- Latest articles
‘നമ്മുടെ ബലഹീനതകളില്‍ നമ്മോടൊത്തു സഹതപിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത ഒരു പ്രധാനപുരോഹിതനല്ല നമുക്കുള്ളത്; പിന്നെയോ ഒരിക്കലും പാപം ചെയ്തിട്ടില്ലെങ്കിലും എല്ലാക്കാര്യങ്ങളിലും നമ്മെപ്പോലെതന്നെ പരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടവനാണ് അവന്‍” (ഹെബ്രായര്‍ 4:15).
വിശുദ്ധ യോഹന്നാന്‍റെ വാക്കുകളില്‍ “ജഡത്തിന്‍റെ ദുരാശ, കണ്ണുകളുടെ ദുരാശ, ജീവിതത്തിന്‍റെ അഹന്ത” (1 യോഹന്നാന് 2:16) എന്നിവയാണ് പ്രലോഭനങ്ങളുടെ ഹേതുക്കള്‍. മനുഷ്യനുണ്ടാകുന്ന പ്രലോഭനങ്ങളുടെ അര്‍ത്ഥമെന്താണെന്നും അവയെ എങ്ങനെ അതിജീവിക്കാമെന്നും ഈശോയുടെ പ്രലോഭനാനുഭവം നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നു. ഈശോക്ക് പ്രലോഭനമുണ്ടായെങ്കില്‍ നമുക്കും ഉണ്ടാകും എന്ന സത്യവും അത് നമ്മെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു. പരിശുദ്ധാത്മാവ് ഈശോയെ മരുഭൂമിയിലേക്ക് നയിക്കുന്നെങ്കിലും ദൈവമല്ല പ്രലോഭനത്തിന് കാരണം. തിരുവചനം പറയുന്നുവല്ലോ: “പരീക്ഷിക്കപ്പെടുമ്പോള്‍, താന്‍ ദൈവത്താലാണ് പരീക്ഷിക്കപ്പെടുന്നത് എന്ന് ഒരുവനും പറയാതിരിക്കട്ടെ” (യാക്കോബ് 1:13). ഈശോയെ പ്രലോഭിപ്പിക്കുന്നത് സാത്താനാണ്. പാപമൊഴികെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളിലും ഈശോ നമ്മെപ്പോലെ ആയിരുന്നുവെന്നു പറയുമ്പോള്‍ പ്രലോഭനം അതില്‍ത്തന്നെ പാപമല്ല എന്നും വ്യക്തമാണ്.
ഈശോ പ്രലോഭനങ്ങളെ അതിജീവിക്കുവാന്‍ കരുത്താര്‍ജിച്ചത് നാല്പതുദിവസത്തെ പ്രാര്‍ത്ഥനയും ഉപവാസവും വ ഴിയാണ്. ഈശോയുടെ ഒന്നാമത്തെ പ്രലോഭനം ജഡത്തിന്‍റെ ദുരാശ-ശരീരത്തിന്‍റെ ആസക്തി-യോട് ബന്ധപ്പെട്ടതാണ്. വിശന്നു തളര്‍ന്നിരിക്കുന്ന ഈശോയ്ക്ക് കല്ലുകള്‍ അപ്പമാക്കി തിന്നരുതോ എന്നാണ് പിശാച് ചോദിക്കുന്നത്. ഈശോയുടെ മറുപടി നിയമാവര്‍ത്തനം 8:3 തിരുവചനമാണ്. മനുഷ്യന് അപ്പംകൊണ്ടുമാത്രമല്ല, ദൈവത്തിന്‍റെ നാവില്‍നിന്നു പുറപ്പെടുന്ന വചനംകൊണ്ടുമാണ് ജീവിക്കുന്നത്. ശരീരത്തിന്‍റെ ആസക്തികളെ തൃപ്തിപ്പെടുത്തുന്നത് ക്രമേണ ഹൃദയകാഠിന്യത്തിലേക്കും അജ്ഞതയിലേക്കും അന്ധകാരത്തിലേക്കും മനസിന്‍റെ മരവിപ്പിലേക്കും ഒടുവില്‍ ദൈവത്തില്‍നിന്നുള്ള അകല്‍ച്ചയിലേക്കും എത്തിക്കുന്നുവെന്ന് വിശുദ്ധ പൗലോസ് വ്യക്തമാക്കുന്നു (എഫേസോസ് 4:18-20).
‘ജീവിതത്തിന്‍റെ അഹന്ത’യുടെ പ്രലോഭനമാണ് രണ്ടാമത്തേത്. വാഗ്ദാനം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ദൈവികസംരക്ഷണം (സങ്കീര്‍ ത്തനങ്ങള്‍ 91:11-12) ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചുകൊണ്ട് ദൈവാലയത്തിന്‍റെ അഗ്രത്തില്‍നിന്ന് താഴേക്ക് ചാടി ദൈവപുത്രനാണെന്ന് തെളിയിക്കാന്‍ ഈശോയോട് സാത്താന്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്നു. പേരിനും പെരുമയ്ക്കും കയ്യടിക്കും അംഗീകാരത്തിനുംവേണ്ടിയുള്ള മനുഷ്യദാഹത്തിന്‍റെ പ്രലോഭനമാണിത്. ഈശോ നിരന്തരം നേരിടുന്ന ഒരു പ്രലോഭനം. കുരിശില്‍ കിടന്നപ്പോള്‍പോലും ‘നീ ദൈവപുത്രനാണെങ്കില്‍ ഇറങ്ങിവരിക, നിന്നെത്തന്നെ രക്ഷിക്കുക’ എന്ന വെല്ലുവിളി അവിടുന്ന് നേരിട്ടു. എന്നാല്‍ തന്‍റെ പരീക്ഷാവേളയില്‍ ദൈവവചനം ഉപയോഗിച്ചുതന്നെ ഈശോ പ്രലോഭകനെ കീഴ്പ്പെടുത്തി.
മൂന്നാമത്തെ പ്രലോഭനം ‘കണ്ണുകളുടെ ദുരാശ’യില്‍പെടുന്നു. ലോകത്തിന്‍റെയും ലോകവസ്തുക്കളുടെയും മഹത്വം കാണിച്ച് അത് സ്വന്തമാക്കാനായി സാത്താനെ ആരാധിക്കാന്‍ ആവശ്യപ്പെടുകയാണ്. ദൈവത്തെ മാത്രമേ ആരാധിക്കാവൂ എന്ന് പഠിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ആ പ്രലോഭനത്തെയും ഈശോ തള്ളിക്കളയുന്നു. ഇന്ന് പണവും വസ്തുവകകളും സ്വന്തമാക്കാന്‍വേണ്ടി കൂടോത്രവും ചാത്തന്‍സേവയുമൊക്കെവഴി പിശാചിനെ ആരാധിക്കുന്നവരുടെ എണ്ണം കൂടിവരികയാണ്.
ഭൗതികനേട്ടങ്ങള്‍ക്കും ഐശ്വര്യത്തിനുംവേണ്ടി മാത്രം ദൈവത്തെ തേടുന്നതും വിഗ്രഹാരാധനയാണ്. “ഈ ജീവിതത്തിനുവേണ്ടി മാത്രം ക്രിസ്തുവില്‍ പ്രത്യാശ വച്ചിട്ടുള്ളവരാണെങ്കില്‍ നമ്മള്‍ എല്ലാ മനുഷ്യരെയുംകാള്‍ നിര്‍ഭാഗ്യരാണ്” (1 കോറിന്തോസ് 15:19). ഉപവാസവും പ്രാര്‍ത്ഥനയും ഇന്ദ്രിയനിഗ്രഹവുമെല്ലാം നമ്മെ എത്തിക്കേണ്ടത് ദൈവമക്കളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തോടെയുള്ള സ്നേഹത്തിന്‍റെ ജീവിതത്തിലേക്കാണ്.
'
ദിവ്യസ്നേഹമേ നിന്നോടു ചേരുവാന്‍ നാളുകളായി ദാഹാര്‍ത്തനായി ഞാന്‍ കാത്തിരിപ്പൂ നീ പകര്‍ന്നീടും സ്വര്‍ഗ്ഗീയജീവനില്‍ പങ്കുചേര്‍ന്നിടാന്‍ നിന്‍ ദിവ്യദാനങ്ങള്‍ ഏകീടണേ
‘ആത്മരക്ഷ’ എന്ന മൊബൈല്‍ ആ പ്പില്‍നിന്ന് കേള്‍ക്കുന്ന ഒരു ഗാനമാണിത്. ആത്മീയജീവിതത്തില്‍ നല്ലൊരു സഹായിയാകുന്ന ഈ ആപ്പ് നമ്മുടെ സ്മാര്‍ട്ട് ഫോണിനുപോലും ഒരു അനുഗ്രഹമാകും എന്നതില്‍ സംശയമില്ല.
ആപ്പില്‍ ആദ്യമെനുവായി നല്കിയിരിക്കുന്നത് വിശുദ്ധ ബൈബിള്‍ ആണ്. വായിക്കുന്നതോടൊപ്പം ഓഡിയോ കേള്‍ക്കാനുള്ള സംവിധാനവുമുണ്ട്. രണ്ടാമത് ക്രിസ്തീയ ഭക്തിഗാനങ്ങള്‍ എന്ന മെനുവാണ്. ക്രിസ്റ്റ്യന്‍ മെലഡി സോംഗ്സ്, ദിവ്യബലിക്കും ദിവ്യകാരുണ്യസ്വീകരത്തിനുമുള്ള ഗാനങ്ങള്‍, പരിശുദ്ധാത്മഗാനങ്ങള്‍ തുടങ്ങി വിവിധ വിഭാഗങ്ങളിലുള്ള മലയാളഗാനങ്ങളുടെ ഓഡിയോ ഈ മെനുവില്‍ ലഭ്യം. വചന പ്രഘോഷണം എന്ന മെനുവാണ് തുടര്‍ ന്നു നല്കിയിരിക്കുന്നത്. പ്രശസ്ത വചനപ്രഘോഷകരുടെ പ്രസംഗങ്ങളുടെ ഓഡിയോയും വീഡിയോയും ഇതിലൂടെ നമുക്ക് അനുഗ്രഹമാകും.
പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ എന്ന നാലാമത്തെ മെനുവില്‍നിന്ന് മലയാളത്തിലുള്ള പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ വായിക്കാനും ഓഡിയോ രൂപത്തില്‍ ശ്രവിക്കാനും സാധിക്കും. പ്രത്യേക അവസരങ്ങളിലേക്കുള്ള പ്രാര്‍ത്ഥനകളും ഇതില്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഒപ്പം ഇംഗ്ലീഷ് പ്രാര്‍ത്ഥനകളും കത്തോലിക്കാസഭയുടെ മതബോധനഗ്രന്ഥവും (ഇംഗ്ലീഷ്) വായിക്കുകയും ചെയ്യാം.
മോര്‍ ഓഡിയോസ് എന്ന പേരില്‍ ചേര്‍ത്തിരിക്കുന്ന അവസാനമെനുവില്‍ മാതാവിന്‍റെ പ്രത്യക്ഷീകരണങ്ങള്‍, അനുദിനവിശുദ്ധര്‍, വിശുദ്ധ മരിയ ഫൗസ്റ്റീനയുടെ ഡയറി, മലയാളം യുകാറ്റ്, മറ്റ് ഓഡിയോകള്‍ എന്ന പേരില്‍ വിവിധ ആത്മീയശുശ്രൂഷകള്‍ എന്നിവയുടെ ഓഡിയോയും ലഭ്യമാകുന്നു.
ആത്മരക്ഷക്കുതകുന്ന തരത്തില്‍ അനുദിന ആത്മീയജീവിതത്തെ ഊര്‍ ജ്ജസ്വലമാക്കുകയും പരിപോഷിപ്പിക്കു കയും ചെയ്യുന്ന ഈ മൊബൈല്‍ ആപ്പിന് ആത്മരക്ഷ എന്ന പേര് തീര്‍ച്ചയായും ചേര്‍ന്നതുതന്നെ. കേരളാ കാത്തലിക്സ് മീഡിയാ, യു.എസ്.എയാണ് ആത്മരക്ഷ ആപ്പ് പുറത്തിറക്കിയിരിക്കുന്നത്. പ്ലേസ്റ്റോറില്‍നിന്ന് ഈ ആപ്പ് എളുപ്പത്തില്‍ ഡൗണ്‍ലോഡ് ചെയ്യാം.
'
സംരംഭങ്ങള്‍ വിജയപ്രദമാകുവാനും പ്രവര്‍ത്തനമേഖലകള്‍ ഐശ്വര്യപൂര്‍ണമാകാനും ജീവിതം അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടുവാനും എന്താണ് വഴി?
മഹാപണ്ഡിതനായിരുന്ന വിശുദ്ധ അഗസ്റ്റിന്‍റെ മാനസാന്തരവേളകളില്‍ നന്മയും തിന്മയും തമ്മിലുള്ള പോരാട്ടം അദ്ദേഹത്തിലുണ്ടാക്കിയ ആത്മീയസംഘര്‍ഷം താങ്ങാനാവാത്തതായിരുന്നു. സാക്ഷാത്തായ ജ്ഞാനത്തോടും സ്വര്‍ഗീയ സൗഭാഗ്യത്തോടുമുള്ള അദമ്യമായ അഭിനിവേശം ഒരു ഭാഗത്ത്, ജഡികസന്തോഷങ്ങളുടെ മാസ്മരികത മറുഭാഗത്ത്. അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ മേല്‍ ആധിപത്യം പുലര്‍ത്തിയിരുന്ന ജഡികാഭിലാഷമെന്ന സാത്താന്‍ അദ്ദേഹത്തെ ശക്തമായി പുറകിലേക്ക് പിടിച്ചുവലിച്ചു. തഴക്കത്തിന്‍റെ ഉരുക്കുശബ്ദം അദ്ദേഹത്തെ തളര്‍ത്തി.
വളരെനാള്‍ കടുത്ത പ്രതിസന്ധിയില്‍ പെട്ട് തളര്‍ന്നവശനായ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ കാതില്‍ അന്തരാത്മാവില്‍നിന്നൊരു ശബ്ദം മുഴങ്ങി. “നീ എന്തുകൊണ്ടാണ് സ്വശക്തിയില്‍ നിലയുറപ്പിക്കുവാന്‍ ശ്രമി ക്കുന്നത്? സ്വന്തം ശക്തിയില്‍- അശക്തിയില്‍- ആശ്രയിക്കുന്നതുകൊണ്ടല്ലേ എഴുന്നേറ്റു നില്‍ക്കാന്‍പോലും നിനക്ക് സാധിക്കാത്തത്? നിന്നെത്തന്നെ നീ പൂര്‍ണമായി ദൈവത്തിന് ഭരമേല്‍പിക്കുക. നീ വീണുപോകത്തക്കവിധം നിന്നില്‍നിന്ന് അവന്‍ മാറിക്കളയുമെന്ന് ഒരിക്കലും ഭയപ്പെടേണ്ട. അവന്‍റെ ബലിഷ്ഠ കരങ്ങളില്‍ നിര്‍ഭയം നിന്നെ നീ സമര്‍പ്പിച്ചുകൊള്ളുക. തീര്‍ച്ചയായും അവന്‍ നിന്നെ സുഖപ്പെടുത്തും.” ഈ വാക്കുകള്‍ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ഹൃദയത്തിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി. അദ്ദേഹം എഴുന്നേറ്റു. എങ്ങനെയെന്നറിഞ്ഞുകൂടാ. ഒരു മരത്തിന്‍റെ ചുവട്ടില്‍ ചെന്നുവീണു. അവിടെ കിടന്ന് വളരെ നേരം കരഞ്ഞു. ആ ബലി അഥവാ സമര്‍പ്പണം ദൈവത്തിന് സ്വീകാര്യമായി.
തീവ്രമായ പശ്ചാത്താപത്താല്‍ വിവശനായ അദ്ദേഹം എവിടെനിന്നോ ഒരു ശബ്ദം കേട്ടു: “എടുത്തു വായിച്ചാലും!” അടുത്തുണ്ടായിരുന്ന വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥം തുറന്നപ്പോള്‍ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ദൃഷ്ടി പതിഞ്ഞത് ഈ വാക്യത്തിലാണ്: “സുഖലോ ലുപതയിലോ മദ്യലഹരിയിലോ അവിഹിതവേഴ്ചകളിലോ വിഷയാസക്തിയിലോ കലഹങ്ങളിലോ അസൂയയിലോ വ്യാപരിക്കരുത്. പ്രത്യുത കര്‍ത്താവായ യേശുക്രിസ്തുവിനെ ധരിക്കുവിന്‍. ദുര്‍മോഹങ്ങളിലേക്ക് നയിക്കത്തക്കവിധം ശരീരത്തെപ്പറ്റി ചിന്തിക്കാതിരിക്കുവിന്‍” (റോമാ 13:13-14). വായിച്ചു തീര്‍ന്ന മാത്രയില്‍ പ്രശാന്തമായ ഒരു വെളിച്ചം അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ഹൃദയത്തില്‍ വ്യാപിച്ചു. ക്രമേണ ആ വെളിച്ചത്തില്‍ അദ്ദേഹം ആമഗ്നനായി. യേശു ഉള്ളിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചതോടെ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ആത്മാവിന്‍റെ സമസ്ത ക്ലേശങ്ങളും അവസാനിച്ചു. യേശുനാഥന്‍ അരുളിച്ചെയ്യുന്നു: “എന്നെക്കൂടാതെ നിങ്ങള്‍ക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ കഴിയുകയില്ല” (യോഹന്നാന് 15:5).
നിത്യവും പലവിധ ക്ലേശങ്ങളും നിരവധി പ്രശ്നങ്ങളും നമ്മെ അലട്ടുന്നു. സ്വന്തം ആത്മധൈര്യത്തിലാശ്രയിച്ച് അവയെ നേരിടുമ്പോള്‍ അഗാധങ്ങളിലേക്ക് ആണ്ടുപോകുന്ന അവസ്ഥയാണ് പലപ്പോഴും കാണുന്നത്. വിശുദ്ധിയില്‍ ജീവിക്കുവാനും ദുഃഖദുരിതങ്ങളെ നേരിടുവാനും ചെറുതും വലുതുമായ സംരംഭങ്ങള്‍ വിജയപ്രദമാകുവാനും പ്രവര്‍ത്തന മേഖലകള്‍ ഐശ്വര്യപൂര്‍ണമാകുവാനും സന്യസ്ത ജീവിതവും കുടുംജീവിതവും അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടുവാനും എന്താണ് വഴി? ആരോടാണ് ഉപദേശം ചോദിക്കേണ്ടത്? പലപ്പോഴും നമ്മെ അലട്ടുന്ന ചോദ്യങ്ങളാണിവ. കര്‍ത്താവ് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു: “ഞാന്‍ നിന്നെ ഉപദേശിക്കാം. നീ നടക്കേണ്ട വഴി കാണിച്ചുതരാം. ഞാന്‍ നിന്‍റെമേല്‍ ദൃഷ്ടിയുറപ്പിച്ച് നിന്നെ ഉപദേശിക്കാം” (സങ്കീര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 32:8).
ശുശ്രൂഷയ്ക്കൊരുങ്ങുമ്പോള്‍
സ്പെയിന്‍കാരനായിരുന്ന വിശുദ്ധ വിൻസെന്റ് ഫെറാർ മഹാപണ്ഡിതനും അനുഗൃഹീത വാഗ്മിയുമായിരുന്നു. പ്രാത്ഥിച്ചു ഒരുങ്ങി അദ്ദേഹം ചെയ്തിരുന്ന പ്രഭാഷണങ്ങള്‍ ശ്രോതാക്കളെ കരയിപ്പിക്കുമായിരുന്നു. ധാരാളം അത്ഭുതങ്ങളും മാനസാന്തരങ്ങളും നടക്കുക പതിവായിരുന്നു. ഒരിക്കല്‍ വളരെ പ്രശസ്തനായ ഒരാള്‍ തന്‍റെ പ്രസംഗം കേള്‍ക്കാന്‍ വരുന്ന വരുന്നുണ്ടെന്ന് കേട്ട് വിശുദ്ധ വിന്‍സെന്‍റ് നന്നായി പഠിച്ചൊരുങ്ങി പോയി. എന്നാല്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ സമയം ലഭിച്ചില്ല. അന്നത്തെ പ്രസംഗം ആ മാന്യനെ സ്പര്‍ശിച്ചതേയില്ല. വേറൊരു ദിവസം അതേ മനുഷ്യന് വിശുദ്ധ വിന്‍സെന്‍റിന്‍റെ പ്രസംഗം ഹൃദയസ്പര്‍ശിയായി. കാരണം ആരാഞ്ഞപ്പോള്‍ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: “ആദ്യത്തെ ദിവസം വിന്‍സെന്‍റാണ് പ്രസംഗിച്ചത്. രണ്ടാമത്തെ ദിവസം വിന്‍സെന്‍റില്‍ക്കൂടി യേശുക്രിസ്തുവാണ് പ്രസംഗിച്ചത്!!”
പ്രലോഭനങ്ങളെ അതിജീവിക്കാം
റിമോറ എന്നു പേരുള്ള ഒരു ചെറിയ കടല്‍മത്സ്യമുണ്ട്. കപ്പലിന്‍റെ അടിത്ത ട്ടില്‍ ഈ മത്സ്യം പറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്നാല്‍ ഏതു വലിയ കപ്പലും നിന്നുപോകും. ഇതുപോലെ ആത്മീയ ജീവിതത്തില്‍ പുരോഗമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരാളിനെ തടഞ്ഞുനിര്‍ത്തുവാന്‍ ഒരു ചെറിയ പ്രലോഭനത്തിനുപോലും കഴിയും. പ്രബലര്‍ക്കും ദുര്‍ബലര്‍ക്കും ഒന്നുപോലെ നേരിടേണ്ടിവരുന്ന വലിയ വിപത്താണ് പ്രലോഭനങ്ങള്‍. സാത്താന്‍റെ ശക്തിയേറിയ ഈ കൗശലത്തെ പ്രാര്‍ത്ഥനയിലൂടെയല്ലാതെ നേരിടാന്‍ കഴിയില്ല. യേശുനാഥന്‍ അരുളിച്ചെയ്യുന്നു: “പരീക്ഷയില്‍ അകപ്പെടാതിരിക്കാന്‍ ഉണര്‍ന്നിരുന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുവിന്‍” (ലൂക്കാ 22:46). മനുഷ്യന് ദുര്‍ബലനാണ്. തന്‍റെ ദൗര്‍ബല്യെ ത്തക്കുറിച്ച് ബോധവാന്മാരായിക്കൊണ്ട് നാം കര്‍ത്താവിന്‍റെ കരുണയിലാശ്രയിക്കുമ്പോള്‍ അവിടുന്ന് നമ്മെ ബലശാലികളാക്കും. വശ്യമായ ഭാവത്തിലും പലവിധ രൂപത്തിലും എത്തുന്ന പ്രലോഭനങ്ങളെ തിരിച്ചറിയുവാനും അവയെ അതിജീവിച്ച് ആത്മീയതയില്‍ വളരാനും അവി ടുന്ന് നമ്മെ സഹായിക്കും.
സങ്കീര്‍ത്തകനോടൊപ്പം നമുക്കും പ്രാര്‍ത്ഥി ക്കാം: “കര്‍ത്താവേ, ഞാന്‍ അങ്ങയുടെ നേര്‍ക്ക് കരങ്ങള്‍ വിരിക്കുന്നു. ഉണങ്ങിവരണ്ട നിലംപോലെ എന്‍റെ ഹൃദയം അങ്ങേക്കായി ദാഹിക്കുന്നു അങ്ങയിലാണ് ഞാൻ ആശ്രയിക്കുന്നത് ഞാന്‍ നടക്കേണ്ട വഴി എന്നെ പഠിപ്പിക്കണമേ!” ആമ്മേന്‍.
'
വേദപാഠക്ലാസില്‍ സാര്‍ കുട്ടികളോട് ചോദിച്ചു: “നിങ്ങള്‍ എന്തിനാണ് പ ഠിക്കുന്നത്?”
കുട്ടികള്‍ പറഞ്ഞു: “ജോലി ലഭിക്കാന്‍.”
സാര്‍ വീണ്ടും ചോദിച്ചു: “എന്തിനാണ് ജോലി?”
കുട്ടികള്‍ പറഞ്ഞു: “പൈസ കിട്ടാന്‍.”
ഇതുകേട്ടപ്പോള്‍ അവര്‍ക്കുവേണ്ടി സാര്‍ ഒരു കഥ പറഞ്ഞു. ധര്‍മപുരി ഗ്രാമത്തിലെ ഏക സമ്പന്നനായിരുന്നു രാമു. പിശുക്കനായിരുന്ന രാമു ആരെയും സഹായിച്ചിരുന്നില്ല.
തപസ് ചെയ്ത് ദൈവത്തെ പ്ര സാദിപ്പിച്ചാല്‍ ധാരാളം പണം ലഭിക്കുമെന്നറിഞ്ഞ് രാമു ഒരു മലയുടെ മുകളില്‍ പോയി തപസ് തുടങ്ങി. കുറെ ദിവസങ്ങള്‍ക്കുശേഷം ദൈവം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട് രാമുവിനോട് ചോദിച്ചു : “മകനേ, നീ എന്തിനാണ് തപസ് ചെയ്യുന്നത്?”
രാമു പറഞ്ഞു: “അടുത്ത പട്ടണത്തിലെ പണക്കാരുടെയത്രയും സമ്പത്ത് അങ്ങ് എനിക്ക് നല്കിയിട്ടില്ലല്ലോ. അതിനാല്‍ എനിക്ക് ഇനിയും ധാരാളം പണം വേണം”
അത്യാഗ്രഹിയായ രാമുവിനെ ഒരു പാഠം പഠിപ്പിക്കുവാന്‍ ദൈവം തീരുമാനിച്ചു.
ദൈവം പറഞ്ഞു: “പാവപ്പെട്ടവർക്ക് നല്കാനായി എന്‍റെ കൈയില്‍ സ്വര്‍ണ നാണയങ്ങള്‍ നിറച്ച കുടങ്ങള്‍ ഉണ്ട്. അത് നിനക്ക് ഞാന്‍ തരാം. പക്ഷേ ഓരോ കുടങ്ങള്‍ നിനക്ക് തരുന്നതിനനുസരിച്ച് നിന്‍റെ ഓരോ വയസ് കൂടും.”
ആയുസ് നഷ്ടമായാലും കുഴപ്പമില്ല എന്ന് ചിന്തിച്ച രാമു ദൈവത്തിനോട് ഓരോ കുടം ലഭിച്ചശേഷം അടുത്തത് ചോദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
80 കുടങ്ങള്‍ വാങ്ങിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ രാമു തീര്‍ത്തും വൃദ്ധനായി മാറി. വീണ്ടും രാമു ദൈവത്തോട് ഒരു കുടംകൂടി ചോദിച്ചു. ദൈവം പറഞ്ഞു: “ഇനി ഒന്നുകൂടി തന്നാല്‍ നീ ഇവിടെത്തന്നെ മരിച്ചുവീഴും. മരിക്കാറായ നിനക്ക് ആയുസ് തിരിച്ച് ലഭിക്കാന്‍ ഞാന്‍ തന്ന സ്വര്‍ണനാണയങ്ങള്‍ പാവപ്പെട്ടവർക്ക് ദാനം കൊടുക്കണം . എത്ര കൊടുക്കുന്നുവോ അത്രയും ആയുസും സന്തോഷവും സമാധാനവും നിനക്ക് ലഭിക്കും.” ഇത്രയും പറഞ്ഞ് ദൈവം അപ്രത്യ ക്ഷനായി.
ദൈവം നല്‍കിയ കുടങ്ങളെല്ലാം ചാക്കിലാക്കി തലയില്‍വച്ച് വൃദ്ധനായ രാമു തന്‍റെ ഗ്രാമത്തിലേക്ക് വളരെ പ്രയാസപ്പെട്ട് നടന്നുനീങ്ങി. താന്‍ മരിക്കാറായെന്ന് മനസിലായിട്ടും സ്വര്‍ണ നാണയങ്ങള്‍ വഴിയരുകില്‍ കണ്ട പാവങ്ങൾക്ക് നൽകി ആയുസ് തിരിച്ചെടുക്കാൻ രാമുവിന്‍റെ അത്യാഗ്രഹം അനുവദിച്ചില്ല. ഒടുവില്‍ ചാക്കിന്‍റെ ഭാരം താങ്ങാനാവാതെ രാമു തന്‍റെ ഗ്രാമത്തിന്‍റെ നാല്‍ക്കവലയില്‍ മരിച്ചുവീണു. ഗ്രാമത്തലവന്‍ എത്തി സ്വര്‍ണ നാണയങ്ങള്‍ പാവപ്പെട്ടവര്‍ക്ക് വീതിച്ചു നല്കി.
കഥ പൂര്‍ത്തിയാക്കിയിട്ട് സാര്‍ പറഞ്ഞു, കുട്ടികളേ, ദൈവം നമുക്ക് ദാനമായി തരുന്ന കഴിവുകള്‍, ആരോഗ്യം, സമയം, സമ്പത്ത് എല്ലാം മറ്റുള്ളവരുമായി പങ്കുവ യ്ക്കുമ്പോള്‍ ദൈവം നമ്മെയോര്‍ത്ത് സന്തോഷിക്കുകയും നമുക്ക് കൂടുതല്‍ സന്തോഷവും സമാധാനവും അനുഗ്രഹവും തരികയും ചെയ്യും. നമുക്കൊരു വചനം പഠിച്ചുകൊണ്ട് ഇന്നത്തെ ക്ലാസ് അവസാനിപ്പിക്കാം. “കൊടുക്കുവിന്‍; നിങ്ങള്‍ക്ക് കിട്ടും. അമര്‍ത്തിക്കുലുക്കി നിറച്ചളന്ന് അവര്‍ നിങ്ങളുടെ മടിയില്‍ ഇട്ടു തരും. നിങ്ങള്‍ അളക്കുന്ന അളവു കൊണ്ടുതന്നെ നിങ്ങള്‍ക്കും അളന്നു കിട്ടും” (ലൂക്കാ 6:38).
'
1260-ല്‍ ഇറ്റലിയിലെ ഫോര്‍ളിയില്‍ സമ്പ ന്നരായ മാതാപിതാക്കളുടെ മകനായാണ് പെരിഗ്രിന്‍ ലസിയോസിയുടെ ജനനം. മാര്‍പാപ്പയ്ക്ക് എതിരായി പ്രവര്‍ത്തിച്ചിരുന്ന മുന്നേറ്റത്തിലെ സജീവപ്രര്‍ത്തകരായിരുന്നു പെരിഗ്രിന്‍റെ കുടുംബം. സ്വാഭാവികമായും പെരിഗ്രിനിലും പാപ്പാവിരുദ്ധ മനോഭാവം രൂപപ്പെട്ടു.
ഈ കാലഘട്ടത്തിലാണ് ഫോര്‍ളി നഗരത്തില്‍ മാര്‍പാപ്പയ്ക്ക് എതിരായ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ നടത്തുന്നവരെ പിന്തിരിപ്പിക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ വിശുദ്ധ ഫിലിപ്പ് ബെനിസിയെ മാര്‍ട്ടിന്‍ നാലാമന്‍ മാര്‍പാപ്പ അവിടേക്ക് അയച്ചത്. ഫ്രയര്‍ സെര്‍വന്‍റസ് ഓഫ് സെന്‍റ് മേരി(സെര്‍വൈറ്റ്സ്) സഭയുടെ പ്രയര്‍ ജനറളായിരുന്നു പില്ക്കാലത്ത് വിശുദ്ധനായി തീര്‍ന്ന ഫിലിപ്പ്. ക്രിസ്തുവിന് അനുരൂപമായ ജീവിതം നയിക്കുന്നവരുടെ ഏറ്റവും ചെറിയ പ്രവൃത്തികള്‍ പോലും മറ്റുള്ളവരെ ക്രിസ്തുദര്‍ശനത്തിലേക്ക് നയിക്കും എന്നതിന്‍റെ ഉത്തമ ഉദാഹരമാണ് വിശുദ്ധ ഫിലിപ്പിലൂടെ പെരിഗ്രിന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ സംഭവിച്ച മാനസാന്തരം. ഫോര്‍ളി നഗരത്തില്‍ നടത്തിയ പ്രസംഗത്തിനിടെ പാപ്പാവിരുദ്ധര്‍ ഫിലിപ്പിനെ അക്രമിച്ചു. ആക്രമണത്തിന് നേതൃത്വം നല്‍കിയവരില്‍ പ്രധാനിയായിരുന്നു പെരിഗ്രിന്‍. 18 വയസ് മാത്രം പ്രായമുണ്ടായിരുന്ന പെരിഗ്രിന്‍റെ അടിയേറ്റ് ആ വിശുദ്ധന്‍ നിലത്തു വീണു.
മുഖത്ത് അടിയേറ്റ് നിലത്ത് വീണ ഫിലിപ്പ് ബെനിസിയുടെ ശാന്തതയും ക്ഷമയുമാണ് പെരിഗ്രിന്‍റെ ഹൃദയത്തെ പിടിച്ചുലച്ചത്. പശ്ചാത്താപവിവശനായി അദ്ദേഹം അപ്പോള്‍ തന്നെ അദ്ദേഹത്തോട് മാപ്പ് ചോദിച്ചു എന്നാണ് ചരിത്രം സാക്ഷിക്കു ന്നത്. ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ വിശുദ്ധ ഫിലിപ്പ് ബെനിസി അദ്ദേഹത്തിന് മാപ്പ് നല്കി. പെരിഗ്രിന്‍ ലസിയോസി എന്ന വിശുദ്ധന്‍റെ ജനന നിമിഷമായിരുന്നു അത്.
തുടര്‍ന്ന് സിയന്നയിലെത്തിയ പെരിഗ്രിന്‍ സെര്‍വൈറ്റ് സന്യാസ സഭയില്‍ ചേര്‍ന്നു. സന്യാസവ്രതം സ്വീകരിച്ച അദ്ദേഹം തന്‍റെ സ്വദേശമായ ഫോര്‍ളിയില്‍ മടങ്ങിയെത്തി അവിടെ ആശ്രമം ആരംഭിച്ചു. പ്രസംഗങ്ങളിലൂടെയും വിശുദ്ധമായ ജീവിതത്തിലൂടെയും നിരവധി ആത്മാക്കളെ സത്യത്തിന്‍റെ വെളിച്ചത്തിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവരുവാന്‍ ദൈവം അദ്ദേഹത്തെ ഉപകരണമാക്കുകയായിരുന്നു. ദരിദ്രരെയും പീഡിതരെയും കരുണയോടെ ശുശ്രൂഷിച്ചുകൊണ്ടും പ്രായശ്ചിത്ത പ്ര വൃത്തികള്‍ ചെയ്തുകൊണ്ടും അദ്ദേഹം തന്‍റെ സന്യാസ ജീവിതം ധന്യമാക്കി.
ഇരിക്കേണ്ടത് അത്യാവശ്യമല്ലാത്ത അവസരങ്ങളിലെല്ലാം നില്‍ക്കുക എന്നത് അദ്ദേഹം അനുഷ്ഠിച്ചുപോന്ന ഒരു പ്ര ത്യേക പ്രായശ്ചിത്ത പ്രവൃത്തിയായിരു ന്നു. കാലക്രമത്തില്‍ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ കാലില്‍ അണുബാധ ഉണ്ടാവുകയും അത് കാന്‍സറായി മാറുകയും ചെയ്തു. കാലില്‍ ഉണ്ടായ മുറിവ് ചികിത്സിച്ച് ഭേദമാക്കാനാവാത്ത സാഹചര്യത്തില്‍ കാലിന്‍റെ ആ ഭാഗം മുറിച്ചു മാറ്റണമെന്ന് ഡോക്ടര്‍ നിര്‍ദേശിച്ചു.
കാലിന്‍റെ ഭാഗം മുറിച്ചുമാറ്റാനുള്ള ശസ്ത്രക്രിയ നിശ്ചയിച്ചിരുന്ന ദിവസ ത്തിന്‍റെ തലേ രാത്രി മുഴുവന്‍ ക്രൂശിതനായ ഈശോയുടെ രൂപത്തിന് മുമ്പിലാണ് അദ്ദേഹം പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ ചെലവഴിച്ചത്. രാത്രിയുടെ ഏതോ സമയത്ത് ഉറങ്ങിപ്പോയ അദ്ദേഹം, ഈശോ കുരിശില്‍ നിന്ന് ഇറങ്ങി വന്ന് കാന്‍സര്‍ ബാധിച്ച കാലില്‍ തൊടുന്നതായി ഒരു ദര്‍ശനം കണ്ടു. തന്‍റെ കാലിലെ മുറിവ് പൂര്‍ണമായി സുഖമാക്കപ്പെട്ടതായി ഉറക്കത്തില്‍ നിന്നുണര്‍ന്ന പെരിഗ്രിനിന് മനസിലായി. അടുത്ത ദിവസം ശസ്ത്രക്രിയയ്ക്കായി എത്തിയ ഡോക്ടറിന് കാലിലെ മുറിവ് കണ്ടെത്താന്‍ കഴിയാതെ വന്നതോടെ അത്ഭുതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വാര്‍ത്ത എല്ലായിടത്തും പരന്നു. പിന്നീട്, 1345 മെയ് ഒന്നാം തിയതി 85-ാമത്തെ വയസിലാണ് പെരിഗ്രിന്‍ ദൈവപിതാവിന്‍റെ ഭാവത്തിലേക്ക് യാത്രയായത്. 1726-ല്‍ ബനഡിക്ട് 13-ാമന്‍ മാര്‍പാപ്പ വിശുദ്ധനായി പ്രഖ്യാപിച്ച വിശുദ്ധ പെരിഗ്രിന്‍ ലസിയോസിയുടെ തിരുനാള്‍ മെയ് ഒന്നാം തിയതി തിരുസഭ ആഘോഷിക്കുന്നു. കാന്‍സര്‍, എയ്ഡ്സ് തുടങ്ങിയ മാരക രോഗങ്ങള്‍ ബാധിച്ചവരുടെ പ്രത്യേക മധ്യസ്ഥനാണ് വിശുദ്ധ പെരിഗ്രിന്‍.
'
ഒരു കൊച്ചുപെൺകുട്ടി എന്‍റെയടുത്തു വന്ന് പാട്ടു പാടുകയാണ്,
ഉപുലേ സനിജോ ന്യാറൂസാസാ രാരാ ദിദി എനെതോയൂ എമമ ജോസസുസ ഉജ്ഞാ പ്ര ഏജവിബാ എ ദാഹോജോ ആ ഒയോ മിനാഹ സെഹസ മ മമാലൂയോ അറോ കോകോഗ എഫികൊ തെതെതിതി തീഫിഹെ യാ പപ യോയോയോ യൂവെ.
അതു കഴിഞ്ഞൊരു ചോദ്യം: “ഇതെന്താന്നു പറയാമോ?” എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും ഉത്തരം കിട്ടുന്നില്ല എന്ന് വ്യക്തമായപ്പോള്‍ അവള്‍ പറഞ്ഞു, “പഴയ നിയമത്തില്‍ ഉല്‍പത്തി, പുറപ്പാട്, ലേവ്യര്‍, സംഖ്യ, നിയമാവര്‍ത്തനം തുടങ്ങി നാല്പത്തിയാറ് പുസ്തകങ്ങളും പുതിയ നിയമത്തില്‍ മത്തായി, മര്‍ക്കോസ്, ലൂക്കാ, യോഹന്നാന് തുടങ്ങി ഇരുപത്തിയേഴു പുസ്തകങ്ങളും കൂടി ആകെ എഴുപത്തിമൂന്ന് പുസ്തകങ്ങള്‍ ചേര്‍ന്നതാണ് ബൈബിൾ .” ഇതു പറഞ്ഞ് ദീര്‍ഘശ്വാസം വിട്ടുകൊണ്ട് ഒരു പൊട്ടി ച്ചിരിയും. ഞാന്‍ കൈകൊട്ടി ആ മോളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുമ്പോഴും സിസ്റ്റര്‍, സിസ്റ്റര്‍ ഇതെന്താന്നു പറയാമോ? എന്ന ചോദ്യം എന്നില്‍ വല്ലാതെ പ്രതിധ്വനിച്ചുകൊ ണ്ടിരുന്നു…
ഞാന്‍ അവളെ അടുത്തു വിളിച്ചു ചോദിച്ചു: “മോള്‍ക്ക് ആരാ ഇത്ര ചെറുപ്പത്തിലേ ഇതെല്ലാം പഠിപ്പിച്ചുതന്നത്?” അവള്‍ പറഞ്ഞു: “എന്‍റമ്മ.” ഞാന്‍ അവളുടെ അമ്മ യോട് സംസാരിച്ചു. കൃപയുള്ള ഒരു സ്ത്രീ. ആ കുഞ്ഞിനെ ഗര്‍ഭം ധരിച്ചിരുന്ന ഒമ്പതുമാസവും വചനം വായിക്കുന്നതിലും പഠിക്കുന്നതിലും ശ്രദ്ധിച്ചു. സമ്പൂര്‍ണ ബൈബിൾ എടുത്ത് അതിന്‍റെ ആമുഖഭാഗങ്ങളും പുസ്തകങ്ങളുടെ പേരുകളും പഠിച്ചു. അത് ഹൃദിസ്ഥമാകാൻ ആ പുസ്തകങ്ങളുടെ ആദ്യ അക്ഷരങ്ങള്‍, കിടക്കുമ്പോള്‍ വയറില്‍ മെല്ലെ മെല്ലെ തടവിക്കൊണ്ട് ഉരുവിട്ടു. അങ്ങനെ ഉറങ്ങുന്ന ആ അമ്മ ഉണരുമ്പോള്‍ത്തന്നെ ഈ പുസ്തകങ്ങളുടെ പേരുകള്‍ ഓര്‍മയില്‍ വിടരും.
കുഞ്ഞ് ജനിച്ചു. കുഞ്ഞിന് പാലുകൊടുക്കുമ്പോഴും ഉറക്കുമ്പോഴും ഈ അക്ഷരങ്ങള്‍ താരാട്ടുപാട്ടായ് രൂപപ്പെട്ടു. കുട്ടി സംസാരിക്കാറായപ്പോള്‍ മുതല്‍ ഈ അമ്മ കുട്ടിയെ വ്യക്തമായി ഇത് പഠിപ്പിച്ചുകൊടുത്തു. അനുദിന ജീവിതത്തില്‍, സാധാരണ സംഭവങ്ങളില്‍, വളര്‍ത്തിയെടുക്കേണ്ട കാര്യമാണ്, നില നിര്‍ത്തേണ്ട സംഗതിയാണ് വിശുദ്ധി എന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യമെന്നത് ആ സ്ത്രീയില്‍ ഞാന്‍ കാണുകയായിരുന്നു. ഗര്‍ഭസ്ഥശിശു ഒരമ്മയില്‍നിന്നും ആഹരിക്കുന്നതെല്ലാം ആരോഗ്യമായി, കൃപയായി പരിണമിക്കുന്നു. ജീവിതം സജീവമാകുന്നു. വരും തലമുറ ആരായിത്തീരണം എന്നു തീരുമാനിക്കാനും പ്രവര്‍ത്തിക്കാനുമുള്ള ഏറ്റം പറ്റിയ അവസരമാണ് ഗര്‍ഭിണികളായിരിക്കുന്ന കാലം.
മറ്റൊരു സംഭവം ഓര്‍മിക്കുന്നു. ഒരു ദിവസം ഏതാണ്ട് മൂന്നര വയസുള്ള ഒരു ആണ്‍കുട്ടി ധ്യാനശുശ്രൂഷ നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കേ ഓടിവന്ന്, ഗാനങ്ങളുടെ താളത്തിനൊപ്പം കൈകൊട്ടിയും ആടിയും പാടിയും ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കുന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവന്‍റെ അമ്മ മധ്യസ്ഥ പ്രാര്‍ത്ഥനാചാപ്പലില്‍ നിന്നും അവനെ തേടി ഇറങ്ങിവന്നു. ഞാന്‍ അവരോടു സംസാരിച്ചു. അവള്‍ ആ കുഞ്ഞിനെ ഗര്‍ഭം ധരിച്ചപ്പോള്‍ ഒഴിവുസമയം മുഴുവന്‍ ശാലോം, ഗുഡ്നെസ് തുടങ്ങിയ ടി.വി ചാനലുകള്‍ കാണുന്നതില്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു. വീട്ടുജോലികള്‍ ചെയ്യുമ്പോഴും ടി.വി ഓണാക്കി വച്ചിരുന്നു. ഇടവക ദൈവാലയത്തിലെ ആരാധനകളിലും യൂണിറ്റ് പ്രാര്‍ത്ഥനകളിലും സജീവമായി പങ്കെടുത്തു.
ധ്യാനഹാളില്‍ ഓര്‍ഗണ്‍വച്ച് പാടി സ്തുതിക്കുന്നത്, മധ്യസ്ഥപ്രാര്‍ത്ഥനാ ചാപ്പലില്‍ ഇരിക്കുന്ന കുഞ്ഞിന് മനസിലാകും. അവന്‍ ശാഠ്യം പിടിക്കും- പാട്ട് ആരാധ നയ്ക്ക് പോകാം മമ്മിയെന്ന്. ആ കുഞ്ഞിനെ ആ അമ്മ ദൈവവചനങ്ങള്‍ പഠിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു, നമുക്ക് മൈക്കിലൂടെ കുഞ്ഞ് പഠിച്ച വചനങ്ങള്‍ പറയിപ്പിച്ചാലോ? അതുകേട്ട ആ അമ്മ പറയുകയാണ്, “ഇന്ന് ഞാന്‍ മധ്യസ്ഥപ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ ആ നിയോഗംകൂടി വച്ച് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയാണ് സിസ്റ്ററേ…”
കുട്ടി വചനം പഠിച്ച് പ്രഘോഷിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിച്ച് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്ന അമ്മമാര്‍ സഭയുടെ സുവിശേഷവല്ക്കരണത്തില്‍ സജീവ പങ്കാളികളല്ലേ? മുഴുവന്‍ സമയ പ്രവര്‍ത്തകരല്ലേ? പലപ്പോഴും നമുക്ക് ദൈവവേലക്ക് എന്തെന്തു തടസങ്ങളാണ്. എന്നാല്‍ ഇത്തരം അമ്മമാര്‍ നമ്മോടു പറയുന്നത് എന്താണ്? സദാ സുവിശേഷം സവിശേഷമായി പ്രഘോഷിക്കാം എന്നല്ലേ. “ഞാന്‍ സ്വമനസാ ഇതു ചെയ്യുന്നെങ്കില്‍ എനിക്ക് പ്രതിഫലമുണ്ട്” (1 കോറിന്തോസ് 9:17). അപ്പസ്തോലനോടൊ പ്പം ഈ അമ്മമാരും ഇങ്ങനെയൊക്കെ വിശ്വസിച്ച് ജീവിക്കുന്നവരാണെന്ന് നമുക്ക് നിസംശയം ഉറപ്പിക്കാം.
മക്കള്‍ ഈശോയെപ്പോലെ വളരാന്‍, അമ്മമാര്‍ക്ക് അവരെ പരിശുദ്ധ അമ്മയെേ പ്പാലെ വളര്‍ത്താന്‍ സാധിക്കട്ടെ. യേശു ജ്ഞാനത്തിലും പ്രായത്തിലും ദൈവത്തിന്‍റെയും മനുഷ്യരുടെയും പ്രീതിയിലും വളര്‍ന്നു വന്നു എന്ന ലൂക്കാ 2:52 വചനം നമ്മുടെ മക്കള്‍ക്ക് അഭിഷേകവചനമായി ഭവിക്കാന്‍, എല്ലാ അമ്മമാരിലും ലൂക്കാ 1:38 നിറവേറണം: “നിന്‍റെ വാക്ക് എന്നില്‍ നിറവേറ ട്ടെ. ഇതാ, കര്‍ത്താവിന്‍റെ ദാസി!” നമ്മുടെ മക്കളില്‍ ഈശോയെയും അമ്മമാരില്‍ പ രിശുദ്ധ അമ്മയെയും അപ്പന്മാരില്‍ വിശുദ്ധ യൗസേപ്പിനെയുമൊക്കെ ലോകത്തിന് കാണാന്‍ കഴിയുന്ന ആത്മീയത ശക്തിപ്പെടട്ടെ! കുടുംബങ്ങൾ തിരുക്കുടുംങ്ങളാകട്ടെ, ആമ്മേന്‍.
'
ഡൊമീഷ്യന്‍ ചക്രവര്‍ത്തിയുടെ ഭീകര ഭരണകാലത്ത് റോമാ സാമ്രാജ്യത്തില്‍ കഠിനമായ ഒരു മതമര്‍ദനമുണ്ടായി. ചക്രവര്‍ത്തി ഇപ്രകാരം ഒരു ആജ്ഞ പുറെ പ്പടുവിച്ചു. തന്‍റെ സാമ്രാജ്യത്തില്‍പെട്ട എല്ലാവരും ‘ഞങ്ങളുടെ കര്‍ത്താവും ഞങ്ങളുടെ ദൈവവും’ എന്നു വിളിച്ച് ചക്രവര്‍ത്തിയെ ആരാധിക്കണം. അതിന് വിസമ്മതിച്ച ഏഷ്യാ മൈനറിലെ ക്രൈസ്തവ സമൂഹങ്ങളെ ചക്രവര്‍ത്തി രൂക്ഷമായ പീഡനങ്ങള്‍ക്ക് വിധേയരാക്കി. ചക്രവര്‍ത്തിയുടെ ആജ്ഞപ്രകാരം പട്ടാളക്കാരുടെ വാള്‍ അനേകം ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ ജീവനൊടുക്കി. ക്രൈസ്തവരെന്ന് സംശയിക്കപ്പെട്ട പലരെയും തടങ്കലില്‍ അടച്ചു. അവരില്‍ ചിലരെ നാടുകടത്തി. നാടുകടത്തപ്പെട്ട സ്ഥലങ്ങളില്‍ അവര്‍ കഠിനമായ അടിമവേല ചെയ്തു. അങ്ങനെ നാടുകടത്തപ്പെട്ടവരുടെ കൂടെ യേശുവിന്‍റെ അരുമ ശിഷ്യനായ യോഹന്നാനും ഉണ്ടായിരുന്നു. പാത്മോസ് എന്ന ദ്വീപിലേക്കാണ് യോഹന്നാന് നാടുകടത്തപ്പെട്ടത്. പാറമടകളില്‍ അടിമവേല ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്ന യോഹന്നാന്‍റെ ജീവിതം അതികഠിനമായ പ്രതികൂലങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോയി.
പാത്മോസിലെത്തിയ യോഹന്നാന് മറ്റു ക്രിസ്തുശിഷ്യന്മാരുമായുള്ള കൂട്ടായ്മ നഷ്ടെപ്പട്ടു. ഏഷ്യാ മൈനറിലെ മറ്റു ക്രൈസ്തവ കൂട്ടായ്മകളുമായുള്ള ബന്ധവും അവിടെ നിന്നും ലഭിച്ചിരുന്ന താങ്ങും നഷ്ടപ്പെട്ടു. ഇങ്ങനെ ഏകനായി, അന്യനായി, പരദേശിയായി, അടിമയായി, കഷ്ടതയുടെ ചൂളയില്‍ ഉരുകുന്ന കാലഘട്ടത്തിലാണ് പാത്മോസ് ദ്വീപില്‍വച്ച് യോഹന്നാന് വെളിപാടിന്‍റെ പ്രകാശം നല്കപ്പെട്ടത്. വെളിപാടിന്‍റെ രഹസ്യ ങ്ങള്‍ ലോകത്തിലെ സകല വിശ്വാസികള്‍ ക്കും കാലത്തിന്‍റെ അവസാനംവരെ വെളിെപ്പടുത്തി കൊടുക്കുവാന്‍വേണ്ടി യോഹന്നാന് ദൈവം ദര്‍ശനമേകിയ സ്ഥലമായിരുന്നു പാത്മോസ് ദ്വീപ്. അവിടെ യോഹന്നാന് ഒറ്റപ്പെട്ടവനായിരുന്നു. സ്വസഹോദരങ്ങളില്‍ നിന്നും വെട്ടിമാറ്റപ്പെട്ടവനായിരുന്നു, ആട്ടിപ്പായിക്കപ്പെട്ടവനായിരുന്നു. ഭീകരമായ ഏകാന്തതയും കഠിനാധ്വാനവും പീഡനങ്ങളുംമൂലം അദ്ദേഹം ദുര്‍ബലനും ഭയചകിതനുമായിരുന്നു.
വെളിപാടിന്‍റെ പുസ്തകത്തിലെ പ്രതി പാദ്യങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ മറ്റു മനുഷ്യരുടെയോ ശിഷ്യന്മാരുടെ പഠനങ്ങളുടെയോ സ്വാധീനം ലവലേശമില്ലാതിരിക്കുവാന്‍വേണ്ടിയാണ് യോഹന്നാന് ദൈവം പാത്മോസില്‍ ഒറ്റെപ്പടലും ഏകാന്തതയും കഠിനസഹനങ്ങളും അനുവദിച്ചത്. യോഹന്നാന് അത് വേദനാജനകമായിരുന്നെങ്കിലും ദൈവത്തിന്‍റെ മഹത്തരമായ പദ്ധതിയാണ് അതിലൂടെ നിറവേറ്റെപ്പട്ടത്. “ദൈവത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നവര്‍ക്ക്, അവിടുത്തെ പദ്ധതിയനുസരിച്ച് വിളിക്കപ്പെട്ടവര്‍ക്ക്, അവിടുന്ന് സകലതും നന്മയ്ക്കായി പരിണമിപ്പിക്കുന്നു” (റോമാ 8:28).
പാത്മോസ് നമ്മുടെ ജീവിതത്തില്‍
പാത്മോസ് അനുഭവം ഒരു ഒറ്റപ്പെട്ട സംഭവമല്ല. നമ്മുടെയൊക്കെ ജീവിതത്തി ലും കടന്നുവരാനിടയുള്ളതും നമ്മളില്‍ പലരും കടന്നുപോയിട്ടുള്ളതുമായ ഒരു വിശ്വാസക്കടമ്പയാണ് പാത്മോസ് അനുഭവം. നമ്മളനുഭവിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന എല്ലാ സുരക്ഷിതത്വത്തില്‍നിന്നും നമ്മെ വേര്‍പെടു ത്തി, ഏകാന്തതയുടെയും ഒറ്റപ്പെടലിന്‍റെയും അടിമവേലയുടെയും വഴികളിലൂടെ ദൈവം ഒരുപക്ഷേ നമ്മെ നയിച്ചെന്നിരിക്കും. അവഗണനയും വെട്ടിമാറ്റലും ആട്ടിപ്പായിക്കലും തിരസ്കരണവുമെല്ലാം ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ നമുക്ക് നേരിടേണ്ടി വന്നേക്കാം. ഇതുവരെയുള്ള ജീവിതത്തില്‍ പലവട്ടം ഇങ്ങനെയുള്ള അനുഭവങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോയിട്ടുള്ളവരാകാം നമ്മളിൽ പലരും . കൂട്ടായ്മ്മകൾ വിശ്വാസജീവിതത്തിന് അനിവാര്യമാണ്. എന്നാല്‍ പാത്മോസിലെ യോഹന്നാന് എല്ലാ ക്രിസ്തീയ കൂട്ടായ്മകളില്‍നിന്നും അകറ്റപ്പെട്ടവനായിരുന്നു. ഒരു ക്രിസ്തീയ കൂട്ടായ്മയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു പോകാനുള്ള അവകാശംപോലും നിഷേധിക്കപ്പെടുന്ന അവസ്ഥകള്‍ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലുമുണ്ടാകാം. പതറിപ്പോകരുത് യോഹന്നാനോടു ദൈവം സംസാരിച്ചതുപോലെ ദൈവം നമ്മളോട് വ്യക്തിപരമായി സംസാരിക്കുന്ന നിമിഷങ്ങ ളായിരിക്കും ഈ ഒറ്റപ്പെടലിന്‍റെ നിമിഷങ്ങള്‍. നമ്മുടെ മുമ്പില്‍ നിലനില്ക്കുന്ന വിലക്കുകളും വിലങ്ങുകളും മാറ്റിനിറുത്തലുമെല്ലാം ഏകാന്തതയുടെ വിജനതയിലേക്ക് നമ്മെ നയിക്കുന്ന ദൈവത്തിന്‍റെ മനോഹരമായ പദ്ധതികളാണ്. വിജനതകളില്‍, ഏകാന്തതകളിൽ , ദൈവം നമ്മുടെ അടുത്തുവരും. നമ്മളോട് ഹൃദ്യമായി സംസാരിക്കും. അവിടുത്തെ രഹസ്യങ്ങള്‍ നമുക്ക് വെളിപ്പെടുത്തിത്തരും. “ഞാന്‍ അവളെ വശീകരിച്ച് വിജനപ്രദേശത്തേക്ക് കൊണ്ടുവരും. അവളോട് ഞാന്‍ ഹൃദ്യമായി സംസാരിക്കും. അവിടെ വച്ച് ഞാന്‍ അവള്‍ക്ക് അവളുടെ മുന്തിരിത്തോട്ടങ്ങൾ നല്കും” (ഹോസിയ 2:14-15). പില്ക്കാലത്ത് നമുക്ക് സന്തോഷിക്കുവാനും ആനന്ദിക്കുവാനും കാരണമായിത്തീരുന്ന ഉന്നതങ്ങളായ ദൈവകൃപകളും ദൈവാനുഗ്രഹങ്ങളും തന്ന് ദൈവം നമ്മെ ഉയര്‍ത്തുന്ന അവസരങ്ങളായിരിക്കും പാത്മോസ് അനുഭവത്തിലൂടെ നമ്മെ കടത്തിവിടുന്ന സമയങ്ങള്‍.
തടവറകളും ദൈവപദ്ധതികള്‍
“ഞാന്‍ സുവിശേഷം പ്രസംഗിക്കുന്നില്ലെങ്കില്‍ എനിക്കു ദുരിതം” (1 കോറിന്തോസ് 9:16) എന്ന് സുവിശേഷതീക്ഷ്ണതയാല്‍ എഴുതിവച്ചവനാണ് വിശുദ്ധ പൗലോസ് ശ്ലീഹാ. കര്‍ത്താവിനോടുള്ള സ്നേഹത്തെപ്രതിയും സുവിശേഷത്തെപ്രതിയും ദൈവരാജ്യത്തെപ്രതിയും കത്തിജ്വലിച്ചവന്‍! എന്നാല്‍ പൗലോസ് ശ്ലീഹാ ആഗ്രഹിച്ചതുപോലുള്ള ഒരു പ്രഘോഷണ പരമ്പരയല്ല അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ പ്രഘോഷണ ജീവിതത്തില്‍ ഉണ്ടായത്. സുവിശേഷവേലകള്‍ക്കിടയില്‍ അനേകം പ്രതിസന്ധികളിലൂടെയും പീഡനങ്ങളിലൂടെയും പൈശാചികമായ തടസങ്ങളിലൂടെയും കാരാഗൃഹവാസങ്ങളിലൂടെയും മരണകരമായ പീഡാനുഭവങ്ങളിലൂടെയും അദ്ദേഹം കടന്നുപോയി. ക്രിസ്തുവിനെ അറിഞ്ഞ കാലം മുതല്‍ തന്‍റെ മുഴുവന്‍ ശക്തിയോടെ ക്രിസ്തുവിനെ പ്രഘോഷിക്കുവാന്‍ അദ്ദേഹം ആഗ്രഹിച്ചുവെങ്കിലും താന്‍ സ്വീകരിച്ച വിശ്വാസത്തെ പ്രഘോഷിക്കാന്‍ കഴിയാതെ ജീവിതത്തിന്‍റെ നല്ലൊരു പങ്ക് അദ്ദേഹത്തിന് തടവറകളിലടക്കപ്പെട്ട് കഴിയേണ്ടിവന്നു.
എന്നാല്‍ പൗലോസ് ശ്ലീഹാ അടയ്ക്കപ്പെട്ട തടവറകള്‍ ദൈവത്തിന്‍റെ മഹോന്നതമായ പദ്ധതിയുടെ ഭാഗമായിരുന്നു . ആ തടവറകളില്‍വച്ചാണ് പൗലോസ് ശ്ലീഹാ തന്‍റെ വിലയുറ്റ ലേഖനങ്ങളില്‍ അധികപങ്കും രചിച്ചിട്ടുള്ളത്. ക്രിസ്തുവിനെ പ്രഘോഷിക്കുവാൻ വിളി ലഭിച്ച ഒരു വ്യക്തിക്ക് എന്തു കാരണത്താലുമാകട്ടെ ക്രിസ്തുവി നെ പ്രഘോഷിക്കാനുള്ള അവസരം നിഷേധിക്കപ്പെടുകയെന്നത് പ്രഥമ ദൃഷ്ടിയില്‍ ഒരു വലിയ ദൗര്‍ഭാഗ്യം തന്നെയാണ്. എന്നാല്‍ കഴുകനെക്കാള്‍ കാഴ്ചയുള്ള കര്‍ത്താവിന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ കാലത്തിന്‍റെ അന്ത്യംവരെ അതായത് ലോകാവസാനംവരെ ബൈബിൾ കൈയിലെടുക്കുന്ന ഓരോ വ്യക്തിയോടും തന്‍റെ ലേഖനങ്ങളിലൂടെ സുവിശേഷം പറയുന്ന വളരെ വിശാലമായ സുവിശേഷവേലയാണ് പൗലോസ് ശ്ലീഹായ്ക്ക് തുറന്നുകൊടുത്തത്. ഒരുപക്ഷേ തന്‍റെ ലേഖനങ്ങള്‍ വിവിധ സഭകള്‍ക്കുവേണ്ടി എഴുതിയ ആ കാലഘട്ടത്തില്‍ അദ്ദേഹം ചിന്തിച്ചിട്ടുപോലുമുണ്ടാവില്ല കാലത്തിന്‍റെ അവസാനംവരെ ബൈബിളിലൂടെ ക്രിസ്തുവിനെ പ്രഘോഷിക്കുവാനുള്ള വഴിയാണ് പിതാവായ ദൈവം അദ്ദേഹത്തിനുവേണ്ടി ഒരുക്കിയതെന്ന്. “ദൈവത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നവര്‍ക്ക്, അവിടുത്തെ പദ്ധതിയനുസരിച്ച് വിളിക്കപ്പെട്ടവര്‍ക്ക്, അവിടുന്ന് സകലതും നന്മയ്ക്കായി പരിണമിപ്പിക്കുന്നു” (റോമാ 8:28).
നിങ്ങളും തടവറയിലോ?
അതിനാല്‍ തടവറയുടെ അനുഭവങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോകുന്ന പ്രിയ സഹോദരങ്ങളേ, മനസ്സുമടുത്ത് നിരാശക്കടിമപ്പെടരുത്. നിങ്ങള്‍ കടന്നുപോകുന്ന ഈ തടവറയും ദൈവത്തിന്‍റെ മഹോന്നതമായ പദ്ധതിയുടെ ഭാഗമാണ്. ക്രിസ്തുവിനെ പ്രഘോഷിക്കുവാന്‍ കഴിയാതെ, അതിന് അനുമതിയില്ലാതെ നിങ്ങളിന്നു ഞെരുങ്ങുകയാണോ? ഭയപ്പെടേണ്ട. നിങ്ങളുടെ സുവിശേഷ തീക്ഷ്ണതയെ ദൈവം തന്‍റെ കണ്ണിലെ കൃഷ്ണമണിപോലെ കാണുകയും യേശുവിനെ പ്ര ഘോഷിക്കുവാന്‍ കഴിയാത്ത നിങ്ങളുടെ തടവറയനുഭവങ്ങളെ വലിയ നന്മയ്ക്കായി, അനേക ആത്മാക്കളുടെ രക്ഷയ്ക്കായി, പരിണമിപ്പിക്കുകതന്നെ ചെയ്യും.
ഇനിയും ഒരുപക്ഷേ നിങ്ങളുടെ തെറ്റുകള്‍മൂലംതന്നെയായിരിക്കും നിങ്ങള്‍ക്ക് ഈ തടവറയനുഭവങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളത്. എങ്കിലും കലങ്ങരുത്. ഒരു തടവുപുള്ളിക്കുവേണ്ടി മരിച്ചവനാണ് യേശു. ബറാാസ് എന്ന കലാപകാരിയും കൊലപ്പുള്ളിയുമായ തടവുപുള്ളിക്ക് പകരമായി മരിച്ച (മത്തായി 27:15-26) കര്‍ത്താവായ യേശു നിന്‍റെ തടവറയില്‍ നിന്നോടൊപ്പമുണ്ട്. അവിടുന്ന് നിനക്ക് പകരമായിക്കൂടിയാണ് മരിച്ചത്. നീ അവനില്‍ വിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് അവന്‍റെ നാമത്തില്‍ പാപങ്ങള്‍ ഏറ്റുപറഞ്ഞ് അവനെ കര്‍ത്താവും രക്ഷിതാവുമായി സ്വീകരിക്കുമെങ്കില്‍ നിന്‍റെയീ തടവറയനുഭവത്തെയും അവിടുന്ന് വലിയ നന്മയ്ക്കായി പരിണമിപ്പിക്കും.
കഠിനസഹനങ്ങളും ദൈവപദ്ധതികള്‍
ക്രിസ്തുവിനെ അനുഗമിച്ചുകൊണ്ടും ക്രിസ്തുവിനെ പ്രഘോഷിച്ചുകൊണ്ടും ചുറ്റിസഞ്ചരിച്ച ക്രിസ്തു ശിഷ്യന്മാരുടെ ജീവിതവും അത്ഭുതങ്ങളും അടയാളങ്ങളും നിറഞ്ഞതായിരുന്നു. ഒപ്പംതന്നെ അത് സദാ സഹനപൂരിതവുമായിരുന്നു. തങ്ങളുടെ സഹനജീവിതെത്തക്കുറിച്ച് പൗലോസ് ശ്ലീഹാ ഇപ്രകാരം പറയുന്നു: “ബലഹീനതകളിലും ആക്ഷേപങ്ങളിലും ഞെരുക്കങ്ങളിലും പീഡനങ്ങളിലും അത്യാഹിതങ്ങളിലും ഞാന്‍ ക്രിസ്തുവിനെ പ്രതി സന്തുഷ്ടനാണ്” (2 കോറിന്തോസ് 12:10). യോഹന്നാന് ശ്ലീഹാ ഒഴികെയുള്ള എല്ലാ ശിഷ്യന്മാരും രക്തസാക്ഷികളായിട്ടാണ് മരിക്കാനിടവന്നത്. എന്നാല്‍ ഇതിനെക്കാള്‍ വലിയൊരു കാര്യമുണ്ട്. ക്രിസ്തുവിന്‍റെ ശിഷ്യന്മാര്‍ എല്ലാവരും ജീവിക്കുന്ന രക്തസാക്ഷികളായിരുന്നു എന്നതാണത്. ഒരു നിമിഷംകൊണ്ടോ ഒരു മണിക്കൂര്‍കൊണ്ടോ ഉള്ള രക്തം ചിന്തിയുള്ള മരണമോ അതോ ജീവിതകാലം മുഴുവന്‍ നീണ്ടുനില്ക്കുന്ന രക്തം ചിന്താതെയുള്ള രക്തസാക്ഷിത്വമോ? ഏതാണ് കൂടുതല്‍ ക്ലേശകരം? രണ്ടും ക്ലേശ കരംതന്നെ. എന്നാല്‍ രണ്ടാമത്തേതാണ് കൂടുതല്‍ ക്ലേശകരമെന്ന് തോന്നിപ്പോകുന്നു. ക്രിസ്തുശിഷ്യരില്‍ ഈ രണ്ടു രക്തസാക്ഷിത്വവും കൂടിച്ചേര്‍ന്നു നിലകൊണ്ടിരുന്നു. പൗലോസ് ശ്ലീഹായുടെ വാക്കുകള്‍ ഇത് വ്യക്തമാക്കുന്നു. “ഞങ്ങള്‍ എല്ലാവിധത്തിലും ഞെരുക്കപ്പെടുന്നു; എങ്കിലും തകര്‍ക്കപ്പെടുന്നില്ല. വിഷമിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു; എങ്കിലും ഭഗ്നാശരാകുന്നില്ല. പീഡിപ്പിക്കപ്പെടു ന്നു; എങ്കിലും പരിത്യക്തരാകുന്നില്ല. അടിച്ചുവീഴ്ത്തപ്പെടുന്നു; എങ്കിലും നശിപ്പിക്കപ്പെ ടുന്നില്ല. യേശുവിന്‍റെ ജീവന്‍ ഞങ്ങളുടെ ശരീരത്തില്‍ പ്രത്യക്ഷമാകുന്നതിന് അവിടുത്തെ മരണം ഞങ്ങള്‍ എല്ലായ്പോഴും ശരീരത്തില്‍ സംവഹിക്കുന്നു. ഞങ്ങളുടെ മര്‍ത്യശരീരത്തില്‍ യേശുവിന്‍റെ ജീവന്‍ പ്രത്യക്ഷമാകേണ്ടതിന് ഞങ്ങള്‍ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ യേശുവിനെ പ്രതി സദാ മരണത്തിന് ഏല്‍പിക്കപ്പെടുന്നു. തന്നിമിത്തം, ഞങ്ങളില്‍ മരണവും നിങ്ങളില്‍ ജീവനും പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നു” (2 കോറിന്തോസ് 4:8-12). ഒരു ജീവിക്കുന്ന രക്തസാക്ഷിയുടെ വാക്കുകളാണ് മുകളില്‍ നമ്മള്‍ വായിച്ചത്.
ഈ ജീവിക്കുന്ന രക്തസാക്ഷിത്വം എന്തിനുവേണ്ടി എന്ന വിശദീകരണം വളരെ പ്രത്യാശാജനകമാണ്. ‘തന്മൂലം ഞങ്ങളില്‍ മരണവും നിങ്ങളില്‍ ജീവനും പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നു.’ അനേകര്‍ക്ക് ക്രിസ്തുവിന്‍റെ ജീവന്‍ പകര്‍ന്നു കൊടുക്കാന്‍വേണ്ടിയുള്ളതായിരുന്നു ഈ ജീവിക്കുന്ന രക്തസാക്ഷിത്വം! ഒരു ജീവിക്കുന്ന രക്തസാക്ഷി ക്രിസ്തുവിന്‍റെ ജീവനെത്തന്നെയാണ് തന്‍റെ തീവ്രസഹനങ്ങളിലൂടെ ഈ ലോകത്തിലേക്കും സഭയിലേക്കും ഒഴുക്കുന്നത്. “സഭയാകുന്ന ശരീരത്തെപ്രതി ക്രിസ്തുവിന് സഹിക്കേണ്ടിവന്ന പീഡകളുടെ കുറവ് എന്‍റെ ശരീരത്തിൽ ഞാന്‍ നികത്തുന്നു” (കൊളോസോസ് 1:24) എന്നു പറഞ്ഞ പൗലോസ് ശ്ലീഹാ വ്യക്തമാക്കുന്നതും മറ്റൊന്നല്ല.
ഇതുപോലുള്ള ജീവിക്കുന്ന രക്തസാക്ഷികള്‍ ഇന്നും സഭയില്‍ ധാരാളമുണ്ട്. വൈദികരിലും സമര്‍പ്പിതരിലും മാത്രമല്ല അല്മായരിലും ഇവര്‍ ധാരാളമായുണ്ട്. പ ക്ഷേ ആരുംതന്നെ അവരെ തിരിച്ചറിയുന്നില്ല എന്നതാണ് സത്യം. അവര്‍ക്കുള്ള പ്രതിഫലം ദൈവത്തില്‍നിന്നുമാത്രം ലഭിക്കേണ്ടതിനായി ഒരുപക്ഷേ തിരിച്ചറിയപ്പെടാന്‍ ദൈവം അനുവദിക്കാത്തതുകൊണ്ടുമാകാം ആരും അവരെ തിരിച്ചറിയാത്തത്. ‘ദൈവത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നവര്‍ക്ക് അവിടുത്തെ പദ്ധതിയനുസരിച്ച് വിളിക്കപ്പെട്ടവര്‍ക്ക് അവിടുന്ന് സകലതും നന്മയ്ക്കായി പരിണമിപ്പിക്കുന്നു.’
'
മാല്‍ക്കം മഗ്റിഡ്ജ് ബി.ബി.സിയുടെ അറിയപ്പെടുന്ന കമന്‍റേറ്ററായിരുന്നു. പ്രശസ്തനായ എഴുത്തുകാരന്‍ കൂടിയാണദ്ദേഹം. മദര്‍ തെരേസയെക്കുറിച്ച് മനോഹരമായ ഒരു പുസ്തകം അദ്ദേഹം എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. ‘സംതിങ്ങ് ബ്യൂട്ടിഫുൾ ഫോർ ഗോഡ് ‘ എന്ന ശീര്‍ഷകത്തില്‍ 1971-ല്‍ രചിക്കപ്പെട്ട ആ പുസ്തകം പാശ്ചാത്യ ലോകത്ത് മദര്‍ തെരേസയെ പ്രശസ്തയാക്കാന്‍ തെല്ലൊന്നുമല്ല സഹായിച്ചത്. മദറുമായി അനേക തവണ നടത്തിയ കൂടിക്കാഴ്ചകള്‍ക്കുശേഷം വ്യക്തിപരമായ ബോധ്യങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് മഗ്റിഡ്ജ് ഈ പുസ്തകം എഴുതിയത്. അങ്ങനെയുള്ള ഒരു കൂടിക്കാഴ്ചയില്‍ അദ്ദേഹം ഇപ്രകാരം മദറിനോട് ചോദിച്ചുവത്രേ: ‘മദര്‍, എങ്ങനെ യാണ് അങ്ങേക്ക് ഇത്ര അതിശയകരമായ ആശയങ്ങള്‍ ലഭിക്കുന്നത്?’ മദറിന്‍റെ മറുപടി ശ്രദ്ധേയമാണ്: ‘ഞാന്‍ ഒരു സാധാരണക്കാരിയാണ്. എന്നാല്‍ അസാധാരണനായ സര്‍വശക്തന്‍റെ മുമ്പില്‍ അനേക മണിക്കൂറുകള്‍ ചെലവഴിക്കുമ്പോഴാണ് എനിക്ക് അസാധാരണമായ ആശയങ്ങള്‍ ലഭിക്കുന്നത്.’
വിശുദ്ധ ജോണ്‍ പോള്‍ രണ്ടാമന്‍ മാര്‍പാപ്പ ഒരു ദിവസം തന്‍റെ സ്വകാര്യ ചാപ്പലില്‍ പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ മുഴുകിയിരിക്കുകയായിരുന്നു. അപ്പോള്‍ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ സെക്രട്ടറി വളരെ തിടുക്കത്തില്‍ വന്ന് പരിശുദ്ധ പിതാവിനെ വിളിച്ചു. ‘പിതാവേ, ഒന്ന് പുറത്തേക്ക് വരാമോ?’ അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു: ‘എന്തിനാണ്?’ സെക്രട്ടറി മറുപടി പറഞ്ഞു. ‘ഒരു വളരെ അടിയന്തിര കാര്യം പിതാവിനെ അറിയിക്കാനുണ്ട്.’ പിതാവ് വളരെ ശാന്തനായി ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു: ‘വളരെ അടിയന്തിര കാര്യമാണെങ്കില്‍ ഞാന്‍ കൂടുതല്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കേണ്ടതായിട്ടുണ്ട്.’
ആധുനിക ലോകത്തിലെ രണ്ട് വിശുദ്ധാത്മാക്കളാണ് ഇവർ രണ്ടുപേരും. ഈ ലോകം തിന്മ നിറഞ്ഞതാണെന്നും ഇവിടെ വിശുദ്ധിയില്‍ ജീവിക്കുക വളരെ ശ്രമകരമാണെന്നും ചിന്തിക്കുന്നവരുടെ മുമ്പില്‍ പ്രകാശഗോപുരങ്ങളായിത്തന്നെ ഇവര്‍ നിലകൊള്ളുന്നു. നമ്മളെപ്പോലെ ബലഹീനതകള്‍ ഉള്ളവരാണ് അവരും. പക്ഷേ ബലവാനും ബലം നല്കുന്നവനുമായ ദൈവത്തിന്‍റെ മുമ്പില്‍ ഓരോ ദിവസവും അനേക മണിക്കൂറുകള്‍ ചെലവഴിക്കുവാന്‍ അവര്‍ തീരുമാനിച്ചപ്പോള്‍ അവരുടെ ബലഹീനതകള്‍ ബലമായി മാറി. വിശുദ്ധിയില്‍ ജീവിക്കുവാനും വളരുവാനും വേറെ കുറുക്കുവഴികള്‍ ഒന്നും ഇല്ലെന്ന് സാരം. അന്ത്യവിധി ദിനത്തില്‍ വിധിയാളനായ യേശുകര്‍ത്താവ് നമ്മെ കുറ്റമില്ലാത്തവരായി കാണണം. അതാണല്ലോ നമ്മുടെയൊക്കെ ഏറ്റവും വലിയ ആഗ്രഹം. അതിനുള്ള എളുപ്പവഴിയെക്കുറിച്ച് വിശുദ്ധ പൗലോസ് ശ്ലീഹാ നമ്മെ ഓര്‍മിപ്പിക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിക്കുക: “തന്‍റെ പുത്രനും നമ്മുടെ കര്‍ത്താവുമായ യേശുക്രിസ്തുവിന്‍റെ സഹവാസത്തിലേക്ക് നിങ്ങളെ വിളിച്ച ദൈവം വിശ്വസ്തനാണ്” (1 കോറിന്തോസ് 1:9).
യേശുക്രിസ്തുവിന്‍റെ കൂടെ ആയിരിക്കുക എന്നതാണ് പരമപ്രധാനം. കാരണം വിശുദ്ധി ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍ അതിന്‍റെ ഉറവിടത്തിലേക്ക് തന്നെ ചെല്ലണം. സമാധാനം ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍ യഥാര്‍ത്ഥ സമാധാനം നല്കുവാന്‍ കഴിയുന്നവന്‍റെ അടുക്കലേക്ക് എത്തണം. എപ്പോഴും ആനന്ദിക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍ ആനന്ദസ്വരൂപന്‍റെ അടുക്കലായിരിക്കണം.
ഇപ്രകാരം ദൈവത്തിന്‍റെ സന്നിധിയില്‍ തനിച്ച് സമയം ചെലവഴിക്കുന്നതിനാണ് വ്യക്തിപരമായ പ്രാര്‍ത്ഥന അഥവാ പേഴ്സണല്‍ പ്രെയര്‍ എന്നു പറയുക. പലര്‍ക്കും ഇതിനെക്കുറിച്ച് ശരിയായ ധാരണയില്ല. ‘ഞാന്‍ രാവിലെ നടക്കുവാന്‍ പോകുമ്പോള്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാറുണ്ട്’; ഞാന്‍ വാഹനം ഓടി ച്ചുപോകുമ്പോള്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാറുണ്ട്.’ അത് മതിയോ എന്ന് ചിലര്‍ ചോദിച്ചേക്കാം. അത് പോരാഞ്ഞിട്ടല്ല. എന്നാല്‍ നിങ്ങള്‍ ഒരു ആത്മീയ മനുഷ്യനായി രൂപാന്തരപ്പെടുവാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നെങ്കില്‍ ദൈവത്തിനായിത്തന്നെ സമയം മാറ്റിവയ്ക്കണം. അത് നമ്മള്‍ ദൈവത്തെ ആദരിക്കുന്നു എന്നതിന്‍റെ ഒരു അടയാളം കൂടിയാണ്. തുടക്കത്തിൽ അത് വിരസമായി തോന്നിയേക്കാം എങ്കിലും സ്ഥിരമായി ഇരിക്കുവാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ അത് വലിയ ആനന്ദകരമായ അനുഭവമായി മാറും.
പ്രശ്നപരിഹാരത്തിന് 15 മിനിറ്റ്
ഇപ്രകാരം മാറ്റം അനുഭവിച്ച ഒരു വ്യക്തിയെ നിങ്ങള്‍ക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തട്ടെ. ഗാരി ജാന്‍സണ്‍ എന്നാണ് അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ പേര്. അദ്ദേഹം ചില്ലറക്കാരനൊന്നുമല്ല. ഫ്രാന്‍സിസ് മാര്‍പാപ്പ, ബെനഡിക്ട് പതിനാറാമന്‍ മാര്‍പാപ്പ തുടങ്ങിയവരുടെ പുസ്തകങ്ങള്‍ എഡിറ്റ് ചെയ്തിട്ടുള്ള പ്രശസ്തനായ ഒരു എഡിറ്ററാണ്. ഇപ്പോള്‍ പെന്‍ഗ്വിന്‍ റാന്‍ഡം ഹൗസ് എന്ന പ്രസാധനശാലയില്‍ സീനിയര്‍ എഡിറ്ററായി ജോലി നോക്കുന്നു. അദ്ദേഹം തന്‍റെ അനുഭവത്തിന്‍റെ വെളിച്ചത്തില്‍ പ്രാര്‍ത്ഥനയെക്കുറിച്ച് നല്ലൊരു ഗ്രന്ഥം രചിച്ചിട്ടുണ്ട്. The 15-minute Prayer Solution: How One Percent of Your Day can Transform Your Life.
അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ജീവിതഗന്ധമുള്ള ഒരു പുസ്തകമാണിത് എന്ന് ഞാന്‍ പറഞ്ഞുവല്ലോ. അദ്ദേഹം തുറന്ന് എഴുതുന്നത് ഇപ്രകാരമാണ്. എന്‍റെ കുട്ടിക്കാലത്ത് ഞാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുവാന്‍ ശ്രമിച്ചിരുന്നു. പക്ഷേ അപ്പോള്‍ പ്രാര്‍ത്ഥന പരമ ബോറടിയായിട്ടാണ് അന്നെനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുള്ളത്. അതുകൊണ്ട് എനിക്കൊരു മാറ്റവും വന്നിട്ടില്ല. എന്നുമാത്രമല്ല പലപ്പോഴും പ്രാര്‍ത്ഥനയ്ക്കുശേഷം ഉല്‍ക്കണ്ഠാകുലനായിത്തന്നെ അദ്ദേഹം കാണപ്പെട്ടിരുന്നു. അങ്ങനെ പ്രാര്‍ത്ഥനതന്നെ അദ്ദേഹം ഉപേക്ഷിച്ചു.
നമ്മള്‍ ദൈവത്തെ ഉപേക്ഷിച്ചാലും ദൈവം നമ്മെ ഉപേക്ഷിക്കുകയില്ലല്ലോ. ദൈവം അദ്ദേഹത്തെ തേടിവന്നു. പ്രാര്‍ത്ഥിക്കണമെന്നുള്ള ശക്തമായ ആഗ്രഹം വീണ്ടും അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടായി. അതിനൊരു താത്വിക അടിത്തറയും അദ്ദേഹം ഇട്ടു. അദ്ദേഹം ഇപ്രകാരം ചിന്തിച്ചു. ദൈവത്തിന്‍റെ അനുഗ്രഹങ്ങള്‍ നാം സ്വീകരിക്കണമെങ്കില്‍ നാം നീതി ചെയ്യണം. അത് ദൈവത്തിന് കൊടുക്കേണ്ടവ കൊടുക്കുക എന്നതുമാണല്ലോ. ദൈവം ഒരു ദിവസം സൗജന്യമായി നമുക്ക് നല്കുമ്പോള്‍ അതിന്‍റെ ഒരു ശതമാനം എങ്കിലും ദൈവത്തിന് തിരിച്ചു കൊടുക്കേണ്ടതല്ലേ? അങ്ങനെയാണെങ്കില്‍ ഒരു ദിവസത്തില്‍ 1440 മിനിട്ടുകളുണ്ട്. അതിന്‍റെ ഒരു ശതമാനമായ 14 മിനുട്ടുകളെങ്കിലും ദൈവത്തിനായി നീക്കിവയ്ക്കണം എന്ന് അദ്ദേഹം തീരുമാനിച്ചു. ഇതില്‍നിന്നാണ് പുസ്തകത്തിന്‍റെ തലക്കെട്ട് രൂപംകൊണ്ട ത്. അങ്ങനെ ദിവസവും പതിനഞ്ച് മിനിട്ട് പ്രാർത്ഥനയ്ക്കായി അദ്ദേഹം മാറ്റിവച്ചു . അത് സ്ഥിരമായി ചെയ്യുവാന്‍ തുടങ്ങി.
അതിന്‍റെ ഫലം അതിശക്തമായിരുന്നു. അദ്ദേഹം ഒരു കാര്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞു. പഴയതു പോലെ ഇപ്പോഴും എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍പ്രശ്നങ്ങളും പ്രതിസന്ധികളും ഉണ്ടാകുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ ഇപ്പോള്‍ കൂടുതല്‍ സമചിത്തതയോടെ, ശാന്തതയോടെ അവയെ നേരിടുവാന്‍ സാധിക്കുന്നുണ്ട്. കൂടുതല്‍ ഉന്മേഷവാനായി ജീവിതത്തെ കാണുവാന്‍ അദ്ദേഹത്തിന് ദൈവകൃപ ലഭിച്ചു. തന്‍റെ ആത്മീയജീവിതം പഴയതുപോലെ വിരസമല്ലെന്നും പ്രത്യുത അത് കൂടുതല്‍ സമ്പന്നമാണെന്നും അദ്ദേഹം തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
പ്രശ്നങ്ങളല്ല ജീവിതത്തിലെ പരാജയങ്ങള്‍ക്ക് കാരണം. ദൈവത്തിനുള്ളത് ദൈവത്തിന് നല്കാത്തതാണ്. പരാജയങ്ങളെപ്പോലും നമ്മുടെ ഉപരിനന്മയ്ക്കായി മാറ്റുവാന്‍ സാധിക്കുന്ന ഒരു ദൈവം നമ്മോടൊപ്പം സദാ നടക്കുന്നുണ്ട്. ആ ദൈവത്തോട് സദാ ചേര്‍ന്നു നില്‍ക്കുക. യാക്കോബ് ശ്ലീഹാ ഇപ്രകാരം നമ്മെ ഓര്‍മിപ്പിക്കുന്നു: “ദൈവേത്താട് ചേര്‍ന്നു നില്ക്കുവിന്‍. അവിടുന്ന് നിങ്ങേളാടും ചേർന്നുനില്കും ” (യാേക്കാബ് 4:8). “എന്നെ ഒരു പ്രാര്‍ത്ഥനയുടെ മനുഷ്യനാക്കി മാറ്റണമേ” എന്നുള്ള ഒരു തീവ്രമായ ചിന്ത മനസില്‍ സൂക്ഷിക്കാം. കൃപയ്ക്കായി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം:
സ്നേഹപിതാവേ, ഞാന്‍ അങ്ങയുടെ സ്വന്തമാണല്ലോ. അങ്ങയോട് സദാ ചേര്‍ന്നു നില്ക്കാത്തതാണ് എന്‍റെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രശ്നമെന്ന് ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയുന്നു. നാഥാ, പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുവാന്‍ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചാലും. ജീവിതം മുഴുവന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥനയാക്കി മാറ്റിയ പരിശുദ്ധ അമ്മേ, വിശുദ്ധ യൗസേപ്പിതാവേ, എനിക്കായി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കണമേ ആമ്മേന്‍.
'
ഫ്രഞ്ച് വിപ്ലവത്തിന്‍റെ (1786-1859) സമയം. ഫ്രാന്‍സിലെ ഓരോ കുടുംത്തില്‍നിന്നും പതിനെട്ടിനും ഇരുപത്തഞ്ചിനും ഇടയില്‍ പ്രായമുള്ള അവിവാഹിതരായ യുവാക്കളെ നിര്‍ബന്ധിത പട്ടാളസേവനത്തിന് രാജ്യം വിളിച്ചിരുന്നു. അങ്ങനെ ജോണ്‍ എന്ന ആ യുവാവിന്‍റെ ചേട്ടനും സൈനികസേവനത്തിന് പോയി.
അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം അപ്പന്‍ ഇളയവനായ ജോണിനോട് ചോദിച്ചു: ഭാവിയിൽ ആരാകണമെന്നാണ് നീ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്? രണ്ടാമതൊന്നാലോചിക്കാതെ ജോണ്‍ പറഞ്ഞു: “എനിക്ക് ഒരു വൈദികനാവണം.”
എന്നാല്‍ ജോണിനെ തന്‍റെ ഫാമിന്‍റെ ഉത്തരവാദിത്വം ഏല്പിക്കുകയാണ് അപ്പൻ ചെയ്തത്. ജോണ്‍ ഒരു വാക്കുപോലും മറുത്ത് പറയാതെ ആ ഫാമില്‍ രണ്ട് വര്‍ഷം ആത്മാര്‍ത്ഥതയോടെ ജോലി ചെയ്തു. രണ്ടുവര്‍ഷം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അപ്പന്‍ ഒരിക്കല്‍കൂടി ജോണിനോട് ചോദിച്ചു: “നിനക്ക് ഭാവിയെക്കുറിച്ച് എന്തെങ്കിലും സ്വപ്നങ്ങളുണ്ടോ?”
ജോണ്‍ പറഞ്ഞു: “എനിക്കൊരു വൈദികനാവണം.” മകന്‍റെ ഉത്തരം കേട്ട് അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ അപ്പന്‍ ഞെട്ടിപ്പോയി. അപ്പന്‍ ചോദിച്ചു: മകനേ, നിനക്ക് ഇത്രയ്ക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ എന്തേ ഫാമില്‍ ജോലിക്കയച്ചപ്പോള്‍ നീ മടിക്കാതെ പോയത്? ജോണ്‍ പറഞ്ഞു: “പിതാവേ, ഞാനൊരു വൈദികനാകാന്‍ ദൈവം നിശ്ചയിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ ഞാനാകുമെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്.” അപ്പന്‍ ഒരക്ഷരം പിന്നീട് ശബ്ദിച്ചില്ല. പകരം മകനെ അനുഗ്രഹിച്ച് സ്നേഹേത്താടെ സെമിനാരിയിലേക്ക് അയച്ചു. ഇന്ന് ലോകം മുഴുവന്‍ വണങ്ങുന്ന വൈദികരുടെ സ്വര്‍ഗീയ മധ്യസ്ഥനായ ജോണ്‍ മരിയവിയാനി വൈദികനാകാന്‍ യാത്രയായത് ഇപ്രകാരമാണ്. അദ്ദേഹം വളരെ ചെറുപ്പത്തിലേ തന്നെക്കുറിച്ചുള്ള ദൈവഹിതം മനസിലാക്കുകയും താന്‍ ദൈവത്തോട് സഹകരിച്ചാല്‍ അത് തന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ നടക്കുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.
എല്ലാത്തിനുമുണ്ടോ ദൈവഹിതം?
എല്ലാ കാര്യത്തിലും ഒരു ദൈവഹിതമുണ്ട് എന്ന സത്യം നാം മറക്കരുത്! ഈശോ പഠിപ്പിച്ച ഏക പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ നാം പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നത് ഇങ്ങനെയാണല്ലോ: “അങ്ങയുടെ തിരുമനസ് സ്വർഗ്ഗത്തിലെപോലെ ഭൂമിയിലുമാകണമേ‘‘. സ്വർഗത്തിന് എന്നെക്കുറിച്ചും എല്ലാത്തിനെക്കുറിച്ചും ഒരു ഹിതമുണ്ട്. ആ ഹിതമാണ് നടക്കേണ്ടത്. കാരണം ആ ഹിതം അനുഗ്രഹത്തിലേക്കുള്ള യാത്രയാണ്.
എല്ലാത്തിനെക്കുറിച്ചുമുണ്ട് ഈ ദൈവഹിതം. ഞാന്‍ ഏത് ദൈവവിളി തിരഞ്ഞെടുക്കണം, ഞാന്‍ ആരെ വിവാഹം കഴിക്കണം, ഞാന്‍ ഏത് സന്യാസ സഭയില്‍ ചേരണം, എനിക്ക് എത്ര കുട്ടികള്‍ വേണം, ആ കുട്ടികള്‍ ഏത് സ്കൂളില്‍ പഠിക്കണം, അവര്‍ ഏത് കോഴ്സ് പഠിക്കണം….ഇങ്ങനെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുമുണ്ട്
ഒരു ദൈവഹിതം. ഒന്നും നമ്മുടെ ജീവിതത്തില്‍ ആകസ്മികമായി സംഭവിക്കേണ്ടതല്ല. മറിച്ച് ദൈവത്തിന്‍റെ അനന്ത പദ്ധതിയുടെ ഭാഗമായി നടക്കേണ്ടതാണ്. ഒരു
സാധാരണ മനുഷ്യന് തന്നെക്കുറിച്ചുള്ള ദൈവത്തിന്‍റെ ഹിതം എങ്ങനെ കണ്ടുപിടിക്കാനാവും? വചനം പഠിപ്പിക്കുന്നു: “അങ്ങ് ജ്ഞാനത്തെയും അങ്ങയുടെ പരിശുദ്ധാത്മാവിനെയും ഉന്നതത്തില്‍നിന്നു നല്കിയില്ലെങ്കില്‍, അങ്ങയുടെ ഹിതം ആരറിയും! ” (ജ്ഞാനം 9:17). കര്‍ത്താവിന്‍റെ ജ്ഞാനവും പരിശുദ്ധാത്മാവുംകൊണ്ട് നിറയാനായി നാം കൂടുതല്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു എന്നു സാരം.
കര്‍ത്താവിന്‍റെ ഹിതം മനസിലാക്കിയ ഒരാള്‍ അതിനായി ത്യാഗം ചെയ്ത് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചാല്‍ എത്ര വലിയ ചെങ്കടല്‍ ആണെങ്കിലും അത് വഴിമാറും. അട്ടപ്പാടി സെഹിയോന്‍ അഭിഷേകാഗ്നി സിസ്റ്റേഴ്സിന്‍റെ ആദ്യവ്രത വാഗ്ദാനത്തിന്‍റെ അന്ന് ജേക്കബ് മനത്തോടത്ത് പിതാവ് പറഞ്ഞത് ഇങ്ങനെയാണ്: “ഇത് ഈ കാലഘട്ടത്തിലെ ദൈവഹിതമാണ്. എനിക്കിതിനെ നിരാകരിക്കാനാവില്ല. ” അതിനുശേഷം പിതാവ് ഒരു വചനം കൂടി തിരുവചനസന്ദേശമധ്യേ പറഞ്ഞു: ഇത് കർത്താവിന്‍റെ പ്രവൃത്തിയാണ് ഇത്വിസ്മയകരമായിരിക്കുന്നു (സങ്കീര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 118:23). കാറ്റ് അതിനിഷ്ടമുള്ളിടത്തേക്ക് വീശട്ടെ (യോഹന്നാന് 3:8). കാറ്റാകുന്ന പരിശുദ്ധാത്മാവ് വീശുമ്പോള്‍ നമുക്കൊരു അപ്പൂപ്പന്‍ താടിയെപ്പോലെ നിന്നുകൊടുക്കാം. ദൈവഹിതം മനസിലാക്കി അതിനോട് സഹകരിക്കുന്നവരെ കാറ്റ് ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്തെത്തിക്കും. അവരുടെ ജീവിതത്തില്‍ അവരെക്കുറിച്ചുള്ള ദൈവഹിതം നടക്കുമെന്നര്‍ത്ഥം.
ഞാന്‍ എന്തുചെയ്യണം?
ദൈവത്തിന് എന്നെക്കുറിച്ച് ഒരു ഹിതം ഉണ്ടെന്നോര്‍ത്ത് അത് ഞാന്‍ സഹകരിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും നടക്കുമെന്ന് കരുതരുത്. ദൈവഹിതം മനസിലാക്കി ആ ദൈവഹിതം എനിക്ക് എത്ര ബുദ്ധിമുട്ടേറിയതാണെങ്കിലും അത് നടക്കാനായി ദൈവത്തോട് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നവരുടെ ജീവിതത്തിലാണ് ദൈവഹിതം പൂവണിയുക. തന്നെക്കുറിച്ചുള്ള ദൈവത്തിന്‍റെ ഹിതം തനിക്കേറെ ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടാക്കുന്നതാണെന്ന് പൂര്‍ണ ബോധ്യമുണ്ടായിരുന്നിട്ടും അതിനോട് പൂര്‍ണമായും സഹകരിക്കാന്‍ മേരി എന്ന പെണ്‍കുട്ടി തയാറായപ്പോള്‍ മേരി ഒരനുഗ്രഹമായി; സര്‍വോപരി അവര്‍ ലോകം മുഴുവനും ഒരു അനുഗ്രഹമായി മാറി.
അഹങ്കാരംകൊണ്ടും സ്വാര്‍ത്ഥതകൊണ്ടും ബലഹീനതകൊണ്ടും തങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ദൈവഹിതം നിരസിച്ചു കളഞ്ഞ് അനുഗ്രഹമാകേണ്ടതിനുപകരം ശാപമായിത്തീരുന്നവരുമുണ്ട് എന്ന വസ്തുത നമുക്ക്മറക്കാതിരിക്കാം. വചനം പഠിപ്പിക്കുന്നു: “ഫരിസേയരും നിയമജ്ഞരുമാകട്ടെ യോഹന്നാന്‍റെ ജ്ഞാനസ്നാനം സ്വീകരിക്കാതെ തങ്ങളെപ്പറ്റിയുള്ള ദൈവഹിതം നിരസിച്ചുകളഞ്ഞു” (ലൂക്കാ 7:30). അവരുടെ ജീവിതത്തില്‍ ദൈവഹിതം നടക്കേണ്ടത് സ്നാപകയോഹന്നാനിലൂടെയാണെന്ന വലിയ സത്യം മനസിലാക്കാതെ പോയനിര്‍ഭാഗ്യരായ ഫരിസേയരും നിയമജ്ഞരും നമ്മുടെ മുമ്പില്‍ ഒരു സാധ്യതകൂടിയാണ്. നമുക്ക് നമ്മെക്കുറിച്ചുള്ള ദൈവഹിതത്തെ മനസിലാക്കി, ദൈവഹിതം നമ്മുടെ ജീവിതത്തില്‍ പൂവണിയാനായി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം. എന്‍റെ സുഖമോ എന്‍റെ ഇഷ്ടമോ ഒന്നുമല്ലദൈവത്തിന്‍റെ ഹിതമാണ് പ്രധാനം. ദൈവഹിതമുണ്ട് അതു നടക്കണം . ഇന്നു മുതല്‍ നമുക്ക് ഇങ്ങനെ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം: കര്‍ത്താവേ, എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ ദൈവഹിതത്തിന് അനുസൃതമായതുമാത്രം സംഭവിക്കട്ടെ. ആമ്മേന്‍!
'
“ദൈവരാജ്യത്തിനുവേണ്ടി വീടിനെയോ ഭാര്യയെയോ സഹോദരന്‍മാരെയോ മാതാപിതാക്കളെയോ സന്താനങ്ങളെയോ ഉപേക്ഷിച്ചവരിലാര്‍ക്കും, ഇക്കാലത്തുതന്നെ അവ അനേക മടങ്ങു ലഭിക്കാതിരിക്കുകയില്ല. വരാനിരിക്കുന്ന കാലത്ത് നിത്യജീവനും.”(ലൂക്കാ 18:29-30)
എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച് ഞങ്ങള്‍ നിന്നെ അനുഗമിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് പത്രോസ് പറഞ്ഞതിന് മറുപടിയായി യേശു പറഞ്ഞതാണ് ഈ വചനഭാഗം. അപ്രകാരം തന്നെ അനുഗമിച്ചത് ഒരിക്കലും നഷ്ടമായിരിക്കുകയില്ലെന്നും അതെല്ലാം കൂടുതലായി ലഭിക്കുമെന്നും ആദ്യമേതന്നെ അവിടുന്ന് ഉറപ്പുകൊടുക്കുന്നു. കര്‍ത്താവിനുവേണ്ടി നാം എന്തുതന്നെ സമര്‍പ്പിച്ചാലും അതിന് ഭൗതികമായ പ്രതിഫലവും ഉണ്ട്. അതെല്ലാം ഈ ഭൂമിയില്‍വച്ച് ആസ്വദിക്കാവുന്നതാണ്. എന്നാല്‍ അതിനപ്പുറം മനുഷ്യന് ആവശ്യമുള്ളത് ദൈവികസമ്മാനമായ നിത്യജീവനാണ്. അത് ലഭിക്കാന്‍ ഈ ഉപേക്ഷകള്‍ ഉപകാരപ്പെടും എന്ന് അവിടുന്ന് തന്‍റെ ശിഷ്യരെ
ഇതിലൂടെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്ന
ആത്മീയജീവിതത്തില്‍ നാം പലപ്പോഴും പലതും ഉപേക്ഷിച്ച് മുന്നോട്ടുപോ കുമ്പോള്‍ സ്വാഭാവികമായും ഉള്ളില്‍ നമുക്ക് എന്തു ലഭിക്കും എന്നൊരു ചിന്ത ഉയര്‍ന്നുവരാം. അതിന് യേശു നല്കുന്ന ഉത്തരമാണിത്. നിങ്ങള്‍ക്ക് ഭൗതികതലത്തില്‍ ഒരു പ്രതിഫലം ഉണ്ട്. എന്നാല്‍ അതല്ല ഏറ്റവും വലുത്. കാരണം നാം ഈലോകജീവിതത്തിനുവേണ്ടി മാത്രം അവിടുന്നില്‍ പ്രത്യാശ വച്ചിട്ടുള്ളവരല്ല. “ഈ ജീവിതത്തിനുവേണ്ടി മാത്രം ക്രിസ്തുവില്‍ പ്രത്യാശ വച്ചിട്ടുള്ളവരാണെങ്കില്‍ നമ്മള്‍ എല്ലാ മനുഷ്യരെയുംകാള്‍ നിര്‍ഭാഗ്യരാണ്” (1 കോറിന്തോസ് 15:19).
പകരം, നിത്യമായ ജീവിതത്തിനായാണ് നാം അവിടുന്നില്‍ പ്രത്യാശ വയ്ക്കുന്നത്. അതിനാല്‍ത്തന്നെ നിത്യജീവനാണ് നമുക്ക് ലഭിക്കാവുന്ന ഏറ്റവും വിലപ്പെട്ട പ്രതിഫലം. ഇക്കാരണത്താല്‍ നാം ക്രിസ്തുവിനെപ്രതി എന്തു ചെയ്യുമ്പോഴും നിത്യതയിലേക്കു നോക്കിയാല്‍മാത്രമേ പ്രത്യാശയോടെ മുന്നേറാന്‍ കഴിയുകയുള്ളൂ. മാത്രവുമല്ല ഒരുപക്ഷേ നാം പ്രതീക്ഷിച്ച ഭൗതികഫലം കിട്ടാതെ വരുമ്പോഴുള്ള ദുഃഖം ഉണ്ടാവുകയുമില്ല. അതിനാല്‍ നിത്യതയിലേക്കു നോക്കാന്‍ യേശു നമ്മെ
പഠിപ്പിക്കുകയാണ്. അവിടെമാത്രമേ ഉന്നതമായ പ്രതിഫലം നമുക്ക് ലഭിക്കുകയുള്ളൂ.
അന്നത്തെ ജപമാല പ്രാര്‍ത്ഥന ഒരിക്കലും മറക്കില്ല. വൈകുന്നേരം ഏഴുമണിക്ക് വൈദികവിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍ക്കൊപ്പമുള്ള ആ സമൂഹ പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ എന്നും പങ്കെടുക്കാറുണ്ട്. എങ്കിലും അന്നത്തെ പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ ദൈവസാന്നിധ്യത്തിന്‍റെ സജീവാനുഭവം ലഭിച്ചു. മുഴുവന്‍ സമയവും പരിശുദ്ധ അമ്മ തൊട്ടടുത്തുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു വാക്കുപോലും നഷ്ടമാകാത്ത ഏകാഗ്രത.
ഇതിനൊരു പിന്നാമ്പുറ സംഭവമുണ്ട്. അന്നു വൈകുന്നേരം ആശുപത്രിയിലെ മോര്‍ച്ചറിയില്‍ നിത്യതയിലേക്ക് യാത്രയായ, വളരെ അടുപ്പവും ബന്ധവുമുള്ള, ഒരമ്മയ്ക്കായി ഒപ്പീസ് ചൊല്ലി പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചിരുന്നു. പിറ്റേ ദിവസം നടക്കുന്ന സംസ്കാരശുശ്രൂഷയില്‍ പങ്കെടുക്കുവാന്‍ സൗകര്യമില്ലാതിരുന്നതുകൊണ്ടാണ് മോര്‍ച്ചറിയിലെത്തി പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചത്. ഞാനവിടെ എത്തിയപ്പോള്‍ വെള്ളവസ്ത്രങ്ങളണിയിച്ച് മൃതദേഹം ഒരുക്കുകയായിരുന്നു. മൃതദേഹത്തില്‍ ധരിപ്പിക്കാറുള്ള ജപമാല തിരക്കിനിടയില്‍ ആരും എടുത്തിരുന്നില്ല.
കുറെ നാളുകളായി ജപമാല പ്രാര്‍ത്ഥനയ്ക്കായി ഞാന്‍ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന കൊന്ത എന്‍റെ പോക്കറ്റിലുണ്ടായിരുന്നു. ഫാത്തിമയില്‍ പോയ ഒരു സുഹൃത്ത് സമ്മാനി ച്ചതിനാല്‍ എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടതായിരുന്നു അത്. എങ്കിലും അപ്പോഴത്തെ ആത്മപ്രേരണയാല്‍ ഒരു മടിയും കൂടാതെ അതെടുത്ത് ഒരുക്കുന്നവരുടെ കൈയില്‍ കൊടുത്തു. ആ ജപമാലയോടുള്ള വൈകാരികയടുപ്പം സന്തോഷത്തോടെ മുറിച്ചതുകൊണ്ടാകാം അന്ന് വൈകുന്നേരം ഒരു സാധാരണ നൂല്‍കൊന്ത കൈയിലേന്തി പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചപ്പോള്‍ പരിശുദ്ധ അമ്മ സജീവസാന്നിധ്യാനുഭവവും അഭിഷേകവും നല്കി എന്നെ അനുഗ്രഹിച്ചത് എന്നെനിക്ക് തോന്നി.
ഇതു വിലപ്പെട്ടൊരു ആത്മീയപാഠം നമുക്ക് തരുന്നുണ്ട്. അഭിഷേകം നിറയ്ക്കുന്ന നമ്മുടെ കൈയിലെ ജപമാലയോടുപോലും അമിതമായ അടുപ്പം കൊണ്ടു നടന്നാല്‍ ക്രിസ്തുവിനെ ഹൃദയത്തില്‍ പൂജിക്കുന്നതില്‍ (1 പത്രോസ് 3:15) നിന്നും സാത്താന്‍ പതുക്കെ നമ്മെ അകറ്റിക്കൊണ്ടിരിക്കും. ഇതു പലപ്പോഴും നാം അറിയുക പോലുമില്ല.
ഉപേക്ഷയില്ലാതെ വിശുദ്ധി വളരില്ല. പ്രിയപ്പെട്ടവരോടും പ്രിയങ്കരമായവയോടും വിട പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അനേകവിശുദ്ധരുടെ ആത്മാവില്‍ കൃപ കത്തിപ്പടര്‍ന്നു. അവര്‍ പെട്ടെന്ന് ദൈവൈക്യത്തിലേക്ക് പ്രവേശി ച്ചു. കാരണം സര്‍വശക്തന്‍ അവരുടെ പാതകളില്‍ പ്രകാശം വിതറി. പ്രഭുകുമാരിയായിരുന്ന ക്ലാര സ്വര്‍ണാഭരണങ്ങളും പട്ടുടുപ്പും വേണ്ടെന്നു വച്ചപ്പോള്‍ ദൈവം സ്വര്‍ണമായി മാറി. “സ്വര്‍ണത്തെ പൊടിയിലും ഓഫീര്‍പ്പൊന്നിനെ നദീതടത്തിലെ കല്ലുകള്‍ക്കിടയിലും എറിയുമെങ്കില്‍, സര്‍വശക്തന്‍ നിനക്ക് സ്വര്‍ണവും വിലപിടിച്ച വെള്ളിയും ആകുമെങ്കില്‍ നീ സര്‍വശക്തനില്‍ ആനന്ദിക്കുകയും ദൈവത്തിന്‍റെ നേരെ മുഖമുയര്‍ത്തുകയും ചെയ്യും” (ജോബ് 22:24-26). സ്വര്‍ണവും വെള്ളിയും ഉപേക്ഷിച്ചാല്‍ പോരാ, അവയോടുള്ള ആഗ്രഹവും അടുപ്പവും ഹൃദയത്തില്‍നിന്നും പോകണം. സ്വന്തം അമ്മയെ പതിനെട്ടു വയസുള്ളപ്പോഴാണ് മദര്‍ തെരേസ അവസാനമായി കണ്ടത്. മരണത്തിന് തൊട്ടുമുമ്പും കാണാനുള്ള അവസരം ത്യജിച്ചു. അതുവഴി പാവങ്ങളുടെ അമ്മയായി.
ഏറ്റവും ചെറിയ പരിത്യാഗത്തിലും അഭിഷേകമുണ്ട്. നിത്യാരാധനാചാപ്പലിന്‍റെ ഏറ്റവും മുമ്പിലുള്ള കസേരയില്‍ ദിവ്യകാരു ണ്യത്തിലേക്ക് മാത്രം നോക്കിയിരുന്നു പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുമ്പോള്‍ വലിയ ആത്മീയാനന്ദം ലഭിക്കാം. എന്നാല്‍ ആ പ്രത്യേക സീറ്റിനോടുള്ള വൈകാരികയടുപ്പംപോലും ആത്മാവിന്‍റെ ജ്വലനത്തിന് തടസമായി മാറാം. ഇന്ദ്രിയാകര്‍ഷണം നിര്‍മമതയുടെ തലത്തിലേക്കുയര്‍ത്താന്‍ നിരന്തരമായ ആത്മീയസാധന വേണം. നിസാരകാര്യങ്ങളിലൂടെ ഇതു നമുക്ക് പരിശീലിക്കാം. മെഡ്ജുഗോറിയില്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട പരിശുദ്ധ അമ്മ കുട്ടികള്‍ക്ക് പറഞ്ഞുകൊടുത്തത് ഇങ്ങനെയുള്ള കാര്യങ്ങളാണ്. നിയോഗംവച്ച് കുറെ ദിവസങ്ങളിലേക്ക് ടെലിവിഷന്‍, മൊബൈൽ ഫോണ്‍, സിനിമ, ഉല്ലാസയാത്ര തുടങ്ങിയവ ഉപേക്ഷിച്ചാല്‍ ആത്മാവില്‍ ബലം നിറയും. ഒപ്പം പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ കൃപ നിറയും. ചില കാഴ്ചകള്‍ വേണ്ടെന്നു വയ്ക്കുമ്പോള്‍ കണ്ണിന്‍റെ ഉപവാസമായി മാറും. ഇതാണ് മെഡ്ജുഗോറി ഉപവാസം.
ഏകമകന്‍ ഇസഹാക്കിനെ ബലിയര്‍പ്പിക്കാന്‍ തയാറായിക്കൊണ്ട് സ്നേഹത്തിന്‍റെ ഇഴയടുപ്പത്തെ അറുത്തുമുറിച്ചതിലൂടെ അബ്രാഹം വിശ്വാസികളുടെ പിതാവായി. ഇഷ്ടങ്ങളും അടുപ്പങ്ങളും വേണ്ടെന്നു വെക്കാനുള്ള അവസരങ്ങള്‍ നമ്മുടെ മുമ്പിലും തുറന്നു കിട്ടും. ആത്മീയാനന്ദങ്ങള്‍ പോലും ചിലപ്പോള്‍ വേണ്ടെന്നു വെക്കേണ്ടി വരും. എന്നാല്‍ ആ പരീക്ഷയില്‍ വിജയിച്ചാല്‍ പ്രൊമോഷന്‍ ഉറപ്പാണ്.
'