കം മുപ്പത്തിമൂന്നുപേരെ അറസ്റ്റു ചെയ്തു. രാത്രി അവരെ ഒരു ദേശാധിപതിയുടെ വീട്ടില്‍ തടങ്കലില്‍ പാര്‍പ്പിച്ചു. പിന്നെ ജയിലിലടച്ചു. മരണം തങ്ങളെ സമീപിച്ചിരിക്കുന്നുവെന്ന് അവര്‍ക്ക് ബോധ്യമായി. എങ്കിലും എല്ലാവരും തികഞ്ഞ ശാന്തതയില്‍, പ്രാര്‍ത്ഥനയിലും ദൈവസ്തുതിപ്പിലും ശ്രദ്ധിച്ചു.
ജൂലൈ ഒമ്പതാം തിയതി ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് നാലുമണിയോടെ പടയാളികള്‍ അവരെയെല്ലാം തെരുവീഥികളിലൂടെ വലിച്ചിഴച്ച് വധക്കളത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. പോകുംവഴി ഗവര്‍ണര്‍ വിളിച്ചുപറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു: ”കൊല്ലുക, എല്ലാറ്റിനെയും കൊല്ലുക, ഒന്നും ബാക്കിയുണ്ടാകരുത്.” വധക്കളത്തിലെത്തിയപ്പോള്‍ ബിഷപ് എല്ലാവരെയും ആശീര്‍വദിച്ചു. ഉടന്‍തന്നെ പട്ടാളക്കാര്‍ അവരെയെല്ലാം കൂട്ടക്കൊല ചെയ്തു. ഏറ്റവും ഒടുവിലായി വധിക്കപ്പെട്ടത് ആ ഏഴ് വിദേശ സന്യാസിനികളായിരുന്നു. ചുറ്റുപാടും കൊലനടക്കുമ്പോള്‍ ആ ഏഴ് സഹോദരിമാരും പരസ്പരം ആലിംഗനം ചെയ്ത് സ്‌തോത്രഗീതം പാടി: ”ദൈവമേ ഞങ്ങള്‍ അങ്ങേ വാഴ്ത്തുന്നു, അങ്ങേക്കായ് എന്നും സ്‌തോത്രങ്ങള്‍…” സ്‌തോത്രഗീതം അവസാനിക്കവേ, അവര്‍ വാളിനുനേരെ തങ്ങളുടെ കഴുത്ത് നീട്ടിക്കൊടുത്തു. അങ്ങനെ ആ ബലി പൂര്‍ത്തിയായി.
തങ്ങള്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചൊരുക്കി ചൈനയിലേക്ക് പറഞ്ഞയച്ച പ്രിയ സഹോദരിമാര്‍ വധിക്കപ്പെട്ടുവെന്ന വിവരം ഇറ്റലിയിലെ ഫ്രാന്‍സിസ്‌കന്‍ മിഷനറി സമൂഹത്തിന്‍റെ മദര്‍ ജനറല്‍ അറിഞ്ഞത് സെപ്റ്റംബര്‍ 22-നാണ്. മദര്‍ തന്‍റെ സന്യാസസഹോദരിമാരെ മഠത്തിന്‍റെ ചാപ്പലില്‍ വിളിച്ചുചേര്‍ത്ത് ഇങ്ങനെ അറിയിച്ചു: ”ചൈനയിലെ തായുവാന്‍ ഫുവിലുള്ള നമ്മുടെ മിഷന്‍ഭവനം നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. സിസ്റ്റര്‍ മേരി ഹെര്‍മിനും മറ്റെല്ലാ സഹോദരികളും വധിക്കപ്പെട്ടു. അവര്‍ എന്‍റെ ഏഴ് വ്യാകുലങ്ങളും ഏഴ് സന്തോഷങ്ങളുമായിരിക്കുന്നു. വിശുദ്ധ ഫ്രാന്‍സിസിനോടു ചേര്‍ന്ന് എനിക്ക് പറയാനാകും, നമുക്ക് യഥാര്‍ത്ഥ ഫ്രാന്‍സിസ്‌കന്‍ സഹോദരിമാരെ ലഭിച്ചിരിക്കുന്നു.” തുടര്‍ന്ന് താഴ്ന്ന സ്വരത്തില്‍, കണ്ഠമിടറി, എന്നാല്‍ നിശ്ചയദാര്‍ഢ്യത്തോടെ മദര്‍ ആലപിച്ചു, ”ദൈവമേ ഞങ്ങളങ്ങേ വാഴ്ത്തുന്നു, അങ്ങേക്കായ് എന്നും സ്‌തോത്രങ്ങള്‍.” ആ സഹോദരികളെല്ലാം ആ സ്‌തോത്രഗീതം ഏറ്റുപാടി. അങ്ങകലെ ചൈനയില്‍ രക്തസാക്ഷിത്വത്തിനുമുമ്പ് തങ്ങളുടെ ഏഴ് സഹോദരികള്‍ പരസ്പരം പുണര്‍ന്ന് ആലപിച്ച ആ സ്‌തോത്രഗീതത്തോട് അവരും പങ്കുചേരുകയായിരുന്നു.
1946 നവംബര്‍ 24-ന് പന്ത്രണ്ടാം പീയൂസ് പാപ്പ ആ ഏഴ് സഹോദരികളെയും വാഴ്ത്തപ്പെട്ട രക്തസാക്ഷികളായി പ്രഖ്യാപിച്ചു. 2000 ഒക്‌ടോബര്‍ ഒന്നാം തിയതി ജോണ്‍പോള്‍ രണ്ടാമന്‍ പാപ്പ അവരെ വിശുദ്ധ പദവിയിലേക്ക് ഉയര്‍ത്തി.
ഒരു ഫാഷനെന്നോണമാണ് പലരും ശരീരത്തില്‍ പച്ചകുത്തുന്നത്. പ്രണയിതാവിന്‍റെ പേര്, ഇഷ്ടപ്പെട്ട ചിത്രങ്ങള്‍, വാചകങ്ങള്‍ തുടങ്ങി പൈശാചികരൂപങ്ങള്‍വരെ ശരീരത്തില്‍ പച്ചകുത്തുന്നവരുണ്ട്. കായികതാരങ്ങള്‍, ചലച്ചിത്രതാരങ്ങള്‍ തുടങ്ങിയവരുടെ ശരീരത്തിലെ ഇത്തരം ടാറ്റൂകള്‍ അവരുടെ ആരാധകരും അന്ധമായി അനുകരിക്കുന്നു. ദേഹംമുഴുവന്‍ പച്ചകുത്തിയിരിക്കുന്നവരെ കാണുമ്പോള്‍ അറപ്പ് തോന്നും എന്നതും വാസ്തവംതന്നെ. വിദേശരാജ്യങ്ങളില്‍ അങ്ങനെയുള്ളവര്‍ ഒരു സാധാരണ കാഴ്ചയാണ്. ടാറ്റൂഭ്രമം പതിയെ നമ്മുടെ നാട്ടിലും സ്വാധീനം ചെലുത്താന്‍ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്ന സാഹചര്യത്തില്‍, പച്ചകുത്തലിനെക്കുറിച്ചുള്ള ക്രൈസ്തവ ആത്മീയവീക്ഷണം എന്താണെന്ന് അറിഞ്ഞിരിക്കേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്.
ശരീരത്തില്‍ പച്ചകുത്തുക എന്നത് ചില പുരാതനസംസ്‌കാരങ്ങളില്‍ തുടങ്ങി കാണാന്‍ കഴിയും. അടിമകളിലാണ് സാധാരണ പച്ചകുത്തിയിരുന്നത്. അടിമസമ്പ്രദായം നിലനിന്നിരുന്ന കാലത്ത്, അടിമകളെ തിരിച്ചറിയുന്നതിന് ഉപയോഗിച്ചിരുന്നതാണ് പച്ചകുത്തല്‍.
തിരുവചനം എന്തുപറയുന്നു?
ലേവ്യ 19/28: ”ദേഹത്ത് പച്ചകുത്തരുത്. ഞാനാണ് കര്‍ത്താവ്.” ചില ഗോത്രങ്ങളില്‍പ്പെട്ടവരാണ് ദേഹത്ത് പച്ചകുത്തിയിരുന്നത്. എന്നാല്‍ ഇസ്രായേല്‍ജനം ദൈവത്തിന്റേതായതുകൊണ്ട് അത് ചെയ്യരുത് എന്ന് ദൈവം ഇവിടെ കല്പിക്കുന്നു.
എന്തിന്‍റെ പേരിലാണ് സ്വന്തം ശരീരത്തില്‍ പച്ചകുത്തുന്നത് എന്ന് സത്യസന്ധമായി പരിശോധിക്കണം. എന്നെത്തന്നെ പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കാനാണോ? എങ്കില്‍ അത് തെറ്റായ നീക്കമാണ്. ”നിങ്ങളില്‍ വസിക്കുന്ന ദൈവദത്തമായ പരിശുദ്ധാത്മാവിന്‍റെ ആലയമാണ് നിങ്ങളുടെ ശരീരമെന്ന് നിങ്ങള്‍ക്ക് അറിഞ്ഞുകൂടേ? നിങ്ങള്‍ നിങ്ങളുടെ സ്വന്തമല്ല, നിങ്ങള്‍ വിലയ്ക്ക് വാങ്ങപ്പെട്ടവരാണ്. ആകയാല്‍, നിങ്ങളുടെ ശരീരത്തില്‍ ദൈവത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്തുവിന്‍”(1 കോറിന്തോസ് 6/19).
എവിടെയാണ് പച്ചകുത്തുന്നത്?
ക്രിസ്തുവിന്‍റെ ശരീരവും രക്തവും നല്കി ദൈവത്താല്‍ വിലയ്ക്കുവാങ്ങപ്പെട്ട നമ്മുടെ ശരീരത്തിന്‍റെ ഏതുഭാഗത്തു പച്ചകുത്തിയാലും ക്രിസ്തുവിനു സ്വന്തമായതിനെ നാം ദുരുപയോഗിക്കുകയാണ് ചെയ്യുക. ദൈവം ദാനമായി നല്കിയ പരിശുദ്ധമായ ലൈംഗികതയെ ദുരുപയോഗിച്ച് രഹസ്യഭാഗങ്ങളില്‍ പച്ചകുത്തുമ്പോള്‍ അത് പരമപരിശുദ്ധിതന്നെയായ ദൈവത്തിനെതിരായുള്ള പാപമാണ്. ദൈവത്തിന് അവകാശപ്പെട്ട നമ്മുടെ ശരീരം പരിശുദ്ധമായി നാം സംരക്ഷിക്കുകയും അവിടുത്തേക്ക് വിശുദ്ധമായിത്തന്നെ തിരിച്ചേല്പ്പിക്കുകയും വേണം. ഓര്‍ക്കാം, ക്രിസ്തുവിന്‍റെ പുനരാഗമനത്തില്‍ അവിടുത്തെ തേജസിലും മഹത്വത്തിലും ഉയിര്‍പ്പിക്കപ്പെടാനുള്ളതാണ് നമ്മുടെ ശരീരം.
എന്താണ് പച്ചകുത്തുന്നത്?
പൈശാചികരൂപങ്ങളോ പൈശാചികതയെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന ചിത്രങ്ങളോ ലൈംഗികച്ചുവയുള്ളതോ മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് ദുഷ്‌പ്രേരണയ്ക്ക് നിദാനമാകുന്നതോ ആണെങ്കില്‍ തീര്‍ച്ചയായും അത്തരത്തിലുള്ള പച്ചകുത്തല്‍ വഴി സ്വയം തിന്മയ്ക്ക് അടിയറവയ്ക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. പിശാച് ആ വ്യക്തിയെ ക്രമേണ അവന്‍റെ അടിമയാക്കുകയും ചെയ്യും.
എന്തിനാണ് പച്ചകുത്തുന്നത്?
ശരീരം മുഴുവന്‍ പച്ചകുത്തിയ ചിത്രങ്ങള്‍ പേറുന്ന ചിലരെ കാണുന്നതുതന്നെ പലര്‍ക്കും അരോചകമാണ്. ഇഷ്ടപ്പെട്ട ചിത്രമായതുകൊണ്ടാണെന്നോ വ്യത്യസ്തരാകാന്‍വേണ്ടിയാണെന്നോ ഒക്കെ അവര്‍ പറഞ്ഞേക്കാം. എന്നാല്‍ സ്വതസിദ്ധമായ ചര്‍മ്മത്തെ മറച്ചുകളയുന്നവിധത്തില്‍ വളരെയധികം ചിത്രങ്ങള്‍ പച്ചകുത്തുന്നത് സ്വശരീരത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അപകര്‍ഷതാബോധമാണ് പ്രകടമാക്കുന്നത്. വ്യത്യസ്തതയ്ക്കാണ് എന്നതിലും ന്യായീകരണമില്ല; ഉന്നതമായ വ്യക്തിത്വം പുലര്‍ത്തുന്നതിലൂടെയാണ് നാം വ്യത്യസ്തരാകേണ്ടത്, പച്ചകുത്തലിലൂടെയല്ല. ക്രിസ്തുവിനോട് ചേര്‍ന്ന് ജീവിതം നയിച്ചവരെയെല്ലാം ക്രിസ്തു വ്യത്യസ്ത രീതിയില്‍ ലോകത്തിനുമുമ്പില്‍ മഹത്വപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.
ശരീരത്തിന് ഇത്രയും ഹാനികരമോ?
പുറത്തെ തൊലിയുടെ രണ്ടാം പാളിയായ ഡെര്‍മിസി(dermis)ലേക്കാണ് പച്ചകുത്തുന്ന മഷി ഇറങ്ങുന്നത്. ശരീരത്തെ ‘മുറിപ്പെടുത്തി’ നിറം നല്കുന്നു. ഒരാഴ്ചയിലധികം എടുക്കും ആ മുറിവുണങ്ങാന്‍.
പ്രൈമറി അരോമാറ്റിക് അമീനുകള്‍, പോളിസൈക്ലിക് അരോമാറ്റിക് ഹൈഡ്രോകാര്‍ബണുകള്‍ മുതലായവ അടങ്ങിയതാണ് ടാറ്റൂ ചെയ്യാനുപയോഗിക്കുന്ന മഷി അഥവാ ഡൈ. ഈ മഷിയില്‍ കാന്‍സറിന് കാരണമാകുന്ന ലെഡ്, കാഡ്മിയം, നിക്കല്‍, ടൈറ്റാനിയം തുടങ്ങിയ ലോഹങ്ങളുടെയും അംശം ഉണ്ട്. പച്ചകുത്തല്‍ ഫാഷനായി കരുതിത്തുടങ്ങിയ സമീപവര്‍ഷങ്ങളില്‍, അനന്തരഫലമായ രോഗങ്ങളുമായി ചികിത്സ തേടുന്നവരുടെ എണ്ണം വര്‍ധിച്ചതായി ചര്‍മരോഗവിദഗ്ധര്‍ പറയുന്നു.
ചര്‍മരോഗവിദഗ്ധരുടെ വിശകലനമനുസരിച്ച് ടാറ്റൂ ചെയ്യുന്നതുനിമിത്തം ഉണ്ടാകുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ പ്രധാനമായും കാന്‍സറിനു കാരണമാകുന്ന ട്യൂമറുകള്‍, ബാക്ടീരിയല്‍ അണുബാധ, വൈറസ് ബാധ, ഫംഗസ് ബാധ, അലര്‍ജിപ്രശ്‌നങ്ങള്‍, ത്വക്‌രോഗങ്ങള്‍ എന്നിവയാണ്. ഇതില്‍ ബാക്ടീരിയമൂലമുണ്ടാകുന്ന അണുബാധയുടെ ലക്ഷണങ്ങള്‍മാത്രമാണ് ഏതാനും ദിവസങ്ങള്‍ക്കകം കാണാന്‍ കഴിയുക. അല്ലാത്തവ ആഴ്ചകളോ മാസങ്ങളോ വര്‍ഷങ്ങളോ എടുത്തേക്കാം. വൈറസ് ബാധയില്‍ എയ്ഡ്‌സിനു കാരണമാകുന്ന എച്ച്.ഐ.വി വരെ ശരീരത്തില്‍ പ്രവേശിച്ചേക്കാം.
ലിംഫോമ കാന്‍സറും ടാറ്റൂവും
ലിംഫോമ എന്ന കാന്‍സറും ദേഹത്തെ ടാറ്റൂകളും ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവെന്ന് സ്വീഡനിലെ ലണ്ട് യൂണിവേഴ്‌സിറ്റി (University of Lund) യുടെ പഠനം തെളിയിക്കുന്നു. ഇ ക്ലിനിക്കല്‍മെഡിസിന്‍ ജേര്‍ണലില്‍ 2024 മെയ് മാസത്തില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച അവരുടെ പഠനമനുസരിച്ച് ശരീരത്തില്‍ ഒരു ടാറ്റൂമാത്രമേ ഉള്ളൂ എങ്കില്‍പ്പോലും ലിംഫോമ വരാനുള്ള സാധ്യത 21 ശതമാനം കൂടുതലാണെന്നാണ് വ്യക്തമാകുന്നത്.
ടാറ്റൂ ഭാവിജീവിതത്തെ ബാധിക്കുമോ?
പച്ചകുത്തുന്ന ചിത്രം ജീവിതകാലം മുഴുവന്‍ ശരീരത്തില്‍ നിലനില്ക്കുമല്ലോ. അതിനാല്‍ അത് ഭാവിയെ സാരമായി ബാധിക്കാനിടയുണ്ട്. യുവജനങ്ങള്‍ പച്ചകുത്തിയാല്‍, വിവാഹിതരാകുമ്പോള്‍ അത് പങ്കാളിക്ക് ഇഷ്ടമാകുന്നില്ലെങ്കില്‍ ജീവിതത്തിലുടനീളം അത് അസ്വസ്ഥത സമ്മാനിക്കും. ജോലികള്‍ക്ക് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുന്നതിന് പച്ചകുത്തല്‍ തടസമായേക്കാം.
പ്രണയിതാവിന്‍റെ പേരോ ചിത്രമോ ആവേശത്തോടെ പച്ചകുത്തുന്നവര്‍, പിന്നീട് മറ്റൊരാളുടെ പങ്കാളിയാവുകയാണെങ്കില്‍ അവരുടെ കുടുംബജീവിതം എപ്രകാരമായിത്തീരും?
ഭാവിയില്‍ സമര്‍പ്പിതജീവിതം തിരഞ്ഞെടുക്കുകയാണെങ്കിലോ..? ടാറ്റൂ വലിയൊരു തടസമാവുകയില്ലേ? ഇത്തരത്തില്‍ പച്ചകുത്തല്‍ ഭാവിയെ നിര്‍ണായകമായി സ്വാധീനിക്കും.
മറ്റൊന്ന്, പത്തുവര്‍ഷം മുമ്പ് ടാറ്റൂവായി തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന ചിത്രമായിരിക്കില്ല ഇന്ന് ഇഷ്ടപ്പെടുക. കാലാനുസൃതം നമ്മുടെ താല്പര്യങ്ങളില്‍ മാറ്റം വരും. പിന്നെന്തിന് ഭാവിയില്‍ ഖേദിക്കാന്‍ ഇടകൊടുക്കണം?
ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാല്‍, ഫാഷന്‍റെയോ ഭ്രമത്തിന്‍റെയോ പേരിലോ, മറ്റെന്തുകാരണമായാലും പച്ചകുത്തുന്നത് ആര്‍ക്കും, വിശേഷിച്ച്, ക്രൈസ്തവര്‍ക്ക് അനുയോജ്യമല്ല.
അമ്മ ഇടയ്ക്ക് അയല്‍പക്കത്തുനിന്ന് ഒരു തേങ്ങാമുറി കടം വാങ്ങുന്നു. വീട്ടിലെ ഫ്രിഡ്ജില്‍ ചിരകിയ തേങ്ങ പാത്രത്തിലാക്കി വച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് മകന് കണ്ടതാണ്. പിന്നെ എന്തിനാണ് അമ്മ ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത്? ഏഴാം ക്ലാസുകാരന് സംശയം. പല തവണ ഇതാവര്‍ത്തിക്കുകകൂടി ചെയ്തതോടെ അവന്‍ അമ്മയെ ചോദ്യം ചെയ്തു, ”അമ്മേ, വീട്ടില്‍ തേങ്ങയുള്ളപ്പോഴും വെറുതെ എന്തിനാണ് അപ്പുറത്തെ വീട്ടില്‍ പോയി കടം വാങ്ങുന്നത്?”
അമ്മ സാവധാനം മകനെ തന്നോടു ചേര്‍ത്തുനിര്‍ത്തി. ”മോനേ, അവര്‍ അത്ര നല്ല സാമ്പത്തികസ്ഥിതിയിലല്ല ജീവിക്കുന്നത്. ഇടയ്ക്ക് അത്യാവശ്യം വരുമ്പോള്‍ ചില സാധനങ്ങളൊക്കെ അമ്മയോട് ചോദിച്ചുവാങ്ങും. സാവധാനമാണ് തിരിച്ചുതരിക. പക്ഷേ നമുക്ക് അവരില്‍നിന്ന് ഒന്നും വാങ്ങിക്കേണ്ട ആവശ്യം വരാറില്ല. നാം നേരത്തേതന്നെ സാധനങ്ങള്‍ ഒന്നിച്ച് വാങ്ങിവയ്ക്കുന്നുണ്ടെന്ന് നിനക്കറിയാമല്ലോ.
എങ്കിലും അവര്‍ക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടാകാത്ത വിധത്തില്‍ എന്തെങ്കിലും വസ്തുക്കള്‍ നാം ചോദിച്ചുവാങ്ങുകയാണെങ്കില്‍ അവര്‍ക്ക് അതൊരു സന്തോഷമായിരിക്കും. നമ്മുടെ കൈയില്‍നിന്ന് എന്തെങ്കിലും വാങ്ങിക്കാന്‍ വിഷമം തോന്നുകയുമില്ല.” അമ്മയുടെ ജ്ഞാനം കണ്ട മകന് സന്തോഷവും അഭിമാനവും തോന്നി.
”അവിടുത്തെ പുത്രനായ യേശുവിന്‍റെ നാമത്തില്‍ നാം വിശ്വസിക്കുകയും അവന്‍ നമ്മോട് കല്‍പിച്ചതുപോലെ നാം പരസ്പരം സ്‌നേഹിക്കുകയും ചെയ്യണം” (1 യോഹന്നാന്‍ 3/23).
'
വെള്ളം തിളപ്പിക്കുന്നതിനായി വീട്ടില്‍ ഒരു കെറ്റില്‍ വാങ്ങിയിരുന്നു. അത് നന്നായി കറന്റ് വലിക്കുമെന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. മീറ്ററില്‍ നോക്കിയപ്പോഴാണ് അത് ഓണാക്കുമ്പോള്‍ അധികം വരുന്ന കറന്റിനെ കുറിച്ച് ബോധ്യം വന്നത്. അപ്പോള്‍ം മുതല്‍ അതിന്‍റെ ഉപയോഗം കുറച്ചു. കെറ്റിലിന്‍റെ ഉപയോഗം മൂലം വന്ന അധികനഷ്ടം കുറയ്ക്കാനുള്ള ശ്രമവും വീട്ടില്‍ ആരംഭിച്ചു. ഫാനും ലൈറ്റുമൊക്കെ അനാവശ്യമായി ഓണാക്കുന്നത് നിര്‍ത്തി. ആവശ്യമില്ലാത്തവ ഉടനെ പോയി ഓഫാക്കാന്‍ തുടങ്ങി. നിര്‍ബന്ധമാണെങ്കില്‍ മാത്രം ലൈറ്റ് ഇടുക, കുറച്ച് നേരത്തേക്കാണെങ്കില്‍ ഫാന്‍ ഇടാതിരിക്കുക. പൊതുവായ സ്ഥലങ്ങളില്‍ ഒരുമിച്ചുചേര്‍ന്ന് ഉപയോഗിക്കുക ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണ് നഷ്ടം കുറയ്ക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചത്.
പറഞ്ഞുവരുന്നത് നമ്മുടെ കൊച്ചുകൊച്ചു പ്രായശ്ചിത്തങ്ങള്‍കൊണ്ടും പരിഹാരങ്ങള്‍കൊണ്ടും പൊതുവായ നഷ്ടങ്ങള്‍ കുറയ്ക്കാനാകും എന്നാണ്. ലോകത്തില്‍ പാപം പെരുകുമ്പോള്‍ ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നത് പാപത്തെ കൊച്ചുകൊച്ചു പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍കൊണ്ടും പ്രായശ്ചിത്തങ്ങള്‍കൊണ്ടും കീഴടക്കാനാണ്. തിന്മയെ നന്മകൊണ്ട് ഇല്ലാതാക്കാന്‍ (റോമാ 12/21) നമുക്ക് സാധിക്കണം.
എന്ത് വിശ്വസിക്കണം, എന്തിന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കണം, എന്ത് പകരം ചെയ്യണം എന്നിങ്ങനെയുള്ള സംശയത്തിന്‍റെ അരൂപി അന്തരീക്ഷത്തില്‍ വ്യാപിക്കുമ്പോള്‍ സംശയം കൂടാതെ യേശുവിന്‍റെ വഴികള്‍ തിരഞ്ഞെടുക്കുക. യേശുവിന്‍റെ വചനങ്ങളിലും ജീവിതസന്ദേശത്തിലും മാത്രം അഭയം പ്രാപിക്കുക. അങ്ങനെ ചെയ്താല്‍, പാപം മൂലം വന്നുപോയ കുറേയേറെ നഷ്ടങ്ങള്‍ ചെറിയവരായ നമ്മളിലൂടെപ്പോലും ഈശോയ്ക്ക് പരിഹരിക്കാനാകും.
ഇതെത്ര നിസാരം എന്നുതോന്നുന്ന കൊച്ചുകൊച്ചു പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ക്കും പ്രായശ്ചിത്ത പ്രവൃത്തികള്‍ക്കും ദൈവസന്നിധിയില്‍ വലിയ വിലയുണ്ട്. കാരണം ദൈവസ്‌നേഹമാണ് ഒരാളെ പ്രായശ്ചിത്ത പരിഹാര പ്രവൃത്തികള്‍ അനുഷ്ഠിക്കാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്. ദൈവസ്‌നേഹത്തില്‍നിന്നും ഉടലെടുക്കുന്ന ഏത് നിസാര പ്രവൃത്തിയും ആത്മാക്കളുടെ രക്ഷയ്ക്കായുള്ള ആഗ്രഹവും ദൈവസന്നിധിയില്‍ മൂല്യമുള്ളതാണ്. ഈശോ വെളിപ്പെടുത്തിയ ഒരു കൊച്ചു പ്രാര്‍ത്ഥന ഇപ്രകാരമാണ്. ”ഈശോ മറിയം യൗസേപ്പേ, ഞാന്‍ നിങ്ങളെ സ്‌നേഹിക്കുന്നു. ആത്മാക്കളെ രക്ഷിക്കണമേ.” ഈ പ്രാര്‍ത്ഥന ഒരു പ്രാവശ്യം ചൊല്ലുമ്പോള്‍ അറുപത് ആത്മാക്കളെ ഈശോ ശുദ്ധീകരണ സ്ഥലത്ത് നിന്നും മോചിപ്പിക്കും എന്നാണ് ഈശോ വിശുദ്ധര്‍ക്ക് വെളിപ്പെടുത്തിയത്.
നമുക്കും ഇങ്ങനെ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം. ചെറുതില്‍നിന്ന് തുടങ്ങാം. നശിച്ചുപോകുന്ന ആത്മാക്കളെ പ്രതി ഒരു നെടുവീര്‍പ്പ്, ഒരു കൊച്ചു പ്രാര്‍ത്ഥന, ചെറിയ ചെറിയ ആശയടക്കങ്ങള്‍, പാപം ഉപേക്ഷിക്കല്‍, വചനം പാലിക്കല്‍ തുടങ്ങിയവ ചെയ്തുകൊണ്ട് നമുക്കും പാപം വരുത്തിവയ്ക്കുന്ന പൊതുകടം വീട്ടുന്നതില്‍ പങ്കാളിയാകാം.
”നന്‍മചെയ്യുന്നതിലും നിങ്ങള്‍ക്കുള്ളവ പങ്കുവയ്ക്കുന്നതിലും ഉപേക്ഷ വരുത്തരുത്. അത്തരം ബലികള്‍ ദൈവത്തിനു പ്രീതികരമാണ്” (ഹെബ്രായര്‍ 13/16).
ഒരിക്കല്‍ അള്‍ത്താരയില്‍ എഴുന്നള്ളിച്ചുവച്ചിരുന്ന ദിവ്യകാരുണ്യം ക്യാമറയില്‍ പകര്‍ത്തുകയായിരുന്നു മിഷനറി. അത് വികസിപ്പിച്ചപ്പോള്‍ വിസ്മയകരമായ ഒരു ചിത്രമാണ് ലഭിച്ചത്. ഫോട്ടോയില്‍ ദിവ്യകാരുണ്യത്തിന്‍റെ സ്ഥാനത്ത് തെളിഞ്ഞത് ബാലനായ ഈശോയുടെ ചിത്രം! ദൈവപിതാവിനെ നോക്കി നമുക്കായി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്ന ഈശോ. ഫോട്ടോയുടെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ കാണപ്പെട്ടത് സാധുവായ ആശാരിയുടെ പണിശാലയായിരുന്നു. അള്‍ജീരിയന്‍ മരുഭൂമിയില്‍ മിഷനറിയായി സേവനം ചെയ്ത വിശുദ്ധ ചാള്‍സ് ഡി ഫൂക്കോ (1858 -1916) യ്ക്കാണ് അസാധാരണമായ ഈ ദൈവാനുഭവം ലഭിച്ചത്. വിശുദ്ധനോടൊപ്പം നമുക്കും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം:
എന്‍റെ ദൈവമേ, ഞാന്‍ അങ്ങയില്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു, അങ്ങയെ ആരാധിക്കുന്നു, അങ്ങില്‍ പ്രത്യാശവയ്ക്കുന്നു, അങ്ങയെ സ്‌നേഹിക്കുന്നു. അങ്ങയില്‍ വിശ്വസിക്കുകയോ പ്രത്യാശവയ്ക്കുകയോ അങ്ങയെ ആരാധിക്കുകയോ സ്‌നേഹിക്കുകയോ ചെയ്യാത്ത സകലര്‍ക്കുംവേണ്ടി അങ്ങയോട് ഞാന്‍ മാപ്പ് ചോദിക്കുന്നു.
ഓ എന്‍റെ ഈശോയേ ഞങ്ങളുടെ പാപങ്ങള്‍ ക്ഷമിക്കണമേ. നരകാഗ്നിയില്‍നിന്ന് ഞങ്ങളെ രക്ഷിക്കണമേ. എല്ലാ ആത്മാക്കളെയും പ്രത്യേകിച്ച്, അങ്ങേ സഹായം കൂടുതല്‍ ആവശ്യമുള്ള ആത്മാക്കളെയും സ്വര്‍ഗത്തിലേക്ക് ആനയിക്കണമേ, ആമ്മേന്‍.
വാഴ്ത്തപ്പെട്ട ഹെര്മ്മന് ജപമാല വളരെ ശ്രദ്ധയോടും ഭക്തിയോടുംകൂടി രഹസ്യങ്ങള്‍ ധ്യാനിച്ചാണ് ചൊല്ലിയിരുന്നത്. ആ സമയങ്ങളില്‍ അതീവസൗന്ദര്യത്തോടെയും മഹിമയോടെയും പരിശുദ്ധ കന്യക അദ്ദേഹത്തിന് കാണപ്പെട്ടിരുന്നു. പക്ഷേ നാളുകള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആ തീക്ഷ്ണത അദ്ദേഹത്തിന് നഷ്ടപ്പെട്ടു. ജപമാല അതിവേഗം ഭക്തിയും ശ്രദ്ധയുമില്ലാതെ ചൊല്ലാന്‍ തുടങ്ങി.
ആ ദിവസങ്ങളിലൊന്നില്‍ പരിശുദ്ധ അമ്മ അദ്ദേഹത്തിന് വീണ്ടും ദര്‍ശനം നല്കി. പറയത്തക്ക സൗന്ദര്യമില്ലാതെ, ചുളിവുവീണതും ദുഃഖഭരിതവുമായ മുഖമായിരുന്നു അമ്മയുടേത്. അതുകണ്ട് വാഴ്ത്തപ്പെട്ട ഹെര്മ്മന് ഭയവും അസ്വസ്ഥതയും തോന്നി. ഹെര്‍മ്മന്‍റെ പ്രതികരണം കണ്ട് പരിശുദ്ധ കന്യക വിശദീകരിച്ചു, ”ഇങ്ങനെയാണ് ഞാന്‍ നിന്നെ നോക്കുന്നത്. കാരണം നിന്‍റെ ആത്മാവില്‍ നീ എന്നെ പരിഗണിക്കുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ്, അവഗണിക്കപ്പെടേണ്ടവളും തെല്ലും പ്രാധാന്യമില്ലാത്തവളുമായ ഒരു സ്ത്രീയെപ്പോലെ… നീയെന്താണ് എന്നെ ആദരവോടെ അഭിസംബോധന ചെയ്യാതെയും ജപമാലരഹസ്യങ്ങള്‍ ഭക്തിയോടെ ധ്യാനിക്കാതെയും എന്‍റെ സ്തുതികള്‍ ചൊല്ലാതെയും ഇരിക്കുന്നത്?
വിശുദ്ധ ലൂയിസ് മരിയ ഡി മോണ്ട്‌ഫോര്‍ട്ട്‌
ഏറ്റവും ആദരയോഗ്യമായ അപമാനങ്ങള്‍ ഏതാണെന്നറിയാമോ? ആകസ്മികമായോ നമ്മുടെ ജീവിതാവസ്ഥയോട് അനുബന്ധമായോ സംഭവിക്കുന്ന നിന്ദനങ്ങളാണ് ഏറ്റവും ആദരണീയം. ദൈവം കൂടുതല്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതും നമ്മുടെ ആത്മീയാഭിവൃദ്ധിയെ അത്യധികം സഹായിക്കുന്നതും ഇവതന്നെ. എന്തുകൊണ്ടെന്നാല്‍ നാം ഇവയെ അന്വേഷിക്കുന്നില്ല. പ്രത്യുത, ദൈവം നല്കുമ്പോള്‍ സ്വീകരിക്കുകമാത്രമേ ചെയ്യുന്നുള്ളൂ. ദൈവം നമുക്കായി തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നവ, നമ്മുടെ സാമര്‍ത്ഥ്യത്താല്‍ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നവയെക്കാള്‍ ശ്രേഷ്ഠമായിരിക്കുമല്ലോ.
വിശുദ്ധ ഫ്രാന്‍സിസ് ഡി സാലസ്‌